Φορέων Πρωτοβάθμιας Eκπαίδευσης

Εκπαιδευτική πολιτική της Ν.Δ:
ένας χρόνος αδράνειας κι αναξιοπιστίας

Του Παναγιώτη Ποζίδη
Δασκάλου-Αιρετού στο Π.Υ.Σ.Π.Ε Ν. Κέρκυρας



Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκε ένας χρόνος διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Ο πρώτος απολογισμός στα ζητήματα της εκπαίδευσης μόνο απογοήτευση μπορεί να προκαλέσει στους εκπαιδευτικούς, αλλά και σ' όλους τους πολίτες, που σε μερικές περιπτώσεις γίνεται οργή και αγανάκτηση, για την αδράνεια και την αναξιοπιστία που εκδηλώθηκε όλο αυτό το διάστημα.

Ένα χρόνο μετά η κυβερνητική πολιτική για την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση και τους λειτουργούς της προσδιορίζεται από:

1. Την «υλοποίηση» της προεκλογικής δέσμευσης για αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 5% του Α.Ε.Π., που ξεκίνησε με τη μείωση του φετινού προϋπολογισμού στο 3,58% του Α.Ε.Π. από 3,61% που ήταν πέρσι.

2. Τη δραματική μείωση των διορισμών εκπαιδευτικών την επόμενη διετία (περίπου 50%), παρά τις προεκλογικές διαβεβαιώσεις για την ενίσχυση του δημόσιου σχολείου και την αναβάθμιση του ολοήμερου σχολείου. Την επόμενη διετία θα διορισθούν μόλις 2.200 Δάσκαλοι, ενώ την προηγούμενη έγιναν 4.340 διορισμοί. Έχει ιδιαίτερη αξία για το Ν. Κέρκυρας να αναφερθεί ότι τη διετία 2005-2007, παρά τις μεγάλες προσπάθειές μας, δε θα διορισθεί κανένας εκπαιδευτικός ειδικότητας στην Π.Ε. σε όλη τη χώρα.

3. Την εξαίρεση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών από τη ρύθμιση μονιμοποίησης των (λιγοστών τελικά) συμβασιούχων, παρά το γεγονός ότι καλύπτουν στην πλειοψηφία τους πάγιες και διαρκείς ανάγκες στην εκπαίδευση.

4. Την «ικανοποίηση» με νομοθετική ρύθμιση το καλοκαίρι του αιτήματος των αναπληρωτών για αύξηση του ποσοστού διορισμού τους στο 40% του συνολικού αριθμού των διορισμών. Η ανακοίνωση αυτή συνοδεύτηκε από πομπώδεις εκφράσεις ανάδειξης μια δήθεν φιλεκπαιδευτικής πολιτικής από την κυβέρνηση, που έδινε διέξοδο και λύσεις σε προβλήματα της εκπαίδευσης και των λειτουργών της. Από τότε, διατυπώνοντας τις επιφυλάξεις μου, ισχυριζόμουν ότι δεν έχει αξία το ποσοστό, αλλά το ίδιο το μέγεθος. Λίγο καιρό αργότερο αποκαλύφθηκε η κοροϊδία και δυστυχώς για τον κλάδο μας δικαιώθηκαν οι επιφυλάξεις μου. Την επόμενη διετία 2005-2007 το 40% των 2.200 διορισμών δασκάλων αντιστοιχεί σε 880 διορισμούς αναπληρωτών. Την προηγούμενη διετία με το 25% που ίσχυσε διορίσθηκαν 1.085 αναπληρωτές Δάσκαλοι, χωρίς να υπολογίζονται οι πρόσθετοι διορισμοί αναπληρωτών (περίπου 1600) που έγιναν, εξαιτίας της έλλειψης επιτυχόντων στο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π, αφού ήταν μεγάλος ο αριθμός των θέσεων που προκηρύχθηκαν.

