ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

           
Για ένα περίπου χρόνο γινόμαστε μάρτυρες συγκλονιστικών γεγονότων στο χώρο της παιδείας. Χιλιάδες φοιτητές και πανεπιστημιακοί δίνουν ένα ανυποχώρητο αγώνα για να προασπίσουν τη δημόσια δωρεάν παιδεία, να εναντιωθούν στην υπάρχουσα και διαρκώς  εντεινόμενη επιχηρηματικοποίηση της, στην απαξίωση των πτυχίων, στην εργασιακή ανασφάλεια και στην κατάργηση του ασύλου.

            Με μαχητικές μορφές δράσης κατάφεραν να διαμορφώσουν ένα πλούσιο και βαθύ πλαίσιο διεκδικήσεων εναντία σε ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες (συνελεύσεις – ανοιχτά συντονιστικά), που αντιτίθενται στη λογική της ανάθεσης και δίνουν την εξουσία για το  συντονισμό του αγώνα στους ιδίους τους φοιτητές, κατάφεραν να εμπνεύσουν χιλιάδες νέους στο να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο.

            Αυτό το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα αλλά και ο αγώνας των εκπαιδευτικών έχει τη συμπαράσταση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και ανέδειξε το περιεχόμενο και τις μορφές που πρέπει να διέπουν έναν αγώνα, πολεμήθηκε λυσσαλέα από όλο το συντηρητικό μπλοκ εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ, ΜΑΤ), κατασυκοφαντήθηκε και ξυλοκοπήθηκε άγρια, ψεκάστηκε με τόνους χημικών αλλά κατάφερε να ανατρέψει τους πολιτικούς σχεδιασμούς και να θέσει εκτός νομιμότητας  την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

            Όλα αυτά όμως που καθημερινά εμπνέουν και κατεβάζουν χιλιάδες νέους στους δρόμους φαίνεται πως λίγο άγγιξαν ορισμένους, ο λόγος για την «Αγωνιστική Παρέμβαση καθηγητών Ηρακλείου». Νέοι συνάδερφοι, μέλη του ΝΑΡ αλλά και ανένταχτοι αγωνιστές, διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι είμαστε ανεπιθύμητοι, όπως μας δηλώθηκε ρητά, στο συγκεκριμένο σχήμα από στελέχη του Μ-Λ ΚΚΕ. Βιώσαμε τον αποκλεισμό αναίτια αφού δεν ειδοποιούμασταν καν για τις διαδικασίες του σχήματος. Η δικαιολογία απλή -«οι Ναρίτες» είναι διασπαστές»!- όταν εμείς επιδιώξαμε την πολιτική συστράτευση μέσα από την Αγωνιστική Παρέμβαση. Με τη στάση μας στις μέρες της μεγάλης απεργίας των δασκάλων δείξαμε ότι είμαστε αποφασισμένοι, πάρα τις έντονες διαφωνίες, για την κοινή δράση, χωρίς αγκυλώσεις και περιχαρακώσεις, μέσα στις διαδικασίες της παρέμβασης. Με λύπη διαπιστώσαμε στο σύντομο αυτό διάστημα την παντελή έλλειψη πολιτικής συζήτησης καθώς και δημοκρατικής διαδικασίας συνδιαμόρφωσης άποψης και δράσης. Οι απόψεις μας για το περιεχόμενο, τις μορφές, τα χαρακτηριστικά του κινήματος θεωρήθηκαν επικίνδυνες και αιρετικές στο όνομα της «ιδεολογικής καθαρότητας» ενώ η συμμετοχή μας έπρεπε να συνοδεύεται από δηλώσεις πολιτικών φρονημάτων. Κατηγορηθήκαμε ότι οικοδομούμε την «παναριστερά»(!) στο Ηράκλειο επειδή πρωτοστατήσαμε στη συγκρότηση της «Αγωνιστικής πρωτοβουλίας ενάντια στη αντιδραστική αναθεώρηση του συντάγματος» μαζί με δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και διαφωνούντες του ΣΥΝ (συμμετείχαν στην πρώτη σύσκεψη και αποχώρησαν αμέσως μετά), όταν οι ίδιοι επιδεικτικά συμμετείχαν στο «συντονιστικό φορέων» με τους καρεκλοκένταυρους των επίσημων γραφειοκρατικών συνδικαλιστικών οργάνων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ). Αυτοί πρέπει να απολογηθούν και όχι εμείς.

            Μετά από όλο αυτά είναι φανερό πως  η συμπόρευση μας με αυτές τις πολιτικές αντιλήψεις είναι αδύνατη γιατί δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με :

·                           Λογικές βαθιάς εχθρότητας με κάθε άλλη δύναμη του κινήματος και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

·                           Λογικές περιχαράκωσης (αρκετοί αγωνιστές έχουν απομακρυνθεί) καθώς πίσω από την αριστερή ρητορεία έχουμε έντονη αντιδημοκρατική συμπεριφορά.

Πιστεύουμε ότι τα σχήματα των Παρεμβάσεων πρέπει:

·                           Να είναι αριστερά -  αντικαπιταλιστικά δημιουργώντας ένα ισχυρό πόλο αντίστασης και διεκδίκησης προς την κατεύθυνση της απελευθερωτικής παιδείας.

·                           Να συντάσσονται με αποφασιστικές μαχητικές μορφές διεκδίκησης ενισχύοντας τη συμμετοχή του κόσμου ενάντια στις λογικές ανάθεσης και διαχείρισης των αγώνων από τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες.

·                           Να είναι κύτταρα δημοκρατικού πολιτικού διαλόγου και ιδεολογικού προβληματισμού, οικοδομώντας πλατιά ενότητα στη βάση και όχι να ενισχύουν τις συνεννοήσεις κορυφών.

Σε αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούμε το επόμενο διάστημα.

ΓΕΩΡΓΑ ΟΛΥΜΠΙΑ, ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ,

ΞΟΠΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΣΚΑΡΣΟΥΛΗ ΒΑΓΓΕΛΛΙΩ