/ Βουλή των Ελλήνων

Αθήνα, σήμερα στις 24 Ιανουαρίου 2001, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.44' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α' Αντιπροέδρου αυτής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
../..

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Αποφάσεις Βουλής: Συνέχιση της συζήτησης επί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής (άρθρα 4 έως 25 και 116 παράγραφος 2).

../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα):
../..
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
Κύριε Υπουργέ, πόσο χρόνο θέλετε;

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δέκα λεπτά.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Εντάξει, δέκα λεπτά. Ευχαριστούμε πολύ.

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Καταλαβαίνω τη στενότητα χρόνου και την ανάγκη να μιλήσουν όσο γίνεται περισσότεροι Βουλευτές, θα περιορίσω το χρόνο.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: 'Οσο χρειάζεται, γιατί το θέμα είναι σοβαρό.

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα μπορούσα να έχω όπως ξέρετε και είκοσι λεπτά, περιορίζομαι στα δέκα λεπτά.
Οι Βουλευτές είναι οι πρωταγωνιστές στην διαδικασία της αναθεώρησης. Εσείς έχετε την αποφασιστική αρμοδιότητα, η Κυβέρνηση τη γνώμης της λέει το δικαίωμα λόγου έχει μόνο.
Στην εισαγωγική μου παρέμβαση, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, την περασμένη εβδομάδα αναφέρθηκα κυρίως στην πρώτη ενότητα, για να πω ότι το Σύνταγμά μας το οποίο έτσι και αλλιώς ήταν ένα Σύνταγμα πρωτοποριακό, όπως το χαρακτήρισα, στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιδέχεται κάποιες βελτιώσεις οι οποίες φυσικά δεν μπορεί να είναι επαναστατικές, αφού είχαμε μια πολύ σημαντική ικανοποιητική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γίνονται όμως κάποιες βελτιώσεις, τις οποίες τόνισα στην προηγούμενή μου παρέμβαση.
Στη συζήτηση που ακολούθησε άκουσα από το χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης την κριτική την οποία την κάνουν και τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ότι πρόκειται για μια ανούσια, άνευρη, δειλή αναθεώρηση του Συντάγματος και περίμενα και εγώ να ακούσω παραδείγματος χάρη από την Αξιωματική Αντιπολίτευση πού βρίσκεται, τέλος πάντων, η παράλειψη η μεγάλη, που είναι το ανούσιο και το μόνιμο παράδειγμα ....

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Είπαμε, κύριε Υπουργέ...

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μη μου παίρνετε χρόνο μόνο, κύριε Βαρβιτσιώτη, σας παρακαλώ.
Το παράδειγμα το οποίο συνεχώς άκουγα σαν τη μεγάλη παράλειψη που γίνεται ήταν ότι δεν τροποποιούμε και το άρθρο 16 του Συντάγματος, είναι στην ενότητα για τα ατομικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην παιδεία για να προβλέψουμε τη δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Φοβούμαι ότι μεγαλοποιούμε ένα πρόβλημα. Πού, σε ποια χώρα της Ευρώπης σήμερα, κυρίες και κύριοι, γίνεται λόγος για ιδιωτικά πανεπιστήμια. Βεβαίως γίνεται λόγος για ιδιωτικοποίηση άλλων φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά όχι για ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν υπάρχουν και όσα υπάρχουν είναι λίγα και έχουν ιδρυθεί από την καθολική εκκλησία σε ορισμένες καθολικές χώρες. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Γιατί το μεγαλοποιείτε; Πείτε μας ποιοι είναι εκείνοι που θα έκαναν τεράστιες επενδύσεις για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς για να ιδρύσουν και να λειτουργήσει ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Μήπως τα σχετικά συμφέροντα, αν υπάρχουν, δεν είναι θεμιτά συμφέροντα; Μήπως είναι κάποιοι πανίσχυροι οργανισμοί οι οποίοι ελέγχουν πολλούς άλλους χώρους και θέλουν μετά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τον πολιτισμό, να επεκτείνουν την εξουσία τους και στο χώρο της παιδείας; Αν τόσο πολύ κόπτονται, να προσφέρουν επενδύσεις και άλλα κεφάλαια, για το καλό της παιδείας, υπάρχουν πολλές δυνατότητες. Επομένως δεν νομίζω ότι υπάρχει μια τέτοια παράλειψη.
../..
Ευχαριστώ για την προσοχή σας και συγγνώμη γιατί ξεπέρασα κατά τρία λεπτά τον υπεσχημένο χρόνο.

