ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ Αδιέξοδη και ταξική η ρύθμιση για τη βάση εισαγωγής

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην ΑΝΝΑ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ

«Αδιέξοδο και ταξικό» χαρακτηρίζει η Μιλένα Αποστολάκη τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση, μέσω της καθιέρωσης της βάσης εισαγωγής στις σχολές της Ανώτατης Εκπαίδευσης, προσπάθησε να απαντήσει στο γενικευμένο αίτημα για αναβάθμιση της Παιδείας.

 
Ωστόσο, αν και επισημαίνει με έμφαση πως πρόκειται για μια κουτοπόνηρη λογική, που χώρισε τους μαθητές σε ικανούς και «αγράμματους», η υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν διστάζει να αναγνωρίσει την ανάγκη ύπαρξης «ενός ελάχιστου ορίου επάρκειας». Οπως δεν διστάζει να αναγνωρίσει τα «λάθη και τις αστοχίες» του παρελθόντος από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά, από την άλλη, και τον υποκριτικό χαρακτήρα της μεταρρύθμισης από τη σημερινή κυβέρνηση, αν τελικώς αυτή εξαντληθεί στην αλλαγή μόνο του συστήματος των πρυτανικών εκλογών. «Ποιος, αλήθεια, πιστεύει ότι αυτή η ρύθμιση θα φέρει την εκπαιδευτική άνοιξη;», αναρωτιέται.

Η συζήτηση, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή τις συνέπειες της νέας ρύθμισης στα (περιφερειακά κυρίως) ΤΕΙ αλλά και τις ευρύτερες εξελίξεις στον χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, έχει ως εξής:

**Συμφωνείτε με την καθιέρωση της βάσης εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα;

* «Η ρύθμιση που ψήφισε η κυβέρνηση είναι πρόχειρη, αποσπασματική και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον μαρασμό μιας τεράστιας εθνικής επένδυσης. Υπαγορεύτηκε από την κουτοπόνηρη λογική της κυβέρνησης που χώρισε τους μαθητές σε ικανούς και "αγράμματους", προκειμένου να απαντήσει με αυτόν τον ταξικό και αδιέξοδο τρόπο στο γενικευμένο αίτημα αναβάθμισης της παρεχόμενης παιδείας. Με αυτόν τον τρόπο οι χιλιάδες αυτοί μαθητές που απέκλεισε με την τεχνική του "σφαγέα" διοχετεύονται σε μεγάλο ποσοστό σε ιδιωτικά κέντρα ελευθέρων σπουδών της χώρας μας ή, ενδεχομένως, σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.

Ενα ελάχιστο όριο επάρκειας πρέπει να υπάρχει. Ομως, η θέσπισή του προϋποθέτει επιστημονική προσέγγιση και όχι λαϊκισμό. Θα πρέπει, π.χ., να ποικίλλει με βάση τις απαιτήσεις των ίδιων των Ιδρυμάτων, τα οποία θα έπρεπε να έχουν συμμετάσχει με επεξεργασμένες θέσεις και όχι να καλούνται τέλη Ιουλίου από την κυβέρνηση να συμμετάσχουν σε Επιτροπή Χωροταξικού Σχεδιασμού, προκειμένου η κ. Γιαννάκου και ο πρωθυπουργός να διασώσουν ψήφους και αξιοπιστία».

**Οι διοικήσεις των ΤΕΙ δηλώνουν πως, όποια απόφαση κι αν λάβουν τα ίδια για το μέλλον τους, σε καμία περίπτωση δεν προλαβαίνουν το τρέχον ακαδημαϊκό έτος. Με ποια διορθωτικά μέτρα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα της δυσλειτουργίας των περιφερειακών ΤΕΙ -αφού αυτά εμφανίζουν κυρίως το πρόβλημα- και σε ποια κατεύθυνση, δεδομένης της αμετάκλητης θέσης του ΥΠΕΠΘ για την ισχύ του μέτρου;

* «Στο ερώτημά σας ας απαντήσει κατ' αρχήν η κ. Γιαννάκου, που εν μέσω θέρους περιόδευσε σε όλα τα περιφερειακά ΤΕΙ, καθησυχάζοντας τις διοικήσεις τους ότι κανένα τμήμα τους δεν πρόκειται να κλείσει. Ή τους είπε ψέματα γνωρίζοντας τις συνέπειες της πολιτικής της και επιλέγοντας πυροσβεστικά να καταλαγιάσει το μέτωπο που προκάλεσε ή δεν είχε εκτιμήσει ορθά την πραγματικότητα. Οι αλλαγές των γνωστικών πεδίων, οι συγχωνεύσεις συγγενών τμημάτων και ο επανασχεδιασμός του εκπαιδευτικού χάρτη σε κάθε σύγχρονο κράτος προηγούνται της εφαρμογής μέτρων, ιδιαίτερα όταν αυτά οδηγούν σε αποκλεισμούς. Υστερα από αυτά οδηγείσαι από τις εισηγήσεις των ίδιων των Ιδρυμάτων στη θέσπιση ρυθμίσεων για τις οποίες, ακριβώς επειδή έχουν προηγηθεί εμπεριστατωμένη μελέτη και διάλογος, είναι αποδεκτά, έχουν σύμμαχο την κοινωνία και η εφαρμογή τους δεν απαιτεί διορθωτικά μέτρα».

