Φορέων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

   

Μύθος και πραγματικότητα για το βαθμό πρόσβασης «10»
στην ανώτατη εκπαίδευση (Πανεπιστήμια –Τ.Ε.Ι)

 

Του

ΔΗΜ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Προέδρου της Επιστημονικής Ένωσης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών  ( ΕΕΤΕΜ) και

μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας  (Ε.Σ.Υ.Π.)

 

 


Με αφορμή την έκδοση των βάσεων εισαγωγής στα Τμήματα των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και την χρήση του 10 για πρώτη φορά, σαν όριο εισαγωγής  έχουν διατυπωθεί ποικίλες απόψεις υπέρ και κατά αυτής της διαδικασίας.

Με αφορμή και τον υποκριτικό θόρυβο που έχει δημιουργηθεί κυρίως για τον φόβο να κλείσουν κάποια παραρτήματα των περιφερειακών Ιδρυμάτων, επισημαίνει τα ακόλουθα:

·         Ο βαθμός πρόσβασης  είναι επιβεβλημένος για να διασφαλιστεί  ένα ελάχιστο επίπεδο γνώσεων που είναι απαραίτητο για όσους επιθυμούν να σπουδάσουν στα Ανώτατα Ιδρύματα. Όμως πρέπει να συνοδεύεται και από άλλα μέτρα  που αφορούν την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το Λύκειο πρέπει να προετοιμάζει τους τελειοφοίτους του ώστε να ξεπερνούν τα ελάχιστα όρια που τίθενται κάθε φορά στις εισαγωγικές εξετάσεις.

Η θεσμοθέτηση της βάσης του 10, ως βαθμό πρόσβασης , θα βάλει τέλος στην παραφιλολογία των χαμηλών βάσεων σε Τ.Ε.Ι και Πανεπιστήμια και κυρίως στη δυσφήμιση ορισμένων Τμημάτων Τ.Ε.Ι.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι βάσεις δεν συνδέονται με το ακαδημαϊκό επίπεδο ή το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο των Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι αλλά είναι αποτέλεσμα της προσφοράς και ζήτησης σε υποψηφίους φοιτητές από κάθε Τμήμα. Συνήθως τα Περιφερειακά Τμήματα ζητούν μεγάλο αριθμό φοιτητών.

·         Βασικό κριτήριο επιλογής από τους υποψήφιους είναι η «επαγγελματική ανταποδοτικότητα» των Πτυχίων που απονέμουν τα Τμήματα, ενώ είναι σαφές ότι οι υποψήφιοι φοιτητές προτιμούν ειδικότητες  με παραδοσιακό κοινωνικό γόητρο.  Αυτό έχει σαν συνέπεια πρώτη επιλογή των υποψηφίων  να είναι οι σχολές του κέντρου, δεύτερη επιλογή  οι σχολές του εξωτερικού και τρίτη επιλογή οι περιφερειακές  σχολές, αφού αυτές δεν εξασφαλίζουν  πτυχία με επαγγελματικές προοπτικές στους  Πτυχιούχους τους.

Είναι απολύτως φυσιολογικό στο «χρηματιστήριο» των Σχολών ανώτατης εκπαίδευσης, τα τμήματα που έχουν αβέβαιη επαγγελματική προοπτική και βρίσκονται στην περιφέρεια να είναι χαμηλά στις προτιμήσεις των υποψηφίων και να έχουν χαμηλές «βάσεις εισαγωγής» . Εάν σε αυτά προστεθούν οι περίεργες ονομασίες νέων Τμημάτων με ασαφές γνωστικό αντικείμενο και οι 250 έως 300 προσφερόμενες θέσεις σε κάθε Τμήμα, γίνεται κατανοητό γιατί υπάρχουν τέτοια αποτελέσματα.

