Η απαξίωση του να είσαι φοιτητής του ΕΑΠ


Αφορμή για την επιστολή μου αυτή, στάθηκε η νέα πρόσκληση ενδιαφέροντος του ΕΑΠ  για τα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά  προγράμματα σπουδών. Αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ με όλους αυτούς τους ανθρώπους που ετοιμάζονται να αιτηθούν για μια θέση στο ΕΑΠ την προσωπική μου εμπειρία..

Είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του ΕΑΠ και στις 8/9/2004 είχα την ατυχία να παρουσιάζω την μεταπτυχιακή μου εργασία με αξιολογητές την κ. Διαμαντή, την κ. Χατζηπαναγιώτου και τον κ. Μαυρογιώργο. 

Λυπάμαι αλλά στα 17 χρόνια που είμαι στην εκπαίδευση, (επτά από αυτά ως στέλεχος) δεν έχω συμμετάσχει σε πιο απαξιωτική διαδικασία.

Για να γίνω πιο σαφής η συνεργασία μου σ όλη τη διάρκεια του χρόνου ήταν με τη κ. Διαμάντη. Η κ. Χατζηπαναγιώτου δήλωνε κώλυμα και όσες φορές επιδίωξα να επικοινωνήσω μαζί της στάθηκε αδύνατο. Το πιο τραγικό δε,  συνίσταται στο ότι ενώ της έστειλα την εργασία μου από το Μάιο και σύμφωνα με τον κανονισμό περίμενα τις παρατηρήσεις της, θεώρησε καλό να μου τις δώσει μετά την παρουσίαση της εργασίας μου.

Θα ήθελα ειλικρινά να γνωρίζω προβλέπεται κάτι τέτοιο από το νομοθετικό πλαίσιο του ΕΑΠ;  Είναι δυνατό ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα να απαξιώνεται με τέτοιο τρόπο εξαιτίας της πλημμελούς άσκησης καθηκόντων των μελών ΣΕΠ και της αδιαφορίας τους για τα καθήκοντα που έχουν αναλάβει; Μπορεί η κ. Χατζηπαναγιώτου στη προσπάθειά της να καλύψει την αδιαφορία της να δίνει ένα ατεκμηρίωτο και ασαφές κείμενο, που δείχνει ένα επιδερμικό  χαρακτήρα εξέτασης στο οποίο οι παρατηρήσεις κάνουν πασιφανές ότι διάβασε μόνο τους τίτλους των κεφαλαίων της εργασίας; 

Όσον αφορά τον κ. Μαυρογιώργο η αξιολόγηση του έγινε στο διάστημα που παρουσίαζα την εργασία μου, κατά το οποίο φυλλομετρούσε τις σελίδες, προσβάλλοντας την ομιλούσα, αλλά κυρίως τον εαυτό του και κατ΄ επέκταση το Πανεπιστήμιο. Μπορεί άραγε μια τέτοια φυλλομέτρηση να στηρίξει οποιαδήποτε αξιολόγηση και να μην καταλήξει σε ευτράπελες θέσεις του τύπου ότι ¨οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων δεν ασκούν Διοίκηση¨, που διατυπώθηκε με περισσή άγνοια από τον κ. Μαυρογιώργο;

Όπως καταλαβαίνετε αξιολογήθηκα από μία Επιτροπή που δύο στους τρεις είχαν άγνοια του περιεχομένου της εργασίας μου.

Μήπως τελικά θα πρέπει το ΕΑΠ να επαναξιολογήσει τα κριτήρια επιλογής των συμβούλων καθηγητών ώστε να το στελεχώσουν άτομα που δεν απαξιώνουν το θεσμό και δεν είναι ¨ελέω Θεού¨ καθηγητές;

Για να αντιμετωπίσω αυτή την κατάφορη αδικία απέστειλα στις 13/9/2005 εξώδικο απευθυνόμενο στον Πρύτανη του ΕΑΠ κ. Σαφιαρίκα και τη Ακαδημαϊκή Υπεύθυνη του προγράμματος Σπουδές στην εκπαίδευση κ. Χατζηνικήτα με κοινοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας, στο οποίο κατήγγειλα παραβίαση του κανονισμού.

Το Υπουργείο Παιδείας με το με αριθμ. πρωτ. 107499/Β7/6-10-2005 ζήτησε από ΕΑΠ εξηγήσεις για το θέμα της καταγγελίας μου. Μέχρι σήμερα ούτε εγώ ούτε το ΥΠΕΠΘ έχει λάβει απάντηση από το Πανεπιστήμιο.

Είναι άσχημο πραγματικά να βλέπει κανείς ένα θεσμό να εκφυλίζεται με το πέρασμα  του χρόνου στην προχειρότητα και την έλλειψη ακαδημαϊκής δεοντολογίας και σεβασμού στο φοιτητή.

Αξιοπρόσεκτο είναι επιμέρους άρθρα του κανονισμού του ΕΑΠ αλλάζουν σε ανύποπτο χρόνο και οι φοιτητές ειδοποιούνται για τις αλλαγές κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και όχι ένα χρόνο πριν την έναρξη της εφαρμογής τους , ώστε να είναι προετοιμασμένοι. (ξαφνικά πέρυσι καταργήθηκε μια εξεταστική περίοδος παρουσίασης διπλωματικών εργασιών ¨εν μια νυκτί¨).

Η εποπτεία των διπλωματικών εργασιών παρουσιάζει σημαντικά κενά και  παρατηρείται έλλειψη επικοινωνίας πρώτου και δεύτερου επιβλέποντα που καταλήγει σε άδικη αντιμετώπιση του φοιτητή.

Όλη αυτή η φιλοσοφία επικοινωνίας και στήριξης των φοιτητών,   που περνά μέσα από τα εγχειρίδια καταντά  ¨νεκρό γράμμα¨ στην πράξη.

Δεν υπάρχουν ενιαία κριτήρια αξιολόγησης των γραπτών εργασιών, με αποτέλεσμα ο φοιτητής να λαμβάνει αξιωματικές – δογματικές και αναιτιολόγητες κρίσεις που προσπαθούν να καλύψουν τα κενά μιας αναξιόπιστης παιδαγωγικής και επιστημονικής πρακτικής.

Είναι πράγματι ανάλγητη και ανάξια του μόχθου που καλείται να καταβάλει ο ενήλικας εργαζόμενος φοιτητής αυτή η αδιάφορη συμπεριφορά εκ μέρους του Πανεπιστημίου, που φαίνεται να αυτοαναιρεί τη φιλοσοφία της δημιουργίας του και τη νομιμότητα του κανονισμού Σπουδών που το ίδιο έχει θεσπίσει.

Τατίδου Κυριακή, Φιλόλογος, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπ/σης Ν. Κιλκίς