ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ

ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ Α.Σ.Ε.Π.

Είναι γνωστό ότι από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, αρχίζει να εμφανίζεται το πρόβλημα διορισμού των εκπαιδευτικών στη Δημόσια εκπαίδευση. Κριτήριο για πρόσληψη στο Δημόσιο αποτελούσε ο χρόνος κτήσης του πτυχίου. Το κράτος δεχόταν ότι ασφαλές εχέγγυο,  για να μπορείς να διδάξεις,  αποτελούσε το πτυχίο που αποκτούσες από το Πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα οι διορισμοί να γίνονται μέσω της λεγόμενης επετηρίδας. Ωστόσο η αδυναμία των εκάστοτε κυβερνήσεων, να χαράξουν ένα πολυδύναμο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που θα απαιτούσε εργαζόμενους όχι μόνο πανεπιστημιακής αλλά και σοβαρής τεχνολογικής μόρφωσης, καθώς και η διαμορφούμενη  τάση των γονέων και της πλειοψηφούσης κοινωνίας να κατευθύνουν τα παιδιά τους στα ΑΕΙ, οδήγησε σε μια τεράστια ζήτηση για μια θέση στην ανώτατη εκπαίδευση, χωρίς αντίστοιχη προσφορά θέσεων στην αγορά εργασίας. Με αυτή την πρακτική, μια από τις πολλές ορατές παρενέργειες,  ήταν η παραγωγή αριθμού εκπαιδευτικών, αρκετά περισσότερων από τις ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης. Και ως συνήθως συμβαίνει στη δύσμοιρη χώρα μας, αντί το πρόβλημα να εντοπισθεί και να συζητηθεί στη γέννησή του, αφέθηκε στη μοίρα του – και όχι μόνο – αφού οι λαϊκίζουσες εξουσίες και αντιεξουσίες το όξυναν παραπέρα, αυξάνοντας υπέρμετρα τις θέσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ χωρίς καμιά φαντασία, σκέψη και πρόγραμμα για εναλλακτικές μελλοντικές επαγγελματικές διεξόδους στους νέους μας.

                     Έτσι φθάνουμε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 το πρόβλημα να έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Με παρέμβαση του Γεράσιμου Αρσένη –υπουργού Παιδείας του ΠΑΣΟΚ τότε-καταργείται σταδιακά η επετηρίδα και ως σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών στο Δημόσιο ορίζεται ο διαγωνισμός τους υπό την επίβλεψη του περίφημου ΑΣΕΠ.. Κεντρική ιδέα του νέου εγχειρήματος είναι ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί πριν διορισθούν θα πρέπει να αξιολογούνται μέσω εξετάσεων. Είναι φανερό ότι όπως οποιαδήποτε μεγάλη τομή που αλλάζει πλήρως τα μέχρι τότε δεδομένα, η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση ευνόησε κάποιες ηλικίες(είναι κατανοητό ποιες) σε βάρος κάποιων άλλων. Ωστόσο επειδή έδινε τη δυνατότητα σε όλους να διεκδικήσουν μια θέση εργασίας στο Δημόσιο και ταυτόχρονα θέσπιζε το στοιχείο της αξιολόγησης , θεωρώ, παρά κάποιες δικαιολογημένες ενστάσεις, πως ήταν ένα βήμα εμπρός σε σχέση με τα μέχρι τότε ισχύοντα. Το κυριότερο όλων: ¶λλαζε τελείως τους όρους του παιχνιδιού. ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΕΠΕΤΗΡΙΔΕΣ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Δημιουργούσε σταδιακά στάσεις και προγραμματισμούς ζωής σε δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς, πιθανόν και στις οικογένειές τους. . Ενώ λοιπόν στην κοινή γνώμη επικρατεί η αντίληψη πως οι προσλήψεις των εκπαιδευτικών γίνονται πλέον μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. τα τελευταία χρόνια ζούμε την βαθμιαία ανατροπή του παραπάνω δεδομένου. Όλα βέβαια ξεκίνησαν από το συντεχνιακό αίτημα των αναπληρωτών, να διορίζονται αυτοί και μόνον αυτοί , χωρίς να διαγωνίζονται , βάσει της προϋπηρεσίας τους, που δεν αποκτήθηκε πάντοτε κατά διαφανή τρόπο( δικαίωμα που δεν θεμελιωνόταν, όσο ήταν σε ισχύ πλήρη το καθεστώς της επετηρίδας) Βέβαια, είναι γνωστό, ότι προϋπηρεσία, και μάλιστα πολύ μεγαλύτερη και καθημερινά αξιολογούμενη από μαθητές και γονείς, προϋπηρεσία που κάλλιστα μπορεί να αποδειχθεί από τις ασφαλιστικές εισφορές σε Τ.Ε.Β.Ε-Ι.Κ.Α, έχουν και οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια. Αβίαστα, λοιπόν δημιουργούνται τα παρακάτω ερωτηματικά:

