Φεβρουάριος 2006

Τα ιδεολογικο-πολιτικά αδιέξοδα της ΟΛΜΕ και η «ξύλινη» συνδικαλιστική Γλώσσα

Διαβάζοντας προσεκτικά το ιδοελογικο-πολιτικό σκεπτικό, που προηγείται στην τελευταία ει­σήγηση της ΟΛΜΕ προς τις γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, προφανώς ως απαραίτητου σημείου αναφοράς, πάνω στο οποίο στηρίζονται οι γενικότερες εκτιμήσεις της πλειοψηφίας του Δ.Σ. για την πορεία των εκπαιδευτικών και άλλων ζητημάτων ευρύτερου κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικού ενδιαφέροντος, που καθορίζουν το διεκδικητικό πλαίσιο και τη φυσιο­γνωμία του συνδικαλιστικού μας κινήματος, δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι τα σκεπτικά της ΟΛΜΕ εξακολουθούν να κυριαρχούνται από τον ίδιο ιδεολογικό δογματισμό του παρελθό­ντος, ο οποίος εκφράζεται με μια στερεότυπη γλώσσα, που στηρίζεται σε επαναλαμβανόμενα γλωσσικά-νοηματικά κλισέ, τα οποία συνδυάζονται μεταξύ τους και ταιριάζουν σε όλα θέμα­τα. Παραθέτουμε μερικά αυτούσια παραδείγματα από την εισήγηση της ΟΛΜΕ, που προσδιο­ρίζουν εκείνο το οποίο θα λέγαμε «ξύλινη» πολιτική γλώσσα.

Διαβάζονται οριζόντια και δια­γώνια σε όλους τους συνδυασμούς ξεκινώντας από την πρώτη στήλη.

Η νέα εισοδηματική πολιτική θα αποτελέσει μια ακόμη αιτία παραπέρα μείωσης της αγοραστικής δύναμης των αποδοχών μας, ενώ ταυτόχρονα οι δαπάνες για κοινωνικές παροχές συρρικνώνονται	με την πολιτική και τα μέτρα που εξαγγέλλονται επιδεινώνονται τόσο οι συνθήκες εργασίας μας όσο και η οικονομική μας κατάσταση	Το πρόγραμμα περικοπών στις λαϊκές και δημοκρατικές ελευθερίες προωθείται συστηματικά	τα ζητήματα αυτά αφορούν όλους τους εργαζόμενους και απαιτείται συνολική απάντηση καθώς επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις
Τα μεγάλα προβλήματα των εκπαιδευτικών και της δημόσιας εκπαίδευσης παραμένουν άλυτα	δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες για τη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική	διευρύνεται η κατηγοριοποίηση των εργαζομένων στο δημόσιο και έχει σαν στόχο την αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος	επιβεβαιώνονται έτσι οι έγκυρες και έγκαιρες εκτιμήσεις των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας
Ο κρατικός προϋπολογισμός υλοποιεί μια σκληρή οικονομική πολιτική λιτότητας για τους εργαζόμενους και τους κοινωνικά ασθενέστερους με φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους και ισχυρούς	σε μια σειρά ζητήματα δίνεται προτεραιότητα στην αγορά και ακυρώνονται σημαντικές κοινωνικές κατακτήσεις	δραματικές θα είναι οι συνέπειες για όλους εμάς τους μόνιμους υπαλλήλους που υπηρετούμε σήμερα	η αντιμετώπιση αυτών των σχεδιασμών, καθώς και η προβολή ώριμων δημοκρατικών αλλαγών θα πρέπει να αποτελέσει πεδίο ύψιστης προτεραιότητας για τη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος .
Η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, σε ό,τι αφορά το γενικότερο προσανατολισμό του. ενισχύει τις συντηρητικές τάσεις	όλο και πιο εκτεταμένα τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα τίθενται σε καραντίνα και αμφισβητούνται	προωθείται η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας και η περιστολή των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων	Το κοινό συμφέρον επιτάσσει τη στράτευση όλων μας στο κοινό αγωνιστικό μετερίζι.
Η πολιτική της υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης κλιμακώνεται, για να διευκολυνθεί η παράδοση σημαντικών τμημάτων στα αδηφάγα ιδιωτικά συμφέροντα	επιχειρούνται ανατρο­πές των εργασιακών δικαιωμάτων, γιατί αυ­τό απαιτεί η οικονομική ολιγαρχία και το κεφά­λαιο	είμαστε αντίθετοι στην άλωση και αποικιοποίηση των δημοσίων σχολείων από τις δυνάμεις της αγοράς	για την ανατροπή τους πρέπει να υποχωρήσουν οι κοντόφθαλμες μικροκομματικές περιχαρακώσεις