ΑΣΓΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ, ΟΛΜΕ, ΟΣΕΠ-ΤΕΙ, ΠΟΣΔΕΠ

Αθήνα 14/2/05

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

για τον εθνικό διάλογο για την Παιδεία

ΚΟΙΝΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ Ε.ΣΥ.Π.

Οι φορείς που υπογράφουμε αυτό το Υπόμνημα από θέση αρχής αντιπαρατεθήκαμε σταθερά και σθεναρά σε κάθε απόπειρα επιβολής αυταρχικών και αντιδημοκρατικών πολιτικών στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης, από όπου και αν προέρχονταν. Διεκδικούσαμε και διεκδικούμε, συνεπώς, το διάλογο. Ένα διάλογο όμως, που διασφαλίζει αυτονόητες προϋποθέσεις, ώστε να μπορεί να συμβάλει σε αποδεκτές και αποτελεσματικές λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η εκπαίδευση σε όλες της βαθμίδες της.

Υπάρχουν σοβαροί λόγοι που μας κάνουν να αμφιβάλουμε για το κατά πόσον ο συγκεκριμένος διάλογος που επιδιώκει η κυβέρνηση σήμερα θα έχει θετικά αποτελέσματα. Η εμμονή της ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ να συζητηθεί, και μάλιστα ως ζήτημα προτεραιότητας, το θέμα του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης υποδηλώνει την πρόθεση να αξιοποιηθεί το ΕΣΥΠ για την νομιμοποίηση προειλημμένων αποφάσεων. Το γεγονός, επίσης, ότι στην Εθνική Αναφορά που υποβλήθηκε στην ομάδα προώθησης της διαδικασίας της Μπολόνια η κυβέρνηση εμφανίζει ήδη ως δεδομένη την ψήφιση του νόμου για την «αξιολόγηση» των ΑΕΙ και των ΤΕΙ της χώρας επιβεβαιώνει τον παραπάνω ισχυρισμό μας.

Ορισμένες βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί, κατά τη γνώμη μας, ο διάλογος είναι οι εξής: να μην είναι προσχηματικός και αποσπασματικός, να διεξάγεται με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και να καταλήγει σε δεσμεύσεις για την κυβέρνηση στα σημεία όπου υπάρχει σύμφωνη γνώμη των εκπαιδευτικών φορέων. Κυρίως, όμως, πρέπει να είναι διάλογος ουσίας και να ιεραρχεί τα προς συζήτηση θέματα με βάση τις πραγματικές ανάγκες ενός δημόσιου, δωρεάν και υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικού συστήματος. Κατά συνέπεια αν δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης, τα οποία έχει αναδείξει η εκπαιδευτική πραγματικότητα και τα οποία εμείς θέτουμε από κοινού προς συζήτηση, η συμμετοχή μας σε αυτόν το διάλογο δεν έχει νόημα.

   Θεωρούμε, επίσης, ότι ο διάλογος για την παιδεία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εξαντλείται στο πλαίσιο των συνεδριάσεων του ΕΣΥΠ. Η κυβέρνηση οφείλει να βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία και διάλογο με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και τις κοινωνικές – συνδικαλιστικές οργανώσεις, για την επίλυση των μεγάλων και των μικρών προβλημάτων της  εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, η λύση των οποίων δεν μπορεί να αναβάλλεται στο διηνεκές με το πρόσχημα  ενός ατέρμονος και παρελκυστικού «διαλόγου». Ταυτόχρονα, το ΥΠΕΠΘ πρέπει να σταματήσει να προωθεί μονομερώς νομοθετικές ρυθμίσεις για διάφορα θέματα της εκπαίδευσης χωρίς δηλαδή να προηγούνται ουσιαστικές συζητήσεις και συμφωνίες με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών.

Με βάση τα παραπάνω συμμετείχαμε στην εναρκτήρια συνεδρίαση του ΕΣΥΠ. Η συνέχεια της παρουσίας μας, ωστόσο, θα εξαρτηθεί από το αν διασφαλίζονται οι αυτονόητοι, στοιχειώδεις όροι και οι προϋποθέσεις που θέτουμε για ένα διάλογο ουσίας.

Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και οι φορείς που υπογράφουμε αυτό το υπόμνημα καταθέτουμε για άλλη μια φορά τις προτάσεις μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό σύστημα και ο εκπαιδευτικός. Η θετική αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων αυτών θα αποδείξει ότι οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για ουσιαστικό και αποτελεσματικό διάλογο και για «προτεραιότητα στην Παιδεία», αντικατοπτρίζουν τις ειλικρινείς προθέσεις της.

   Επιπλέον, εκτιμάμε ότι λύσεις μπορούν και πρέπει να δοθούν με βάση τις τεκμηριωμένες προτάσεις και θέσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας. Προτάσεις και θέσεις που έχουμε επεξεργαστεί συστηματικά και που είναι ώριμες να υλοποιηθούν. 

