ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Τι αλλάζει με την συνταγματική αναθεώρηση;

Μια σειρά από αντιδραστικές προτάσεις – εισηγήσεις  για την αναθεώρηση του συντάγματος έχουν καταθέσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι προτάσεις αφορούν 15περίπου άρθρα του συντάγματος και ουσιαστικά αυτό που επιχειρούν είναι να θεσπίσουν σε ανώτατο θεσμικό επίπεδο τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές  της Ευρωπαικής Ένωσης και του ελληνικού κεφαλαίου. Βασικοί  τους  στόχοι  είναι να βάλουν χέρι στον δημόσιο δασικό πλούτο (άρθρο 24), να ιδιωτικοποιήσουν την εκπαίδευση (άρθρο 16), να τσακίσουν τις εργασιακές σχέσεις και την σταθερή εργασία (άρθρο 103), και μ’ αυτό τον τρόπο από τη μια να ρίξουν τα βάρη της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους και από την άλλη να συσσωρεύσουν κέρδη και πλούτο. Είναι κομμάτι της γενικότερης πολιτικής της Ευρωπαικής Ένωσης όπως αυτή σχεδιάστηκε στην σύνοδο της Λισσαβόνας και η οποία στοχεύει ουσιαστικά στην «κινεζοποίηση» των ευρωπαίων εργαζόμενων προκειμένου οι κεφαλαιοκράτες να αντιμετωπίσουν την κρίση τους και ν’ αντεπεξέλθουν στον διεθνή ανταγωνισμό με ΗΠΑ και Κίνα.  Είναι μια αντιδραστική αναθεώρηση καθώς αφαιρεί κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων οδηγώντας εργαζόμενους και κοινωνία πολύ πίσω.  Δεν πρέπει, λοιπόν, να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια αντιμεταρρύθμισης που αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς και την παιδεία αλλά αγγίζει άμεσα και έμμεσα αρκετές χιλιάδες εργαζόμενους.   

Οι κυριότερες από αυτές τις προτάσεις είναι :

ü      Αποχαρακτηρισμός δασών και δασικών εκτάσεων και ένταξη χιλιάδων στρεμάτων δασικών εκτάσεων στον πολεοδομικό σχεδιασμό των πόλεων και των δήμων.(αρ.24).Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι χιλιάδες στρέμματα που θεωρούνται δασικές εκτάσεις θα μπουν στο σχέδιο πόλης και θα οικοδομηθούν. Με αυτό το τρόπο παραδίδονται ελεύθεροι χώροι και δάση στους κεφαλαιούχους, δηλαδή, εκχωρείται και ιδιωτικοποιείται ένα σημαντικό κομμάτι δημόσιου δασικού πλούτου.

ü      Κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο. Προτείνεται  η κάλυψη οργανικών θέσεων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα από υπαλλήλους με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Προτείνεται  δηλαδή η κατάργηση της μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Είναι σε συνταγματικό επίπεδο η θέσπιση της αντίστοιχης διάταξης του νόμου του ΟΤΕ. Στόχος αυτής της κίνησης είναι η διερεύνηση του μοντέλου του απασχολήσιμου και στον δημόσιο τομέα και το χτύπημα συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζόμενων καθώς εξισώνονται προς τα κάτω οι εργασιακές σχέσεις. Επιπλέον οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο γίνονται έρμαια των πελατειακών  σχέσεων και των κομματικών μηχανισμών, που δήθεν κυβερνήσεις και νεοφιλελεύθεροι κόπτονται να καταπολεμήσουν. Στόχος αυτής της εισήγησης είναι η λειτουργία όλων των πάλαι ποτέ δημοσίων υπηρεσιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Θέλουν δηλαδή να μετατρέψουν τις δημόσιες υπηρεσίες σε επιχειρήσεις και μετά να τις ξεπουλήσουν στους κεφαλαιούχους. (πχ ΟΤΕ, ΔΕΗ κ.α)

ü      Μετατροπή του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου σε Συνταγματικό Δικαστήριο. Μέχρι τώρα ίσχυε η αρχή της διάχυσης του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι ακόμα και ένα χαμηλόβαθμο δικαστήριο (πρωτοδικείο) μπορούσε να κρίνει και να μην εφαρμόσει έναν νόμο που θα θεωρούσε ότι είναι αντισυνταγματικός. Έτσι στο παρελθόν υπήρξαν αποφάσεις δικαστηρίων που δικαίωσαν χιλιάδες εργαζόμενους καθώς τα δικαστήρια αυτά κρίνανε αντισυνταγματικές πολλές διατάξεις νόμων. (π.χ οικογενειακό επίδομα).Τώρα αυτός ο έλεγχος περνάει σε ένα κλειστό σώμα οι αποφάσεις του οποίου είναι τελεσίδικες.  Επιπλέον το σώμα αυτό είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της  συμβατότητας του ελληνικού με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Έτσι εκτός των άλλων το Συνταγματικό Δικαστήριο  γίνεται ένα είδος δούρειου ίππου για την μεταφορά και την θέσπιση στο εσωτερικό της χώρας αντιδραστικών νόμων και οδηγιών της Ε.Ε.

