Διαφόρων Φορέων

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

 

ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ  ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 

 

 

 

Συναδέλφισσες - συνάδελφοι

 

 

 

Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε όλοι τις τελευταίες εξελίξεις στην εκπαίδευση: Ευέλικτη Ζώνη (ΕΖ), νέα βιβλία, αξιολόγηση και ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

 

Όμορφα και «παιχνιδιάρικα» τα νέα βιβλία, φανταχτερά δώρα με ωραίο περιτύλιγμα. Μένει ακόμη να τα δούμε στην πράξη μιας κι ακόμα δεν τα έχουμε δει ούτε με τα ίδια μας τα μάτια καλά καλά.

 

Σίγουρα όμως μπορούμε απ΄ όσα έχουμε δει και ακούσει ως τώρα στα επιμορφωτικά σεμινάρια να κάνουμε ορισμένες σημαντικές εκτιμήσεις:

 

1.       Η ύλη και το επίπεδο των γνώσεων που απαιτείται απ’ τους μαθητές της κάθε τάξης αυξάνεται δυσανάλογα σε σχέση με αυτό που μπορεί να αποκτήσει τουλάχιστον η πλειοψηφία των μαθητών.

 

2.       Η υπάρχουσα σχολική υποδομή-ανεπαρκής έως απαράδεκτη για τα σημερινά δεδομένα και τις διδακτικές απαιτήσεις- θα στέκει εμπόδιο και για την εφαρμογή των νέων μεθόδων που επικαλούνται τα νέα βιβλία, τη διαθεματικότητα και τη χρήση νέων τεχνολογιών.

 

3.       Κάθε δάσκαλος,-α καλείται, λίγο ως πολύ, να διαμορφώσει μόνος του το πρόγραμμα της τάξης.

 

 

 

Πού μας οδηγούν αυτά;

 

1.       Η παιδεία γίνεται πιο ταξική, αφού προκαλείται έντονη διαφοροποίηση των μαθητών, ανάλογα με την κοινωνική τους προέλευση και ακολούθως και των τάξεων και των σχολείων.

 

2.       Όλο και λιγότεροι μαθητές κατακτούν τη γνώση, αφού πολλοί μαθητές όλο και πιο νωρίς θα αδυνατούν να παρακολουθήσουν με αποτέλεσμα να πετιούνται νωρίς έξω από το σχολείο.

 

3.       Όσο καλή και προοδευτική και αν θεωρήσουμε ότι είναι η θεωρία της διαθεματικότητας δεν μπορεί να γίνει πράξη χωρίς υποδομές. Άρα άλλος είναι ο στόχος.

 

4.       Σε μια εντατικοποίηση άνευ ουσίας για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί δε θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι ούτε για τη δουλειά μας, ούτε για τη συνεργασία και τη αλληλεγγύη του/ της συναδέλφου μας.

 

5.       Το σχολείο οδεύει προς ιδιωτικοποίηση. Γιατί πώς θα βγουν οι δραστηριότητες, τα σχέδια εργασίας, α προγράμματα, η ΕΖ χωρίς υποδομές; Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προσπαθούν να αναγκάσουν σχολεία κι εκπαιδευτικούς να στραφούμε στον ιδιωτικό τομέα για την εξασφάλιση πόρων. Ξεκινώντας από τους γονείς και φτάνοντας μέχρι τους σπόνσορες.

 

Μας θέλουν να γίνουμε κυνηγοί προγραμμάτων, πόρων, μαθητών πιστοποιητικών επιμορφώσεων για να αποδεικνύουμε κάθε φορά τη αξία μας και να μπορούμε να έχουμε αυτό που δικαιούται κάθε άνθρωπος: μια θέση εργασίας.

 

 

 

Κι αν όλ’ αυτά σας φαίνονται ότι κινούνται σε φανταστικά πλαίσια, δείτε το πλαίσιο της πραγματικότητας μέσα στο οποίο εντάσσονται, τη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ πριν, που δε διαφέρει, γενικότερα αλλά ιδιαίτερα στην εκπαίδευση.

