ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

(ΣΕΦΚ)

Μέλος ΟΙΕΛΕ

Μεσολογγίου 5, 10681 Αθήνα

τηλ. 210-3820537, 210-5238148, 6974-439203 fax: 210-5230819

e-mail: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

Το πρώτο βήμα έγινε!

Η απεργία του ΣΕΦΚ στις 17 Μάρτη αποτέλεσε σημαντικό βήμα στην προσπάθεια να αναδείξουμε τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου, να βγάλουμε αυτό το χώρο από τη αφάνεια στην οποία βρισκόταν για δεκαετίες, να διεκδικήσουμε από την πολιτική εξουσία τα θεσμικά μας αιτήματα.

Γνωρίζαμε ότι σε ένα δύσκολο χώρο, όπως ο δικός μας, όπου κυριαρχεί ο κατακερματισμός, η ανασφάλεια και οι πολλαπλοί εκβιασμοί των εργοδοτών, είναι δύσκολο να έχουμε ποσοστά συμμετοχής, όπως αυτά στα οποία είναι συνηθισμένοι άλλοι κλάδοι. Όλοι, άλλωστε, γνωρίζουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν συνολικά στον ιδιωτικό τομέα και τα μικρά ποσοστά συμμετοχής που εμφανίζονται.

Παρ’ όλα αυτά θεωρούμε πολύ σημαντικό ότι ήταν αρκετοί οι συνάδελφοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΣΕΦΚ, ότι υπήρξαν απεργοί σε δεκάδες φροντιστήρια, ότι σε αρκετά φροντιστήρια υπήρξε μαζική συμμετοχή με αποτέλεσμα τα τελευταία να υπολειτουργήσουν, ότι στην απεργία συμμετείχαν περισσότεροι συνάδελφοι από όσους είχαν ψηφίσει στις τελευταίες αρχαιρεσίες του σωματείου.

Εκτός, όμως, από τη συμμετοχή ιδιαίτερα σημαντική θεωρούμε και τη συζήτηση που άνοιξε μέσα στα φροντιστήρια, τον προβληματισμό που δημιουργήθηκε, το γεγονός ότι όλοι είναι πια πεισμένοι, ανεξάρτητα από το αν απήργησαν ή όχι, ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο και απαιτείται συνεχής αγώνας απέναντι στην σημερινή κατάσταση στα φροντιστήρια.

Μεγάλα βήματα έγιναν, όμως, και σε σχέση με την οικοδόμηση κοινωνικών συμμαχιών ως προς τα δίκαια αιτήματά μας: Οι συναντήσεις που είχαμε με το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και την ΟΛΜΕ και η συμπαράσταση που έδειξαν στα αιτήματά μας, το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Γρηγόρης Καλομοίρης βρέθηκε στο πλευρό μας στη συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας, η ερώτηση που έγινε στη Βουλή για τα προβλήματα του κλάδου μας από το Βουλευτή του ΣΥΝ κ. Θ. Λεβέντη, η προγραμματισμένη συνάντηση που θα γίνει με τη κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, όλα αυτά δείχνουν ότι σε αυτό τον αγώνα μπορούμε να έχουμε συμπαράσταση, μπορούμε να κάνουμε τη διεκδίκησή μας ένα ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό θέμα.

Προφανώς και έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμη μέχρι να μπορέσουμε να πιέσουμε πραγματικά την πολιτική εξουσία να πάρει θέση στα αιτήματά μας. Είναι, όμως, σημαντικό ότι και στη συνάντηση που είχαμε στο Υπουργείο Παιδείας, παρότι δεν πήραμε ουσιαστική απάντηση στα αιτήματά μας, εντούτοις δεν εισπράξαμε απαξιωτικές απαντήσεις του τύπου «θα σας στείλω στο Υπουργείο Εμπορίου» που είχε κάποτε εκστομίσει, εν πλήρη αλαζονεία, ο Ευθυμίου. Φυσικά, δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το ότι η στάση της πολιτικής εξουσίας και της κυβέρνησης θα παραμείνει αδιάλλακτα αρνητική απέναντι στα δικά μας αιτήματα, όσο εμείς δεν επιμένουμε στις διεκδικήσεις μας και δεν κλιμακώνουμε τις κινητοποιήσεις μας.

Είναι επίσης σαφές ότι το μήνυμα το πήραν και οι εργοδότες, που έχουν πλέον την επίγνωση ότι υπάρχει πραγματική απήχηση του σωματείου στους εργαζομένους, ότι υπάρχει αναβρασμός στους συναδέλφους και αυτό μας φέρνει σε καλύτερη θέση και ενόψει της διαπραγμάτευσης της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Μπροστά μας έρχονται νέες μάχες. Η κυβέρνηση, σε συντονισμό και με τις συνολικές κατευθύνσεις της Ε.Ε., ετοιμάζεται να προχωρήσει σε νέο γύρο επιθέσεων ενάντια στους εργαζομένους, ενώ στο χώρο της εκπαίδευσης νέα νομοσχέδια ετοιμάζονται στην αντιδραστική κατεύθυνση της συνόδου στη Μπολόνια. Αλλά και στο χώρο μας είναι σαφές ότι οι εργοδότες προετοιμάζουν όρους αντεπίθεσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους το επόμενο διάστημα θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο: Η συνέχιση της προσπάθειας για μαζικοποίηση του συλλόγου, η πραγματοποίηση εκδήλωσης σε συνεργασία με τους φοιτητικούς συλλόγους των καθηγητικών σχολών, ο καλύτερος πανελλαδικός συντονισμός με τους άλλους συλλόγους καθηγητών φροντιστηρίων σε όλη την Ελλάδα, η προετοιμασία από τώρα της μάχης για τη νέα συλλογική σύμβαση, η μαζική συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 11 Μάη είναι οι επόμενοι σταθμοί.

Σε κάθε περίπτωση γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι μακρύς, όμως το πρώτο βήμα έγινε. Η συσπείρωση γύρω από τον ΣΕΦΚ, η μαζικοποίηση του σωματείου, η στήριξη των αγωνιστικών πρωτοβουλιών είναι οι προϋποθέσεις, για να μπορέσουμε να φτάσουμε στο τέρμα του δρόμου, στην ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας.

Η απεργία ήταν η αρχή!

Να δυναμώσουμε το σωματείο - Να αλλάξουμε τη ζωή μας!