ΑΘΛΗΤΙΚΑ  ΣΧΟΛΕΙΑ – ΚΕΑΤ :  METAΞΥ  ΣΟΒΑΡΟΥ  ΚΑΙ  ΑΣΤΕΙΟΥ

 Τα  Αθλητικά  Σχολεία  (ΤΑΔ-ΕΤΑΔ  όπως  είναι  η  ονομασία  τους),    αποτελούν  ένα  ζωντανό  κομμάτι  της  εκπαίδευσης  που  συνδυάζει  την  παροχή  μόρφωσης,  παράλληλα  με  τη  συστηματική  ενασχόληση  με  τον  αθλητισμό,  κάνοντας  πράξη  το  αρχαίο  ρητό  «νους  υγιής  εν  σώματι  υγιεί».  Ως  εκ  της  φύσεώς  του  λοιπόν, το  κομμάτι  αυτό  θα  μπορούσε  να  διαδραματίζει  σημαντικό  ρόλο,  τόσο  στα  εκπαιδευτικά  όσο  και  στα  αθλητικά  πράγματα.

 Αντί  αυτού,  για  μια  σειρά  από  λόγους,  κατέληξε  να  είναι  ένας  πολύπαθος  και  παρεξηγημένος  εν  πολλοίς  θεσμός,  με  ευθύνη  πολλών  παραγόντων:  Πολιτείας,  Υπουργείων, προϊσταμένων, καθηγητών,  μαθητών, άλλων  εμπλεκομένων  και  κυρίως  της  ΚΕΑΤ (Κεντρικής Επιτροπής Αθλητικών  Τάξεων), που  έχει  και  την  ευθύνη της  λειτουργίας και  της  ρύθμισης  όλων  των  θεμάτων  που  αφορούν  τα  ΤΑΔ-ΕΤΑΔ.

Όλοι  αυτοί  οι  παράγοντες,  που  πολλές  φορές  « συνεργάζονται »  για  να  αποδυναμώσουν  αν  όχι  να  διαλύσουν  τα  Αθλητικά  Σχολεία,  έχουν  δημιουργήσει  ένα  αρνητικό  κλίμα  που  μόνο  ζημία  προκαλεί  στον  αξιόλογο  αυτό  θεσμό.

 Ενδεικτικά,  θα  μπορούσα  να  αναφέρω  τα  εξής:  1)  ¶ρνηση  πολλών  Δ/ντών  Σχολείων (με  διάφορα  προσχήματα) να  στεγάσουν  Αθλητικές Τάξεις  και απροθυμία  προϊσταμένων  και  πολιτείας  να  το  επιβάλλουν, με  αποτέλεσμα  να  μην  ιδρύονται  όσα νέα  Αθλητικά  Σχολεία  θα  έπρεπε.  2)  Δημιουργία  Αθλητικών  Σχολείων με  συγκεκριμένα  αθλήματα,  με  γνώμονα  όχι  τις  πραγματικές  ανάγκες  και  τις  επιθυμίες  των  μαθητών, αλλά  το  πώς  θα  βολέψουμε  τις  «δικές»  μας  ειδικότητες.  3)  Αντιμετώπιση   των  μαθητών  των  σχολείων  αυτών  με  καχυποψία -  ακόμα  και  από  «εκπαιδευτικούς» -  λες  και  είναι  κάτι  το  διαφορετικό,  ενώ  θα  έπρεπε  τα  παιδιά  να  ενθαρρύνονται  να  εγγραφούν  στα  Αθλητικά.   4)  Επιλογή  των  καθηγητών  Φυσ.  Αγωγής  που  διδάσκουν  σ’ αυτά,  με  κριτήρια  ασαφή  και  χωρίς  λογική.

Ειδικά  θα  επικεντρωθώ  σ’ αυτό  το  τελευταίο,  πρώτο  γιατί  αφορά  τους  καθηγητές  των  Αθλητικών  Σχολείων  που  αποτελούν  το βασικότερο  παράγοντα  για  την  ομαλή  και  αποδοτική  λειτουργία  τους,  δεύτερο  γιατί  είναι  επίκαιρο,  αφού  αυτή την  περίοδο   βρίσκεται  σε  εξέλιξη  η  διαδικασία  επιλογής  για  τη  νέα  σχολ.  χρονιά  και  τρίτο  γιατί  - δυστυχώς - αποτελεί  την  παράλογη  αλλά  ταυτόχρονα  και  την  αστεία(;)  πλευρά  του  θέματος.

Παράλογο  I :     Γιατί  η  σχετική  εγκύκλιος  με  τα  κριτήρια  επιλογής  αλλάζει  σχεδόν  κάθε  χρόνο  δημιουργώντας  σύγχυση  και  αβεβαιότητα;  Μήπως  για  να  βολεύονται  κάθε  φορά  συγκεκριμένοι  άνθρωποι;  Και  γιατί  δεν  δίνονται  έγκαιρα  από  την  ΚΕΑΤ    σαφείς  και  γραπτές  οδηγίες  στα  γραφεία  Φυσ. Αγωγής,  που  να  καλύπτουν  όλες  τις  περιπτώσεις  μοριοδότησης,  αλλά  τους  αφήνουν  να  αυτοσχεδιάζουν  κατά  το  δοκούν;

Παράλογο  II:    Προσέξτε  μοριοδότηση:  α)  Προϋπηρεσία  6  χρόνων  στην  εκπ/ση Χ 0,2=1,2 μόρια.   Χρόνος  λήψης  πτυχίου  15  χρόνια Χ 0,3 = 4,5  μόρια (!). 

