ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΣΔΕ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ

Συναδέλφισσες-οι

Οι εκλογές για τους αιρετούς εκπροσώπους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΔΕ-ΑΠΥΣΔΕ- ΚΥΣΔΕ) είναι κυρίως υπόθεση της διοίκησης και αυτό γίνεται αντιληπτό από όλο και περισσότερους συναδέλφους, που λειτουργούν πολιτικά με γνώμονα τη θέση τους στο δημόσιο σχολείο ως εργαζόμενοι καθηγητές.

Μπροστά στις υπηρεσιακές κάλπες της 1^ης Νοεμβρίου 2006 για την εκλογή αιρετών το βλέμμα των συναδέλφων στέκει παγωμένο και με απορία, η ψυχή τους βολοδέρνει στις μετέωρες προσδοκίες, η αλήθεια επιβάλλεται, κατά το δοκούν, απ' αυτούς που κατέχουν διαχρονικά τις θέσεις ισχύος...

Μέσα σε κλίμα πολιτικής και κοινωνικής σύγχυσης και απαξίωσης, με το νεοσυντηρητισμό και το νεοφιλελευθερισμό να γεννούν και ν’ αναπαράγουν τα φαινόμενα παρακμής του δημόσιου σχολείου, τα οποία έχουν θεριέψει, οι καθηγητές θα επιλέξουμε αιρετούς εκπροσώπους. Με την αλλαγή του άρθρου 16 του συντάγματος που προωθεί μια πιο ταξική παιδεία. 

Όλες οι κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν το γραφειοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας των Υπηρεσιακών Συμβουλίων (ΠΥΣΔΕ) και τα αξιοποίησαν για την εξαχρείωση συνειδήσεων. Τα μετέτρεψαν σε μηχανισμούς πελατειακών σχέσεων του κυβερνητικού - κρατικού συνδικαλισμού.

Αυτά γίνονται ανταλλάξιμα γραμμάτια στις εκλογικές διαδικασίες των κομματικών αιρετών χρόνια τώρα.  Γι αυτό  που έχει εκφυλιστεί ο θεσμός, επειδή  όλοι αυτοί έχουν γίνει το δεξί χέρι της διοίκησης.

Σε αυτές τις εκλογές για αιρετούς εκπροσώπους του ΠΥΣΔΕ Αιτωλ/νίας κατεβαίνουμε με το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο της «Ρ.Α.Σ» και ζητάμε την ψήφο των συναδέλφων. Λόγοι πολιτικοσυνδικαλιστικοί καθώς και ηθικής τάξης (με ορισμένους που είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν ) και όχι προσωπικοί ή για την κατάληψη κάποιας καρέκλας! Με καθαρά λόγια, πιο ζωντανοί, πιο δυνατοί! Κόντρα στο ρεύμα του βολέματος, της λούφας και της παραλλαγής!! Χωρίς να νοιώθουμε ότι εμείς μόνοι μας μπορούμε να νικήσουμε το σκοτάδι. Είμαστε όμως εδώ, για να θυμίζουμε ότι το σκοτάδι δεν είναι ανίκητο! 

Οι κομματάρχες των κυβερνητικών παρατάξεων (μεταρρυθμισμένων, διατηρητέων και αναπαλαιωμένων) ενώ δίνουν μια εσωτερική μάχη στα κόμματά τους ζητούν τη δική μας ψήφο για επιβεβαίωσή τους, χωρίς όμως να έχουν το θάρρος να κοιταχθούν στο συνδικαλιστικό «καθρέφτη». Τα Υ.Σ. στη πορεία θα αναλάβουν ένα μεγάλο μερίδιο της «βρώμικης δουλειάς» για να στηθεί το αυταρχικό σχολείο της αγοράς και να στηριχθεί η αξιολόγηση-χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, αλλά και η αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.

+ Οφείλουμε να πούμε όσα δεν είπαμε

Όταν οι δάσκαλοι των πολλών εβδομάδων απεργίας δεν είναι από άλλο πλανήτη. Αντανακλούν τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας στη διπλανή ή και τη δική μας πόρτα. 

Όταν τα δάνεια σφίγγουν όλο και περισσότερο στο λαιμό μας και η αναζήτηση της αναγκαίας δεύτερης δουλειάς μας τρομάζουν όλους.

Όταν με ευθύνη πολλών βρισκόμαστε στα σχολεία όμηροι μιας αβέβαιης εργασιακής κατάστασης. Ιδίως με την ίδρυση των ΕΠΑΛ, και των ΕΠΑΣ (Ν. 3475/06. Όταν  πολλοί συνάδελφοι ειδικοτήτων ίσως αναζητήσουν τη συνέχεια της μόνιμης εργασίας τους σε άλλο υπουργείο. Όταν για δυο ώρες πρόσθετη διδασκαλία οι άνεργοι συνάδελφοι, εάν δεν έχουν κάποιο κολλητό κλαίνε τη μοίρα τους!    

