Προκλητική φιλοκυβερνητική στάση των «Κ»ΚΕ-«Ριζοσπάστη»: η ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν καταδικάζει την επίθεση και ο «Ριζοσπάστης» δεν την προβάλλει ούτε δημοσιεύει φωτογραφίες.

Η μεγάλη και σημαντική απεργία των δασκάλων που άρχισε στις 18 Σεπτέμβρη μπαίνει την επόμενη βδομάδα, αρχές Οκτώβρη, στην 3η βδομάδα, βδομάδα για την οποία έχουν αναγγείλει, μέσω της ΟΛΜΕ, 48ωρη απεργία και οι καθηγητές. Μεγάλη τόσο από την άποψη συμμετοχής των δασκάλων σ’ αυτή αλλά και σε σχέση μ’ άλλες προηγούμενες, αλλά και από άποψη διάρκειας. Σημαντική καταρχήν εξαιτίας της κατάλληλης χρονικής στιγμής που επιλέχτηκε από τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ) για την πραγματοποίησή της, αφού έρχεται σε μια χρονική στιγμή ως συνέχεια της απεργίας των πανεπιστημιακών, αρχές καλοκαιριού, αλλά και των νικηφόρων και συνάμα σημαντικότατων αγώνων των φοιτητών με τις καταλήψεις των σχολών τους και κατά δεύτερο γιατί αφορά άμεσα την πάλη όλων των εργαζομένων και του λαού ενάντια στην αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή γενικότερα.

Η μεγάλη απεργία των δασκάλων αποφασίστηκε στις 24 Ιούνη από τη ΔΟΕ που έχει στους κόλπους της 72.000 δασκάλους. Είναι γνωστό ότι οι δάσκαλοι προβάλουν από πέρυσι, ανάμεσα στα άλλα το αίτημα των 1400 ευρώ για τον πρωτοδιορισμένο δάσκαλο, ένα αίτημα πέρα για πέρα δικαιολογημένο που έπρεπε ήδη να είχε ικανοποιηθεί, όταν μάλιστα παρθεί υπόψη το μεγάλο και πρωτοφανές κύμα ακρίβειας που έχει αγκαλιάσει την οικονομία της χώρας και όταν ένας πρωτοδιορισμένος δάσκαλος, χωρίς παιδιά, φτάνει τα 955 ευρώ ενώ με δυο παιδιά φτάνει τα 1000. Απ’ τα δημοσιευμένα στον τύπο στοιχεία γίνεται γνωστό ότι ο πρώτο μισθός κυμαίνεται γύρω στις 12550 ενώ ο καταληκτικός γύρω στις 18400 ευρώ τη στιγμή που στις χώρες της ΕΕ ο μέσος όρος είναι 23160 ευρώ και 40650 αντίστοιχα, σε πολλές δε χώρες της ΕΕ οι αποδοχές των δασκάλων είναι τουλάχιστον διπλάσιες.

Ασφαλώς η αντιδραστική κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ εμπαίζει τους δεκάδες χιλιάδες δασκάλους της χώρας και τους αντιμετωπίζει με προκλητικότητα ενώ παράλληλα τους συκοφαντεί συστηματικά. Όμως οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν μαχητικά τον αγώνα τους.

Στις 18 Σεπτέμβρη συγκεντρώθηκαν έξω από το Υπουργείο Παιδείας ενώ την Τετάρτη 20 Σεπτέμβρη το μεσημέρι ώρα 12 πραγματοποίησαν το κεντρικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια, στο οποίο συμμετείχαν καθηγητές Γυμνασίου-Λυκείου και Πανεπιστημιακοί. Η ΟΛΜΕ την ίδια μέρα κήρυξε 3ωρη στάση εργασίας πανελλαδικά και η ΑΔΕΔΥ παναττική στάση εργασίας. Πρωτοφανής υπήρξε η συμμετοχή στην απεργία που έφτασε 85 έως 95% πανελλαδικά.

Στο συλλαλητήριο της Τετάρτης συμμετείχαν και οι εργαζόμενοι στους Δήμους με απόφαση της ΠΟΕ-ΟΤΑ που κήρυξε στάση εργασίας από της 11:30 το πρωί ως τη λήξη του ωραρίου.