 

 

·         Οι σχολές Ανώτατης Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια – Τ.Ε.Ι) της περιφέρειας θα αποτελέσουν εφαλτήριο ανάπτυξης για τις τοπικές κοινωνίες στο βαθμό που τις τροφοδοτούν με το αναγκαίο επιστημονικό δυναμικό. Σήμερα, οι περιφερειακές σχολές εξυπηρετούν μόνο τους τομείς   σίτισης, εστίασης και ψυχαγωγίας των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των κατοίκων παρά κάποιες ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες,  με ελάχιστες εξαιρέσεις.

·         Πιστεύουμε ότι οι όποιες διαμαρτυρίες των φορέων Ο.Τ.Α και Ο.Ν.Α πρέπει να εστιάζονται στα προβλήματα και όχι σε θέματα λαϊκής κατανάλωσης. Να κατευθύνουν τον ενθουσιασμό τους οι τοπικοί παράγοντες στην σύνδεση των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων με την ντόπια αγορά εργασίας, να απαιτούν:

-      την έκδοση των εκκρεμών επαγγελματικών δικαιωμάτων για ειδικότητες αρκετών Τμημάτων Τ.Ε.Ι, να απατήσουν

-    την αύξηση της χρηματοδότησης των Περιφερειακών Τ.Ε.Ι ανεξαρτήτως του αριθμού των θέσεων φοιτητών, ώστε να γίνονται ελκυστικά για τους υποψήφιους φοιτητές.

 

Ειδικά για τα τμήματα  των περιφερειακών Τ.Ε.Ι, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη επαγγελματικών δικαιωμάτων (πάνω από 50% των τμημάτων δεν εξασφαλίζουν καμία επαγγελματική προοπτική στους Πτυχιούχους τους) και ιδιαίτερα στα τμήματα Μηχανικών που αν και θεωρούνται ελκυστικά, εντούτοις δεν επιλέγονται λόγω της έλλειψης επαγγελματικής προοπτικής εξαιτίας του αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου που ισχύει από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα γύρω από τα επαγγελματικά δικαιώματα και η οποία αναφέρονταν σε Πτυχιούχους των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.

Ως άμεσα μέτρα για την ενίσχυση των Τ.Ε.Ι και την ανάδειξη του ρόλου τους στην ελληνική κοινωνία, προτείνουμε:

 

·         Στην πολιτική ηγεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ να προχωρήσει στην ορθή εφαρμογή του Ν.2916/2001 που αποτελεί σταθμό στην εξέλιξη και περαιτέρω πορεία των Τ.Ε.Ι, να δώσει λύση στο θέμα της χρηματοδότησης των Τ.Ε.Ι, και να προχωρήσει στην έκδοση των εκκρεμών επαγγελματικών δικαιωμάτων για πολυάριθμα Τμήματα των Τ.Ε.Ι.

Επίσης να προχωρήσει στην μετονομασία όλων των Τ.Ε.Ι σε «Πανεπιστήμια Εφαρμοσμένων Επιστημών» όπως έχει γίνει εδώ και οκτώ  χρόνια στα αντίστοιχα ιδρύματα της Γερμανίας, Αυστρίας, Ολλανδίας κ.λ.π για λόγους κοινωνικής αναγνωρισιμότητας και όχι για εκπαιδευτικούς λόγους.

·         Την μετακίνηση από το κέντρο προς την Περιφέρεια των Τμημάτων Τ.Ε.Ι που έχουν  θετικές επαγγελματικές προοπτικές,

·         Την μείωση του αριθμού εισακτέων στα κεντρικά Τ.Ε.Ι και Πανεπιστήμια και την κατάργηση των μετεγγραφών σε αυτά από περιφερειακά Ιδρύματα,

·         Περαιτέρω ενίσχυση των οικονομικά αδυνάτων φοιτητών που σπουδάζουν σε πόλη εκτός του τόπου κυρίας κατοικίας,

·         Οικονομική ενίσχυση, υλικοτεχνική αναβάθμιση των περιφερειακών Ιδρυμάτων και στελέχωση με το αναγκαίο εκπαιδευτικό δυναμικό.



Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 18.08.2006 09:20:01
 
Αναγνώσθηκε 869 φορές