5. Τη δίωξη και καρατόμηση όλων των διοικητικών στελεχών της εκπαίδευσης, που αντικαταστάθηκαν με αδιαφανείς κι αναξιοκρατικές διαδικασίες, από κομματικά στελέχη, χωρίς να προηγηθεί ούτε μια στοιχειώδης κρίση των υποψηφίων. Η προσωρινή αναπλήρωση που έγινε δήθεν για μια σχολική χρονιά, θα διαρκέσει τελικά αρκετά χρόνια, αφού μέχρι σήμερα δε συντάχθηκε ούτε καν σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που να δρομολογεί και να καθορίζει τη διαδικασία και τα κριτήρια των επιλογών. Κι αυτά τη στιγμή που σύμφωνα με το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας θα γίνει «Αξιοκρατική επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης με την καθιέρωση αξιοκρατικών κριτηρίων.». Όλοι στην εκπαίδευση γνωρίζουμε ότι η πρόσφατη «επιλογή» των στελεχών έγινε χωρίς να ανοιχτούν καν οι φάκελοι με τα παραστατικά των υποψηφίων σε δύο ημέρες, που ήταν προφανώς αρκετές για να εξεταστούν και να αξιολογηθούν περισσότερες από 700 αιτήσεις υποψηφίων. Αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών είναι να τοποθετηθούν τα ικανότερα στελέχη της Δ.Α.Κ.Ε στις υπηρεσίες όλης της χώρας.

6. Την «ικανοποίηση» της ρητής προεκλογικής δέσμευσής της για αναβάθμιση του κύρους και του κοινωνικού ρόλου των εκπαιδευτικών.Μάλιστα, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, «η Πολιτεία οφείλει όχι μόνο να αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα και τη σημασία του έργου των εκπαιδευτικών, αλλά και να δείχνει έμπρακτα τη στοργή, με την οποία τους περιβάλλει. Η αναγνώριση αυτή πρέπει να εκδηλώνεται και με τη φροντίδα για ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας και με καλύτερες αποδοχές». Οι φετινές αυξήσεις στις αποδοχές των εκπαιδευτικών κυμαίνονται στο τεράστιο ύψος του 3,6% (στους βασικούς μισθούς), δε συνοδεύονται από καμιά ουσιαστική φορολογική αναπροσαρμογή κι έτσι σχεδόν μηδενίζονται, ενώ παραπέμπεται στις καλένδες η προεκλογική υπόσχεση και δέσμευση του τότε Τομεάρχη Παιδείας κ. Καλού, ως εκπροσώπου της Ν.Δ, για την άμεση χορήγηση του υπόλοιπου του επιδόματος των 176 ? (103 ευρώ), που δεν έχει δοθεί στους εκπαιδευτικούς.

7. Την «κατάργηση» του θεσμού των ωρομισθίων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια ΕΚπ/ση. Μόνο που εκτός από τις χιλιάδες ωρομίσθιων που προσλήφθηκαν όλη τη φετινή χρονιά στα ολοήμερα σχολεία, προσλαμβάνονται μέχρι και σήμερα ωρομίσθιοι και στα πρωινά συμβατικά σχολεία, εξαιτίας των ανεπαρκών προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

8. Την αδυναμία κάλυψης των πολλών λειτουργικών κενών, που υπάρχουν μέχρι και σήμερα, λίγους μήνες πριν λήξουν τα μαθήματα, σε σχολεία όλης της χώρας και φυσικά του νομού μας. Στο Ν. Κέρκυρας, π.χ, δεν έγινε ούτε μία πρόσληψη αναπληρωτή Κ.Φ.Α., παρά τα πολλά κενά που συνεχίζουν να υπάρχουν.

Σε αυτές τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της δράσης είναι αναγκαίο να προστεθούν οι πολιτικές της αδράνειας, που φανερώνουν την ανακολουθία λόγων και έργων. Συγκεκριμένα δεν υπήρξε καμιά πρωτοβουλία για την προώθηση θετικών πολιτικών, που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας (παραθέτονται αυτούσια από το έντυπο του προγράμματός της για την παιδεία):

1. «Την επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 12 χρόνια», που αποτελεί μακροχρόνιο αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας.

2. «Την ανάπτυξη ενός ταχύρυθμου προγράμματος σχολικής στέγης, με την κατασκευή αιθουσών διδασκαλίας... Κατασκευή σύγχρονων σχολικών συγκροτημάτων. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί και στους βοηθητικούς χώρους (εργαστήρια, αίθουσες αναψυχής κ.λπ.)» με στόχο «την προσεχή πενταετία η σχέση μαθητών ανά αίθουσα διδασκαλίας να είναι τουλάχιστον αντίστοιχη προς το μέσο όρο της E.E». Η μείωση των δαπανών για την παιδεία στο φετινό προϋπολογισμό κάνει αυτονόητα ανεφάρμοστη αυτή τη δέσμευση.