Μας τρομάζει όταν η δημόσια εκπαίδευση, δεν μετατρέπει τις σχολικές αίθουσες σε εργαστήρια

έκφρασης και δημιουργίας ενώ απαξιώνεται ως δημόσιο αγαθό!
Όταν ταξινομούνται (και στιγματίζονται) οι μαθητές σε "καλούς" και "κακούς", με μοναδικό κριτήριο την οικονομική δυνατότητα (ή και τη θέλησή τους) να περάσουν μια πανεπιστημιακή πόρτα (...).

 Μας τρομάζει επίσης η διαχρονική έλλειψη πολιτικής για την εκπαίδευση και το σφιχταγκάλιασμά της από τον άκρατο κομματισμό...

+ Πού πάμε, αλήθεια;

Γιατί ένας εκπαιδευτικός θα πρέπει να αναζητεί δεύτερη εργασία για να επιβιώσει; Σ' ένα "ενιαίο μισθολόγιο" για το Δημόσιο, με ποια κριτήρια κοινωνικής προσφοράς όλοι οι άλλοι  έχουν αποδοχές υπερδιπλάσιες ή και πολλαπλάσιες του εκπαιδευτικού; Τα 103 ευρώ είναι το πρόβλημα και μάλιστα σε ατελείωτες δόσεις;

Γιατί καλλιεργείται ο μύθος πως ο εκπαιδευτικός εργάζεται λιγότερες ώρες, όταν είναι ο μόνος δημόσιος υπάλληλος που παίρνει δουλειά στο σπίτι, αφού για την προετοιμασία κάθε ώρας διδασκαλίας απαιτείται υπερδιπλάσιος χρόνος;
Γιατί ο εκπαιδευτικός, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι παιδαγωγός,  πρέπει να επιβαρύνεται και με καθήκοντα γραμματέα, κλητήρα, επιστάτη, θυρωρού, φύλακα, συνοδού, λογιστή και προγραμματιστή;
Γιατί, όλοι αυτοί που λοιδορούν τους εκπαιδευτικούς στα τηλεοπτικά "παράθυρα" δεν επιχειρούν να ζήσουν για ένα μόνο μήνα με τις αποδοχές ενός εκπαιδευτικού, μπας και καταλάβουν τι εστί  νεοελληνικό«θαύμα;
Γιατί, τέλος, κάθε κόμμα ως αντιπολίτευση θεωρεί δίκαια τα αιτήματά μας και συμπαρίσταται στους αγώνες μας, ενώ ως κυβέρνηση πάσχει από το «σύνδρομο της αμνησίας» και μας παρέχει πλουσιοπάροχα θα;

Γιατί ο νέος συνάδελφος να φοβάται και να γίνεται όμηρος σε μια μετέωρη κατάσταση, που διατηρούν σκόπιμα;

Μας φοβίζει το ότι για άλλη μια φορά, κανείς δε θα αισθανθεί την ανάγκη να απαντήσει με ειλικρίνεια στους εκπαιδευτικούς.

Εκείνο που μας τρομοκρατεί είναι το ό,τι η ελληνική κοινωνία έχει αποδεχθεί πως τα σχολεία αποτελούν «πάρκινγκ» παιδικών ψυχών και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να περιοριστούν στο ρόλο των «νταντάδων».

+ Μήπως κάπου κι εμείς χάσαμε το τρένο;

+ Ίσως είναι καιρός «Να ξυπνήσουμε!»

- Πρέπει τούτη τη φορά να πάρουν ένα ηχηρό μήνυμα όλοι τους.

- Γι’ αυτό Ζητάμε να στηριχθεί η καινούργια προσπάθειά μας. Ας τους αφήσουμε όλους αυτούς μόνους, με τους δικούς τους ανθρώπους κι ας τους μοιραστούν μεταξύ τους.

- Η ψήφος στη «ΡΑΣ» είναι μια ψήφος που θ’  αρχίσει να πολλαπλασιάζεται από την επομένη των εκλογών, γιατί οι εκπαιδευτικοί, είναι δύναμη αμφισβήτησης και δημιουργίας.

- Δώστε μας δύναμη με την προσωπική σας ψήφο.

- Οι μάχιμοι καθηγητές θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους.

- Έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση των συναδέλφων μας!

23 Οκτωβρίου 2006

Τώρα ψηφίζουμε Ρ.Α.Σ.

…για να βάψουμε με άλλα χρώματα

 την πραγματικότητα