«…έχουμε Γενική Συνέλευση την άλλη βδομάδα..»

«¶σε δε γίνεται τίποτα, δεν ασχολούμαι ...»

Όμως όσο εμείς δεν ασχολούμαστε,  ασχολούνται αυτοί μαζί μας.

Πρώτα-πρώτα η κυβέρνηση. Θέτει υπό επιτήρηση  τη τσέπη μας, τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, τις σταθερές εργασιακές μας σχέσεις,  την ελευθερία σκέψης και δράσης μέσα και έξω από το σχολείο, τη δημόσια-δωρεάν παιδεία με τα χαρακτηριστικά που μέχρι σήμερα γνωρίζουμε…. Ότι δηλώνονταν σαν «κλειστό» θέμα «ανοίγει», θέτοντας ξανά΄ στο στόχαστρο κατακτήσεις του κλάδου. Η «ήπια προσαρμογή» αποδεικνύεται μια βίαια αντιλαϊκή καταιγίδα που έρχεται να σαρώσει δικαιώματα .

Από την άλλη οι συνδικαλιστικές ηγεσίες συνεχίζουν το ρόλο της υποταγής του κλάδου στην αδράνεια. Αφού έδωσαν αρχικά παρόν στον ψευδώνυμο «εθνικό διάλογο» για να υπερασπίσουν δήθεν τα δίκαια αιτήματα μας, «αποχωρούν» λέγοντας ότι και πάλι δικαιώθηκαν!  Μονά ζυγά δικά τους.  Κρατώντας όμως καθηλωμένο τον κλάδο, αποδεικνύονται οι καλύτεροι συνομιλητές της κυβέρνησης!

Η μεν ΔΟΕ(ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ) διεκδικεί «ουσιαστική αναβάθμιση» και «αύξηση δαπανών». Πραγματικά αιχμηρά αιτήματα που αγγίζουν τους δάσκαλους και νηπιαγωγούς και φέρνουν σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Από την άλλη το ΔΣ της  ΟΛΜΕ(ΣΥΝεργασία- ΠΑΣΚ, τώρα η ΔΑΚΕ είναι κυβερνητική) εδέησε να κατεβάσει εισήγηση στον κλάδο και μάλιστα πολυσέλιδη (πόσοι θα την διαβάσουν ολόκληρη, θα σκέφτηκε). Αλλά η πρωτοτυπία της βρίσκεται στο ότι δεν εισηγείται τίποτα συγκεκριμένο στον κλάδο. Το κείμενο εμπεριέχει ένα κατεβατό από «δίκαια» αιτήματα. Εκατό , διακόσια, κάπου εκεί περίπου  (προφανώς υπάρχουν και άδικα που δεν αναφέρονται). Και εδώ μπορεί να θαυμάσει κανείς την τέχνη του στρογγυλέματος καθώς και την διάταξη τους, που είναι τέτοια,  ώστε να μην παράγουν, έστω και αθέλητα, επικίνδυνη στόχευση! Δεν περνά ωστόσο απαρατήρητο το ολοκληρωτικό θάψιμο της περιβόητης, όσο και κακόφημης αξιολόγησης.

ΟΛΜΕ-ΔΟΕ δείχνουν να  «βρυχούνται», αλλά στην πραγματικότητα  χασμουριούνται. ¶ρα δεν είναι καθόλου παράξενο που το ανύπαρκτο διεκδικητικό πλαίσιο συνοδεύεται από ανύπαρκτο πρόγραμμα δράσης. Ακόμα και αν διαμορφωθεί και ψηφιστεί, στην συνέλευση των προέδρων, αρχές  Μάρτη, κάποιο πρόγραμμα δράσης με αυτούς τους όρους είναι εξ ορισμού υπονομευμένο.  Και για μια ακόμη φορά θα…φταίει ο κόσμος, θα φταίνε οι καθηγητές, οι δάσκαλοι που δεν θέλουν κινητοποιήσεις!. Το γνωστό άλλοθι, το γνωστό παραμύθι. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τις συγκεκριμένες ηγεσίες και τους φορείς που την στηρίζουν.

 ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ , ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

        Þ Ξαναζωντανεύοντας τα πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα. Μετατρέποντας τα από  ιμάντες περάσματος των αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων που είναι σήμερα, σε βασικό πεδίο  συνδικαλιστικής δράσης και λειτουργίας.

Þ Ξεκαθαρίζοντας τα μέτωπα, για να αποκαλυφθεί ο ρόλος του «μαύρου μπλοκ» (ΠΑΣΚΕ , ΔΑΚΕ, και όποιων στηριγμάτων τους) και η διαβρωτική του δράση. Χρειάζεται σαφή και καθαρή αντικυβερνητική κατεύθυνση.

Þ Αναδεικνύοντας, ιεραρχώντας τα αιτήματα μας, στα εργασιακά – οικονομικά – ασφαλιστικά που αποτελούν το πεδίο της πιο άγρια επίθεσης του συστήματος και των κυβερνήσεών του.

§         Για ουσιαστικές αυξήσεις στο βασικό μισθό

§         Για την υπεράσπιση των εργασιακών μας  σχέσεων, και την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.

§         Για να καταργηθεί η αξιολόγηση και οι νόμοι που την στηρίζουν.

Μάρτης 2005

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