·   Είναι δυνατόν να εισάγεται ο διαγωνισμός του Α.Σ.Ε.Π., με τη λογική του ότι έφθασε ο καιρός να καταργηθεί η επετηρίδα, και ταυτόχρονα να αναδύονται ως κεφαλές Λερναίας Ύδρας νέες επετηρίδες από παντού; Είναι δυνατόν σε κάποιους να ζητάμε αξιολόγηση για να διορισθούν και σε κάποιους προύχοντες όχι; Είναι δυνατόν να ισχύουν ταυτόχρονα δύο τελείως διαφορετικά κριτήρια διορισμού;

·   Γιατί να διορίζονται κατευθείαν εκπαιδευτικοί με 30 ή και λιγότερους μήνες  προϋπηρεσία στο δημόσιο και να μην διορίζονται στη θέση τους εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού τομέα με  προϋπηρεσία 10 έως και 20 χρόνων;

·   Γιατί είναι πιο ισχυρή η  προϋπηρεσία στο Δημόσιο όταν είναι μη αξιολογήσιμη και όχι αυτή του ιδιωτικού τομέα όταν είναι αξιολογήσιμη και μάλιστα σε δύσκολες συνθήκες ανταγωνισμού λόγω πληθώρας ικανών εκπαιδευτικών;

·   Γιατί είναι πιο σεβαστή η εμπειρία ενός μαθηματικού ή φυσικού ή φιλόλογου στο Δημόσιο όταν διδάσκει ακριβώς την ίδια ύλη με έναν αντίστοιχο εκπαιδευτικό ενός φροντιστηρίου;

·   Μήπως τελικά τα φροντιστήρια είναι παράνομες επιχειρήσεις ;

·   Πώς είναι δυνατόν σε άλλους διαγωνισμούς του Α.Σ.Ε.Π. να αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα βάσει ενσήμων και στους εκπαιδευτικούς μετά βδελυγμίας όχι;

Παρεμπιπτόντως, το επιχείρημα πως υπάρχει δυσκολία για τον τρόπο με τον οποίο θα αναγνωρισθεί, θα μου επιτρέπατε να θεωρήσω πως δεν συνάδει με τις λειτουργίες ενός σοβαρού και αξιόπιστου κράτους.

Καταλήξαμε λοιπόν, παρά το ότι στην κοινή γνώμη επικρατεί η αντίληψη ότι οι διορισμοί των εκπαιδευτικών γίνονται πλέον μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π., το σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό των προσλήψεων να γίνεται από επετηρίδες και σταδιακά να προχωράμε στην κατάργηση του Α.Σ.Ε.Π. Ας θυμηθούμε όμως με ποιες ρυθμίσεις φθάσαμε ως εδώ.

Νομοθετική παρέμβαση Αρσένη: Κατά τη μεταβατική περίοδο από το 1998 έως το 2004 το σύστημα προσλήψεων των εκπαιδευτικών στο Δημόσιο θα είναι μικτό (ένα μέρος των προσλήψεων θα γίνεται μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. και το υπόλοιπο μέρος από την υπάρχουσα έως τότε επετηρίδα, με συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό προσλήψεων από Α.Σ.Ε.Π.), έτσι ώστε αφού παρέλθει η μεταβατική περίοδος, μετά το 2004 όλες ανεξαιρέτως οι προσλήψεις θα γίνονται μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π.                                                                                                                                                

Νομοθετική παρέμβαση Ευθυμίου: Το 75% των προσλήψεων θα γίνονται μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. και το 25% από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών που δημιουργήθηκε στο ενδιάμεσο διάστημα.