Δε συμφωνούμε με τις κυβερνητικές προτεραιότητες, όσον αφορά στα θέματα τα οποία πρέπει να συζητηθούν στο πλαίσιο του ΕΣΥΠ.

Τα ζητήματα άμεσης προτεραιότητας, που επιβάλλει και ιεραρχεί η ίδια η εκπαιδευτική πραγματικότητα και τα οποία πρέπει να συζητηθούν στο ΕΣΥΠ και να αντιμετωπιστούν  άμεσα από την κυβέρνηση, είναι:

1.      Η έμπρακτη στήριξη και αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης, η υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της, σε όλα τα επίπεδα (πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας) και η ισότιμη κατοχύρωση του δικαιώματος στη μόρφωση όλων των παιδιών και των νέων που ζουν στη χώρα μας. Απαιτείται πολιτική απόφαση - δέσμευση για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό με την άμεση αύξηση των κονδυλίων για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ και της έρευνας στο 1,5%. Παράλληλα, επιβάλλεται ο αναπροσανατολισμός και η αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων στην κατεύθυνση της στήριξης και αναβάθμισης της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

2.      Η λήψη μέτρων για τη βελτίωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ειδικότερα:

·        Καθιέρωση δίχρονης, υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά 4-6 ετών και 12χρονης  υποχρεωτικής Δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης.

·        Η αντιμετώπιση της μαθητικής διαρροής, του σχολικού αποκλεισμού και όλων των μορφών σχολικής αποτυχίας, και ο περιορισμός των εκπαιδευτικών ανισοτήτων.

·        Μέτρα ουσιαστική αντισταθμιστικής εκπαίδευσης και δημιουργία  ζωνών εκπαιδευτικής προτεραιότητας.

·        Βελτίωση και επέκταση του θεσμού του ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου.

·        Ουσιαστική βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων.

·        Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα.

·        Ανανέωση της δομής, του περιεχομένου και των βιβλίων της γενικής και της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου τους, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες.

·        Κατοχύρωση της μορφωτικής αυτοτέλειας του Λυκείου, κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων και της Γ’ Λυκείου και καθιέρωση νέου συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.

·        Κατοχύρωση του δικαιώματος στη μόρφωση των παιδιών των μεταναστών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

3.      Υπεράσπιση και αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού και δικαιώματος, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν. Στο πλαίσιο αυτό απαιτούμε:

·        Η Πολιτεία, σύμφωνα με την καταστατική της υποχρέωση, να εξασφαλίζει με επαρκή χρηματοδότηση τη λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης (προπτυχιακής και μεταπτυχιακής), και της ακαδημαϊκής έρευνας.

·        Κατοχύρωση, με τους κατάλληλους θεσμούς, του δημόσιου και ακαδημαϊκού χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης.

·        Δέσμευση ότι δεν θα προωθηθούν θεσμικές ρυθμίσεις που θα επιβάλουν τους δύο κύκλους σπουδών που προβλέπει η διαδικασία της Μπολόνια.

·        Δέσμευση για χρηματοδότηση της λειτουργίας των «Τμημάτων ΕΠΕΑΕΚ» και των «Μεταπτυχιακών ΕΠΕΑΕΚ» από τον κρατικό προϋπολογισμό.

·        ¶μεση αντιμετώπιση της έλλειψης προσωπικού εκπαιδευτικού και υποστήριξης και των οικονομικών προβλημάτων των τριτοβαθμίων ιδρυμάτων, ιδιαίτερα των περιφερειακών.

·        Χρονοδιάγραμμα για τη μετατροπή των θέσεων συμβασιούχων ή εκτάκτων σε κανονικές θέσεις διδακτικού προσωπικού προς προκήρυξη.

·        Διασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων.

4.      Η επιστημονική, επαγγελματική και οικονομική στήριξη και αναβάθμιση των εκπαιδευτικών. Στο πλαίσιο αυτής της ενότητας  πρέπει να συζητηθούν  και να αντιμετωπιστούν τα εξής θέματα:

·        αναβάθμιση της αρχικής εκπαίδευσης και καθιέρωση συνεχούς ουσιαστικής επιμόρφωσης  των εκπαιδευτικών,

·        στελέχωση των σχολείων και των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων με το αναγκαίο εκπαιδευτικό και άλλο προσωπικό και με μόνιμη εργασιακή σχέση, με παράλληλη κατάργηση του θεσμού του έκτακτου στην τριτοβάθμια και του ωρομίσθιου στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση,

·        συγκρότηση και λειτουργία κέντρων στήριξης του εκπαιδευτικού έργου για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση,

·        ουσιαστικές αυξήσεις στις αποδοχές των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους.

·        κατάργηση του επιδοματικού χαρακτήρα του μισθού των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων,

·        γενικότερα, βελτίωση των συνθηκών εργασίας όλων των εκπαιδευτικών.

Οι εκπρόσωποι των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας:

ΑΣΓΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ, ΟΛΜΕ

ΟΣΕΠ-ΤΕΙ, ΠΟΣΔΕΠ