ΑΘΗΝΑ 7/6/2006

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Στη σημερινή εποχή οι αλλαγές στο διεθνή οικονομικό χώρο είναι πολλές και μεγάλες καλύπτουν ολόκληρο τον πλανήτη, πάνε σε βάθος και αγγίζουν όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχει ήδη επιβάλλει την παγκοσμιοποίηση της γνώσης και της οικονομίας. Η σύγχρονη οικονομία χαρακτηρίζεται σαν «οικονομία της γνώσης». Η γνώση δεν συνεπικουρεί την ανάπτυξη και την οικονομία αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο τους.  Ποτέ στο παρελθόν ο ρόλος των ανθρώπινων πόρων δεν ήταν τόσο σημαντικός για την κοινωνία, την ανάπτυξη και την οικονομία.

Έτσι, η οικονομική ανάπτυξη είναι στενά συνδεδεμένη με την εκπαίδευση, γι΄ αυτό και το εκπαιδευτικό σύστημα κατέχει εξέχουσα θέση και στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής κάθε χώρας.

Μέσα σε αυτό το διεθνές περιβάλλον ο ρόλος του σχολείου μεγιστοποιείται. Οι στόχοι του σχολείου, η δομή του σχολείου, τα προγράμματα σπουδών του κλπ. δεν αποτελούν απλά μια σχολική υπόθεση αλλά υπόθεση κοινωνική, με την ευρεία έννοια του όρου. Οι σημερινοί μαθητές και αυριανοί πολίτες είναι υποχρεωμένοι εκτός της γενικής παιδείας, η αξία της οποίας παραμένει  αναλλοίωτη, να έχουν και ειδική επαγγελματική γνώση για να μπορέσουν  να ανταποκριθούν στις ανάγκες του επαγγελματικού τους βίου.

Το σημερινό σχολείο στη χώρα μας πρέπει να ικανοποιεί τις τωρινές και τις αυριανές ανάγκες, κυρίως της νέας γενιάς, και να είναι εναρμονισμένο με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., υπάρχουν κοινές τάσεις, που οδηγούν σε συγκλίσεις, πράγμα που σημαίνει ότι εφόσον μία χώρα επιλέγει την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, δεν μπορεί παρά να επιλέξει την κοινά ακολουθούμενη εκπαιδευτική κατεύθυνση.

Σήμερα το κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. έχει το τυπικό δικαίωμα να εφαρμόζει το δικό του εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως η ισοτίμηση των εκπαιδευτικών και επαγγελματικών τίτλων και επιπέδων, η ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων,  η ελεύθερη μετακίνηση φοιτητών, η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, η ανάδειξη της εκπαίδευσης σα δομικό στοιχείο της ανάπτυξης κλπ. περιορίζουν, ως ένα σημείο,  κάποιο κράτος να εφαρμόσει εκπαιδευτικό σύστημα που να αντιβαίνει  στις Ευρωπαϊκές νόρμες.

Ο Ευρωπαϊκός εκπαιδευτικός Χώρος.

Αναφέρουμε επιγραμματικά τα κύρια χαρακτηριστικά για την Ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση:

·   Σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. εφαρμόζεται το διπλό σχολικό δίκτυο (σχολείο γενικής εκπαίδευσης και σχολείο τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης). Στην Ε.Ε. θεωρείται αναγκαία η ύπαρξη 2 τύπων σχολείου στη Ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και τυχόν απόπειρα «ανάμιξης» των δύο σχολείων θα κατέστρεφε την μοναδικότητά τους. Το λεγόμενο «Ενιαίο λύκειο» είναι ένας ιδεατός τύπος σχολείου ο οποίος  δεν εφαρμόσθηκε  σε κανένα κράτος της Ευρώπης.

·   Η ισότητα των διαφόρων μορφών σχολείων γενικό, επαγγελματικό κλπ. αποβλέπει στην ισότητα ευκαιριών μεταξύ των σχολείων και όχι στην επικάλυψη  και κυριαρχία ενός τύπου σχολείου πχ. του γενικού-ακαδημαϊκού σε όλα τα άλλα σχολεία.

Η τακτική που ακολουθείται είναι ενότητα στην πολυμορφία και όχι κατάργηση της πολυμορφίας για μια απροσδιόριστη ενότητα.

·     Σε όλα τα κράτη-μέλη η ΤΕΕ είναι ενταγμένη στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα και παρέχει τη δυνατότητα συνέχισης σπουδών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σε όλα τα προγράμματα Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης αναπόσπαστο κομμάτι αποτελεί και η γενική παιδεία. Παντού δεν θεωρείται επαγγελματική εκπαίδευση, εκείνη που δε δίνει διέξοδο προς την Τριτοβάθμια εκπαίδευση.

