Ριζοσπαστική    Αγωνιστική    Συσπείρωση

Δεν τους ακολουθούμε στο συνδικαλιστικό κατήφορο!

Συναδέλφισσα - Συνάδελφε

Μετά από αρκετές ημέρες κυοφορίας οι παρατάξεις (ΔΑΚΕ-Πρωτοποριακής ΠΑΣΚ και η ν. ΣΥΜΜΑΧΙΑ) γέννησαν παραμονές Χριστουγέννων το νέο Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας. Η Ρ.Α.Σ. αποκάλυψε τότε στη συγκρότηση την συγκαλυμμένη και προσυμφωνημένη συμπαιγνία (κορυφής) σε βάρος των μαχόμενων καθηγητών (είχαμε ενημερώσει σχετικά πριν τις γιορτές με τις ευχές μας τα σχολεία). Οι δύο παρατάξεις «ΠΑΣΚ και ν. ΣΥΜΜΑΧΙΑ» αρνήθηκαν ουσιαστικά να αποδεχτούν στη θέση του Προέδρου (καταθέσαμε πολιτικό σκεπτικό και σαφές πρόγραμμα δράσης του νέου Δ.Σ. – το πλαίσιο των αιτημάτων της ΟΛΜΕ - ως προγραμματική συμφωνία το οποίο και οι δύο παρατάξεις μαζί με τη Ρ.Α.Σ. ψηφίσαμε στη συνέχεια στη Γ.Σ. ως εισήγηση της ΟΛΜΕ…). τον εκπρόσωπο της Ρ.Α.Σ. Βέβαια στη διαδικασία αυτή δοκιμάστηκαν τα όρια των πάλαι ποτέ «δημοκρατικών δυνάμεων» ενώ με δικιά τους πολιτική επιλογή προέκυψε του Προεδρείο των τριών παρατάξεων.

Το αλισβερίσι αυτό οδήγησε τελικά στη συγκεκριμένη συγκατοίκηση που, όπως θα ‘λεγε κι ο Θουκυδίδης, άλλοι τη λένε σύνθεση κι άλλοι συμβιβασμό. Γιατί όμως; Ποιες θέσεις θα  υλοποιήσουν μαζί; Τα γεγονότα καθημερινά στο Δ.Σ. δυστυχώς μας επιβεβαιώνουν.

Χωρίς προοπτική, Θέλουν η Β’ ΕΛΜΕ να πορευτεί δίχως πυξίδα και δίχως χάρτη. Χωρίς έως σήμερα (Δ.Σ. 28-2-07) να έχουν φέρει στο Δ.Σ. κάποιο πρόγραμμα δράσης του σωματείου. Πολύ φοβούμαστε ότι φέτος ο συνδικαλισμός και τα προβλήματά μας γίνονται για μια ακόμα φορά ο σάκος του μποξ των κομμάτων, ενόψει της προεκλογικής περιόδου!

Η ΔΑΚΕ μέχρι σήμερα σφυρίζει αδιάφορα ενώ όλο αυτόν τον καιρό για τα προβλήματα του κλάδου δεν λέει κουβέντα. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να βάλει πλάτη στην κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση, να στηρίζει αντιεκπαιδευτικά μέτρα, όπως τον αποκλεισμό χιλιάδων μαθητών από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, να συμφωνεί με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος (βλέπε προκλητική κεντρική ανακοίνωση ΔΑΚΕ Δημόσιου Τομέα), να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για την κατάργηση της μονιμότητας και των οργανικών θέσεων, την επαναφορά του ωρομίσθιου, το μπάχαλο με τους πίνακες των Μουσικών και τους αποκλεισμούς, την αλλαγή της σχέσης τους με το σχολείο ως εξωτερικούς συνεργάτες!, καθώς και τη διάλυση της δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπ/σης.

