ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ε΄
Τρίτη, 6 Ιουλίου 2004
../..
Γ΄ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
../..
2) Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων», σελ.
../..
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2004
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ε΄
Τρίτη 6 Ιουλίου 2004
Αθήνα, σήμερα στις 6 Ιουλίου 2004, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.49΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
(Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τη Γραμματέα της Βουλής κ. Ελπίδα Παντελάκη, Βουλευτή Α΄ Πειραιά, τα ακόλουθα:
../..
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
../..
2. Στην με αριθμό 1042/25-5-04 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων ¶γγελου Τζέκη και Γεωργίου Χουρμουζιάδη δόθηκε με το υπ' αριθμ. 48759/ΙΗ/8-6-04 έγγραφο από την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 1042/25-5-2004 την οποία κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Αγγ. Τζέκης και Γιώργ. Χουρμουζιάδης σχετικά με το επιμίσθιο του εκπαιδευτικού κ. Καρολίδη, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Ειδικό επιμίσθιο των αποσπασμένων στο εξωτερικό εκπαιδευτικών και διοικητικών υπαλλήλων του ΥΠΕΠΘ καταβάλλεται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της αριθμ. 2/24595/0022/28-3-2000 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ 504/Β/7-4-2000). Στην παρ. 3γ της ανωτέρω Κ.Υ.Α. ορίζεται ότι το ειδικό επιμίσθιο καταβάλλεται για το χρονικό διάστημα αναρρωτικής άδειας που δεν υπερβαίνει τις πέντε ημέρες διανύεται εκτός χώρας απόσπασης και δε συμπίπτει με προηγούμενο ή επόμενο διάστημα κανονικής άδειας και διακοπών. Επιπλέον στην παρ. 4β της ιδίας Κ.Υ.Α. προβλέπεται ότι το ειδικό επιμίσθιο διακόπτεται για το χρονικό διάστημα αναρρωτικής άδειας μεγαλύτερο των πέντε ημερών που διανύεται εκτός χώρας απόσπασης.
Κατ΄ εφαρμογή των ανωτέρω δεν κατεβλήθη επιμίσθιο στον αποσπασμένο στη Βουλγαρία εκπαιδευτικό κ. Καρολίδη Δημήτριο για τις ημέρες που απουσίαζε από τη χώρα απόσπασης με αναρρωτική άδεια πριν και μετά από τις διακοπές των Χριστουγέννων του έτους 2003.
Τέλος επισημαίνεται ότι όπως προκύπτει από τις ισχύουσες διατάξεις αλλά και τη σχετική νομολογία (Ν. 2413/96, άρθ. 28, αριθμ. 612/98 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ.), βασική προ υπόθεση της καταβολής του επιμισθίου είναι η παραμονή του αποσπασμένο υ στον τόπο της αποσπάσεως, απόρροια της οποίας είναι οι αυξημένες δαπάνες διαβίωσης για την αντιμετώπιση των οποίων καταβάλλεται ως αποζημίωση το ειδικό επιμίσθιο εξωτερικού.
Η Υπουργός
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ»
../..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
../..
Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων».
Θα συνεχιστεί η συζήτηση του νομοσχεδίου κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
../..
Εισερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων».
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής στη συνεδρίαση της Πέμπτης 1ης Ιουλίου 2004. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα του νομοσχεδίου. Το νομοσχέδιο έχει 8 άρθρα τα οποία στη Διαρκή Επιτροπή συζητήθηκαν σε δύο ενότητες: από το 1 έως το 5 και από το 6 έως το 8. Υπάρχουν επίσης 4 εμπρόθεσμες τροπολογίες και 29 εκπρόθεσμες τροπολογίες Βουλευτών.
Ερωτάται το Τμήμα αν θα ήθελε να συζητηθούν σε μία ενότητα όλα τα άρθρα.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς, το Τμήμα συμφωνεί ομοφώνως, όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου να συζητηθούν σε μία ενότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τη συζήτηση του νομοσχεδίου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων» ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Κωνσταντόπουλος ορίζει Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο την κ. Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη.
../..
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να κάνω κάποιες φραστικές διορθώσεις επί του νομοσχεδίου;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Στο άρθρο 3 στην παράγραφο 8β εκεί που λέει «η αίτηση των ενδιαφερομένων υποβάλλεται στο ΤΕΙ που υπηρετούν μέσα σε αποκλειστική προθεσμία έξι μηνών» να σβηστεί το «έξι» και να γραφεί «δώδεκα».
Στο άρθρο 6 στην παράγραφο 2β εκεί που λέει «κατ’ εξαίρεση, κατά τους διορισμούς εκπαιδευτικών του σχολικού έτους 2005-2006», παρακαλώ να διορθωθεί σε «2004-2005». Επίσης στο τέλος της ίδιας παραγράφου σβήνουμε τη φράση «οι θέσεις που απομένουν καλύπτονται σύμφωνα με τις υποπεριπτώσεις αα΄ και ββ΄».
Στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου 6, εκεί που λέει «Με όμοια απόφαση καθορίζονται τα ειδικότερα κριτήρια της σειράς διορισμού των υποψηφίων.», σβήνει η λέξη «όμοια» και μετά τη λέξη «απόφαση» προστίθεται η φράση «του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» και συνεχίζει «καθορίζονται τα ειδικότερα κριτήρια…»
Στην παράγραφο 4 του ιδίου άρθρου 6 εκεί που λέει «κατά προτεραιότητα έναντι των εγγεγραμμένων στον πίνακα της περίπτωσης ββ΄ της παρ. 2α΄ του παρόντος άρθρου, το αργότερο μέχρι και το σχολικό έτος 2007-2008» προστίθεται η φράση: «με σειρά που εξαρτάται από την προαναφερθείσα συνολική προϋπηρεσία την 30ή Ιουνίου 2004».
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων αλλά και στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου στο Τμήμα της Βουλής, είναι αλήθεια ότι συζητήθηκαν τα θέματα διεξοδικά. Όλοι οι συνάδελφοι εξέφρασαν και τις απόψεις τους και τους προβληματισμούς τους και σε θέματα που δεν έχουν να κάνουν άμεσα με το παρόν νομοσχέδιο. Έτσι εγώ θα είμαι όσο γίνεται πιο σύντομη στην αναφορά των άρθρων και αν χρειαστεί στη δευτερολογία μου, θα επανέλθω.
Έγινε η αρχή αυτού του διαλόγου, όπως είπα, και των προβληματισμών που υπάρχουν για την πορεία και τη θέση της κατάστασης της παιδείας μας αλλά αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι αυτό που θα λύσει όλα τα προβλήματα που αυτή τη στιγμή σοβούν στην παιδεία μας.
Με τις διατάξεις του υπό συζήτηση νομοσχεδίου ιδρύονται τμήματα σε πανεπιστήμια και νέα παραρτήματα ΤΕΙ της χώρας μας και επιδιώκεται όσο γίνεται καλύτερα η αντιμετώπιση κατεπείγουσας φύσης εκκρεμών θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Παιδείας. Ιδρύονται οκτώ τμήματα στα Πανεπιστήμια: Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης, Μακεδονίας, Ιωαννίνων, Ιονίου και στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Η ίδρυση των τμημάτων αυτών προτείνεται να γίνει με τυπική διάταξη νόμου. Έγινε αρκετή συζήτηση και γι’ αυτό: γιατί, δηλαδή, δεν έγινε με Προεδρικό Διάταγμα. Όμως, η εξήγηση και η έγκυρη δικαιολογία είναι ότι έπρεπε να γίνει έτσι, αφού δεν είχαμε τον απαραίτητο χρόνο και εν πάση περιπτώσει αυτά τα συγκεκριμένα τμήματα των Πανεπιστημίων που προαναφέρθηκαν, ήταν ήδη καταγεγραμμένα στα μηχανογραφικά δελτία για τους υποψηφίους της φετινής χρονιάς. Επομένως έπρεπε τάχιστα η Κυβέρνηση να ρυθμίσει το συγκεκριμένο θέμα.
Με το άρθρο 2, ιδρύονται παραρτήματα και τμήματα σε ΤΕΙ της χώρας. Και αυτά επίσης έχουν περιληφθεί στα μηχανογραφικά δελτία των υποψηφίων 2004-2005.
Στο άρθρο 3, με τη ρύθμιση της παραγράφου 3 η έδρα της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μεταφέρεται στη Φλώρινα. Είναι ένα πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας αλλά και των αναγκών που έχουν δημιουργηθεί, με τη λειτουργία αυτού του Τμήματος σε αυτήν την απομακρυσμένη περιοχή. Είναι γνωστοί, λοιπόν, οι λόγοι αυτής της μεταφοράς και για την καλύτερη λειτουργία του σε σχέση με το κέντρο που είναι η Θεσσαλονίκη αλλά και για τους ιδιαίτερα εθνικούς λόγους ύπαρξης εκεί, μιας αυτόνομης πανεπιστημιακής σχολής.
