Εδώ και 15 ολόκληρους μήνες οι συνάδελφοι που εργάζονται στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη είναι απλήρωτοι. Ίδια εικόνα και στους αναπληρωτές που από το Νοέμβρη του 2007 δεν έχουν καταβληθεί τα δεδουλευμένα σε περίπου 1000 συνάδελφους. Παρά τα αλλεπάλληλα διαβήματα, το Υπουργείο Παιδείας αδιαφορεί προκλητικά και αρνείται να κάνει το αυτονόητο: Να μας πληρώσει! Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις συναδέλφων που όχι μόνο δεν πληρώνονται αλλά βάζουν και οι ίδιοι πολλά λεφτά από τη τσέπη τους κυρίως για μεταφορικά όταν εργάζονται σε κάποιο σχολείο της επαρχίας μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Και το αποκορύφωμα του παραλογισμού; Θα φορολογηθούμε κανονικά για χρήματα τα οποία δεν έχουμε πάρει ποτέ στα χέρια μας.
Όλη αυτή η κατάσταση δεν είναι τυχαία. Είναι μέρος της ίδιας εκείνης νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια από το Υπουργείο Παιδείας και αποσκοπεί στην διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας και στην απαξίωση του εκπαιδευτικού. Της πολιτικής εκείνης που μέσω της υποχρηματοδότησης θέλει να ερημώσει το δημόσιο σχολειό και να το παραδώσει στην αγορά και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Της πολιτικής εκείνης που μέσα από την επέκταση νέων μορφών ελαστικής εργασίας, όπως οι αναπληρωτές και οι ωρομίσθιοι από τη μια δίνει την πλαστή εντύπωση ότι προσφέρει θέσεις εργασίας και από την άλλη κρατά τον κόσμο της εκπαίδευσης διασπασμένο και τον οδηγεί στην κατάσταση της πολιτικής ομηρίας.
Ειδικά σε ότι αφορά την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και την ενισχυτική διδασκαλία, θεσμοί που θα μπορούσαν υπό διαφορετικούς όρους να είναι πολύ χρήσιμοι και αποτελεσματικοί, η απαξίωση είναι ακόμα πιο εμφανής. Είναι πολύ λογικό, να επηρεάζεται η διάθεση για σωστή και αποτελεσματική εργασία όλων εκείνων των συναδέλφων που μένουν απλήρωτοι. Στην ουσία αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει στην πλήρη κατάργηση της πρόσθετης και της ενισχυτικής με αποτέλεσμα να μην έχουν πια τη δυνατότητα να βοηθιούνται μαθητές που δεν έχουν την ευχέρεια να κάνουν ιδιαίτερα ή να πηγαίνουν σε φροντιστήρια (μαθητές από επαρχία ή μαθητές με οικονομικά προβλήματα).

Το ποτήρι ξεχείλισε!
Δεν είμαστε εκπαιδευτικοί από χόμπι ούτε πηγαίνουμε στις πρόσθετες μόνο και μόνο για να καλύπτουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Ζητάμε το αυτονόητο: Να πληρωθούμε για το κόπο μας! Να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια! Πέρα όμως από αυτό, ο αγώνας μας έχει και μια άλλη διάσταση: Πάμε κόντρα στην απαξίωση του εκπαιδευτικού και στο ξεπούλημα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης.
Σαν μια πρώτη προσπάθεια δυναμικής αντίδρασης η ΟΛΜΕ προκηρύσσει 2ωρη πανελλαδική στάση εργασίας την Πέμπτη 3 Απριλίου και καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας. Και στη πόλη μας έχει οριστεί για την ίδια μέρα παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από τον Σύλλογο Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Ρεθύμνου μαζί με την ΕΛΜΕ.