Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Στην σύγχρονη πραγματικότητα που ζούμε η σαφής στόχευση των πολιτικών εκφραστών του νεοφιλελευθερισμού είναι η «απελευθέρωση»  του πυρήνα των δημόσιων λειτουργιών της κοινωνικής ζωής (παιδεία, υγεία, πολιτισμός, κοινωνική ασφάλιση) και η παράδοσή τους στην ελεύθερη αγορά.

Ο νεοφιλελευθερισμός βλέποντας στην εκπαίδευση ένα ακόμα πεδίο κερδοσκοπίας και συσσώρευσης πλούτου, προωθεί ως απάντηση στην κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος την αντίληψη της εκπαίδευσης– αγοράς και της γνώσης – εμπορεύματος, την «αξιολόγηση» του διδακτικού, ερευνητικού και επιστημονικού έργου μέσω του οικονομικού ανταγωνισμού και με βάση την «ορθολογικότητα» των κριτηρίων της ελεύθερης αγοράς και των μάνατζερ.

 Στο πλαίσιο αυτό η προστασία των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, υπηρεσιών και λειτουργιών αποτελεί πρώτιστο μέλημα και ουσία της σύγχρονης δημοκρατίας. Υπάρχει εναλλακτική προοδευτική πρόταση και ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρύθμισης της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης (οργάνωση, λειτουργία, χρηματοδότηση, αξιολόγηση με ακαδημαϊκά κριτήρια κλπ). Η εκπαίδευση μπορεί να ξεφύγει από την κρίση της, αντιστεκόμενη στη  νεοφιλελεύθερη δημαγωγία, δίνοντας έμφαση στο δημοκρατικό χαρακτήρα και στο ανθρωπιστικό περιεχόμενό της, αρνούμενη τη μετατροπή της σε χώρο κυριαρχίας της οικονομικής και κοινωνικής  ελίτ.

Η προτεινόμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος συνιστά ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ στο εκπαιδευτικό ζήτημα που κανένα «οικονομικό» επιχείρημα δεν μπορεί να την δικαιολογήσει. Κανένα επιχείρημα περί δήθεν «μη κερδοσκοπικών» ιδιωτικών ΑΕΙ δεν μπορεί να πείσει, όταν είναι ξεκάθαρο ότι:

1. δεν υπάρχουν επενδυτές που θα διαθέσουν χρήματα αφιλοκερδώς
2. το κράτος και το πολιτικό σύστημα δεν είναι σε θέση να εγγυηθούν τη θέσπιση και την τήρηση ενός «μη κερδοσκοπικού» πλαισίου, όπως δείχνει ξεκάθαρα το παράδειγμα των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ που παραμένουν ανεξέλεγκτα επί δεκαετίες παρά τις - περί ελέγχου τους -  αντίστοιχες συνταγματικές διατάξεις.  

Η Δημοκρατική Παράταξη στο ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος οφείλει να έχει μια σταθερή θέση και μια ξεκάθαρη στάση, την στιγμή μάλιστα που κορυφώνεται  η επίθεση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής Δεξιάς συνολικά στις θεσμικές κατακτήσεις των εργαζομένων. (αντιδραστική - διαρθρωτική αναθεώρηση του Συντάγματος, περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αντι-ασφαλιστική νομοθεσία,  επιχειρούμενη άρση μονιμότητας κλπ) Η στάση αυτή πρέπει να βασίζεται στην ιστορική, αναγκαία και φυσική σύνδεση της Δημοκρατικής Παράταξης με το κοινωνικό αίτημα της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, τους αγώνες των νέων και της εκπαιδευτικής κοινότητας.