ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο Α-ΝΟΜΟΣ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΚΡΑΤΑΣ ?

Αυτός που θέλει να διακρίνει την ανομία από το νόμο πρέπει πρώτα να έχει επαρκή ιδέα του τι είναι αλήθεια και τι υποκρισία…

Ποιος τελικά είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού? Λειτούργημα  ή επάγγελμα? Η απόλυτη τήρηση του νόμου…η στείρα γνώση ή το ν’ ακουμπάς την ψυχή του παιδιού, ν’ αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του, να  οραματίζεσαι το μέλλον του και να το βοηθάς να το χτίσει?

Για όσους δεν ξέρουν, θα αναφερθώ στo φρικτό θάνατο του παιδιού στο Διακοπτό που ήταν το στήριγμα της οικογένειάς του…Η αδελφή του, μαθήτρια της Β΄ Λυκείου, στο Λύκειο Ακράτας ξεπέρασε το όριο των απουσιών…Απώλεια, πόνος, θλίψη, αγώνας επιβίωσης…Ο Διευθυντής και  όλοι οι εκπαιδευτικοί (παρά τη μη σύμφωνη γνώμη δύο εξ αυτών) αποφάσισαν να παραγραφούν οι απουσίες της μαθήτριας και να δώσει εξετάσεις! Παράνομο? Ο ηθικός νόμος είναι μέσα μας και η ελευθερία της σκέψης είναι η αλήθεια της ψυχής…Το πώς το θέμα έφθασε στους ανωτέρους είναι κοινό μυστικό στη μικρή κοινωνία της Ακράτας…Εδώ μου έρχονται στο νου τα λόγια του Νίτσε: ‘ο άνθρωπος είναι ένα σκοινί τεντωμένο μεταξύ κτήνους και υπεράνθρωπου…Ένα σκοινί πάνω από την άβυσσο!!!’ Οι εκπαιδευτικοί που είχαν το θάρρος ψυχής να αποφασίσουν παιδαγωγικά, να δράσουν ανθρώπινα, περνούν από ένορκη διοικητική εξέταση και καλούνται να απολογηθούν. Να απολογηθούν γιατί είναι παιδαγωγοί και όχι δημόσιοι υπάλληλοι. Σωπαίνουν!!! Σωπαίνουν γιατί αυτοί μπορούν να κοιτάνε τους μαθητές τους και την κοινωνία  στα μάτια με την καθαρότητα του ανθρώπου που ‘έπραξε κατά συνείδηση’!

Μα το κακό δε σταματάει εδώ! Η εξουσία ζητάει την τήρηση των νόμων! Να αναθεωρηθούν τα αποτελέσματα! Να απορριφθεί η μαθήτρια! Τι κι αν ο σύλλογος 14 ατόμων πήρε απόφαση? Τι κι αν η μαθήτρια έδωσε εξετάσεις και (κάτω από τέτοιες δυσμενείς συνθήκες) προήχθη στην Γ΄ Λυκείου? Βέβαια εκείνο που παντελώς  αρνούνται να δουν αυτοί που τηρούν το ‘νόμο’ είναι το σπρώξιμο στο κενό, η καταστροφή και ένα μέλλον αβέβαιο…Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες, ασήμαντες κραυγές του δικαίου…Εξάλλου η ανθρωπιά, η αγάπη, η ζεστασιά, δε μαθαίνονται, δε διαβάζονται και κυρίως δε μεταδίδονται! Οι νόμοι δεν έχουν ψυχή και αδυνατούν να κάνουν άλματα…Ίσως οι ‘τηρητές των νόμων’ πουν: ‘Ελευθερία όχι αναρχία…’ Ας μάθουν λοιπόν πως μονάχα μια ελευθερία υπάρχει: Η ελευθερία να πειθαρχούμε σ’ αυτό που πιστεύουμε!!!

Μπράβο  στους εκπαιδευτικούς- παιδαγωγούς και στο Λυκειάρχη του Λυκείου Ακράτας!!!  Μακάρι να συνεχίσουν να λένε ΟΧΙ στην τυπολατρία και το Φαρισαϊσμό. Ας συνεχίσουν να στέκονται με ευαισθησία δίπλα στις ανάγκες των μαθητών τους και να τους στηρίζουν όταν τους χρειάζονται! Να είναι σίγουροι τότε πως αυτό που θα διαβάζουν πάντα στα μάτια τους θα είναι σεβασμός και αγάπη!

Ας μην υπακούουν ποτέ στο άδικο από το φόβο του νόμου. Άλλωστε το ξεπέρασμα του φόβου είναι και η αρχή της σοφίας τους!

 Χωρίς το πάθος της ψυχής που συχνά ταράζει την τάξη και την οργάνωση, η ανθρωπιά κινδυνεύει!!!

Όποιος διαβάσει αυτό το άρθρο ας κοιτάξει βαθιά μέσα του, ας φθάσει στον πυρήνα του, στην πιο κρυφή γωνιά της ψυχής του…Εκεί θα συναντήσει την ξεχασμένη του αθωότητα, τη φλόγα επανάστασης του εφήβου και τον ξεσηκωμό των εφησυχασμένων του αισθήσεων…Τότε είναι βέβαιο πως θα οργιστεί, θα κραυγάσει και θα νιώσει  το άδικο να τον πνίγει!

Κωνσταντίνα Κιζήλου

Εκπαιδευτικός