 Η κυβερνητική παράταξη έχει εγκλωβίσει μια μεγάλη κατηγορία συναδέλφων. Ιδιαίτερα τους νέους που βρίσκονται «όμηροι» στη διάθεση της πολιτικής του ΥΠΕΠΘ, ενώ έχουν ελάχιστες εμπειρίες οργάνωσης και αγώνων και χαμηλή αγωνιστική αυτοπεποίθηση. Στις συνθήκες αυτές, της εύκολης εξατομίκευσης και της κουλτούρας της προσωπικής «βόλεψης», η ψήφος, από δημοκρατική λειτουργία, εξ ορισμού μετατρέπεται σε ιδιοτελή συναλλαγή και εξαφανίζονται έτσι η θεώρηση της κοινωνίας ως συνόλου, κάθε ιδέα σχετικά με τον άνθρωπο, κάθε δυνατότητα έστω και απλής καταγραφής των προβλημάτων της εποχής.  

Η «ηγεσία» της σημερινής ΠΑΣΚ στην καλύτερη περίπτωση, κάνει άκαπνη αντιπολίτευση στην πολιτική της Ν.Δ, γιατί το μόνο που θέλει είναι να επανέρθουν αυτοί στη θέση της ΔΑΚΕ και φυσικά τη στελέχωση του διοικητικού μηχανισμού και το μοίρασμα της πίτας. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στην πράξη με απροκάλυπτο τρόπο  μαζί με την ν. Συμμαχία συναίνεσαν στην εκλογή αυτού του Προεδρείου δηλαδή ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και ν. Συμμαχία, ενώ αρνήθηκαν να υπάρξει προεδρείο της ΕΛΜΕ σε αγωνιστική κατεύθυνση. Δεν θεώρησαν ωφέλιμο για το κλάδο να στηρίξουν από τη πρώτη ψηφοφορία την υποψηφιότητά μας, που ήταν η μοναδική απέναντι στη ΔΑΚΕ. Ίσως έτσι να υπηρετήθηκε το κομματικό τους συμφέρον καλύτερα… Μπορεί να θεωρούν ότι η προοδευτικότητα είναι ποσοτική ή εκχωρείται με Β.Δ. στο μαζικό κίνημα. Η εντελώς αρνητική - έως εχθρική  στάση των εκπροσώπων της ν. Συμμαχίας απέναντί μας, ακόμα και σε ζητήματα αλληλεγγύης προδίδει εμπάθεια και μας εκπλήσσει!! Σήμερα βιώνουμε την απόλυτη παράλυση της ΕΛΜΕ και κατ’ επέκταση την ακύρωσή μας ως μελών. Αυτό φάνηκε στο διάστημα των κινητοποιήσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας, που κεντρικά ψηφίζουν απεργίες (για αντιπολιτευτικούς κυρίως λόγους) και τοπικά κάνουν μάθημα!

Έχουν σοβαρές ευθύνες όλοι αυτοί που άλλα λένε προεκλογικά και στη συνέχεια πράττουν τα εντελώς αντίθετα. Το νέο προεδρείο της Β’ ΕΛΜΕ δεν μπορεί, ούτε θέλει, για διαφορετικούς λόγους, να προβάλει τη στοιχειώδη αντίσταση απέναντι στην επίθεση του νεοφιλελευθερισμού, που προωθεί τη «σύγχρονη» φτώχια για τους εργαζόμενους, που επιβάλει τις εκτροπές σε θεσμικές μας κατακτήσεις και μπάζει τους ιδιώτες μέσα στο σχολείο. Οι ηγεσίες των δύο κυβερνητικών παρατάξεων (που συμφωνούν σχεδόν σε όλα)  ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ δεν έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση σε πολλά ζητήματα. Για ποια δημόσια εκπαίδευση μιλούν; Η μόρφωση πρέπει να είναι κοινωνικό αγαθό για όλους, χωρίς χορηγούς και μάνατζερ; Στο ζήτημα της αξιολόγησης και της παραπαιδείας ποιούν τη νύσσα!

