Φορέων Τεχνικής & Τεχνολογικής Εκπαίδευσης

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ
των μαθητών των λαϊκών στρωμάτων,
ενιαία γράμματα για όλα τα παιδιά,
στέρεες γνώσεις και δεξιότητες απ’ το δημοτικό.

«Δούλεβε για να στουμπώσει όλη η Xώρα κι οι Kαμπόσοι.
Μη ρωτάς το πώς και τι, να ζητάς την αρετή!» Βάρναλης Κ.

Η νέα τάξη πραγμάτων χαρακτηρίζεται από την τρομερή ενίσχυση σε πλανητική κλίμακα, όχι μόνο για την υποταγή της εργασίας στο κεφάλαιο, αλλά και για την εμπορευματοποίηση όλων των εκδηλώσεων των ανθρώπων, για την μετοχή όλου του είναι μας στους ίδιους τους κόλπους της παραγωγικής και καταναλωτικής διαδικασίας.

Ιδιαίτερα η καθημερινή ζωή των κατώτερων και μέσων κοινωνικών ομάδων πλήττεται βάναυσα από την εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου στους λίγους με χρησιμοποίηση χρηματοοικονομικών μηχανισμών. Με λίγα λόγια βασανίζεται από την παγκόσμια κυριαρχία της αγοράς, καθώς και από την συγκέντρωση των αποφάσεων στα χέρια των πολυεθνικών εταιρειών και των πολιτικών τεχνοκρατικών ελίτ.

Οι ΗΠΑ, ως αιχμή του δόρατος του συστήματος, εγγυάται με στρατιωτικά μέσα την εφαρμογή του δόγματος της όποιας παγκοσμιοποίησης, τρομοκρατώντας λαούς και συνειδήσεις. Με σύμμαχο την ελάχιστα δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση, επιταχύνουν διαδικασίες αποδόμησης, κοινωνικών κατακτήσεων των προηγούμενων δεκαετιών, σπρώχνοντας όχι μόνο τις φτωχότερες τάξεις, αλλά το σύνολο των εργαζομένων στον καιάδα της απασχολησιμότητας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της δια βίου ανασφάλειας.

Γι’ αυτό επιμένουμε να θεωρούμε ότι η καταστροφική πλευρά του καπιταλισμού είναι και σήμερα ισχυρότερη από την δημιουργική.

Στο τόπο μας, η «σεμνή δεξιά» διακυβέρνηση, συνεχίζοντας και διευρύνοντας το αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, πολλαπλασιάζει τα μορφωτικά εμπόδια για τα παιδιά των χαμηλών στρωμάτων, μετατρέποντας το βασικό κορμό των ΤΕΕ σε σχολές ουσιαστικά μαθητείας, στις επονομαζόμενες ΕΠΑΣ. Τις θεσμοθετεί πλέον και επίσημα για τα «παιδιά ενός κατώτερου θεού», τα φτωχόπαιδα δηλαδή που γυρεύουν το πρωί ένα μεροκάματο, αντί να βρίσκονται στις σχολικές τάξεις (με στέρεες γνώσεις και δεξιότητες, με μέτρα στήριξης του εισοδήματος των οικογενειών τους, με αντισταθμιστική εκπαίδευση και φοροαπαλλαγές).

Το ν/σχ ξεκαθαρίζει εξαρχής ότι οι ΕΠΑΣ απευθύνονται σε μαθητές οι οποίοι επιθυμούν να φοιτήσουν σε ειδικότητες «που δεν απαιτούν ισχυρή θεωρητική υποστήριξη, αλλά επικεντρώνονται κυρίως στην πρακτική εξάσκηση, ώστε οι απόφοιτοι τους να εντάσσονται άμεσα στην αγορά εργασίας ως ειδικευμένοι τεχνίτες». Πρόκειται επομένως για την αποθέωση της ταξικότητας στα χαμηλά κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα, σε μια εποχή μάλιστα που αυτή η εκπαίδευση θα απαξιώνεται νωρίς, οπότε θα πέσουν οι απόφοιτοι με το «πτυχίο» τους στα χέρια των (κυρίως ιδιωτικών) ΙΕΚ ή στην απόλυτη απαξίωση.

Το ότι «μπορούν να ιδρύονται και να λειτουργούν υπό την εποπτεία και ευθύνη και άλλων Υπουργείων», αυτό δεν σημαίνει ότι απλά διατηρούνται οι ήδη υπάρχουσες σχολές σ’ αυτά. Επί πλέον σημαίνει ότι πρόκειται και για ένα «Δούρειο ίππο» στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που μπορεί να οδηγήσει, κάτω από δύσκολες για το εκπαιδευτικό κίνημα πολιτικές συνθήκες και στον ιδιαίτερο ρόλο της αγοράς, στην στρατηγική της σχεδόν πλήρους απεξάρτησης των ΕΠΑΣ από το ΥΠΕΠΘ, και την πλήρη παράδοση της εξειδίκευσης στους ιδιώτες και στην αγορά.

