|
 |
|
|
Η κρίση της παιδείας και η παιδεία της κρίσης
Ένας καλός φιλόσοφος όπως ο Κάντ όταν ασχολήθηκε με την φιλοσοφική του υστεροφημία έγραψε τις περίφημες τρείς κριτικές του ,όπου μας παρουσιάζει όλο το ταξίδι του λόγου από τον πρώτο Νού έως την τελική αξιολογική του πραγμάτωση.Ο Γερμανός φιλόσοφος χαρακτήρισε τη φιλοσοφία του κριτική διότι η λειτουργία της κρίσης είναι ο μηχανισμός περάσματος από την μία παράμετρο του όντος στην άλλη.Πχ ο νούς κρίνει την απορροή των δυνάμεών του και την κατάλληλη χρονική στιγμή προβαίνει σε δημιουργία νέων παραμέτρων.Η κρίση είναι η υπερχείλιση ενός τομέα και η δημιουργική εκμετάλλευση αυτής τησ κατάστασης προκειμένου κάτι καινούργιο να προκύψει από το σωστό χειρισμό τησ υπερχείλισης.Π.χ η φύση κρύβει καλά τα μυστικά της και την κατάλληλη ώρα ο άνθρωπος ,ώριμος πια, κρίνει ότι μπορεί πολλά από αυτά να γνωρίσει.
Με έναν τέτοιο μηχανισμό φιλοσοφικής δράσης της κρίσης,η κρίση είναι ό,τι πιο όμορφο και σταθερή αιτία προόδου.Είναι το πέρασμα από το χθές στο αύριο.Είναι η στιγμή κατά την οποία το πάντα ρεί εφαρμόζεται απολύτως.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το θέμα της παιδείας ως τομέως αποκάλυψης του κοινωνικού status guo.Σε καιρούς όπου η ταύτιση του ουράνιου Θεού με επίγειους Θεούς ήταν γεγονός οι πολλοί Αδάμ και Εύα ήταν πράγματι δυστυχισμένοι.Τότε-ως άλλος όφις-οι εκπρόσωποι του "επιστημονικού σοσιαλισμού"έκλεψαν δυνάμεις του Ουράνιου Θεού και παρουσιάζοντάς τις ως δικές τους έπεισαν τους πολλούς Αδάμ και Εύα ότι θα τους σώσουν με τις δικές τους δυνάμεις.Αυτή η μορφή λύτρωσης ,καθαρά θεολογική ,έκανε τους πολλούς Αδάμ και Εύα να δαγκώσουν το μήλο της ανθρώπινης λογικής αυτοβουλίας και ανεξαρτησίας και πλέον ό,τι θα τους ξαναέβαζε σε μπελάδες προόδου που επιζητεί θυσίες αυτό θα ήταν εχθρός.
Ας προσέξουμε ανάμεσα στους οπαδούς του ουράνιου Θεού και του επίγειου(Μαρξ ας πούμε)όλες τις θεολογικές ομοιότητες.Δογματισμός,εμμένεια,απουσία του νέου,έλλειψη κουλτούρας αυτοαναίρεσης και δημιουργίας του νέου,παρουσία του σουλτανικού"εάν το κάθε τι είναι μαρξιστικό το ξέρουμε και δεν μας χρειάζεται,εάν δεν είναι είναι άχρηστο,κάψτε το".
Όμως ο κόσμος μας σήμερα δεν έχει καμμία σχέση με τον κόσμο που γέννησε ουράνιους και γήϊνους Θεούς.Ο άνθρωπος ευρίσκεται σε ένα πραγματικό οντολογικό σταυροδρόμι.Καλείται να εσωτερικοπόιήσει ό,τι το χθεσινό και μέσα από την κρίση του λόγου να προχωρήσει στη δική του πραγματικότητα.Ο έλεγχος του νού μέσα από την πληροφορία ,ο έλεγχος του συναισθήματος μέσα από την παγκόσμια επαφή,και η ολοκλήρωση τησ πράξης μέσα από την ανάπτυξη της τεχνολογίας αλλάζει τα δεδομένα και θέτει την έννοια άνθρωπος πάνω από όλα.Μέσα από την τεχνολογία ο κόσμος γίνεται ένα και οι διαχωρισμοί είναι φταίξιμο ανικανότητας του καθενός μας.Ο αφέντης των μαρξιστικών αιώνων σήμερα θα πρέπει να το αποδείξει στην πράξη,ο εργάτης των μαρξιστικών αιώνων μπορεί πλέον μέσα από τη σωστή διαχείριση της πληροφορίας να καταστεί αφέντης της ζωής του.
Ο κάθε νόμος πλαίσιο που ελευθερώνει το πανεπιστήμιο και μας φέρνει σε ένα κόσμο προσωπικής δημιουργίας καταργώντας τη μεγαλύτερη ανάμνηση ενός ψεύτικου θεού ,του κράτους δηλαδή,είναι προάγγελος ενός κόσμου ενός νέου οντικού αέρος(με την σημασία του Αναξιμένους).
Βασίλειος Μακρυπούλιας
|
|
|
Διαφόρων Φορέων 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή