ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ  Δ΄ ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στηρίζουμε τη δημόσια παιδεία

Την ώρα που το θεμελιώδες δημόσιο αγαθό της παιδείας βρίσκεται υπό διαρκή αποδόμηση, η διείσδυση των ιδιωτικών πρακτικών και των ιδίων συμφερόντων μέσα στο δημόσιο σχολείο ανασυντάσσεται σε νέες πιο επιθετικές, πιο εκλεπτυσμένες-συγκαλυμμένες μορφές.

Όλο και περισσότερο, μέσα σ’ ένα πλαίσιο ευθέως συγκρουόμενο με τις νομικές και τις πολιτισμικά συνομολογημένες θεωρήσεις της παιδείας, κυβερνητικοί, διοικητικοί και παιδαγωγικοί παράγοντες του ΥπΕΠΘ με την ανοχή ή τη στήριξη μερίδας της εκπαιδευτικής κοινότητας (διδασκόντων ή/και γονέων), εδραιώνουν την έννοια της ιδιώτευσης στο δημόσιο σχολείο. Αυτή η οικεία πλέον πρακτική, εκπορευόμενη από επιτελικά στελέχη προάγει/ρευστοποιεί μέσα από υπηρεσιακές διαδικασίες το πρότυπο του πολίτη-καταναλωτή. Άμεσα αποτελέσματα: η εκμετάλλευση του μαθητικού δυναμικού και η ακύρωση του ανθρωπιστικού νοήματος της παιδείας.

Επιγραμματικά αναφέρουμε:

·                    Τις επίμονες υπουργικές παραινέσεις για συνεργασία στο πρόγραμμα βράβευσης των άριστων μαθητών της Γ Λυκείου, που υλοποιεί η τράπεζα Eurobank υπό τον μεγαλόστομο/προκλητικό τίτλο «Η μεγάλη στιγμή για την παιδεία».

·                    Τη ένταξη-προώθηση εκδηλώσεων του ΥπΕΠΘ στο ετήσιο πλαίσιο του Money Show.

·                    Τη μετάλλαξη κάθε γιορτής εθνικού/πολιτισμικού χαρακτήρα σε ευτελή εμπορευματοποιημένη, οχλοκρατούμενη καταναλωτική παράσταση (Χριστουγεννιάτικη μαθητική γιορτή 2006 στην πλατεία Αριστοτέλους).

·                    Την εξωθεσμική-προκλητική διείσδυση της τηλεόρασης στο σχολείο, όπου μέσα σ’ ένα κλίμα κρατικής γιουροβιζιονικής τηλεδιαχείρησης, η Τηλεοπτική Ιδιωτεία αναγορεύεται σε έμμεσο συνδιαχειριστή της εκπαιδευτικής διαδικασίας (Μελωδόραμα 2006, ΕΤ3)

·                    Τις ποικίλες εξωθεσμικές και εξωπολιτισμικές εκδηλώσεις «φιλανθρωπίας» (για άτομα με ειδικές ανάγκες π.χ. Interbiz Hellas, Κανε-μια-Ευχή Ελλάδας) που επενδύοντας στις πρωτογενείς ευαισθησίες του πολίτη, έρχονται να υποκαταστήσουν τις ανεπαρκείς πολιτικές πρακτικές στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.

Στηρίζουμε τις θεσμικά και πολιτισμικά συνομολογημένες δραστηριότητες των εκπαιδευτικών συλλογικοτήτων για ένα Ανοιχτό Σχολείο στην (ισόνομα, δημοκρατικά και υπό το διαρκές αίτημα του δικαίου) συντεταγμένη Κοινωνία.

Εγκαλούμε τους εθισμένους/ενσωματωμένους σε τέτοιες πρακτικές διοικητικούς και συνδικαλιστικούς παράγοντες που επιλέγουν να κωφεύουν στην αντίδρασή μας απέναντι στο «ανοιχτό» σχολείο προς την εμπορική δραστηριότητα.

Στηλιτεύουμε ιδιαίτερα αυτούς που επιχειρούν να καρπωθούν ψευδοπολιτικά οφέλη διεκδικώντας -εκ των υστέρων- πλαστά αγωνιστικά εύσημα, αυτούς που παραποιούν τα γεγονότα στον απολογισμό των δράσεών τους, παραπλανώντας τους ανενημέρωτους εκπαιδευτικούς (Β’ ΕΛΜΕ -10-12-2006, τηλεοπτική εκπομπή της ΕΤ3).

Στηρίζουμε και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την έμπρακτη έμψυχη και υλική έκφραση πολιτικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, αντιπαλεύοντας με παραδειγματικό τρόπο την κυρίαρχη «τηλεσυρόμενη» πρακτική που θέλει να οδηγήσει το αδρανές και επιεικώς πολιτικά ανεπαρκές πολιτειακό μας κοινωνικό αποθεματικό στους αντικοινωνικούς, εξωπολιτισμικούς και αντισυνταγματικούς, εν τέλει απάνθρωπους, δρόμους της «δημόσιας ιδιωτείας» και της κάθε είδους κερδοσκοπικής ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Καταδικάζουμε κάθε πρακτική που προωθεί ή υποστηρίζει (ενεργητικά ή παθητικά, άμεσα ή έμμεσα) κάθε κίβδηλη φιλεκπαιδευτική παραγωγή που αποδομεί το δημόσιο χαρακτήρα του ύψιστου αγαθού της παιδείας.

Εν κατακλείδι, καταδικάζουμε όλους όσοι, στο όνομα μιας φιλελεύθερης οικονομίας ή μιας πανάκειας της επιχειρηματικότητας, καταρρακώνουν ή ακυρώνουν de facto το συνταγματικό θεσμό, ώστε σε κατάλληλο χρόνο αυτός να φαντάζει de jure άχρηστος.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

18-12-2007