ΑΘΛΗΤΙΚΑ    ΣΧΟΛΕΙΑ  (ΤΑΔ-ΕΤΑΔ) :  Θα  τα  αναβαθμίσουμε  ή  θα  τα υποβαθμίσουμε ;

    Τα Αθλητικά Σχολεία, είναι ένας αξιολογότατος θεσμός που εισήχθη στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια και που κατά γενική ομολογία έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη του αθλητισμού, αφού από τις τάξεις του έχουν ξεπηδήσει αθλητές που τιμούν τη  χώρα μας  σε  διάφορα  αθλήματα, αλλά και  πάμπολλα  άλλα παιδιά  που μυήθηκαν  και αγάπησαν τον αθλητισμό.  

   Δυστυχώς  όμως,  αυτός  ο  θεσμός   κατέληξε να  είναι  σήμερα  μια  παρεξηγημένη υπόθεση  και ένα αμφιλεγόμενο σημείο αναφοράς.  Και  εξηγούμαι:                                 

1)  Απ’ τη  μια  μεριά, όλοι  αναγνωρίζουν τη σημασία του αθλητισμού και την ανάγκη να παρέχουμε στη μαθητιώσα  νεολαία μας όλες τις προϋποθέσεις  αλλά και τα κίνητρα για σωστή άθληση, κάτι που επιτυγχάνεται  άριστα μέσω των  Αθλητικών   Σχολείων. Μ’ αυτό το δεδομένο, λογικό θα ήταν να περίμενε κανείς μια διαρκή αναβάθμιση των ειδικών αυτών σχολείων, ώστε να επιτελούν  κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σκοπό τους. Αυτό  φάνηκε να υλοποιείται αρχικά από την κυβέρνηση της  Ν. Δημοκρατίας , με αποτέλεσμα να έχουμε την προηγούμενη χρονιά ίδρυση  αρκετών νέων  Αθλ. Σχολείων  και  ανάπτυξη των παλιών.  Παράλληλα  και οι  νέοι  προϊστάμενοι των  γραφείων  Φυσικής  Αγωγής, επέδειξαν  ιδιαίτερο ενδιαφέρον  για την  ομαλή  και  απρόσκοπτη  λειτουργία  τους.

2)  Απ’ την άλλη όμως, εκείνο που διαφάνηκε  στην  πορεία,  ήταν μια  τάση  υποβάθμισής  τους,  κάτι που αποδεικνύεται   α) Από την καθυστέρηση  πρόσληψης των αναπληρωτών  που  διδάσκουν  στα  ΤΑΔ-ΕΤΑΔ :  Την προηγούμενη χρονιά οι προσλήψεις έγιναν  7 Οκτωβρίου  ενώ  και φέτος  (20/9)  καθυστερούν. Αυτό βέβαια  έχει ως συνέπεια  και  την καθυστερημένη  έναρξη  λειτουργίας  τους.    β) Από  την  καθυστέρηση  στην  έκδοση  της  τελευταίας εγκυκλίου (Μάϊος ’05), με την οποία  θα γίνουν  φέτος  οι  προσλήψεις  των  εκπ/κών  που  θα διδάξουν  στα  ΤΑΔ-ΕΤΑΔ  και  κυρίως  από  την  προχειρότητα  (ή  μήπως  σκοπιμότητα;) με  την  οποία  συντάχθηκε  η  εγκύκλιος  αυτή, κάτι που  δημιούργησε  σύγχυση, αδικίες, αντεγκλήσεις  και  πλήθος  ενστάσεων [Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα  προχειρότητας, η μοριοδότηση σε υπέρμετρο βαθμό του  χρόνου λήψης  πτυχίου  και  η  σχεδόν εκμηδένιση(!)  της  προϋπηρεσίας].

   Τελικά, θα  πρέπει  νομίζω  να ξεκαθαρίσουμε  αν  πραγματικά  πιστεύουμε  οτι  τα  Αθλητικά  Σχολεία  έχουν  λόγο  ύπαρξης  - που  σίγουρα  έχουν -  και  οι  επόμενες  κινήσεις  όλων  όσων  εμπλέκονται ( Υπουργείου Παιδείας,  ΚΕΑΤ, προϊσταμένων και  εκπ/κών), να  είναι  στη  σωστή  κατεύθυνση  αναβάθμισης  και  ανάπτυξής  τους,  ξεκινώντας  από  μια  σωστή  εγκύκλιο  πρόσληψης,  συνεχίζοντας  με την έγκαιρη  πρόσληψη  των  εκπ/κών  και  ολοκληρώνοντας  με  την  διαρκή  προσπάθεια όλων  ώστε  να έχουμε  τα  καλύτερα  δυνατά   αποτελέσματα.                                                                   

                                                                     Κων/νος  Δ.  Κωστόπουλος

                                                                            Καθηγητής   ΠΕ₁₁