ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ:  ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

του Γιώργου Λαμέρα

Τριαντάμηνο

Οι αγωνιστικότητα του κλάδου μας έκαμψε τελικά την αρχική αδιαλλαξία του Υπουργείου και οδήγησε στον διορισμό των 30μηνιτών συναδέλφων στα μουσικά σχολεία. Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική κατάκτηση παρά το γεγονός ότι η σχετική νομοθετική ρύθμιση στέρησε – άδικα - το δικαίωμα διορισμού από την πλειονότητα των καθηγητών παραδοσιακών οργάνων που, είτε δεν κατείχαν τίτλο άλλης ειδικότητας είτε τον απέκτησαν μεταγενέστερα.

Πίνακες αναπληρωτών – ωρομισθίων

Το θετικό σημείο της φετινής εγκυκλίου - η κατάταξη στους πίνακες των μουσικών σχολείων τόσο των αποφοίτων ωδείων όσο και των πτυχιούχων μουσικών σπουδών με τίτλους ωδείων, με κριτήριο την προϋπηρεσία - δυστυχώς αναιρέθηκε πλήρως στην πράξη με την απόφαση του ΥΠΕΠΘ να προτάξει και στις ειδικεύσεις τα παιδαγωγικά πτυχία. Υπενθυμίζουμε τις εξαγγελίες του Υφυπουργού κ.Καλού:

 …«Θα χρειαστεί να γίνουν οι πίνακες, τους οποίους θα συντάξουμε με άλλη λογική. Δεν θα έχουμε, δηλαδή, μουσικολόγους στην αρχή και να έρχονται οι ωδειακοί κι αφού εξαντληθούν οι πρώτοι να μπουν οι δεύτεροι αλλά θα έχουμε τη ρύθμιση εκείνη που θα οδηγεί σε δύο χωριστές δεξαμενές.»

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Γ. ΚΑΛΟΥ ΣΤΗ ΛΙΑ ΝΙΚΗΤΑΚΗ -Απογευματινή, 25/4/2006).

Είναι φανερό ότι με την έμμεση – δια των παιδαγωγικών - πρόταξη των μουσικολόγων (χωρίς πανεπιστημιακή ειδίκευση) και όλων των αποφοίτων καθηγητικών σχολών , κατόχων διπλωμάτων και πτυχίων ωδείων, τα περί δύο δεξαμενών (ακόμα δε και οι σχετικές τοποθετήσεις στελεχών του Υπουργείου «οι μουσικολόγοι στα γενικά σχολεία και οι ωδειακοί στα μουσικά») καταρρέουν πλήρως, η λειτουργία των πινάκων ως πινάκων προϋπηρεσίας αναιρείται.

«Μεγάλοι χαμένοι» είναι δίχως άλλο και οι καθηγητές παραδοσιακών (και γενικά μη αναγνωρισμένων) οργάνων για τους οποίους το ΥΠΕΠΘ νομοθέτησε καθεστώς «ελαστικής ωρομισθίας», εξαιρώντας τους από το νομικό πλαίσιο προσλήψεως αναπληρωτών και αποστερώντας τους την δυνατότητα μόνιμου διορισμού στις ειδικεύσεις τους. Πρόκειται για επιλεκτική (για τους εμπειροτέχνες) «αντιγραφή» πρακτικών και «συνταγών» της «παληάς κατάστασης» που χαρακτήριζε το διδακτικό προσωπικό των μουσικών σχολείων ως «ιδιώτες» και όχι εκπαιδευτικούς. (Στο …μάθημα της ωρομισθίας – και όχι μόνο -  οι νυν ιθύνοντες αναδεικνύονται …άξιοι μαθητές και συνεχιστές των πρώην! ).

Προσλήψεις: Απελπιστική καθυστέρηση, ελλιπής στελέχωση, εμπειροτεχνικοί …ακροβατισμοί και αδιαφάνεια.

Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, για μια ακόμα χρονιά τα μουσικά σχολεία υπολειτούργησαν μέχρι το Δεκέμβρη. Ακόμα και τώρα υπάρχουν κενά σε πολλά σχολεία. Λιγοστές οι πιστώσεις αναπληρωτών, μαζικό σπάσιμο των κενών με την πρόσληψη ωρομισθίων, καταγγελίες για επιλεκτικές προσλήψεις με καταστρατήγηση των πινάκων και της νόμιμης διαδικασίας (με αποκορύφωμα την κραυγαλέα περίπτωση «άνωθεν» παρέμβασης στο μουσικό σχολείο Πειραιά) και βέβαια, η ...μεγαλειώδης «σύλληψη» του «αυτονόητου»- για τον Ειδικό Γραμματέα- μηδενισμού της προϋπηρεσίας των εμπειροτεχνών, που, εφόσον είχαν επιπλέον προσόντα, όφειλαν – κατά την λογική του Υπουργείου – να τα …κρύψουν, ίνα μη …μηδενισθούν!! Ας πρόσεχαν!!      

