ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας):
Κύριοι συνάδελφοι, κάθε φορά που συζητάμε ένα σχέδιο νόμου που αφορά την παιδεία και την εκπαίδευση έχουμε όλοι την αίσθηση ότι συζητάμε για ένα μέγεθος εθνικό, που αφορά τους νέους. Πρέπει, λοιπόν, όλοι μας να αναζητούμε ην προσέγγιση για να πετύχουμε το μέγιστο γι' αυτόν τον ευαίσθητο χώρο.
Πιστεύω ότι στην παιδεία πρέπει να κάνουμε αναπροσαρμογές, πρέπει να κάνουμε εκείνες τις τακτικές κινήσεις που εντάσσονται σε μια στρατηγική, ώστε η χώρα μας να μπορεί να συμβαδίζει με χώρες αναπτυγμένες. Ζούμε σε μια κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας, σε μια κοινωνία όπου η νέα οικονομία αλλάζει τα πράγματα και η γνώση παίρνει την πρώτη θέση.
Η γνώση καθορίζει την ανάπτυξη, καθορίζει την ίδια τη ζωή κάθε κοινωνίας. 'Εχοντας, λοιπόν, ως βάση αυτό οφείλουμε κάθε φορά να αναπροσαρμόζουμε τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα και να τα ωθούμε προς την πρόοδο και την προκοπή.
Θέλω να αναφερθώ στο παράδειγμα της Ιρλανδίας, μιας χώρας φτωχότερης από μας, όπου πέτυχε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης και μια καταπληκτική πορεία προκοπής και ευημερίας με ρυθμούς ανάπτυξης 8%. 'Ομως, αυτή η ανάπτυξη ήρθε μετά από μια μεγάλη και γενναία προσπάθεια αναβάθμισης της εκπαίδευσής της. Πρέπει, λοιπόν, όλοι να αντιληφθούμε ότι η πιο παραγωγική επένδυση σε έναν πολίτη ή σε έναν λαό είναι η επένδυση που κάνει κάποιος στη γνώση.
Η νομοθετική πρωτοβουλία που έχουμε σήμερα στην Επιτροπή μας απαντά σε ένα ώριμο κοινωνικό αίτημα, που ήταν η ένταξη των ΤΕΙ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, έτσι, ώστε τα Πανεπιστήμια να δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη της επιστήμης και την παραγωγή της γνώσης, στην ανάπτυξη της έρευνας της βασικής και της εφαρμοσμένης, ενώ τα ΤΕΙ να στοχεύουν με έμφαση στην εκπαίδευση στελεχών εφαρμογής υψηλής ποιοτικής στάθμης, που θα αναζητά την καινοτομία, την τεχνογνωσία και την εφαρμοσμένη έρευνα.
Με το σχέδιο νόμου της αναβάθμισης των ΤΕΙ και με την ένταξή τους στην ανώτατη Εκπαίδευση, η Ελλάδα εναρμονίζεται με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και έτσι μπαίνει με καλύτερους όρους στον ανταγωνισμό που υπάρχει τόσο στο ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και στο διεθνές.
Τα ΤΕΙ δεν γίνονται στη χώρα μας Πανεπιστήμια. Αυτό έχει ξεκαθαριστεί. Παραμένουν τεχνολογικά ιδρύματα, αναβαθμισμένα, όμως, και συμπληρώνουν τα Πανεπιστήμια. Γι' αυτό, πιστεύω ότι δεν πρέπει να δημιουργείται ένα κλίμα ανασφάλειας τόσο στους πτυχιούχους των ΑΕΙ όσο και στο διδακτικό προσωπικό.
Όσον αφορά την αξιολόγηση των ΤΕΙ, τέθηκε επανειλημμένα από την Πανεπιστημιακή κοινότητα η Κυβέρνηση προχώρησε με μια πρόταση που μιλάει για την ποιοτική αξιολόγηση όλης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ΑΕΙ και ΤΕΙ. Άρα, λοιπόν, η αξιολόγηση είναι βασικό στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και εισάγει την τριτοβάθμια Εκπαίδευση με μια πρόταση που έχει κατατεθεί στην Επιτροπή μας.
'Όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουμε ανατροπή των επαγγελματικών δικαιωμάτων όπως αυτά είχαν διαμορφωθεί μέχρι τώρα. Αυτό πρέπει να το αντιληφθεί ιδιαίτερα ο τεχνικός κόσμος και όλοι οι άλλοι που νόμιζαν ότι θα κάνουμε με ένα ύπουλο τρόπο μια ανατροπή των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Καταλήγω, λοιπόν, στο ότι πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου που επιδιώκει την αναβάθμιση ενός σχολείου, που λέγεται τεχνολογικό ίδρυμα. Αυτό πρέπει να μας χαροποιεί, γιατί θέλουμε αυτό το σχολείο να το κάνουμε πιο σύγχρονο και πιο αποδοτικό, με ένα μοντέλο γνώσης που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της παραγωγής και της ανάπτυξης του μέλλοντος.
Για ορισμένα τμήματα των ΤΕΙ το σχέδιο νόμου δεν πρόκειται να τους φέρει την αναβάθμιση, αλλά θα πιστοποιήσει την ήδη κατακτηθείσα αναβάθμιση που πέτυχαν μόνοι τους με τη δουλεία τους και με την προσπάθεια όλων των χρόνων. Υπάρχουν τμήματα που έχουν διακριθεί σ' αυτήν την πορεία μέχρι σήμερα και αυτό το σχέδιο νόμου πιστοποιεί αυτήν τη λαμπρή τους διαδρομή. Τα ΤΕΙ έχουν κάνει τη μεγαλύτερη διαδρομή προς την πρόοδο και την αναβάθμιση ποιοτικά και ποσοτικά.
Αυτό το σχέδιο νόμου είναι ένα ακόμα βήμα, ένα άλμα προς την ποιότητα του ενός εκ των δύο πυλώνων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή των ΤΕΙ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει μία διαδρομή στο χώρο της εκπαίδευσης. Οφείλω επιγραμματικά να αναφέρω ότι για εμάς ήταν πρώτη προτεραιότητα ο χώρος της παιδείας και της εκπαίδευσης. Αυτό δεν αποτελούσε μόνο διακήρυξη, αλλά και πράξη. Έγινε μία μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια, ώστε να έχουμε μία ποσοτική και ποιοτική ανάπτυξη των ΑΕΙ και των ΤΕΙ. Δημιουργήθηκαν νέα τμήμα και νέες σχολές, νέα μεταπτυχιακό, νέα πανεπιστήμια. Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, δημιουργήθηκε ένα νέο, σύγχρονο πανεπιστήμιο, το πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το ΤΕΦΑΑ από μία περιθωριοποιημένη ακαδημία που ήταν αναβαθμίστηκε. 'Έγινε πλήρης αναβάθμιση των ΤΕΙ από τα παλαιά ΚΑΤΕΕ. Έγινε, λοιπόν, μία μεγάλη προσπάθεια για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και τώρα έχουμε καινούργια στοιχεία, όπως είναι η ποιοτική αξιολόγηση κ.λπ..
Όσον αφορά τα ΤΕΙ, το ΠΑΣΟΚ πήρε τα παλαιά ΚΑΤΕΕ και με μία σειρά παρεμβάσεων και ρυθμίσεων κατάφερε από αυτά που στο παρελθόν ήταν "το αποκούμπι" της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα της τριτοβάθμιας όπου φοιτούν σήμερα τα μισά παιδιά του ελληνικού λαού, να έχουμε σήμερα επιστήμονες, ανθρώπους, οι οποίοι θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας μας και στην προκοπή του ελληνικού λαού.
Αυτό το σχέδιο νόμου στοχεύει σε μία συνολική αναβάθμιση. Αυτήν την αναβάθμιση θα την εντοπίσω σε πέντε άξονες.
Πρώτον, αναμορφώνονται και εκσυγχρονίζονται τα προγράμματα σπουδών.
Επομένως, μιλάμε για ένα μοντέλο γνώσης, το οποίο θα είναι σύγχρονο, αποδοτικό, απαραίτητο στην παραγωγή και στην ανάπτυξη και θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της χώρας μας. Πρόκειται για σύγχρονα προγράμματα, τα οποία θα συνθέτουν το καινούργιο μοντέλο. Πρόκειται για νέα προγράμματα σπουδών που θα εξασφαλίζουν υψηλού επιπέδου σπουδές. Επομένως, θα έχουμε την αναβάθμιση των προγραμμάτων.
Η άλλη παρέμβαση θα είναι στις υποδομές, τόσο των κτιριακών, αλλά κυρίως του εργαστηριακού εξοπλισμού.
Τρίτος άξονας, είναι η αύξηση του χρόνου φοίτησης των φοιτητών από τα έξι εξάμηνα στα οκτώ, ώστε να γίνει μία επένδυση αυτών των προγραμμάτων. 'Ετσι θα δίνεται η δυνατότητα για την κατάρτισή τους.
Τέταρτος άξονας, είναι το διδακτικό προσωπικό των ΤΕΙ. Με αυτό το σχέδιο νόμου έχουμε καταφέρει να προσελκύσουμε στο χώρο των τεχνολογικών ιδρυμάτων μία σειρά επιστημόνων, οι οποίοι έχουν όλα εκείνα τα προσόντα να διδάξουν σε αυτά τα ιδρύματα υψηλού επιπέδου εκπαίδευση.
Οι τίτλοι, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να είναι κανείς στο εκπαιδευτικό προσωπικό των ΤΕΙ, είναι περίπου οι τίτλοι που χρειάζονται για τα πανεπιστήμια με επιπλέον την επαγγελματική τους διαδρομή και την προηγούμενη επαγγελματική παρουσία τους στην παραγωγή και την ανάπτυξη. Επομένως, μιλάμε για ακαδημαϊκούς τίτλους τους οποίους θα πρέπει να κατέχουν οι διδάσκοντες συν την εμπειρία για να αποτελέσουν το διδακτικό προσωπικό σε αυτό το χώρο.
Πιστεύω ότι οι προϋποθέσεις που μπαίνουν τόσο για το διδακτικό προσωπικό όσο και γενικότερα για το χώρο της διδασκαλίας, οι ακαδημαϊκοί τίτλοι καθώς και η προϋπηρεσία, είναι στοιχεία που θα μας δώσουν την βασική παράμετρο, το διδακτικό προσωπικό,ώστε να πετύχουμε αναβαθμισμένες σπουδές και εκπαιδευτική διαδικασία υψηλού επιπέδου στο χώρο του ΤΕΙ.
Πέμπτος άξονας που διέπει αυτό το σχέδιο νόμου είναι ο εξής: αυτό το οποίο συνέβαινε μέχρι τώρα, παιδιά που αποφοιτούσαν στην Ελλάδα από τα ΤΕΙ δεν τα δέχονταν στα άλλα πανεπιστήμια. Τους δέχονταν όμως τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. θαέλεγα ότι ήταν μία αδυναμία, η οποία θα έπρεπε να λυθεί. Με αυτό το σχέδιο νόμου λύνεται και αυτό το θέμα. Έτσι, οι απόφοιτοι των ΤΕΙ θα έχουν το δικαίωμα να μετέχουν σε μεταπτυχιακά τμήματα των πανεπιστημίων και μεταπτυχιακά τμήματα, τα οποία θα συνδιοργανώνουν στην πορεία τα τεχνολογικό ιδρύματα με αντίστοιχα τμήματα των πανεπιστημίων και πάντα με την εποπτεία των πανεπιστημίων. Έτσι, λοιπόν, δίνεται η δυνατότητα διεξόδου και συνέχισης των σπουδών για αυτούς, οι οποίοι διακρίνονται στις σπουδές στο χώρο των τεχνολογικών ιδρυμάτων και οι οποίοι θέλουν να τα συνεχίσουν.
Μιλάμε για ένα σχέδιο νόμου "προσφορά" στους νέους μας. Έχει ένα περιεχόμενο, το οποίο ήταν αίτημα της τεχνολογικής κοινότητας και ιδιαίτερα των νέων που φοίτησαν σε αυτό το χώρο.
Η προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης έχει το στοιχείο της γενναιότητας και της αποφασιστικότητας να κάνει εκείνες τις παρεμβάσεις στο χώρο της εκπαίδευσης, ώστε να πετύχουμε, η χώρα μας να προλάβει το "τρένο της γνώσης". Αυτό το σχέδιο νόμου πρέπει να μας βρει όλους σύμφωνους.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ(Εισηγητής της Μειοψηφίας):
Μόνο ως "εμπαιγμό" της ελληνικής Κοινωνίας θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το Νομοσχέδιο που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας.
Αναμφισβήτητα η Πολιτεία έχει την υποχρέωση να αποσαφηνίσει το θεσμικό "στάτους" Τ.Ε.Ι., ύστερα από 18 χρόνια λειτουργίας.
Οι περυσινές αποφάσεις της Δικαιοσύνης κατέδειξαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, πόσο σαθρός ήταν ο Νόμος 1404/83, και πόσο ανενδοίαστα οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ενέπαιζαν την Ελληνική Κοινωνία επί σειρά ετών.
Τα Τ.Ε.Ι. σύμφωνα με το Νόμο που τα διέπει έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που προβλέπει το άρθρο 16 του Συντάγματος στις παραγράφους 5 & 6, για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, είναι Αυτόνομα και Αυτοδιοικούμενα, οι Εκπαιδευτικοί τους είναι Δημόσιοι Λειτουργοί, η ελάχιστη διάρκεια φοίτησης σε αυτά είναι επτά (7) εξάμηνα.
Λείπει όμως το τυπικό βήμα-που θα αποσαφηνίζει ότι τα Τ.Ε.Ι. δεν έχουν πλέον σχέση με την Ανωτέρα Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και τα προγενέστερα Κ.Α.Τ.Ε. (ΝΔ652/27.8.70) και Κ.Α.Τ.Ε.Ε (Ν.576/74.77).
Η τοποθέτηση των Τ.Ε.Ι. στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση στο άρθρο 1 του Ν.1404 άφηνε τα Τ.Ε.Ι. μετέωρα, καθώς ο όρος "τριτοβάθμια Εκπαίδευση" είναι ένας άγνωστος όρος στο Ελληνικό Σύνταγμα.
Φυσικά οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασαν να υιοθετούν επί σειρά ετών πολιτικής διγλωσσίας. 'Ετσι:
Από τη μία τα Τ.Ε.Ι. -έως το 1988- , δηλώνονταν στην ΕΟΚ ως "Κέντρα Εκπαίδευσης Ανέργων" με μόνο στόχο να εξοικονομούνται χρήματα, βάζοντας σε υποθήκη το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων και από την άλλη πλευρά στα Βιβλία του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού του Γυμνασίου, τα Τ.Ε.Ι δηλώνονται εδώ και χρόνια ως "Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα".
'Ετσι και σήμερα από τη μία χρησιμοποιείται η "καραμέλα" της Ανωτατοποίησης από την άλλη όμως όχι μόνο δεν δίνεται τίποτα περισσότερο στα Τ.Ε.Ι. αλλά με τις "αναδιατυπώσεις" που φέρνει το Υπουργείο Παιδείας τα Τ.Ε.Ι. κινδυνεύουν να βρεθούν σε πολύ χειρότερη μοίρα από αυτή που βρίσκονται σήμερα.
Τα προβλήματα των Τ.Ε.Ι. δεν εξαντλούνται στο θεσμικό τους πλαίσιο. Οι πτυχιούχοι μεγάλης σειράς τμημάτων δεν έχουν καθόλου Επαγγελματικά Δικαιώματα.
Το Υπουργείο δηλώνει ότι τα Επ. Δικαιώματα ΔΕΝ θα αλλάξουν, ο εμπαιγμός συνεχίζεται.
Επίσης τραγική είναι η κατάσταση με την χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων. Η συνολική χρηματοδότηση Α.Ε.Ι. προς Τ.Ε.Ι. είναι ουσιαστικά 5 προς 1. Σε όλα αυτά πρέπει να σημειώνουμε και τα 84 νέα Τμήματα σε Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. που δημιουργήθηκαν μέσα σε ένα χρόνο -1998-, δίχως κανένα κεντρικό έλεγχο και δίχως το στοιχειώδη προγραμματισμό.
Αποτέλεσμα αυτής της δίχως στοιχειώδη προγραμματισμό εκπαιδευτική πολιτικής είναι η ταυτόχρονη σήμερα λειτουργία πάνω από 50 τμημάτων με τον ίδιο ακριβώς τίτλο σε ΑΕ.Ι. και Τ.Ε.Ι. Χαρακτηριστικό της δίχως στοιχειώδη προγραμματισμό εκπαιδευτικής πολιτικής είναι το γεγονός ότι το εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (Ε.ΣΥ.Π.) παρά το ότι δημιουργήθηκε από το 1995, δεν έχει λειτουργήσει ποτέ.
Ουσιαστική προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος επιχειρήθηκε το 1990. Η Ν.Δ. έδωσε στη δημοσιότητα Σχέδιο Νόμου με το οποίο τα Τ.Ε.Ι. μετεξελίσσονταν σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα Εφαρμογής δυστυχώς η τολμηρή εκείνη προσπάθεια η οποία θα ξεκαθάριζε το τοπίο στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση της Χώρας, προσέκρουσε στην οργανωμένη αντίδραση των Κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Το σημαντικότερο βήμα όμως αποτελεί η δήλωση των Τ.Ε.Ι. στην Ευρώπη ως ισότιμα με τα Α.Ε.Ι. Ιδρύματα στη Σύνοδο της Λισσαβόνας το 1992. Εν έτη 2001 η ελληνική Κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την απόφαση 1958/2000 του Σ.τ.Ε..
Επίσης βρίσκεται αντιμέτωπη με την απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (έγγρ.8791, 12.5.00).
'Ομως κυρίως βρίσκεται αντιμέτωπη με το Π.Δ.165 (28.6.00) σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό Δίκαιο εναρμονίστηκε - με 11 χρόνια καθυστέρηση και υπό τον φόβο του προστίμου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο- με την Κοινοτική Οδηγία 891481ΕΟΚ.
Ακόμα η χώρα μας έχει υπογράψει -μαζί με άλλες 29 χώρες-, τη Διακήρυξη της Μπολώνια, σύμφωνα με την οποία οι παραδοσιακές δομές της Ανώτατης Εκπαίδευσης αλλάζουν για να προσαρμοστούν στις σύγχρονες ανάγκες της Κοινωνίας, της παραγωγής και της τεχνολογίας που εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να χαρακτηρίσει τα Τ.Ε.Ι. Ανώτατα. Φροντίζει όμως έντεχνα, την ελάχιστη υποχρέωσή της απέναντι στην Ελληνική Κοινωνία, να κλείσει μία εκκρεμότητα Ι8 χρόνων, να την παρουσιάζει σαν τολμηρή και ριζοσπαστική απόφαση!!!
Η Κυβέρνηση με το πλέον προκλητικό τρόπο προσπαθεί να αποποιηθεί τις ευθύνες της για την πολιτική του καιροσκοπισμού που ακολούθησε εδώ και 20 χρόνια και να εμφανίσει την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην ελληνική Παιδεία ως απλή σύγκρουση αντιμαχόμενων συντεχνιακών συμφερόντων. Ταυτόχρονα τα Τ.Ε.Ι. δεν κερδίζουν τίποτα.
Η Κυβέρνηση χρησιμοποιώντας τον όρο: "Θεσμική Ολοκλήρωση των Τ.Ε.Ι. με τη σαφή τοποθέτησή τους στην Ανώτατη βαθμίδα της Εκπαίδευσης" -πράγμα που έχει υποχρέωση να κάνει-, αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση των πολιτικών κερδών, χωρίς να επιλύει ουσιαστικά τα συσσωρευμένα προβλήματα των Τ.Ε.Ι. αλλά και επιχειρώντας ταυτόχρονα μία δίχως προηγούμενο σκληρή κομματική άλωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καταλύοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας και Αυτοδιοίκησης των Ιδρυμάτων.
