"Χρειαζόμαστε μια πολύ μεγάλη επανάσταση στον τομέα της εκπαίδευσης," δηλώνει ο Κ. Χατζηδάκης.

Εκπομπή: "Στα Μέσα και στα Έξω" με τον Γιάννη Παντελάκη.

Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης με τον Κωστή Χατζηδάκη, ευρωβουλευτή της ΝΔ:
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Εσείς γνωρίζετε πολύ καλά και την πραγματικότητα εκεί στην ΕΕ, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Υπάρχουν χώρες οι οποίες έχουν ένα ανάλογο καθεστώς με αυτό που έχουμε εμείς σήμερα; Δηλαδή ότι δεν επιτρέπεται η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Όχι, καμία.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Σε όλες επιτρέπεται; Μπορεί κάποιος να ιδρύσει ένα πανεπιστήμιο;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Ναι, απλώς τα πράγματα είναι κάπως πιο σύνθετα απ’ ότι τα έχουμε στο μυαλό μας με την έννοια δηλαδή ότι δεν υπάρχουν δημόσια πανεπιστήμια όπως υπάρχουν στην Ελλάδα που όλα τα κάνει το κράτος και λειτουργούν περίπου όπως λειτουργεί η ΕΥΔΑΠ ή ο ΟΠΑΠ, όπου το υπουργείο Παιδείας εγκρίνει τα πάντα, όλες οι διαδικασίες είναι ομοιόμορφες.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Εννοείτε ότι είναι αυτοδιοικούμενα;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Υπάρχει όχι μόνο αυτοδιοίκηση, συνεργασία με την παραγωγή, με τις επιχειρήσεις κλπ. αλλά και δυνατότητα να συνεργάζονται, να έχουν χρηματοδότηση από διάφορα κληροδοτήματα. Υπάρχουν μικτά σχήματα. Να σας πω ένα παράδειγμα για να γίνω πιο συγκεκριμένος: εγώ όταν σπούδαζα στο πανεπιστήμιο του Κέντ στην Αγγλία, ο πρύτανης του πανεπιστημίου το οποίο θεωρείται κρατικό πανεπιστήμιο, ο πρύτανης του πανεπιστημίου ήταν ο πρόεδρος της BP. Βέβαια τη δουλειά την έκανε ο αντιπρύτανης, ήταν τιμητική θέση η θέση του πρυτάνεως αλλά του την είχαν δώσει τη θέση διότι υπήρχαν πολλά ερευνητικά προγράμματα της BP με το πανεπιστήμιο, κρατικό κατά τα λοιπά το Κέντ. Παράλληλα έχουμε στο μυαλό μας σε σχέση με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πάλι ένα λάθος σχήμα. Όπου δηλαδή εξισώνουμε τη λειτουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων με τη λειτουργία των τυροπιτάδικων ή τη λειτουργία των ασφαλιστικών εταιριών. Με την έννοια ότι φανταζόμαστε ότι τα μη κρατικά πανεπιστήμια όπου υπάρχουν, είναι πανεπιστήμια όπου υπάρχει ένας στυγνός επιχειρηματίας ο οποίος ενδιαφέρεται να βγάλει κέρδος κλπ. Πάλι δεν ισχύει αυτό. Υπάρχουν νόμοι που διέπουν τη λειτουργία τους γιατί είναι εκπαιδευτικά ιδρύματα, είναι υποχρεωμένα σε πολλές περιπτώσεις να δίνουν υποτροφίες.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Υπάρχουν πανεπιστήμια σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, τα οποία λειτουργούν από ιδιώτες και τα οποία είναι κερδοφόρα;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Ναι, υπάρχουν. Υπάρχουν και τέτοια αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει κι εμείς να κάνουμε τέτοια αναγκαστικά. Άλλωστε η όλη προσπάθεια που γίνεται, είναι για μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια τα οποία βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιβάλλουν δίδακτρα εάν το θέλουν, γι’ αυτούς που το θέλουν. Με την έννοια ότι αυτοί που ξεκινάνε να κάνουν κάποιες επενδύσεις σε τέτοιου είδους πανεπιστήμια για να επεκταθούν και να μη μείνουν με ένα τμήμα που θα κάνουν στην αρχή, θα πρέπει από κάπου να κερδίζουν απλώς δεν έχουν τη δυνατότητα στα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια να επενδύουν τα χρήματά τους αλλού, σε άλλες επιχειρήσεις. Θα πρέπει να τα επανεπενδύουν μέσα στο πανεπιστήμιο και γι’ αυτό διεθνώς έχει παρατηρηθεί ότι η Εκκλησία, η αυτοδιοίκηση ή μεγάλα κληροδοτήματα όπου αυτός που άφησε τα λεφτά είχε σκοπό για λόγους υστεροφημίας δικής του κλπ., δεν μας ενδιαφέρει αυτή την ώρα, να ασχοληθεί με την εκπαίδευση, υπάρχουν τέτοιου είδους παραδείγματα αρκετά διεθνώς.