Απάντηση στον Π. Γρίβα

Ειλικρινά μου προκαλεί θλίψη η παρέμβαση του Π. Γρίβα, σχετική με το δικό μου κείμενο. Παρακαλώ τον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ανατρέξει στο κείμενό μου και να κρίνει... Μένω με την εντύπωση, πως κάθε καλή διάθεση γεφυρώματος της απόστασης ανάμεσα στους αποφοίτους των τμημάτων μουσικών σπουδών και τους αποφοίτους ωδείων, θα πολεμείται με χυδαιότητα, από κάποιους σαν τον Π. Γρίβα, που όπως διαφαίνεται απ' το κείμενό του, μόνο τη λάσπη γνωρίζει να ανακατεύει. Δεν θα ήθελα να ρίξω σ' αυτό το επίπεδο, ούτε τον εαυτό μου, ούτε τη μουσική, ούτε τη μουσική εκπαίδευση. Θέλω μόνο να τονίσω, πως, έγραψα ένα κείμενο, με πόνο για τα μουσικά σχολεία στα οποία εργάζομαι αρκετά χρόνια. Οι απόψεις μου ετέθησαν χωρίς να διεκδικούν το αλάθητο... Αντί διαλόγου για τη μουσική παιδεία, κρίθηκα δημοσίως για ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη, από κάποιον που μπορεί να κάνει και περισσότερα από μένα, απόδειξη το εισαγωγικό του κείμενο, αλλά κι η λανθασμένη γνώση πάνω στο πώς νομίζει ότι θα έπρεπε να γραφτεί το κείμενό μου (ας συμβουλευτεί ένα καλό λεξικό ελληνικών κι όχι γραικύλικων).
 Έχω το θάρρος της γνώμης και φρόντισα να εκθέσω τις απόψεις μου σημειώνοντας και όλα εκείνα τα στοιχεία που θα συνέβαλαν και σε μια προσωπική επικοινωνία. Δεν συνάντησα το ίδιο απ' τον επικριτή μου.
Τιμώ τους αποφοίτους των τμ. μουσικών σπουδών. Δεν είναι στις προθέσεις μου να τους αδικήσω. Θέλω μόνο να σημειώσω ένα συμβάν αρκετά διδακτικό για τον επικριτή μου... Τον περασμένο Απρίλιο, η ΟΛΜΕ/ΚΕΜΕΤΕ, διοργάνωσε μια εξαίρετη ημερίδα με θέμα τη μουσική εκπαίδευση. Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο μουσικοσυνθέτης κ. Νότης Μαυρουδής κι ο αναπλ. καθηγητής του τμ. Μ.Σ. Αθήνας κ. Παύλος Κάβουρας. Και οι δυο τους ήταν υπέροχοι κι αληθινοί... Ο πρώτος μίλησε για τον μαραμένο κήπο της ωδειακής μουσικής εκπαίδευσης, καταγγέλλοντας με πόνο και αγανάκτηση την σημερινή θεσμική κατάντια της λειτουργίας των ωδείων. Ο δεύτερος ανέλυσε τον όρο εθνο-μουσικολογία ως επιστήμη, ζήτησε σταδιακά οι δάσκαλοι μουσικής να είναι μουσικολόγοι αλλά και μουσικοί, δίνοντας ταυτόχρονα βάρος και στα δυο συνθετικά του όρου μουσικολογία... Σχολίασε την αδυναμία πολλών φοιτητών του σε θέματα της μουσικής αλλά και σε θέματα χρήσης και γνώσης του λόγου. Και έκλεισε την παρέμβασή του με την πρόταση να υπάρξει μέριμνα, ώστε το υπάρχον "ωδειακό" προσωπικό της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης, να επιμορφωθεί επιστημονικά και μουσικολογικά. Ελπίζω οι διοργανωτές της ημερίδας, σύντομα να προβούν στην έκδοση των πρακτικών, αφενός δια του λόγου το αληθές, αφετέρου για το καλό όλων μας. 
Κλείνω με μια τελευταία παρατήρηση. Η μουσική θα έπρεπε να μας αναγεννά... Η ιδεολογική εμμηνόπαυση των λασπολογούντων προδίδει έλλειψη μουσικής ευαισθησίας. Το πρόβλημα δεν επικεντρώνεται στον "μουσικολόγο" επικριτή μου. Είναι δυστυχώς γενικό και αφορά τους πάντες, ένθεν κακείθεν. Εύχομαι και ελπίζω, στη συνειδητοποίηση του προβλήματος αυτού.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Γιάννης Τοπαλίδης
Πολυετής συμβασιούχος καθηγητής Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής
Πρόεδρος του Συλλόγου Καθηγητών Μουσικής Μουσικών Σχολείων Αν. Μακεδονίας και Θράκης
Τηλ. 6974116640 yannistop@hotmail.com