·     Τα προγράμματα στα  σχολεία τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης προσαρμόζονται πολύ γρηγορότερα και με πιο ορθό τρόπο, προς τις απαιτούμενες σήμερα και αύριο οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές ανάγκες, δεξιότητες, παρά στα λεγόμενα ακαδημαϊκά προγράμματα που παρουσιάζουν δυσκαμψία, ανελαστικότητα, τυπολατρία, φορμαλισμό.

·     Οι ρόλοι της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και της Επαγγελματικής Κατάρτισης είναι διακριτοί. Πουθενά δεν γίνεται «μίξη» αυτών των δύο. Η επαγγελματική κατάρτιση (αρχική και συνεχιζόμενη) απευθύνεται σε εργατικό δυναμικό ενώ η επαγγελματική εκπαίδευση απευθύνεται σε μαθητές. Η κατάρτιση κατά κανόνα βρίσκεται εκτός του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος.

·     Η υποχρεωτική εκπαίδευση εφαρμόζεται ως εξής:

Σε 15 από τα 25 κράτη η υποχρεωτική εκπαίδευση είναι 9ετής.

Σε 5 κράτη, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Λιθουανία και Σλοβακία η υποχρεωτική εκπαίδευση είναι      10ετής.

Σε 4 κράτη Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Ην. Βασίλειο και Μάλτα η υποχρεωτική εκπαίδευση είναι 11ετής αλλά αρχίζει από το 5ο ή και το 4ο έτος της ηλικίας των παιδιών.

Η Ουγγαρία είναι η μοναδική εξαίρεση η οποία έχει 13ετή υποχρεωτική εκπαίδευση

Η Φινλανδία, η οποία θεωρείται ότι έχει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα και οι επιδόσεις των μαθητών της είναι κορυφαίες, σε σχέση με τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, έχει 9ετή υποχρεωτική εκπαίδευση.

Η υποχρεωτική εκπαίδευση σε όλα τα κράτη ( πλην Ουγγαρίας ) ανεξάρτητα με την έναρξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης τερματίζεται σε ηλικία  15 ή 16 ετών.

·     Τα επαγγελματικά επίπεδα δημιουργήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Τα επαγγελματικά επίπεδα τυποποιήθηκαν με την οδηγία 92/51/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Στην ελληνική νομοθεσία αναφέρονται για πρώτη φορά στο Ν. 2009/1992 ενώ η πλήρης προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς την αναφερθείσα οδηγία έγινε με το ΠΔ 231/1998.

Η οδηγία 92/51/ΕΟΚ έχει αντικατασταθεί από την οδηγία 2005/36/ΕΚ  την οποία όλα τα κράτη-μέλη οφείλουν να εφαρμόσουν μέχρι τον Οκτώβριο του 2007.

Η νέα οδηγία (άρθρο 11) αναφέρει ότι από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δίνεται μέχρι και το επίπεδο β ενώ το επίπεδο γ δίνεται μετά από παρακολούθηση μεταδευτεροβάθμιας  (μη Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης) διάρκειας ενός έτους τουλάχιστον ή ισοδύναμης διάρκειας υπό καθεστώς μερικής παρακολούθησης.

·     Οι περισσότεροι μαθητές της Ανώτερης Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σπουδάζουν στην ΤΕΕ 56% έναντι 44% στη γενική. Η Ελλάδα σήμερα έχει έλλειψη Τεχνικής Εκπαίδευσης, από το Μ.Ο. της Ε.Ε.  σε ποσοστό άνω του 25%.

·     Το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι το πλέον συγκεντρωτικό στην Ευρώπη. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα πάντα καθοδηγούνται και εκπορεύονται από τη Μητροπόλεως.

Οι αλλαγές στη δομή της ΤΕΕ.

Τη Δευτέρα 5/6/06 το νομοσχέδιο  κατατέθηκε στη βουλή για ψήφιση. Πιθανόν μέσα στη βδομάδα να είναι νόμος του κράτους.

Η Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. είναι συνολικά αντίθετη με τις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν όπως έχουν ανακοινωθεί.

Θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο εισάγει μια νέα κατάσταση στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση η οποία δεν είναι εναρμονισμένη ούτε με την  Ελληνική ούτε με την Ευρωπαϊκή Εκπαίδευση.

Είμαστε υποχρεωμένοι για ακόμη μια φορά να καταγγείλουμε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας, διότι προωθεί μια αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση στο χώρο μας, χωρίς διάλογο μαζί μας.

Το σχέδιο Νόμου που δόθηκε στη δημοσιότητα οδηγεί σε διχασμό και ευτελισμό της Τεχνικής Εκπαίδευσης αφού δημιουργεί σχολεία 2 ταχυτήτων ( ΕΠΑ.Λ.- ΕΠΑ.Σ.) και παραπέμπει όλα τα ουσιώδη για τη λειτουργία τους σε μελλοντικές Υπουργικές Αποφάσεις.