**Στις αιτίες των αδιεξόδων της Ανώτατης Εκπαίδευσης περιλαμβάνεται και η ίδια η διεύρυνσή της με την αλόγιστη -κατά κοινή πλέον παραδοχή- ίδρυση τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ που ξεκίνησε επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται αναδιαμόρφωση ο χάρτης των Ανώτατων Ιδρυμάτων; Πριν από μερικά χρόνια (επί Π. Ευθυμίου) επιχειρήθηκε -χωρίς να ολοκληρωθεί ποτέ- ο χωροταξικός ανασχεδιασμός του χάρτη των Ιδρυμάτων της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Τώρα ξεκινά ο χωροταξικός ανασχεδιασμός των ΤΕΙ. Ποιοι οι όροι, οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια εξορθολογισμού της λειτουργίας των Ιδρυμάτων;

* «Η διεύρυνση της δυνατότητας των Ελλήνων μαθητών να συνεχίσουν τις σπουδές τους, μετά το Λύκειο, επεκτείνοντας τους ορίζοντές τους υπήρξε σαφής ιδεολογική και πολιτική επιλογή του ΠΑΣΟΚ. Απηχεί και σήμερα το όραμά μας για μια κοινωνία ίσων ευκαιριών και κοινωνικής δικαιοσύνης, με διευρυμένο το δικαίωμα στη μόρφωση. Το 1993 ο φοιτητικός πληθυσμός αντιστοιχούσε στο 27% του συνολικού και το 2002 έφθασε το 58%. Είμαστε περήφανοι γι' αυτό το επίτευγμα, καθώς και για την αύξηση του αριθμού των Τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ασφαλώς στον σχεδιασμό αυτόν υπήρξαν και λάθη και αστοχίες. Ασφαλώς, επίσης, η χρηματοδότηση του εγχειρήματός τους θα έπρεπε να είναι γενναιότερη. Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται σήμερα ένας επανασχεδιασμός του εκπαιδευτικού χάρτη της χώρας, που δεν θα περιοριστεί στη γεωγραφική του διάσταση, θα ξεκινήσει από τα γνωστικά αντικείμενα και θα αφουγκράζεται τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, που όπως δείχνουν οι προτιμήσεις των υποψήφιων φοιτητών αποτελεί κυρίαρχο ζητούμενό τους».

**Η πρόταση για την αλλαγή του συστήματος εκλογής των πρυτανικών αρχών στα Ανώτατα Ιδρύματα με την καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας των φοιτητών στην εκλογική διαδικασία περιλαμβάνεται στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από το εύρος που θα έχει, τελικά, η επιδιωκόμενη μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η συγκεκριμένη πρόταση φαίνεται να είναι από αυτές που θα επικρατήσουν ή, κατά άλλους, θα διασωθούν. Συμφωνείτε; Θα πατάξει τα φαινόμενα διαπλοκής μεταξύ παρατάξεων και διοικήσεων, όπως δηλώνουν οι υποστηρικτές της πρότασης;

* «Οι πολίτες δεν εξαπατώνται και η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι όσα τεχνάσματα και αν επινοήσει, όσα ευρήματα δημοσκοπήσεων και αν χρησιμοποιήσει ως άλλοθι, δεν θα μπορέσει να πείσει μια ολόκληρη κοινωνία πως οι διοικητικού και ήσσονος σημασίας ρυθμίσεις που προωθεί συνιστούν μεταρρύθμιση και υπηρετούν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για αλλαγές στην Εκπαίδευση.

Η χειραφέτηση του πανεπιστημίου, η αποκομματικοποίησή του, η ανατροπή καταλοίπων της Μεταπολίτευσης που δεν αντιστοιχούν στο σημερινό δημοκρατικό κεκτημένο είναι αναγκαίες. Ομως, ποιος αλήθεια πιστεύει ότι αυτή η ρύθμιση που προτάσσει η κυβέρνηση θα φέρει στον τόπο μια εκπαιδευτική άνοιξη και θα αναβαθμίσει την ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών;».

**Τα πανεπιστήμια διέρχονται τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων ετών. Τι θα αποφόρτιζε το κλίμα στην Ανώτατη Εκπαίδευση; Στον διάλογο, ο οποίος έχει μεταφερθεί στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, ποια στάση θα τηρήσει το ΠΑΣΟΚ;

* «Η μεγαλύτερη, πράγματι, κρίση των τελευταίων ετών είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής και των χειρισμών της. Το ΠΑΣΟΚ, παρά τα αδιέξοδα που η κυβέρνηση προκάλεσε, είναι το μόνο κόμμα το οποίο παραμένει στη διαδικασία της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, εμμένοντας στην άποψή του για την ανάγκη διαλόγου. Η λύση για την αποφόρτιση του κλίματος και την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η άμεση απόσυρση του προσχεδίου από την κυβέρνηση και η έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου για μια γενναία και ριζοσπαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Η μεταρρύθμιση που το ΠΑΣΟΚ επαγγέλλεται θα ξεκινήσει από το Δημοτικό σχολείο με την ανατροπή του σημερινού δασκαλοκεντρικού συστήματος και την τροποποίηση των αναλυτικών προγραμμάτων. Θα συνεχιστεί στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, αποσυνδέοντας το Λύκειο από το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και εισάγοντας ένα νέο σύστημα εισαγωγής, που δεν θα εξοντώνει τους μαθητές και τις οικογένειές τους, εξασφαλίζοντας εναλλακτικές λύσεις και δεύτερες ευκαιρίες σε όσους δεν τα κατάφεραν. Και, τέλος, θα ολοκληρωθεί με την ενίσχυση της αυτονομίας του δημόσιου πανεπιστημίου, την αναβάθμιση και τη διεθνοποίησή του».