Υπάρχει αξιοκρατία στην επιλογή εκπαιδευτικών;


Όταν πρωτοεφαρμόστηκε το σύστημα των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ το κύριο επιχείρημα ήταν ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιλέγονται ως εκπαιδευτικοί οι καλύτεροι κι έτσι οι καινούργοι μαθητές δεν θα έχουν να θυμούνται παραδείγματα κακών καθηγητών όπως θυμούνται οι άνθρωποι της γενιάς μου. ¶ραγε συμβαίνει αυτό ή οι διάφορες κυβερνήσεις ενδιαφέρονται περισσότερο να δώσουν ελπίδες (καλύτερο απ’ το τίποτα) σε όλα αυτά τα στίφη που βγάζουν οι αναρρίθμητες σχολές ανέργων που έχουμε;

Ας ξεκινήσουμε από τους αναπληρωτές. Αρχικά όλοι πιστεύαμε ότι αυτό ήταν ένα μεταβατικό μέτρο για να μην αδικηθούν αυτοί που περίμεναν για χρόνια στην επετηρίδα. Όμως το ποσοστό που επιλέγεται από τους αναπληρωτές συνεχώς αυξάνεται αντί να ελαττώνεται. Αναρρωτιέμαι γιατί. Μήπως δεν έχουν οι αναπληρωτές το δικαίωμα να διαγωνιστούν στον ΑΣΕΠ; Μήπως δεν πριμοδοτούνται με μόρια όσοι αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι διαγωνίζονται στον ΑΣΕΠ; Ή μήπως δεν έχουν ένα στρατηγικό πλεονέκτημα εναντίον των άλλων υποψηφίων που δεν δίδασκαν στη μέση εκπαίδευση ή και πολλές φορές δεν εργάζονταν πάνω στο αντικείμενο τους; Γιατί θα πρέπει να διορίζονται όσοι συμμετέχουν στις εξετάσεις με πλεονέκτημα και παρ’ όλ’ αυτά αποτυχαίνουν;

Αναρρωτιέμαι γιατί τόσο εχθρική μεταχείρηση εναντίον όσων προσπαθούν να μπουν με αξιοκρατικό τρόπο στην εκπαίδευση. Είναι επειδή στην Ελλάδα νόμος είναι το δίκιο αυτού που διαδηλώνει και εμείς δεν κάνουμε διαδηλώσεις για να δείξουμε ότι είμαστε συντρηπτικά περισσότεροι ή επειδή κάποιοι θέλουν να μας εκδικηθούν που πριν από χρόνια επιλέξαμε να αγωνιστούμε για την επαγγελματική μας καταξίωση (άσχετα αν το πετύχαμε ή όχι) αντί να επιλέξουμε να εμπλακούμε σε μια περιπέτεια αναπληρωτή/ωρομίσθιου στην οποία η μονιμοποίησή μας δεν θα εξαρτώταν από την απόδοσή μας στην εργασία αλλά από μικροπολιτικούς υπολογισμούς της εκάστωτε κυβέρνησης και σε μη αξιοκρατικά κριτήρια όπως αριθμός παιδιών, χρόνια προϋπηρεσίας σαν αναπληρωτής κτλ.;

Τι μπορεί επίσης κανείς να πει για το γεγονός ότι πολύτεκνοι και σύντομα κι αυτοί με 3 παιδιά θα διορίζονται με ιδιαίτερη διαδικασία; Τι μπορεί να πει κάποιος μη διοριστέος με βαθμό 75  όταν βλέπει πολύτεκνους με βαθμό 66 να διορίζονται; Αν η πολιτεία θέλει να λύσει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας να επιδοτήσει τους πολύτεκνους με τρόπο που να μην βλάπτει ούτε τους μαθητές που θα τους έχουν ως δασκάλους ούτε τους καλύτερους επιστήμονες από τους οποίους κλέβει τις θέσεις. Όχι «κοινωνική» πολιτική στην καμπούρα μαθητών, ανέργων και υποαπασχολούμενων!!! 

