«Αν έχετε δασκάλα, αύριο την προσλαμβάνουμε»

«Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι το να γίνω δασκάλα ήταν η πρώτη μου επιλογή το καλοκαίρι του 2003 που συμπλήρωσα το μηχανογραφικό μου δελτίο. Όμως, από τον Μάρτιο του 2008 εργάζομαι ως αναπληρώτρια και περιμένω τον διορισμό μου του χρόνου, δηλαδή τη χρονιά 2010-2011».

Η 24χρονη Μαρίνα Σπανέλλη κάνει το πιο περιζήτητο επάγγελμα σήμερα στην Ελλάδα: είναι δασκάλα, το επάγγελμα που τα τελευταία χρόνια εξασφαλίζει πρόσληψη εντός ελάχιστων μηνών από την απόκτηση του πτυχίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του Αυγούστου στους πίνακες προσλήψεων του υπουργείου Παιδείας υπήρχαν συνολικά περίπου 4.000 δάσκαλοι. Από αυτούς στις 12 Αυγούστου διορίστηκαν 1.775 μόνιμοι. Τις επόμενες μέρες αναμένεται να προσληφθούν πάνω από 1.500 αναπληρωτές και πριν λήξει το έτος ο κατάλογος θα έχει εξαντληθεί. Κάθε χρόνο διορίζονται κατά μέσο όρο 2.000 δάσκαλοι. Άλλοι 3.500 τουλάχιστον απαιτούνται ετησίως ως αναπληρωτές. «Συμβιβάστηκα με την ιδέα να γίνω δασκάλα για δύο λόγους», λέει η κ. Σπανέλλη. «Ο ένας ήταν η άμεση επαγγελματική αποκατάσταση και ο άλλος ότι μου άρεσε να διδάξω σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, γι΄ αυτό επέλεξα την ειδική αγωγή και πιο συγκεκριμένα την αγωγή κωφών παιδιών. Επιπλέον, για μένα, μία σχολική αίθουσα είναι καλύτερα απ΄ ό,τι σε ένα γραφείο».

«Τελείωσα τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2002. Το 2007 έδωσα κατατακτήριες εξετάσεις στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Πάτρας και σήμερα είμαι τεταρτοετής φοιτήτρια».

Η κ. Κατερίνα Λεβάκη που εργάζεται σε ιδιωτικό σχολείο ως ωρομίσθια δασκάλα διαπίστωσε ότι ούτε το πτυχίο της Φιλοσοφικής ούτε το διδακτορικό που απέκτησε στη συνέχεια της εξασφάλιζαν άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Έτσι, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η διδασκαλία την ενδιέφερε και πιστεύει ότι είναι καλύτερα να διδάσκει σε μικρά παιδιά, αποφάσισε να γίνει δασκάλα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. «Η διδασκαλία στα παιδιά μού δίνει πολύτιμη εμπειρία και παράλληλα έχω ανοιχτό δρόμο και προοπτική, ενώ σκέφτομαι να στραφώ αργότερα στον ακαδημαϊκό τομέα».

Η περίπτωση της κ. Λεβάκη δεν είναι μοναδική. Στους δύο τελευταίους διαγωνισμούς των εκπαιδευτικών (2007 και 2009), σε καθεμία προσφερόμενη θέση εισακτέου αντιστοιχούσαν λιγότεροι από 1,3 δάσκαλοι, ενώ η αναλογία για τους φιλολόγους ήταν 1:17, για τους γυμναστές 1:83, για τους θεολόγους 1:32, για τους φυσικούς 1:10. Αυτά τα δεδομένα ωθούν πολλούς πτυχιούχους να δίνουν κατατακτήριες εξετάσεις και να ξανακάθονται στα φοιτητικά έδρανα, προκειμένου να αποκτήσουν πτυχίο δασκάλου και να αντιμετωπίσουν έτσι την ανεργία που τους πλήττει.

Πρώτη προτίμηση
Οι πολύ καλές επαγγελματικές προοπτικές του επαγγέλματος του δασκάλου (παρά τις χαμηλές αποδοχές, που είναι περίπου το 50% του μέσου όρου των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) έχουν πριμοδοτήσει τα τελευταία χρόνια τόσο τη στροφή χιλιάδων υποψηφίων προς τα Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης όσο και τις βάσεις εισαγωγής τους, των οποίων η άνοδος την περίοδο 2002-2009 φθάνει κατά μέσο όρο τα 5.000 μόρια!