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Κατά συνέπεια υπάρχει αυτό το φαινόμενο, όπως λέτε κι εσείς όμως υπάρχουν πολλών ειδών πανεπιστημιακά ιδρύματα τα οποία έχουν διαφορετικές μορφές.»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Ναι. Για να μη σας πω ότι υπάρχουν και δημόσια πανεπιστήμια στα οποία επιβάλλονται δίδακτρα, τουλάχιστον για τους πλουσιότερους οικονομικά. Δηλαδή τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα απ’ αυτή την απλουστευτική εικόνα δημόσιο, ιδιωτικό όπου υπάρχει μία γιγαντιαία απόσταση μεταξύ τους.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Να έρθουμε τώρα σ’ αυτό που σκέφτεστε εσείς σαν ΝΔ για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αυτό που σκέφτεστε ποιο είναι, να επιτρέπεται να δημιουργηθούν μη κρατικά πανεπιστήμια τα οποία μπορεί να έχουν και κερδοσκοπικό χαρακτήρα;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Όχι. Μιλάμε για μη κρατικά μη κερδοσκοπικά. Το Σύνταγμα θα βάλει το περίγραμμα βεβαίως όπως καταλαβαίνετε.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Και ο εκτελεστικός νόμος θα βάλει την ουσία.»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Ναι.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Για πείτε μου όμως μία περίπτωση. Δηλαδή λέμε μη κρατικά μη κερδοσκοπικά.»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Μπορεί να έρθει ο δήμος Αθηναίων ας πούμε και να πει ότι αποφασίζω να κάνω ένα πανεπιστήμιο.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Γιατί να το κάνει ο δήμος αυτό; Γιατί να κάνει μία τόσο μεγάλη επένδυση;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Μην ρωτάτε εμένα. Ρωτήστε ας πούμε τον κ. Τζανίκο που ήταν δήμαρχος στο Μαρούσι και είχε αποφασίσει να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Ή ρωτήστε τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ τον προηγούμενο, τον κ. Πολυζωγόπουλο ο οποίος όταν ο κ. Παπανδρέου…»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Για να δημιουργηθεί ένα πανεπιστήμιο και να λειτουργήσει, έχει ένα μεγάλο κόστος. Το κόστος αυτό λοιπόν θα το κατέβαλλε ας πούμε ο δήμος. Δεν θα είχε έσοδα; Συνεχώς ο δήμος θα ήταν ένας αιμοδότης;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Όχι, μα γι’ αυτό σας λέω ότι στην πραγματικότητα μπορεί να βάλει δίδακτρα αν θέλει.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Κατά συνέπεια δεν είναι μη κερδοσκοπικά.»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Σας το είπα προηγουμένως. Σας είπα ότι και στα μη κερδοσκοπικά, μπορεί να βάλεις δίδακτρα και στα δημόσια αν θες. Σε κάποιες χώρες τουλάχιστον, σας είπα, για τους πλουσιότερους υπάρχουν δίδακτρα. Το κερδοσκοπικό και αυτό είναι μια παρεξήγηση στην Ελλάδα. Δεν έχει σχέση με το αν υπάρχουν δίδακτρα ή δεν υπάρχουν. Έχει σχέση με το που επανεπενδύεις τα λεφτά. Στα κερδοσκοπικά μπορεί να τα βάλεις αλλού τα λεφτά, στα μη κερδοσκοπικά τα επανεπενδύεις στην ίδια επιχείρηση. Τώρα