Η διαμετρικά αντίθετη θέση μας εστιάζεται και στο υπό ίδρυση ΕΠΑ.Λ., διότι θα είναι ένα σχολείο «κενό περιεχομένου» και στην ΕΠΑ.Σ. διότι θα είναι ένα σχολείο με ρατσιστικά χαρακτηριστικά αφού δεν θα παρέχει καθόλου γενική παιδεία και δεν θα έχει καμία διέξοδο προς τα ΑΕΙ και τα ΑΤΕΙ.

Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ ισχυρίζεται ότι τα ΤΕΕ ήταν υποβαθμισμένα σα σχολεία γι’ αυτό και απέτυχαν. Μια βασική αδυναμία τους ήταν ότι παρείχαν περιορισμένη γενική παιδεία στους μαθητές  και ότι η γενική παιδεία πρέπει να αυξηθεί αν θέλουμε να αναβαθμίσουμε την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.

Με το σχέδιο νόμου για την ΤΕΕ θεσμοθετούνται 2 τύποι σχολείου, το ΕΠΑΛ στο οποίο η γενική παιδεία, όπως διαφαίνεται, αυξάνεται υπερβολικά εις βάρος των μαθημάτων ειδικότητας και στο δεύτερο την ΕΠΑΣ όπου τα μαθήματα γενικής παιδείας καταργούνται τελείως!

Η αντίφαση και η κοροϊδία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ δεν έχουν προηγούμενο στα χρονικά της παιδείας.

Λέγεται ότι η φιλοσοφία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στηρίζεται στα πορίσματα της «επιτροπής των σοφών» του ΥΠΕΠΘ.

Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι κάποιοι κύριοι τους οποίους επέλεξε το ΥΠΕΠΘ είναι «σοφοί» και ότι το σχέδιο νόμου είναι έργο σοφών. Τι πορίσματα θα έβγαζαν αν οι κύριοι αυτοί  δεν ήταν «σοφοί»;

Οι υπεράριθμοι συνάδελφοι.

Είναι αδιανόητο για την Ομοσπονδία μας να γίνεται λόγος για υπεράριθμους καθηγητές της ΤΕΕ τη στιγμή κατά την οποία η χώρα μας έχει τεράστιο έλλειμμα τεχνικής εκπαίδευσης.

Ποτέ στο παρελθόν δεν τέθηκε πρόβλημα υπεραριθμίας  και εργασιακής αβεβαιότητας στο διδακτικό προσωπικό της ΤΕΕ. Δυστυχώς οι συνάδελφοι όλων των  κλάδων θα αντιμετωπίσουν λίγο-πολύ το πρόβλημα κάλυψης του διδακτικού τους ωραρίου.

Αναρωτιόμαστε πόσο «κακή» ήταν η μεταρρύθμιση Αρσένη όταν το 1997 έγιναν σκόπιμα οι περισσότεροι διορισμοί καθηγητών τεχνικών ειδικοτήτων για τις ανάγκες των ΤΕΕ τα οποία είχαν πολλούς μαθητές, ενώ κάποιοι τα αποκαλούσαν «χώρους υγειονομικής ταφής κοινωνικών αποβλήτων».

Αυτοί οι κάποιοι κύριοι, αναφερόμαστε στους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, αφού  παραπλάνησαν τους συναδέλφους μας της τεχνικής εκπαίδευσης και όχι μόνο, με άστοχα και παραπλανητικά   αιτήματα τύπου «αύξηση των μαθημάτων γενικής παιδείας και ένταξη στη λυκειακή βαθμίδα», «να εισάγονται 8 στους 10 και όχι 2 στους δέκα  οι μαθητές των ΤΕΕ στα ΤΕΙ», «μοναδικός τύπος λυκείου το ενιαίο λύκειο», «δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά» κλπ. άφησαν τα πραγματικά, καυτά προβλήματα της ΤΕΕ στην αφάνεια με όλα τα τραγικά συνεπακόλουθα.

Σήμερα που η ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου είναι υπόθεση ολίγων ημερών έρχεται η ΟΛΜΕ και καλεί  (σε πολυτελέστατο ξενοδοχείο του συντάγματος) Γ.Σ. προέδρων για «να εκφράσει ο κλάδος με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεσή του στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΠΘ για την ΤΕΕ».

Γιατί η ΟΛΜΕ δεν εξέφρασε την αντίθεση του κλάδου στο ΕΣΥΠ και προτίμησε να μην εμφανισθεί καθόλου σε αυτό; Γιατί όταν τη χρειάζεται η ΤΕΕ κρύβεται και εμφανίζεται κατόπιν εορτής;

 Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από τη ψήφιση του νόμου για την ΤΕΕ.

