ΕΛΙΓΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΞΕΣΗΚΩΜΟ:

Αναβάλλουν τη συζήτηση για το άρθρο 16 και την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης.

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Το βράδυ της Παρασκευής 20/10 ανακοινώθηκε εντελώς αιφνιδιαστικά ότι ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής, ύστερα από αίτημα του ΠΑΣΟΚ, ανέβαλε τη έναρξη της συζήτησης για την Συνταγματική Αναθεώρηση του άρθρου 16,  για τον Ιανουάριο 2007.

Η ανακοίνωση αυτή ήλθε αμέσως  μετά την ανακοίνωση της απόφασης των απεργών δασκάλων ότι συνεχίζουν για 6η εβδομάδα την απεργία τους, την αντίστοιχη ανακοίνωση της ΟΛΜΕ που συνεχίζει με τριήμερη απεργία καθώς και την είδηση ότι οι μαθητικές καταλήψεις πολλαπλασιάζονται, φτάνοντας ήδη στα 1000 κατειλημμένα σχολεία, ενώ με ραγδαίο ρυθμό αυξάνονται οι φοιτητικές καταλήψεις σε όλη τη χώρα.

Μπροστά στον πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό και το μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού με το μεγάλο πανεκπαιδευτικό - πανεργατικό αγωνιστικό ραντεβού της Τετάρτης 25/10 οι δύο εταίροι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αποφάσισαν άρον – άρον την αναβολή της συζήτησης στη Βουλή. Το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται έτσι, το καλύτερο στήριγμα της κυβέρνησης Καραμανλή. Προκειμένου να μην απαντήσει στο αίτημα της κοινωνίας  και όλου του μεγαλειώδους κινήματος για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και τη στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης, δίνει τη σανίδα σωτηρία ς στην κυβέρνηση Καραμανλή με την αίτηση για αναβολή και αποδεκνύεται έτσι το καλύτερο στήριγμά της.

Και για αν ολοκληρώσει την πολιτική στήριξη στην ουσία της πολιτικής της Ν.Δ., εξαγγέλλει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρωτοβουλία για την εκπαίδευση , όπου ούτε λίγο, ούτε πολύ καλεί τους εκπαιδευτικούς να αποδεχτούν την αξιολόγηση ώστε να συζητήσει κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ τη «λύση» των αιτημάτων μας και εμείς να λύσουμε την απεργία. Γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση στηρίζει την επίθεσή της στους νόμους του ΠΑΣΟΚ και ότι το ΠΑΣΟΚ προσδοκά στο πέρασμα νόμων από τη ΝΔ που θα το διευκολύνουν στη δικιά του αντιεκπαιδευτική πολιτική, όποτε και αν γίνει κυβέρνηση. Γιατί το να πεις ναι στην αξιολόγηση σημαίνει να πεις ναι στη σύνδεση μισθού- απόδοσης – βαθμού, σημαίνει κατηγοριοποίηση των σχολείων με βάση τους κανόνες της αγοράς, σημαίνει μικρότερη χρηματοδότηση των σχολείων, ειδικά αυτών των φτωχών περιοχών, σημαίνει εξετάσεις, απόρριψη και φραγμούς για τους μαθητές.

Δεν ξεχνάμε ότι οι δεσμεύσεις στη  πολιτική της Ε.Ε. στις συνόδους Λισαβόνας και Μπολόνιας που εκφράζουν την καρδιά της επίθεσης απέναντι στη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση, είναι κοινή.