Νομοθετική παρέμβαση Γιαννάκου: Το 60% των προσλήψεων θα γίνονται μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. και το 40% από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών. Επιπλέον δίνεται η δυνατότητα στον εκάστοτε υπουργό παιδείας σε συμφωνία με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Βουλής, να διορίζει επιπλέον εκπαιδευτικούς που είχαν συμπληρώσει 30 μήνες προϋπηρεσία μέχρι τις 30/6/2004, έτσι στην τριετία 2005-2007 να απορροφηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί της παραπάνω κατηγορίας.

Έτσι ενώ από το 2005 το 100% των προσλήψεων θα γινόταν από τους επιτυχόντες στο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π., μέτρο αξιοκρατικό και αδιάβλητο, παρά κάποιες δικαιολογημένες ενστάσεις, τελικά δημιουργώντας συνεχώς νέες επετηρίδες φτάσαμε σε μια παρέκκλιση- σχεδόν ανατροπή της παραπάνω φιλοσοφίας για ορισμένες ειδικότητες. Για την απόδειξη του παραπάνω ισχυρισμού, παραθέτω πίνακα προσλήψεων των εκπαιδευτικών γι’ αυτές τις ειδικότητες όσον αφορά το σχολικό έτος 2005-2006.

ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ   2005

Ενδεικτικά αναφέρω ότι από τους 286 διορισθέντες από την επετηρίδα του ΠΕ04 οι 278 δεν συμμετείχαν καθόλου στο διαγωνισμό, οι 5 συμμετείχαν και απέτυχαν, ενώ μόνο 3 πέτυχαν αλλά βρίσκονται σε χαμηλότερη σειρά επιτυχίας από τους διοριστέους μέσω Α.Σ.Ε.Π.

Τα παραπάνω συνιστούν την φανερή όψη των πεπραγμένων. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι πέραν της πριμοδότησης του διορισμού άνευ εξετάσεων, η πριμοδότηση της προϋπηρεσίας συνεχίζει να ισχύει για τους αναπληρωτές – ωρομίσθιους του Δημοσίου και μόνο, όταν δεν προλαβαίνουν το τραίνο και αναγκάζονται να δώσουν εξετάσεις. Αυτό όσο και να φαίνεται αμελητέο, στις σημερινές οξύτατες συνθήκες ανταγωνισμού στα πλαίσια του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π., όπου ο διορισμός σου παίζεται όχι στο μόριο αλλά στη διαφορά δεκάτων ενός μορίου, αλλοιώνει πλήρως την σειρά κατάταξης στον πίνακα διοριστέων. Έτσι αν δεν έχεις προϋπηρεσία μπορείς να κατέβεις από 100-300 θέσεις στον παραπάνω πίνακα. Για παράδειγμα η υπογράφουσα, πληροφορείται όπως και πολλοί άλλοι πως η επετηρίδα μας τελείωσε, παίρνει απόφαση να διαγωνισθεί στα πλαίσια του Α.Σ.Ε.Π. τον Απρίλη του 2005, καταλαμβάνει σειρά επιτυχίας 307 με βάση τις γραπτές της επιδόσεις ανάμεσα σε περίπου 6000 διαγωνιζομένους, υποβιβάζεται στην θέση 407 λόγω έλλειψης προϋπηρεσίας(παρά τα 16 χρόνια πλήρους ασφάλειας σε Τ.Ε.Β.Ε.-Ι.Κ.Α. μέχρι τότε ),και τελικά μπορεί να μην διορισθεί, αφού σε 855 διορισμούς που με τις μέχρι τώρα εξαγγελίες του υπουργείου θα γίνουν για τα σχολικά έτη 2005-2006 και 2006-2007 στον κλάδο ΠΕ04, μόνο 378 θα γίνουν από τους επιτυχόντες του Α.Σ.Ε.Π.