Περαιτέρω το άρθρο 3 ρυθμίζει τη μεταφορά κενών θέσεων διδακτικού εκπαιδευτικού προσωπικού, ειδικού εργαστηριακού διδακτικού προσωπικού, ειδικού τεχνικού εργαστηριακού προσωπικού και διοικητικού προσωπικού στο προαναφερθέν Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας, κάτι που χρειάζεται αφού γίνεται και η μεταφορά της έδρας.
Με την παράγραφο 2 του άρθρου 3 γίνεται και η αντιστοίχηση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα Τμήματα Μηχανικών του Μετσόβιου Πανεπιστημίου και των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Θράκης και του Τμήματος Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών πριν από τη μετονομασία τους με αυτούς που χορηγούν τώρα, με σκοπό να αρθούν αυτές οι ανισότητες που έχουν δημιουργηθεί από την προηγούμενη κατάσταση.
Με τις παραγράφους 3 και 4 γίνεται αντιστοίχηση των βεβαιώσεων σπουδών ή πτυχίων με λανθασμένο τίτλο ειδίκευσης που είχε χορηγήσει το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, λόγω και της μη τήρησης της νόμιμης διαδικασίας των κατατάξεων με τους τίτλους που χορηγεί το Τμήμα σήμερα και μετονομάζεται η παλιά ειδίκευση «Αρχαιολογία».
Με την παράγραφο 5 προσδίνεται αναδρομική ισχύ στο Προεδρικό Διάταγμα 83/2004 που έχει να κάνει με την ίδρυση Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, γιατί αυτό το Τμήμα λειτούργησε από την έναρξη του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους, δηλαδή, πριν από την ισχύ του Προεδρικού Διατάγματος.
Με την παράγραφο 6 παρέχεται στα μέλη ΔΕΠ των Πανεπιστημίων και ΕΠ των ΤΕΙ πλήρους απασχόλησης η δυνατότητα κατάληψης θέσης ειδικού συμβούλου ή συνεργάτη του Υπουργού ή των Υφυπουργών ή των Γενικών Γραμματέων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, για την καλύτερη λειτουργία των οικείων γραφείων λόγω και της άμεσης συνάφειας των μελών ΔΕΠ και ΕΠ με τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Παιδείας.
Στην παράγραφο 7 του ιδίου άρθρου ρυθμίζονται θέματα κατάταξης των πτυχιούχων Ανωτέρων Σχολών αρμοδιότητας του Υπουργείου Παιδείας υπερδιετούς τίτλου σπουδών.
Με την παράγραφο 9, ρυθμίζεται η καταβολή των προσαυξήσεων ορισμένων επιδομάτων σε αναπληρωτές καθηγητές ΤΕΙ προσωποπαγών θέσεων λόγω συμπλήρωσης είκοσι πέντε ετών υπηρεσίας και συνεχίζεται η καταβολή αυτών των επιδομάτων και μετά την τυχόν μετατροπή αυτής της θέσης σε τακτική ιδίας βαθμίδος, προκειμένου να αποφευχθεί η μείωση των αποδοχών σ’ αυτήν την περίπτωση.
Στην παράγραφο 10, διευκρινίζονται θέματα του χορηγούμενου στους φοιτητές στεγαστικού επιδόματος. Πραγματικά εδώ έχουμε να κάνουμε με την Αθήνα και την ευρύτερη περιφέρεια της Θεσσαλονίκης.
Στην παράγραφο 11, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια ότι το Υπουργείο Παιδείας ύστερα από ελέγχους του ΑΣΕΠ που έγιναν στο προσωπικό που είχε προσληφθεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας για την εκτέλεση ερευνητικού έργου, αναγκάζεται με την παρούσα ρύθμιση να μονιμοποιήσει αυτό το ερευνητικό προσωπικό που είχε προσληφθεί. Θεωρούμε ότι είναι ζήτημα ανάγκης λειτουργίας γι’ αυτό και με τη συγκεκριμένη ρύθμιση αντιμετωπίζεται αυτό το πρόβλημα.
Στο άρθρο 4 κατοχυρώνονται νομοθετικά διακρατικά μεταπτυχιακά προγράμματα. Αναφερθήκαμε όπως είπα προηγουμένως και σε αυτό το άρθρο διεξοδικά στην αρχή. Οι προβληματισμοί των κυρίων συναδέλφων και ειδικά αυτών που λειτουργούν ή λειτουργούσαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι σεβαστοί, όμως, ήταν ανάγκη να γίνουν αυτά, ώστε πραγματικά τα πτυχία αυτών των παιδιών που έχουν παρακολουθήσει τέτοια προγράμματα να μπορέσουν να αναγνωρισθούν.
Τέλος στο άρθρο 5 -για το περιβόητο σε όλους πλέον ΔΙΚΑΤΣΑ- ρυθμίζονται θέματα των εξετάσεων του ΔΙΚΑΤΣΑ και ορίζεται μεταβατική περίοδος για το υπηρεσιακό συμβούλιο.
Είναι γνωστό ότι έλειπε μέχρι το δευτεροβάθμιο επιστημονικό συμβούλιο. Επίσης είναι γνωστά όλα τα θέματα που απασχολούν όλες τους Έλληνες και τις οικογένειές τους που έχουν άμεση σχέση με την πιστοποίηση και αναγνώριση πτυχίων, γιατί πραγματικά το ΔΙΚΑΤΣΑ έδειξε προς τα έξω την κακή κατάσταση που υπήρχε.
Θεωρούμε πως είναι αναγκαίο και θα επανέλθουν τα θέματα του ΔΙΚΑΤΣΑ, υποσχέθηκε, η κυρία Υπουργός, ώστε να μπορέσουμε να αποφύγουμε τις τρομακτικές καθυστερήσεις που υπάρχουν για την αναγνώριση των πτυχίων από άλλες χώρες αλλά και από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και τα θέματα που αφορούν τις εξετάσεις.
Στην παράγραφο 6 προβλέπονται να γίνουν οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ, στηρίζοντας το θεσμό για την πλήρωση του προβλεπόμενου από τις κείμενες διατάξεις ποσοστού κενών οργανικών θέσεων και με αυτούς τους διορισμούς θα εξαντληθεί ο πίνακας των διοριστέων του ΑΣΕΠ.
Για να υπάρξουν διοριστέοι για τα σχολικά έτη 2005, 2006 και 2007, πρέπει να προκηρυχθεί και να διεξαχθεί έγκαιρα ο διαγωνισμός, έχει ανακοινωθεί ότι θα γίνει μέσα στο φθινόπωρο, όμως, για τη διεξαγωγή αυτού του διαγωνισμού υπάρχει ένα νομικό κώλυμα που, με τη συγκεκριμένη ρύθμιση παρατείνεται.
Είναι γνωστό ότι για να μπορέσουν οι ενδιαφερόμενοι να έχουν τυπικά προσόντα διορισμού, έπρεπε να έχουν ένα πιστοποιητικό παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας κάτι που δεν μπόρεσαν να έχουν, γιατί δεν λειτούργησαν τέτοια τμήματα στα σχετικά πανεπιστήμια και έτσι παρατείνεται μέχρι το τέλος του 2006.
Ένα νέο στοιχείο είναι αυτό για το οποίο μίλησε προηγούμενα, ο κύριος Υπουργός. Είναι το γνωστό θέμα της αύξησης του ποσοστού από τον πίνακα των επιτυχόντων στο διαγωνισμό των ΟΤΑ του ΑΣΕΠ και από το 75 μειώθηκε στο 60 αλλά αυξήθηκε από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών σε 40% και επίσης οι πολύτεκνοι μπαίνουν στη διαδικασία της πρόσληψης εκτός των υπολοίπων πινάκων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ πολύ τελειώνετε κυρία Κόλλια γιατί έχετε υπερβεί το χρόνο της ομιλίας σας.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Επίσης αναγνωρίζεται μόνο η πραγματική προϋπηρεσία του αναπληρωτή των τριάντα μηνών μέχρι το τέλος του Ιουνίου του 2004 και αυτοί οι αναπληρωτές και οι ωρομίσθιοι που έχουν συμπληρώσει τριάντα μήνες απασχόληση στην εκπαίδευση τα επόμενα τρία χρόνια, θα απορροφηθούν στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σχολεία.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι εδώ έχουμε το άρθρο 7 που αφορά θέματα εξετάσεων. Επίσης είναι και η κατάργηση των εξετάσεων της Β’ λυκείου και η μείωση των μαθημάτων της Γ’ λυκείου από εννέα σε έξι. Εδώ πρέπει να πω ότι με εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, θα γίνει γνωστός ο τρόπος και η διαδικασία εξέτασης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Ράπτη έχει το λόγο.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επαναλάβω αυτά που είπα και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και κατ’ αρχήν και κατά άρθρο και ξεκινάω με το άρθρο 1. Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ακούστηκαν και στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια, αυτά τα τμήματα δεν έχουν ιδρυθεί στην τύχη, είναι τμήματα που η ίδρυσή τους βασίστηκε πάνω στη μελέτη που είχε κάνει η Εθνική Επιτροπή Χωροταξίας Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Στο άρθρο 2 με το οποίο προβλέπεται η ίδρυση τμημάτων και παραρτημάτων ΤΕΙ, θέλουμε να σημειώσουμε το εξής: Ιδρύονται Τμήματα Πληροφορικής και Τεχνολογίας Υπολογιστών στο παράρτημα Καστοριάς του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
Ιδρύεται επίσης και τμήμα τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και δικτύων στο παράρτημα Ναυπάκτου του ΤΕΙ Μεσολογγίου. Θέλουμε να σημειώσουμε στα δυο αυτά σημεία ότι δεν προσδιορίζονται επαγγελματικά δικαιώματα, προοπτική επαγγελματικού δικαιώματος πού θα απασχοληθούν αυτοί οι άνθρωποι και πόσο κατοχυρωμένοι θα είναι επαγγελματικά. Το θέτουμε αυτό το ζήτημα, γιατί υπάρχει αυτή τη στιγμή στον αέρα το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ανθρώπων που έχουν αποφοιτήσει από τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της ειδικότητας (κατηγορίας) των μηχανικών.