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι τα Παιδαγωγικά Τμήματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης έχουν «σταυρωθεί» και φέτος ως πρώτη προτίμηση από τους υποψηφίους περισσότερο από κάθε άλλο τμήμα. Αυτό φανερώνει η φετινή έρευνα σε δείγμα εκατοντάδων μηχανογραφικών υψηλόβαθμων υποψηφίων (με πάνω από 16.500 μόρια) από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, όλα δείχνουν ότι για πρώτη φορά τουλάχιστον τα Τμήματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης θα «χτυπηθούν» στήθος με στήθος στο ύψος των βάσεων εισαγωγής με τις Νομικές Σχολές των αντίστοιχων πόλεων.

ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Στους τελευταίους διαγωνισμούς εκπαιδευτικών σε καθεμία θέση αντιστοιχούσαν λιγότεροι από 1,3 δάσκαλοι

«Τους προσλάβαμε ενώ έκαναν ακόμη τη θητεία τους»

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΗΧΕΙ παράξενα στο τοπίο της μεγάλης ανεργίας των πτυχιούχων ΑΕΙ- ΤΕΙ και ιδιαίτερα των πτυχιούχων καθηγητικών σχολών (φιλόλογοι, φυσικοί, μαθηματικοί, γυμναστές κ.λπ.)

πέρσι δημιουργήθηκε έλλειμμα δασκάλων! Το γεγονός παραδέχθηκε ο υφυπουργός Παιδείας Ανδρέας Λυκουρέντζος στις 11 Φεβρουαρίου 2008 στη Βουλή απαντώντας σε επερώτηση βουλευτών για τα κενά στα σχολεία που δεν καλύπτονται μεσούσης της σχολικής χρονιάς.«Δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί διαθέσιμοι για να προσληφθούν ως αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι. Εξαντλήσαμε όλες τις δυνατότητες. Προσελήφθησαν μέχρι εκπαιδευτικοίοι οποίοι υπηρετούσαν για κάποιες ημέρες ή εβδομάδες ακόμα τη θητεία τους.

Προσελήφθησαν απόφοιτοι των Παιδαγωγικών Τμημάτων, οι οποίοι ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους τον Σεπτέμβριο μήνα... Υπάρχει αντικειμενική δυσκολία. Αν έχετε να μας προτείνετεέναν ή μία δασκάλα, ευχαρίστως αύριο να εξασφαλίσουμε την πίστωσηγια να γίνει η πρόσληψη».


«Γιατί έγινα δασκάλα»

«ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ και μεγάλωσα στην Κέρκυρα, σπούδασα στη Φλώρινα δασκάλα και εργάζομαι στη Μονεμβάσια», λέει η 25χρονη Μαρία Αλαμάνου, που δεν λογαριάζει χιλιομετρικές αποστάσεις και διάβασμα, όταν θέλει να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά της. «Από μικρή ήθελα να γίνω, όχι απλά εκπαιδευτικός, αλλά δασκάλα. Ήταν η πρώτη μου επιλογή το 2002. Τα παιδιά του δημοτικού σε ζωντανεύουν και πολλές φορές σε φέρνουν σε αμηχανία με τις συνεχείς ερωτήσεις και απορίες που έχουν μέσα στην αίθουσα. Μεταφέρουν όλες τις νέες ιδέες με το δικό τους απλό και πρακτικό τρόπο, που σε αναγκάζουν να παραμερίσεις τα στερεότυπα και να διευρύνεις τη σκέψη σου, ως δάσκαλος».

«Διορίστηκα μέσω ΑΣΕΠ στη Σαντορίνη το 2007», λέει η κ. Ειρήνη Μαυροκεφαλίδου, που αποφοίτησε από το ΤΕΙ Κοινωνικής Εργασίας, εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός και την κέρδισε η διδασκαλία. «Έδωσα κατατακτήριες εξετάσεις το 2001 στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επειδή αγαπούσα πολύ τα παιδιά και προτιμούσα την επαφή μαζί τους σε σύγκριση με τη δουλειά μου στον κλάδο υγείας ενηλίκων».