ποιους λόγους έχεις; Να σας πω, έχεις πολλούς λόγους. Παραδείγματος χάριν, το Ωνάσειο αντί να δίνει τα λεφτά ας πούμε λέω εγώ- δεν είμαι εγώ αρμόδιος για το Ωνάσειο- μόνο για νοσοκομεία και τέτοιου είδους δράσεις, γιατί να μην τα δίνει και για σχολεία, πανεπιστήμια κλπ. Ας πούμε οι επιχειρήσεις μπορεί να συνεργάζονται με πανεπιστήμια όπως σας είπα γίνεται κατά κόρον στο εξωτερικό και με δημόσια πανεπιστήμια διότι με τη συνεργασία αυτή τα πανεπιστήμια βρίσκουν λεφτά απ’ έξω και οι επιχειρήσεις εκπαιδεύουν καλύτερα τους μελλοντικούς εργαζόμενούς τους.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Φαντάζομαι θα συμφωνείτε ότι δεν είναι στόχος μιας πολιτείας που θέλει να παρέχει εκπαίδευση στους νέους, δεν είναι στόχος αποκλειστικός πως θα σπουδάσουν αυτοί οι άνθρωποι για να οδηγηθούν κατευθείαν σε μία επιχείρηση να δουλεύουν. Δηλαδή είναι κάτι ευρύτερο η παιδεία, δεν είναι έτσι;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Πήγα πέρυσι στη Μεγάλη Βρετανία, συγκεκριμένα στο Εδιμβούργο. Το Εδιμβούργο πριν από μερικά χρόνια, 10-15 χρόνια, είχε γιγαντιαία ανεργία. Η ανεργία σήμερα έχει πέσει στο 4%. Ένας απ’ τους λόγους που έπεσε είναι ότι το πανεπιστήμιο λειτούργησε εξωστρεφώς. Συνεργάστηκε με επιχειρήσεις, με την τοπική αυτοδιοίκηση, έγιναν και εταιρίες με συνεργασία αυτών των φορέων. Spin-offs εταιρίες, εταιρίες οι οποίες έχουν επικεντρωθεί στις νέες τεχνολογίες, βιοτεχνολογία, νανοτεχνολογία κλπ. και από όλη αυτή τη συνεργασία από την οποία βγήκε ωφελημένο και το πανεπιστήμιο, βγήκε ωφελημένη και η τοπική κοινωνία, δημιουργήθηκαν ούτε λίγο, ούτε πολύ 25.000 νέες θέσεις εργασίας στην περιοχή. Να πως αλλάζει το πράγμα. Έχουμε καινούριες εικόνες έξω, που αυτή η συζήτηση η ιδεοληπτική δημόσιο ή ιδιωτικό δεν μας αφήνει να τα δούμε όλα αυτά τα πράγματα.»
 
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Βέβαια κάποιος θα αναρωτηθεί, γιατί δεν μπορεί ένα δημόσιο πανεπιστήμιο απ’ αυτά που υπάρχουν ήδη στη χώρα μας και είναι πολλά δόξα τον Θεό και πολλές σχολές, να κάνει κάτι ανάλογο που θα πρέπει να ιδρυθεί ένα μη κρατικό που θα μπορούσε να συνδέσει την αγορά εργασίας με την εκπαίδευση;»
 
Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Μα, δεν είπα ότι δεν μπορεί. Και γι’ αυτό θα πρέπει, είπα, να βγάλουμε και τον στενό κορσέ που έχουμε σήμερα απ’ τα δημόσια πανεπιστήμια, να τους αφήσουμε μεγαλύτερη αυτονομία, μεγαλύτερη πρωτοβουλία. Βεβαίως θα πρέπει να τα αξιολογούμε για να ξέρουμε που πάνε τα λεφτά των φορολογουμένων διότι ξέρετε αυτό το δωρεάν, δεν είναι και δωρεάν όπως το φανταζόμαστε. Τα πανεπιστήμια τα δημόσια στηρίζονται στα λεφτά που βρίσκουν απ’ τους φορολογούμενους, κατά πλειοψηφία προέρχονται δε από μισθωτούς και συνταξιούχους. Επομένως και αυτά στηρίζονται σε λεφτά συγκεκριμένα, που είναι δικά μας λεφτά και εμείς που είμαστε όλοι φορολογούμενοι πρέπει να ξέρουμε που πάνε τα λεφτά και πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε ένα σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης το οποίο να είναι πιο αποτελεσματικό. Τώρα τα μη κρατικά πανεπιστήμια για τα οποία κουβεντιάζουμε, είναι ένα μικρό κλάσμα του όλου προβλήματος της εκπαίδευσης. Εγώ δεν θέλω να πω ότι με την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων λύθηκε το θέμα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, λάθος. Χρειαζόμαστε μια πολύ μεγάλη επανάσταση στον τομέα της εκπαίδευσης.»