Στο άρθρο 3 στην παράγραφο 2 θέλουμε και εδώ να κάνουμε μια σημείωση. Η παράγραφος 2 αφορά τίτλους σπουδών που χορηγούν τα τμήματα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης και του Πολυτεχνείου Θράκης. Γίνεται εδώ μια αντιστοίχιση με τα πτυχία που έδινε το σχεδόν αντίστοιχο τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών, το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι πριν την αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών αυτών των τμημάτων, υπήρχαν διαφορές. Είναι κάτι που πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας.
Περνάω το άρθρο 4 και πηγαίνω στο άρθρο 5. Για το άρθρο 5, θα επαναλάβω για μια ακόμη φορά, ότι υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει έτοιμο νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει το θέμα του ΔΙΚΑΤΣΑ. Καλό θα είναι αν θέλει η καινούργια ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να το λάβει υπόψη της. Ωστόσο θα έλεγα ότι θα ήταν καλό, αν μπορούσε με το άρθρο 5, με μια παράγραφο να αντιμετωπιστεί και το θέμα της αποτελεσματικότερης λειτουργίας του ΔΙΚΑΤΣΑ. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο να κάνουμε τη διαπίστωση, το θέμα δεν είναι μόνο να θέτουμε βάσεις για να υπάρχει δευτεροβάθμιο όργανο, το οποίο να αποδίδει ευθύνες αλλά το θέμα είναι να κάνει και ο κόσμος τη δουλειά του. Και ξέρουμε όλοι πάρα πολύ καλά ότι με το ΔΙΚΑΤΣΑ ο κόσμος ταλαιπωρείται. Θα μπορούσε, λοιπόν, να ληφθεί πρόνοια ώστε να πάνε στο ΔΙΚΑΤΣΑ, εφ’ όσον δεν είναι δυνατόν να προσληφθούν άμεσα υπάλληλοι, από άλλες υπηρεσίες ή να γίνουν αποσπάσεις εκπαιδευτικών, ώστε να γίνει πιο γρήγορος ο ρυθμός και να σταματήσει να ταλαιπωρείται ο κόσμος.
Και έρχομαι στο περίφημο άρθρο 6, γιατί κακά τα ψέματα όλο το νομοσχέδιο είναι αυτό το άρθρο. Έρχομαι, λοιπόν, στο άρθρο 6 και ξεκινάω από την παράγραφο 2. Στην παράγραφο 2 βλέπουμε όλοι μας ότι αφορά μόνο σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Εκεί εμείς πιστεύουμε ότι είναι δίκαιο, είναι σωστό να περιληφθούν και τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια που είναι αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Μιλάμε για τα ΤΕΕ του ΟΑΕΔ. Και εκεί οι καθηγητές αυτοί δεν μπορεί να μπαίνουν μονίμως στην άκρη. Ερχόμαστε στην παράγραφο 3 του άρθρου 6. Εδώ έχουμε δυο ζητήματα να επισημάνουμε. Το θέμα εδώ είναι οι πολύτεκνοι.
Το ένα ζήτημα που έχουμε να επισημάνουμε είναι ότι γίνεται λόγος στο νομοσχέδιο για πολυτέκνους ΠΕ. Εμείς πιστεύουμε ότι θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα πραγματικά και θα δώσει και η ηγεσία του Υπουργείου το δείγμα γραφής της ότι δεν θεωρεί πως η τεχνική εκπαίδευση είναι το παραπαίδι συνολικά του εκπαιδευτικού συστήματος και γι’ αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να προστεθεί, να διορίζονται σε θέση εκπαιδευτικών των κλάδων ΠΕ και ΤΕ και ΔΕ, διότι το είπαμε και στη συζήτηση που έγινε στην αρχή, ένας πολύτεκνος ΠΕ δεν έχει να θρέψει τα παιδιά του -να το πούμε πολύ απλά- και ένας πολύτεκνος ΤΕ δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα;
Είναι κάτι που πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει, για να αντιμετωπίσουμε σωστά και με ίσους όρους τους συμπολίτες μας.
Έχουμε επίσης και το θέμα της παραγράφου 4 του άρθρου 6. Μιλάμε για τη συμπλήρωση της προϋπηρεσίας των τριάντα μηνών. Κι εδώ έχουμε δύο ζητήματα να επισημάνουμε. Το είπαμε και στην κατ’ αρχήν συζήτηση, ότι για μας ικανοποιείται πραγματικά η ανάγκη την οποία υποτίθεται ότι θέλει να υπηρετήσει το νομοσχέδιο αυτό και ειδικότερα η παράγραφος 4, εάν το τριαντάμηνο κατέβει κι άλλο και πάει στους είκοσι τέσσερις μήνες. Εξηγήσαμε ότι είναι το θέμα των οκτάμηνων συμβάσεων, που γίνονται συνήθως κάθε διδακτικό έτος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Πέραν αυτού στο θέμα της τριαντάμηνης προϋπηρεσίας, θέλουμε να επαναφέρουμε το θέμα των δυσπροσίτων. Επαναλαμβάνουμε ότι οι καθηγητές και οι καθηγήτριες που αποφάσισαν και πήγαν σε δυσπρόσιτες, ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας, είχαν υπόψη τους το συγκεκριμένο νόμο που έλεγε ότι θα μοριοδοτηθούν διπλά. Δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή, ο νόμος αυτός να αγνοείται.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Έρχομαι στο τέλος του άρθρου 6, που πραγματικά πιστεύουμε ότι θα ήταν σκόπιμο να προστεθεί μια ακόμα παράγραφος, η παράγραφος 13, που να περιλαμβάνει και τους πτυχιούχους των σχολών εκείνων που δεν θεωρούνται παραδοσιακά παραδοσιακά καθηγητικές -Φυσικομαθηματική, Φιλοσοφική κλπ.- αλλά που είναι σχολές από τις οποίες προέρχονται καθηγητές που διδάσκουν συγκεκριμένο μάθημα στα γυμνάσια και στα λύκεια και μιλάμε για την Πληροφορική, ΠΕ19 είναι ο κλάδος. Είναι πτυχιούχοι από τμήματα πανεπιστημιακά, όπως για παράδειγμα το Πανεπιστημιακό Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Κρήτης κλπ.
Έρχομαι στο άρθρο 7. Είναι το θέμα της κατάργησης των εξετάσεων της Β΄ λυκείου και του περιορισμού των μαθημάτων από εννέα σε έξι στην Γ΄ λυκείου. Εμείς πιστεύουμε ότι η κατάργηση των εξετάσεων είναι εις βάρος των μαθητών, εις βάρος της ουσίας και της ποιότητας της εκπαίδευσης. Όσον αφορά στη δεύτερη παράγραφο που αφορά στον περιορισμό των μαθημάτων από εννέα σε έξι, εμείς λέμε στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας: Τολμήστε πραγματικά τον «ευχάριστο αιφνιδιασμό»,να εφαρμόσετε από του χρόνου τις εξετάσεις στα έξι μαθήματα. Γιατί εδώ υπάρχει η φετινή γενιά των παιδιών που αδικείται κατάφωρα με βάση τις δικές σας εξαγγελίες.
Επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία μου να επισημάνω και άλλα ζητήματα. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε.
