Μια βαθιά κρίση πλήττει τη νεολαία στην πλειοψηφία των χωρών της ανεπτυγμένης Δύσης, όπου αλλεπάλληλες έρευνες δείχνουν ότι η απογοήτευση και η απάθεια κυριεύουν όλο και περισσότερα άτομα ηλικίας από 15 μέχρι 30 ετών. Η πλέον χαρακτηριστική από τις μελέτες είναι πιθανότατα αυτή που διενεργήθηκε από το πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο στις ΗΠΑ, στελέχη του οποίου συγκέντρωσαν και ανέλυσαν τις απαντήσεις περίπου 18.000 φοιτητών και 6.550 ανήλικων, στη διάρκεια των τελευταίων 40 χρόνων, σε ερωτηματολόγια που αφορούν την ανάληψη των ευθυνών.
Από τα στοιχεία προκύπτει ότι από τη δεκαετία του '60 και ως τις αρχές του 21ου αιώνα εδραιώνεται σταδιακά στους νέους η πεποίθηση ότι δε διαχειρίζονται τη ζωή τους.
Oι απαντήσεις γίνονται με την πάροδο των ετών όλο και πιο ταυτόσημες όσον αφορά τη διαπίστωση ότι είναι θύματα, αφού σχεδόν για τα πάντα ευθύνονται οι γονείς, η κοινωνία, το σχολείο και οτιδήποτε άλλο εκτός από τον άμεσα ενδιαφερόμενο.

Ενδεικτική της δραστικής αλλαγής είναι και η κατακρήμνιση του ποσοστού (από 58% στο 43%) όλων όσοι εκτιμούσαν ότι θα ανταμειφθούν για τις προσπάθειές τους στο χρονικό διάστημα από το 1969 έως το 1976. Η εδραίωση της ανευθυνότητας παρατηρήθηκε στο διάστημα των τελευταίων ετών και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Ρατζ Περσό, η αίσθηση ότι χάνεται ο έλεγχος της ζωής τους από τα χέρια τους, διακατέχει όλο και περισσότερους νέους Βρετανούς, όπως και συνομήλικούς τους στην Ιταλία. Στην τελευταία μελέτη του Ινστιτούτου «Iard» φάνηκε ότι το 33% των ερωτηθέντων εξέφρασαν τη βεβαιότητα ότι το μέλλον τους θα είναι γεμάτο από κινδύνους και μυστήρια.

Ακόμα πιο εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι το αποτέλεσμα μιας άλλης έρευνας -του ερευνητικού κέντρου «Eta Meta»- από την οποία προκύπτουν μια σειρά από κατηγορίες που απευθύνουν νέοι ηλικίας 15 έως 24 χρόνων, στους γονείς. Από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων προκύπτει ότι λιγότεροι από το 10% θα επέλεγαν τον πατέρα που έχουν, καθώς οι περισσότεροι κατηγορούν το γονιό ότι δεν πέτυχε πολλά στην καριέρα του (63%) ή δεν κατέκτησε σημαντική θέση (58%) ώστε να τους εξασφαλίσει το μέλλον τους. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους που εξέτασαν τις απαντήσεις, οι νέοι πιστεύουν ότι βάση για ένα αίσιο μέλλον αποτελούν τα εφόδια που αποκτούν χωρίς κόπους από τους άλλους, αποδεικνύοντας ότι κυριαρχούνται πλέον από έντονο φόβο για την επόμενη μέρα.

Δραστικές αλλαγές στη νοοτροπία καταγράφονται μεταξύ των νέων και στην Ιαπωνία, όπου διαπιστώνεται έλλειψη κινήτρων όσον αφορά τη μόρφωση και την απασχόληση. Σύμφωνα με μελέτη κυβερνητικών υπηρεσιών, το φαινόμενο παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, αφού στο διάστημα 1992-2002 ο αριθμός των ανθρώπων ηλικίας 15 έως 34 ετών, οι οποίοι δε φοιτούσαν ούτε εργάζονταν αυξήθηκε κατά 27% φτάνοντας τους 850.000. Η απογοήτευση και η απάθεια κυριεύει τους νέους, δήλωσε Ιάπωνας αξιωματούχος, επισημαίνοντας ότι πρέπει να αναζητηθούν τρόποι, ώστε να ανακτήσουν κίνητρα και να επιστρέψουν στους κόλπους της κοινωνίας.