Στον απόηχο μια εκλογικής αναμέτρησης

Οι εκλογές πέρασαν, τα μηνύματα ελήφθησαν, η ζωή αρχίζει να ανακτά τους φυσιολογικούς της ρυθμούς. Οι συζητήσεις επί συζητήσεων για τα αίτια της πτώσης και της καθόδου θεωρώ πως αποπροσανατολίζουν την κοινωνία από τα φλέγοντα ζητήματα που ταλανίζουν το μέσο πολίτη, όπως αυτό της εκπαιδευτικής μας πραγματικότητας. Φυσικά απαιτείται η αυτοκριτική και ο προβληματισμός σχετικά με τους μηχανισμούς, τις επιλογές, τις επιλογές και τα σφάλματα αλλά και τις παραλείψεις που συντέλεσαν στη διαμόρφωση μιας συγκεκριμένης πολιτικής εικόνας. Αυτό όμως πρέπει να γίνει με κάθε προσοχή, σοβαρότητα και διακριτικότητα, ώστε να μην αποβεί το μείζον πολιτικό και κοινωνικό μέλημα μιας κοινωνίας που έχει να μετρήσει πολλές πληγές από χρόνιες πολιτικές αντιπαραθέσεις και οξύτητες. ΄Αλλωστε  τα «αυτοδιοικητικά» κριτήρια που ευτυχώς λειτουργούν ακόμα σ’  αυτό τον έντονα πολιτικοποιημένο τόπο μας δεν εξασφαλίζουν την εξαγωγή βέβαιων πολιτικών συμπερασμάτων και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν απόλυτα ασφαλές κριτήριο για την επισκόπηση του πολιτικού μας χάρτη. Ενδεικτικά και βοηθητικά μπορεί να είναι κι ως τέτοια πρέπει να ειδωθούν. Εκείνο που δύναται να βοηθήσει την κοινωνία μας στηρίζοντάς της σε μια δύσκολη καμπή της είναι η ενασχόληση κι ο προβληματισμός σχετικά με  μείζονα προβλήματα, αν βεβαίως στόχος μας είναι η αναζήτηση λύσεων σ’  αυτά κι όχι μια στείρα αντιπαράθεση που θα εξασφαλίσει τη διαιώνισή τους στην καθημερινότητά μας. ΄Ολο αυτό το ομολογουμένως μακρό χρονικό διάστημα της προεκλογικής περιόδου προσδώσαμε τη σκυτάλη του λόγου και των προτάσεων στους πρωταγωνιστές της αυτοδιοικητικής αναμέτρησης προσδοκώντας στη διατύπωση λύσεων και την αποδοχή πρακτικών ικανών να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα που δημιουργούν τα χρόνια προβλήματα που μαστίζουν την τοπική κοινωνία μας. Κι είναι αλήθεια πως οι υποψήφιοι ταγοί μας είπαν πολλά, υποσχέθηκαν περισσότερα, σκόρπισαν γενναίες διαβεβαιώσεις τροφοδοτώντας μας με καλές ελπίδες για το αύριο. Τώρα ήρθε η ώρα να διαπιστώσουμε αν και πόσο απέχει η θεωρία από την πράξη. Τα λόγια πρέπει να υλοποιηθούν, οι επαγγελίες να υλοποιηθούν κατά το ανθρώπινο δυνατόν, βέβαια καθώς είναι κατά ένα μέρος δικαιολογημένη η ευχέρεια διατύπωσης λόγων έναντι της ισχνής πρακτικής εφαρμογής. «Αρχή άνδρα δείκνυσι» συμβουλεύουν οι αρχαίοι μας πρόγονοι κι ας είναι αποδέκτες του μηνύματός τους όλοι όσοι αναλαμβάνουν συνειδητά την υπεράσπιση των δικαίων του λαού. ΄Οσο για μας τους μέσους ψηφοφόρους ήρθε η στιγμή να συνειδητοποιήσουμε το σπουδαίο μετεκλογικό μας ρόλο να παρακολουθούμε την εξέλιξη των πραγμάτων παρέχοντας την αμέριστη στήριξη και συμπαράστασή μας σε κάθε θετική πρωτοβουλία αλά και τη γόνιμη κριτική μας στη διαδικασία υλοποίησης αρκούντως μεγαλεπήβολων προγραμμάτων. Αυτό αποτελεί και  το χρέος μας ως συνειδητοποιημένοι πολίτες και την σοβαρή ένδειξη σεβασμού της ύπαρξής μας αλλά και των επιλογών μας στην καθημερινή μας ζωή.

Διονύσης Λεϊμονής
φιλόλογος