      Είναι  δυνατόν  να  υποβαθμίζεται  έτσι  η  προϋπηρεσία  που  αποτελεί  καταξιωμένο  κριτήριο  και  να  δίνεται  τέτοια  βαρύτητα  στο  αν  κάποιος  έχει  πτυχίο  εδώ  και  πολλά  χρόνια, κάτι  που  μπορεί  να  έχει  και  αρνητική  διάσταση, στην  περίπτωση  π.χ.  που  δεν  έχει  ποτέ  ασχοληθεί  ενεργά  με  τη  φυσική  αγωγή;   

       β)  Προπονητική  εμπειρία  2  χρόνων,   2  μόρια.  Προπονητική  εμπειρία  6,  8  ή  10  χρόνων,  πάλι  2  μόρια(!).  Πλήρης  ισοπέδωση!

       γ)  Προπονητής  με  εμπειρία  2  χρόνων,  παίρνει  2  μόρια + 1  μόριο (ως εν ενεργεία) = 3  μόρια.  ¶λλος,  με  προϋπηρεσία στην  εκπ/ση  π.χ.  5  χρόνων,  παίρνει  5Χ0,2 = 1  μόριο.  Είναι  αυτό  λογικό;  Γιατί  τόση  απαξίωση  της  προϋπηρεσίας;  Ούτε  καν  μισό  μόριο  για  κάθε  διδακτικό  έτος,  τη  στιγμή  που  η  γενικότερη  φιλοσοφία  του  Υπουργείου  Παιδείας  είναι  να  τονίζει  την  προϋπηρεσία (π.χ. απορροφώντας  τους  30-μηνίτες  και  προτάσσοντας  στους  διορισμούς  το  40%  από  τους  ΑΣΕΠ-ίτες); Δύο  μέτρα  και  δύο σταθμά;

Παράλογο  ΙII:    Υπάρχουν  τόσες  ασάφειες  και  αδιευκρίνιστα  σημεία  στην  εγκύκλιο  με  τα  κριτήρια  επιλογής  και  τη  μοριοδότηση,  που  κυριολεκτικά  κάθε  γραφείο  Φυσ. Αγωγής  καλείται  να  λύσει  διάφορους  γρίφους  ενώ  οι  ταλαίπωροι  υποψήφιοι  περιμένουν  με  αγωνία  τους  πίνακες  αξιολόγησης,  αφού  9  στις  10  φορές  τα  μόρια  είναι  διαφορετικά  απ’ αυτά  που  περιμένουν.

Ως  συνέπεια  των  ανωτέρω,  έχουν  συμβεί  μεταξύ  άλλων, τα  εξής  «αστεία»:

Αστείο  Ι :    Kαθηγητής  Φυσ. Αγωγής  με ειδικότητα  στο  τέννις,  επειδή  ήταν  «παλιός»  και  πήρε  4,5  μόρια  από  λήψη  πτυχίου,  πήρε    θέση  αναπληρωτή  στην  ειδικότητα  της  πάλης (!).  Τώρα  τι  έκανε  εκεί,  μη  ρωτάτε (μάλλον  πάλευε  με  τα  …μπαλάκια).

Αστείο   ΙI :    Kαθηγητής  Φυσ. Αγωγής  υπέβαλλε  φέτος αίτηση  και (τα  ίδια) δικαιολογητικά  σε  12  νομαρχίες, για  το  ίδιο  άθλημα.  Σε  καμιά  απ’ αυτές  τα  μόρια  δεν  συμφωνούσαν  με  την  άλλη!  Προς  δόξαν  της  ΚΕΑΤ  και  των  Γραφείων  Φυσ. Αγωγής…  Σε  τηλεφωνική  του  μάλιστα  ερώτηση  πως γίνεται  αυτό,  θαυμάστε  δύο    απαντήσεις:  1) …Εντάξει  φιλαράκι,  αν  έχεις  αντίρρηση,  να  το  συζητήσουμε (!!!)   2)  …Εμείς  έτσι  τα  υπολογίσαμε.  Κάνε  ένσταση (!!!)

Θα  μπορούσα  να  εκθέσω  και  άλλα  “παράλογα  και  αστεία”  που  έχω  επισημάνει  και  τα  οποία  μόνο  θλίψη  μπορούν  να  προκαλέσουν.  Αντί  αυτού  όμως,  προτιμώ  να  ρωτήσω:

Α]  Tα  γνωρίζουν  αυτά  οι  άνθρωποι  της  ΚΕΑΤ  (και  o  αξιόλογος  πρόεδρός  της)  και αν  ναι,  πώς  σκέφτονται  να  τα  αντιμετωπίσουν; 

Β]  Μήπως  είναι  καιρός  η  πολιτεία  και  η  ΚΕΑΤ  να  ασχοληθούν  λίγο  πιο  σοβαρά  με  τα  Αθλητικά  Σχολεία  και  να  διορθώσουν  κάποια  πράγματα,  προτού  αποφασίσουν  ότι  θέλουν  να  τα  διαλύσουν; 

Ας  το  σκεφτούν  λίγο  από  τώρα  και  ας  δουν  τι  μπορούν  να  κάνουν,  τουλάχιστον  για  την  επόμενη  χρονιά. 

A.Kωνσταντινίδης

 Καθηγητής  Φυσ.  Αγωγής

         - Ιούνιος  2006 -