ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ

ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώνει ένα νέο πολιτικό τοπίο. Με ψαλιδισμένα τα φτερά του και με μισοεξαντλημένα τα καύσιμά του το δικομματικό σύστημα εξουσίας προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στο τεντωμένο σχοινί της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Το συνδικαλιστικό κίνημα σε αυτό το τοπίο κρίσης του δικομματισμού, πρέπει να δυναμώσει τους αγώνες του για την αμφισβήτηση και την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Η επόμενη διετία θα είναι μια κρίσιμη περίοδος για την εκπαίδευση και το συνδικαλιστικό κίνημα των καθηγητών/καθηγητριών. Τα μεγάλα ζητήματα της επέκτασης των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων» στη Δευτεροβάθμια και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, του περιεχομένου της εκπαίδευσης, των προβλημάτων που δημιούργησε η κυβέρνηση στο χώρο της πολύπαθης Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΤΕΕ), του ασφαλιστικού, του εισοδήματος των εργαζομένων, της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και της αύξησης των εκπαιδευτικών δαπανών έχουν ήδη πάρει τη θέση τους στην ημερήσια διάταξη της νέας περιόδου.

Το 13^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ (Ιούλης 2007) εφοδίασε τον κλάδο και το νέο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ με μια σημαντική απόφαση – ντοκουμέντο, που μπορεί να προσανατολίσει σωστά τους αγώνες του κλάδου το επόμενο διάστημα.

Σε αυτές τις συνθήκες έχει αναδειχτεί η ανάγκη για ένα προεδρείο της ΟΛΜΕ:

·         που θα δεσμεύεται και θα λειτουργεί με βάση τις αποφάσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ και των Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ,

·         που θα αγωνίζεται σταθερά και ανυποχώρητα για την ενότητα, τη συσπείρωση και την ενεργοποίηση του εκπαιδευτικού κόσμου,

·         που θα οργανώνει τους αγώνες μας για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας και της Δημόσιας Εκπαίδευσης,

·         που δεν θα υποτάσσεται στον κυβερνητικό συνδικαλισμό και στην εξάρτηση από κομματικούς παράγοντες και σκοπιμότητες.

Στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ οι εκπρόσωποι των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων πρότειναν συγκρότηση του Προεδρείου της ΟΛΜΕ από τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που διαμόρφωσαν και ψήφισαν την Πολιτική – Συνδικαλιστική Απόφαση του 13^ου Συνεδρίου. Με αυτή τη λογική προτείναμε για τη θέση του προέδρου της ΟΛΜΕ τον Γρηγόρη Καλομοίρη. Πεποίθησή μας ήταν και παραμένει ότι ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ δεν μπορεί παρά να προέρχεται από εκείνες τις δυνάμεις που συνδιαμόρφωσαν και στήριξαν τον προσανατολισμό της ομοσπονδίας στη βάση της Απόφασης του 13^ου Συνεδρίου, μιας Απόφασης σημαντικής για το παρόν και το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Επιπλέον, περισσότερο από κάθε άλλη φορά η Ομοσπονδία μας χρειάζεται για πρόεδρο ένα πρόσωπο που να εκφράζει τον αγωνιστικό προσανατολισμό του κλάδου, που θα εμπνέει και θα συσπειρώνει τους συναδέλφους.

Οι ψηφοφορίες στις δύο πρώτες συνεδριάσεις απέβησαν άκαρπες, αφού κανένας υποψήφιος δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη, απόλυτη πλειοψηφία (Δημ. Γεώργας, ΔΑΚΕ: 4 ψήφοι, Κ. Μανιάτης, ΠΑΣΚ: 3 ψήφοι, και Γρ. Καλομοίρης, Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις 2 ψήφοι, ενώ ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και ο εκπρόσωπος των Συσπειρώσεων-Παρεμβάσεων ψήφισαν λευκό).

Φτάνοντας, λοιπόν, στην τρίτη, καθοριστική ψηφοφορία στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (20 Σεπτέμβρη 2007)  ήταν φανερό ότι θα εκλεγόταν πρόεδρος από τη ΔΑΚΕ με σχετική πλειοψηφία.

Η ΔΑΚΕ όμως, που κατείχε τη θέση του προέδρου την τελευταία διετία, έδειξε ότι δεν μπορούσε και δε θα έπρεπε να αναλάβει ένα τέτοιο ρόλο. Στην προηγούμενη διετία στήριξε όλες τις κυβερνητικές επιλογές (ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, στάση της κυβέρνησης απέναντι στους εκπαιδευτικούς αγώνες, νόμος για τα στελέχη της εκπαίδευσης, νόμος για την ΤΕΕ κ.λπ.).

Μπροστά στον κίνδυνο να επαναληφθεί κάτι ανάλογο και την επόμενη διετία, εκτιμήσαμε ότι τα κριτήρια που προαναφέραμε μπορούν να εκφραστούν σε μεγάλο βαθμό από ένα προεδρείο που θα συγκροτηθεί και θα στηριχτεί από τις δυνάμεις που ψήφισαν την Απόφαση του 13^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ (Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις, ΠΑΣΚ και Συσπειρώσεις-Παρεμβάσεις).

Έτσι και με δεδομένη την άστοχη, τουλάχιστον, θέση των Συσπειρώσεων-Παρεμβάσεων να μη συμμετέχουν στο προεδρείο, συμφωνήθηκε με την ΠΑΣΚ στη θέση του Προέδρου να υπάρξει εναλλαγή μεταξύ των εκπροσώπων των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων και της ΠΑΣΚ. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στο να συγκροτηθεί προεδρείο που δεσμεύεται να εργαστεί για την υλοποίηση των αποφάσεων του πρόσφατου συνεδρίου της ΟΛΜΕ. Στην κατεύθυνση αυτή θα έχει και τη στήριξη της πλειοψηφίας των μελών του νέου Δ.Σ. της ομοσπονδίας.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η συγκεκριμένη σύνθεση του προεδρείου είναι «τέκνο της ανάγκης», με στόχο να δώσει τη δυνατότητα να εκφραστεί η οργή του κλάδου ενάντια σε εκείνους που επιμένουν να αγνοούν τα πιο βασικά προβλήματα των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης. Και βέβαια, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για κάποια δήθεν «μεγάλη δημοκρατική συμμαχία ΠΑΣΚ και ΣΥΝ», όπως ισχυρίζεται η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ μπερδεύοντας συνδικαλιστικές παρατάξεις και πολιτικά κόμματα, που δήθεν εξυπηρετεί την κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα, η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ είναι εκείνη που πρέπει να λογοδοτήσει στον κλάδο, γιατί με την πρότασή της για «αντιπροσωπευτικό-αναλογικό προεδρείο» –εφόσον «δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για ταξικό προεδρείο αντιιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης»– στην ουσία πρότεινε να αναλάβει τη θέση του προέδρου η ΔΑΚΕ χωρίς να αναλογιστεί τις αρνητικές συνέπειες για τον κλάδο από μια τέτοια επιλογή, συνέπειες που βιώσαμε οδυνηρά την προηγούμενη διετία.

Οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις και οι εκπρόσωποί μας στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δεσμευόμαστε ότι και την επόμενη διετία θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση με πνεύμα ενότητας, συλλογικότητας και συνεργασίας με όλες τις δυνάμεις του κλάδου μας.

Η συγκυρία είναι τόσο κρίσιμη, που δεν δικαιολογούνται παραταξιακές περιχαρακώσεις και λογικές κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Αθήνα, 25/9/07