Ο κ. Χουρμουζιάδης έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, και στη συζήτηση στην Επιτροπή αλλά και στην πρώτη συζήτηση στο Τμήμα είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μία συγκεκριμένη αναφορά με σχόλια και με κριτικές παρατηρήσεις και στην αρχή του νομοσχεδίου αλλά και στα άρθρα. Επομένως αυτή τη φορά που μας δίνεται πάλι η δυνατότητα να μιλήσουμε, νομίζω ότι απλώς θα ξοδεύαμε το χρόνο και ενδεχομένως να προκαλούσαμε πλήξη,στις κυρίες και τους κυρίους συναδέλφους, εάν επαναλαμβάναμε τις ίδιες παρατηρήσεις.
Ακούγοντας την τοποθέτηση της κυρίας Υπουργού, για ακόμη μια φορά σε όλη τη συζήτηση του νομοσχεδίου, διαπιστώσαμε αυτό που επανειλημμένα, η κυρία Υπουργός, χαρακτήρισε ως συνέχεια του κράτους. Εγώ είδα την εξής συνέχεια: Και στην προηγούμενη κυβέρνηση πολύ σπάνια, ο κύριος Υπουργός ή οι κύριοι Υφυπουργοί, απαντούσαν σε ερωτήσεις που δεν προέρχονταν από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτό ήταν πολύ χαρακτηριστικό και μάλιστα μια φορά είχα διατυπώσει το παράπονο προς τον κ. Ευθυμίου ότι τελικά δεν παίρνουμε απαντήσεις στις ερωτήσεις τις οποίες υποβάλλουμε είτε αυτές προκύπτουν έμμεσα είτε διατυπώνονται με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο.
Έτσι κι αυτή τη φορά, κύριοι Υφυπουργοί, θα επαναλάβω αυτό που τελικά διατυπώνεται έστω και έμμεσα ως ερώτηση και στην οποία δεν πήραμε καμία απάντηση όσον αφορά το πρώτο άρθρο, με το οποίο προβλέπεται η ίδρυση οκτώ πανεπιστημιακών τμημάτων.
Δεν ζητάω αυτή τη στιγμή μία απάντηση -όπως τη χαρακτήρισα θεμελιωμένη πάνω σε μία επιστημολογική επιχειρηματολογία- για ποιο λόγο ιδρύονται αυτά τα τμήματα. Λυπούμαι, κύριε Υφυπουργέ -γιατί με κοιτάτε- γιατί τελικά τα μηχανογραφικά δελτία που συμπλήρωσαν οι νέοι μας, οι απόφοιτοι των λυκείων, προέβλεπαν τη λειτουργία αυτών των τμημάτων.
Η ερώτησή μου είναι, λοιπόν, αυτή: Εάν τελικά δεν θα έχουν εξασφαλιστεί το Σεπτέμβριο οι θετικοί όροι λειτουργίας αυτών των τμημάτων, ποια θα είναι η τύχη τελικά αυτών των αποφοίτων μας που τελικά δήλωσαν και τελικά πέτυχαν στα τμήματα για τα οποία δήλωσαν; Θέλουμε μία πολύ συγκεκριμένη απάντηση. Πιστεύετε ότι τελικά για όλα, δηλαδή και γι’ αυτά τα οκτώ τμήματα, έχουν προβλεφθεί οι ευμενείς όροι λειτουργίας τους;
Θα ήθελα επίσης, να σας κάνω μία άλλη ερώτηση που αφορά πάλι τα τμήματα. Είχα κάνει μία πολύ συγκεκριμένη παρατήρηση για το τμήμα που ιδρύεται στο Αγρίνιο και αφορά τη διαχείριση των πολιτισμικών πόρων από την αρχαιότητα μέχρι τώρα και ρώτησα ποια είναι η διαφορά αυτού του τμήματος από το Τμήμα της Αρχαιολογίας που υπάρχει σ’ όλα τα πανεπιστήμια της χώρας.
Νομίζω ότι και οι απόφοιτοι των Τμημάτων Αρχαιολογίας, Ιστορίας και Ιστορίας της Τέχνης έχουν αυτό το αντικείμενο και επαγγελματικά και επιστημονικά, δηλαδή, τη διαχείριση των πολιτισμικών πόρων από την αρχαιότητα μέχρι τώρα. Γιατί αυτή η επικάλυψη; Γιατί αυτό το αντικείμενο τελικά να συνιστά το περιεχόμενο ενός άλλου τμήματος;
Όσον αφορά το άρθρο 6 είχαμε κάνει τις εξής παρατηρήσεις: Και απ’ αυτήν τη ρύθμιση, απ’ αυτήν τη διευθέτηση και απ’ αυτό το νομοσχέδιο, θα εξακολουθήσουν τελικά οι εκπαιδευτικοί και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής μας να βρίσκονται στο περίφημο καθεστώς της ομηρίας, χαρακτηριζόμενοι ως ωρομίσθιοι, ως αναπληρωτές. Τελικά δεν θα είναι μόνο χαρακτηριζόμενοι αλλά θα είναι υποκείμενα μιας περιπέτειας, η οποία προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο συντάσσονται οι πίνακες και τελικά υφίστανται την περιπέτεια των διορισμών, οι οποίοι τελικά ποτέ δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα.
Αν θυμάστε, κύριε Υφυπουργέ, είπα ότι τελικά έμμεσα από το άρθρο 6 προκύπτουν δύο ερωτήματα. Θα τα επαναλάβω και τα δύο –παρ’ όλο που το ένα είναι πληκτικά επαναλαμβανόμενο- και θα θέλαμε μία απάντηση. Γιατί, λοιπόν, για εσάς η επετηρίδα αποτελεί ένα αγκάθι στον τρόπο με τον οποίο διορίζονται οι εκπαιδευτικοί μας και θα πρέπει να φύγει από τη μέση και να αντικατασταθεί από το ΑΣΕΠ ή από την «πινακολογία», όπως την είχα χαρακτηρίσει;
Ένα άλλο θέμα το οποίο επίσης για μένα είναι αρκετά σοβαρό, είναι το ζήτημα της παιδαγωγικής κατάρτισης. Είναι ένα θέμα το οποίο τελικά δεν βρίσκει την απάντησή του ούτε αυτή τη φορά. Τελικά οι απόφοιτοι ποιων σχολών και ποιων τμημάτων πραγματικά μπορούν να χαρακτηριστούν ως παιδαγωγικά καταρτισμένοι; Είχα αναφερθεί σ’ ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα, αυτό των αποφοίτων των Θεατρολογικών Τμημάτων, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του προπτυχιακού τους τίτλου παρακολουθούν συγκεκριμένα προγράμματα παιδαγωγικών μαθημάτων.
Γιατί να μη χαρακτηρίζονται ως έχοντες τα προσόντα που απαιτούνται για να χαρακτηριστούν; Αλλά αυτό συμβαίνει και για άλλα τμήματα. Εμείς θα θέλαμε τελικά να έρθει ένα καινούργιο άρθρο σε ένα νομοσχέδιο, ώστε τελικά να επαναδιατυπωθεί ο κατάλογος των τμημάτων, των οποίων οι απόφοιτοι χαρακτηρίζονται ως επαρκώς παιδαγωγικά καταρτισμένοι.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Και η τελευταία μας ερώτηση είναι -γιατί το σχόλιο είχε γίνει- γιατί τελικά καταργούνται οι εξετάσεις στη Β΄ λυκείου. Θα θέλαμε μια όχι μονολεκτική, διλεκτική εν πάση περιπτώσει απάντηση, για ποιο λόγο γίνεται αυτό. Ακόμα θα θέλαμε να μάθουμε και κάτι άλλο, για ποιο λόγο τα εννέα μαθήματα γίνονται έξι. Η ερώτησή μου είναι σχεδόν ρητορική αλλά θα ήθελα μία απάντηση. Γιατί να μη γίνονται τέσσερα τα μαθήματα και ποια θα είναι αυτά τα μαθήματα;
Καλούμαστε, δηλαδή, να ψηφίσουμε ένα άρθρο, το οποίο δεν αποκαλύπτει την προοπτική των αλλαγών που προτείνει. Θα θέλαμε να μας λέγατε, «αυτά τα μαθήματα καταργούνται, γι’ αυτό το λόγο καταργούνται, γι’ αυτό το λόγο καταργούνται οι εξετάσεις».
Σας παρακαλώ πραγματικά να έχουμε τις απαντήσεις των ερωτημάτων που θέσαμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Η κ. Ξηροτύρη έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όπως αναφέραμε και στην Επιτροπή, πραγματικά το άρθρο 1 που περιλαμβάνει νέα τμήματα σχολών ΑΕΙ -και αντίστοιχα το άρθρο 2 των ΤΕΙ- έρχεται να καλύψει -το ομολογήσατε άλλωστε- προεκλογικές υποσχέσεις στις τοπικές κοινωνίες. Τα μέτρα, όμως, για την αναβάθμιση και την οικονομική και την κοινωνική και την πνευματική των τοπικών κοινωνιών πρέπει να είναι πάρα πολλά και τέτοια δεν έχουν ληφθεί καθόλου. Είμαστε η χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες, όχι μόνο τις οικονομικές, αλλά τις περιφερειακές και τις κοινωνικές.
