Διαγωνισμοί εκπαιδευτικών

Περί αποτελεσμάτων ΑΣΕΠ και άλλων τραγελαφικών καταστάσεων


Αγαπητοί συνάδελφοι, ας ξεχάσουμε για μια στιγμή ότι:

1. Πολλά από τα θέματα σε διάφορες ειδικότητες στον πρόσφατο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ήταν διφορούμενα και «τριφορούμενα» (έως εντελώς άκυρα σε κάποιες περιπτώσεις). Ενδεικτικά μου έρχονται στο νου τα εξής από την ειδικότητα στην οποία έτυχε να διαγωνιστώ ο ίδιος:

ΠΕ03 - ΓΝΩΣΤΙΚΟ - ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο : γ) - ελλιπής διατύπωση, ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο : γ) - εκτός ύλης, ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο : 1 (διφορούμενη απάντηση), 2 (όλες οι απαντήσεις θεωρούνταν σωστές με βάση δελτίο τύπου του ΑΣΕΠ), 6 (εντελώς λάθος), ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο : 9 (ελλιπής διατύπωση)

ΠΕ03 - ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ - ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο, 2ο : αμφίβολη διατύπωση

Δεν θα καθίσω να αναφέρω λεπτομερώς ποιο ακριβώς ήταν το πρόβλημα σε κάθε περίπτωση. Αυτό το έχουν κάνει ήδη άλλοι συνάδελφοι πριν (και καλύτερα) από μένα και τους ευχαριστώ για αυτό: Τηλέγραφος Κώστας, Κώστας Στοφοριάδης, Μπάμπης Στοφοριάδης, Φουρνάρη Έφη, Νικος Γιαννακόπουλος, Παπαδόπουλος Γιώργος, Δημήτρης Γιαβριδης.

Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα πολλά λάθη (μακάρι να μην υπάρχουν) και παρόμοιες καταστάσεις και στις υπόλοιπες ειδικότητες.

2. Οι υποψήφιοι ενημερώθηκαν για την αλλαγή στον τρόπο εξέτασης (θέματα ανάπτυξης αντί για πολλαπλής επιλογής σε ορισμένες ειδικότητες) μια μέρα (μπορεί να κάνω και λάθος - κάποιος άλλος συνάδελφος είπε τρεις μέρες) πριν την διεξαγωγή του διαγωνισμού.

3. Οι υπεύθυνοι του ΑΣΕΠ δεν έχουν εκδώσει επίσημες απαντήσεις σε κανέναν διαγωνισμό μέχρι στιγμής (ούτε τώρα φυσικά άλλαξε τίποτα) ώστε οι διαγωνιζόμενοι τουλάχιστον να ξέρουν που έκαναν λάθος για να μην το ξανακάνουν στον επόμενο διαγωνισμό (σιγά μην τον αποφύγουν). Αλλά θα μου πεις αν τις ανακοινώσουν δεν θα μπορούν να βάλουν σε κάποιον επόμενο διαγωνισμό τα ίδια αν τύχει να μην βγάλουν νέα θέματα της προκοπής. Εκτός αν τις έχουν ανακοινώσει και δεν τις έχω πάρει χαμπάρι προσωπικά και κάθομαι και γκαρίζω τσάμπα εδώ πέρα. Σε αυτή την περίπτωση ας με βάλει κάποιος στην θέση μου.

4. «Οι διαγωνιζόμενοι δεν μπορούν να λάβουν γνώση των γραπτών, ούτε να ζητήσουν αναβαθμολόγηση» (όπως αναγράφει η προκήρυξη), με άλλα λόγια ακόμα και να γίνει κάποιο λάθος (ανθρώπινο είναι) στην βαθμολογία ή να υπάρχει ενδεχόμενος δόλος από μεριά των βαθμολογητών (είναι δυνατόν ?), ούτε μπορεί να εξακριβωθεί αυτό, ούτε να διορθωθεί (δηλαδή κοινώς «την πατήσαμε» για να μην αναφέρω καμία πιο ακραία έκφραση και μηδενίσω τις πιθανότητες έκδοσης του όλου μηνύματος).

5. Στην προκήρυξη μπορεί κάποιος συναντήσει και σχόλια του στυλ: «Στην ένσταση πρέπει να επισυνάπτεται και αποδεικτικό καταβολής παραβόλου 25 ευρώ, αλλιώς η ένσταση δεν εξετάζεται». Αυτή η δήλωση μιλάει από μόνη της πολύ ωραία και δεν χρειάζεται να την αναλύσουμε επιπλέον.

6. Οι υπεύθυνοι του ΑΣΕΠ δεν ανακοίνωσαν τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η διόρθωση των γραπτών (π.χ. τι θα γίνει με τα θέματα που ήταν λάθος), και όταν το έκαναν σε κάποιες περιπτώσεις τα συμπεράσματα πάλι δεν ήταν ξεκάθαρα (βλ. δελτίο τύπου).

Αλλά – όπως είπαμε - ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά για λίγο, και ας προσποιηθούμε ότι δεν είναι τόσο σημαντικά θέματα (παρόλο που είναι) για να δούμε το όλο θέμα γενικότερα. Αυτό όμως που δεν πρέπει να ξεχάσουμε είναι το εξής:

Ο όλος διαγωνισμός του ΑΣΕΠ ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι ΑΚΥΡΟΣ εκτός και αν αλλάξει ριζικά ο τρόπος διεξαγωγής των εξετάσεων καθώς και τα κριτήρια εξέτασης και βαθμολόγησης. Και για να το αποδείξουμε αυτό (αν και είναι αυταπόδεικτο κατά την γνώμη μου) θα αναφέρουμε τον εξής συλλογισμό:

Ένας φοιτητής Χ τελειώνει κάποια από τις λεγόμενες παιδαγωγικές σχολές (Θεολόγοι, Φιλόλογοι, Μαθηματικοί, Φυσικοί, Χημικοί, Βιολόγοι, Γεωλόγοι κλπ) με δεδομένο ότι του παρέχει τα απαραίτητα εφόδια (γνωστικά και διδακτικά - άσχετα που είναι ζήτημα να υπάρχουν μόνο 2-3 μαθήματα διδακτικής σε κάθε μια από τις παραπάνω σχολές και αυτά επιλογής) ώστε να διδάξει τα επόμενα χρόνια στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δηλαδή τα πανεπιστημιακά ιδρύματα κρίνουν τον Χ έτοιμο να διδάξει παρόλο που στην ουσία – όσον αφορά το παιδαγωγικό κομμάτι - δεν υπάρχει μεγάλη εμβάθυνση σε καμία σχολή. 1ο ατόπημα στην όλη υπόθεση.

Από το 1998 και μετά ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ έρχεται να αμφισβητήσει αυτή την ιδιότητα του Χ να διδάξει (εξάλλου κάπως έπρεπε να δικαιολογήσει την ύπαρξη του ως θεσμός και διαγωνισμός, αλλά και τους μισθούς όλου του προσωπικού του ΑΣΕΠ) και να υποβάλλει τον Χ και όλους τους αδιόριστους Χ σε έναν διαγωνισμό πάνω σε κάποιο γνωστικό αντικείμενο (το οποίο το έχει διδαχθεί βεβαίως ο Χ) και σε κάποιο διδακτικό αντικείμενο (το οποίο δεν έχει διδαχτεί και πρέπει να το ψάξει μόνος του με βάση οποιοδήποτε βοήθημα υπάρχει στο εμπόριο και φέρει κάποιον τίτλο του στυλ: "Για τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ"). Τώρα… οποιαδήποτε πιθανολογική σχέση των συγγραφέων τέτοιων βιβλίων με τους ιθύνοντες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ θα πρέπει φυσικά να θεωρηθεί εντελώς τυχαία (περίπου όσο τυχαία είναι και η ρίψη ενός νομίσματος με δυο ίδιες όψεις). Αυτό είναι το 2ο άτοπο.

