Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Μακροπρόθεσμο σχέδιο για την εκπαίδευση
Του Κ. Π. Παπαδιοχου

«Απολύτως απαραίτητο» χαρακτηρίζει με συνέντευξη προς την «Κ» ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο για την εκπαίδευση το οποίο θα υλοποιηθεί ανεξαρτήτως του εάν κυβέρνηση είναι το ΠΑΣΟΚ ή η Ν.Δ. ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Ο αρμόδιος του ΠΑΣΟΚ για θέματα παιδείας τονίζει ότι προς τούτο είναι απαραίτητο η πολιτική σκηνή να απαλλαγεί από τον φόβο του πολιτικού κόστους, την απουσία οράματος και το έλλειμμα κοινωνικής πειθούς. Παράλληλα, ο κ. Χρυσοχοΐδης ασκεί σφοδρή κριτική στη Ν.Δ. για το σύνολο των επιλογών της στον χώρο της εκπαίδευσης, αλλά λαμβάνει σαφείς αποστάσεις και από τις παρελθούσες παρεμβάσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στον χώρο της παιδείας, υπογραμμίζοντας πως «τα τελευταία τριάντα χρόνια οι μόνες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις υπήρξαν εκείνη του Ράλλη και ο Νόμος Πλαίσιο». Επίσης, ο κ. Χρυσοχοΐδης ασκεί έμμεση κριτική στους κ. Βενιζέλο, Λοβέρδο και Κοσμίδη που τάχθηκαν στη Βουλή κατά της υπερψήφισης της αναθεώρησης του άρθρου 16, τονίζοντας πως «η πράξη για την ανώτατη Παιδεία δεν παίρνει αναβολές, άσκοπες αντεγκλήσεις και κομματικούς χειρισμούς».

— Ο κ. Γ. Παπανδρέου ανέφερε πως η άρνηση ψήφισης της αναθεώρησης του άρθρου 16 στην παρούσα Βουλή συνιστά «τακτικισμό». Δεν αποτελεί η συγκεκριμένη θέση μομφή για τους κ. Βενιζέλο, Λοβέρδο και Κοσμίδη που δηλώνουν πως θα καταψηφίσουν το επίμαχο άρθρο;

— Προσωπικά σέβομαι απόλυτα τη διαφορετική άποψη και τιμώ όλους τους συναδέλφους μου από το ΠΑΣΟΚ που αντιτίθενται με επιχειρήματα στην αναθεώρηση του αρθρου 16. Υπάρχει ωστόσο μια πιεστική πραγματικότητα: η συζήτηση, αλλά κυρίως η πράξη για την ανώτατη Παιδεία δεν παίρνει αναβολές, δεν σηκώνει άσκοπες αντεγκλήσεις, δεν χωράει κομματικούς χειρισμούς. Η συνολική αναβάθμιση του πανεπιστημιακού τοπίου της χώρας αποτελεί εθνική προτεραιότητα και γι’ αυτό επιβάλλει να αναζητήσουμε κοινούς τόπους στις πολιτικές μας αντιλήψεις. Αυτή είναι η προσέγγιση του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος διαχρονικά έχει πάρει θέσεις ευθύνης γύρω από τα εκπαιδευτικά πράγματα. Ο φόβος και μόνο της ταύτισης δεν πρέπει να μας ωθεί αντανακλαστικά στην υιοθέτηση διαμετρικά αντίθετων θέσεων, ιδιαίτερα σήμερα που η κοινωνική πραγματικότητα απαιτεί από το ΠΑΣΟΚ μια πραγματιστική και αποτελεσματική κεντροαριστερή πρόταση διακυβέρνησης κόντρα στον ψευδομεταρρυθμισμό της Ν.Δ. και τις εξωπραγματικές θέσεις της Αριστεράς.

Πολιτικό κεφάλαιο

— Δεν σας προβληματίζει για την πολιτική κουλτούρα που έχετε διαμορφώσει ως ηγετικά στελέχη στο ΠΑΣΟΚ, ότι στις αντιδράσεις κατά της αναθεώρησης πρωτοστατούν ΑΔΕΔΥ και ΠΑΣΠ;

— Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διαθέτει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, μοναδικό για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα: μια πολιτική κουλτούρα που στηρίζεται στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης γύρω από θέματα που διχάζουν, σε συνδυασμό με μια προωθημένη αντίληψη γύρω από το τι σημαίνει σύγχρονη προοδευτική διακυβέρνηση. Αυτό είναι ένα πολιτικό κεφάλαιο για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σπαταλήσουμε, διότι μόνον έτσι θα καταφέρουμε να αναζωογονήσουμε τον αποστεωμένο και γραφειοκρατικό πολιτικό μας λόγο και να γεφυρώσουμε το χάσμα που μας χωρίζει με την κοινωνία. Εμείς βγαίνουμε μπροστά, αψηφώντας το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, και πιστεύουμε ότι πολύ σύντομα θα δικαιωθούμε για τις επιλογές μας.