·         Έχουμε σοβαρές ανησυχίες για το μέλλον της ΤΕΕ στη χώρα μας και της εκπαίδευσης γενικότερα.

·         Έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις για την ποιότητα σπουδών της Τεχνικής Εκπαίδευσης την οποία βλέπουμε ότι υποβαθμίζεται.

·         Δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έχουμε αύξηση του μαθητικού δυναμικού στην ΤΕΕ ώστε να παρακολουθήσουμε την υπόλοιπη Ευρώπη και να μην είμαστε συνεχώς οι ουραγοί.

·         Είμαστε βέβαιοι ότι η πολυδιαφημισμένη αναβάθμιση της ΤΕΕ στην ουσία θα εξελιχθεί σε υποβάθμιση με έντονα τα στοιχεία της διάλυσής της.

·         Μας είναι αδιανόητο ότι καταργείται εντελώς η γενική παιδεία από σχολείο μέσης εκπαίδευσης γεγονός που δεν έχει προηγούμενο στα Ελληνικά και διεθνή εκπαιδευτικά χρονικά.

·         Διαφωνούμε κάθετα με τη διάσπαση της  ΤΕΕ σε 2 σχολεία με έντονα ρατσιστικά χαρακτηριστικά στις ΕΠΑ.Σ.

·         Μας ανησυχεί έντονα το γεγονός ότι και οι καθηγητές ειδικοτήτων και οι καθηγητές γενικών μαθημάτων θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα κάλυψης του διδακτικού τους ωραρίου.

• Είμαστε βέβαιοι, όπως και όλοι οι συνάδελφοι, ότι η σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση της ΤΕΕ είναι προϊόν προχειρότητας και σε περίπτωση που δεν αλλάξουν ορισμένες βασικές παράμετροι η κατάσταση θα χειροτερέψει.
  
• Θεωρούμε ειρωνεία τον ισχυρισμό του ΥΠΕΠΘ ότι καταργεί τα ποσοστά εισαγωγής από την τεχνική εκπαίδευση και από την άλλη τα θεσμοθετεί με πρόσφατο νόμο  στα εκκλησιαστικά λύκεια.
  
• Θεωρούμε ότι είναι δώρο-άδωρο η εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ των αποφοίτων ΕΠΑ.Λ. όταν θα εξετάζονται στα ίδια θέματα μαθημάτων γενικής παιδείας με τους μαθητές των γενικών λυκείων.
  
• Έχουμε σοβαρές ανησυχίες για την ποιότητα σπουδών του ΕΠΑ.Λ. σε ότι αφορά την τεχνολογική κατάργηση των μαθητών και την εγκυρότητα του πτυχίου επιπέδου β που θα παρέχει. Το ΕΠΑ.Λ., από άποψη σπουδών μπορεί να χαρακτηρισθεί σα γενικό λύκειο με τεχνολογική κατεύθυνση.
  
• Είμαστε σίγουροι ότι ο απολυτήριος τίτλος της ΕΠΑ.Σ. είναι μόνο επαγγελματικός και δεν έχει ισχύ ισότιμου εκπαιδευτικού τίτλου σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι στους διορισμούς δημοσίου, ΔΕΚΟ, αστυνομία κλπ. Οι απόφοιτοι ΕΠΑ.Σ. θα αποκλείονται.

Είμαστε πεπεισμένοι ότι η υποβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα οφείλεται, κυρίως, στην υποβαθμισμένη γενική εκπαίδευση. Χρειάζεται ενιαιοποίηση των σπουδών σε γυμνάσιο-λύκειο. Χρειάζεται η μετατροπή του γενικού λυκείου από προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε σχολείο μάθησης και γνώσης. Η πολύπαθη τεχνική εκπαίδευση παίζει μόνιμα τον αποδιοπομπαίο τράγο. Μεταρρυθμίζεται συνεχώς και είναι μόνιμα υποβαθμισμένη. Με την παρούσα μεταρρύθμιση το  λύκειο, στο οποίο κυριαρχεί η αποστήθιση και η κατακερματισμένη γνώση, δεν  αναβαθμίζεται αλλά μετονομάζεται από ενιαίο σε γενικό. Το πρόβλημα για μας, δεν είναι, κυρίως η τεχνική εκπαίδευση, αλλά το περιεχόμενο και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται στο δημοτικό και το γυμνάσιο. Αυτοί οι μέθοδοι είναι περισσότερο ξεπερασμένοι από οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Η αναβάθμιση της γενικής εκπαίδευσης για μας είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας διότι από εκεί κληρονομούμε μια σαθρή κατάσταση.