3. «Την αναβάθμιση του κύρους και του κοινωνικού ρόλου των εκπαιδευτικών.. Η Πολιτεία οφείλει όχι μόνο να αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα και τη σημασία του έργου των εκπαιδευτικών, αλλά και να δείχνει έμπρακτα τη στοργή, με την οποία τους περιβάλλει. Η αναγνώριση αυτή πρέπει να εκδηλώνεται και με τη φροντίδα για ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας και με καλύτερες αποδοχές». Από λόγια!!! Καμιά πρωτοβουλία μέχρι σήμερα δε δείχνει πρόθεση για υλοποίηση αυτών των ωραίων λόγων. Αντίθετα τα ακυρώνει η εισοδηματική και φορολογική πολιτική του 2005: μειωμένη αγοραστική δύναμη, αυξήσεις κάτω από τον τιμάριθμο (3,6% στο βασικό μισθό, που ακόμη δεν πήραμε), αύξηση στη φορολόγηση. Αυτή είναι η αναγνώριση του έργου των εκπαιδευτικών!!!.

4. «Τη μείωση του ανωτάτου κατά τμήμα αριθμού φοιτώντων μαθητών». Στο πρόγραμμα της Ν.Δ υπάρχει και μια εντυπωσιακή εκπαιδευτική-παιδαγωγική τεκμηρίωση που εντυπωσιάζει: «Αυτό θα βοηθήσει ουσιαστικά την παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία στα σχολεία, δημιουργώντας και τις προϋποθέσεις για μια πιο στενή συνεργασία διδασκομένου και διδάσκοντα και καλύτερη αφομοίωση της ύλης. Σε πληθωρικές τάξεις, όπως αυτές που υπάρχουν σήμερα στα σχολεία, είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστούν μέθοδοι ενεργητικής-συμμετοχικής διαδικασίας». Καμιά απολύτως πρωτοβουλία δε δρομολογεί την υλοποίηση αυτής της δέσμευσης μέχρι σήμερα.

5. «Την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση». Ίσως αυτό να μην είναι ανάγκη να γίνει, αφού οι πρώτες παρεμβάσεις λογοκρισίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την αφαίρεση κεφαλαίων στο βιβλίο της Γλώσσας του Δημοτικού, φανερώνει τη συντηρητική-οπισθοδρομική κατεύθυνση που κινείται η νέα εκπαιδευτική λογική τους.

6. «Την επέκταση και την ποιοτική ενίσχυση του ολοήμερου σχολείου, αλλά και τη λειτουργία τμημάτων διευρυμένου ωραρίου με την κατάλληλη υποδομή, τον κατάλληλο εξοπλισμό και το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό μέχρις ότου μετατραπούν σε ολοήμερα». Το ολοήμερο αποτέλεσε στόχο κι αντικείμενο απαξίωσης από τη Νέα Δημοκρατία από την έναρξη της εφαρμογής του. Μέχρι σήμερα, όμως, καμιά απολύτως πρωτοβουλία δεν ανέλαβε για την ποιοτική αναβάθμισή του και τη λύση των προβλημάτων που το αποδυναμώνουν στο εκπαιδευτικό και κοινωνικό του έργο (υποδομές, εκπαιδευτικό προσωπικό κ.λπ). Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι ακόμη και τα σχετικά έγγραφα που διεκπεραίωσε φέτος το Υπουργείο Παιδείας είναι αντιγραφή των περυσινών με αλλαγμένη ημερομηνία και αριθμό πρωτοκόλλου!!!.

7. «Την κάλυψη των αναγκών φοίτησης όλων των νηπίων στο νηπιαγωγείο, τουλάχιστον για ένα χρόνο», που αποτελεί το πρώτο βήμα για τη γενίκευση της υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής.

8. «Τη συνεχή επιμόρφωση των νηπιαγωγών», μόνο που δεν υπήρξε η παραμικρή πρωτοβουλία μέχρι σήμερα για τη στοιχειώδη στήριξη των νηπιαγωγών..