Συνεχίζεται λοιπόν η προχειρότητα και δυστυχώς αυτή είναι η συνέχεια του κράτους. Ενώ σε πολλά άλλα θέματα διασπάται αυτή η συνέχεια, εδώ η συνέχεια της προχειρότητας υπάρχει. Η προχειρότητα, λοιπόν, αυτής της ρύθμισης φαίνεται ακόμα και από τις ονομασίες των σχολών. Τα είπαμε αυτά. Είπαμε ότι μπορούσατε τουλάχιστον εδώ να κάνετε κάποιες αλλαγές. Δεν είναι δυνατόν να τις μαθαίνουμε σε άπταιστα αγγλοελληνικά ούτε βέβαια να έχουμε πανεπιστημιακές σχολές, οι οποίες αφορούν μάρκετινγκ ή διοίκηση λειτουργιών ή διοίκηση της τεχνολογίας. Αυτά είναι αδόκιμα και βέβαια δεν ξέρω αν θα μπορούσαν, με κάποιες πιο σωστές διατυπώσεις να αποτελέσουν μεταπτυχιακά τμήματα.
Εν πάση περιπτώσει τα έχουμε πει πολλές φορές και ο χρόνος είναι λίγος. Εμείς είμαστε αντίθετοι στην αντίληψη που μόνο με τη λογική της διασποράς, της αναδιάταξης και μίας επέκτασης γεωγραφικού χαρακτήρα προσκαλούμε να λύσουμε το πρόβλημα, δεν προσφέραμε έτσι καμία αναβάθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πολύ περισσότερο δε και στα ΤΕΙ, που εκεί το προσωπικό κατά 67% είναι αναπληρωτές ωρομίσθιοι.
Ήθελα να μείνω λίγο, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, στις δύο σχολές, στη Σχολή Κινηματογράφου και στη Σχολή Εικόνας και Ήχου, δηλαδή στα δύο αυτά τμήματα που δημιουργούνται. Είναι γνωστό ότι είμαστε η μόνη χώρα, όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και των Βαλκανίων που δεν έχουμε μια ξεχωριστή Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης.
Έχω εδώ μια αλληλογραφία προς τους τέως Υπουργούς Πολιτισμού και Παιδείας από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο του Κινηματογράφου, το οποίο είχε καταθέσει μια πρόταση για μια ανεξάρτητη σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης. Μάλιστα τους ζητήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση να κατατεθεί αυτή η πρόταση και είχε ληφθεί η εντύπωση ότι αυτό θα ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Αυτά τα οποία γίνονται τώρα, δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν την πρόταση και βέβαια αυτή η πρόταση δημιουργεί πράγματι μια σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης και όλα αυτά τα τμήματα, όπως είναι σε όλες τις άλλες χώρες. Δεν ξέρω ποιος είναι ο προγραμματισμός σας αργότερα για μια τέτοια ενιαία σχολή, για μια Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης. Εσείς θα μας απαντήσετε.
Όσον αφορά το άρθρο 4, θα πρέπει να σημειώσω ότι έχω ορισμένες επιφυλάξεις. Το ζητήσαμε στην Επιτροπή και είναι αναγκαίο να μας εξηγήσετε, ποια ακριβώς πανεπιστήμια εσείς εννοείτε ως αναγνωρισμένα ιδρύματα της αλλοδαπής; Είναι αυτά που υπάρχουν στον κατάλογο των πανεπιστήμίων, τα οποία θεωρεί ισότιμα με τα ελληνικά το ΔΙΚΑΤΣΑ ή μήπως θα είναι και αυτά που λειτουργούν μέσω των κέντρων ελευθέρων σπουδών; Δηλαδή τελικά θα τα αναγνωρίσουμε όλα έμμεσα και από το παράθυρο.
Επίσης θα ήθελα να μας εξηγήσετε τι εννοείτέ στη δεύτερη παράγραφο με τη φράση «με το εκπαιδευτικό προσωπικό προερχόμενο από όλες τις συνεργαζόμενες πλευρές». Πρέπει να μας προσδιορίσετε, ποιο είναι αυτό το εκπαιδευτικό προσωπικό, ποια προσόντα έχει, είναι μόνιμο ή όχι. Μήπως είναι αυτό το προσωπικό που αναγκάζονται τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να προσλαμβάνουν υπό τύπο franchise, προκειμένου να καλύψουν κάποιες ανάγκες;
Ως προς το τελευταίο εδάφιο, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Εσείς πιστεύετε ότι, χωρίς να υπάρχει επαρκής γνώση της ξένης γλώσσας, μπορεί να γίνει το διακρατικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών, ούτως ώστε να μην είναι προϋπόθεση η επαρκής γνώση της γλώσσας του κράτους στο οποίο γίνεται το πρόγραμμα;
Όσον αφορά το περιβόητο άρθρο 6, θα ήθελα να επισημάνω ότι και εσείς, αλλά και εμείς είπαμε πολλές φορές στο παρελθόν ότι η κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα και μέσα απ' αυτό το νομοσχέδιο να μας δείξει ότι μπορεί να αναβαθμίσει ποιοτικά την εκπαίδευση, και σήμερα βέβαια αξιοποιώντας και τη σημαντική προσφορά των εκπαιδευτικών αλλά και να υλοποιήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις, οι οποίες έλεγαν ότι θα επέλυε το σοβαρό θέμα των συμβασιούχων, ότι θα προχωρούσε σε βελτιωτικά μέτρα στην εκπαίδευση, όπως είναι η μείωση του αριθμού των μαθητών, ότι θα ενίσχυε περισσότερο τις τάξεις υποδοχής, την ενισχυτική διδασκαλία, τα φροντιστηριακά τμήματα και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
Από όλα τα παραπάνω τα οποία αναφέρει το άρθρο 6, τελικά τίποτα δεν γίνεται. Έρχεσθε εδώ, για να καλύψετε με τον ίδιο ρυθμό διορισμών τις τεράστιες ανάγκες που έχει η παιδεία, για την κάλυψη των οποίων προεκλογικά δεσμευθήκατε και όμως δεν το κάνετε.
Ειδικότερα θα αναφερθώ στη ρύθμιση για την απορρόφηση έως το 2007 όσων έχουν τριάντα μήνες προϋπηρεσία. Στην πραγματικότητα αφορά ένα μικρό αριθμό αναπληρωτών, αφού οι περισσότεροι θα διορίζονταν και με το 40%. Είχατε πει μάλιστα στην Επιτροπή, κύριε Υφυπουργέ, ότι, αν βγάλουμε από τη δεξαμενή των αναπληρωτών αυτούς που θα διοριστούν στα τρία χρόνια με την προϋπηρεσία των τριάντα μηνών και οι οποίοι είναι περίπου τέσσερις χιλιάδες, τότε οι έχοντες την προϋπηρεσία των είκοσι τεσσάρων μηνών, που εμείς σας ζητούσαμε να συμπεριλάβετε για να έχετε μία συμβατότητα με την κοινοτική οδηγία, θα καλυφθούν από τα ποσοστά 60% - 40%.
Όλα αυτά, όμως, εξαρτώνται από το πρόγραμμά σας σχετικά με τους διορισμούς που θα κάνετε, για το αν θα καλύψετε αυτές τις τεράστιες ανάγκες στην παιδεία που έχουν οδηγήσει τα τέσσερα από τα δέκα παιδιά τα οποία αποφοιτούν από το λύκειο και δίνουν εξετάσεις στο πανεπιστήμιο -και λυπάμαι πολύ γι' αυτό- να γράφουν κάτω από τη βάση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Επομένως, θα έπρεπε, μέσα από το άρθρο 6, στο οποίο κάνετε κάποια θετικά βήματα, να υπάρχουν και ορισμένα ψήγματα όλων αυτών των μηνυμάτων σας για μία προοπτική μεταρρύθμισης στην εκπαίδευση. Βέβαια, δεν είναι σωστό να λέμε τη λέξη μεταρρύθμιση, γιατί οι μεταρρυθμίσεις απέτυχαν. Θα πρέπει να πάρετε, όμως, μέτρα βελτίωσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Με την παράγραφο 1 μεταθέτετε την υποχρέωση της παιδαγωγικής κατάρτισης για διορισμό στην εκπαίδευση, για την εκπαιδευτική επάρκεια κλπ. Δηλαδή, με τέτοιο νομικίστικο τρόπο θα λύσουμε το θέμα της παιδαγωγικής επάρκειας; Να έχετε τη γενναιότητα να καλύψετε την παιδαγωγική επάρκεια αμέσως και μετά το διορισμό των αναπληρωτών, όπως σας έχουμε καταθέσει ανάλογες προτάσεις με τις τροπολογίες, για όσους κλάδους δεν έχουν κάνει αυτήν την κατάρτιση, διότι δεν φταίνε αυτοί που δεν συμμετείχαν στην παιδαγωγική κατάρτιση, αλλά οι σχολές που δεν λειτούργησαν σ' αυτόν τον τομέα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρία Ξηροτύρη, θα σας δώσω ένα λεπτό ακόμα, για να κλείσετε την ομιλία σας.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα δύο λεπτά ακόμα. ¶λλωστε και οι υπόλοιποι εισηγητές μίλησαν δέκα και δώδεκα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αυτό, κυρία Ξηροτύρη, είναι κάπως δύσκολο, γιατί έχουμε έντεκα εγγεγραμμένους ομιλητές και θα πρέπει όλοι μας να σεβαστούμε το χρόνο.