Τα Τ.Ε.Ι. με τις αναδιατυπώσεις του Σχεδίου Νόμου θα βρεθούν σε πολύ χειρότερη μοίρα από αυτή που βρίσκονται σήμερα. Επίσης είναι σαφές ότι αμφισβητείται η ακαδημαϊκή διάσταση των Ιδρυμάτων.
Η Νέα Δημοκρατία έχει ξεκάθαρα απαιτήσει την ένταξη των Τ.Ε.Ι. στη ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
'Όμως δεν μπορούμε να δεχθούμε το χαρακτηρισμό των Ιδρυμάτων ως: "μη Πανεπιστημιακά".
Παρά την επίμονη πίεσή μας να δοθεί η δυνατότητα των Αυτοδύναμων Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων, στα Ιδρύματα που έχουν τις προϋποθέσεις, τα Τ.Ε.Ι. για άλλη μια φορά εξαιρούνται.
Επίσης παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις του Υπουργείου, δεν διασφαλίζεται η συνέχεια του Θεσμού και το ισότιμο των πτυχίων πριν και μετά την ψήφιση του Νόμου.
Το ΥΠΕΠΘ αρνείται να συμπεριλάβει άρθρο αναφερόμενο στο ισότιμο ακαδημαϊκά και επαγγελματικά- των πτυχίων πριν και μετά το Νόμο. Ενώ, τίποτα πραγματικά τολμηρό δεν επιχειρείται, το Εκπαιδευτικό Προσωπικό έχουμε αδικαιολόγητα μεγάλες αλλαγές, οι οποίες μάλιστα πραγματοποιούνται δίχως το στοιχειώδη σεβασμό στη μέχρι σήμερα ιστορία του Θεσμού των Τ.Ε.Ι., καθώς οι άνθρωποι που εργάστηκαν για να φτάσουν τα Τ.Ε.Ι. στο σημερινό τους επίπεδο, μπαίνουν βίαια στην απομόνωση.
Το Εκπαιδευτικό Προσωπικό των Τ.Ε.Ι. από το 1983 αποτελείται από τρεις βαθμίδες. Είναι γνωστό επίσης ότι τα προσόντα που έχουν θεσμοθετηθεί στο Νόμο, για το εκπαιδευτικό προσωπικό είναι πράγματι πολύ υψηλά, και ότι τα μέλη του Ε.Π. που υπολείπονται ακαδημαϊκών προσόντων είναι μεγάλα σε ηλικία και σε λίγο θα συνταξιοδοτηθούν, έτσι σε λίγο καιρό μόνο μέλη Ε.Π. με υψηλό προσόντα θα υπάρχουν στα Τ.Ε.Ι.
Αντί το ΥΠΕΠΘ απλά να αποσαφηνίσει ότι τα Τ.Ε.Ι. ανήκουν στην Ανώτατη βαθμίδα της Εκπαίδευσης, συμπληρώνοντας το Ν.2817/00, επιχειρεί ριζικές τομές στο Ε.Π. 'Ετσι, οι βαθμίδες του Ε.Π. θα είναι πλέον τέσσερις. 'Ολο το μέχρι σήμερα Ε.Π. τοποθετείται σε προσωποπαγείς θέσεις. 4 Η κρίση για μετακίνηση από την προσωποπαγή θέση και ένταξη σε τακτική θέση θα πραγματοποιηθεί από ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟ από το ΥΠΕΠΘ, εκλεκτορικό σώμα, αποτελούμενο από Πανεπιστημιακούς καθηγητές. 'Ομως εκτός από το ότι τα εκλεκτορικό θα διοριστούν από το Υπουργείο τα προσόντα για κόθε βαθμίδα ΔΕΝ έχουν οριστεί με σαφήνεια, ακριβώς για να μπορεί το εκλεκτορικό με καθαρό προσωπικό κριτήρια να "χωρέσει" τους εκλεκτούς του Υπουργείου.
Τα προσόντα πρέπει, λαμβάνοντας υπόψη του σημερινού Ε.Π., να είναι σαφή, αντικειμενικά, και να μην επιδέχονται ερμηνείες ανάλογα με την κάθε περίπτωση.
Εάν αυτό δεν συμβεί τότε τα Τ.Ε.Ι. θα μετατραπούν σε "κομματικό μαγαζί" του ΠΑΣΟΚ. Επίσης αδικία επιχειρείται σε βάρος του Ε.Π. που διδάσκει ξένες γλώσσες. Το ΥΠΕΠΘ μεταχειρίζεται αυτό τα μέλη του Ε.Π. ως "μπαλάκι".
Αναρωτιόμαστε, γιατί η Κυβέρνηση δεν υιοθετεί επιτέλους την πρότασή μας για "Εθνικό 'Όργανο Σχεδιασμού για Παιδεία" όπου μέσα από ένα θεσμοθετημένο διάλογο χαράσσοντας μακρόπνοη πολιτική θα χαρτογραφήσουμε και θα επανασχεδιάσουμε το εκπαιδευτικό Σύστημα, επίσης θα θεσμοθετήσουμε την αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα των της εκπαίδευσης.
Η Νέα Δημοκρατία ζητά την ανωτατοποίηση των Τ.Ε.Ι., δεν πέφτει όμως στην παγίδα του Υπουργείου και καταγγέλλει Τις λαϊκιστικές μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης η οποία επιχειρεί να μεγιστοποιήσει τα πολιτικά της οφέλη, όχι μόνο δίχως να λύνει τα προβλήματα των Τ.Ε.Ι., αλλά και διευρύνοντας την απόσταση μεταξύ των Α.Ε.Ι. και των Τ.Ε.Ι.
Η κρίση για τη μετακίνηση από την προσωποπαγή θέση και ένταξη σε τακτική θέση θα πραγματοποιηθεί από διορισμένο από το ΥΠΕΠΘ, Εκλεκτορικό Σώμα αποτελούμενο από πανεπιστημιακούς καθηγητές.
'Όμως εκτός από το ότι τα εκλεκτορικό θα διορισθούν από το Υπουργείο, τα προσόντα για κάθε βαθμίδα δεν έχουν οριστεί με σαφήνεια, ακριβώς για να μπορεί το εκλεκτορικό με καθαρό κομματικά ή προσωπικό κριτήρια να "χωρέσει" τους εκλεκτούς του Υπουργείου. Τα προσόντα πρέπει, λαμβάνοντας υπόψη την πολυετή υπηρεσία του σημερινού Ε.Π., να είναι σαφή, αντικειμενικά και να μην επιδέχονται ερμηνείες ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Εάν αυτό δεν συμβεί τότε τα Τ.Ε.Ι. θα μετατραπούν σε "κομματικό μαγαζί" του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, αδικία επιχειρείται σε βάρος του Ε.Π. που διδάσκει ξένες γλώσσες. Το ΥΠΕΠΘ μεταχειρίζεται αυτά τα μέλη του Ε.Π. ως "μπαλάκι".
Αναρωτιόμαστε, γιατί η Κυβέρνηση δεν υιοθετεί επιτέλους την πρότασή μας για "Εθνικό 'Όργανο Σχεδιασμού για την Παιδεία" όπου μέσα από ένα θεσμοθετημένο διάλογο χαράσσοντας μακρόπνοη πολιτική θα χαρτογραφήσουμε και θα επανασχεδιάσουμε το Εκπαιδευτικό μας σύστημα και επίσης θα θεσμοθετήσουμε την αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης.
Η Νέα Δημοκρατία ζητά την ανωτατοποίηση των Τ.Ε.Ι., δεν πέφτει όμως στην παγίδα του Υπουργείου και καταγγέλλει Τις λαϊκίστικες μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης η οποία επιχειρεί να μεγιστοποιήσει τα πολιτικά της οφέλη, όχι μόνο δίχως να λύνει τα προβλήματα των Τ.Ε.Ι., αλλά και διευρύνοντας την απόσταση μεταξύ των Α.Ε.Ι. και των Τ.Ε.Ι..
Κύριε Πρόεδρε, θεωρούμε ότι η πολυετής προσπάθεια μας για την ένταξη των Τ.Ε.Ι.
στην ανώτατη βαθμίδα ήταν ένας ανώτατος στόχος για την αδικημένη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα, διαπιστώνουμε ότι το παρόν νομοσχέδιο εμπαίζει την ελληνική κοινωνία και την κοινότητα των Τ.Ε.Ι. και δυστυχώς για μια άλλη φορά βρίσκει σε μεγάλο βαθμό την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τη λογική της κοροϊδίας. Τέλος, εμείς βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολη θέση γιατί δεν μας δίνεται η δυνατότητα να ψηφίσουμε το παρόν νομοσχέδιο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής Κ.Κ.Ε.) :
Κύριε Πρόεδρε, πριν αρχίσει η κοινοβουλευτική μου ιδιότητα, είχα την ευκαιρία να ζήσω 20 και πλέον χρόνια την ανώτατη εκπαίδευση και μάλιστα τότε που για πρώτη φορά έμπαινε σε λειτουργία ο νόμος πλαίσιο 1268, είχα την τύχη να είμαι Κοσμήτορας του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια Αντιπρύτανης.
Τότε, θυμάμαι ότι στο συμπέρασμα που είχαμε καταλήξει προσπαθώντας να εφαρμόσουμε το νόμο, ήταν ότι ένας νόμος που αποφασίζει να ρυθμίζει τα πράγματα της εκπαίδευσης, πρέπει πρώτα απ' όλα να έχει μια απλουστευτική διατύπωση των ρυθμίσεων. Επίσης, το δεύτερο θέμα ήταν να αυτοπροστατεύεται από τα ενδεχόμενα των παρερμηνειών και να προχωράς σε σαφείς περιγραφές.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν μπαίνει στην προσπάθεια να κάνει μια διάκριση ανάμεσα στο τεχνολογικό και στο τεχνικό στοιχείο της ανωτάτης εκπαίδευσης.
Επίσης, υπάρχουν μέσα όροι όπως το 19^ο άρθρο με τα ελλιπή προσόντα. Τι σημαίνει για την επιλογή του εκπαιδευτικού προσωπικού, ο χαρακτηρισμός κάποιου εκπαιδευτικού, ότι ενώ καλείται να προσφέρει, ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται ως εκπαιδευτικός με ελλιπή προσόντα.
Δηλαδή, ο ίδιος μπαίνει στη διαδικασία την εκπαιδευτική με ένα αρνητικό χαρακτηρισμό και αυτό είναι ένα λάθος του νομοσχεδίου. Πριν από λίγο λάβαμε ένα πολυσέλιδο κείμενο με αναδιατυπώσεις που σημαίνει, ότι και το ίδιο το Υπουργείο αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται κάποια από τα θέματα που περιγράφονται να αναδιατυπωνθούν.
Το νομοσχέδιο αυτό πριν πάρει την τελική του μορφή και ψηφισθεί προκάλεσε μια σύγκρουση στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, που όσο και αν προσπάθησα να το αναλύσω και να το κατανοήσω δεν τα κατάφερα. Θέλω να πω πως όλες αυτές οι διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις, τα επιχειρήματα και οι αντεγκλήσεις δεν είχαν πολιτικό χαρακτήρα, ούτε επιστημονικό. Μια τέτοια έλλειψη δεν την προκαλούσε ασφαλώς η αδυναμία των διαλεγμένων και διαπληκτιζόμενων εκπροσώπων Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. να θεμελιώσουν τις απόψεις τους πολιτικό ή επιστημονικά, αλλά η ασάφεια των προθέσεων της Κυβέρνησης όσον αφορά Τις προθέσεις της σχετικά με τρία βασικά στοιχεία:
Πρώτο στοιχείο . Η σχέση που μπορεί να υπάρχει μεταξύ των ρυθμίσεων που προωθεί το νομοσχέδιο και των αρχών που εμπεριέχονται στη Διακήρυξη της Μπολωνια.
Δεύτερο στοιχείο : Η αυτόνομη επιστημονικά και επαγγελματικά επιβίωση των προπτυχιακών σπουδών και η αντιστοιχία τους με τις ανάγκες μιας δίκαιης κοινωνίας και όχι τις κερδοσκοπικές επιδιώξεις μιας νεοφιλελεύθερης αγοράς.
Όσον αφορά το πρώτο στοιχείο θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η αντίληψη που κυριαρχεί στο πλαίσιο της Μπολώνια δεν είναι εισαγωγή πρακτικών αρχών που διευκολύνουν όχι μόνο τη δόμηση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά και τις προθέσεις για την τελική αξιολόγηση και ιεράρχηση των ιδρυμάτων που εντάσσονται μέσα στο πλαίσιό της. Κυρίαρχη αντίληψη για εμάς στο πλαίσιο των αρχών της Μπολώνια είναι η συρρίκνωση της διάρκειας των προπτυχιακών σπουδών σε τρία χρόνια με τη διάσπαση τους σε δύο κύκλους από τους οποίους ο ένας θα είναι προπτυχιακός και ο άλλος μεταπτυχιακός.
Είναι επομένως μια διαδικασία που προωθεί προς την κοινή δομή της Ανώτατης Εκπαίδευσης, προσαρμοσμένης στο μοντέλο που αναλύεται αλγεβρικά στο μαγικό αριθμητικό "γράφημα" 3-2-3.
Το Υπουργείο Παιδείας, βέβαια, ισχυρίζεται πως θα επιχειρήσει τη δική του "εθνική ανάγνωση" των αρχών της Bologna και θα επιδιώξει συνθήκες χαλαρής δεσμευτικότητας, που θα επιτρέψουν τη διατήρηση των τετραετών ή πενταετών σπουδών. Φοβούμαι, όμως, πως αυτοί ΟΙ ισχυρισμοί δε θα προχωρήσουν και σε συγκεκριμένες πράξεις, όπως φαίνεται και από το νομοσχέδιο που συζητούμε και που έχει τα χαρακτηριστικό μιας πρώτης απομάκρυνσης από το χώρο της "εθνικής ανάγνωσης" και προσχώρησης στις αντιλήψεις των προοπτικών της Bologna. Και αυτό δεν είναι ασφαλώς μια μεμψίμοιρη καχυποψία. Είναι γνωστό, και σ' αυτήν τη γνώση στηρίζουμε την επιχειρηματολογία μας, πως οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη προχωρήσει στην καθιέρωση τριετών προπτυχιακών σπουδών τύπου Bachelor και φυσικό στο όνομα της "συμβατότητας και της συγκρισιμότητας" το τρίχρονο μοντέλο θα γενικευθεί και στα δικό μας πανεπιστήμια, που θα αναγκαστούν να ευθυγραμμιστούν αργό ή γρήγορα με αυτήν την αντίληψη. Δε θα ήταν υπερβολή αν υποστήριζα πως και αν οι προπτυχιακές σπουδές παραμείνουν στη χώρα μας προσωρινό τετραετείς και πενταετείς. Ο κ. Υπουργός υποστηρίζει πως μια τέτοια κατάσταση θα αποτελεί την εθνική μας επιλογή, στην ουσία εξισώνονται επαγγελματικό με την Οδηγία 89/48 και ακαδημαϊκό με βάση την διακήρυξη της Bologna με τις τρίχρονες σπουδές των ξένων πανεπιστημίων. Δε θα αποτελούσε για μας έκπληξη, αν πολύ σύντομα, με το επιχείρημα πως ο επιπλέον χρόνος των σπουδών δεν έχει κανένα νόημα επιστημονικού ή επαγγελματικού χαρακτήρα. θα προσανατολιζόμαστε στην τελική και θεσμική διάρκεια των σπουδών σε τρία χρόνια. Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να σας θυμίσω ότι ο κεντρικός εισηγητής του διήμερου σεμιναρίου που διοργάνωσε το Υπουργείο Παιδείας στη χώρα μας για την παρουσίαση των αρχών της Bologna. Ο κ. Guy Haug τόνισε επανειλημμένα πως η αξία των σπουδών στο νέο μοντέλο δεν υπολογίζεται στη βάση της διάρκειάς τους, αλλά στη βάση των πιστωτικών μονάδων που θα συγκεντρώνονται μέσα από τα προγράμματά τους. Οι τετράχρονες σπουδές μπορεί, πάντα κατά την άποψη του κ. Haug, που είναι και ο κύριος συντάκτης του κειμένου . Εργασίας στη σύνοδο της bologna, να είναι υποδεέστερες των τρίχρονων σπουδών και ότι η χρονική διάρκεια δεν παίζει κανένα ρόλο. Ακόμα ο ίδιος εισηγητής υπογραμμίζει πως οι προπτυχιακές σπουδές πρέπει να είναι συντομότερες, περισσότερο ευέλικτες, περισσότερο συνδεδεμένες με την επαγγελματική ζωή, περισσότερο διατμηματικές, περισσότερο ευρωπαϊκές και διεθνείς.
Πιστεύουμε,γι' αυτό το λόγο, πως το κυρίαρχο στοιχείο των μέτρων της bologna δεν είναι η παρεμβολή φραγμών στην ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών σπουδών μέσα από μια απλή διάσπασή τους σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο. Καθοριστικό στοιχείο, κατά την άποψη μας, αποτελεί η αναδιάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών, με βάση τις εκπαιδευτικές αντιλήψεις μιας ενιαίας και προκρούστιας παγκοσμιοποιημένης κοινότητας, έτσι ώστε μέσα από μια σύντομη, τρίχρονη μόλις εκπαίδευση, να μεταδίδονται περιορισμένες και αποσπασματικές επαγγελματικές δεξιότητες, για μια μερική και ληξιπρόθεσμη απασχόληση των αποφοίτων της στο πλαίσιο της συχνότερης αλλαγής επαγγελμάτων. 'Ετσι, δε θα διστάζαμε να πούμε πως η απόκτηση μέσα στην περιορισμένη διάρκεια των τριών χρόνων μιας κάποιας επαγγελματικής ικανότητας, μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε βάρος του αναγκαίου επιστημονικού υπόβαθρου και της ειδίκευσης. Είναι νόμος εκπαιδευτικός πώς δεν μπορεί κανείς να απομακρύνει τη χρονική διάρκεια από την ουσία, την ποιότητα των σπουδών. Αυτό τα δύο στοιχεία σχεδόν ταυτίζονται.
Δεύτερο στοιχείο. Σχετικό με το στοιχείο αυτό πιστεύουμε πως στο πλαίσιο της προσπάθειας που προωθεί την αντίληψη της συρρίκνωσης και ιδιαίτερα της υποβάθμισης του προπτυχιακού ιδιαίτερα κύκλου, ο τίτλος του πρώτου κύκλου γίνεται τυπικό ισότιμος με το πτυχίο των ΤΕΙ. 'Ετσι είναι πλέον εφικτή η ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση, χωρίς ουσιαστική αναβάθμιση τους και χωρίς καμία αύξηση των δαπανών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Γενικότερα, σημειώνεται ότι η διάκριση των σπουδών στα ΑΕΙ από τις σπουδές στα ΤΕΙ συνίσταται στο ότι οι πρώτες είναι συγκροτημένες κατά κανόνα στη βάση ενός γενικού θεωρητικού περιεχομένου, το οποίο δεν οδηγεί σε συγκεκριμένη επιστημονική ειδίκευση, ενώ τα δεύτερα, τα ΤΕΙ, στη βάση μιας επαγγελματικής ειδίκευσης, η οποία δεν θεμελιώνεται στο απαιτούμενο θεωρητικό υπόβαθρο. Και οι δύο τύποι σπουδών δεν καλύπτουν τις προϋποθέσεις μιας υψηλού επιπέδου επιστημονικής ειδίκευσης, που είναι ο στόχος της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, με τη δημιουργία νέων τμημάτων στα ΑΕΙ, που αντιστοιχούν με εκείνα των ΤΕΙ, η διάκριση αυτή αρχίζει να αμβλύνεται ή τουλάχιστον να μην είναι εύκολα αναγνώσιμη. Με την εφαρμογή των αποφάσεων της Bologna ΟΙ διαφορές των σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, φοβόμαστε ότι θα γίνουν ακόμα πιο δυσδιάκριτες, στο πλαίσιο μιας εξίσωσης, που όπως αυτή θεμελιώνεται πιο πολύ σε ποσοτικό στοιχεία, μάλλον υποβαθμίζει το εκπαιδευτικό σύστημα μιας ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, παρά το "ανωτατοποιεί". Επιχειρώντας μια προσεκτική ανάγνωση του νομοσχεδίου, θα ήθελα να παρατηρήσω, ότι κάτω από τον τίτλο του, προκύπτει σχεδόν αναγκαστικά το συμπέρασμα ότι η Κυβέρνηση επιχειρεί, όχι πειραματικά την προσχώρηση στο πλαίσιο των αντιλήψεων της Bologna. Και αυτή η άποψη είναι δυνατόν να στηριχθεί, πρώτα και κύρια, στην ένταξη των ΤΕΙ στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης η οποία δε συνοδεύεται από καμία αλλαγή στο χαρακτήρα τους, που τα έχει καθιερώσει στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας ως ιδρύματα υποδεέστερα των ΑΕΙ, ιδρύματα, δηλαδή, που παρέχουν με το μισό κόστος, με χαμηλής ποιότητας τεχνολογική εκπαίδευση, χωρίς θεωρητικό υπόβαθρο και σε πολλές περιπτώσεις εμπειρική.
