ΔΑΚΕ  ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΕ   : Εισήγηση  στις ΓΣ  των ΕΛΜΕ                      (9-11-07)

       Η  ΔΑΚΕ καταψηφίζει την εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Δεν είναι δυνατόν να συμφωνεί με πρακτικές, που ζημιώνουν και απαξιώνουν τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, αλλά και το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα, στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ότι αυτό συνεπάγεται . Τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης και  των εκπαιδευτικών μπορούν να αντιμετωπισθούν με ξεκάθαρη και υπεύθυνη τακτική. Πρώτα με διάλογο που θα αφαιρέσει το όποιο αρνητικό επιχείρημα από την κυβέρνηση και γενικότερα την κοινωνία. Αν δεν υπάρξει αντιμετώπιση και λύση των προβλημάτων με συγκεκριμένες ενέργειες και δέσμευση της κυβέρνησης, ο κλάδος ενωμένος ,οφείλει να είναι έτοιμος να απαντήσει αγωνιστικά , με οργανωμένο σχέδιο δράσης και συγκεκριμένους στόχους. Αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα απεργιακού χαρακτήρα, αποσπασματικά, με ιδεολογικά-πολιτικά και κομματικά  κριτήρια, χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, στόχους και περιθώρια επιτυχίας μόνο κόστος δημιουργούν στους ελάχιστους που συμμετέχουν, αποδυναμώνουν την ομοσπονδία και  εκθέτουν τους καθηγητές στην κοινωνία από αυτού του είδους τις κινητοποιήσεις και την παρατεταμένη αναστάτωση στην δημόσια εκπαίδευση.

 Η εισήγηση της γνωστής  πολυποίκιλης πλειοψηφίας  της ΟΛΜΕ είναι μια από τα ίδια ,ακολουθεί την ίδια περσινή τακτική, την οποία  ο κλάδος αγνόησε αφού η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις  ήταν μηδαμινή. Αντίθετα όπως είναι γνωστό επιδοκίμασε την  στάση της ΔΑΚΕ,  αναδεικνύοντας την Πρώτη δύναμη στο 13^ο Συνέδριο  με ποσοστό που πλησίασε το 40%.

  Αυτό το έργο το είδαμε, το ζήσαμε και το πληρώσαμε με υψηλό  κόστος την  διετία 2005- 2007  από την ίδια  πλειοψηφία στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Το ανέβασε, αρνούμενη κάθε μορφή διαλόγου με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, ακόμη και σε θεσμικά εκπαιδευτικά θέματα όπως τη διαμόρφωση του σημαντικού νομοσχεδίου για την επαγγελματική εκπαίδευση και τώρα τρέχει και ζητάει αλλαγές. Ο κλάδος με την απουσία του από τη διαδικασία των ΓΣ  των ΕΛΜΕ, τις αποφάσεις  και τις αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις την 2ετία 2005-2007 αποδοκίμασε την συγκεκριμένη πλειοψηφία για την πρακτική της, την νοοτροπία της και την  αντίληψή της  συνολικά για το συνδικαλισμό.

Η συγκεκριμένη πλειοψηφία (ΠΑΣΚ-Αγ. Συνεργασία-Παρεμβάσεις ) ξεπερνάει το ξεκάθαρο μήνυμα χωρίς κριτική και αυτοκριτική και  ανεβάζει  το ίδιο έργο σπρώχνοντας τον κλάδο και τη δημόσια εκπαίδευση στην απαξίωση και την καταστροφή. Εμείς λέμε, αν πραγματικά μας ενδιαφέρει η δημόσια εκπαίδευση, τα υπηρεσιακά και οικονομικά συμφέροντα των καθηγητών, σε αυτή τη συγκυρία επιβάλλεται να ζητήσουμε διάλογο με συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων,  χρονοδιάγραμμα και  πρόγραμμα δράσης με αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις με προϋποθέσεις  καθολικής συμμετοχής των συναδέλφων.

Η ΔΑΚΕ δεσμεύεται σε αυτή τη λογική, με ευθύνη απέναντι στον κλάδο. Η λογική αυτή αποτελεί μονόδρομο για να μπορέσει να βγει ο κλάδος από τα αδιέξοδα που τον έχει οδηγήσει η μετωπική δράση με πολιτικά, κομματικά και αντικυβερνητικά  χαρακτηριστικά της ετερόκλητης πλειοψηφίας του ‘μπλοκ’ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Είναι η μόνη λογική η οποία μπορεί να συσπειρώσει και να συμβάλλει αποτελεσματικά να ανακτήσει ο κλάδος το κύρος και τη δύναμη καθώς και το σεβασμό της κοινωνίας, ελάχιστες απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε αν δεν ικανοποιηθούν τα συγκεκριμένα αιτήματα να μπορεί να πάει ο κλάδος ενωμένος και σε αγωνιστικές-απεργιακές κινητοποιήσεις με βήματα αποφασιστικά  και  αποτελεσματικά .        Στη παρούσα φάση συμμετοχή της ΟΛΜΕ  στην απεργία της ΑΔΕΔΥ για το ασφαλιστικό.     Με αυτά τα δεδομένα η ΔΑΚΕ στη λογική που μπορεί να ενώσει τον κλάδο προτείνει:

1.      Συγκεκριμένο διεκδικητικό πλαίσιο το οποίο θα εξασφαλίσει την έγκριση της μεγάλης πλειοψηφίας των καθηγητών. Τούτο μπορεί να γίνει με διάλογο, που  προϋποθέτει πνεύμα συναίνεσης και συμμετοχή του κλάδου στις διαδικασίες.

2.      Κυρίαρχο αίτημα πρέπει να είναι η απαίτηση γενναίας χρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης ,  5% του ΑΕΠ για την παιδεία.

3.      Εκπαιδευτικό μισθολόγιο για τους καθηγητές της δημόσιας εκπαίδευσης, το οποίο θα συνδέεται με σταθερή σχέση με αυτό του καθηγητή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε ο καθηγητής να ζει αξιοπρεπώς από το μισθό του

4.      Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας, στο 80% των συνολικών αποδοχών του χρόνου αποχώρησης.

5.      Ουσιαστική αύξηση της υπερωριακής αποζημίωσης, ενισχυτικής και ΠΔ Σ .Αύξηση των πάσης φύσεως αμοιβών που σχετίζονται με τις πανελλήνιες εξετάσεις ακολουθώντας αυτές του ΑΣΕΠ. Άμεση εξόφληση όλων των οφειλών στους καθηγητές και παράλληλα καθορισμός ελάχιστου  χρονικού ορίου για την εξόφληση  προσφερομένων υπηρεσιών .

6.      Θεσμοθέτηση σε σύγχρονη βάση, πανεπιστημιακού επιπέδου, προαιρετικής ετήσιας ή διετούς διάρκειας επιμόρφωσης, ισότιμης των μεταπτυχιακών τίτλων.

7.      Ενίσχυση της Τ.Ε.Ε. σε νέα σύγχρονη βάση ,καθώς και της λειτουργίας των σχολείων ειδικής αγωγής και των πειραματικών σχολείων.

8.       Καθορισμός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος διαχείρισης του διδακτικού προσωπικού (μεταθέσεις, διορισμοί, αποσπάσεις) ώστε με την έναρξη της σχολικής χρονιάς  να είναι στις θέσεις τους.  

                       Δ.Α.Κ.Ε. ΔΕ