Επομένως, κυρία Ξηροτύρη, έχετε ακόμα ένα λεπτό, για να κλείσετε την ομιλία σας.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Είναι πολύ σημαντικό το αίτημα ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν όλοι οι κλάδοι και οι κατηγορίες των εκπαιδευτικών στις ρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου. Και εννοούμε τις κατηγορίες ΔΕ και ΤΕ, διότι και αυτοί έχουν τις ίδιες ανάγκες και θα πρέπει να τύχουν των ιδίων ευεργετημάτων απ' αυτές τις ρυθμίσεις. Όπως πρέπει επίσης να δημιουργηθεί και να φαίνεται αυτό ρητά στο νομοσχέδιο, ο ενιαίος πίνακας και στους κλάδους των εκπαιδευτικών που δεν υπάρχει τώρα, με βάση το ν. 3027.
Ως προς την υπηρεσία στα δυσπρόσιτα σχολεία στην παράγραφο 4 του άρθρου 6, είναι γεγονός ότι μερικοί εκπαιδευτικοί βάσει του ν. 3027, επέλεξαν να υπηρετήσουν σε αυτά τα δυσπρόσιτα σχολεία. Θα πρέπει, λοιπόν, αυτά τα μόρια να τους τα αναγνωρίσετε. Δεν ξέρω εάν με την τροποποίηση που κάνατε, θα απορροφήσετε τους δεξαμηνίτες μέσα στη χρονιά που έρχεται. Αυτό δηλώνει η ρύθμιση που καταθέσατε; Ναι.
Εμείς σας είπαμε και στην Επιτροπή ότι είμαστε αντίθετοι με το άρθρο 6, κυρίως γιατί παραβιάζεται και η Κοινοτική Οδηγία. Ζητήσαμε να υπάρξουν ρυθμίσεις σαν την Κοινοτική Οδηγία και ακόμη πιο ευμενέστερες, αφού οι ανάγκες της εκπαίδευσης είναι πάρα πολύ μεγάλες.
Όσον αφορά το άρθρο 6, θα πω πολύ λίγα και θα συνεχίσω και γι' αυτό και για το άρθρο 7 στη δευτερολογία μου. Εμείς είδαμε θετική τη ρύθμιση των μαθημάτων σε έξι και την κατάργηση των εξετάσεων. Βέβαια, χωρίς την αναβάθμιση που σας είπα δεν πρόκειται να σταματήσουν τα φροντιστήρια. Και όλη αυτή η φιλολογία και οι παρασυζητήσεις για τα τεστ προσομοίωσης κλπ., θέλω να πω ότι η προηγούμενη κυβέρνηση ανέχτηκε αυτά τα τεστ προσομοίωσης και αντικατέστησε τη βασική εκπαίδευση, τη δευτεροβάθμια κατά μεγάλο βαθμό με τα φροντιστήρια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Ξηροτύρη.
Ο κ. Κωνσταντάρας έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, όπως καταλάβαμε αυτό το σχέδιο νόμου του Υπουργείου δίνει λύσεις και απαντήσεις σε διάφορα θέματα και διάφορα προβλήματα. Έχω μερικές παρατηρήσεις που θέλω να τις αναφέρω, αν και καλύφθηκα κατά κάποιον τρόπο από τους αγορητές του ΚΚΕ και του Συνασπισμού. Φαίνεται ότι τα ερωτηματικά είναι περίπου τα ίδια για ορισμένα πράγματα.
¶ρθρο 1. Ιδρύονται πανεπιστημιακά τμήματα. Η αναγκαιότητα της ίδρυσης των συγκεκριμένων τμημάτων δεν αμφισβητείται. Όχι, όμως, αναγκαστικά, επειδή το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει, χωρίς τμήμα κινηματογράφου, ούτε επειδή βγήκε ο κόσμος στους δρόμους στην Κέρκυρα και ζητά να φτιαχτεί οπωσδήποτε ένα τμήμα τεχνών ήχου και εικόνας. Έχουμε καταλάβει όλοι καλά, ότι η αναγκαιότητα της όλης ιστορίας είναι επειδή τα υπό ίδρυση τμήματα έχουν περιληφθεί στα μηχανογραφικά δελτία των υποψηφίων. Συνεπώς δεν αμφισβητείται η αναγκαιότητα της ίδρυσης. Κατά την προσωπική μου άποψη αμφισβητείται η αποχωρήσασα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αφού περιέλαβε στα μηχανογραφικά δελτία τμήματα φαντάσματα, τα οποία τώρα πρέπει να τα φτιάξουμε. Τι να κάνουμε; Δεν θα τα εντάσσαμε; Φυσικά θα τα εντάσσαμε. Βεβαίως αγόμεθα στην ψήφιση ελαφρώς δεμένη χειροπόδαρα. Τώρα βέβαια, πώς είναι δυνατόν ελαφρώς και χειροπόδαρα, αυτό θα το δούμε στην πορεία. Δεν ξέρω εάν το πρόβλημα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης είναι ότι δεν έχει τμήμα κινηματογράφου και το χρειάζεται απαραίτητα για να συνεχίσει να ζει –αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει πραγματικά να το δούμε- αλλά τι θα κάνουμε με τους απόφοιτους;
Δεύτερο θέμα ιδιαίτερα σημαντικό. Θα καθοριστούν επαγγελματικά δικαιώματα στους πτυχιούχους και με ποιον τρόπο; Προσέξτε θα μεριμνήσουμε παράλληλα για να ξαναυπάρξει κινηματογράφος στην Ελλάδα; Αυτό θα ήταν ενδιαφέρον, αλλά αφού κινηματογράφος πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν υπάρχει, τι θα παράγει το τμήμα; Μέλλοντες ανέργους;
Αν βεβαίως πούμε ότι θα υπάρξει τόνωση της κινηματογραφικής παραγωγής, τότε βεβαίως και θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι. Αλλά είναι το Υπουργείο Παιδείας αυτό το οποίο θα εγγυηθεί την τόνωση, ενίσχυση, το γεγονός του να ξαναζήσει ο ελληνικός κινηματογράφος, κάτι που το θέλουμε, το επιθυμούμε και το έχουμε ανάγκη όλοι;
Αφού, όμως, θα παραγάγουμε -και θέλω να το προσέξουμε αυτό- πτυχιούχους και όπως αναφέρεται το νέο τμήμα θα προωθεί τη διδασκαλία του κινηματογράφου στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αυτό σημαίνει ότι θα βάλουμε -έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ- μάθημα κινηματογράφου στα σχολεία. Πού; Στο δημοτικό; Στο γυμνάσιο; Στο λύκειο; Σε ποια σχολεία και με ποια υποδομή; Έχουμε κάποιο χρόνο να το σκεφθούμε και να το κάνουμε αυτό. Σε αυτήν την περίπτωση δεν αγόμεθα χειροπόδαρα δεμένοι, αλλά παρ' όλα ταύτα είναι ένας προβληματισμός και επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, να το θέσω.
Δεν ξέρουμε ακόμα τι δομή θα έχει και τι υποδομή θα έχει το νέο τμήμα του πανεπιστημίου και είμαστε υποχρεωμένοι να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα βάλουμε το μάθημα του κινηματογράφου στα σχολεία; Καλό αλλά από εκεί πέρα επώδυνο.
Έχω μία ερώτηση που καλό θα ήταν να πάρω μία απάντηση. Γιατί έχουμε δέκα εξάμηνα σπουδών; Η ελάχιστη υποχρεωτική φοίτηση είναι οκτώ. Τα άλλα δύο τι είναι; Καλό θα ήταν να ξέρουμε, αν θα ήταν πρακτική η άσκηση, αν θα εμπεριέχει το πτυχίο και μεταπτυχιακό τίτλο, αν θα πρόκειται, δηλαδή, για κάποιο μάστερ που θα είναι τα δύο επιπλέον εξάμηνα.
