Πανελλαδικές 2006
«Νεοελληνική Γλώσσα: Μια σκέψη που ίσως επηρέασε τη φετινή επιλογή του θέματος»



Πρώτη μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων του 2006 και πρόβα τζενεράλε για το καινούριο σύστημα αξιολόγησης, που ζητά από τους μαθητές να διαγωνιστούν σε έξι μαθήματα, αντί για εννέα, όπως συνέβαινε κατά τα προηγούμενα έτη. Το καθιερωμένο άγχος, μέσα σ’  αυτά τα πλαίσια ντύνεται φέτος τις νέες του διαστάσεις, καθώς με άλλα δεδομένα θα διαμορφωθούν και οι βάσεις εισαγωγής. Πάνω από τα κεφάλια των χιλιάδων υποψηφίων επικρέμαται  εξάλλου και η δαμόκλειος σπάθη της οριοθετημένης στο «δέκα» βάσης, ως απαραίτητης προϋπόθεσης για τη διεκδίκηση μιας μερίδας στην πίτα που λέγεται Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Όλοι εμείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές, που παρακολουθούμε τις σχετικές εξελίξεις εκ των έσω, προσπαθούμε, κάθε σχολική χρονιά, να ιχνηλατήσουμε τη διάθεση των εξεταστών και να προβλέψουμε, με βάση την επικαιρότητα ή τη θεματική του σχολικού εγχειριδίου της Νεοελληνικής Γλώσσας το θέμα που θα τεθεί προς πραγμάτευση στους μαθητές. Φέτος ωστόσο, αν και η επικαιρότητα, με τις φυσικές καταστροφές, που σημειώθηκαν πρόσφατα σε Ανατολή και Δύση, έδωσε την αφορμή και μολονότι η στάση των «πνευματικών ανθρώπων», με την τόσο σημαντική τους, σε κάθε περίπτωση, συνεισφορά, στην επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων, καθόρισαν τη θεματολογία, το κέντρο βάρους πήρε τη δική του αυτόνομη κλίση.

Χρησιμοποιώντας τους βασικούς τρόπους πειθούς, την επίκληση στη λογική αλλά και στο συναίσθημα, ο Ε. Παπανούτσος ακούγεται, από τα βάθη των ετών, ως ένας πολύτιμος συμβουλάτορας κι ως ένας απαράμιλλος εμψυχωτής στους καταπονημένους από την προσπάθεια μαθητές. Στη δική του σκέψη οι λέξεις «πόνος» και «κάματος» δεν ταιριάζουν σε ανθρώπους που θέτουν ως στόχο τους την κατάκτηση ενός πνευματικού αγαθού. Με το συγκεκριμένο δοκίμιο διακρίνεται εύκολα και η διάθεση των φορέων του υπουργείου και των θεματοθετών να μεταδώσουν στους μαθητές ένα μήνυμα εσωτερικής δύναμης και ψυχικού σθένους, που θα πρέπει να καθορίσει όχι μόνο την τρέχουσα δοκιμασία τους αλλά να παρακολουθήσει και τα βήματα της μετέπειτα ενήλικης ζωής τους.

Ο Ε. Παπανούτσος σκιαγραφεί το μοντέλο του επιτυχημένου ανθρώπου, ενός ανθρώπου που η καταξίωσή του δεν προέρχεται από υλικά και εφήμερα αποκτήματα αλλά από την αφοσίωση σε μια αέναη καλλιέργεια της ψυχής και του πνεύματος. Αυτός προβάλλεται ως ο μοναδικός δρόμος κατάκτησης της εσωτερικής ισορροπίας και της προσωπικής ευτυχίας στη ζωή. Μόνο όταν το πνεύμα δε σταματά στιγμή να διευρύνει τους ορίζοντές του και η ψυχή να ανακαλύπτει καινούριες μορφές αγάπης, για να αγκαλιάσει τον κόσμο, μόνο τότε το άτομο αναγεννιέται συνεχώς κι αναβαπτίζεται.

Με τέτοια ψυχοπνευματική υπόσταση μπορεί ο καθένας να παραβλέψει τα τρωτά στοιχεία της ύπαρξής του και να ορθώνει λυγερόκορμο το ανάστημά του στις κακουχίες και αναποδιές, που είναι σύμφυτες με την πορεία της θνητής ζωής. Όσο το πνεύμα παραμένει αδούλωτο, τόσο και οι ανθρώπινες δυνάμεις αποκτούν διαστάσεις γίγαντα, έτοιμες να ανακαλύψουν τους πιο περίτεχνους και ιδανικούς τρόπους στην καταπολέμηση οποιασδήποτε φυσικής καταστροφής φιλοδοξεί να καταβάλει την υλική μας υπόσταση. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης προβάλλει πιο ρωμαλέο στους ανθρώπους που έχουν κατανοήσει ότι η διατήρηση και διαφύλαξη της ζωής είναι απλά ο sine qua non όρος, για να μπορέσει το πνεύμα και η ψυχή να συνεχίζει την πορεία προς την «εξαΰλωση» και την αθανασία.

Θεσσαλονίκη, 23/05/06

Όλγα Γ. Παλαιοχωρινού

φιλόλογος

e- mail : olgapal@otenet.gr

 website: www.stixomythia.gr