TEE
ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

20 Νοεμβρίου 2008

Προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας για τις θέσεις του ΤΕΕ ως προς τα Κολέγια και γενικότερα την Παιδεία

Με αφορμή τις αλλεπάλληλες και από πολλές πλευρές – μηδέ εξαιρουμένου του ίδιου του υπουργού Παιδείας – προσπάθειες διαστρέβλωσης της αλήθειας αναφορικά με τις θέσεις του ΤΕΕ για τα Κολέγια και γενικότερα την Παιδεία, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιάννης Αλαβάνος, προέβη στην εξής δήλωση:
«Τις τελευταίες ημέρες μέσα από ελάχιστα δημοσιεύματα, τα οποία όμως αναπαράγονται και παρουσιάζονται σαν απόψεις σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, μου αποδίδονται σκέψεις, απόψεις, εκφράσεις και στόχοι που ουδέποτε λεχθηκαν από εμένα και ουδέποτε αποτέλεσαν θέσεις του ΤΕΕ.
Αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας συνιστά και η σημερινή συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό του υπουργού Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το πρόβλημα της Παιδείας δεν είναι τα κολέγια, αλλά το γεγονός ότι το ΤΕΕ αρνείται στους αποφοίτους των ΤΕΙ την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Αντιπαραθέτει το ΤΕΕ σε 350.0000 αποφοίτους στους οποίους δεν αναγνωρίζει, υποτίθεται, τη δυνατότητα να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Ισχυρισμός παντελώς ανακριβής, που υποκρύπτει σκοπιμότητα και ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι το υπουργείο Παιδείας έχει επιλέξει να προκαλέσει σύγχυση και σύγκρουση μεταξύ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και των επαγγελματικών ενώσεων, στην προσπάθειά του να αποστρέψει τη ματιά όλων από δικές του πράξεις ή παραλήψεις.
Οφείλω να επισημάνω, τόσο προς τον υπουργό Παιδείας, όσο και προς κάθε ενδιαφερόμενο για τα ζητήματα της Παιδείας, ότι κατά τη Συνέντευξη Τύπου που έδωσε το ΤΕΕ από κοινού με τους δυο αντιπρυτάνεις του ΕΜΠ – η οποία είχε σκοπό να αναδείξει τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν το σύνολο του τεχνικού κόσμου στη χώρα μας εξαιτίας της στρεβλής δομής της τεχνικής εκπαίδευσης και του τεχνικού δυναμικού, αλλά και να τονιστεί η αναγκαιότητα μιας συνολικής μεταρρύθμισης – όπως προκύπτει από το κείμενο που δόθηκε στους δημοσιογράφους, η τοποθέτησή μου, έγινε σε εντελώς διαφορετικό πνεύμα από αυτό που επιχειρεί να μου αποδώσει ο υπουργός Παιδείας και δημοσιεύματα ή εκπομπές. Αντιγράφω:
«Η παρέμβαση οφείλει να είναι καθολική, σε όλο το χώρο της τεχνικής παιδείας, να είναι ορθολογική, να αναγνωρίζει ότι όλοι έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην εργασία, είναι αναγκαίοι, έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Με δυο λόγια η προσέγγιση θα πρέπει να προωθεί τη λογική της ομάδας, της συνεργασίας, των ρόλων και ευθυνών για όλους, με αντίστοιχη ιεραρχία και ιεράρχηση.
Σήμερα καμιά από αυτές τις αναγκαίες συνθήκες δεν υπηρετείται, παρόλο ότι παρατηρείται ένας πληθωρισμός αποφοίτων σε όλες τις ειδικότητες και βαθμίδες εκπαίδευσης, με συνέπεια:
Στους διεθνείς οργανισμούς Εργασίας να καταγράφεται το παράδοξο της απασχόλησης στην Ελλάδα: οι απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να έχουν μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας από εκείνους των άλλων βαθμίδων. (Για το λόγο αυτό φορείς, όπως το ΤΕΕ, που υπερασπίζονται τη συνταγματική διάταξη για κατοχύρωση του δικαιώματος πρόσβασης της εργασίας σε ΟΛΟΥΣ, έχουν βαρύνοντα λόγο).
Η δομή των τεχνικών επαγγελμάτων δεν έχει πυραμιδική μορφή, τείνει προς μορφή κλεψύδρας. Υπάρχει μεγάλος συνωστισμός στην (ή περί την) κορυφή, καθώς οι απόφοιτοι, πλην εκείνων της ανώτατης εκπαίδευσης, ωθούνται από τις πολιτικές παρεμβάσεις δεκαετιών στην παιδεία, να διεκδικούν επαγγελματικά δικαιώματα, πέραν αυτών που τους προσφέρουν γνώσεις και εμπειρίες.
Σε όλη την Ευρώπη η τάση των Σχολών από τις οποίες αποφοιτούν Διπλ. Μηχανικοί είναι να αυξάνουν τα χρόνια σπουδών. Υπάρχουν σχολές με τέσσερα, πέντε ή έξη χρόνια σπουδών. Αυτές των τεσσάρων χρόνων παράγουν εξειδικευμένους μηχανικούς σε ένα στενό πεδίο γνώσεων, που όμως οι παραγωγικές δυνατότητες ή η διεθνής εμβέλεια της χώρας τους εγγυάται την απασχόληση. Στην Ελλάδα αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Τα πέντε χρόνια ενιαίων σπουδών είναι προϋπόθεση.
Δεν μπορούν κατά συνέπεια να υπάρχουν ΤΕΙ της Ανώτατης Εκπαίδευσης που παράγουν Μηχανικούς, αντίστοιχους των Πολυτεχνικών Σχολών. Οι απόφοιτοί τους, πέραν από το πρόβλημα της απασχόλησης, θα αντιμετωπίσουν το καθόλου αμελητέο πρόβλημα της σύγκρουσης συνθηκών εργασίας με προσδοκίες που τους καλλιεργήθηκαν στη Σχολή τους.
Τα ΤΕΙ ή θα πρέπει να αναβαθμιστούν σε κανονικές πολυτεχνικές σχολές με τις προϋποθέσεις που οι πολυτεχνικές σχολές λειτουργούν (χρόνια, καθηγητές, εργαστήρια, χρηματοδότηση), ή θα πρέπει να επανέλθουν στη λογική παραγωγής ανώτερων στελεχών εφαρμογής ή θα πρέπει να κλείσουν.»
Είναι σαφές, νομίζω, ότι η αντίληψή μας είναι εντελώς διαφορετική για τα ΤΕΙ και τους αποφοίτους τους απ’ αυτή που θέλει να μας προσάψει ο υπουργός Παιδείας – και όχι μόνο – ενώ επιμένουμε, ότι η παράλογη εμμονή του υπουργείου Παιδείας στην υπόθεση της δικαιόχρησης των κολεγίων, δεν αποβλέπει μόνο στην κατάργηση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας, αλλά πλήττει ευθέως και στον ίδιο βαθμό τους αποφοίτους των ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Και επ’ αυτού επιμένει ο υπουργός Παιδείας να μην παίρνει θέση.