Στην συνέχεια η όλη ιστορία αποκτάει μορφή σεναρίου επιστημονικής φαντασίας καθώς σε κάθε διαγωνισμό αν κάποιος δεν είναι ανάμεσα στους διοριστέους την πάτησε διότι οι επιτυχόντες (αλλά μη διοριστέοι) το μόνο που καταφέρνουν (στην ουσία) είναι να κερδίσουν κάποια μόρια για τον πίνακα των αναπληρωτών της επόμενης χρονιάς, από τα οποία όμως μόρια θα χάσουν τα μισά στον επόμενο διαγωνισμό ή και τελείως στον παραεπόμενο (εξάλλου, οι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ 2000 πόσα μόρια έχουν κρατήσει από εκείνο τον διαγωνισμό στην φετινή δήλωση αναπληρωτών του 2005 ?). Με άλλα λόγια αν κάποιος υποψήφιος δεν είναι στους διοριστέους πρέπει να δίνει το παρών σε κάθε διαγωνισμό ΑΣΕΠ, διότι αργά η γρήγορα θα χάσει ότι μόρια και να απέκτησε ως επιτυχών. Κάπου εδώ (3ο άτοπο) είναι που ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ καταφέρνει με μαεστρία να διαιωνίζει την ύπαρξη του.

Φυσικά πάνω στο παραπάνω θέμα θα έρθει ο αντίλογος: «Και με ποιον τρόπο να γίνει η επιλογή των εκπαιδευτικών αφού υπάρχει τόσο μεγάλο πλεόνασμα ?». Και μια απάντηση φυσικά θα μπορούσε να είναι ότι: δεν προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα όταν το ποτήρι ξεχειλίσει, αλλά προνοούμε πριν αρχίσουμε να χύνουμε την μπύρα να έχουμε έτοιμα και άλλα ποτήρια. Με άλλα λόγια, ίσως το σύστημα θέλει αλλαγή από την ρίζα του. Ίσως χρειάζεται αλλαγή στην όλη νοοτροπία που ξεκινάει από τον κάθε γονέα που θέλει να δει το παιδί του να περνάει στο πανεπιστήμιο (σε ποια σχολή δεν έχει σημασία – αρκεί να είναι πανεπιστήμιο), και συνεχίζεται με κάθε εκπαιδευτικό (από όλους εμάς δηλαδή – μόνιμους, αναπληρωτές και ωρομισθίους) και την αντιμετώπιση και ανυπέρβλητη επιείκεια απέναντι σε όλους τους μαθητές στα θέματα των βαθμών, διότι κανένας από μας δεν θέλει να γίνει ο κακός της υπόθεσης και να στερήσει από κάποιο παιδί την δυνατότητα να περάσει σε κάποια σχολή (το αν το αξίζει ή όχι είναι άλλο θέμα και ας μην αναλωθούμε σε αυτό τώρα), και τελειώνει φυσικά – που αλλού – στο υπουργείο παιδείας και στο όλο εκπαιδευτικό σύστημα και στην συνεχόμενη αντίληψη εδώ και χρόνια ότι οι πανελλήνιες πρέπει να είναι μέρος του λυκείου και όχι μια ξεχωριστή διαδικασία μετά την βασική εκπαίδευση (ίσως τότε οι μαθητές – επιτέλους – να έδιναν και κάποια σημασία στα υπόλοιπα μαθήματα που δεν συμμετέχουν στις πανελλήνιες).

Αλλά θα μου πεις, δεν τελειώνει εκεί η όλη ιστορία διότι μετά έχουμε και τα πανεπιστήμια και το όλο σύστημα αξιολόγησης και ποιος θα κάνει την αξιολόγηση και με τι κριτήρια (κομματικά λες ?) και ποιος θα είναι αυτός που θα αξιολογήσει τους αξιολογητές και αυτούς που αξιολογούν τους αξιολογητές. Πάει μακριά η βαλίτσα και τίποτα δεν είναι μεμονωμένο σαν πρόβλημα αλλά επηρεάζεται από άλλα χίλια δυο γύρω του. Αλλά το αρχικό μας θέμα ήταν ο ΑΣΕΠ και ας μείνουμε σε αυτό, τουλάχιστον για την ώρα.

Έχοντας όλα τα παραπάνω στο μυαλό του κάποιος αδιόριστος εκπαιδευτικός, είναι φυσικό να αρχίσει να αναρωτιέται κάποια απλά πράγματα, όπως π.χ.