Οι πάνω από 7.000 συγκεντρωμένοι στα Προπύλαια αρχίζουν, μετά τις ομιλίες, την πορεία προς το Σύνταγμα με προορισμό το Μέγαρο Μαξίμου με συνθήματα «Μαριέτα Γιαννάκου είσαι ανεπαρκής, μ’ αυτή την απεργία θα επιμορφωθείς», «για κουμπαριές και μίζες τα βρίσκουν τα λεφτά, αλλά για την παιδεία τους πιάνει τσιγκουνιά», «οι δάσκαλοι στους δρόμους με τους φοιτητές, όλοι μαζί στο τέλος θα βγούμε νικητές» κ.λπ.

Πριν φτάσουν στην Βουλή δέχονται την πρώτη επίθεση των ΜΑΤ με γκλοπς, δακρυγόνα και χημικά. Ανασυντάσσονται εκ νέου συνεχίζουν την πορεία τους για να δεχθούν και δεύτερη βάρβαρη επίθεση, υποχωρώντας συντεταγμένοι προς τα Προπύλαια. Η αστυνομία διενεργεί συλλήψεις, ενώ οι διαδηλωτές προσπαθούν να αποσπάσουν τους συλληφθέντες απ’ τα χέρια των αστυνομικών.

Ο πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας δεν περιορίστηκαν μόνο να στείλουν τους πραιτωριανούς του Πολύδωρα κατά των απεργών δασκάλων, προχώρησαν και σε προκλητικές, συκοφαντικές και θρασύτατες δηλώσεις σε βάρος των δασκάλων δια στόματος της ανεκδιήγητης Μ. Γιαννάκου που χαρακτηρίζει τους δασκάλους «ανέντιμους»: «τι άλλο μπορεί να κάνει ένας έντιμος άνθρωπος σε μια τόσο ανέντιμη κατάσταση;». Φαίνεται πως στην περίπτωση της υπουργού Παιδείας η προκλητικότητα και παχυδερμία δεν γνωρίζουν όρια. Ετσι ορθά δήλωσε η ΔΟΕ δια του προέδρου της: «επιστρέφουμε τον χαρακτηρισμό στο ακέραιο, προσαυξημένο μάλιστα κατά 17,5 ευρώ που της επιστρέψαμε εχθές» («Ελευθεροτυπία», 27/09/2006, σελ.8).

Οι ρεφορμιστές συνδικαλιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ – με εντολή προφανώς της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσία του «Κ»ΚΕ που συνεργάζεται στενά με την αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ και έχει αναλάβει σαφή δέσμευση να διασπά μόνιμα και συστηματικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις όλων των κλάδων των εργαζομένων – αντί να συμμετέχουν στην κεντρική συγκέντρωση των δασκάλων που κάλεσε η ΔΟΕ στα Προπύλαια, αυτοί οργάνωσαν για πολλοστή φορά ξεχωριστή διασπαστική συγκέντρωση στην Ομόνοια: «συγκέντρωση διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια» («Ρ», 21/09/2006, σελ.19), διασπώντας, προς όφελος των κυβερνητικών σχεδίων, την απεργιακή κινητοποίηση των δασκάλων, μια απ’ τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις απ’ την οποία τρέμει η αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή.

Πέρα απ’ αυτό οι γκεμπελίσκοι της σοσιαλδημοκρατικής αντικομμουνιστικής φυλλάδας «Ριζοσπάστης» έχουν το θράσος να μιλάνε για κάποια άλλη συγκέντρωση στα Προπύλαια: «παράλληλα χθες, άλλη μια απεργιακή κινητοποίηση πραγματοποιούνταν με συγκέντρωση στα Προπύλαια» («Ρ», 21/09/2006, σελ.19), όταν μάλιστα είναι πασίγνωστο: πρώτο ότι αυτή η «άλλη» κινητοποίηση ήταν η κεντρική και μόνη συγκέντρωση που κάλεσαν οι ρεφορμιστές συνδικαλιστές ηγέτες στη ΔΟΕ, δεύτερο ότι τη συγκεκριμένη απεργία αποφάσισε, ως γνωστόν, και καθοδηγεί η ΔΟΕ, τρίτο ότι οι ρεφορμιστές του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών δεν αποφάσισαν – ούτε ήταν δυνατό να αποφασίσουν – τη συγκεκριμένη απεργιακή κινητοποίηση των δασκάλων. Κι αυτά ακριβώς αποσιωπούν οι γκεμπελίσκοι αστοί δημοσιογραφίσκοι του «Ριζοσπάστη». Ηταν δε τέτοια η διασπαστική τους γύμνια στην Ομόνοια που δεν τόλμησαν να δημοσιεύσουν ανάλογη φωτογραφία με τα πανό του ΠΑΜΕ αλλά περιορίστηκαν σε μια φωτογραφία κάποιων δεκάδων μαθητών («Ρ», 21/09/2006, σελ.19).

