7 Μαρτίου 2007

Προς

Υπουργό Παιδείας και πολιτική ηγεσία ΥΠ.Ε.Π.Θ.

Βουλή των Ελλήνων

Πολιτικά Κόμματα

Α.Δ.Ε.Δ.Υ. - Ο.Λ.Μ.Ε. – Δ.Ο.Ε. 

Ημερήσιο & περιοδικό  τύπο

Μέρες τώρα παρακολουθούμε την εύλογη ανησυχία που δημιουργήθηκε, αλλά και τον διάλογο που άνοιξε εξαιτίας μιας πληροφορίας: το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, στα πλαίσια της επεξεργασίας (προς την κατεύθυνση της μείωσης, βεβαίως) του ωρολογίου προγράμματος στα Μουσικά Σχολεία, εισηγείται την κατάργηση της υποχρεωτικής διδασκαλίας του ταμπουρά, οργάνου αναφοράς της παραδοσιακής μουσικής καθώς και μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής

Την πληροφορία επιβεβαιώνει το ίδιο το Π.Ι. με ανακοίνωσή του, που δεν συνηθίζει σε ανάλογες περιπτώσεις, της 2/3/07, στην οποία παραθέτει τις αλλαγές που πρότεινε για την "συγχώνευση των μαθημάτων που αφορούσαν στην Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική" και τη δημιουργία ομάδας εργασίας που συνεστήθη "από αναγνωρισμένους στο χώρο της μουσικής εκπαίδευσης ακαδημαϊκούς και εκπαιδευτικούς".

Χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι ο συντάκτης αγνοεί τις τροποποιήσεις και αλλαγές που έγιναν ενδιάμεσα χωρίς, πάντα τη σύμφωνη γνώμη των φορέων της εκπαίδευσης, όταν γράφει «… τα προγράμματα που ισχύουν σήμερα είναι προγράμματα που καταρτίστηκαν πριν από δέκα πέντε περίπου χρόνια …».

Δυστυχώς, όσες Διοικητικές Πράξεις κι αν επικαλεστεί που καλύπτουν τις ενέργειές του το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όσο κι αν αυτοαποκαλείται "αρμόδιο κατά νόμο θεσμικό όργανο", σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν νομιμοποιείται να ασχολείται με προγράμματα των μουσικών μαθημάτων των Μουσικών Σχολείων. Όσο και να ψάξαμε στη δομή Π.Ι., δεν βρήκαμε αρμόδιο τμήμα για τα μουσικά σχολεία. Αυτό είναι φυσικό, γιατί ο Νόμος 1824/88 ορίζει σαφώς ότι αρμόδια για την οργάνωση και τη λειτουργία των μουσικών σχολείων είναι η Καλλιτεχνική Επιτροπή, για προφανείς λόγους που συνοψίζονται στο ότι τα μέλη της κατά τεκμήριο έχουν τουλάχιστον σχέση με το αντικείμενο - ή μήπως δεν είναι πια αυτό απαραίτητη προϋπόθεση;

Το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει καμία δικαιολογία για την ουσιαστική κατάργηση της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, με τις συνεχείς παραβιάσεις του ιδρυτικού νόμου των μουσικών σχολείων το τελευταίο διάστημα, τις οποίες έχουμε κουραστεί να καταγγέλλουμε, με κορυφαία περίπτωση την ψήφιση στη Βουλή του περιβόητου άρθρου 20 τον περασμένο Ιούνιο χωρίς να υπάρχει εισήγησή της. Ό,τι ψελλίζουν τα στελέχη του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για το "αμαρτωλό παρελθόν" της είναι προσχήματα, τα σημερινά πρόσωπα είναι δικής τους επιλογής και η πολιτική ηγεσία έχει δικαιοδοσία να τα αλλάξει, όχι όμως να καταργεί τον θεσμικό τους ρόλο.