Κύριε Πρόεδρε, η εκτίμησή μας αυτή δεν είναι πρόχειρη ούτε και βιαστική. θα μπορούσα να την στηρίξω σε μια σειρά σημείων του νομοσχεδίου κρίσιμης σημασίας, εντελώς παραδειγματικό.
Τα Τ.Ε.Ι. εντάσσονται στην Ανώτατη Εκπαίδευση με διακριτό ρόλο ως μη πανεπιστημιακό - τεχνολογικά ιδρύματα. Υπάρχει ο όρος "μη πανεπιστημιακά", Τη στιγμή που ο πανεπιστημιακός όρος έχει ταυτιστεί και λειτουργικό με την Ανώτατη εκπαίδευση, όταν μία σειρά ιδρυμάτων τα χαρακτηρίζουμε εκ προοιμίου μη πανεπιστημιακό, αυτό σημαίνει ότι τα απομακρύνουμε από αυτό που στην ουσία σημαίνει πανεπιστήμιο, ή Ανώτατη Εκπαίδευση. Για μένα, αυτό είναι ένα από τα λάθη του νομοσχεδίου. Τα Τ.Ε.Ι. εντάσσονται δίπλα σε άλλα πανεπιστημιακό ιδρύματα με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο, όπως είναι εν μέρει τα πολυτεχνεία, οι γεωπονικές σχολές κ.λπ..
Οι απόφοιτοι των Τ.Ε.Ι. αποκτούν το ίδιο πτυχίο και διατηρούν τα ίδια επαγγελματικό δικαιώματα, με μειωμένη εμβέλεια, που είχαν θεσπιστεί για περιορισμένες ειδικότητες πριν την κατ' ευφημισμόν επιχειρούμενη ανωτατοποiηση. Είναι τα επαγγελματικό δικαιώματα, τα οποία στην πορεία φοβούμαι ότι θα αφαιρεθούν, ακολουθώντας και αυτό την κοινή μοίρα των εργασιακών δικαιωμάτων όλων των πτυχιούχων, που ανήκουν σε άλλες κατηγορίες.
Εδώ, θα ήθελα να αναφέρω πραγματικό ένα οδυνηρό παράδειγμα. θα θυμάστε τον νόμο του υπουργείου Εσωτερικών, που προωθεί τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Με το 17 όρθρο εξαιρεί τους ερευνητές, δηλαδή, δεν θεωρεί τους εκπαιδευτικούς των ερευνητικών προγραμμάτων ως ικανούς ή άξιους να μονιμοποιηθούν έστω και σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Η διάρθρωση των βαθμίδων του διδακτικού προσωπικού των Τ.Ε.Ι. είναι κατά μια βαθμίδα χαμηλότερη της αντίστοιχης διάρθρωσης των βαθμίδων των Α.Ε.Ι.. Αυτό συμβαίνει ακόμα και στις ώρες διδασκαλίας. Δεν καταλαβαίνω, γιατί οι ώρες διδασκαλίας στα Τ.Ε.Ι. να είναι 10 ώρες, ενώ για τον καθηγητή των Α.Ε.Ι. να είναι 5 έως 6 ώρες. Αυτή η διάκριση συνιστά και ουσιαστική διάκριση, αν θέλετε διάκριση ποιότητας, ώστε στα Τ.Ε.Ι. να μην υπάρχει ουσιαστικά η α' βαθμίδα των καθηγητών των Α.Ε.Ι.. Ταυτόχρονα, βέβαια, διατηρείται για μας το απαράδεκτο καθεστώς, με το οποίο η πλειοψηφία του διδακτικού προσωπικού φθάνει από το 50% μέχρι το 90% στα περιφερειακά μάλιστα Τ.Ε.Ι. τα μέλη του προσωπικού να είναι ωρομίσθια.
Δεν επιτρέπεται στα Τ.Ε.Ι. να οργανώνουν αυτόνομα μεταπτυχιακές σπουδές. .Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ανώτατης εκπαίδευσης είναι η δυνατότητά τους, να διοργανώνουν μεταπτυχιακές σπουδές, δηλαδή, να δίνουν τελικά τη συνέχεια του προπτυχιακού τίτλου στον δεύτερο και τρίτο κύκλο του μεταπτυχιακού και του διδακτορικού. Επομένως, δεν δίνετα1 στα Τ.Ε.Ι. με το νομοσχέδιο η δυνατότητα να αναπαράγουν το επιστημονικό τους δυναμικό και συνεπώς να παραμένουν περιορισμένες οι δυνατότητες διεξαγωγής έρευνας μέσα στα Α.Ε.Ι..
Βέβαια, δίνεται η δυνατότητα σύμπραξής τους. Δεν μπόρεσα να καταλάβω και αυτή την έννοια, διότι δίνεται και μια προσθήκη με την διάθεση χώρων και εγκαταστάσεων, ενώ οι τίτλοι των μεταπτυχιακών θα χορηγούνται από το πανεπιστήμιο.
Δεν προβλέπεται επίσης, η αύξηση της χρηματοδότησης για τα Τ.Ε.Ι.. Υπάρχουν, βέβαια, κάποιες αόριστες υποσχέσεις στο νομοσχέδιο. Πολλά τμήματα των Τ.Ε.Ι. λειτουργούν χωρίς καν δικά τους κτίρια με τρομακτικές ελλείψεις σε ειδικά εργαστήρια και εξοπλισμό, παρόλο που χαρακτηρίζονται ως τεχνολογικά ιδρύματα.
θα ήθελα επίσης, να αναφερθώ στο προσωπικό, παρόλο που θα επανέλθω στην κατ' άρθρο συζήτηση για το θέμα αυτό. Αντί να απλοποιηθεί η δομή του προσωπικού, οι εργασιακές του σχέσεις, ο επιστημονικός τους χαρακτήρας, ο ερευνητικός χαρακτήρας και γενικά ο εκπαιδευτικός προβλέπονται περίπου 5 κατηγορίες προσωπικού. Γίνεται και μια διάκριση ανάμεσα σε αυτές τις κατηγορίες. Αυτό νομίζω ότι δεν ευνοεί την απρόσκοπτη πραγματικά λειτουργία των Τ.Ε.Ι. ως ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ (Ειδική Αγορήτρια του ΣΥΝ):
Κύριε Πρόεδρε, το θέμα είναι πάρα πολύ μεγάλο. θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη. Είναι φανερό και νομίζω, ότι είναι γενικά αποδεκτό, ότι οι μεγάλες αλλαγές στο χώρο της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται και όλες οι μεγάλες αλλαγές στην οικονομία, στην κοινωνία που ζει ο πλανήτης μας τις τελευταίες δεκαετίες. Νομίζω, ότι οι αλλαγές αυτές επιφέρουν πολύ μεγάλες μεταβολές και στο χαρακτήρα και στο ρόλο της εκπαίδευσης.
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να είμαστε αρνητικοί στις αλλαγές. 'Έχει σημασία να δούμε πως το εκπαιδευτικό σύστημα θα μπορέσει να ανταποκριθεί σ' αυτές, διατηρώντας τις δημοκρατικές (όσον αφορά την προσβασιμότητα των λαϊκών στρωμάτων στη γνώση και τις νέες απαιτήσεις) και ουσιαστικές αρχές του (όσον αφορά το επίπεδο και την παροχή γνώσης).
Σήμερα οι μεγάλες αλλαγές που υπάρχουν στο εκπαιδευτικό σύστημα και που αλλάζουν τις εκπαιδευτικές απαιτήσεις κινούνται σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι η ανάγκη της διεύρυνσης των στρωμάτων που ζητούν να γνωρίσουν τη σημερινή επιστήμη. Είναι ανάγκη οι αλλαγές που θα επιφέρουμε στην εκπαιδευτική κοινότητα να εξυπηρετούν αυτή την αναγκαιότητα. Δηλαδή να διευρύνουν τη δυνατότητα, την προσβασιμότητα στη γνώση και πληροφόρηση. Βρισκόμαστε μπροστά σε ριζικές αλλαγές που έχουν σχέση με το χαρακτήρα και την ποιότητα της εκπαιδευτικής ύλης. Αυτό έχει να κάνει με την αναδιάρθρωση των εκπαιδευτικών βαθμίδων και δομών, με την ανάγκη περιοδικής αξιολόγησης του συστήματος τόσο στην ανώτερη όσο και στην ανώτατη εκπαίδευση. Πρέπει να συνδυάζεται η ειδίκευση με την επιστημονικότητα που αποτελεί το βασικό γνώρισμα της εποχής μας.
Το ερώτημα το οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε και που εκ των πραγμάτων τίθεται από το νομοσχέδιο είναι το εξής: Θέλουμε τη διεύρυνση και την αναβάθμιση του πανεπιστημιακού ιστού της χώρας ή όχι; Θέλουμε να διευρυνθεί το ποσοστό των σπουδαστών που έχουν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση; Η ελληνική κοινωνία ήδη έχει δώσει απάντηση στο ερώτημα αυτό, απαντώντας στην ολιγωρία της ελληνικής πολιτείας η οποία έχει οδηγήσει την κατάσταση έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη στο θέμα της εξαγωγής φοιτητών - μεταναστών.
Πρέπει να υπάρξει μια ουσιαστική διεύρυνση του πανεπιστημιακού ιστού, του ιστού της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας. Η ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση αποτελεί για εμάς μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, ώστε να απαντηθεί θετικά το ερώτημα που προανέφερα. Απ' αυτήν την άποψη, ουσιαστικά είμαστε υπέρ της ένταξης των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση. Θέλουμε η ένταξη να είναι ουσιαστική και αποτελεσματική. Δεν διαφωνούμε με την ιδέα, αλλά με το νομοσχέδιο, το οποίο εύχομαι να μπορούσαμε να το ψηφίσουμε. Πιστεύουμε ότι το νομοσχέδιο αυτό, ενώ ξεκινά απ' αυτή την ιδέα, δεν εξασφαλίζει εν τέλει την ουσιαστική ένταξη των ΤΕΙ στην Ανώτατη εκπαίδευση.
Οι προϋποθέσεις και οι ουσιαστικοί όροι για την ένταξη των ΤΕΙ στην Ανώτατη εκπαίδευση κινούνται σε 4 άξονες. Ο πρώτος είναι ότι πρέπει να υπάρξει ρητή και σαφής ένταξη στην Ανώτατη εκπαίδευση - και φραστική. Ο δεύτερος όρος είναι ότι πρέπει να υπάρξει καθολική αναβάθμιση των προσόντων του εκπαιδευτικού - ερευνητικού προσωπικού των ΤΕΙ, ώστε να ευθυγραμμισθούν πλήρως με το ερευνητικό προσωπικό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Ο τρίτος όρος είναι ότι πρέπει να δοθεί η δυνατότητα οργάνωσης μεταπτυχιακών σπουδών - με την προϋπόθεση ότι θα πληρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις και τέλος ότι θα πρέπει να υπάρχει αναβάθμιση του περιεχομένου των σπουδών με την υιοθέτηση ενός συστήματος περιοδικών αξιολογήσεων.
Εάν κάποιος αντιστοιχήσει τους όρους αυτούς με το νομοσχέδιο, θα παρατηρήσει ότι το νομοσχέδιο αυτό παρακάμπτει τους δύο τελευταίους - δεν ασχολείται καθόλου με το περιεχόμενο σπουδών ή την οργάνωση των μεταπτυχιακών σπουδών και λύνει με τρόπο υβριδικό το πρόβλημα των ΤΕΙ. Ασχολείται μόνο με το θέμα της ένταξης των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση και με το θέμα του προσωπικού. Το θέμα του προσωπικού δεν μπορεί να λυθεί από τη μία μέρα στην άλλη.
'Όσον αφορά την αναβάθμιση του περιεχομένου των σπουδών και την αξιολόγηση έχω να πω τα εξής: δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην "ανωτατοποίηση" των ΤΕΙ χωρίς αξιολόγηση. Μιλώ για αξιολόγηση με χρονικό ορίζοντα και συγκεκριμένο στόχο. Από ορισμένες πλευρές προβάλλεται η αξιολόγηση με απώτερο στόχο να μην ενταχθούν στην Ανώτατη εκπαίδευση τα ΤΕΙ. Δεν υιοθετώ αυτήν την άποψη ούτε την άποψη της πλευράς που θεωρεί ότι μέσα σε μια ημέρα τα ΤΕΙ θα γίνουν ανώτατα ιδρύματα. θα πρέπει να υπερβούμε τις συντεχνιακές διεκδικήσεις που προβάλλονται από το χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης και των ΤΕΙ και να δούμε με ψύχραιμα το θέμα. Χρειάζεται μια αξιολόγηση που μπορεί να γίνει, συμπεριλαμβάνοντας και τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Στο χώρο των ερευνητικών ιδρυμάτων το υπουργείο Ανάπτυξης έχει προχωρήσει σε μια τέτοια αξιολόγηση από διεθνείς επιτροπές σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Η αξιολόγηση αυτή είχε αποτελέσματα. Μπορούμε στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας να ορίσουμε μία επιτροπή με συναινετικές διαδικασίες και να προχωρήσουμε στην αξιολόγηση αυτή. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε τυφλή "ανωτατοποιηση". Η Αξιολόγηση αυτή μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει στη σύντμηση ή την κατάργηση ορισμένων τμημάτων, εάν δεν μπορούν να προσφέρουν. Η αξιολόγηση πρέπει να συντείνει στο γεγονός ότι θέλουμε να έχουμε Ανώτατα Τεχνολογικά ιδρύματα στη χώρα μας.
Για το θέμα των μεταπτυχιακών σπουδών. Δεν μπορούμε να ξεκινάμε από το γεγονός ότι τα ΤΕΙ δεν θα έχουν τη δυνατότητα να οργανώνουν μεταπτυχιακές σπουδές. Πρέπει εξαρχής να έχουν τη δυνατότητα αυτή. Δεν έχω την αυταπάτη ότι η χώρα μας θα πρωταγωνιστήσει στην έρευνα διεθνώς σε όλα τα πεδία. Ασφαλώς υπάρχει ένας διεθνής καταμερισμός και η χώρα μας έχει δυνατότητες στα πλαίσια του καταμερισμού αυτού. Πρέπει η εκπαιδευτική διαδικασία να εμβολιασθεί με την έρευνα, αν θέλουμε να μιλάμε για μια ουσιαστική συμμετοχή της Ελλάδας στα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
Σχετικά με τα προσόντα του προσωπικού, θεωρώ ότι η επιλογή που έχει γίνει αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα του νομοσχεδίου. Δεν πιστεύω στη μηχανιστική κατάταξη του προσωπικού σε κάποιες θέσεις. Η άποψή μας είναι σαφής. Υπάρχουν βαθμίδες και προσόντα για τα ΑΕΙ. Να γίνει πλήρης αντιστοίχηση και να υπάρξει κρίση.
Υπάρχουν 4 βαθμίδες και θα γίνει ανοιχτή προκήρυξη και γι' αυτές. 'Εν πάση περιπτώσει δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να τοποθετούμε όλο το προσωπικό είτε έχει εμπειρία είτε δεν έχει, στη θέση του αναπληρωτή και από εκεί και πέρα να μιλούμε για κρίση.
Αυτή είναι η βασική μας διαφωνία και εμείς πιστεύουμε στην αξιολογική κρίση ευθύς εξ αρχής.
Από εκεί και πέρα, ασφαλώς θα πρέπει στα προσόντα να συνυπολογιστεί σε ένα βαθμό και η εμπειρία. Διότι πράγματι σε αυτές τις σχολές, που κακώς ονομάζονται σχολές εφαρμογής, η εμπειρία παίζει κάποιο ρόλο. Πάντως, θα πρέπει να υπάρξουν ακαδημαϊκά προσόντα αυστηρά και να υπάρξει η απαίτηση να εισαχθεί και νέο προσωπικό. Αυτή ακριβώς είναι και η δική μας πρόταση ούτως ώστε να παρθούν μέτρα για να εισαχθεί νέο σε ηλικία προσωπικό με ακαδημαϊκά προσόντα στις χαμηλότερες βαθμίδες. Εάν δεν γίνει αυτό το βήμα της πλήρους αντιστοίχησης και οδηγηθούμε στην κατά συρροή τακτοποίηση των πάντων με τη λογική του καθηγητή εφαρμογής, πιστεύω ότι δεν θα μπορέσουν αυτά τα ιδρύματα να ακολουθήσουν τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και να βρεθούν στις πρώτες γραμμές.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, αναφέρομαι στην ανάγκη να υπάρξει ρητή και σαφής ένταξη στην ανώτατη εκπαίδευση. Εδώ για να είμαι δίκαιη, θα έλεγα ότι το υπουργείο κάνει ένα βήμα σημαντικό στην αύξηση του αριθμού των εξαμήνων, που κατά κάποιο τρόπο τίθενται ως προϋπόθεση και γι' αυτά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δεν είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι η χρονική διάρκεια είναι το παν, αλλά εν πάση περιπτώσει, ας μιλήσουμε για 8 εξάμηνα και για 4 χρόνια, έτσι ώστε να διασκεδαστούν και οι αντιρρήσεις που ακούγονται σε αυτή την αίθουσα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Από την άλλη πλευρά όμως, ο ορισμός που δίνετε -και οι ορισμοί έχουν και την αντιστοίχηση τους, δεν δίνονται τυχαία- διαχωρίζει τα ιδρύματα αυτά, δεν τα θεωρεί πανεπιστήμια, είναι ένας διαχωρισμός που γίνεται με εντελώς σαθρά εννοιολογικά θεμέλια και είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι η τεχνολογία και η εφαρμογή της επιστήμης δεν μπορεί να οδηγήσει σε πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ο διαχωρισμός που γίνεται ότι άλλοι ερευνούν και άλλοι εφαρμόζουν και μάλιστα στη σημερινή εποχή, θα έλεγα ότι είναι αστείος και ότι χρησιμοποιείται για να διασκεδάσει αντιδράσεις που υπάρχουν στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης και που αισθάνονται ότι κάποιοι παρείσακτοι θα έρθουν να καταλάβουν το χώρο αυτό. Νομίζω ότι καλύτερη απάντηση στο πρόβλημα αυτό δεν είναι να προσπαθούμε με αναφορές και ονομαστικά τερτίπια να λύσουμε το πρόβλημα.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι είναι γεγονός ότι η πρόταση που σας ανέπτυξα, δηλαδή η πρόταση που στηρίζεται στην ουσιαστική ένταξη στην ανώτατη εκπαίδευση, στην πλήρη ένταξη, στην πλήρη αντιστοίχηση των προσόντων των εκπαιδευτικών, στην αξιολόγηση των προγραμμάτων, είναι μια πρόταση που δεν μπορεί να χυλοποιηθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα, χρειάζεται μια μεταβατική περίοδο, θα μπορούσε όμως να τεθεί μια λογική μεταβατική περίοδος και θα έλεγα για παράδειγμα 4 χρόνια και να προχωρήσουμε με ένα σοβαρότερο τρόπο σε ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό βήμα.