·         . Πως λοιπόν θα αισθανόταν κάποιος που κατέλαβε τη θέση 307 βάσει της γραπτής του επίδοσης ανάμεσα σε 6000 διαγωνιζομένους, άντε τη θέση 407 με τις αλχημείες των χωρίς όριο πριμοδοτήσεων υπέρ κάποιων και σε βάρος κάποιων άλλων, όταν πληροφορείται από τον τύπο ότι σε σύνολο 855 διορισμών που θα γίνουν στον κλάδο ΠΕ04 την διετία 2005-2006 και 2006-2007 μόνο 376 θα γίνουν από τους επιτυχόντες του Α.Σ.Ε.Π., και κατά συνέπεια κινδυνεύει να μην διορισθεί; Είναι αυτό κλοπή του κόπου του ή όχι;

Το επιχείρημα πως τόσες θέσεις είχαν προκηρυχθεί για τον Α.Σ.Ε.Π. δεν ευσταθεί, γιατί είναι κατανοητό ότι αυτό συνέβη για να ικανοποιηθούν οι παράλογες απαιτήσεις των αναπληρωτών, για λόγους νομιμοφάνειας λοιπόν. ¶λλωστε διαμαρτυρίες μέσω σκληρής μελέτης δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν

Θέλησα να δώσω μια βασική εικόνα της ισχύουσας κατάστασης, χωρίς να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες. Θα μου επιτρέπατε να προβώ σε κάποιες κρίσεις. Επανέρχομαι:

Ποια ήταν η αφορμή για να ανατραπεί πλήρως η φιλοσοφία του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π.; Η ικανοποίηση της απαίτησης της μειοψηφίας των αναπληρωτών να αναγνωριστεί με πολλούς τρόπους η προϋπηρεσία τους στο δημόσιο, που πολλές φορές αποκτήθηκε με αδιαφανή κριτήρια, χωρίς όμως παράλληλα να αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία των εργαζομένων εκπαιδευτικών στον ιδιωτικό τομέα.(κάτι που ισχύει στους υπόλοιπους διαγωνισμούς που διενεργεί το Α.Σ.Ε.Π.).Δυστυχώς η παραπάνω απαίτηση ενισχύθηκε από την συντεχνιακή-λαϊκίζουσα αντίληψη της Ο.Λ.Μ.Ε, και αποτέλεσε σημαία των «διεκδικητικών» της αγώνων.

Η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, θα ήθελα να πιστεύω, από έλλειψη πληροφόρησης και όχι από συνειδητή επιλογή, ικανοποιούσε τα παραπάνω αιτήματα με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό χωρίς να παίρνει υπόψη της ότι αποτελούσαν αιτήματα μιας ισχνής μειοψηφίας ενταγμένης στο δημόσιο έναντι της τεράστιας πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π.(Οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί στον τελευταίο διαγωνισμό άγγιξαν τους 100.000). Τίθενται λοιπόν τα παρακάτω ερωτήματα:

·         Δεν είναι νομικά, ηθικά και πολιτικά απαράδεκτο αυτή η απαξία και η καταδίκη τομών όπως ‹‹ ο Α.Σ.Ε.Π.›› όταν μάλιστα έχουν την συμφωνία της πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου και της ίδιας της κοινωνίας; Όταν ο ίδιος  ‹‹ ο Α.Σ.Ε.Π. ›› δημιουργεί στάσεις ζωής και προγραμματισμούς σε χιλιάδες οικογένειες και εργαζόμενους γενικότερα;

·         Είναι δυνατόν ακόμα και σήμερα το κράτος να άρει το συνταγματικό δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης όλων των πολιτών; Να παίρνει, έστω με νομιμοφάνεια, θέσεις εργασίας από κάποιους πού τις κατέκτησαν με κόπο και να τις μεταβιβάζει ετσιθελικά σε κάποιους άλλους;

·         Είναι δυνατόν η πολιτεία να υποκύπτει στα συμφέροντα μιας μειοψηφίας, επειδή τυχαίνει να είναι οργανωμένη, σε βάρος μιας τεράστιας πλειοψηφίας που δυστυχώς γι αυτήν είναι ανοργάνωτη;

·         Είναι δυνατόν ακόμα και σήμερα να ισχύει η ρήση όλων των Ελληνίδων μανάδων «βάλε παιδί μου το πόδι σου στο Δημόσιο και δε θα χάσεις»; Είναι δυνατόν διαμέσω ύμνων υπέρ του ιδιωτικού τομέα, οι εργαζόμενοι σε αυτόν να θεωρούνται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Και μάλιστα με τη βούλα του κράτους;

·         Είναι ορθό να καταφεύγουμε στη δικαιοσύνη για να δικαιωθούμε, γεγονός που έχει συμβεί επανειλημμένα, ενώ το κράτος να εθελοτυφλεί απέναντι στο δεδικασμένο, μη λύνοντας το γόρδιο δεσμό με πολιτικές πρωτοβουλίες;