Γιατί αναθεωρούν το άρθρο 16;

Με την  αναθεώρηση του άρθρου 16 προτείνεται η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων που θα παρέχουν επαγγελματική και κάθε άλλη ειδική εκπαίδευση. Ο στόχος όμως αυτής της ρύθμισης είναι πολλαπλός

Και πηγαίνει αρκετά μακριά. Πιο συγκεκριμένα

1.         Επιδίωξή τους δεν είναι απλά η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων  αλλά η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και των υπαρχόντων δημοσίων, δηλαδή   πανεπιστήμια που θα παίρνουν μια επιχορήγηση η οποία θα εξαρτάται και αυτή από την αξιολόγησή του, που θα αναζητεί χορηγούς και θα εμπλέκεται όλο και πιο πολύ με τις επιχειρήσεις, που θα επιβάλει δίδακτρα, θα κερδίζει από τις «υπηρεσίες» που θα προσφέρει όπως σίτιση, διαμονή, συγγράμματα κλπ. Μ’ αυτό τον τρόπο και το κράτος απαλλάσσεται από την υποχρέωση να χρηματοδοτεί την εκπαίδευση και η ίδια η εκπαίδευση γίνεται ένας προσοδοφόρος τομέας, μια αγορά δηλαδή εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ακόμα και αυτό το ελάχιστο 3% περίπου που δίνει η κυβέρνηση για την εκπαίδευση είναι πολλά εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα προτιμούσαν να τα δώσουν αλλού. Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων  που υποστηρίζει και υπαγορεύει στην πραγματικότητα το πρόγραμμα των δύο αυτών κομμάτων θέλει να βάλει χέρι σε αυτά τα λεφτά.

2.         Ο δεύτερος λόγος είναι η κατάργηση των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Αν το περιεχόμενο και η διάρκεια των σπουδών δεν ελέγχονται από το κράτος, αν κάθε σχολείο και σχολή έχουν δικαίωμα να πουλάνε ότι «απολυτήρια», «πτυχία», και «μεταπτυχιακά» θέλουν, αν υπάρχουν τεράστιες διαφορές από σχολή σε σχολή και από πόλη σε πόλη , τότε τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων δεν θα υπάρχουν αλλά τα πτυχία θα μετατραπούν σε ένα είδος πιστοποιητικού παρακολούθησης μαθημάτων. Η κατάργηση των κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων θα συμβάλει  και στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Θέλουν, δηλαδή, να δημιουργήσουν μια νέα γενιά των «απασχολήσιμων» μια γενιά χωρίς δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με μειωμένη δυνατότητα για συλλογική πάλη για κοινό συμφέρον.   

Το σκεπτικό το οποίο καθορίζει τις αλλαγές στην τριτοβάθμια, δηλαδή απαλλαγή του κράτους από την υποχρέωση να χρηματοδοτεί την εκπαίδευση, και την μετατροπή της σε αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών που  ο καθένας θα μπορεί να πουλά, είναι το ίδιο με τις ανάλογες προσαρμογές για την δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια. Έτσι η καθιέρωση της ευέλικτης στο δημοτικό και της ζώνης πολλαπλών δραστηριοτήτων στο γυμνάσιο έχει ως στόχο την μετατροπή του σχολείου σε πάρκου εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που θα πουλά προγράμματα και υπηρεσίες στους γονείς πελάτες. Η αποκέντρωση και το Φιλανδικό μοντέλο που προτείνει η Γιανάκου έχει ως στόχο την μετακύλιση του κόστους στις πλάτες της τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία με την σειρά της ανίκανη να ανταποκριθεί θα υιοθετήσει τρόπους και διαδικασίες χρηματοδότησης είτε από χορηγούς είτε από προγράμματα της Ε.Ε σπάζοντας έτσι  το ενιαίο της εκπαίδευσης και ιδιωτικοποιώντας την ταυτόχρονα

‘Έτσι η αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι ένας σταθμός στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησής της. Αν καταφέρουμε να μην συζητηθεί –αναθεωρηθεί το άρθρο αυτό θα έχουμε επιτύχει μια σπουδαία νίκη.

α) γιατί δεν θα μπορεί να ξανασυζητηθεί για τα επόμενα 8 χρόνια

β) γιατί η κυβέρνηση θα ηττηθεί σε μια κρίσιμη περίοδο, αφού έχει πολλά μέτωπα ανοιχτά και μεγάλα  κομμάτια της κοινωνίας είναι στο δρόμο ή είναι έτοιμα να κινητοποιηθούν (συμβασιούχοι, δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές, λιμενεργάτες, τραπεζοϋπάλληλοι κλπ)

γ) γιατί όλη η ελληνική κοινωνία, οι εργαζόμενοι νέοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα αποκτήσουν μεγάλη αυτοπεποίθηση και θα αρχίσουν να κινητοποιούνται για να αποκρούσουν την επίθεση που δέχονται στα δικαιώματά τους, αλλά και για να λύσουν τα χρόνια προβλήματά τους.

Πώς μπορούμε να νικήσουμε στον αγώνα αυτό;

Ο αγώνας ενάντια στην αναθεώρηση του συντάγματος πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζόμενων. Οδηγός μας είναι το ΟΧΙ των Γάλλων και των Ολλανδών απέναντι στο Ευρωσύνταγμα του 2005, οι αγώνες των νέων στη Γαλλία ενάντια στο Συμβόλαιο Πρώτης  Πρόσληψης, αλλά και η πρόσφατη νίκη του φοιτητικού κινήματος τον Ιούνη ενάντια στον νόμο-πλαίσιο. Χρειάζεται να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας χτίζοντας σε γειτονιές και εργασιακούς χώρους επιτροπές εργαζομένων, φοιτητών εκπαιδευτικών. Να οργανώσουμε μια πλατειά καμπάνια ενημέρωσης, με εκδηλώσεις εξορμήσεις, διαδηλώσεις. Μπορούμε να δημιουργήσουμε έτσι ένα μαζικό κίνημα που να μπει φραγμός στην αναθεώρηση και που θα συνδέει την απόρριψη αυτής με ένα πρόγραμμα σωτηρίας από τις καταστροφικές πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού προβάλλοντας τις ανάγκες των εργαζόμενων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας.  

ΚΑΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ- ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16.

ΝΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ 15% ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