9. «Τη μεταστέγαση των νηπιαγωγείων που είναι στεγασμένα σε καταστήματα πολυκατοικιών χωρίς αύλειο χώρο.και τον εξοπλισμό τους με σύγχρονα μέσα, βιβλιοθήκες κι οπτικοακουστικό υλικό». Αυτό ας μείνει χωρίς λόγια!

10. «Τη στήριξη των σχολείων ειδικής εκπαιδευτικής αγωγής».

11. «Την αναμόρφωση του συστήματος ενισχυτικής διδασκαλίας», αφού: «χρειάζεται ουσιαστική αναμόρφωση του συστήματος, ώστε οι μαθητές που έχουν μαθησιακές δυσκολίες να βοηθούνται μέσα στο σχολείο και να τις ξεπερνούν έγκαιρα. Τέτοια προγράμματα διδασκαλίας θα εφαρμόζονται κυρίως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, αλλά και στο γυμνάσιο. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί μάλιστα σε σχολικές μονάδες, όπου για κοινωνικούς και άλλους λόγους τα μαθησιακά προβλήματα είναι οξυμένα». Η ενισχυτική διδασκαλία δεν εφαρμόστηκε ακόμη στην πρωτοβάθμια Εκπ/ση, αλλά σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία υποβαθμίστηκε σημαντικά και στη δευτεροβάθμια Εκπ/ση.

12. «Την εκπαιδευτική, ψυχολογική και κοινωνική στήριξη των αλλοδαπών μαθητών».

13. «Την ανάπτυξη προγραμμάτων διαρκούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών., με την κατάλληλη διάρκεια και περιεχόμενο, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της διδασκαλίας αλλά και της διοικήσεως και εποπτείας των σχολείων..». Καμία επιμορφωτική δραστηριότητα δε δρομολογήθηκε φέτος, ενώ και η εισαγωγική επιμόρφωση των νεοδιόριστων εκπ/κών έγινε με τους ίδιους όρους των προηγούμενων χρόνων.

14. «Την οργάνωση ειδικών δραστηριοτήτων για την ομαλή μετάβαση των μαθητών της Στ' τάξης του Δημοτικού στην Α' τάξη του Γυμνασίου και την προσαρμογή τους σ' αυτό».

15. «Τη χορήγηση αυξημένου αριθμού εκπαιδευτικών αδειών για μεταπτυχιακές σπουδές στους εκπαιδευτικούς με αδιάβλητες και αξιοκρατικές διαδικασίες». Δυστυχώς οι άδειες φέτος μειώθηκαν, αλλά και σε όσους χορηγήθηκε περικόπηκε από το μισθό τους το κίνητρο απόδοσης των 150 ευρώ .

16. Τη βελτίωση του συστήματος διδασκαλίας των ξένων γλωσσών στο δημόσιο σχολείο «Με νέα προγράμματα και βιβλία, με σύγχρονες μεθόδους και μέσα διδασκαλίας, με σχετική επιμόρφωση των καθηγητών ξένης γλώσσας, ώστε να μην καταφεύγουν οι μαθητές στα φροντιστήρια».

Όλα αυτά περιγράφουν χωρίς πολλά σχόλια την αδυναμία της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις υποσχέσεις που αφειδώς μοίρασε προεκλογικά, την αντιεκπαιδευτική λογική της και τα αδιέξοδα που παράγει στο δημόσιο σχολείο. Ήδη όλοι έχουμε καταλάβει ότι τα μεγάλα λόγια και οι ευχάριστες υποσχέσεις καταρρέουν κάτω από μια πραγματικότητα, που διαμορφώνουν οι κυβερνητικές πολιτικές, που δε δίνουν καμιά προοπτική στη δημόσια εκπαίδευση.

Κι αυτό ήδη κρίνεται και αξιολογείται από όλους μας. Γιατί με την εκπαίδευση των παιδιών μας δεν μπορούμε ούτε να παίζουμε, αλλά ούτε να κοροϊδεύουμε.

 



Αποστολή σελίδας   Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας   Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα 
Πείτε τη γνώμη σας για το άρθρο
©1998-2024, Έδρα Εκπαίδευσης, Ι.Π.Ε.Τ.
 
Επιστροφή
Δημοσιεύθηκε την: 15.03.2005 23:20:01
 
Αναγνώσθηκε 1007 φορές