Και κάτι ακόμα. Αφού θα παράγει καθηγητές που θα διδάσκουν στα σχολεία, θα πρέπει να παρέχεται και ψυχοπαιδαγωγική κατάρτιση, ψυχολογία, παιδαγωγική.
Θέλω δύο κουβέντες μόνο να πω, κύριε Πρόεδρε, για το Τμήμα Τεχνών, Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα. Στην περιγραφή των ειδικοτήτων υπήρχε μία ελαφριά φιοριτούρα αλλά στην ουσία πρόκειται περί ηχοληπτών, πρόκειται περί τεχνικών εικόνας, περί εικονοληπτών, φωτιστών, κλπ. Δηλαδή, πρόκειται για τεχνικό προσωπικό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Μπορούμε να το πούμε λίγο πιο απλά. Το τμήμα δεν υπάρχει βέβαια, αλλά θα φτιαχτεί. Οι ειδικότητες είναι καλές, αλλά δεν υπάρχουν καθηγητές, οι οποίοι φαντάζομαι ότι θα βρεθούν. Τα ερωτηματικά τα οποία έχω, όμως, εγώ και επιτρέψτε μου να τα καταθέσω, είναι τα εξής. Εάν έχει συσταθεί προσωρινή γενική συνέλευση τμήματος, εάν έχει καταρτισθεί ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών, για πόσο -για το σύνολο των εξαμήνων, για το πρώτο έτος και μόνο;- εάν έχουν εφαρμοσθεί οι διατάξεις για την πλήρωση των θέσεων, για τη μετάκληση, για την πρόσληψη εκτάκτων, ειδικών επιστημόνων, επισκεπτών, επίκουρων κλπ. και αν υπάρχουν βεβαίως κονδύλια για αγορά και εγκατάσταση εξοπλισμού.
Κύριε Πρόεδρε, ανησυχώ γι' αυτές τις σχολές και ανησυχώ επειδή προέρχομαι από ένα χώρο που γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει, πώς απορροφώνται οι επαγγελματίες και οι απόφοιτοι, τι προβλήματα υπάρχουν και επειδή ξέρω πώς φθάνουμε στο σημείο να προχωρήσουμε στην ψήφιση αυτών των επεκτάσεων, αυτών των νέων πανεπιστημιακών σχολών, για να μην εκτεθούμε όλοι εμείς και για να μην εκθέσουμε και την προηγούμενη κυβέρνηση φαντάζομαι, φοβούμαι μήπως φθάσουμε στο σημείο του να φτιάξουμε μία ακόμα σχολή θεωρητικής επιμόρφωσης, όπως οι σχολές ΜΜΕ που φτιάξαμε στην Αθήνα, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, γιατί αν είναι έτσι μπορεί να είμαστε εντάξει ως κράτος, μπορούμε πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα να φτιάξουμε κάποια υποτιθέμενα τμήματα, αφού προηγουμένως στα μηχανογραφικά δελτία των υποψηφίων, αλλά τμήματα στην ουσία δεν φτιάχνουμε.
Κύριε Πρόεδρε, θα ψηφίσω βεβαίως το νομοσχέδιο αλλά ήμουν υποχρεωμένος να καταθέσω αυτούς τους προβληματισμούς και καλό θα ήταν να αναζητήσουμε κάποιες απαντήσεις με ουσιαστική εφαρμογή.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε, και νομίζω ότι τα ερωτήματά σας είναι και ερωτήματα πολλών συναδέλφων.
Ο Αντιπρόεδρος κ. Σούρλας έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, με την πεποίθηση ότι είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να κάνει ένα ολοκληρωμένο δίκτυο τμημάτων ανωτάτης εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα, θα ήθελα να προσθέσω, να καταθέσω και τη δική μου εκτίμηση για ένα νέο τμήμα.
Αυτό το τμήμα έχει να κάνει με την ίδρυση Υπολογιστικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και φιλοδοξεί να αποτελέσει τον αντίποδα στα μεγάλα κέντρα θεωρητικών ερευνών της Ευρώπης και της Αμερικής στον τομέα της Πυρηνικής Αστροφυσικής και των υψηλών ενεργειών, στα κέντρα σωματειακής αστροφυσικής, στα κέντρα προσομοιώσεων αστροφυσικής και διαστημικής. Πρόκειται για μία πάρα πολύ σπουδαία επιστήμη.
Ένας παγκοσμίου φήμης Έλληνας επιστήμονας, ο κ. Νανόπουλος, που ζει στην Αμερική έχει επισημάνει ότι θα πρέπει και στην πατρίδα μας, να αναπτυχθεί αυτό το τμήμα.
Η Ελλάδα, πέρα από αυτές τις εξέχουσες προσωπικότητες, διαθέτει επιστημονικό προσωπικό αυτού του υψηλού ερευνητικού και επιστημονικού επιπέδου που θα μπορούσε να το στελεχώσει ο τμήμα.
Αυτή η σχολή θα είναι θετικής επιστημονικής κατεύθυνσης και μπορεί να απορροφήσει, κύριε Υπουργέ και κύριοι Υφυπουργοί, κονδύλια έρευνας και τεχνολογίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που σήμερα δεν απορροφώνται και διατίθενται σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Βέβαια η Αμερική έχει τους δικούς της πόρους.
Αυτή η σχολή δεν απαιτεί την ύπαρξη εργαστηρίων τα οποία, σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα, απαιτούν πάρα πολλά κονδύλια και πολύ μεγάλη υποδομή -ένα ακόμα πλεονέκτημα- και στηρίζεται στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί κυρίως τέτοιες πρωτοβουλίες υπολογιστικών επιστημών.
Δεν υπάρχει αντίστοιχο επιστημονικό τμήμα στην Ελλάδα και επομένως η ίδρυση αυτής της σχολής συμπληρώνει ένα πραγματικό ακαδημαϊκό κενό. Είναι το πρώτο πανεπιστημιακό τμήμα που ήδη έχει επίσημα ένα μεγάλο αριθμό δωρεών ακόμη και τώρα, πριν ιδρυθεί, από τοπικούς φορείς και από την Εκκλησία της Ελλάδος. Η υλικοτεχνική υποδομή του, όπως είπα προηγουμένως, είναι ελάχιστη.
Μπορεί να δει κανείς τι μέλλον θα έχουν αυτοί οι επιστήμονες που θα σπουδάσουν σ' αυτό το τμήμα. Ήδη υπάρχουν ειδικοί μελετητές οι οποίοι εισηγούνται ότι θα έχουν πολύ καλές προοπτικές για επαγγελματική αποκατάσταση κι εγώ μεταφέρω εδώ, στην Εθνική Αντιπροσωπεία, τη δική τους εκτίμηση, διότι ούτε ειδικός επιστήμονας είμαι, ούτε γνωρίζω πολλά πράγματα από τις θεωρητικές επιστήμες και από τα ερευνητικά κέντρα. Οι γνώσεις πληροφορικής που θα αποκομίσουν ταυτόχρονα με αυτές της Φυσικής θα τους επιτρέψουν να εργαστούν σ’ όλους τους τομείς που εργάζεται ένας απόφοιτος τμήματος Πληροφορικής και οι απόφοιτοι θα μπορούν να εργαστούν στη βιομηχανία, όπου και απαιτείται η χρήση υπολογιστικών «πακέτων» Φυσικής.
Γι’ αυτόν το σκοπό, κύριε Πρόεδρε, έχω καταθέσει μία σχετική τροπολογία η οποία είναι εκπρόθεσμος, δεν είναι εύκολο να συζητηθεί, ωστόσο θεώρησα υποχρέωση και καθήκον να την καταθέσω μετά από συνεργασία που είχα με ειδικούς επιστήμονες.
Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δόθηκε να μιλήσω τώρα και όχι στο χρόνο των τροπολογιών και να γραφεί αυτό στα Πρακτικά, ώστε και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να μελετήσει αυτήν την πρόταση και όταν έρθει ένα άλλο νομοσχέδιο, που πιστεύω να έλθει σύντομα, να επεκταθεί περισσότερο το δίκτυο αυτών των τμημάτων. Πολύ καλά κάνετε και εισηγείστε στη Βουλή και να γίνει νόμος του κράτους η ίδρυση των νέων τμημάτων και προσεχώς το τμήμα αυτό να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν. Περισσότερα στοιχεία θα μπορούν να δοθούν από τους ειδικούς αυτούς εισηγητές στο Υπουργείο σας όταν να έλθει ο κατάλληλος χρόνος.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Σούρλα.