Από την άλλη όμως  η «αδιάλλακτη», σκληρή, αμετακίνητη και ανίκητη κυβέρνηση Καραμανλή αποδεικνύεται χάρτινη και πανικόβλητη. Αρπάζει το σωσίβιο του ΠΑΣΟΚ για να  διασωθεί και με την ελπίδα ότι θα κατευνάσει τις αντιδράσεις και τον πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό. Αυτή λοιπόν η στιγμή είναι που φαίνονται τα σοβαρά σημάδια «κούρασης» και υποχώρησης της κυβέρνησης. Από την απόλυτη αδιαλλαξία και τα ΜΑΤ περνάει στα χαμόγελα και τα επικοινωνιακά παιχνίδια με την αγωνιώδη προσπάθεια να εμφανίσει ότι συζητάει και ασχολείται με τα αιτήματα της απεργίας - χωρίς πρακτικό αντίκρισμα πάντα. Είναι ενδεικτικές  οι δηλώσεις Αλογοσκούφη «ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε σε άλλες μεταρρυθμίσεις αλλά να εμπεδώσουμε όσες έχουμε εισάγει» δείχνοντας σαφώς ότι δεν αντέχουν να ανοίξουν και άλλα μέτωπα τα οποία σχεδίαζαν.

Την ίδια στιγμή ο υποταγμένος συνδικαλισμός δείχνει το πραγματικό του προσωπείο. Η ΓΣΕΕ αρνείται να κηρύξει 24 απεργία ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, δεν συμπαρατάσσεται με τον αγωνιστικό, απεργιακό βηματισμό της εκπαίδευσης ενώ την ίδια στιγμή πραγματοποιεί συνάντηση εργασίας με την υπουργό Παιδείας, κ. Γιαννάκου. Τι συζήτησαν άραγε; Το πώς η ΓΣΕΕ θα στήσει το πρώτο ιδιωτικό πανεπιστήμιο, όπως είχε αποφασίσει η ΓΣΕΕ από την εποχή του Πολυζωγόπουλου;

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΔΙΑΝΥΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΟ

Αυτή την  ώρα, που ο αγώνας μας διανύει την πιο αποφασιστική του περίοδο, πρέπει να διευρύνουμε το μέτωπο του αγώνα και να απαιτήσουμε τη συνολική υποχώρηση της κυβέρνησης και της συγκυβερνώσας αντιπολίτευσης από την αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή τους πολιτική.

Πρέπει τώρα το μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού με το συλλαλητήριο την Τετάρτη στις 25/10 να γίνει ένας πραγματικός παλλαϊκός ξεσηκωμός που θα  απαιτήσει εδώ και τώρα :

·        Την οριστική ματαίωση της αντιδραστικής Συνταγματικής Αναθεώρησης.

·        Την ανατροπή της αέναης λιτότητας και της φτώχειας για τους εργαζόμενους με τη δίκαιη αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου τώρα.

·        Μισθούς πάνω από το όριο φτώχειας. 1400 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους.

·        Να μπει επιτέλους φρένο στα υπερκέρδη και τις φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεως, των τραπεζών και γενικά του κεφαλαίου, στην αύξηση των λεγόμενων αμυντικών δαπανών που έχουν μετατραπεί σε επιθετικές δαπάνες για την υποστήριξη των στρατιωτικών αποστολών έξω από την Ελλάδα, όπως και  στη φορολογική ασυλία της επίσημης Εκκλησίας.

·        Να μπει τέρμα στις «μίζες στους κουμπάρους και στα καρτέλ», καθώς και στον χορό των δις από τους περίφημους κοινοτικούς πόρους που καταλήγουν στα ταμεία κάθε είδους τρωκτικών, εταιρειών και επιχειρήσεων.

·        Την ακύρωση τώρα όλων των εφιαλτικών αντιασφαλιστικών σχεδίων, μαζί με την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα – Ρέππα. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς για όλους ή στα 55 χρόνια ζωής.

·        Ενιαία Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς και κοινωνικούς αποκλεισμούς. Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού ή 5% του ΑΕΠ.

·        Να μπει φραγμός στην υποταγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, που προωθείται με βασικό μηχανισμό την αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση σχολείων και σχολών, μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών.

·        Τη μόνιμη και σταθερή εργασία παντού με την κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής και επισφαλούς εργασίας.

·        Την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.