(Χειροκροτήματα απο την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Και εμείς, κύριε Υπουργέ, ευχαριστούμε που αυτοπεριοριστήκατε.
Το λόγο έχει ο κ. Χουρμουζιάδης.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ:
../..
Από τη βασική για μας αντίληψη της κοινωνικής συλλογικότητας του ατόμου ως φορέα δηλαδή της κοινωνικής βούλησης απομακρύνεται και το άρθρο 16 που αναφέρεται στο χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Αρνείται η αναθεώρηση να περιγράψει αυτήν την εκπαίδευση ως υποχρεωτικά δημόσια. Παίζοντας όμως με τους όρους "κερδοσκοπικός" ή όχι εγκαταλείπει το εκπαιδευόμενο άτομο και στην περίπτωση αυτήν έρμαιο απέναντι στις σκοπιμότητες που θεωρούν σαν κύριο μεταρρυθμιστικό παράγοντα της ανώτατης ιδιαίτερα εκπαίδευσης την ιδιωτικοποίηση, αλλά απέναντι και στις άλλες ρυθμίσεις που προωθούνται στο πλαίσιο της πολιτικής λογικής για τη συγκρότηση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπως φαίνεται καθαρά στη διακήρυξη της Μπολόνια. Σε μια διακήρυξη δηλαδή όπου οι αρχές της συγκρισιμότητας, της συμβατότητας και της ανταγωνιστικότητας είναι βέβαιο ότι το υποκείμενο της εκπαίδευσης, το άτομο με άλλα λόγια, τα δικαιώματα του οποίου πρέπει να προασπίζει το Σύνταγμα θα το μετατρέψουν σ' ένα θλιβερό αντικείμενο οδυνηρών κερδοσκοπικών, άρα ιδιωτικών, σκοπιμοτήτων.
../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" για τα ογδόντα χρόνια από την ενσωμάτωση της Θράκης στην Ελλάδα, τριάντα τέσσερις μαθητές και δύο συνοδοί- καθηγητές από το 5ο Γυμνάσιο Κερατσινίου Πειραιά.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.

(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)

Ο κ. Χατζηγάκης έχει το λόγο.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, είχα την ευκαιρία και στη γενική μου τοποθέτηση να υπογραμμίσω πως η σημερινή αναθεώρηση δεν αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα που έρχονται τα προσεχή χρόνια. Τα προβλήματα δηλαδή που σχετίζονται με την παγκοσμιοποίηση, που συνδέονται με τη θέση της Ελλάδας στον σύγχρονο κόσμο. Τα προβλήματα που έχουν άμεση σχέση με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Πάνω απ' όλα όμως η σημερινή αναθεώρηση δεν αντιμετωπίζει τα πιεστικά κοινωνικά προβλήματα που επιδεινώνονται κάθε μέρα και περισσότερο. 'Οσο μάλιστα θα προχωρούμε στην ΟΝΕ και στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, τόσο αυτά τα προβλήματα θα επιδεινώνονται, γιατί απλά η Κυβέρνηση δεν μερίμνησε να την οπλίσει με κατάλληλα μέσα για να αντιμετωπίσει τον άγριο ανταγωνισμό που επικρατεί σήμερα στις παγκόσμιες αγορές.
Εξάλλου η πρόταση της αναθεώρησης δεν προσπαθεί να θωρακίσει τη χώρα μας ούτε απέναντι σε ένα απειλητικό παγκόσμιο πολυπολιτισμικό περιβάλλον, γιατί δεν επιχειρεί να σφυρηλατήσει ούτε την παιδεία μας ούτε τη γλώσσα μας ούτε την ιστορία και τελικά ούτε την ίδια την ταυτότητά μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί εδώ η μη αναθεώρηση σ' αυτήν την ενότητα του άρθρου 16 που αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Θεωρώ, κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι ασυγχώρητο λάθος, ότι είναι μία τρομακτική παράλειψη για την παρούσα αναθεώρηση η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και κυρίως της παραγράφου 5 που αποκλείει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Είναι τόσο προφανής αυτή η ανάγκη ιδιαίτερα σήμερα που η Ελλάδα εισέρχεται στον άγριο ανταγωνισμό και εισέρχεται στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και στην Ο.Ν.Ε.
Στις ημέρες μας μάλιστα η χώρα μας έχει την απόλυτη ανάγκη στελεχών υψηλού επιστημονικού επιπέδου, ιδίως στους τομείς της πληροφορικής, των νέων τεχνολογιών και της οικονομίας. Πώς αλήθεια θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς αυτή την οπισθοδρομική στάση της κυβερνητικής πλειοψηφίας; Συντελεί μήπως η επιρροή ορισμένων καθηγητών των Α.Ε.Ι.; Λέγεται ότι πολλοί από αυτούς ανελίχθηκαν όχι λόγω των επιστημονικών τους επιδόσεων, αλλά κυρίως λόγω της κομματικής προσήλωσης και τώρα αντιδρούν στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. 'Ισως γιατί φοβούνται μήπως φανεί η επιστημονική τους γυμνότητα και υποσκελιστούν από άλλους ικανότερους.
Από την άλλη πλευρά όμως πως το κυβερνητικό κόμμα επηρεάζεται ακόμη από αγκυλωμένα, ξεπερασμένα σήμερα σοσιαλιστικά ταμπού περί του κράτους και της κρατικής εξουσίας. Στην οικονομία βέβαια το κυβερνών κόμμα κατόρθωσε να αλλάξει σε ένα υπερφιλελεύθερο κόμμα, όπως άλλωστε έχει κάνει η διεθνής και η ευρωπαϊκή κεντροαριστερά. Το σοσιαλιστικό του όραμα όμως βρήκε να το εξαντλήσει αποκλειστικά στην περίπτωση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. 'Ετσι όμως η ελληνική κοινωνία υφίσταται έναν ολέθριο χωρισμό της επιστημονικής της κοινότητας.
Από τη μία μεριά θα υπάρχει η ιθύνουσα τάξη με τις σπουδές της στο εξωτερικό, με τις ξένες γλώσσες της, με τον κοσμοπολίτικο ευρωπαϊκό ή αμερικάνικο τρόπο ζωής και αέρα και θα είναι η τάξη των πατρικίων.
Από την άλλη μεριά θα είναι η τάξη των αποφοίτων των ελληνικών πανεπιστημίων με τις ελλιπέστατες σπουδές, με διπλώματα που δεν θα μπορούν να σταθούν απέναντι στα PHD και στα ΜASTERS του εξωτερικού με ελλιπή γνώση ξένων γλωσσών, με καμία γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος και με καμία γνωριμία στους κύκλους του εξωτερικού. Αυτή θα είναι η τάξη των πληβείων, που θα αγωνίζεται για μία θεσούλα στο δημόσιο. Εφόσον έχει την κομματική υποστήριξη, θα το καταφέρνει.
Οι υπόλοιποι, όσοι δεν καταφέρνουν να διοριστούν, θα φυτοζωούν μαζεύοντας στην ψυχή τους μίσος, μίσος κατά των άλλων, των επιτυχημένων, αυτών δηλαδή που με τα διπλώματα των ξένων πανεπιστημίων θα έχουν καταλάβει τις πρώτες θέσεις στην ελληνική κοινωνία. Αυτή όμως είναι μία κοινωνική αδικία και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται από το Σύνταγμα σαν ένα μείζον κοινωνικό δικαίωμα, το οποίο όμως δεν αντιμετωπίζεται.