·          Δεν αποτελεί λοιπόν τεράστια αδικία, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των διαγωνιζομένων στο Α.Σ.Ε.Π., αυξάνεται ταυτόχρονα ο αριθμός των συνολικών προσλήψεων, το μόνο που μειώνεται να είναι ο αριθμός  των προσλήψεων μέσω Α.Σ.Ε.Π.;

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι πρέπει να ξεκινήσει μια συζήτηση ώστε να επανέλθουμε στο πνεύμα της φιλοσοφίας του Α.Σ.Ε.Π. ενισχύοντας το και βελτιώνοντάς το. Όμως για να περιοριστεί η τεράστια αδικία που περιέγραψα θα ήθελα να υποστηρίξω το παρακάτω δικαιότατο αίτημα που αφορά τους διορισμούς που θα γίνουν το καλοκαίρι του 2006 για το σχολικό έτος 2006-2007, και όσο είναι σε ισχύ ο πίνακας επιτυχόντων του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. 2005.

Το ελάχιστο που μπορούμε να ζητήσουμε για τους διορισμούς αυτούς είναι να επανορθώσει το υπουργείο, ιδιαίτερα στους κλάδους που υπάρχει πασιφανής αδικία και να διατηρήσει τον αριθμό διοριστέων σε ποσοστά 60% από Α.Σ.Ε.Π. και 40% από επετηρίδες, ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ τις θέσεις των διοριστέων του Α.Σ.Ε.Π. στο ελάχιστο που δικαιούνται ώστε να ικανοποιηθεί η παραπάνω αναλογία. . Δεν μπορεί να γίνει ούτε αυτό; Τουλάχιστον στους καταφανώς θιγόμενους κλάδους ας επαναφέρειτους διορισμούς μέσω Α.Σ.Ε.Π. στους αριθμούς που ίσχυαν στους προηγούμενους διαγωνισμούς. Όχι να τους μειώνει και από πάνω

.¶λλωστε ο πολύ μεγάλος αριθμός αναπληρωτών που προσλαμβάνονται κάθε χρόνο και πολύ περισσότερο η εξαγγελθείσα μεταρρύθμιση για τα Τ.Ε.Ε. που δημιουργεί μεγάλες ανάγκες για ορισμένες ειδικότητες, αποδεικνύει το ρεαλισμό του παραπάνω αιτήματος

Θα ήταν παράλογο και ανήθικο να ξαναμπούμε σε μια τέτοια διαδικασία διαγωνισμού, ενώ θα έπρεπε ήδη να είχαμε διορισθεί.

Απαιτούμε απλά να μας δώσουν τις θέσεις που με νομιμοφάνεια μας έκλεψαν.

Όσον αφορά τον καινούργιο διαγωνισμό που βρίσκεται στα σπάργανα, με βάση τη συσσωρευμένη εμπειρία από τους προηγούμενους, πιστεύω πως πρέπει να γίνει κάτω από τους παρακάτω όρους και προϋποθέσεις:

·         Όλοι οι διορισμοί, ανεξαιρέτως, να γίνονται μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π.

·         Τα θέματα να είναι κλειστού τύπου, ώστε να εξασφαλίζεται η αντικειμενικότητα στη βαθμολόγηση.

·         Να γίνεται πριμοδότηση προϋπηρεσίας, μέχρι κάποιο ανώτατο όριο, για όλους τους εργαζόμενους-σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα- βάσει του αριθμού των ενσήμων που κατέχουν σε Ι.Κ.Α.-Τ.Ε.Β.Ε.

·         Να γίνεται πριμοδότηση μιας επιτυχίας σε προηγούμενο διαγωνισμό του  Α.Σ.Ε.Π.(αυτής που αντιστοιχεί στον μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας).

·         Να γίνεται πριμοδότηση της οικογένειας και των παιδιών.

·         Να συνεχίσει να γίνεται πριμοδότηση των τίτλων σπουδών.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,

                                           Με τιμή

                                 Χατζηθεοδώρου Δέσποινα (Φυσικός)

                                  Τηλέφωνο: 6978445887, 2285071863, 2331060196

                                  Email: dchatzitheo@yahoo.gr