Ως φυσικός έχω επίσης να διαμαρτυρηθώ για 2 ακόμα θέματα:
1)Είμαστε στην ίδια κατηγορία με χημικούς, βιολόγους και γεωλόγους. Αναρρωτιέμαι γιατί το υπουργείο δεν αποφασίζει πόσους χρειάζεται από την κάθε ειδικότητα και να χωρίσει τον κλάδο ΠΕ04. Μήπως θέλει να δίνει ψεύτικες ελπίδες σε βιολόγους και γεωλόγους ότι μπορεί κάποια μέρα να είναι αυτοί οι τυχεροί; Ιδιαίτερα για τους  γεωλόγους δεν καταλαβαίνω ούτε τι δουλειά έχουν αφού η γεωλογία δεν διδάσκεται στα σχολεία ούτε πώς θα μπορούσαν να διδάξουν φυσική, χημεία ή βιολογία.

2)Γιατί οι θέσεις για φυσικούς, χημικούς, βιολόγους και γεωλόγους όλες μαζί ήταν 376 ενώ για τους φιλόλογους ήταν 863; Εξακολουθούν οι αρμόδιοι να μην καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος σήμερα είναι τεχνοκρατικός και για την ευημερία μιας χώρας απαιτούνται τεχνοκράτες και όχι φιλόλογοι;;;

Ως διαγωνιζόμενος θεωρώ ότι το ΑΣΕΠ φέτος έκανε καλή δουλειά αλλά το πρόβλημα βρίσκεται σε προϊστάμενες υπηρεσίες. Μπορεί όμως να υπάρξει και βελτίωση από πλευράς ΑΣΕΠ. Μια τέτοια βελτίωση θα ήταν να καταργηθεί η εξέταση στην διδακτική μεθοδολογία και στα παιδαγωγικά θέματα. Στα παιδαγωγικά θέματα όλοι μας διαβάσαμε πως πρέπει να φερόμαστε αλλά λίγοι θα τα εφαρμόσουμε. Η εξέταση θα έπρεπε να έλεγχε κατά πόσο μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτά που οι περισσότεροι γράψαμε. Όσον αφορά την διδακτική μεθοδολογία θα ήθελα να τονίσω ότι δεν λυπάμαι για τον χαμηλό βαθμό που πήρα στην εξέταση. Όχι μόνο επειδή ο βαθμός αυτός εξαρτώταν από την κρίση του εξεταστή σε αντίθεση με τον αντικειμενικό τρόπο των παιδαγωγικών και της ειδικότητας αλλά κι επειδή ως εκπαιδευτικός σκοπεύω να είμαι αυθόρμητος και να συνεχίσω να διδάσκω με τον ίδιο τρόπο που έκανα πολλούς ιδιαίτερους μαθητές μου να με αγαπήσουν και όχι σα να ήμουνα πρόγραμμα σε υπολογιστή που έχει προγραμματιστεί για το τι, πώς και πότε θα κάνει οτιδήποτε. Όπως δηλαδή μας λένε οι «ειδικοί της διδακτικής» και όπως έπρεπε να γράψω στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για να πάρω καλό βαθμό.

ΥΓ. Όπως εύκολα μπορεί να ανακαλύψει κανείς είμαι από τους τυχερούς που πέτυχαν στον διαγωνισμό έτσι αυτή η τοποθέτηση δεν ανήκει σε κάποιον αγανακτισμένο επειδή απέτυχε αλλά σε κάποιον αγανακτισμένο που υποχρεώθηκε να αγωνιστεί με άνισους όρους. Ελπίζω ότι με αυτό το άρθρο θα μπορέσω να βοηθήσω όσους διαγωνίστηκαν με τους ίδιους άνισους όρους όπως εγώ αλλά ήταν λιγότερο τυχεροί από μένα.