Αγαπητοί συνάδελφοι, όσες και αν είναι οι οικονομικές ανισότητες, όταν δοθεί στους νέους το δικαίωμα και η ευκαιρία της εκπαίδευσης θα μπορούν στη ζωή τους να φτάσουν και να συναγωνίζονται τους άλλους, οι οποίοι σε κάποια δεδομένη στιγμή είναι οικονομικά και κοινωνικά πιο μπροστά τους.
Αν όμως δεν μπορέσουν να σπουδάσουν τότε καταδικάζονται σε μία ζωή στο περιθώριο, σε μία ζωή χωρίς ιδανικά και χωρίς ευρύτερους στόχους. Ερωτώ: Αυτό επιδιώκουμε; Να στερήσουμε από τους νέους που ανήκουν στη φτωχότερη μερίδα της κοινωνίας μας τη δυνατότητα της "μεγάλης ευδοκιμήσεως", όπως έλεγε ο Γεώργιος Παπανδρέου;
Βέβαια, το έγκλημα τώρα έχει συντελεστεί. Η δυνατότητα λειτουργίας στην Ελλάδα παραρτημάτων των μεγάλων πανεπιστημίων του κόσμου ματαιώνεται γιατί δεν αντιμετωπίζεται από την αναθεώρηση.
Το πρόβλημα όμως έχει και βαρύ οικονομικό κόστος, βαρύ οικονομικό αντίτιμο, γιατί με τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και συνεπώς με τη μη λειτουργία ιδιωτικών Α.Ε.Ι. η έλλειψη αυτή καλύπτεται de facto από τα "Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών" που εκπροσωπούν ξένα πανεπιστήμια. Υπολογίζεται πως σήμερα η δαπάνη αυτή θα φτάνει τα 30 δισεκατομμύρια δραχμές. Κάθε χρόνο εξήντα χιλιάδες περίπου νέοι καταφεύγουν στα πανεπιστήμια του εξωτερικού για να σπουδάσουν. Αυτή η εκπαιδευτική μετανάστευση επιβαρύνει τη χώρα κατά 300 δισεκατομμύρια δραχμές, ένα αστρονομικό ποσό.
Να λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, πού οδηγούν οι αγκυλωμένες κομματικές εμμονές.
'Οσον αφορά στη στοιχειώδη και μέση παιδεία, το άρθρο 16 ούτε περί αυτού προβλέπει τίποτα και επομένως δεν συζητείται και αυτό στην αναθεώρηση του Συντάγματος.
Θα πρέπει όμως να βρεθεί τρόπος, ώστε το νέο Σύνταγμα να συμπεριλάβει διατάξεις που θα έχουν ως βασικό σκοπό να διδάξουν την ελληνική γλώσσα και γραφή καθώς και την ελληνική ιστορία. Πρέπει να ενσταλλάξει στην ψυχή των νέων την αγάπη για την πατρίδα.
Επίσης η παιδεία θα πρέπει να αναδεικνύει τις αξίες της πειθαρχίας, της συστηματικότητας, της κοινωνικής ευπρέπειας και αγωγής, της προσωπικής εντιμότητας, της εργασίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Σήμερα η ελληνική γλώσσα απειλείται με εξαφάνιση.
Οι νέοι σήμερα δεν είναι σε θέση όχι να κατανοήσουν τους αρχαίους συγγραφείς αλλά ούτε και τον Παπαδιαμάντη δεν μπορούν να διαβάσουν ούτε την εγκυκλοπαίδεια του Πυρσού και ακόμη θα έλεγα ούτε και τα άρθρα των εφημερίδων των πρώτων πενήντα χρόνων του 20ού αιώνα.
Η γλώσσα μας, λοιπόν, σήμερα αμερικανοποιείται. Αν κοιτάξετε τα όνοματα των τραπεζών, θα δείτε ότι έχουν εγγλέζικες επιγραφές. Για να μη μιλήσουμε για τα ονόματα των επιχειρήσεων και των καταστημάτων. Τώρα, δηλαδή και με την είσοδο του INTERNET θα μιλάμε αγγλικά. Θα εκτοπισθεί η ελληνική γλώσσα και θα συνεννοούμεθα στα αγγλικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Σύνταγμά μας πρέπει να επιβάλει την ελληνική γλώσσα με τη σημερινή της γραφή σε μια προσπάθεια συγκρατήσεως του κύματος της αμερικανοποιήσεώς μας, σε μια προσπάθεια διασώσεως των στοιχείων της ελληνικότητάς μας, που μπορούν ακόμη να διασωθούν. Δεν ειναι δυνατόν το ελληνικό Σύνταγμα να αγνοεί μια τέτοια τρομακτική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που απειλεί την υπόσταση της Ελλάδας. Είναι ανάγκη να φύγουμε από τις συνήθεις επιτέλους κενολογίες που συνδέονται και συνδυάζονται με την παιδεία μας.
Ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να επεκταθώ άλλο στο θέμα αυτό. Γι' αυτό η κατεύθυνση που το Σύνταγμά μας όφειλε να δώσει στην παιδεία μας, θα πρέπει να εστιάζεται στην ανάδειξη αξιών όπως είναι: η πειθαρχία, η συστηματικότητα, η κοινωνική ευπρέπεια, η εντιμότητα, η εργασία και η κοινωνική αλληλεγγύη. Ασχολείται καθόλου το Σύνταγμα με αυτό ή είναι ένα στενό γράμμα; Ασχολείται περί άλλων ήσσονος σημασίας. Και βασικά ζητήματα, τα οποία σήμερα θα μας απασχολήσουν εν' όψει των μεγάλων τεχνολογικών αλλαγών αλλά και της παγκοσμιοποίησης, αυτά δεν τα αντιμετωπίζουμε.
Τέλος θα έπρεπε να δοθεί έμφαση στην ελληνική ιστορία, γιατί τα καθημερινά συμπτώματα μας δείχνουν ότι διδάσκεται πλημμελέστατα. Η ιστορία όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, με τη γλώσσα, είναι τα θεμέλια που θα στηρίξουν τις επόμενες ελληνικές γενιές στον αμείλικτο κόσμο του ανταγωνισμού και της Ενωμένης Ευρώπης.
../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κωνσταντίνου έχει το λόγο.

ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ:
../..
'Οσον αφορά τώρα τις δύο προτάσεις που έχω να πω για τις προσθήκες στην πρώτη ενότητα των συζητούμενων άρθρων:
Το πρώτο θέμα που θέλω να θέσω αναφέρεται στο άρθρο 4.
Στο άρθρο 4 για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα η σκέψη μου και η πρότασή μου, που έκανα χθες και την κατέθεσα και εγγράφως, είναι ότι θα πρέπει να προστεθεί μία παράγραφος με αριθμό 8, η οποία θα λέει: "Ο επίσημος προφορικός λόγος και γραπτός τύπος του ελληνικού κράτους είναι η ελληνική γλώσσα και η ελληνική γραφή". Αυτή η παράγραφος του άρθρου 8 -δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναλύσω γιατί- στη σημερινή εποχή είναι πλέον αναγκαία. Κατά τη γνώμη μου είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία.
Οι πληροφορίες που έχω είναι ότι άλλα πολύ μεγαλύτερα κράτη από εμάς στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση ήδη έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ρυθμίσεις. Απλώς μια ματιά κάποιος από εμάς να ρίξει στην τηλεόραση στα περίφημα teletext που έχουν, σε κάποια έργα τηλεοπτικά, κάτι δήθεν μοντέρνες σειρές και ακούσει την ελληνική γλώσσα και την ελληνική γραφή, νομίζω ότι δεν θα μείνει καθόλου ικανοποιημένος.
Είναι αναγκαίο ιδίως στην πορεία που έχουμε προς την ενσωμάτωση με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση να συμβάλουμε και εκεί με την ιδιαιτερότητα ή τη διαφορετικότητά μας. 'Ενα από αυτά είναι η γλώσσα και η ελληνική γραφή.
../..

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Οι προτάσεις είναι πάρα πολύ σωστές και πρέπει να συνδράμουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι ώστε οι φράσεις αυτές να μπουν μέσα στις διατάξεις τις αναθεωρητέες.

ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μάλιστα. Αν θέλουμε να κάνουμε παραγωγική συζήτηση έτσι μπορούμε να την κάνουμε.

ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Εγώ, κύριε Πρόεδρε, ήδη άρχισα και συγκεντρώνω υπογραφές. 'Εχω συγκεντρώσει ήδη δέκα υπογραφές περίπου, ελπίζω να μη χρειαστεί...

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Να έρθετε να σας υπογράψω κι εγώ.

ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Βεβαίως, αλλά πριν από σας θα πάω στον κ.Χατζηγάκη για να μου υπογράψει, γιατί είδα ότι συμφώνησε με αυτά που είπα χθες!

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Πάντως ως προς το θέμα της διαδικασίας, κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι αν δεν θέλουμε να μείνουμε φιλολογικά σε αυτά τα οποία λέμε, θα πρέπει προτάσεις συγκεκριμένες να υπογράφονται από πενήντα συναδέλφους και να κατατίθενται.

../..

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