— Γιατί ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν παρουσιάζει άμεσα το περίγραμμα του Εκτελεστικού Νόμου για το άρθρο 16 ώστε να καταστούν πλήρως ορατές οι διαφορές που, όπως υποστηρίζετε, σας χωρίζουν από τη Ν.Δ.;

— Σας θυμίζω ότι δεν κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, αλλά η Ν.Δ. Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πείσει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας για την ειλικρίνεια των προθέσεων και των θέσεών του ως προς την αναγκαιότητα για μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση τόσο στην ανώτατη εκπαίδευση όσο και στις υπόλοιπες βαθμίδες. Το «μπαλάκι» βρίσκεται πλέον στο κυβερνητικό τερέν. Η κυβέρνηση, προκειμένου να πείσει για τη σοβαρότητά της, πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιεί την Παιδεία ως «εκλογικό άσο» στο μανίκι και να καταθέσει άμεσα ένα βελτιωμένο προσχέδιο νόμου για την ανώτατη εκπαίδευση, ώστε να τοποθετηθούμε όλοι.

Τρεις κακοδαιμονίες

— Εκτιμάτε πως είναι απαραίτητο ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης το οποίο θα υλοποιηθεί ανεξαρτήτως του εάν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας θα έχει η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ;

— Είναι απολύτως απαραίτητο. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο χρειάζεται η ελληνική πολιτική να απαλλαχθεί από τρεις μόνιμες κακοδαιμονίες της: τον φόβο του πολιτικού κόστους, την απουσία οράματος και το έλλειμμα κοινωνικής πειθούς. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία 30 χρόνια μόνο δύο ήταν οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις (Ράλλη και Νόμος Πλαίσιο) που κατάφεραν να επιβάλουν μια διαφορετική δυναμική στην εκπαίδευση και να γίνουν αποδεκτές από όλα τα κόμματα. Δυστυχώς μέχρι σήμερα η εκπαιδευτική πολιτική της Ν.Δ. παίρνει κάτω από τη βάση σε όλα: δεν διακρίνεται για την οραματική της διάθεση, δεν πείθει για την ειλικρίνεια των προθέσεών της, δεν ιεραρχεί σωστά τις εκπαιδευτικές προτεραιότητες ώστε να διαμορφώσει τις απαραίτητες συμμαχίες .

Θετική στάση

— Γιατί δεν αναλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ σχετική πρωτοβουλία;

— Η θέση του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τη συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, εκκινεί ακριβώς από την παραπάνω διαπίστωση: μπροστά στο έλλειμμα της κυβερνητικής πολιτικής εμείς δεν επιλέγουμε τη στείρα άρνηση, αλλά τη διατύπωση μιας θετικής πρότασης για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση την οποία και καλούμε την κυβέρνηση να υιοθετήσει. Αλλωστε η εποικοδομητική στάση του ΠΑΣΟΚ όλο το προηγούμενο διάστημα έχει ήδη αποδώσει καρπούς, καθώς η κυβέρνηση έχει ήδη μετακινηθεί προς τις δικές μας θέσεις τόσο γύρω από τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα των μη κρατικών πανεπιστημίων όσο και ως προς τις εγγυήσεις ποιότητας που πρέπει να διασφαλίζει το κράτος γύρω από το καθεστώς λειτουργίας τους. Και ελπίζουμε το ίδιο να κάνει και για τις θέσεις που έχουμε διατυπώσει για την αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου.

— Πώς συμβάλλετε στη δημιουργία κλίματος συναίνεσης, όταν ακόμη και στο άρθρο 16, το οποίο υπερψηφίζεται από τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κ. Γ. Παπανδρέου επιδιώκει να αναδείξει τις διαφορές του ΠΑΣΟΚ από τη Ν.Δ.;

— Δεν είμαστε ίδιοι κ. Παπαδιόχο. Το ότι οι πολιτικές μας θέσεις τέμνονται σε κάποιο σημείο δεν σημαίνει ότι ακολουθούμε τους ίδιους δρόμους για να πετύχουμε τους πολιτικούς μας στόχους. Αλλωστε, η συναίνεση δεν χαρίζεται, κερδίζεται.

../..