Συντον.Επιτρ.Συμβασ.Καθηγητών
Μουσικών Γ.Λ. Αττικής


Δυστυχώς, φαίνεται πως το …cressento  αδιαλλαξίας των πανεπιστημιακών μουσικών συνεχίζεται. Και βέβαια, συντεχνιακά αν το δει κανείς, έχουν κάθε λόγο - και κάθε δικαίωμα - να εμμένουν στις θέσεις τους. Είναι προφανές ότι η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ μας δεν οδηγεί πουθενά, διαπιστώνουμε, ωστόσο, με ικανοποίηση οτι σημαντικός αριθμός πανεπιστημιακών συναδέλφων αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό και αποστασιοποίηση τη μονομέρεια και τη μονοτονία των συνδικαλιστικών ανακοινώσεων των « ηγεσιών » τους.

Για να τελειώνουμε λοιπόν μ’ αυτή την μάταιη και κουραστική διελκυστίνδα:

• Τελικά, συνάδελφοι, για το μεγάλο θέμα των συμβασιούχων, την – πασίγνωστη σ’ όλους τους λοιπούς, πλην υμών, συνέλληνες – κοινοτική οδηγία, τις επανειλημμένες προεκλογικές και μετεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, για όλα αυτά που επί μήνες μονοπωλούσαν την πολιτική επικαιρότητα, ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΠΗΡΑΤΕ ΧΑΜΠΑΡΙ;  

• Το τι σημαίνει γνωμοδότηση, επιτρέψτε μας να θεωρούμε τους εαυτούς μας επαρκώς την τε ελληνική γλώσσα και τα νομικά κατέχοντες ώστε να το κατανοούμε. Αν η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ δεν την αποδεχτεί – όπως και έχει βέβαια το δικαίωμα – θα πρέπει απλούστατα στο Διοικητικό Εφετείο, όπου και έχουμε ήδη προσφύγει, να αντικρούσει τα επιχειρήματα που η ίδια η νομική εκπροσώπηση του Ελληνικού Δημοσίου δηλαδή το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, μας έχει προσφέρει με την γνωμοδότηση.

• Και τέλος, είναι βέβαια πασίγνωστο ότι οι πανεπιστημιακές ειδικεύσεις οργάνων είναι μια υπόθεση πολύ, μα πάρα πολύ πρόσφατη. Με ποια λογική μας λένε λοιπόν οι καλοί συνάδελφοι ότι έπρεπε εκείνοι να διδάσκουν τόσα χρόνια στα Μουσικά Σχολεία και όχι οι απόφοιτοι Ωδείων ; Προφανώς τον παραλογισμό τους και η ΟΛΜΕ κάθε άλλο παρά συμμερίζεται, ένεκα του  …λαϊκισμού της ίσως , έτσι παιδιά;

Η Συντονιστική Επιτροπή