Επειδή από τον Εισηγητή της μειοψηφίας αναφέρθηκε το θέμα της παλαιότερης μεταρρύθμισης που έγινε στη δεκαετία του '80 και οδήγησε από τα ΚΑ ΤΕΕ στα σημερινά ΤΕΙ και την οποία μεταρρύθμιση την έζησα, θα ήθελα να πω εκ των υστέρων ότι αυτή η μεταρρύθμιση έδωσε πολλές δυνατότητες και βοήθησε στην άνοδο του επιπέδου σε μεγάλο βαθμό. θα ήταν, όμως, πολύ πιο ουσιαστική, αν είχε γίνει με ένα τρόπο που θα οδηγούσε τα ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση, που δεν θα μονιμοποιούσε συλλήβδην το προσωπικό και που θα είχε μεγαλύτερες απαιτήσεις στο προσωπικό που προσέρχεται να διδάξει. Εκείνη η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση βέβαια, έδωσε ένα πολύ μεγάλο πολιτικό πλεονέκτημα στο ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής. Εάν, όμως, γινόταν με ένα σωστότερο εκπαιδευτικό τρόπο, ίσως ήταν ευκολότερη η σημερινή μετάβαση ή μάλλον δεν θα χρειαζόταν να είχαμε καν ανάγκη επώδυνων μέτρων σήμερα. Εμείς δεν μπορούμε να δεχθούμε μια λογική, η οποία προσπαθεί την τελευταία στιγμή με αναδιατυπώσεις και με κλειστές διαδικασίες να ικανοποιήσει κάποια αιτήματα.
Σε αυτά, λοιπόν, τα ιδρύματα είναι λογικό να υπάρχουν αυξημένα προσόντα και από εκεί και πέρα, για τους ανθρώπους που δεν έχουν τα προσόντα και ούτε μπορούν να τα αποκτήσουν, μπορούμε να συζητήσουμε λογικές μεταβατικές λύσεις, που όμως δεν θα σφραγίζουν με την παρουσία τους το μέλλον αυτών των ιδρυμάτων.
Εμείς, λοιπόν, είμαστε υπέρ της ένταξης των ιδρυμάτων στην ανώτατη εκπαίδευση και αποκρούουμε τις λογικές που λένε ότι η ανώτατη εκπαίδευση είναι αυτή που είναι και δεν μπορούμε να ανοίξουμε τις πόρτες για να μπουν άλλοι. Και για να μπορέσουμε να κλείσουμε την πληγή της φοιτητικής μετανάστευσης πρέπει να ανοίξουμε αυτές τις πόρτες με σωστούς τρόπους που είναι οι υποδομές, η αξιολόγηση, η διάθεση των κονδυλιών, η δημιουργία νέων προγραμμάτων και στην ανάγκη λήψης μέτρων που θα έχουν εν μέρει πολιτικό κόστος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΨΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ:
Ο νόμος έχει δύο ενότητες. Στην πρώτη ενότητα επιχειρεί ορισμένους ορισμούς για το τι είναι και τι δεν είναι πανεπιστημιακή ανωτάτη εκπαίδευση και στη δεύτερη ενότητα ασχολείται με τους τύπους, διαδικασίες, προσόντα, επιδόματα κ.λπ.. 'Οσον αφορά τους ορισμούς, ανέτρεξα να δω πού βασίζονται αυτοί οι ορισμοί που εισάγει αυτό το νομοσχέδιο και όσον αφορά τους τύπους, δεν βρήκα πουθενά αυτή τη διατύπωση που υπάρχει στο νομοσχέδιο. Το Σύνταγμά μας διαχωρίζει μόνο ανωτάτη και ανωτέρα και σαφώς τα ΤΕΙ εντάσσονται στην ανωτέρα. Στην Ε.Ε. δεν γίνεται λόγος για τέτοια διάκριση μεταξύ πανεπιστημιακής και μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Όσον αφορά την ουσία, δεν είναι θέμα μόνο πιστωτικών μονάδων, αλλά είναι η ποιότητα που έχει μπει μέσα σε αυτές τις πιστωτικές μονάδες. Μια πιστωτική μονάδα από το ΤΕΙ δεν μπορεί να είναι ίδια με μια πιστωτική μονάδα του Stanford για το ίδιο θέμα.
Σήμερα τα ΤΕΙ που αναβαθμίζονται με το νόμο, δεν είναι τα ίδια με την υπόλοιπη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι φοιτητές δεν είναι ίδιοι -όπως ξέρετε έχουν μικρότερες επιδόσεις.
Η πρώτη ύλη δεν είναι ίδια με αυτή που πηγαίνει στο πανεπιστήμιο. Η υποδομή δεν είναι ίδια.
Και αν μπορούσα να διορθώσω λίγο τον κ. Χουρμουζιάδη, το κόστος ανά φοιτητή στα ΤΕΙ είναι το εν τρίτο από αυτό στα ΑΕΙ. Εάν ήδη η πανεπιστημιακή μας εκπαίδευση είναι τόσο πολύ υποβαθμισμένη, φαντάζεσθε τι είναι τα ΤΕΙ. Επίσης, οι καθηγητές δεν είναι ίδιοι με αυτούς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αναφέρετε ως παράδειγμα τη Γερμανία και την Αγγλία που έχουν ανωτατοποιήσει αντίστοιχα ιδρύματα. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Στη Γερμανία προηγήθηκαν χρόνια αναβάθμισης. Δεν έγινε η αναβάθμιση μέσα σε μια νύκτα. Στην Αγγλία έγινε το ιδιο πράγμα.
Μετά την ψήφιση αυτού του νόμου θα κλείσει κάποιο ΤΕΙ; Αμφιβάλλω. Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι δεν θίγονται τα επαγγελματικά δικαιώματα. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό όταν για παράδειγμα από μία ομάδα καθηγητών θα παίρνουν πτυχίο φοιτητές, οι οποίοι θα μπορούν να κατασκευάσουν μία γέφυρα ή μία πολυκατοικία όπως θα την έκτιζε ένας πτυχιούχος του Ε.Μ.Π.; Κατά την άποψή μου ο νόμος αυτός έγινε μόνο για το αντίθετο από εκείνο που λέει.
Εάν θέλετε πραγματικά να αναβαθμίσετε το κύρος των ΤΕΙ αυτό θα το πετύχετε με την ουσία και όχι με τον τύπο που είναι ο νόμος. Δεν υπάρχει τίποτε στο νομοσχέδιο που να αναβαθμίζει την ποιότητα των ΤΕΙ. Βγάλτε από το νομοσχέδιο τις διατάξεις που αναφέρονται στα επιδόματα, στις ώρες διδασκαλίας και αφήστε στα ιδρύματα τη δυνατότητα να έχει το καθένα τις ώρες διδασκαλίας που θέλει. 'Όσα ΤΕΙ θα έχουν λίγες ώρες διδασκαλίας, θα κλείσουν από μόνα τους διότι σ' αυτά δεν θα πηγαίνουν φοιτητές. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα χρειάζεται μία ριζική αλλαγή. θα πρέπει να υπάρχει ένας νόμος που να καταργεί όλους τους άλλους νόμους και από την άλλη πλευρά θα δίνει κίνητρα για το κάθε Ίδρυμα ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει και να βελτιώσει την ποιότητά του. Διαφορετικά θα βρεθούμε σε δυσμενέστερη θέση από αυτή που είμαστε σήμερα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ:
Παλαιότερα οι φοιτητές των ΚΑΤΕΕ μέσω των κινητοποιήσεών τους, ακόμα και με πορεία από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα, πίστευαν ότι θα μπορούσαν με αυτόν τον τρόπο να ευαισθητοποιήσουν τις τότε Κυβερνήσεις ώστε να πετύχουν την αναβάθμιση των τότε ΚΑΤΕΕ. Εάν θέλουμε ως πολιτικοί να αντιληφθούμε πραγματικά τη διάσταση αυτού του προβλήματος θα πρέπει να έχουμε μία ανοικτή συνείδηση σ' αυτήν τη συζήτηση. Αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να σημαδέψει οριστικά την από εδώ και πέρα πορεία του θεσμού. Πρέπει να είμαστε λογικοί, συνετοί σ' αυτό που πάμε να κάνουμε.
Η Νέα Δημοκρατια έχοντας συνειδητοποιήσει και εξαντλήσει στα όργανά της εδώ και καιρό αυτές τις παραμέτρους της πορείας των ΤΕΙ, των ΚΑΤΕΕ παλαιότερα κ.λπ., Έχει θέσει ως προγραμματική της θέση τη βασική αρχή ότι είναι ταγμένη να αγωνιστεί ως αντιπολίτευση σήμερα και κυβέρνηση αύριο, για την ουσιαστική και όχι την φραστική ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη βαθμίδα. Το άρθρο 16 του Συντάγματος θα μπορούσε να βάλει ένα τέλος σ' αυτή τη διγλωσσία που την έφερε η 10ετία του '80 και για την οποία οι προκάτοχοι αυτής της Κυβερνήσεως έχουν τις ευθύνες τους για τα περί Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης θέματα.
Τα ΤΕΙ δικαιούνται να γίνουν ανώτατα. 'Έχουν παράγει ένα σημαντικότατο εκπαιδευτικό έργο. Αυτό δεν το αμφισβητεί η κοινωνία. Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να είναι ουσιαστική μια ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη βαθμίδα, εάν δε γίνει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο οποίος θα επιφέρει τη μικρότερη αμφισβήτηση όχι μόνο της θεσμικής απόδοσης αυτού που πάμε να κάνουμε σήμερα, αλλά κυρίως τον τίτλο και της μεταϊστορίας στην απόδοση του θεσμού. Σήμερα θα νομοθετήσουμε σωστά εάν προβλέψουμε το τι πιθανόν θα συμβεί αργότερα από "αγκυλώσεις" θεσμικής φύσεως. Η Κυβέρνηση έκανε έναν βεβιασμένο διάλογο διάρκειας ενός μηνός. 'Οταν άρχισε η συζήτηση για το ότι ετοιμάζεται ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για την αναβάθμιση των ΤΕΙ και αυτό συνέβη πριν ένα χρόνο, η Νέα Δημοκρατία κράτησε θετική στάση. Ως Νέα Δημοκρατία στη συνέχεια επαναεπιβεβαιώσαμε τη συνέχεια της δικής μας θέσης, ότι δηλαδή η ανωτατοποίηση ειναι πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας και αυτό το οφείλουμε όχι μόνο σ' αυτούς που σπουδάζουν στα ΤΕΙ, αλλά και σ' αυτούς που έχουν ήδη αποφοιτήσει. Αυτό θα πρέπει να γίνει με μέθοδο η οποία θα εγγυάται το αποτέλεσμα ώστε να μην έχουμε συνολική κατάρρευση του χώρου υποδοχής των ΤΕΙ, που ειναι ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης.
Το υπουργείο παιδείας προφανώς βρέθηκε στο εξής δίλημμα. Το δίλημμα ήταν να κάνει αυτό που κάνει σήμερα, δηλαδή "να βαφτίσει" ως ανώτατα ιδρύματα τα ΤΕΙ μέσω ενός άρθρου;
'Η να προχωρήσει στην κλασική μέθοδο, που ούτως ή άλλως την έχουν ακολουθήσει πολλά κράτη με τα αντίστοιχα σχολεία, όταν αυτοί θέλησαν να τα περάσουν στο επίπεδο των ανώτατων σπουδών.
Ποιος ήταν, λοιπόν, ο προβληματισμός σας; Πρέπει να πούμε αυτό που απετέλεσε το κριτήριο σύνταξης αυτού του σχεδίου νόμου. 'Ηταν η ονομαστική, αν θέλετε ανώδυνη σε πρώτη φάση, μεταβίβαση των ΤΕΙ στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης. Ο νομοθέτης καθησυχάζοντας όλες τις πλευρές, χωρίς να αγγίζει τίποτα, χωρίς να παραγνωρίζει κανένα δικαίωμα, χωρίς να οδηγεί σε συγκρούσεις έκανε απλά το αυτονόητο, που περιγράφεται άλλωστε και στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου. Και είναι όλοι λόγοι που τυπικά τους δεχόμαστε και τους κατανοούμε, χωρίς να τους ψηφίζουμε. Και εάν είχε ακολουθηθεί η δεύτερη οδός της "βήμα προς βήμα" αξιολόγησης, χωρίς τον αιφνιδιασμό της ανακοίνωσης "καταθέτω το νομοσχέδιο", δε θα εγκλώβιζε δυνάμεις από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Και πρέπει να πούμε ότι η ανακοίνωση κατάθεσης ενός νομοσχεδίου με αυτήν την επιλογή οδήγησε στην αναμονή και εγκλώβισε τις δυνάμεις του διαλόγου. ' Αρα, δεν είχαμε ουσιαστικό διάλογο για ένα μείζον θέμα αναδιάταξης του χώρου των τριτοβάθμιων σπουδών που βρίσκεται, ήδη, σε αναβρασμό για λόγους εσωτερικούς και που οφείλονται κυρίως σε εξωτερικές επιδράσεις. Αφού, λοιπόν, φθάσαμε εκεί είμαστε μπροστά στο δίλημμα "γιατί να μην ακολουθήσουμε την πρώτη μέθοδο"., Δηλαδή, την εξελικτική μέθοδο, η οποία λέει ότι μέχρι εδώ που φθάσαμε οι κατακτήσεις είναι τέτοιες που δικαιώνουν τα ΤΕΙ για να γίνουν ουσιαστικά ΑΕΙ. Αν, λοιπόν, εμείς το δεχθούμε, όπως το δέχεται η εισηγητική έκθεση, τότε σημειώνουμε την πρώτη αντίφαση. Αν το δεχόμασταν, γιατί δεν το προωθούσαμε; Τα ΤΕΙ δεν έγιναν, όπως είναι σήμερα μέσα σε μια νύχτα. Οι κατακτήσεις τους δεν έγιναν με πράξεις ονοματοδότησης. Αυτήν τη θέση την κατέκτησαν με σειρά νομοθετημάτων που προφανώς η Βουλή έκανε, αλλά και με ουσία διδακτικού έργου, που απετέλεσαν οι ίδιοι. Δεν έχει απαντηθεί, λοιπόν, το ερώτημα γιατί έτσι και γιατί τώρα.
Εμείς, στεκόμαστε ως κόμμα υπεύθυνο και αξιοκρατικό, και λέμε μην προσπαθήσετε να μας ταυτίσετε με οποιαδήποτε από τις λογικώς εμπλεκόμενες πλευρές, είτε είναι ακαδημαϊκές είτε είναι επαγγελματικές. Μην προσπαθήσετε να ταυτίσετε την αξιοκρατία με τη θέση κανενός. Eμείς, πιστεύουμε ότι την εκπαιδευτική πολιτική στην πρωτοβουλία θεσμοθέτησης την έχει η Κυβέρνηση και προφανώς της ψηφίσεως των νομοσχεδίων την έχει η Βουλή. Επομένως, εξαιρώ όλους τους παράγοντες που μπορεί και αυτοί να έχουν ένα λόγο υπέρ της αξιολόγησης και γενικότερα της αξιολογικής προσέγγισης του θέματος.
θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ένα πράγμα, ότι θα έπρεπε να βοηθήσουμε τα ΤΕΙ να φθάσουν στον ανώτατο σημείο ένταξής τους, έτσι ώστε κανείς αύριο να μην μπορεί να τους πει ότι "εν μια νυκτι" έγιναν ανώτατα ιδρύματα, χωρίς να έχουν αυτά τα προσόντα. Για να φθάσουμε στο σημείο της ανωτατοποιησης, θα έπρεπε να είχαμε επιλύσει δύο βασικά θέματα. Το χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθούσαμε τα ΤΕΙ να φθάσουν στο μείζον ζητούμενο, δηλαδή, στην ουσιαστική ανωτατοποιησή τους. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να τους δώσουμε μέσα σ' αυτόν τον τακτό χρόνο το δικαίωμα να πουν ότι με βάση κάποια δεδομένα κριτήρια μπαίνουν με το σπαθί τους στην ανωτατοποίηση, αφού προηγουμένως τους βοηθήσουμε στην υλικοτεχνική τους υποδομή, που είναι ελλιπής και που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις υπεύθυνες. Να τους δώσουμε τη χρηματοδότηση κατά τρόπο γρήγορο και αποτελεσματικό και σε τέτοιο ύψος, που να γίνει το θαύμα, αν το ζητούμενο είναι να θαυματουργήσουμε. Γιατί, αν το ζητούμενο είναι απλώς να τακτοποιήσουμε τη συνείδησή μας κατά τον ελαφρότερο τρόπο, τότε αυτό είναι κάτι το διαφορετικό.
Εσείς διαλέξατε τον τρόπο της ονοματοδότησης. Και από την ώρα που επιλέξατε αυτόν τον τρόπο αρχίζουν να μπαίνουν στο νομοσχέδιο και στα άρθρα κατά τα 5/6 του νομοσχεδίου διατάξεις που έχουν σχέση με το προσωπικό και κατά το 1/6 του νομοσχεδίου θέματα τακτοποίησης συνταγματικού και νομικού περιεχομένου.
Αφού, λοιπόν, όλα αυτά τα κάνουμε "εν μια νυκτι" κατά τρόπο μόνο φραστικό, τότε λέμε να μην αφήσουμε και τα πανεπιστήμια να διαμαρτύρονται, γι' αυτό ας βάλουμε και τον όρο "μη πανεπιστημιακά". Και προβληματιζόμαστε, εάν αυτός ο όρος ταιριάζει ή δεν ταιριάζει. Με τον όρο "μη πανεπιστημιακά" έχετε τη συνειδησή σας καθαρή, ότι ερχόμαστε να δώσουμε στην κοινωνία και στα παιδιά, αυτό που θέλουν από πλευρά status, τίτλων και παραγώγων δικαιωμάτων. Γιατί, εκτός από τα πρωτογενή δικαιώματα έχουμε και παράγωγα δικαιώματα που στον ορίζοντα του χρόνου θα δείξουν την υποβάθμιση.
Και τι γίνεται με το προσωπικό; Τότε, λέτε, σας φτιάξαμε αυτό το θέμα, αλλά φωνάζουν και οι καθηγητές των ΑΕΙ και λένε πώς αυτοί θα γίνουν συνεταίροι στην "πίτα τιμής" του καθηγητικού κατεστημένου; 'Ετσι, ερχόσαστε και λέτε "ότι εντάξει θα σας πάμε στις τέσσερις βαθμίδες, αλλά θα σας κατεβάσουμε και ένα πόντο κάτω".
Να ξεκινήσουμε τις κρίσεις αυτών που οδήγησαν τα ΤΕΙ εκεί που τα οδήγησαν, με αξιολόγηση, μια αξιολόγηση, όμως, με σκοπό την υποβάθμιση, γίνεται, όμως, θυσία στο βωμό της πρώτης σας επιλογής που ήταν άστοχη, που ήταν η χωρίς αξιολόγηση του συστήματος, η οποία θα μπορούσε να γίνει όπως προτείνουμε εμείς σε μικρό χρονικό διάστημα και με απόδοση εκείνου που λείπει από πλευράς πολιτείας. Στην ουσία κάνουμε ένα "άλογο κουτσό". Εμείς καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο, γιατί δεν οδηγεί εκεί που θέλουμε, να γίνουν όλα με τη διαδικασία συνυπευθυνότητας της πολιτείας από πλευράς παροχής όλων εκείνων που δεν τους δώσαμε. Δέχομαι ότι κάποια ΤΕΙ δεν είναι σήμερα στο επίπεδο να γίνουν ανώτατα, δεν φταίνε, όμως, αυτά, φταίει η πολιτεία που δεν τους έδωσε τα μέσα. θα πρέπει να τα βοηθήσουμε όλα να φθάσουν στο επίπεδο που πρέπει γρήγορα, χωρίς να πάμε σε ύποπτες σκέψεις λαϊκισμού, γιατί τότε θα έχει γίνει το μέγα λάθος. Είναι εθνική υπόθεση και πρέπει όλοι μας να τη στηρίξουμε.