 

 

 

1.       Η χρηματοδότηση της παιδείας είναι όχι μόνο ανεπαρκής αλλά και μειώνεται κάθε χρόνο. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλη κοινωνική υπηρεσία.

 

2.       Ο νόμος για την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών που είναι ήδη ψηφισμένος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μελλοντικός στόχος είναι η σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθό.

 

3.       Η επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος που ένα σημείο της αφορά την ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και την άρση της μονιμότητας για όλο το δημόσιο τομέα.

 

4.       Σύμφωνα με το Νέο Κώδικα που σχεδιάζεται για την Τοπική Αυτοδιοίκηση όλες οι κοινωνικές υπηρεσίες θα υπάγονται σε αυτήν και οι προσλήψεις του προσωπικού θα γίνονται με συμβάσεις ενός έτους. Μια μελλοντική αποκέντρωση και των σχολείων δεν αποκλείεται.

 

5.       Η προεκλογική αναγγελία της ΝΔ για εισαγωγή εξετάσεων στην Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού.

 

6.       Η υποχρεωτική από το σχολικό έτος 2006 –7 εφαρμογή της ΕΖ και η ένταξη κάθε είδους προγραμμάτων σε αυτή.

 

7.       Το χτύπημα των συνδικάτων και κάθε συλλογικής διαδικασίας.

 

8.       Η απόφαση όλων των κρατών της ΕΕ για αποκρατικοποίηση και ιδιωτικοποίηση όλου του δημόσιου τομέα και των κοινωνικών υπηρεσιών, σαν σημαντικός παράγοντας για να ξεπεράσουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και πολυεθνικές την οικονομική κρίση και να γίνει η ΕΕ ως το 2010 η πρώτη ισχυρή οικονομία στον κόσμο. (γνωστή ως Στρατηγική της Λισσαβόνας). Εδώ εντάσσονται και η μείωση των μισθών, των κοινωνικών παροχών προς τους εργαζόμενους, το γνωστό πια Συμβόλαιο Πρώτης Απασχόλησης (CPE, βλέπε Γαλλία), καθώς και οι χιλιάδες απολύσεις σε όλη την Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας.

 

 

 

Είναι προφανές ότι γι’ άλλη μια φορά οι πρωθυπουργοί και υπουργοί των κρατών-μελών, πιστοί υπηρέτες της αστικής τάξης, φορτώνουν τα βάρη της κρίσης σε μας, ξεζουμίζοντάς μας, για να σωθούν τα αφεντικά τους. Ταυτόχρονα, σέρνονται σε πολέμους με τις ΗΠΑ, σπέρνοντας το θάνατο, τη δυστυχία, τον τρόμο και την ανέχεια σε ένα σωρό χώρες του πλανήτη για να ορμήσουν ύστερα σαν τα κοράκια πάνω από τα θύματά τους και να τα ξεκοκαλίσουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Παλαιστίνη, Σερβία, Αφγανιστάν, Ιράκ ….. και τώρα σειρά έχει το Ιράν!

 

Σαν εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, γονείς δεν μπορούμε και δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια. Δεν πρέπει να λέμε: «Τι να κάνουμε, άλλοι αποφασίζουν.» Για ό,τι γίνεται μέσα στα σχολεία, για ό,τι γίνεται στην εκπαίδευση , για ό,τι γίνεται στη χώρα μας, στην ΕΕ και στον κόσμο έχουμε κι εμείς ευθύνη. Ναι, άλλοι αποφασίζουν, εάν εμείς τους αφήνουμε να αποφασίζουν για τις ζωές μας. Δεν είναι δυνατόν εμείς οι εκπαιδευτικοί να βλέπουμε που οδηγείται το σχολείο, τι περιμένει τους μαθητές μας, τι περιμένει εμάς και πόσο σημαντικά είναι αυτά και για την υπόλοιπη κοινωνία και να μην αντιδρούμε.