Η ξεχωριστή συγκέντρωση των ηγετών του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια έχει ως αποκλειστικό στόχο την διάσπαση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ των δασκάλων γύρω απ’ τα κεντρικά αιτήματά τους, υπονομεύει ευθύς εξαρχής την ανάπτυξη της ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑΣ, αποδυναμώνει τον αγώνα τους με σκοπό να καταστήσει την απεργιακή τους κινητοποίηση ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ.

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ πιστή στην εφαρμογή των δεσμεύσεων της απέναντι στην αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή να σαμποτάρει την ανάπτυξη και ενότητα του αγώνα των δασκάλων – και κάθε αγώνα των εργαζομένων – πρώτο, οργανώνει διασπαστική συγκέντρωση των δασκάλων του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια, δεύτερο η ηγεσία των εργατοπατέρων του ΠΑΜΕ, παρόλο που το μπορεί και είναι μέρα συμπαράστασης στον αγώνα των δασκάλων, δεν κινητοποιεί τους εργαζόμενους προς συμπαράσταση του αγώνα των απεργών δασκάλων για να μην αποκτήσει ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ η συγκέντρωση και ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση και φέρει έτσι σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, τρίτο ο «Ριζοσπάστης» (21/09/2006) δεν προβάλει καθόλου τον αγώνα των δασκάλων πρωτοσέλιδα αλλά καταχωνιάζει την κινητοποίησή τους στην σελίδα 19. Επιπλέον είναι γνωστό ότι η ηγεσία του «Κ»ΚΕ ήταν εντελώς αντίθετη με την απεργία των δασκάλων παραμονές εκλογών, γι’ αυτό το συνδικαλιστικό στέλεχος του ΠΑΜΕ Γιάννης Δελής γράφει, μ’ αφορμή το συνέδριο της ΔΟΕ: «οι ψήφοι της ΠΑΣΚ, των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και της ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ αθροίστηκαν και συναποφασίστηκαν το διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα δράσης» («Ριζοσπάστης» 7/07/2006, σελ.18). Δεν ήθελε να πραγματοποιηθεί η απεργία αλλά ευτυχώς δεν μπόρεσε να την ματαιώσει.

Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, και για να εξυπηρετηθούν τα εκάστοτε κυβερνητικά σχέδια έχει μετατρέψει τη ρεφορμιστική ηγεσία του ΠΑΜΕ σ’ έναν ιδιόμορφο απεργοσπαστικό μηχανισμό στην υπηρεσία των απεργοσπαστικών μηχανισμών της κυβέρνησης, σε μακρύ αόρατο χέρι και πανάθλιο «συμπλήρωμά» τους.

Το μόνο που φοβάται η αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ των εργαζομένων και η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών τους κινητοποιήσεων. Και ακριβώς αυτά τα δυο πρέπει πάση θυσία να υπονομευτούν-«σπάσουν», κι αυτό το ρόλο τον έχει αναθέσει η κυβέρνηση στις ηγεσίες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ. Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν οι ρεφορμιστές ηγέτες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ ότι η διάσπαση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ οδηγεί σε εξασθένηση-ματαίωση της ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑΣ των αγώνων μ’ αποτέλεσμα να είναι προδιαγεγραμμένη η αποτυχία τους. Επομένως η στάση τους αυτή δεν είναι απλά κάποιο «λάθος» των ρεφορμιστών ηγετών αλλά πρόκειται για συνειδητή προδοτική επιλογή-γραμμή των ρεφορμιστών ηγετών με συγκεκριμένη ανάληψη δέσμευσης απέναντι στην ΝΔ για να υλοποιούνται χωρίς εμπόδια τα προς όφελος του κεφαλαίου κυβερνητικά μέτρα.

