Φορέων Πρωτοβάθμιας Eκπαίδευσης


ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ-ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.


ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ.


Με το καλημέρα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ έδειξε το αυταρχικό και αντιεκπαιδευτικό της πρόσωπο επιβάλλοντας την υποχρεωτική γενίκευση της ευέλικτης ζώνης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.


Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου το πρόγραμμα χωρίζεται σε δύο ζώνες. Στη μια ακολουθείται το μέχρι πρότινος κανονικό πρόγραμμα ενώ στην άλλη ο εκπαιδευτικός ορίζει ένα θέμα πχ θέματα Ολυμπιακής Παιδείας, το οποίο “διερευνάται” και “εμβαθύνεται” μέσα από μια ομαδοσυνεργατική προσέγγιση “από όλους” τους μαθητές. Τα θέματα αυτά μπορεί να είναι δύο ή τρία την χρονιά ενώ η διαδικασία εποπτεύεται και αξιολογείται από τον σχολικό σύμβουλο ο οποίος “εγκαθίσταται” πλέον στο σχολείο. Για κάθε τάξη ορίζονται συγκεκριμένες ώρες για το μάθημα της ευέλικτης ζώνης. Έτσι έχουμε 4 ώρες στην πρώτη και δεύτερη, 3 ώρες στην τρίτη και τέταρτη,και 2 ώρες στην πέμπτη και έκτη τάξη την εβδομάδα.


Κατά την συνήθη πρακτική τους χρησιμοποιούν προοδευτική ορολογία όπως “διαθεματική προσέγγιση” “ανάπτυξη κριτικής σκέψης” κ.α προκειμένου να κρύψουν τις βαθύτατες αντιδραστικές αλλαγές που θέλουν να επιφέρουν στο πρόγραμμα του σχολείου, στις σχέσεις εκπαιδευτικών και μαθητών-γονέων, και στην ίδια την λειτουργία και ουσία του σχολείου.


Πιο συγκεκριμένα το αναλυτικό πρόγραμμα σπάει ενώ μειώνονται οι ώρες που διατίθενται για την διδασκαλία συγκεκριμένων γνωστικών αντικειμένων (πχ γλώσσα στην πρώτη). Από την άλλη εισάγονται παράλληλα κάποια προγράμματα τα οποία αν και αυξάνουν τον φόρτο της δουλειάς για εκπαιδευτικούς και μαθητές δεν προσφέρουν ουσιαστική γνώση στους μαθητές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εμπειρία από την προηγούμενη εφαρμογή αυτού του προγράμματος φανερώνει ότι οι διδακτικές ώρες που αφιερώνονται για την εφαρμογή των συγκεκριμένων προγραμμάτων δεν επαρκούν με αποτέλεσμα να “κλέβονται” επιπλέον ώρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα δεδομένου ότι η σχετική εργασία θα παρουσιαστεί και ελεγχτεί από τον σύμβουλο. Με αυτόν τον τρόπο και διδακτικές ώρες χάνονται από το πρόγραμμα που θα μπορούσαν να αφιερωθούν για την διδασκαλία βασικών γνωστικών αντικειμένων και αναπτύσσεται ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς αλλά και σχολεία για το ποιος ή ποιο θα παρουσιάσει το καλύτερο πρόγραμμα, ενώ οδηγεί τελικά στην κατηγοριοποίηση και στην υποβάθμιση αρκετών σχολείων.


Επίσης όπως ρητά αναφέρεται το υπουργείο δεν θα διαθέσει κανενός είδους επιπλέον κονδύλι για την διεξαγωγή του προγράμματος μετακυλώντας το βάρος στις πλάτες των γονέων και των εκπαιδευτικών οι οποίοι πρέπει να βρουν κάποια εταιρία πχ Ελαίς η οποία προκειμένου να διαφημιστεί και να πιάσει πελάτες μπορεί να τους χορηγήσει κάποιο υλικό.


Έτσι γίνεται φανερό ότι η ευέλικτη ζώνη δεν αλλάζει προς το καλύτερο το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά φορτώνει πρόσθετα βάρη στον εκπαιδευτικό και μαθητή ενώ διαλύει την όποια συγκεκριμένη δουλειά μπορεί να γίνει σε ένα όλο πιο υποβαθμισμένο δημόσιο σχολείο. Λειτουργεί δηλαδή διαλυτικά μέσα στο σχολείο και στο εκπαιδευτικό σύστημα εισάγοντας έμμεσα διαδικασίες και λογικές ιδιωτικοποίησης. Άρα δεν έχουμε απλά μια αλλαγή στη μεθοδολογία ή απλά μια μορφή διοικητικού ελέγχου και αξιολόγησης αλλά μια συγκροτημένη προσπάθεια διάλυσης-ιδιωτικοποίησης του σχολείου.


Η κατεύθυνση όλων αυτών των αλλαγών εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο της προσπάθειας δημιουργίας του επιχειρηματικού σχολείου, ενός “σχολείου-επιχείρηση” το οποίο θα πουλάει προγράμματα στους μαθητές πελάτες και οι οποίοι ανάλογα με την πορτοφόλα τους θα αγοράζουν το προϊόν που θέλουν. Ο δάσκαλος απλά μετατρέπεται σε ένα πλασιέ που ανάλογα με την δημοσεοσχετίστικη ικανότητά του “πουλάει” καλά και φέρνει πελάτες με χοντρά πορτοφόλια στο σχολείο. Είναι προφανές ότι σε αυτό το είδος “σχολείου” δεν μπορούν να υπάρξουν μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας. Μια επιχείρηση που λειτουργεί με βάση το κέρδος χρειάζεται φθηνό λειτουργικό κόστος που σημαίνει ότι χρειάζεται και προσωπικό με “ευέλικτο” ωράριο και “ευέλικτες” εργασιακές σχέσεις. Μ’ αυτό τον τρόπο το κράτος απαλάσεται από την ανάγκη να οργανώσει και να χρηματοδοτήσει το εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό πλέον το αναλαμβάνει η “αγορά”.


Αυτό το σχολείο θέλει η Υπουργός και ο Καραμανλής, αυτό το “αποκεντρωμένο” σχολείο θέλει και ο Γιωργάκης, προς αυτό το σχολείου οδηγούν και οι αλλαγές που δημιουργεί η “ευέλικτη ζώνη”


Η επίθεση λοιπόν είναι σοβαρή και χρειάζεται μια ανάλογη απάντηση.


Προτείνουμε λοιπόν την σύγκλιση γενικών συνελεύσεων των κατά τόπους συλλόγων που θα αποφασίσουν την μη εφαρμογή της ευέλικτης ζώνης, την δημιουργία ομάδας ή ομάδων που θα ενημερώσει για τις αλλαγές που επιχειρούνται να γίνουν και θα στηρίξει εκείνους τους συλλόγους διδασκόντων που θα αποφασίσουν την μη εφαρμογή της


Να καταγγελθούν επίσης οι απόπειρες εκφοβισμού και εκβιασμού από διευθυντές και σχολικούς συμβούλους.


Να οργανώσουμε δηλαδή σε κάθε σχολείο και σύλλογο την αντίστασή μας


ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ



Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 15.09.2005 23:37:26
 
Αναγνώσθηκε 2151 φορές