Κύριε Υπουργέ σας παρακαλώ, να σκεφθείτε ότι και με τέτοιες μετατροπές σαν αυτές που μας μοιράσατε και που δείχνουν και τη δική σας αγωνία, να γίνει ένα νομοθέτημα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε μια κατάσταση αντιτιθεμένων - όπως είπατε - συμφερόντων, ταμπελών, ονομάτων κ.λπ. , δεν προάγεται αυτό που θέλουμε. Αλλιώς έπρεπε να ξεκινήσουμε, να πάμε, όπως πάνε τα ΤΕΙ και να συμφωνήσουμε όλοι ότι σε ελάχιστο χρόνο, θα τους δώσουμε αυτά που θέλουν και να έχουμε μετά όλοι μας τη χαρά ότι φτιάξαμε κάτι, για το οποίο δεν θα ντρέπονται ούτε οι φοιτούντες, ούτε οι πτυχιούχοι, που κανείς με αυτό το νομοσχέδιο δεν μπορεί να τους καλύψει επαγγελματικά και από πλευράς ιστορίας του πτυχίου τους.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ:
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω με ορισμένες παρατηρήσεις για αυτά που είπε ο Εισηγητής της πλειοψηφίας και να του πω ότι τα ΤΕΙ ήταν ενταγμένα δια νόμου στην ενιαία τριτοβάθμια εκπαίδευση και ότι αυτό που συζητούμε σήμερα είναι κάτι διαφορετικό. Η αναβάθμιση ενός σχολείου, όπως χαρακτήρισε αυτή την προσπάθεια, κατά την άποψή μου εξ ορισμού σημαίνει την εκ των προτέρων αντιμετώπιση κάποιων παραμέτρων, που θεωρούνται ως τα προαπαιτούμενα για την αναβάθμιση αυτή (Αξιολόγηση, υποδομές, διδακτικό προσωπικό, κονδύλια κ.λπ.) . Την αναφορά του για αναλυτικά προγράμματα σπουδών και για υποδομές δεν θα την κρίνω, γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται στο συζητούμενο σχέδιο νόμου.
Σε ό, τι αφορά όμως τις υποσχέσεις της πολιτείας, θα ήθελα να θυμίσω, ότι στη Θεσσαλονίκη το ΤΕΙ, το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο Μακεδονίας από κοινού υπέβαλλαν ολοκληρωμένες μελέτες και προτάσεις για έργα που αφορούν υποδομές και καινοτόμες δράσεις ύψους 38 δις δραχμών και έναντι αυτών ενεκρίθησαν 2,3 δις δραχμές.
Αυτή είναι η κατάσταση.
Είπε, ακόμη, ότι το σχέδιο νόμου ικανοποιεί την κοινότητα των ΤΕΙ . Πού είδε αυτή την ικανοποίηση, όταν ολόκληρη η κοινότητα των ΤΕΙ βρίσκεται σε κινητοποιήσεις και αντιδρά.
Κύριε υπουργέ, προσωπικά εκτιμώ ότι οι καθημερινές αλλαγές στις θέσεις του υπουργείου σας, κάτω από την πίεση των ενδιαφερομένων, το αλισβερίσι που είναι ολοφάνερο ότι υπάρχει εδώ και καιρό και η λογική ότι σας δίνουμε τόσα για να συμβιβαστείτε, η παράταση της θητείας των προέδρων, που για εμένα αποτελεί ντροπή, δεν είναι πράγματα τα οποία περιποιούν τιμή σε κανένα. Ακόμη και οι αλλαγές που σήμερα μας διανεμήθηκαν. θα έπρεπε το συζητούμενο νομοσχέδιο να βρίσκεται στα χέρια φοιτητών κάποιας παράταξης τις ημέρες των φοιτητικών εκλογών, πριν ακόμη κατατεθεί στη βουλή; αυτά είναι στοιχεία που αποδυναμώνουν και ευτελίζουν την προσπάθεια αυτή.
Θα συμφωνήσω ότι το νομοσχέδιο είναι και λαϊκιστικό και ψευδεπίγραφο. 'Οταν μιλάμε για την παιδεία θα πρέπει να είμαστε σοβαροί και προσεκτικοί. Εμείς οι γιατροί, όταν μιλάμε για κάποια σοβαρή ασθένεια δεν πρέπει να μιλάμε για θεραπείες εκ των ωφελούντων, οι οποίες είναι μια μορφή θεραπειών που αποσκοπεί στη δημιουργία εντυπώσεων και πρόσκαιρων αποτελεσμάτων, που δείχνουν ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Κύριε υπουργέ, δεν μπόρεσα τελικά να καταλάβω γιατί καταθέσατε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Πολύ φοβάμαι ότι πέσατε θύμα κακών συμβούλων που σας παρέσυραν. Αυτό, πέραν των άλλων διαπιστώνεται και από τις ανακρίβειες, που υπάρχουν στην εισηγητική έκθεση. Δεν μπορείτε, π.χ. να επικαλείσθε το παράδειγμα της Βρετανίας, της Γερμανίας ή της Ιταλίας, χωρών με μεγάλη βιομηχανική ανάπτυξη, με εξελιγμένες μορφές δημόσιας διοίκησης και με αυστηρούς ρυθμιστικούς κανόνες της αγοράς και αγνοώντας σκόπιμα ότι στις χώρες αυτές και ο τελευταίος εργαζόμενος έχει ήδη αποκτήσει και ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα, ότι στις χώρες αυτές υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός, ότι υπάρχει προγραμματισμός στην παραγωγή επιστημονικού δυναμικού, αλλά και ότι στις χώρες αυτές υπάρχει ένα σύστημα συνεχούς αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης των εκπαιδευτικών συστημάτων.
Δεν μπορείτε, έτσι αβασάνιστα να υποστηρίζετε ότι τα ΤΕΙ, τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά την ψήφιση του νόμου 1404/83 είναι ένας χώρος έντονων αναζητήσεων, για το φαινόμενο αυτό, όμως, υπάρχουν ευθύνες. Τα περισσότερα από τα χρόνια αυτά κυβερνάτε εσείς και θα πρέπει να μας πείτε τι κάνατε για να μην αποτελούν τα ΤΕΙ χώρο έντονων αναζητήσεων. 'Έπρεπε να έρθει αυτό το νομοσχέδιο ότι τα ΤΕΙ υποχρηματοδοτούνται;
'Οτι υπάρχουν ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό για να τους υποσχεθείτε θέσεις ΔΕΠ; 'Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο αυτό για να αντιληφθείτε ότι υπάρχει πρόβλημα στα Ακαδημαϊκά προσόντα των ανθρώπων που διδάσκουν στα ΤΕΙ ; Και το ερώτημα είναι τι κάναμε εμείς και εσείς που έχετε την ευθύνη του χειρισμού αυτών των θεμάτων πολύ περισσότερα χρόνια προς την κατεύθυνση αυτή, αφού όλοι αναγνωρίζουμε ότι κάποιοι άνθρωποι μέσα στα ΤΕΙ ..'έφτυσαν αίμα.' για να στήσουν και να κρατήσουν όρθιο αυτό τον θεσμό. Τους βοηθήσαμε; πριν λίγα χρόνια φέρατε ένα νομοσχέδιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές των καθηγητών ΤΕΙ και δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ενδιαφέρθηκε κανείς; Κανείς. Από εκεί και πέρα υπάρχει το θέμα των εκτάκτων καθηγητών, οι οποίοι ξεπερνούν τις 6.000, αν τα στοιχεία μου είναι ακριβή και είναι ένα μείζον πρόβλημα. Σας πληροφορώ δε ότι πάρα πολλοί από αυτούς έχουν πολύ σημαντικά ακαδημαϊκά προσόντα. Καμία αναφορά δεν γίνεται στο νομοσχέδιο γι' αυτούς και διαμαρτύρονται εντονότατα.
Αντιμετωπίσατε το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Αυτό οφείλατε να τους το αναγνωρίσετε σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 1404, 6 μήνες μετά τη λήψη του πτυχίου. 'Ενα Π.Δ. που αφορά συγκεκριμένες ειδικότητες, που βρίσκεται στο Συμβούλιο επικράτειας, το 316 δεν συζητείται από το 1994 μέχρι σήμερα και με παρέμβαση του Υπουργείου παιδείας 10 φορές έχει αναβληθεί η συζήτηση και σήμερα δεν υπάρχει ακόμη απόφαση. Ποιος θα έπρεπε να ενδιαφερθεί γι ' αυτά τα ζητήματα; Και επειδή είμαι βέβαιος ότι θα με ρωτήσετε τι κάναμε την περίοδο που κυβερνήσαμε, εγώ θεωρώ σημαντικό στοιχείο τη δήλωσή μας στη Λισαβώνα το 1992 για την οδηγια 89/48. Εγώ ο ίδιος προσωπικά παρέδωσα στον ομόλογό μου έτοιμο το Π.Δ. και την ενσωμάτωση αυτή της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Την περίοδο εκείνη δώσαμε στα ΤΕΙ 700 θέσεις διδακτικού προσωπικού, αυξήσαμε τις αποδοχές των καθηγητών, τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, τριπλασιάσαμε την αποζημίωση των σπουδαστών που πραγματοποιούσαν 6μηνο. Κάναμε σημαντικές παρεμβάσεις. 'Ηταν λίγες, το ομολογούμε αλλά είχαμε το θάρρος να πούμε στην Κοινότητα των ΤΕΙ, ότι μέσα σε αυτήν την περίοδο θα σας δώσουμε όσα πρέπει, ώστε μετά από μια περίοδο μεταβατική 3 -4 χρόνων, η ένταξή σας στην ανώτατη εκπαίδευση να είναι ουσιαστική. Αυτή ήταν η άποψή μας και δε νομίζω να ήταν λανθασμένη.
Από το 1993 μέχρι σήμερα με εξαίρεση την ψήφιση της διάταξης για την οποία προηγουμένως σας μίλησα και αναφέρθηκε ο κ. Γκεσούλης "περί εντάξεως των ΤΕΙ" στη ενιαία τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν έγινε σχεδόν τίποτα. Αγνοήσατε τα τεράστια προβλήματα και αφήσατε τα πράγματα να πηγαίνουν ως έχουν. 'Έγινε όμως και ένα τραγικό, σχεδόν εγκληματικό λάθος από τον προκάτοχό σας: Είναι η δημιουργία πολλών νέων τμημάτων εκ των οποίων τα 50 είναι σε ό,τι αφορά το γνωστικό τους αντικείμενο, επικαλυπτόμενα με τα γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται στα ΤΕΙ. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα και δεν αντιμέτωπα[ζεται.
Στην ιδέα της ανωτατοποίησης πιστεύω ότι σας σύραμε εμείς κ. Υπουργέ, εντάσσοντάς την στο Κυβερνητικό μας πρόγραμμα στις εκλογές του 2000. Πιστεύω όμως ότι στη σημερινή απόφασή σας σύρεστε κακήν κακώς και από τη διακήρυξη της Μπολώνια, την οποία αφού υπογράψατε ως Κυβέρνηση την αφορίζετε κατά τα άλλα. Και η αύξηση του αριθμού των εισακτέων στον προπτυχιακό κύκλο σπουδών και η υποχρηματοδότηση -παρά το ότι οι εισακτέοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τριπλασιάστηκαν από το 1995 μέχρι σήμερα, οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατά 5,5% και η αύξηση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών -ξεπερνούν τα 240 - για τα 50 καταβάλλονται ήδη δίδακτρα, αλλά και η σημερινή προσπάθεια θεωρώ ότι είναι ενταγμένη στα πλαίσια αυτής της διακήρυξης. Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε καθαρά. Εγώ είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η αλλαγή με τον τρόπο που γίνεται, τον πρόχειρο, ανερμάτιστο και επιφανειακό είναι ενταγμένη σε αυτή την προσπάθεια.
Πιστεύω ότι είχατε υποχρέωση όλη αυτή την περίοδο να προετοιμάσετε το έδαφος.
Δεν κάνατε απολύτως τίποτα και αυτό μου δίνει το δικαίωμα να αμφισβητήσω τη σοβαρότητα του εγχειρήματος. Θεωρώ προαπαιτούμενο για την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ την αντιμετώπιση του θέματος των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Είναι λάθος να συζητάμε την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ με ανοιχτό αυτό το πρόβλημα.
Αυτό το θέμα έπρεπε ήδη να είναι λυμένο. Δημιουργείται ακόμη και συνταγματικό πρόβλημα σε ό, τι αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα εκείνων που αποφοιτήσαν πριν. 'Επρεπε ακόμη να δώσετε σοβαρή λύση στο θέμα των μεταπτυχιακών και αυτή που δίνετε δεν είναι σοβαρή.
Δεν σας δίδαξε το παρελθόν., Είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τα ΤΕΙ από τη μια μεριά και τα ΑΕΙ από την άλλη μεριά και να πιστεύουμε ότι από τη στιγμή που υπάρχουν αυτά τα 50 επικαλυπτόμενα τμήματα θα αντιμετωπίσουμε το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων με ένα απλό Π.Δ. χωρίς τριβές και αντιπαραθέσεις. Και το χειρότερο είναι ότι κομματικοποιείτε αυτή τη προσπάθεια κ. Υπουργέ και αυτό δεν σας ταιριάζει. Αυτό που αναφέρετε στις μεταβατικές διατάξεις, ότι θα συγκροτήσετε τριμελείς επιτροπές που θα κρίνουν τους καθηγητές α' βαθμίδας και τους αναπληρωτές, αποτελεί όνειδος για τον χώρο των ΑΕΙ. Μάλιστα ψαλιδίζετε και τα ακαδημαϊκά προσόντα στα μέτρα ορισμένων. Και σας καταγγέλλω ότι στη Θεσσαλονίκη και εδώ υπάρχουν καθηγητές ΤΕΙ οι οποίοι γνωρίζουν από τώρα ότι θα συμμετέχουν σε αυτές τις πενταμελείς επιτροπές.
'Ένας από τους λόγους που αντιδρούν οι καθηγητές των ΤΕΙ είναι αυτός, δηλαδή γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν καμία τύχη.
Κύριε Υπουργέ, εμείς, παρά του ότι πιστεύουμε στην ανωτατοποίηση των ΤΕΙ με αξιολόγηση βεβαίως, δεν παίρνουμε απάντηση για τα προβλήματα αυτά από το κείμενο που θέσατε στη διάθεση μας. Δεν τίθενται οι σαφείς προϋποθέσεις επί τη βάση των οποίων θα γίνει η αξιολόγηση. Η ένταξη του οργάνου στο ΕΣΥΠ με τον τρόπο που συγκροτείται, όπου και πάλι ο Υπουργός ελέγχει την πλειοψηφία, δεν είναι αντικειμενικός. Τι σχέση έχει ο Υπουργός Παιδείας με την αξιολόγηση της ποιότητας της ανώτατης εκπαίδευσης; Να γιατί δεν μπορούμε να ψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο κ. Υπουργέ.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΑΣ:
Κύριε Υπουργέ, θέλω να καταθέσω την αμηχανία μου, γιατί το πρώτο νομοσχέδιο στο οποίο στέκομαι κριτικά και διαφωνώ στις αρχές του είναι το σημερινό συζητούμενο νομοσχέδιο. 'Εχω μία παρουσία στο πανεπιστήμιο 20 χρόνια περίπου και αυτά τα χρόνια μου έδωσαν να καταλάβω, όχι συντεχνιακά και συγκριτικά με άλλους συναδέλφους άλλων χώρων, πως το πανεπιστήμιο δεν είναι στην ουσία ένας μηχανισμός παραγωγής πτυχίων. Φοβούμαι πολύ πως το πανεπιστήμιο της γνώσης και το πανεπιστήμιο του λόγου μετατρέπεται πολύ βιαία σε επιχειρησιακό πανεπιστήμιο κατ' αρχήν, που με την αυτονομία του, την εκπαίδευση, την έρευνα και την ανάπτυξη της προσωπικότητας του φοιτητή δημιουργεί ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα από μηχανισμούς παραγωγής πτυχίων και επαγγελματιών φθηνής αγοράς που τους περιμένει στη συνέχεια.
Δεν θα έπρεπε, κατ' αρχήν, τόσο πιεστικά, τόσο βιαία και τόσο βιαστικά να προσαρμοστούμε σε κάποιες αποφάσεις που λαμβάνονται σε παγκόσμια κλίμακα και που επισημοποιήθηκαν με την υπογραφή, τη βιαστική κατά τη γνώμη μου, Συνθήκη της Μπολόνια που έγινε πριν από λίγο καιρό, της βίαιης προσαρμογής στην οποία αυτό το σχέδιο νόμου έρχεται να συμπληρώσει τη φιλοσοφία ακόμη πιο βίαια και βιαστικά.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να υπενθυμίσω τη μεγάλη αδικία και τη μεγάλη ανησυχία των πανεπιστημιακών και των πολυτεχνείων ειδικότερα για την εξομοίωση των στελεχών των καθηγητικών βαθμίδων με τα διαφορετικά προσόντα. Στα 100 άρθρα ενός πανεπιστήμιου, ένα άρθρο παράγεται ως ερευνητικό παράγωγο από τα ΤΕΙ. Αυτό στην ουσία θα σημάνει, με την εξίσωση την οποία επιχειρούμε, μία υποβάθμιση κατά 50% της απόλυτης αξιολόγησης των ελληνικών πανεπιστήμιων, των οποίων θα αθροίζονται βέβαια τα ερευνητικά παράγωγα μαζί με την παραγωγή των ΤΕΙ, σε σχέση με τα ξένα πανεπιστήμια.
Με τον τρόπο που διατυπώθηκε το νομοσχέδιο, τουλάχιστον στην πρώτη του εκφορά, γιατί το δεύτερο κείμενο το πήραμε σήμερα, το πανεπιστήμιο απομονώνεται ακόμη περισσότερο από την παραγωγή και υποτίθεται ότι απευθύνεται σε ανθρώπους ερευνητές υψηλής ακαδημαϊκής στάθμης, οι οποίοι ασχολούνται αφηρημένα με μία επιστήμη που τους απομονώνει εντελώς από την πρακτική. Αντίθετα τα ΤΕΙ σε ένα τετραπλάσιο, αν θέλετε, χωροταξικά πεδίο ασχολούνται όχι μόνο με υψηλής στάθμης γνώση και έρευνα, αλλά με όλες τις νέες τεχνολογίες, τη σύνδεση με την παραγωγή κ.λπ..
Είμαι βέβαιος και θα πρέπει να το γνωρίζετε όλοι, πως τα επαγγελματικά δικαιώματα, άσχετα αν προσπαθείτε στο νομοσχέδιο να διατυπωθεί ότι δεν θα διαταραχθούν κ. Υπουργέ, μετά την εξομοίωση η οποία επιχειρείται, θα επηρεαστούν και οι ενδιαφερόμενοι μηχανικοί του ενός ή του άλλου κλάδου ισότιμοι πια, θα μπορέσουν να προσφύγουν στα δικαστικά όργανα τα οποία θα τους δώσουν την απαραίτητη επαγγελματική εξομοίωση.
Κύριε Υπουργέ, για λόγους στοιχειώδους δικαιοσύνης θα έπρεπε να ξανακοιτάξουμε το θέμα και προτείνω, να αποσυρθεί προσωρινά το νομοσχέδιο και να υπάρξει ένας διάλογος μέσα σε δύο μήνες με ένα ολιγομελές όργανο από ΤΕΙ, ΑΕΙ και Υπουργείο και το οποίο να προσπαθήσει να αξιολογήσει σύντομα τα τεχνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τελειώνοντας την ομιλία μου θέλω να πω, ότι η παιδεία είναι μόρφωση, έρευνα και πολιτισμός και όχι μια βραχυχρόνια τεχνική επαγγελματική κατάρτιση, με μόνο κριτήριο τον ανταγωνισμό και τη μείωση του κόστους.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ:
Κύριε Πρόεδρε, κατ' αρχήν θέλω να κάνω μία παρατήρηση ότι στηρίζω το νομοσχέδιο, όχι γιατί δεν ήμουν πανεπιστημιακός, αλλά και αν ήμουν πάλι θα το στήριζα.
