|
 |
|
|
Τα αποτελέσματα για το ΚΥΣΠΕ στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 2006 έχουν ως εξής:
ΠΑΣΚ 36,07 %, ΔΑΚΕ 32,23 %, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 10,37% ΕΣΑΚ-ΔΕΕ-Σ 10,10 %, ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 7,50%, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ 2,01% ΚΑΙ ΧΕΚ 1,70 %.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως το 68,30 % του κλάδου εκφράστηκε στις εκλογές από δύο δυνάμεις, όψεις του ίδιου νομίσματος, όπου η μεν πρώτη (βλέπε ΠΑΣΚ) έχει ως όραμά της το αποκεντρωμένο σχολείο που θα σημάνει την πλήρη διάλυση του δημόσιου σχολείου, αφού θα το παραδίδει στα χέρια των δήμων δηλαδή στην κοιτίδα της σήψης και της διαφθοράς και θα μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε μετακλητούς υπαλλήλους της τοπικής αυτοδιοίκησης και η δεύτερη (βλέπε ΔΑΚΕ) αντιλαμβανόμενη την παιδεία ως εμπόρευμα θέλει να κάνει πράξη το σχολείο της αγοράς και των χορηγών πράγμα που ομολόγησε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη συνάντηση με τη ΔΟΕ αφού στο αίτημα για ίδρυση σχολικών βιβλιοθηκών απάντησε πως τα χρήματα θα πρέπει να τα αναζητήσουμε σε χορηγούς. Όχι βέβαια πως και η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί σε κάτι τέτοιο αφού ο αρχηγός της έχει προτείνει να δίνονται έδρες των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις και πολλά από τα «καταξιωμένα στελέχη» τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ οργάνωναν εκδηλώσεις σχολείων με χορηγούς.
Από την άλλη μια διασπασμένη αριστερά, στην οποία ο καθένας προσπαθεί να διατηρήσει το μαγαζάκι του δεν μπορεί να αντιληφθεί πως μόνο ενωμένη, με ένα ποσοστό 30 % περίπου θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν άλλο, πολύ πιο σημαντικό ρόλο.
Έτσι ο δικομματισμός παίζει μόνος του στο γήπεδο και τίποτα δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Αναξιοκρατία και ο θεός βοηθός. Σήμερα εμείς, αύριο εσείς, οι θεσούλες να ’ναι καλά και μόνιμο θύμα η Παιδεία. Το καλύτερο και πιο υγιές κομμάτι του κλάδου βρίσκεται παροπλισμένο, αηδιασμένο από τη μπόχα της σήψης και η διοίκηση της εκπαίδευσης παραμένει στα στιβαρά χέρια των αξιοποιημένων αναξιοτήτων του γαλαζοπράσινου στρατού.
Βέβαια είμαστε και σε περίοδο αναμονής των κρίσεων για τα στελέχη της εκπαίδευσης. Χιλιάδες συνειδήσεις έτοιμες να ξεπουληθούν και να προσκυνήσουν για μια θεσούλα της ξεφτίλας και της υποταγής στοιβάζονται στα ψηφοδέλτια που κοντεύουν να φτάσουν το ένα μέτρο μήκος προσπαθώντας μάταια να χωρέσουν το μέγεθος της κατάντιας και του ξεπεσμού αυτού του κλάδου.
Μήπως είναι τυχαίο πως η λέξη ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ δεν ακούστηκε ούτε μια φορά από τα χείλη των συνδικαλιστών μας σε όλη τη διάρκεια της απεργίας;
Μήπως είναι τυχαίο πως το ερώτημα: « ΤΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΛΟΥΜΕ;» δε βρήκε χώρο σε καμιά συζήτηση, σε κανένα πάνελ;
Τι μπορούμε λοιπόν να περιμένουμε μέσα σε μια τόσο γκρίζα και θολή ατμόσφαιρα;
Θαρρώ πως τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά όσο υπάρχουν άνθρωποι –και ευτυχώς υπάρχουν πολλοί- που εξακολουθούν να βαδίζουν με το κεφάλι ψηλά διαφυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού την αξιοπρέπειά τους και κάνοντας προς όλους καθαρό πως δεν μπορούν πια να τους κοροϊδεύουν.
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ
ΔΑΣΚΑΛΟΣ
|
|
|
Φορέων Πρωτοβάθμιας Eκπαίδευσης 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή