Παρατηρητήριο έρευνας και διαλόγου για τα ΑΕΙ. Στόχος σας; Η μελέτη, επεξεργασία, διαμόρφωση και προώθηση ιδεών, θέσεων, προτάσεων για το δημόσιο πανεπιστήμιο.
Νόμος-πλαίσιο και αξιολόγηση δεν προχωρούν στα ΑΕΙ. Γιατί; Γιατί η εφαρμογή τους επαφίεται σε εκείνους που αρκούνται στη διακήρυξη, στη ρητορική των «μεταρρυθμίσεων» και σε εκείνους που αποφασίζουν «επαναστατικώ δικαίω» ότι στη δημοκρατία ο καθένας επιλέγει ποιους νόμους θα εφαρμόσει.
Τι ευθύνεται για αυτήν την «εκφυλιστική στασιμότητα»;
Η απόλυτη αδράνεια και απραξία.
Ποιος παρεμποδίζει την ουσιαστική μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ; Οι δυνάμεις συντήρησης που κυριαρχούν μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο.
Και ποιοι ωφελούνται; Πάντως όχι οι φοιτήτριες και οι φοιτητές. Ούτε και η κοινωνία. Οι πανεπιστημιακοί που θέλουν αλλαγές είναι άμοιροι ευθυνών; Ευθύνη έχουν όσοι, ενεργητικά ή παθητικά, συντηρούν τη σημερινή συνολική κατάσταση.
Ποια συμφέροντα καθοδηγούν τις «μειοψηφίες που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα»; Δεν ξέρω αν είναι μειοψηφία, ξέρω όμως ότι στο πανεπιστήμιο, όπως και στην αγορά, πολλοί προκρίνουν την προστασία και την απομόνωση από τον ανταγωνισμό. Το «βόλεμα στα χαμηλά». Φοιτητές και καθηγητές: ξένοι στο ίδιο Ίδρυμα;
Όχι βέβαια! Σύμπτωμα της ανησυχητικής σημερινής κατάστασης είναι και ότι, τάχα, υπάρχει σύγκρουση φοιτητών- καθηγητών.
Η κυβέρνηση φοβάται νέες αναταραχές και προσπαθεί να «παγώσει» την κατάσταση στην Παιδεία.
«Παγώνοντας» την κατάσταση στην Παιδεία, παγιώνεται το τέλμα και η «εκφυλιστική στασιμότητα».
Οι συνδικαλιστές πανεπιστημιακοί χαρακτηρίζουν «αιτία πολέμου» την αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων. Εσείς;
Δεν πιστεύω ότι σκέπτεται σοβαρά κανείς να «αναγνωρίσει» ως πανεπιστήμια τα λεγόμενα «κολέγια». Για μένα πάντως «αιτία πολέμου» είναι, πάνω απ΄ όλα, το ότι επιτρέπεται σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις να λειτουργούν και να προσφέρουν «εκπαιδευτικές υπηρεσίες», χωρίς καμία πιστοποίηση και αξιολόγηση. Κινδυνεύουν τα ΑΕΙ από τα κολέγια;
Ο μόνος πραγματικός κίνδυνος για τα ΑΕΙ βρίσκεται στη χαμηλή ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Τα φοβικά σύνδρομα δεν θα σώσουν τα ΑΕΙ.
Υπάρχει χώρος για ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα;
Ο αριθμός όσων σπουδάζουν στο εξωτερικό, κάποιοι- οι λίγοι - σε άριστα πανεπιστήμια, αλλά συχνά και σε αμφισβητούμενης ποιότητας ιδρύματα, δείχνει ότι υπάρχει ζήτηση. Δεν ξέρω αν υπάρχει προσφορά. Και, πάντως, δεν βλέπω γιατί να κινδυνεύει το ποιοτικό δημόσιο πανεπιστήμιο που κάνει σοβαρά τη δουλειά του.
Αναθεώρηση του άρθρου 16; Σπάνια ένα ζήτημα συζητήθηκε σε λάθος βάση, σε λάθος πλαίσιο, με λάθος επιχειρήματα και με λάθος συμμαχίες όσο το άρθρο 16 πέρυσι. Εν πάση περιπτώσει, η συζήτηση είναι αυτήν τη στιγμή άκαιρη.
Οι πρωτοβουλίες της κίνησης πανεπιστημιακών;
Θέλουμε τον διάλογο. Να αναβαθμίσουμε τον διάλογο αυτόν με ανάλυση των πραγματικών προβλημάτων, όχι ως πρόσχημα για τη μη λύση. Οργανώνουμε στις 27-29 Μαρτίου διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα με θέμα ακριβώς «Quo Vadis Universitas?». Τι θα λέγατε στον κ. Στυλιανίδη; Να εμπιστευθεί το πανεπιστήμιο και να επιτρέψει και στην κοινωνία να το εμπιστευθεί, αλλά πρώτα να του δώσει τις δυνατότητες ώστε να τιμήσει αυτήν την εμπιστοσύνη.
Το μείζον πρόβλημα στα πανεπιστήμια σήμερα;
Η λέξη-κλειδί είναι η «αριστεία», η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Ο συνδυασμός ενός τουλάχιστον παρωχημένου θεσμικού πλαισίου μαζί με την υποχρηματοδότηση έχουν επιτρέψει τη διαιώνιση του τέλματος. Κι όμως, υπάρχουν άριστες μονάδες. Ας υπάρξει επιτέλους η αξιολόγηση που θα επιτρέψει να αναδειχθεί αυτή η διαφοροποίηση.
Οι μεταπτυχιακές σπουδές θεωρούνται απαραίτητες. Δεδομένου όμως ότι τα περισσότερα προγράμματα προβλέπουν δίδακτρα, μήπως έτσι χάνουμε τη δημόσια δωρεάν Τριτοβάθμια Εκπαίδευση;
Η λύση δεν βρίσκεται στην κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα, όπου υπάρχουν. Η λύση βρίσκεται σε ένα ευρύ σύστημα υποτροφιών. Μπορεί το ελληνικό πανεπιστήμιο να αποκτήσει υπερεθνική διάσταση;
Κινείται ήδη σε υπερεθνικό επίπεδο, χωρίς πάντοτε να φαίνεται ότι το συνειδητοποιεί.
Χρηματοδότηση πανεπιστημίων και έρευνας;
Το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων είναι υπαρκτό και μείζον. Είναι όμως και άλλοθι για γενικότερη απραξία και στασιμότητα.
Το κλειδί της αναβάθμισης του πανεπιστημίου;
Η έρευνα αποτελεί το κλειδί. Σε όλα τα επιστημονικά πεδία.