 

 

 

Η μεγαλιώδης αντιπολεμική διαδήλωση των 50.000 ανθρώπων περίπου, το Σάββατο στις 6 Μάη που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Ευρωπαικού Κοινωνικού Φόρουμ (ΕΚΦ) δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν για μαζική αλλά και πανευρωπαικά συντονισμένη αντίσταση. Στο 4ο Συνέδριο του ΕΚΦ, που πραγματοποιήθηκε στις 4-7 Μάη στην Αθήνα συμμετείχαν χιλιάδες άνθρωποι. Πολύ σημαντικές οι 3 βασικές αποφάσεις του για πανευρωπαική δράση:

 

Διεθνής αντιπολεμική βδομάδα στις 23-30 Σεπτέμβρη.

 

Πανευρωπαϊκές αντιρατσιστικές διαδηλώσεις στις 7 Οκτώβρη.

 

Πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών τους επόμενους μήνες.

 

 

 

Ο Σεπτέμβρης, λοιπόν, πρέπει αναμφισβήτητα να είναι μήνας δυναμικών κινητοποιήσεων. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να το προετοιμάσουμε από τώρα.

 

Καμιά εμπιστοσύνη στους γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ που στηρίζουν πολιτικές κυβερνήσεων ενάντια στα συμφέροντά μας κι αγώνες υποτονικούς, αποσπασματικούς και αναποτελεσματικούς και που ακόμη κι αυτούς είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να τους ξεπουλήσουν. Καμιά ενότητα δεν επιτυγχάνεται με κομματικές παρελάσεις τύπου ΠΑΜΕ που προτείνει η ΕΣΑΚ, για να καπελώσει τους αγώνες μας και να εξαντλήσει την όποια αγωνιστική – επαναστατική δράση της στο ψάρεμα ψήφων. Η ειλικρινής διάθεση των Παρεμβάσεων για αγωνιστικές κινητοποιήσεις και οι προτάσεις τους για δυναμικούς αγώνες δεν αρκούν για να έχουμε δυναμικές και αποτελεσματικές κινητοποιήσεις, ούτε κι αν αποφασίζονται από Δ.Σ. τοπικών Διδασκαλικών Συλλόγων.

 

Είναι ανάγκη να δραστηριοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συνάδελφοι, -ισσες. Οι επικείμενες ΓΣ πρέπει να γίνουν χώροι συζήτησης και ανταλλαγής απόψεων με τη μαζική συμμετοχή όλων μας. Να δημιουργηθούν ομάδες που θα αναλάβουν να ενημερώσουν και να προετοιμάσουν την απεργία. Η οποιαδήποτε απόφαση για απεργία, για τη διάρκεια, τη συνέχιση ή την παύση της να παίρνεται από εμάς τους ίδιους, μέσα από ΓΣ κι απεργιακές επιτροπές.

 

 

 

Δημόσια Δωρεάν Ενιαία Εκπαίδευση για όλους

 

 

 

 

 

3 Όχι στην ευέλικτη ζώνη.Oχι στα Νέα Αναλυτικά Προγράμματα.

 

3 Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ, για να καλυφθούν οι άμεσες και ζωτικές ανάγκες

 

3 Μείωση των μαθητών σε 20 ανά τμήμα

 

3 Όχι στις εξετάσεις από Ε΄ Δημοτικού έως Γ΄ Γυμνασίου

 

3 Όχι στην «αξιολόγηση» - Καμιά σύνδεση μισθού – αξιολόγησης

 

3 Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών – ωρομισθίων και εγγραφή τους στους συλλόγους (με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι)

 

3 1400 ευρώ καθαρά ο πρώτος μισθός

 

3 Κατάργηση των αντιδραστικών νόμων Αρσένη. Κατάργηση του νόμου για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

 

3 Κατάργηση του αντιδραστικού Καθηκοντολογίου

 

 

 

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Τηλ. 210 – 4964271, 6932703465



Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 28.05.2006 00:00:00
 
Αναγνώσθηκε 604 φορές