1. Είναι κακό να συγκεντρωθεί μια ομάδα εκπαιδευτικών έξω από τα γραφεία του ΑΣΕΠ και να αρχίσει να πετάει πέτρες στα παράθυρα ? (εξάλλου υπάρχει και παρεμφερές ερώτημα πολλαπλής επιλογής στα διαστημικά θέματα πολλαπλής επιλογής παιδοψυχολογίας του ΑΣΕΠ στο οποίο εμπλέκονται οι μαθητές και το σχολείο)

2. Ως πότε θα ανεχόμαστε ως εκπαιδευτικοί (και πολίτες – δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς το όλο θέμα, αλλά και κάθε φορολογούμενο γενικότερα) αυτή την συμπεριφορά εκ μέρους του ΑΣΕΠ ? (η απάντηση είναι φυσικά αυτονόητη: μέχρι να διοριστούμε διότι μετά δεν θα μας ενδιαφέρει που θα είμαστε μόνιμοι – γιατί ως λαός είμαστε λίγο παρτάκηδες τι να κάνουμε)

3. Τι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση, εκτός από το αυτονόητο: Να ζητήσουμε κατάργηση του θεσμού του ΑΣΕΠ ως εκπαιδευτική κοινότητα επίσημα από το υπουργείο - ή τουλάχιστον – αλλαγή και διαφάνεια στον τρόπο διεξαγωγής και στα κριτήρια βαθμολόγησης. Δηλαδή για να το κάνουμε και πιο λιανά: δεν νοείται να μην μπορεί κάποιος εξεταζόμενος του ΑΣΕΠ να ενημερωθεί επίσημα για το τι είναι σωστό και τι λάθος (μάλλον το τι θεωρεί ο ΑΣΕΠ σωστό και τι λάθος) στα θέματα στα οποία εξετάστηκε. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να μην δίνεται η δυνατότητα αναβαθμολόγησης ενός γραπτού και να μην μπορεί κάποιος εξεταζόμενος να δει αυτά που έγραψε. Εξάλλου – όπως προαναφέραμε – το να γίνει κάποιο λάθος είναι ανθρώπινο. Αλλά αυτό το τυχαίο λάθος – ας μην ξεχνάμε – ότι μπορεί να κρίνει έναν ή περισσότερους διορισμούς της επόμενης χρονιάς.

Φυσικά, δεν θα αναφερθώ καθόλου στην περίπτωση κάποιος κακόβουλος εξεταστής να έδωσε ή να πήρε μονάδες σε κάποια πολύπριζα ή σε μη-πολύπριζα διότι αυτό αποκλείεται να συμβαίνει στην Ελλάδα – όπως επίσης αποκλείεται να δημιουργούνται πλασματικά κενά από τις δευτεροβάθμιες διευθύνσεις για να διοριστούν κάποια βύσματα και μαζί με αυτούς τσόντα και κάποιοι ανυποψίαστοι για μην δοθεί αφορμή για περαιτέρω ανάλυση. … Για πολύ ξύλο είμαστε.

Μάλλον παραλογίζομαι – το ξέρω – μαζί με κάποιες χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς, και πιθανότατα πρέπει απλά να σκύψουμε το κεφάλι και να περιμένουμε άπραγοι τις προσλήψεις αναπληρωτών ή κάποιο νέο φανταστικό τρόπο διορισμού που θα σκαρφιστεί το υπουργείο παιδείας (μετά το 30μηνο η επόμενη πρόβλεψη πάντως είναι το 48μηνο).

Δεν ξέρω ρε παιδιά, μου έχουν τελειώσει οι ιδέες. Αν σκεφτείτε κάποιο τρόπο αντιμετώπισης μου λέτε.


Βασίλης Παπαγεωργίου
Εκπαιδευτικός
vasilis2005@gmail.com
6945290411



p.s. Μέχρι να μας έρθει καμιά καινούρια ιδέα ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε μέσα στην τάξη ο καθένας μας (άσχετα από την ιδιότητα που μας έδωσε ένα υπουργείο ή μια διεύθυνση εκπαίδευσης – μόνιμοι, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι - όλοι εκπαιδευτικοί είμαστε), και ίσως τότε οι μαθητές μας να μην χρειάζεται να ανησυχούν για τους ΑΣΕΠιδες όταν μεγαλώσουν.


Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 28.08.2005 00:00:00
 
Αναγνώσθηκε 13185 φορές