Η Ρ.Α.Σ. στις δύσκολες συνθήκες που διέρχεται το συνδικάτο, το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί, πήρε την πρωτοβουλία να οδηγήσει τα πράγματα μπροστά και αγωνιστικά. Αποφύγαμε να κάνουμε τον «Πόντιο Πιλάτο» και παλέψαμε να φτιαχτεί «αντιπολιτευτικό προεδρείο» με όρους ειλικρίνειας. Αυτό απορρίφτηκε για φέτος οριστικά. Εμείς είμαστε παρόντες για κάθε θέμα στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ που αφορά το συνάδελφο και το δημόσιο σχολείο,  με ευθύνη απέναντι σε έναν ιστορικό και μεγάλο κλάδο με τα μάτια ανοιχτά και με μεγάλη καρδιά! Ξεπερνώντας πολλές φορές και τις προσωπικές πικρίες από «φίλους και εχθρούς».  

Σ΄ αυτή τη συγκυρία το Δ.Σ. είναι υποχρεωμένο να υπερασπίζεται τις κατακτήσεις και να επιδιώκει την προώθηση λύσεων στα προβλήματα του σχολείου και των εκπ/κών άμεσα και δυναμικά.

Και ενώ τους δείχνουμε το φεγγάρι (νέα φτώχεια, νέα μέτρα, αγώνες), τόσο η ΠΑΣΚ όσο  και οι εκπρόσωποι της ν. Συμμαχίας, κοιτούν το δάκτυλο. Τώρα τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα...

Χρειάζεται να υψώσουμε ισχυρά ενωτικά τείχη υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης με όλους τους εκπαιδευτικούς και όλους του εργαζόμενους απέναντι στις δυνάμεις της αγοράς και να τσακίσουμε τη λιτότητα που μπήκε στο DNA της ζωής μας. Εκεί θα κριθεί κάθε δύναμη, κάθε προεδρείο, κάθε φωνή που υπερασπίζει το συνάδελφο, το σχολείο, τη ζωή.

Η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και η ενισχυτική διδασκαλία, αντί να λειτουργούν ως αντισταθμιστικοί παιδαγωγικοί θεσμοί στον βασικό κορμό του προγράμματος του σχολείου έχουν υποβαθμιστεί και έχουν μετατραπεί σε ρουσφετολογικό μηχανισμό. Όλοι τους κάνουν ότι δε βλέπουν ότι εξελίσσεται ένα σύγχρονο «σκλαβοπάζαρο» σε βάρος των ανέργων εκπ/κών. Για όλα αυτά και τις αιτίες που τα γεννούν θα ανοίξει τη συζήτηση το νέο προεδρείο του Δ.Σ; Είναι καιρός να καταγγείλουμε αυτά τα αρνητικά φαινόμενα, που δεν μας τιμούν ως κλάδο και μας ακυρώνουν στην κοινωνία, εκτός και εάν έχουμε και εδώ πολυκομματική συναίνεση!

4. Μετά τη Κυριακή των Απόκρεω (Τρίτη 13 Φλεβάρη 07) έπεσαν οι Μάσκες!

