Ένα άκρως επίκαιρο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε

Τι συμβαίνει στα Ελληνικά Πανεπιστήμια; Ποιες αλλαγές προωθούνται και ποιοι είναι οι απώτεροι στόχοι των παρεμβάσεων; Ποια μορφή παίρνει η αναδιάρθρωση στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού χώρου της ανώτατης εκπαίδευσης» και ποια η σχέση της με την αγορά «υπηρεσιών εκπαίδευσης»; Πως διαμορφώνεται το τοπίο με την επιχειρούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση του Άρθρου 16;

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί εργαλείο για την κατανόηση των αλλαγών που συντελούνται στη δομή της ελληνικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και μεταλλάσσουν τον ακαδημαϊκό και δημόσιο χαρακτήρα των ιδρυμάτων της.

Παρουσιάζεται το ιστορικό των οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών σε διεθνές επίπεδο που οδήγησαν στις αναδιαρθρώσεις στο πανεπιστήμιο καθώς και η πορεία των εκπαιδευτικών αλλαγών στη χώρα μας από τη «Διακήρυξη της Bologna» μέχρι την επιχειρούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση του Άρθρου 16 και την προετοιμασία της Συνόδου του Λονδίνου (16-18 Μαΐου 2007). Παράλληλα αναλύονται τα «κρίσιμα» σημεία των συμφωνιών  των Υπουργών Παιδείας των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι συνέπειες αυτών των αποφάσεων. Αποκαλύπτεται ότι η δημόσια υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι πολιτική κατεύθυνση καθώς από τη μια αποτελεί το μέσο δια του οποίου εκβιάζονται τα ιδρύματα να συναινέσουν στη στρατηγική της μετάλλαξης του πανεπιστημίου και από την άλλη τα αναγκάζει να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους και τους πανεπιστημιακούς να μετεξελιχθούν σε μάνατζερ. Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζεται ο ρόλος των ΕΠΕΑΕΚ και της «αξιολόγησης» ως υποσύνολα της γενικής στρατηγικής για την άλωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης από την οικονομία της αγοράς.

Αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο η κυρίαρχη πολιτική επιχειρεί να νομιμοποιήσει τις  παρεμβάσεις της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καθώς και το πώς προσπαθεί να αλλάξει τον συνταγματικό χάρτη της χώρας μας και να προχωρήσει όχι μόνο στη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων αλλά, κυρίως, στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων.

Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου παρατίθενται ορισμένα βασικά τεκμήρια που συνιστούν χρήσιμο πρωτογενές υλικό για όποιον θέλει να μελετήσει παραπέρα τις επίσημες διακηρύξεις και τους σχεδιασμούς: η MAGNA  CHARTA των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων  (1988),  τα άρθρα 126 και 127 της Συνθήκης του Μάαστριχτ (1992),  η «Διακήρυξη της Sorbonne» (1998), η «Διακήρυξη της Bologna» (1999) το «μήνυμα της Σαλαμάνκα προς την Πράγα» (2001), το «Ανακοινωθέν της Πράγας» (2001), το Ανακοινωθέν του Βερολίνου (2003), το Ανακοινωθέν της Συνόδου των Ευρωπαίων Υπουργών Αρμόδιων για την Ανώτατη Εκπαίδευση στο Bergen Νορβηγίας (2005), το Πόρισμα της Επιτροπής Βερέμη για τα πανεπιστήμια (2006), το Προσχέδιο Πρότασης για αλλαγές του Θεσμικού Πλαισίου για τη Δομή και Λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (2006) και τα Συμπεράσματα της Προεδρίας της Συνόδου Υπουργών Παιδείας του ΟΟΣΑ (2006).