Αυτό το ντοκιμαντέρ θα δούμε ότι επιβάλει επιτακτικά σήμερα τη νομοθετική επιστέγαση, την αποτύπωση μιας πραγματικότητας, η οποία βρίσκεται σε ένα εναλλασσόμενο πεδίο της επιτυχούς πορείας με συγκεκριμένα βήματα, της διαδοχής από απόψεως νομοθετικής πρωτοβουλίας που επιστεγάζει την πορεία, στη συνέχεια νέα πορεία, στη συνέχεια νέο νόμο.
Εάν πάμε προς τα πίσω, από το 1983 μέχρι σήμερα, να δούμε ποια ήταν αυτή η εξελικτική πορεία των ΤΕΙ σε σχέση με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, θα δούμε ότι προηγείται η θετική πορεία των τεχνολογικών ιδρυμάτων της χώρας και έπεται η νομοθετική ρύθμιση που επιβραβεύει τα επιτυχή βήματά της. Ο νόμος του 1983, εν συνεχεία νόμοι οι οποίοι είχαν να κάνουν με το προσωπικό, νόμοι που είχαν να κάνουν με τη διαδικασία και νόμοι με τους οποίους ιδρύθηκαν νέα τμήματα, όχι για να ανταγωνιστούν αθέμιτα κάποια άλλα υπαρκτά στο χώρο των πανεπιστημίων, αλλά γιατί η Ίδια η ζωή τα ζητούσε και η Ίδια η αγορά εργασίας τα επέβαλε. Δεν είμαι από εκείνους οι οποίοι αποδέχονται την χρησιμοθηρική αντίληψη της εκπαίδευσης. Δεν νομίζω να υπάρχουν άνθρωποι που να λένε ότι η εκπαίδευση υποκύπτει χρησιμοθηρικά στις επιταγές μιας παγκόσμιας αγοράς ή μιας εθνικής αγοράς. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι έξω ούτε από το οικονομικό γίγνεσθαι ούτε από το κοινωνικό γίγνεσθαι και ούτε από την Ίδια τη ζωή.
Δεν δέχομαι τον πόλεμο των Ελληνικών πανεπιστήμιων με τα τριτοβάθμια τμήματα της Ευρώπης, ούτε δέχομαι το κόμπλεξ της ανωτερότητας ότι εμείς είμαστε εκείνοι που τα σκεπτόμαστε πρώτοι όλα και έχουμε δίκαιο σε όλα και οι διανοούμενοι, Οι επιστήμονες κάποιων άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι διαρκώς πίσω από μας και δεν αντιλαμβάνονται κάποια θεωρητικά πράγματα που αντιλαμβανόμαστε εμείς.
Νομίζω, ότι προσγειωμένα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το παρόν νομοσχέδιο, που αποτελεί ένα πάρα πολύ θετικό βήμα αποκρυστάλλωσης μιας πραγματικότητας και ταυτόχρονα ανοίγματος ενός νέου ορίζοντα εξέλιξης. Το παρόν νομοσχέδιο είναι μια διαρκής διαδικασία ή ξεκινά μια διαρκή διαδικασία. .Έχει μέσα μια αρχή χρόνου εφαρμογής, έχει μια μεταβατική περίοδο, προβλέπει την ολοκλήρωση και ανοίγει το περιθώριο της εξέλιξης. Με ικανοποίηση διαπίστωσα ότι όλοι σχεδόν οι προλαλήσαντες συμφωνούν για την ανωτατοποιηση των ΤΕΙ. Είναι η αδήριτη ανάγκη της επιβράβευσης με νομοθετικό τρόπο μιας πραγματικότητας. Πού διαφωνούμε; διαφωνούμε στο περιεχόμενό της. Είναι η ανωτατοποιηση ουσιαστική ή είναι μια ανωτατοποιηση που γίνεται δίκην ενός διοικητικού αυτοματισμού; Όχι, δε νομίζω ότι είναι μια ανωτατοποιηση που γίνεται δίκην φωτογραφικής δραστηριότητας.
Σας θυμίζω ότι επί υπουργίας Αρσένη είχε γίνει μια νομοθετική ρύθμιση και ξεκαθάρισε το θέμα τι σημαίνει ανωτατοποιηση. Σημαίνει ταύτιση ΑΕΙ και ΤΕΙ ή συνύπαρξη στο αυτό επίπεδο εκπαίδευσης; Και είπαμε ότι συνυπάρχουν, αλλά δεν ταυτίζονται. Ακριβώς αυτό το πνεύμα σήμερα μεταφέρεται στο παρόν νομοσχέδιο.
Νομίζω ότι ή τεχνολογική έρευνα δεν μπορεί να ταυτιστεί σε καμία περίπτωση με την επιστημονική έρευνα. Το ότι επέρχεται μετά η σύζευξη των αποτελεσμάτων της τεχνολογικής έρευνας με την επιστημονική έρευνα, αυτό το βλέπουμε στην εφαρμοσμένη επιστήμη. Δεν μπορεί, όμως, ευθείς εξ αρχής να αφομοιώσεις το ένα στοιχείο μέσα στο άλλο. Πρέπει να υπάρχει η αυτοτελής τεχνολογική έρευνα παράλληλη προς την επιστημονική έρευνα.
Με την ευκαιρία κάποιων παρατηρήσεων των συναδέλφων θα ήθελα να τους θυμίσω κάποια πράγματα. Αναφέρονται στην οδηγία 8948, η οποία δεν βλέπω πώς δένεται λειτουργικά με το παρόν νομοσχέδιο. Υπήρξε αδράνεια των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά την ενσωμάτωσή της στο εσωτερικό μας δίκαιο; Η οδηγία χρονολογείται από το 1989 και συνέπεσε η έκδοσή της με τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 1989 κατ' ουσία και τύποις από τον Απρίλιο του 1990. Τι έγινε σ' αυτήν την τετραετία έτσι ώστε να πούμε ότι η Νέα Δημοκρατία ενδιαφέρθηκε και το ΠΑΣΟΚ αδράνησε; Ίσα - Ίσα το ΠΑΣΟΚ αμέσως έκανε ένα προεδρικό διάταγμα.. Αλλά αυτό το προεδρικό διάταγμα χρειάστηκε ένα διαρκέστερο και ευρύτερο κοινωνικό διάλογο έως ότου πραγματικά υιοθετηθεί και εφαρμοστεί, όπως έγινε σήμερα.

ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ - ΤΣΑΡΟΥΧΑ:
Με τις μέχρι σήμερα θέσεις και εξαγγελίες του ΥΠΕΠΘ το θέμα των ΤΕΙ έχει σαφώς περιέλθει σε μία κατάσταση ιδιαίτερης εμπλοκής. Η επιχειρούμενη σήμερα δήθεν ανωτατοποίηση των ΤΕΙ σημαίνει ότι αυτά μέχρι και σήμερα ανήκουν στην ανώτερη εκπαίδευση, κάτι που επιμελώς μέχρι σήμερα απέφυγε να ομολογήσει, χρησιμοποιώντας δύο όρους. Ητοι τον όρο "τριτοβάθμια εκπαίδευση" καίτοι από το Σύνταγμα δεν προβλέπεται τέτοιου είδους βαθμίδα εκπαίδευσης, όπως και τον όρο "τεχνολογική εκπαίδευση" ο οποίος θέτει υπό αμφισβήτηση τον ρόλο των Πολυτεχνείων. Τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και στα ΤΕΙ ειδικότητες των ΤΕΙ να παραμείνουν χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες σε βάρος των πτυχίων τους.
Στους ίδιους αυτούς όρους και πάλι το ΥΠΕΠΘ επιχειρεί να στηρίξει την δήθεν ανωτατοποίηση των ΤΕΙ και φοβούμεθα ότι η μέχρι σήμερα αβεβαιότητα θα συνεχισθεί αν δεν επιδεινωθεί, διότι και πάλι ουσιαστικά δεν θα πρσδιορισθεί το ακριβές status των ιδρυμάτων αυτών και κατ' επέκταση και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων μας.
Η προτεινόμενη νέα νομοθετική ρύθμιση διακρίνεται από μία προχειρότητα και πολλά σημεία του όλου θέματος παραμένουν ασαφή, με συνέπεια αντί να λύσει τα προβλήματα, που σύμφωνα με τα παραπάνω έχουν δημιουργηθεί, να δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα, τα οποία θα υποβαθμίσουν τα Τει αντί να τα αναβαθμίσουν. Ειδικότερα:
Α)Κατ. Αρχήν δεν αλλάζουν, σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Υπουργού, ούτε τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων ούτε και ο χαρακτήρας των πτυχίων των ΤΕΙ:
Αρα αναβάθμιση χωρίς καμμία ουσία, αλλά και με μεγάλη αβεβαιότητα.
Β) Οι ειδικότητες των ΤΕΙ δεν φαίνεται να επαναπροσδιορίζονται και συνεπώς το γεγονός ότι πολλές εξ αυτών συμπίπτουν με αυτές των Πανεπιστημίων και των Πολυτεχνείων αμβλύνει τον δήθεν διακριτικό ρόλο των ΤΕΙ και ΑΕΙ, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του ΥΠΕΠΘ.
Γ) Δεν προσδιορίζονται σαφώς οι δυνατότητες και προϋποθέσεις πρόσβασης των πτυχιούχων ΤΕΙ σε μεταπτυχιακές σπουδές, προκειμένου να μην εξελιχθεί, όπως και σήμερα, η σχετική διάταξη άνευ περιεχομένου.
Δ) Και βέβαια μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται για το υπάρχον εκπαιδευτικό προσωπικό των Ιδρυμάτων, για το οποίο ναι μεν αναγνωρίζεται η μεγάλη συνεισφορά του την δημιουργία ουσιαστικών προϋποθέσεων αναβάθμισης των ΤΕΙ, πλην όμως τα μέλη αυτού τίθενται ουσιαστικά εκτός των Ιδρυμάτων και χωρίς οποιαδήποτε αναγνώριση της μέχρι σήμερα συνεισφοράς τους. όπως και της μεγάλης εμπειρίας τους.
Αλλά και οι παρεχόμενες προϋποθέσεις για το προσωπικό αυτό, για την απόκτηση αυξημένων προσόντων, δεν είναι ουσιαστικές προκειμένου να είναι δυνατή στη συνέχεια η ένταξή τους στις δημιουργημένες νέες βαθμίδες Ε.Π.. Και πολύ περισσότερο αυτό έχει σημασία, διότι δεν λαμβάνεται ουδεμία απολύτως μέριμνα, για την σημερινή βαθμίδα των καθηγητών εφαρμογών πολλοί των οποίων είναι πτυχιούχοι ΚΑΤΕΕ.
Ε) Ακόμη θα πρέπει να επισημανθεί ότι σημαντικό πρόβλημα θα υπάρχει ως προς τη διοίκηση των νέων αναβαθμισμένων δήθεν Ιδρυμάτων μέχρις ότου πληρωθούν οι νέες θέσεις Ε.Π. και εφόσον δεν θα μετέχουν της διοίκησης τα μέλη Ε.Π. του σημερινού υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού, γεγονός που θα οδηγήσει ουσιαστικά στην υποβάθμιση των ιδρυμάτων, όπως ακόμη και στην μη αξιοποίηση του Γ' ΚΠΣ.
Στ) Αλλά και τα μέλη του σημερινού Ε.Π. τα οποία έχουν Τις προϋποθέσεις ένταξης στις νέες βαθμίδες που δημιουργούνται, δεν θα ενταχθούν με σαφώς και εκ των προτέρων αντικειμενικά κριτήρια, γεγονός που δημιουργεί υπόνοιες αδιαφανών και υποκειμενικών κρίσεων και ακόμη με κομματικά κριτήρια.
Ζ)Επίσης, ουδεμία λαμβάνεται μέριμνα και δεν προσδιορίζονται σαφώς η υπηρεσιακή κατάσταση των μελών του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, το οποίο καίτοι πρόσφατα εντάχθηκε στην βαθμίδα του καθηγητή εφαρμογών και μετά από κάποια κρίση, με τις νέες ρυθμίσεις δεν προβλέπεται βαθμίδα στην οποία θα μπορούσε να ενταχθεί.
Όσον αφορά, κύριε Υπουργέ, το ρόλο των ΤΕΙ θα διατυπώσω ορισμένες προτάσεις:
Αποσαφήνιση του διακριτού εκπαιδευτικού ρόλου (χαρακτήρας και αποστολή) στην οικονομία και κοινωνία της Χώρας των ΤΕΙ έναντι των ΑΕΙ.
Από την αποσαφήνιση αυτή θα προκύψουν.
Οι ειδικότερες ανάγκες για Επιστημονικό - Διδακτικό προσωπικό και τα διαφοροποιημένα προσόντα τους με έμφαση στο προσόν της επαγγελματικής εμπειρίας και όχι στη συσσώρευση τίτλων θεωρητικών σπουδών.
Τα περιεχόμενα των προγραμμάτων σπουδών , σαφή προσανατολισμό στον εφαρμοσμένο χαρακτήρα και όχι στη θεωρητική εμβάθυνση.
Οι ειδικότητες, που θα παράγουν τα ΤΕΙ για την εξυπηρέτηση των πραγματικών αναγκών της οικονομίας και κοινωνίας.
Τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων.
Όσον αφορά το απαιτούμενο διδακτικό δυναμικό, η αναβάθμιση των προσόντων των μελών Ε.Π. των ΤΕΙ κατά τα πρότυπα των πανεπιστημίων, (παραγνωρίζοντας το προσόν της αξιολόγησης επαγγελματικής εμπειρίας) θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες στη στελέχωση των περιφερειακών ΤΕΙ τα οποία αν και συμπλήρωσαν σχεδόν είκοσι χρόνια ζωής, δεν κατάφεραν να στελεχωθούν, όπως δείχνουν οι συσχετισμοί των αριθμών τακτικών και έκτακτων μελών Ε.Π. Στον ισχύοντα σήμερα νόμο ........προβλέπονται τα έτη επαγγελματικής κατά βαθμίδα εμπειρίας που συνυπολογίζονται στην κρίση και επιλογή ενός μέλους Ε.Π. καθηγητή, ....χρόνια για Καθηγητή. Για την προτεινόμενη από το ΥΠΕΠΘ ενδιάμεση βαθμίδα του Αναπληρωτή καθηγητή μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί ανάλογη αξιόλογη επαγγελματική εμπειρία.
Το απαιτούμενο (με σαφώς διακριτικά προσόντα έναντι των ΑΕΙ) για τα ΤΕΙ διδακτικό δυναμικό, είναι συνάρτηση και του είδους των πτυχιούχων που θα παράγουν τα Ιδρύματα και των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους.
Όσον αφορά την αξιολόγηση - πιστοποίηση των σπουδών στα ΤΕΙ, η αξιολόγηση της ποιότητας των παρεχόμενων σπουδών στα ΤΕΙ και στα ΑΕΙ πρέπει να καθιερωθεί παράλληλα και ανεξάρτητα από τη νέα θεσμοθέτηση Ανωτατοποίησης των ΤΕΙ. Τα κριτήρια επίσης πρέπει να είναι διαφοροποιημένα έναντι αυτών των Πανεπιστημίων λόγω του διακριτού ρόλου τους. Το ορθό είναι να θεσπιστούν κατάλληλοι συντελεστές για την εξαγωγή σταθμισμένης βαθμολογίας για τα ΤΕΙ για τους παρακάτω λόγους:
Έχουν μόλις εικοσαετή σχεδόν διάρκεια θεσμικής ζωής, ενώ πραγματικής πολύ λιγότερη έως ελάχιστη για ορισμένα νεοσύστατα τμήματα.
Είχαν και έχουν μειωμένη χρηματοδότηση έναντι των Πανεπιστήμιων.
Δεν υπήρχε από την αρχή πλήρης στελέχωση, ούτε βέβαια τώρα υπάρχει.
Τα περιφερειακά ΤΕΙ αντιμετωπίζουν πρόσθετες δυσκολίες στη σύνδεσή τους με την Παραγωγή, αφού η καταξίωση τους έγινε σταδιακά και όψιμα.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ :
Νομίζω ότι η προσέγγιση του θέματος γίνεται λανθασμένα. Φοβούμαι, μήπως τα ΤΕΙ καταντήσουν ΑΕΙ. Τα ΤΕΙ έδιναν στελέχη στη παραγωγή, που μπορούσαν να επιδοθούν σε συγκεκριμένες δραστηριότητες πάνω στις οποίες είχαν εκπαιδευτεί. Τούτο όμως δε συμβαίνει στα ΑΕΙ.
Κατά κανόνα οι απόφοιτοι των ΑΕΙ είναι παντελώς άχρηστοι για την παραγωγική διαδικασία. Είναι γνωστό ότι το Μετσόβιο Πολυτεχνείο παράγει μηχανικούς και αρχιτέκτονες οι οποίοι δεν ξέρουν να κατασκευάζουν οικοδομές. Είναι γνωστό ότι οι μηχανολόγοι δεν γνωρίζουν να επισκευάζουν και να λειτουργούν στη βιομηχανία, όπως επίσης και οι χημικοί.
Επίσης υπάρχουν ιατροί, οι οποίοι έχουν εξέλθει μέσα από τη διαδικασία μεταφοράς μαθημάτων αφού έχουν υποστεί με επιτυχία δοκιμασία στη χειρουργική πριν περάσουν τη δοκιμασία της ανατομίας. .Έτσι αποκτούν κάποιες γνώσεις αργότερα και έχουμε αυτή τη δομή, την οποία δεν έχετε αγγίξει. Όπως επίσης δεν έχετε αγγίξει κυρίως τη μεταφορά του μαθήματος που είναι "νάρκη" στα θεμέλια του ανωτάτου εκπαιδευτικού μας συστήματος, καθώς έχει εγκατασταθεί το σύστημα αμοιβαίας διαφθοράς μεταξύ διδασκόμενων και διδασκόντων.
Σε ορισμένα κοινωνικά μαθήματα, τα οποία προσφέρονται για να αναπτύξει ο φοιτητής μια σύνθετη σκέψη, εάν δείτε εξεταστικές μεθόδους, θα δείτε ότι οι περισσότεροι βοηθοί ή επιμελητές εξετάζουν με τη μέθοδο του παιχνιδιού του "εκατομμυριούχου". Δεν αντιλαμβάνομαι λοιπόν την αντίδραση των κυρίων των ΑΕΙ όταν θεωρούν ότι μειώνεται η αξία τους από την προσέλευση στην καθαρά συμβολική κατηγοριοποίηση της ανώτατης εκπαιδεύσεως των ΤΕΙ. Κανονικά εγώ θα ανησυχούσα στη θέση των καθηγητών των ΤΕΙ, μήπως με συγχύσουν με αυτό το παρακμασμένο πανεπιστήμιο.
Νομίζω ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει μια ιστορία πολύ δυσάρεστη. Η πρώτη φάση ήταν μια ιστορία φασιστική, ήταν όμως και χώρος αγώνων. Μετά από την μεταπολίτευση εξελίχθηκε σε ένα χώρο αμοιβαίας διαφθοράς, όπου οι καθηγητές είναι προοδευτικοί κατά δήλωση, διάγουν κατά τον τρόπο που περιέγραψα και παρασύρουν και τους φοιτητές σε μια αμοιβαία συναλλαγή.
θα ήθελα να ρωτήσω γιατί είναι κακή η μεταρρύθμιση της Μπολώνια; Για ποιο λόγο εάν εμείς δεν έχουμε κάτι από αυτά που κατά καιρούς αναγγέλλει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, απορρίπτουμε τη μεταρρύθμιση της Μπολώνια, την οποία αποδέχονται όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Μόνο εμείς έχουμε ανακαλύψει το ορθό; Εμένα μου φαίνεται ένα πολύ
λογικό σύστημα, γιατί εμείς να το απορρίπτουμε; Πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη μεταρρύθμιση της Μπολώνια με τους ταχύτερους δυνατούς ρυθμούς και από εκεί και πέρα τα ΤΕΙ να παίξουν το ρόλο τους.
Νομίζω ότι το νομοσχέδιο βαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν καταλαβαίνω γιατί η Νέα Δημοκρατία το απορρίπτει με τον τρόπο που το απορρίπτει. Γιατί εάν το απορρίπτει εν ονόματι του καλύτερου, τότε θα μπορούσα να πω ότι αυτό είναι μια πολύ ατελής προσέγγιση της πραγματικότητας και μου θυμίζει προσέγγιση του ΚΚΕ. θα περίμενα από τη Νέα Δημοκρατία να δει την ουσία των πραγμάτων, να κάνει κριτική για επιμέρους θέματα, να ζητήσει να πάμε πιο πέρα και όχι να θεωρεί αυτό το μετριοπαθές βήμα εκσυγχρονισμού της ανωτάτης εκπαίδευσης στη χώρα μας απορριπτέο και αποδοκιμαστέο.

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ:
Σε μια εποχή που άλλοι βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από εμάς στην κούρσα της γνώσης, όπως είναι οι εγγλέζοι που όλοι τρέχουν για να τους φτάσουν, εμείς δεν πρέπει να μένουμε στις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις κάποιων. 'Έχουμε ήδη αργήσει, όχι γιατί αναφέραμε ότι θα κάνουμε αυτές τις αλλαγές στο προεκλογικό μας πρόγραμμα του 2000. Το Ίδιο έγινε στο προεκλογικό πρόγραμμα του 1996 όπως και του 1993. Ειδικά για το 1993 ήταν πιο εκτενής η αναφορά και αν δούμε από εκείνο το προεκλογικό πρόγραμμα μερικές χαρακτηριστικές φράσεις θα τις δούμε αυτούσιες και στο σχέδιο νόμου.
Πιστεύω ότι πρέπει να μην ασχοληθούμε με την Μπολώνια, κυρίως από τη στιγμή που συμφωνούμε ότι είναι αναγκαία η αμοιβαία αναγνώριση των τίτλων σπουδών, γιατί πρέπει να πάμε σε τίτλους που είναι συγκρίσιμοι και άρα πρέπει να υιοθετήσουμε ένα κοινά αποδεκτό σύστημα. Αυτό κάνει και η Μπολώνια και δεν είναι παρά ένας κρίκος σε μια αλυσίδα. Αύριο μπορεί να είναι κάποια άλλη πόλη και η πραγματικότητα θα μένει ίδια, ότι τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία και εμείς μένουμε πίσω χαρακτηριστικά.
Κύριε Υπουργέ, θα παρακαλούσαμε να γραφτεί πάλι το σχέδιο νόμου με τα καινούργια δεδομένα. Επίσης. μας μοιράσατε μια μονοσέλιδη αναδιατύπωση της παρ. 2 του άρθρου 1. ΟΙ πολλές αναδιατυπώσεις αναφέρονται σε κάτι που η άλλη διαγράφει ήδη.
Πιστεύω, ότι ύστερα από την αναδιατύπωση του ορισμού τόσο του πανεπιστημιακού όσο και του τεχνολογικού τομέα, 6τι δεν χρειάζεται πλέον ο όρος τεχνικός μη πανεπιστημιακός τομέας. Συνήθως, όταν δίνουμε τίτλους, δίνουμε ονόματα για ό,τι είναι και όχι για ό,τι δεν είναι. Από τη στιγμή που διευκρινίζεται πιο κάτω τι είναι ο ένας και τι ο άλλος, δεν χρειάζεται. Κατανοώ βέβαια την αναγκαιότητα του αλλά έχω την εντύπωση 6τι και οι Πρυτάνεις δεν πρόκειται να το αναγνωρίσουν. Επομένως, ας μείνει τεχνολογικός τομέας.
Είναι αυτονόητο ότι θα ψηφίσω το νομοσχέδιο γιατί θεωρώ "ότι δίνει ένα σπρώξιμο προς την κούρσα που πρέπει να διανύσουμε στην οποία έχουμε ήδη μείνει πολύ πίσω".

ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός ΕΘνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν αναμφισβήτητα μια ουσιαστική και γόνιμη συζήτηση.
θα ήθελα κατ' αρχάς να διευκρινίσω ότι οι αναδιατυπώσεις που προέκυψαν στις παρατηρήσεις της ΚΕΝΕ μας παραδόθηκαν το βράδυ της Δευτέρας. Το πρωί της Τρίτης μεταξύ 9.00' και 10.00' εστάλησαν στα γραφεία των κομμάτων προς τους εισηγητές με την ένδειξη επείγον και με τις βεβαιώσεις του αρμοδίου υπαλλήλου του Υπουργείο Παιδείας που τα διένειμε αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε μέχρι Τις 10.00' χθες το πρωί. Ορθότατα εκφράσατε μια δυσαρέσκεια και εξηγώ ότι σε καμία περίπτωση δεν επιδιώξαμε την ταχύτερη δυνατή ενημέρωση των εισηγητών και κάπου χάθηκε στη διαδικασία των κομμάτων της Βουλής.
Σχετικά με τη "εν μια νυκτί" διαδικασία ένταξης των Τ.Ε.Ι. στην ανώτατη εκπαίδευση, θα ήθελα να πω μια ιστορία, η οποία συνδέεται με το μεγάλο γλύπτη Ροντέν, ο οποίος όταν είχε φθάσει στα 60 του χρόνια και ήταν ο πιο μεγάλος καλλιτέχνης της Γαλλίας, δέχθηκε την επίσκεψη ενός βιομηχάνου, ο οποίος του ζήτησε να κάνει το έμβλημα για τα μπουκάλια των αρωμάτων του. Ο Ροντέν σκέφθηκε και σε 5' σχεδίασε μια πανέμορφη κυρία με ένα ρόδο. Ο βιομήχανος τρελάθηκε από τη χαρά του. Τον ρώτησε πόσο κοστίζει και ο Ροντέν του απάντησε ότι κοστίζει 20.000 χρυσά γαλλικό φρόγκα. Ο βιομήχανος του είπε "με συγχωρείτε για 5' 20.000 γαλλικά φράγκα;". Ο Ροντέν απάντησε "όχι, για 60 χρόνια και 5'". Θέλω να πω ότι το "σε μια νύκτα" συμπυκνώνει 18 χρόνια επίμονων διεργασιών σε όλα τα επίπεδα μέσα στα Τ.Ε.Ι. επίμονης νομοθετικής εργασίας κυρίως αυτής της κυβέρνησης. Πράγματι, αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η αποτύπωση 18 χρόνων υπαρκτού έργου, απόλυτα υπαρκτών επιτεύξεων. Κατ' ουσία κάνουμε μια πράξη αποτύπωσης όσων ήδη έχουν συντελεσθεί, όσων ήδη λειτουργούν στην ελληνική κοινωνία, όσων ήδη έχουν την αναγνώριση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας που γνωρίζει από την ίδια την καθημερινή πραγματικότητα τι αντιπροσωπεύουν, τι συνιστούν τα Τ.Ε.Ι.. και στην εκπαίδευση και στην παραγωγή. Δεύτερον, αν υποθέσουμε ότι αυτά τα 18 χρόνια δεν είναι ο επαρκής τεκμηριωτικός χρόνος για τη σημερινή πρωτοβουλία, θα ήθελα να θυμίσω ότι στο κυβερνών κόμμα υπάρχει μια απόλυτη συνέπεια που πάει πιο πριν από το 1993 που ανέφερε ο κ. Βαρδίκος.
Οι διατυπώσεις που υπάρχουν στο νόμο έχουν συμπυκνωθεί με αρτιότητα, πληρότητα και ωριμότητα στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στον τομέα της παιδείας που επεξεργάστηκε ο τομέας παιδείας του ΠΑΣΟΚ το 1990 - 1992 - είναι το περίφημο πράσινο βιβλιαράκι που φέρει την προσωπική σφραγίδα του νυν πρωθυπουργού κ. Σημίτη, ο οποίος τότε ήταν υπεύθυνος του τομέα παιδείας του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό ακριβώς πραγματοποιούμε σήμερα : επίμονες ουσιαστικές επεξεργασίες έχουν τεθεί υπό την κρίση το ελληνικού λαού και έχουν επικυρωθεί και είναι με την ίδια ακριβή διατύπωση που περιέχεται στο νόμο απόφαση του υπουργικού συμβουλίου του Αυγούστου και είναι κοινοποιημένο σε όλους τους ενδιαφερόμενους από τότε.
Σε ένα θέμα λοιπόν με ιστορία 18 χρόνων και με προπαρασκευή εσωτερική αντίστοιχη που αρχίζει τουλάχιστον από τον Αύγουστο, είναι νομίζω πολύ άδικο να λέμε ότι υπάρχει μια νομοθεσία "σε μια νύκτα".
Ανταποκρινόμαστε στην ωρίμανση που τα ίδια τα Τ.Ε.Ι. έχουν οδηγήσει τον εαυτό τους και αποτυπώνουμε και διαπιστώνουμε αυτό που έχουν κατακτήσει, δηλαδή, δικαιωματικά να υπάγονται, να εισάγονται στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρας.
Ταυτόχρονα αίρουμε αντιφάσεις θλιβερές και απαράδεκτες για κάθε κοινωνία, διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, την τελευταία δεκαετία αλυσιδωτά στο σύνολο των 14 άλλων χωρών της Ε.Ε. έχουν δοθεί νομοθετικό οι ακριβώς αντίστοιχες λύσεις. Τελευταία, η Δυτική Γερμανία θεσμοθέτησε την υπαγωγή των ΦΑΚΩ ΣΟΥΛΕ στην ανώτατη εκπαίδευση της Γερμανίας.
Είναι λοιπόν ηθικά, πολιτικό και κοινωνικά αδιανόητο να έχει η χώρα μας τα Τ.Ε.Ι. σε "εσωτερική εξορία" από την ανώτατη βαθμίδα της εκπαίδευσης.
Δεύτερον, είναι εξίσου ηθικά, πολιτικό και κοινωνικό αδιανόητο τα πτυχία των Τ.Ε.Ι. που δεν είναι καθόλου θολό και αδιαβάθμητα να αναγνωρίζονται σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια ως πρώτος ακαδημαϊκός τίτλος, να παρέχουν τη δυνατότητα στους αποφοίτους των Τ.Ε.Ι. να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές, ορθότατα το ΔΙΚΑΤΣΑ να αναγνωρίζει αυτά τα Μάστερ, αλλά το Ίδιο δικαίωμα, το δυναμικά κατακτημένο από το επίπεδο σπουδών των Τ.Ε.Ι. σε όλη της Ευρώπη να μην το αναγνωρίζουμε εσωτερικά στους ίδιους πτυχιούχους. Να λέμε δηλαδή ότι όποιο παιδί του Τ.Ε.Ι. έχει την οικονομική άνεση μπορεί να παίρνει το μεταπτυχιακό του στο εξωτερικό, αλλά δεν αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα στο εσωτερικό της χώρας. Να καταστήσουν δηλαδή το αυτονόητο τμήμα κοινωνικών προνομίων και όχι να θεωρήσουμε ότι είναι υποχρέωσή μας που έχει καθυστερήσει τα ίδια δικαιώματα στους 'Έλληνες πτυχιούχους.
'Οπως πολύ ορθά γνωρίζουν όλοι, όταν έχουμε και διεκδικούμε πλήρεις και ισότιμες σχέσεις μέσα στο παιχνίδι της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, θεωρούμε επίσης αδιανόητο ότι ο πτυχιούχος του όποιου faco soulo ή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Φιλανδίας ερχόμενος στην Ελλάδα έχει τα πλήρη ακαδημαϊκά και εργασιακά δικαιώματα της χώρας προέλευσης, αλλά οι 'Ελληνες πτυχιούχοι των ΤΕΙ που είναι ακριβώς ισοδύναμοι των ίδιων Ιδρυμάτων να έχουν αμφισβήτηση αυτών των δικαιωμάτων. Αν υπάρχει έννοια της ώριμης νομοθεσίας είναι αυτή που καταθέτουμε σήμερα. Σε όλα τα επίπεδα ακαδημαϊκά, επαγγελματικά και θα έλεγα ηθικά και πολιτικά. Θεωρώ πολύτιμη τη συμφωνία επί της αρχής, γιατί είναι φυσικό και αναπόφευκτο στην κοινοβουλευτική δημοκρατία να αναπτύσσονται επιφυλλάξεις στα επιμέρους αλλά θεωρώ ότι κατ' ουσίαν συμφωνία επί της αρχής των περισσότερων πτερύγων ειναι αναγνώριση και της ωριμότητας και αναγκαιότητας της νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης.
Ορισμένα ουσιώδη θέματα που έχουν τεθεί ως κριτική είναι αυτά που και στο νομοσχέδιο περιέχονται και διατυπώνονται με απόλυτη καθαρότητα, θα έλεγα 6τι η σαφήνεια αυτού του νομοσχεδίου είναι που γεννά ένα τμήμα των αντιθέσεων ενώ ακριβώς αν είχαμε επιχειρήσει να συγκαλύψουμε τα προβλήματα δεν θα υπήρχε ένα μεγάλο τμήμα των αντιθέσεων που έχει αναπτυχθεί. Αναγνωρίζουμε, λοιπόν, με σαφήνεια, με απέραντη καθαρότητα την ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση, την κατοχύρωση του πτυχίου ως του πρώτου ακαδημαϊκού τίτλου και την αντίστοιχη επομένως παροχή της δυνατότητας εξέλιξης σε μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια και εξοπλίζουμε τα ΤΕΙ με όλη την αναγκαία δυναμική στο ευρωπαϊκό τοπίο, όπως διαμορφώνεται.
Υπάρχει μια απόλυτα διαυγής πρόταση πολιτικής προσωπικού που ολοκληρώνει τις σωστές νομοθετικές πρωτοβουλίες που άρχισαν το 1404 και ήταν η βάση ανάπτυξης των ΤΕΙ και όπως αποτυπώθηκαν στο ν.2827 και τα ΤΕΙ αποκτούν την διοικητική και ακαδημαϊκή αυτοτέλεια που αναλογεί σε ανώτατο ίδρυμα με διαδικασίες ακαδημαϊκές, αδιάβλητες και απόλυτα διασφαλισμένες στη δυναμική τους. Από την άλλη μεριά ακολουθούμε πολιτική ουσιώδους ενίσχυσης των ΤΕΙ και στο προσωπικό και Τις υποδομές. Θυμίζω ότι έχουμε ανακοινώσει την ταυτόχρονη ενίσχυση των ΑΕΙ και ΤΕΙ προσδιορίζοντας ότι το επόμενο πλαίσιο ανάπτυξης 2001-2004 των υποδομών στα μεν ΑΕΙ ανέρχεται στα 140 δις τα οποία έχουν συμφωνηθεί εξαντλητικό με κάθε 'Ίδρυμα όσον αφορά τις προτεραιότητες υποδομών.
Το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα 2001 - 2004 ύψους 60 δις με την ίδια ακριβώς διαδικασία ισχύει και για τα ΤΕΙ όλης της χώρας. Ενώ στην πολιτική προσωπικού έχουμε ανακοινώσει ότι υπάρχουν εγκεκριμένες πιστώσεις για το 2001 450 μελών επιστημονικού προσωπικού και άλλων 450 για το 2002, δηλαδή. 900 μέλη επιστημονικού προσωπικού γι' αυτήν την διετία, στα οποία πρέπει να συνυπολογίσουμε τα 240 μέλη κάθε χρόνο, δηλαδή, άλλα 480 τη διετία που προσλαμβάνονται με τις διαδικασίες του ΕΠΕ. Αυτές ΟΙ 1380 θέσεις επιστημονικού προσωπικού σε μια διετία δεν έχουν υπάρξει πριν στην ιστορία των ΤΕΙ. Επίσης, έχουμε ανακοινώσει ότι με το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ προσλαμβάνονται 150 για διοικητικό προσωπικό και έχουν εγκριθεί 250 θέσεις ειδικού τεχνικού προσωπικού για τα ΤΕΙ.
Επομένως. και στην κατεύθυνση των υποδομών και στην κατεύθυνση του προσωπικού υπάρχει μια ουσιαστική αποτυπωμένη σε αριθμούς που στην περίπτωσή μας σημαίνει την ουσία πολιτική ολόπλευρης ενίσχυσης των ΤΕΙ. Ο λόγος που τα ΤΕΙ πρέπει ουσιαστικό και χωρίς καμία ταλάντευση και κατά τη γνώμη μου με την πλήρη στήριξη όλων των πτερύγων της Βουλής, πρέπει να πάρουν αυτόν τον δρόμο, όπως ακριβώς προσδιορίζει ο νόμος είναι αφενός η εσωτερική ωρίμανση του θέματος, όπως την περιγράψαμε και την αντιλαμβανόμαστε σαν Κυβέρνηση. Δεύτερον, όμως, είναι η διαμόρφωση του ευρωπαϊκού τοπίου. Η διαμόρφωση του ευρωπαϊκού τοπ[ου έχει από τη μια μεριά και μ' αυτό έχουμε ασχοληθεί αναλυτικά και το Υπουργείο Παιδείας πήρε πρωτοβουλία με διεθνές συνέδριο για να υπάρχει μια ανοικτή σχέση με την πρωτοβουλία της Μπολόνια. Το ευρωπαϊκό περιβάλλον έχει δύο πράγματα που πρέπει να μας απασχολήσουν. Από τη μια μεριά είναι η Μπολόνια και από την άλλη είναι αυτό που συντελείται από πέρυσι και εμείς σαν Υπουργείο καλούμε όλους να προσέξουν είναι ότι από πέρυσι το Μάρτιο του 2000 στη Λισσαβώνα και φέτος το Μάρτιο του 2001 στην Στοκχόλμη αποτυπώθηκε οριστικό η πρόθεση των 15 να υπάρξουν κοινές εκπαιδευτικές πολιτικές με κοινούς στόχους, κοινές κατευθύνσεις πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε μια πορεία σύγκλισης των εκπαιδευτικών μας συστημάτων. Στη μεν Μπολόνια μετέχουμε, διότι αυτονοήτως η χώρα πρέπει να μετέχει σε μια πρωτοβουλία των ευρωπαϊκών Ανώτατων Ιδρυμάτων. η οποία δεν είναι κρατική, δεν είναι πρωτοβουλία των 15 και δεν έχει νομική δέσμευση για τα μέλη της, αλλά έχει κάτι πάρα πολύ ουσιώδες, ότι αποσκοπεί στο να διαμορφώσει τους όρους σύγκλισης των εκπαιδευτικών συστημάτων στην ανώτατη εκπαίδευση που φυσικά όλες οι υπόλοιπες χώρες πλην κάποιων αντιλήψεων σε εμάς να αντιμετωπίζουν ως ενιαία και να θέσει κανόνες που αφορούν την αναγνωσιμότητα των συστημάτων. την συγκρισιμότητα των συστημάτων έτσι ώστε να μπορεί να αναπτύσσεται η κινητικότητα μέσα στα Ιδρύματα τα κοινά προγράμματα ερευνών, γιατί η πεποίθηση αυτών των 29 χωρών που μετέχουν είναι ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της Ευρώπης είναι η συνεκτικότητα του συστήματος στο χώρο των ανώτατων σπουδών και επιζητείται η διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού χώρου στην ανώτατη εκπαίδευση ώστε να υπάρξει μια απάντηση σε αυτό που εκλαμβάνουν οι ισχυρές χώρες επειδή κάνουν αυτοκριτική ότι χάνουν αυτό το πλεονέκτημα.
Εμείς ήμασταν χώρα υψηλού προορισμού σπουδών και αυτοί που έρχονταν σε μας πάνε τώρα στην Αμερική. Αυτό πρέπει να ανακοπεί και η δύναμη της Ευρώπης είναι η ενοποίηση των κανόνων στην ανώτατη εκπαίδευση, ώστε αυτό που σήμερα είναι ο κατακερματισμός να αποκτήσει δυναμική κοινού βάθους και να υπάρχει η δυνατότητα άντλησης των πλεονεκτημάτων από τη σύγκλιση των συστημάτων. Το θέμα αυτό πραγματοποιείται ως όρος κοινής αναγνώρισης του συστήματος και προτείνονται οι διδακτικές μονάδες.