Κατά την κοινή συνεδρίαση 13-2-2007 στο Μεσολόγγι των δυο Δ.Σ. των  ΕΛΜΕ του νομού (ύστερα από την αντίδραση της ΡΑΣ για την αντιδεολογική συμπεριφορά και τη βεβιασμένη ενέργεια της πλειοψηφίας της Α’ ΕΛΜΕ να στείλει μονομερώς εκπρόσωπο!!), για την υπόδειξη εκπροσώπου στη Νομαρχιακή Επιτροπή Παιδείας (ΝΕΠ) Αιτωλ/νίας η στάση όλων των παρατάξεων ήταν αποκαλυπτική, αφού όλα ήταν προσυμφωνημένα κάτω από το τραπέζι. Η υποκρισία στο μεγαλείο της. Η πλημμελής, αδιάφορη και άτολμη παρουσία των μελών της ΔΑΚΕ κατά τη συνεδρίαση και οι ισοπεδωτικές  συνδικαλιστικά ανιστόρητες λογικές που ακούστηκαν από  τους συναδέλφους της ΑΣΚ (Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας) μας ανάγκασαν σε αποχώρηση από αυτό το «γεύμα εργασίας» που άλλωστε ήταν κενό περιεχομένου. Δεν γνώριζαν ή δεν ήθελαν να ξέρουν ότι υπήρχε παρουσία μας στη ΝΕΠ το προηγούμενο διάστημα, αφού αρνήθηκαν να ακούσουν για τα πέτρινα χρόνια του δίδυμου των τέως προϊσταμένων Π/θμιας και Δ/θμιας που κατάργησαν τα μισά σχολεία του νομού και μάλιστα με πλάγιο τρόπο, αφού οι προτάσεις τους δεν γίνονταν δεκτές από την πλειοψηφία της ΝΕΠ και του Νομ. Συμβουλίου στη συνέχεια. Δεν γνώριζαν για την ουσιαστική αύξηση των λειτουργικών εξόδων των σχολείων, για τα νέα σχολικά κτίρια για τη δέσμευση πόρων  για νέα διδακτήρια κ.α. Αυτή η «τύφλωση» και οι περίεργες συμπεριφορές των εκπροσώπων της ΑΣΚ και της ν. Συμμαχίας και στη συγκρότηση του Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ λειτούργησαν ως πολιτικό πλυντήριο της ΠΑΣΚ, όπου μόνο σύγχυση δημιουργούν στους συναδέλφους. Ταυτόχρονα της έδωσαν άφεση αμαρτιών για το παρελθόν της ως κυβερνητική παράταξη. Εκτός και εάν αυτή η σχέση είναι αποτέλεσμα άλλων διεργασιών που εμείς δεν γνωρίζουμε…

Αν αναθέταμε και εμείς στο λύκο να φυλάξει τα πρόβατα, αν μ’ άλλα λόγια αναλάβουν την «άμυνα στο νεοφιλελευθερισμό» οι χειροκροτητές όλων των νεοφιλελεύθερων μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης, τότε θα σκάβαμε το λάκκο μας. Τότε θα ήμασταν και εμείς συνώνυμοι της ανακύκλωσης και συμμέτοχοι στο θρίαμβο της απάτης. Θα «φτύναμε» όλους αυτούς που αντιστάθηκαν για χρόνια στην πολιτική λιτότητας και στην υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και του καθηγητή. Για το λόγο αυτό αρνηθήκαμε να συναινέσουμε σε μια τέτοια εκπροσώπηση του κλάδου (χωρίς να γίνει καν ψηφοφορία) μόνο από την ΠΑΣΚ (στις 16 έδρες των δυο ΕΛΜΕ έχει μόνο 4) και ιδιαίτερα αυτή του τακτικού εκπροσώπου στη ΝΕΠ Αιτωλ/νίας που στήριξαν μαζί η ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, η ΑΣΚ και ν. ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ο οποίος όλο το διάστημα της προηγούμενης κυβερνητικές εξουσίας είχε συνταυτιστεί απόλυτα με τη διοίκηση της εκπαίδευσης, όπου τοπικά κατάργησαν τα μισά σχολεία Π/θμιας Εκπ/σης του νομού και τα περισσότερα περιφερειακά της Δ/θμιας Εκπ/σης ενώ ο ίδιος υπήρξε πολλαπλασιαστής συκοφαντιών στην υπόθεση του ΤΕΕ Καινουργίου. Στην ουσία θα λειτουργεί, όπως έχει δείξει, μόνο ως εκπρόσωπος μιας ομάδας του ΠΑΣΟΚ στη ΝΕΠ και όχι ως εκπρόσωπος του συνόλου των καθηγητών.

Για τους αυτούς λόγους δεν νομιμοποιούμε αυτή την εκπροσώπηση και την ΚΑΤΑΓΕΛΟΥΜΕ σε όλους τους συναδέλφους και στον Αιτωλοακαρνάνικο λαό.  

Αγρίνιο 5-3-2007

Ρ.Α.Σ. Καθηγητών Αιτωλ/νίας