Η ίδρυση επί πλέον των ΕΠΑΛ όχι μόνο δεν αναβαθμίζει (όπως παραπλανητικά διατείνεται η κυβέρνηση) τα ήδη υποβαθμισμένα ΤΕΕ, αλλά επιτείνει τη μορφωτική απόρριψη, στη βάση μάλιστα των αποπροσανατολιστικών επιχειρημάτων για παροχή «ισότιμων τίτλων» με εκείνους των Γενικών Λυκείων. Πόση ισοτιμία χωράει στην αυταπόδεικτη διαπίστωση ότι άνισα σχολεία δεν μπορεί να οδηγούν σε ίσες ευκαιρίες; Πόσοι και ποιοι μαθητές του ΕΠΑΛ θα μπορούν να ανταγωνιστούν εκείνους του όποιου Γενικού Λυκείου, όταν εξετάζονται σε κοινά θέματα και μαθήματα;

Και οι ΕΠΑΣ και το ΕΠΑΛ παρέχουν στους αποφοίτους τους, με βάση το ν/σχ, πτυχίο επιπέδου «3», κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή οδηγία (2005/36/ΕΚ). Είναι βέβαιο – αν δεν υπάρξουν ραγδαίες κινηματικές εξελίξεις - ότι πριν έχουμε τους πρώτους αποφοίτους ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ σε 3 χρόνια δηλ., το πτυχίο επίπεδου «3» θα γίνει με μια καλοκαιρινή τροπολογία πτυχίο επιπέδου «2», βάζοντας την Ε.Ε. μπροστά (βλέπε μέθοδος απογραφής…)

Το ν/σχ ισχυροποιεί τα ΙΕΚ (ιδιωτικά και δημόσια), αφού για τους περισσότερους αποφοίτους του ΕΠΑΛ και όλους τους αποφοίτους των ΕΠΑΣ θα είναι μονόδρομος. Γνωστή η πρόθεση του υπουργείου για αναβάθμιση των σπουδών σε αυτά. Αν το συνδέσουμε μάλιστα και με τα παραπάνω, μάλλον το πτυχίο επιπέδου «3» θα παρέχεται στο άμεσο μέλλον από αυτά. Γνωστή και η πρόθεση για καθιέρωση «πιστωτικών μορφωτικών μονάδων», που θα συλλέγουν οι φοιτούντες στα ΙΕΚ, για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό εξηγεί σαφώς γιατί κόβεται η ειδική ποσόστωση εισαγωγής στα ΑΤΕΙ σε αποφοίτους με πτυχίο επιπέδου «3».

Το ν/σχ βεβαίως έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας στους εκπαιδευτικούς της ΤΕΕ, μεγαλώνοντας την πόρτα της κατάργησης της οργανικής θέσης και της επιβολής της εργασιακής περιπλάνησης για όλους μας. Το διπλό σχολικό δίκτυο και εντός της ΤΕΕ, δεν κατοχυρώνει τις θέσεις εργασίας, οι οποίες πλέον θα μεταβάλλονται ανάλογα με τις ανάγκες τις αγοράς. Το μοντέλο των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, όπως στις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ και των ΙΕΚ, είναι ελκυστικό και προσοδοφόρο για τη νέα τάξη πραγμάτων


Η στρατηγική συνδικαλιστική μας πρόταση

-Καθολική δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, που θα παρέχει μόρφωση, καλλιέργεια και εφόδια σε όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς. Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Κατάργηση των ν. 2525 και 2640, του ν. 2986 και της πράξης νομοθετικού περιεχομένου.
-Ενιαίο, βασικό 12χρονο, δημόσιο, δωρεάν, ανοικτό στους κοινωνικούς φορείς και κλειστό στις επιχειρήσεις σχολείο για όλους, χωρίς κάθετους και οριζόντιους διαχωρισμούς, χωρίς εξεταστικά φίλτρα απόρριψης και ταξικούς φραγμούς.

-Επαγγελματική - τεχνική εκπαίδευση μετά το 12χρονο βασικό σχολείο, ενταγμένη στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα (ΥΠΕΠΘ) με ταυτόχρονη διάλυση του συστήματος ΟΕΕΚ-ΙΕΚ-ΚΕΚ.

-Στέρεες γνώσεις και δεξιότητες από το δημοτικό. Σχολείο που απευθύνεται ολόπλευρα και σε όλα τα παιδιά.

-Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση με ενιαία χαρακτηριστικά και με κατοχυρωμένα όλα τα εργασιακά δικαιώματα στο πτυχίο.

-Γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης στο 15% του Γενικού κρατικού προϋπολογισμού. Όχι στη μεταφορά του οικονομικού κόστους λειτουργίας των σχολείων στην ΤΑ.

Για ένα τέτοιο όραμα φυσικά χρειάζεται ένα δυναμικό και οραματικό εκπαιδευτικό κίνημα που να βγαίνει μέσα από τους κόλπους του λαϊκού κινήματος. Τα σωματεία μας πρέπει να επαναπατριστούν στα σχολεία. Πρέπει να τα αναζωογονήσουμε με ιδέες και προτάσεις μάχης, απέναντι στην πολιτική που θέλει την παιδεία και τον εκπαιδευτικό φτηνή καύσιμη ύλη στην αγορά. Δεν φτάνουν οι εισηγήσεις των πεθαμένων λέξεων, ούτε το σιωπηλό στρίμωγμά μας στη γωνία, στην αγωνία και στην παραίτηση.

Ένα τέτοιο κίνημα, όταν λειτουργήσει πλήρως, θα επιβάλλει και μια ενδιάμεση μεταβατική περίοδο για τα παιδιά του «μη ενιαίου 12χρονου σχολείου».

Συνάδελφοι μόνο με τη πλατιά και αγωνιστική συμμετοχή μας μπορούμε να αντισταθούμε στη νέα αντιμεταρρύθμιση.

ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΦΕΡΕΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Πάτρα, 22-05-2006.

Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 24.05.2006 15:03:28
 
Αναγνώσθηκε 619 φορές