Ένα ακόμα ανησυχητικό στοιχείο είναι και οι «διαδόσεις», οι «εμπιστευτικές πληροφορίες» επωνύμων που θέλουν να παραμένουν ανώνυμοι. Τελικά υπάρχει ή όχι διαφάνεια στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο; Οι συνεδριάσεις, που αναφέρει, γιατί δεν δημοσιοποιούνται; Γιατί όλα αυτά καλύπτονται από ένα πέπλο μυστικοπάθειας; Φοβούνται κάτι που εμείς δεν γνωρίζουμε;

Όσον αφορά την ουσία, για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια κενά στα αναλυτικά προγράμματα των μουσικών μαθημάτων και τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας των Μουσικών Σχολείων, χρειάζεται κατ' αρχάς βούληση και βεβαίως σοβαρή και συνολική επεξεργασία από τους κατά νόμο αλλά και τους καθ' ύλη αρμοδίους. Πολύ θα θέλαμε να μάθουμε ποιοι αποτέλεσαν την συγκεκριμένη Ομάδα Εργασίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και πόσοι από αυτούς έχουν σχέση είτε με τα Μουσικά Σχολεία είτε με την παραδοσιακή μουσική, ώστε να είναι σε θέση να κρίνουν και να αποφανθούν για τις "σημερινές ανάγκες των παιδιών που φοιτούν στα σχολεία αυτά" ή να επεξεργαστούν την υπάρχουσα μέθοδο του ταμπουρά που έχει συγγραφεί από ειδικούς.

Συμφωνούμε - και το έχουμε πει και γράψει πολλές φορές - ότι πρέπει να επαναπροσδιοριστούν οι στόχοι και οι ανάγκες των μουσικών σχολείων, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν βάσει σχεδίου και όχι με την ως σήμερα προχειρότητα και κεκτημένη ταχύτητα - ή βραδύτητα. Είναι όμως αδιανόητο να γίνει αυτό χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των καθηγητών τους, των εξειδικευμένων μουσικών που γνωρίζουν το αντικείμενο! Οι προτάσεις των φορέων έχουν επανειλημμένα διατυπωθεί με πολλούς και διάφορους τρόπους, ενώ το ίδιο το ΥΠ.Ε.Π.Θ. είχε διοργανώσει παλαιότερα δύο συνέδρια των οποίων τα συμπεράσματα ουδέποτε αξιοποίησε. Γιατί δεν ζητά εκ νέου τις εισηγήσεις των ειδικών; Αυτή είναι η αντίληψη περί δημοκρατίας και διαλόγου;

Δυστυχώς, το ΥΠ.Ε.Π.Θ. δεν δείχνει καν να αντιλαμβάνεται τη σημασία της μουσικής για την παιδεία και δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα το ρόλο των μουσικών σχολείων, σχεδόν 20 (!) χρόνια από τη λειτουργία του πρώτου, με αποτέλεσμα να μεταθέτει τις συνέπειες της ολιγωρίας του στις πλάτες των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών. Το φετινό οργανωτικό χάλι δεν έχει προηγούμενο και είμαστε πλέον πεπεισμένοι ότι δεν είναι αποτέλεσμα λαθών, αλλά οργανωμένου σχεδίου διάλυσης και απαξίωσης. Τέτοια είναι τα κίνητρα και οι προθέσεις για τα Μουσικά Σχολεία των στελεχών του Υπουργείου που χειρίζονται θέματα μουσικής, ενώ δεν έχουν καμιά σχέση μαζί της. Ας μας απαντήσει επιτέλους η κυρία Υπουργός, με ποιο δικαίωμα παραβιάζονται συστηματικά οι Νόμοι του κράτους, και για ποιο λόγο διαρκώς εκχωρείται η διαχείριση των προβλημάτων της μουσικής είτε σε αναρμόδιους, είτε σε άσχετους και εχθρούς της. Περιμένουμε…

Υπεύθυνοι επικοινωνίας:  

Θέμης Μακαντάσης                   makadiver@hotmail.com   6977 611 060

Νίκη    Στανίση                         nstanisi@sch.gr

Νίκος Παναγιωτίδης      nikpanlt@yahoo.gr