ΥΠΕΠΘ και μουσική παιδεία: Νομικισμός, τυπολατρία, έλλειψη οράματος.

Παρά τις εξαγγελίες του Υπουργείου για αναβάθμιση της μουσικής στην εκπαίδευση, η μέχρι τώρα σχετική νομοθετική πρωτοβουλία εξαντλείται σε ένα – καθαρά διαχειριστικού και όχι δημιουργικού χαρακτήρα – «νοικοκύρεμα» της υπάρχουσας κατάστασης. Όλο κι όλο ένα άρθρο στον πρόσφατο Ν.3475/2006, - με τα προβλήματα που επισημάναμε παραπάνω. Καμιά πρωτοβουλία για δημιουργική αναθεώρηση του νομικού πλαισίου λειτουργίας των μουσικών σχολείων, καμιά προσπάθεια για αναζωογόνηση του μουσικού λυκείου που φθίνει εφόσον δεν συνδέεται λειτουργικά με την τριτοβάθμια μουσική εκπαίδευση, κατάργηση στην πράξη του σημαντικότατου θεσμού  των προπαρασκευαστικών τμημάτων, πλήρης απροθυμία να πιστοποιηθούν οι εμπειροτέχνες συνάδελφοι από το ΥΠΕΠΘ και εγκατάλειψή τους στις διαθέσεις του Υπουργείου Πολιτισμού με τακτική Ποντίου Πιλάτου («δίκιο έχετε, δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι, πηγαίνετε στο ΥΠ.ΠΟ να σας αναγνωρίσει διπλώματα!»).

Η «αποδυνάμωση» στην πράξη της καλλιτεχνικής επιτροπής – με δεδομένες τις κατά καιρούς ενστάσεις για την στελέχωση, τον τρόπο λειτουργίας, την αδιαφάνεια των αποφάσεών της  κλπ – έχει σαν αποτέλεσμα να αποφασίζουν για τα μουσικά ζητήματα στελέχη και υπάλληλοι του ΥΠΕΠΘ χωρίς τις απαιτούμενες γνώσεις, άνθρωποι αναρμόδιοι – εν μέρει και αρνητικά προκατειλημμένοι- , στερούμενοι ιδεών και οραμάτων, απλοί διαχειριστές ενός «προβλήματος».

Οι μηδενικοί διορισμοί μουσικών στα γενικά γυμνάσια και λύκεια υποβαθμίζουν  περαιτέρω την μουσική στην εκπαίδευση. Oι δε κατηγοριοποιήσεις των μουσικών με αυστηρά νομικά (έως και νομικίστικα – γραφειοκρατικά) κριτήρια σε πλήθος «αντιμαχόμενων ομάδων» : πανεπιστημιακοί με ειδίκευση, μουσικολόγοι, ωδειακοί με η χωρίς παιδαγωγικά, εμπειροτέχνες με η χωρίς πτυχία κοκ με την παράλληλη υποβάθμιση του κριτηρίου της προϋπηρεσίας (που, αν μη τι άλλο, αποτελεί τεκμήριο και καταλληλότητας και ουσιαστικής παιδαγωγικής επάρκειας), μόνο τη μουσική παιδεία και την προαγωγή της δεν υπηρετούν, αντίθετα οδηγούν σταθερά στην αποδιοργάνωση και τον μαρασμό.

Η συγκυρία που διαμορφώνεται επιτάσσει την δυναμική, συλλογική ενεργοποίηση του κλάδου των μουσικών της δημόσιας εκπαίδευσης ενάντια στην υποβάθμιση της δωρεάν δημόσιας μουσικής παιδείας, ενάντια στην διαχειριστική – μουσικά «ανέραστη» -γραφειοκρατία του ΥΠΕΠΘ, ενάντια στην εξακολούθηση του καθεστώτος της επί συμβάσει ομηρίας και της εξευτελιστικής ωρομισθίας.

Η ΠΕΑΩΜΔΕ θα δημοσιεύσει σύντομα το διεκδικητικό της πλαίσιο για το 2007 και θα εξετάσει την δυνατότητα κοινού συλλαλητηρίου με τα λοιπά σωματεία του κλάδου, εφόσον θα υπάρξει σύγκλιση θέσεων, στόχων και προτεραιοτήτων. ‘Όσο για τα σωματεία των πανεπιστημιακών συναδέλφων, ας αναλογιστούν οι ηγεσίες τους – και κυρίως τα μέλη τους – αν είναι σκόπιμο και ευφυές να εξαντλούν όλη τους την αγωνιστικότητα σε μια μονοδιάστατη όσο και μονότονη αντιπαράθεση με τους αποφοίτους ωδείων. Αν θα συνεχίσουν να …βλέπουν το δέντρο και να χάνουν το δάσος.

Αθήνα, 22  Γενάρη  2007

Γιώργος Λαμέρας

(επί οκτώ (8) συναπτά έτη συμβασιούχος μουσικός στο Π.Μ.Γ.Λ. Παλλήνης,

Πρόεδρος Π.Ε.Α.Ω.Μ.Δ.Ε.)