Κύριε Πάγκαλε, εμείς θεωρούμε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος, να θέσουμε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στο επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης, σε κάτι που δεν αποτελεί δέσμευση της διακήρυξης της Μπολώνια. Σε κανένα κείμενό της δεν υπάρχει αυτό που αναφέρατε δηλαδή, το 3, 5, 8. Ειναι απλώς η επιλογή που έχουν κάνει οι ισχυρές χώρες να εισάγουν το μοντέλο αυτό στη δoμή της ανώτατης εκπαίδευσης. Για παράδειγμα η Γερμανία έχει πει. Ότι εισάγει αυτή τη δομή του 3, 5, 8, διατηρεί την κλασσική δομή και στο τέλος του 2010 θα αποφασίσει την αποδοτικότερη. Δηλαδή, ως προς το θέμα αυτό δεν υπάρχει δέσμευση, αφενός γιατί η διακήρυξη της Μπολώνια δεν έχει δεσμευτικότητα σε καμία απόφαση. Αφετέρου δεν είναι καν πλαίσιο πρότασης της.
Εμείς θεωρούμε ότι αν δεν λειτουργήσουμε όλοι με βάση την ακριβή αίσθηση του τι μας περιβάλει, θα οδηγήσουμε την Ελλάδα σε μια ιδιότυπη αλβανοποιηση εποχής Χότζα.
Ετσι, κύριε Χουρμουζιάδη. θα αυτοανακυρηχθούμε σε ένα κλειστό σύστημα, το οποίο δεν θα έχει αναγνώριση. Δηλαδή, δεν μπορεί 29 χώρες να έχουν κανόνες αλληλοαναγνώρισης πτυχίων και εμείς να εξαιρεθούμε από τη συγκεκριμένη διαδικασία. Για το λόγο αυτό λέμε, ότι είναι τα χρόνια πλασματικό δίλημμα, αν δεν δούμε ότι μέσα σε αυτά πρέπει να έχουν ουσιαστικό χαρακτήρα οι σπουδές και πρέπει να αφοσιωθούμε χωρίς κομματικά στεγανά και προκαταλήψεις στη πρόκληση της ουσίας. Επίσης, θα ήθελα να τονίσω ότι σε πολλές παρατηρήσεις που έγιναν υπάρχει και άγνοια της κείμενης νομοθεσίας.
Πιστεύω ότι παρόλο που σας τρέφω μεγάλη εκτίμηση, κύριε Βούγια, σήμερα ατυχήσατε διπλά. Χθες στο διάλογο με τους πρυτάνεις που τους έθεσα υπόψη τη υγκεκριμένη διατύπωση, 7 συνάδελφοι σας, ομοφώνησαν με τρόπο που θα έλεγα 6τι αποτελεί μια πρώτη πρόκριση, ότι είναι κατανοητά αυτό που λέγονται.
Επίσης, θα έλεγα ότι σε θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού που αναφέρατε, αυτά που κρίνατε ότι για τα Τ.Ε.Ι. συνιστούν κάτι καινούργιο, είναι η ακριβής επαναδιατύπωση του ν. 1404/83 και του ν. 2817/2000. Δηλαδή, μιλάμε ότι καμιά φορά έχουμε και μια αίσθηση ότι όλα εδώ μέσα παρθενογεννώνται, επειδή υποκύπτουμε σε φωνές παραγόντων που δεν έχουν μελετήσει κανένα κείμενο. Δεν σέβονται το διάλογο με βάση την προτεινόμενη νομοθεσία, αλλά οργανώνουν το διάλογο με βάση τις προσδοκίες και τα συμφέροντα που αναπτύσσουν σαν επαγγελματική ομάδα. Καμία Κυβέρνηση δεν δεσμεύεται από κανένα συμφέρον καμίας επαγγελματικής ομάδας και ούτε πρόκειται να υποτάξουμε την εκπαιδευτική μας νομοθεσία σε κανένα συμφέρον.
Από την αρχή έχουμε πει, ότι αυτός ο νόμος έχει ουσιαστικά και μόνο εκπαιδευτικό χαρακτήρα και απευθύνεται αποκλειστικά στη ισορροπία της ανώτατης εκπαίδευσης που τη θεωρούμε αιχμή της ανάπτυξης της χώρας. Επίσης, τονίσαμε ότι δεν υπάρχει καμία εμπλοκή της συγκεκριμένης νομοθεσίας με τα επαγγελματικά δικαιώματα και επιμένουμε στη πολυφωνία της κοινωνίας όπου δεχόμαστε το διάλογο και με επαγγελματικούς φορείς. Τονίζω ότι επειδή η νομοθεσία είναι απολύτως εκπαιδευτική και αφορά τη σύσταση του ενιαίου χώρου στην ανώτατη εκπαίδευση μέσα από τη διακριτικότητα και ιδιαιτερότητα των ρόλων, αποσαφηνίζουμε τα εξής: Στην υπάρχουσα νομοθεσία θα κάνουμε και πρόσθετες διευκρινήσεις, τροπολογrες, όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Επίσης, προτιθέμεθα να καταθέσουμε τροπολογία όπου θα αποσαφηνίζεται ακόμη περισσότερο, ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων από τα Τ.Ε.Ι. μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, θα αποσαφηνίζουν ταυτόχρονα 6τι το οικείο άρθρο του υπαλληλικού κώδικα, διαφοροποιεί και πάλι τις θέσεις Π.Ε., Τ.Ε. κατά συστοιχία. Δηλαδή, η υπάρχουσα αποτυπώνεται γιατί υπάρχει ο όρος Α.Ε.Ι., όπου Α.Ε.Ι. ισον πανεπιστημιακή εκπαίδευση και Τ.Ε.Ι. Ίσον τεχνολογική εκπαίδευση.
Δεν πρόκειται εμείς να εμπλέξουμε σε καμία περίπτωση τη νομοθεσία αυτήν την εκπαιδευτική με τη δίνη και την παραφροσύνη, που χαρακτηρίζει ορισμένες φορές, τη συζήτηση περί τα επαγγελματικά δικαιώματα, τα οποία δεν συνδέονται με τη νομοθεσία. Αυτό που συνδέεται είναι το καθαρά ακαδημαϊκό, το καθαρά εκπαιδευτικό τμήμα και εκεί πράγματι θέλουμε να διευκρινίσουμε, με απόλυτη κατηγορηματικότητα, ότι ο τίτλος ΤΕΙ είναι ο πρώτος ακαδημαϊκός τίτλος. Επίσης, θα προσθέσουμε και τροπολογία, αν προλάβουμε να την επεξεργασθούμε, στην Ολομέλεια, ότι δεχόμενοι την Ευρωπαϊκή αντιστοιχία, δεχόμενοι την αντιστοιχία που ήδη προκύπτει από τη δυναμική των πενταετών τίτλων σπουδών στα ελληνικά Πολυτεχνεία και Πανεπιστήμια, όπως η Γεωπονική, επεξεργαζόμαστε και εφόσον είμαστε έτοιμοι νομοτεχνικά θα το καταθέσουμε ως τροπολογία, ότι ΟΙ τίτλοι σπουδών τμημάτων ελληνικών πανεπιστημίων, που αναφέρονται σε γνωστικά αντικείμενα με θετικό εφαρμοσμένο προσανατολισμό και που προκύπτουν ύστερα από σπουδές πενταετούς τουλάχιστον διάρκειας, ενιαίας και αδιάσπαστης δομής, στις οποίες περιλαμβάνεται και ένα εξάμηνο τουλάχιστον, για την εκπόνηση της αναγκαίας διπλωματικής εργασίας, ονομάζονται διπλώματα προχωρημένων σπουδών στα γνωστικά αντικείμενο των αντίστοιχων τμημάτων και είναι ισοδύναμη με τον τίτλο σπουδών επιπέδου Μάστερς ....ή τους συναφείς τίτλους που χορηγούνται από τα ισότιμα αγγλοσαξωνικά πανεπιστήμια. Προϋπόθεση για την ονομασία των ανωτέρω τίτλων ως διπλωμάτων προχωρημένων σπουδών είναι να περιέχει το αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών μαθήματα εξειδίκευσης προχωρημένου επιπέδου, τα οποία ισοδυναμούν με αριθμό διδακτικών μονάδων ίσον με εκείνου που αντιστοιχεί σε δυο τουλάχιστον εξάμηνα σπουδών. 'Έρχομαι τώρα στα κρίσιμα ζητήματα που ετέθησαν για το προσωπικό των ΤΕΙ. Νομίζω ότι και η θέση μας στην Εισηγητική .έκθεση, αλλά και ΟΙ επιλογές που προτείνουμε στο νομοσχέδιο έχουν μια βαθειά, απόλυτη λογική, αλλά και ηθική συνέπεια. Είναι, όπως, το διδακτικό προσωπικό των ΤΕΙ, που οδήγησε τα ΤΕΙ σ' αυτό το επίπεδο, γι' αυτό και το εννοούμε ότι τους αναλογεί κάθε τίτλος τιμής, γι' αυτό και λαμβάνουμε πρόνοια πλήρη, ώστε ουδείς του παρόντος διδακτικού προσωπικού να θιγεί. Κανείς δεν θίγεται από την παρούσα νομοθετική πρόταση, διότι όλα τα μέλη του διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ αυτομάτως περιλαμβάνονται σε προσωποπαγείς θέσεις, διασφαλίζοντας όχι μόνον την ταυτόχρονη οικονομική τους εξέλιξη μαζί με την εξέλιξη των κατηγοριών προσωπικού που προέρχονται από την κρίση, αλλά διασφαλίζοντας την ενεργό συμμετοχή στη ζωή των τμημάτων με τη διδασκαλία τους και την υπόσταση τη διδακτική, που τους αναγνωρίζεται και τους τιμά. 'Ομως, θέτουμε πράγματι ένα, απόλυτα διαυγές και συνεπές εσωτερικά, σύστημα, κατηγοριοποίηση του διδακτικού προσωπικού, στηριζόμενοι στο ν. 1404 και κατ' αναλογία με τα ακαδημαϊκώς ισχύοντα στα πανεπιστήμια. Και λέμε κάτι πάρα πολύ απλό, ότι από την ώρα που οι βαθμίδες διαμορφώνονται σε τέσσερις υπάρχει ένα νέο πλαίσιο με απόλυτη εσωτερική συνοχή, συνέπεια και αλληλουχία, όλοι οι παρόντες μπαίνουν αυτομάτως σε προσωποπαγείς θέσεις και αρχίζει η διαδικασία κρίσεων για την ένταξη στις βαθμίδες. οι κρίσεις αυτές δεν είναι απόλυτα αυτονόητο ότι θα πραγματοποιηθούν για την πρώτη βαθμίδα από ένα εκλεκτορικό σώμα, εξ' ίσου ανώτατου ιδρύματος, όπως είναι το Πανεπιστήμιο; Βεβαίως, το πρώτο εκλεκτορικό σώμα θα είναι από πανεπιστημιακούς. Δεν μπορούμε την ίδια στιγμή να ακούμε κριτική ότι ενδεχομένως δεν τα κάναμε πανεπιστήμια, που οφείλαμε να τα κάνουμε, αλλά την ίδια στιγμή να αρνούμαστε ότι είναι απόλυτα φυσικό στις δύο βαθμίδες, της ίδιας ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης, ένα εκλεκτορικό σώμα θα προέρχεται από την άλλη. Είναι η πιο αντιφατική κριτική που δέχεται κάποιος. Από τη μια μεριά δεχόμαστε την κριτική ότι δεν τα κάνουμε πανεπιστήμια και από την άλλη ότι δεν θα είναι πανεπιστημιακά σώματα αυτά που έχουν το δικαίωμα να κάνουν Τις πρώτες κρίσεις. θα μου επιτρέψετε να πω ότι δεν μπορεί να σταθεί αυτή η κριτική. Επομένως, επειδή μιλάμε ακριβώς για ανώτατα ιδρύματα, με καθαρό τρόπο και διαυγή, καλούνται ο ομόλογος του άλλου τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης να αποτελέσουν το πρώτο σώμα κρίσεων και λέμε: το πρώτο εκλεκτορικό σώμα είναι από πανεπιστημιακούς οι οποίοι κάνουν την κρίση. Αυτό σημαίνει ότι μόλις σε κάθε τομέα επιστημονικής πειθαρχίας συγκροτηθεί η δυνατότητα αυτοδύναμου εκλεκτορικού σώματος του ΤΕΙ, αυτομότως αυτονομείται και προχωρεί σ' όλες Τις υπόλοιπες κρίσεις. ¶ρα, τα ίδια τα ΤΕΙ, από εκεί και πέρα, ολοκληρώνουν τον εαυτό τους. Θέλω να σας ρωτήσω: Μπορούμε να δεχθούμε ως άποψη αρχής, ότι μιλάμε για ανώτατο ίδρυμα αλλά που δεν θα είναι οι άνθρωποι στις θέσεις τις διδακτικές που προβλέπονται, ως αποτέλεσμα κρίσης, άλλο θα είναι ως αποτέλεσμα χρίσματος του Υπουργείου, σ' αυτήν τη θέση;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Το ερώτημα σας είναι ρητορικό ή πραγματικό;
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: 'Όχι, είναι πραγματικό και θα τα ακούσετε αύριο, κύριε Καλε, που θα έλθουν ΟΙ φορείς και αν δεν τα ακούσετε θα σας ζητήσω δημόσια συγνώμη για έλλειψη προβλέψεως. Λέω, λοιπόν, ότι προκαταρκτικό εμείς τοποθετούμαστε σε ζητήματα που ξέρουμε ότι έχουν τεθεί, ότι δεν μπορεί να συζητήσει κανείς σοβαρά, ότι μπορούν να ορισθούν οι άνθρωποι σε θέσεις χωρίς να υπάρξει κρίση. Και εφόσον δεν έχουμε πειστική εναλλακτική πρόταση δεν θεωρούμε καθόλου δογματικό, αλλά επίσης στη σφαίρα του αυτονόητου, ότι όλοι οι διδάσκοντες των Τ.Ε.Ι., μετά την ένταξη και τη διαφύλαξη και την τιμή και την προστασία της εργατικής τους συνθήκης με την προσωποπαγή θέση, πρέπει πράγματι να περάσουν από τη διαδικασία της κρίσης, όπως ακριβώς αναλογεί σ' ένα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Πιστεύετε ότι είναι το μόνο σημείο για το οποίο τίθεται ενημερωτικά συμφωνίας σε ό,τι συμβαίνει στην ανώτατη εκπαίδευση.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Καλε, κρότησα για το τέλος ορισμένες παρατηρήσεις επί όσων έχουν λεχθεί και για την αξιολόγηση.
Πρώτον αξιολόγηση των ιδρυμάτων εκ των προτέρων δεν συνέβη σε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Και οι 14 χώρες αλυσιδωτό προχώρησαν σε ακριβώς αντίστοιχες διαπιστωτικού χαρακτήρα νομοθετικές πράξεις. Δεύτερο, εμείς έχουμε προτείνει - και περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον Τις τοποθετήσεις και των κομμάτων και των κοινωνικών φορέων - ένα σύστημα ενιαίας αξιολόγησης των Α.Ε.Ι. και των Τ.Ε.Ι. της χώρας και αποτυπώσαμε αυτήν την πρόθεση στη δική μας πρόταση λειτουργίας του ΕΣΑΠ, του εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, που τουλάχιστον στην πρόταση που εμείς έχουμε αποστείλει σ' εσάς, θα έχετε διαπιστώσει ότι το θέλουμε πλήρως αντιπροσωπευτικό μεν, αλλά με τέτοιο καθορισμένο τρόπο, ώστε να μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη λειτουργία του. Και εμείς λέμε ότι στηριχθήκαμε στην κίνησή μας, διότι έχουν προϋπάρξει εξ αξιολογήσεις τα δύο τελευταία χρόνια με χρηματοδότηση από το Υπουργείο Παιδείας. 'Εχουν προϋπάρξει εξ αξιολογήσεις πανεπιστημίων με τους κανόνες της ΣΚΡΕ, εξωτερική αξιολόγηση με βάση τους κανόνες ΣΚΡΕ. Και οι εξ ανεξαρτήτως επί μέρους παρατηρήσεων, εκρίθησαν απολύτως θετικές. 'Έχουν υπάρξει, πάλι την τελευταία διετία και πάλι με ενίσχυση του Υπουργείου Παιδείας, πέντε αξιολογήσεις σε Τ.Ε.Ι. της χώρας, 3 αξιολογήσεις με εξωτερικούς αξιολογητές, με καθηγητές δηλαδή που ήλθαν από το εξωτερικό και οι δύο αξιολογήσεις εσωτερικές, οι οποίες, επίσης, ήταν απολύτως προς τη θετική κατεύθυνση.
Άρα, εμείς θεωρούμε, ότι η αξιολόγηση πρέπει να είναι ενιαία. Πρέπει να είναι συντεταγμένη, ενισχυτική. Δεν πρέπει να είναι αξιολόγηση, όπως προτείνετε, που ορθότατα η κυρία Δαμανόκη τη συνέδεσε με μία μέθοδο προκαταβολικού μηχανισμού, παράτασης εκρεμμοτήτων στο διηνεκές. Νομίζω, ότι αναφερθήκατε σ' αυτό και ήταν ορθή τη τοποθέτησή σας.
Εμείς νομίζουμε, ότι με την ένταξη των ΤΕΙ στην ανώτατη εκπαίδευση, με τη σαφή διάκριση του τι αντιπροσωπεύει ο τομέας του πανεπιστήμιου και τι αντιπροσωπεύει ο τομέας των τεχνολογικών ιδρυμάτων, με την απόλυτα καθαρή θέση και στο θέμα των ακαδημαϊκών προσόντων και στο θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, με την απόλυτα ολοκληρωμένη συνακόλουθη πολιτική στον τομέα των χρηματοδοτήσεων και στον τομέα της πολιτικής προσωπικού είμαστε σε θέση ως χώρα, αν αυτή τη στιγμή αποφασιστική νομοθετήσουμε, αν επιδείξουμε το μέγιστο βαθμό συναίνεσης γύρω από τους κεντρικούς στόχους της εκπαίδευσης να αντιμετωπίσουμε μία ανώτατη εκπαίδευση, που πρέπει να είναι ο κύριος μοχλός ανάπτυξης της χώρας, την εποχή της κοινωνίας, της γνώσης και της πληροφορίας και να εξοπλίσουμε την Ελλάδα με υψηλή ανταγωνιστικότητα μέσα στην Ευρώπη και στον Κόσμο. θα είναι μία υψηλή ανταγωνιστικότητα, που μόνο απο την εκπαίδευση μπορεί να προκύψει. θεωρούμε, ότι αυτή η νομοθεσία, η οποία δημιουργεί το ενιαίο πλαίσιο της ανώτατης εκπαίδευσης με τους σαφείς και διακριτούς ρόλους μεταξύ πανεπιστημίων και ΤΕΙ, αλλά εξοπλίζει αμοιβαία την κάθε πλευρό με την ολοκλήρωση της δυναμικής της είναι η καλύτερη απάντηση που δίνει η χώρα μας σήμερα και στις δικές της εσωτερικές προκλήσεις ανάπτυξης και την ισότιμη συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, κατά τούτο νομίζω, ότι ξεπερνά κατά πολύ έναν τομέα του Υπουργείου Παιδείας. Γίνεται μια κεντρική πολιτική για την ελληνική κοινωνία. Επειδή η νομοθεσία αυτή συμπυκνώνει μακρές επεξεργασίες, είναι σταθμισμένη, είναι προϊόν ουσιαστικού διαλόγου και είναι αποτύπωση μιας υπάρχουσας δυναμικής και όχι μιας επιθυμητικής συνθήκης πιστεύω και νομίζω, ότι είναι από τα ελάχιστα πράγματα που δικαιούται να πει κανείς ότι τα ζητά η ίδια η κοινωνία, όλες οι πτέρυγες της Βουλής να στηρίξουν αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία με καθαρή καρδιά, διότι είναι κοινό όφελος όλης της ελληνικής κοινωνίας.