Μόνο στη βάση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑΣ οι αγώνες των εργαζομένων είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ-νικηφόροι όπως έδειξε η μαζική πανελλαδική κινητοποίηση το 2001 για το Ασφαλιστικό, η πρόσφατη νικηφόρα πάλη των γάλλων φοιτητών και τελευταία η μεγάλης σημασίας νικηφόρα πάλη των φοιτητών μέσω των μαζικών καταλήψεων (σ’ αυτή ήταν οφθαλμοφανέστατη η φιλοκυβερνητική στάση της προσκείμενης στο «Κ»ΚΕ φοιτητικής παράταξης που πήγε χέρι-χέρι με την κυβερνητική ΔΑΠ ενάντια στις καταλήψεις).

Σ’ αντίθεση με τα δίδυμα αδέλφια τους, τους χρουστσωφικούς σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΝ, οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ δεν καταδίκασαν τη βάρβαρη φασιστική επίθεση των ΜΑΤ της 20ης Σεπτέμβρη κατά των απεργών δασκάλων διαδηλωτών. Ποτέ ως τώρα η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν έχει καταδικάσει τις βάρβαρες φασιστικές επιθέσεις των ΜΑΤ του γνωστού φασιστοειδούς, «κανίβαλο» της δεξιάς, Β. Πολύδωρα. Μάλιστα πριν λίγους μήνες ο «Ριζοσπάστης» - εκτελώντας προφανώς εντολή του Β. Πολύδωρα – όταν δέχτηκαν επίθεση των ΜΑΤ οι διαδηλωτές κατά την επίσκεψη της Κοντολίζα Ράϊς στην Αθήνα ο «Ριζοσπάστης» παρά«πληροφορούσε» την εργατική τάξη, τον λαό και τους αναγνώστες του ότι τα ΜΑΤ δεν έκαναν χρήση γκλοπς, δακρυγόνων και επικίνδυνων για την υγεία χημικών ουσιών αλλά έριχναν «πιπερόσκονη» για «φτάρνισμα» των διαδηλωτών («Ρ», 26/04/2006, σελ.16-17).

Κι αυτή τη φορά ο «Ριζοσπάστης», μ’ εντολή προφανώς της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, από την πλευρά του όχι μόνο δεν πρόβαλε πρωτοσέλιδα με φωτογραφίες το γεγονός της βάρβαρης επίθεσης των ΜΑΤ, όπως έπραξαν σειρά αστικές εφημερίδες, αλλά, απεναντίας, δεν δημοσίευσε ούτε στις μέσα σελίδες φωτογραφίες απ’ την επίθεση των ΜΑΤ («Ρ», 21/09/2006, σελ.19).

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο «Ριζοσπάστης» αποσιωπά και δεν προβάλει τις επιθέσεις των ΜΑΤ ενάντια σε διαδηλωτές, είναι η πέμπτη κατά σειρά φορά ως τώρα.

Η προκλητικά φιλοκυβερνητική στάση των ηγετών του «Κ»ΚΕ και του «Ριζοσπάστη» επιβεβαιώνει-αποδεικνύει, κι αυτή τη φορά, την ύπαρξη αντιδραστικής συνεργασίας μεταξύ «Κ»ΚΕ-ΝΔ, επιπλέον τη συνέχισή της αλλά και την υλοποίηση των μεταξύ τους δεσμεύσεων σ’ όλα τα επίπεδα.

Τέλος, την ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν την ενδιαφέρει ο αγώνας των δασκάλων να είναι νικηφόρος αλλά το: «δάσκαλε, τι θα ψηφίσεις;» («Ρ», 27/09/2006, σελ.32), αφού βέβαια συνάμα φροντίζει να τον διασύρει και συκοφαντήσει («Ρ», 28/09/2006, σελ.2, κλπ.). Η άκρατη ψηφοθηρία και ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ έχουν αποκτήσει παροιμιώδεις διαστάσεις.

Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55

Εφημερίδα Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 234 15-30 Σεπτέμβρη 2006