Το λόγο έχει ο κ. Νασιώκας.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το Υπουργείο Παιδείας φέρνει σήμερα το πρώτο του νομοσχέδιο. Όταν μιλάμε για την παιδεία, για την επένδυση αυτή, για την εκπαίδευση των νέων μας, για τα παιδιά μας, που είναι η πρώτη εθνική προτεραιότητα και οπωσδήποτε απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη των εθνικών μας στόχων, πρέπει να μιλάμε με σοβαρότητα και να καταθέτουμε τις θέσεις μας, τις προτάσεις μας, για να συμβάλλουμε στο να βελτιωθεί όχι μόνο η εκπαίδευση αλλά γενικότερα η παιδεία, ιδιαίτερα σήμερα που ζούμε στην εποχή της γνώσης και της πληροφορίας, στην εποχή των νέων τεχνολογιών, στην εποχή της ταχύτητας και των μεγάλων αλλαγών.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Περιμέναμε από το πρώτο νομοσχέδιο να δούμε τη συγκεκριμένη πολιτική για την παιδεία, γιατί γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις του προηγούμενου αιώνα στην παιδεία, που ψηφίστηκαν σ' αυτήν τη Βουλή, άλλαξαν την πατρίδα μας. Και πρέπει να θυμηθούμε τη μεταρρύθμιση του 1928 του Γεωργίου Παπανδρέου στην κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, τη μεταρρύθμιση του 1964-1965 του Γεωργίου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Παπανούτσου, τη δωρεάν παιδεία που άλλαξε τη χώρα όσο και αν νοθεύτηκε από τους αποστάτες και τη δικτατορία, τη μεταρρύθμιση του 1977 του Γεωργίου Ράλλη για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας και τις μεγάλες αλλαγές μετά το 1981 για το δημοκρατικό σύγχρονο σχολείο, το σύγχρονο πανεπιστήμιο.
Δεν βρίσκουμε, κύριοι Υφυπουργοί, σημεία της δικής σας πολιτικής. Αυτά που βλέπουμε είναι ότι ξεκινάτε από τη στέγη και όχι από τα θεμέλια, από την ουσιαστική παρέμβαση.
Έχω δηλώσει και άλλες φορές ότι εκτιμώ ιδιαίτερα την κυρία Υπουργό, η οποία είναι και συνάδελφός μου και συμφοιτήτριά μου και πολύ σοβαρός άνθρωπος. Η θέση όμως της Νέας Δημοκρατίας και η πρακτική της ως αντιπολίτευση και στο χώρο του Υπουργείου Παιδείας δεν ήταν σοβαρή.
Φέρνετε σήμερα την πρόταση για εθνικό διάλογο για την παιδεία και όπως είπε και η εισηγήτρια του κόμματός μας θα συμμετάσχουμε σ' αυτόν με προτάσεις προοπτικής για εθνική συνεννόηση, παρ' όλο που η Νέα Δημοκρατία δεν συμμετείχε στα θεσμοθετημένα όργανα διαλόγου και για την παιδεία.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, είναι ένα τακτοποιητικό νομοσχέδιο διαφόρων εκκρεμοτήτων. Καλύπτει και την ανάγκη να φέρει και το Υπουργείο Παιδείας κάποιο σχέδιο νόμου, να καλυφθεί αυτή η κυβερνητική απραξία, να υλοποιηθούν οι προεκλογικές εξαγγελίες, πολλές απ' αυτές ακούγονται ευχάριστα και μερικές φορές δίνουν ψήφους αλλά δεν προάγουν πάντα την εκπαίδευση.
Θεσμοθετείτε με αυτό το νομοσχέδιο την ήσσονα προσπάθεια και αναφέρομαι στην κατάργηση των εξετάσεων στη Β΄ λυκείου που ήταν προαιρετική. Κάνατε τα εννέα μαθήματα έξι και θα μπορούσε να ήταν θετικό, αν ξέραμε ποια θα είναι αυτά και πώς αυτό θα γίνει. Αλλά γιατί έξι και όχι τέσσερα; Μερικά μέτρα είναι δίκαια αλλά είναι ελλιπή όπως είναι με τους πολύτεκνους ή το 60-40, άλλα είναι αρνητικά όπως οι τριάντα μήνες ως προϋπόθεση για μονιμοποίηση.
Έρχομαι τώρα στο άρθρο 1 και 2 που αφορά την ίδρυση νέων τμημάτων. Κατ' αρχάς η Εθνική Επιτροπή Χωροταξίας και Ανάπτυξης Τμημάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης προέβλεψε αυτά τα τμήματα. Δεν κατάλαβα όμως κάτι που είπε ένας συνάδελφος της Συμπολίτευσης ότι η Κυβέρνηση είναι χειροπόδαρα δεμένη στα νέα τμήματα. Νομίζω ότι το είπε ο κ. Κωνσταντάρας. Κάνει κριτική, λοιπόν, στη νέα Κυβέρνηση διότι η ένταξη στο μηχανογραφικό είναι απ' αυτήν την Κυβέρνηση και απ' αυτήν την Υπουργό. …
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: ‘Εγινε από το Φεβρουάριο
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Καλώς. Αυτό το ανέφερα γιατί από τις οκτώ προτάσεις που είχε η Εθνική Επιτροπή Χωροταξίας και Ανάπτυξης Τμημάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης αφαιρέθηκε ένα μόνο τμήμα, η Βιοϊατρική Τεχνολογία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην Ιατρική Σχολή της Λάρισας.
Εγώ επισκέφθηκα την Υπουργό όπως και όλοι οι φορείς της Λάρισας η οποία δέχτηκε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό το Τμήμα Βιοϊατρικής Τεχνολογίας και για τη Θεσσαλία και για την Ελλάδα. Στηρίχθηκε, όμως, πάνω στο ότι δεν υπήρχε σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου, ενώ είναι γνωστό που οφείλεται αυτή η διαφωνία, γιατί υπάρχουν αντιθέσεις μεταξύ των σχολών. Είπε ότι μπορεί να γίνει τον επόμενο χρόνο, αλλά βάζει κάποιες προϋποθέσεις που πολύ δύσκολα ικανοποιούνται.
Κύριοι Υφυπουργοί, είναι πανθεσσαλικό αίτημα να το επανεξετάσετε. Και αφού δεν μπορείτε σήμερα -το ξέρω ότι δεν μπορείτε, ετοίμαζα τροπολογία αλλά δεν είχε νόημα να την καταθέσω διότι έχει οικονομική επιβάρυνση- στο επόμενο νομοσχέδιο που θα φέρετε, να εντάξετε τη δημιουργία αυτού του τμήματος. Εδώ συντάσσομαι και με τον κύριο Αντιπρόεδρο και για την Υπολογιστική Φυσική, γιατί νομίζω ότι είναι απαραίτητα τμήματα και ας ξεκινήσουν από τον επόμενο χρόνο. Ας φύγουμε από τον προγραμματισμό 2004-2005.
Κλείνοντας λέγω το εξής: Πρώτο νομοσχέδιο δεν μας δίνει τη δυνατότητα να κρίνουμε την πολιτική σας για την παιδεία. Βρίσκουμε ψήγματα θετικά, βρίσκουμε αρνητικά, βρίσκουμε τακτοποιητικά. Αυτό που θέλουμε είναι να φέρετε την πρόταση στον εθνικό διάλογο για να συζητήσουμε για την παιδεία, γιατί εμείς πιστεύουμε ότι είναι εθνικό θέμα και χρειάζεται σ' αυτό το θέμα εθνική συνεννόηση.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Στυλιανός Ματζαπετάκης.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το σχέδιο νόμου που συζητάμε αναφέρεται στην πολύπαθη παιδεία και αντιμετωπίζει εκτός των άλλων θέματα που πρέπει να ρυθμιστούν άμεσα. Οι εκκρεμότητες που αναφέρονται στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, που χαρακτηρίζονται ως κατεπείγουσες, είναι θέμα όντως πολύ σοβαρό και θα ήθελα να περιοριστώ σε ορισμένα από τα θέματα που αναφέρονται.
Με το άρθρο 1 καλούμεθα να προλάβουμε την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους 2004-2005, επισημοποιώντας την ίδρυση νέων πανεπιστημιακών σχολών που ήδη έχουν συμπεριληφθεί και επομένως επιλεγεί από τους ενδιαφερόμενους στα απογραφικά δελτία των υποψηφίων.
Το πρωθύστερο αυτό σχήμα θα δικαιολογηθεί ασφαλώς από το κενό των εκλογών. Η ίδρυση νέων σχολών αποτελεί οπωσδήποτε ένα ευχάριστο νέο. Θα έλεγα ότι είναι σωστό να ακολουθούν και τα πανεπιστήμια την τεχνολογική εξέλιξη και να μη μένουμε καθηλωμένοι μονάχα στα παραδοσιακά μαθήματα. Απ' αυτής της πλευράς είναι πολύ θετικό αυτό το γεγονός, εφόσον βέβαια αυτό γίνεται για λόγους ουσιαστικούς και όχι της δημιουργίας νέων εδρών και σχολών.
Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει είναι: οι απόφοιτοι θα βρουν απασχόληση; Το Τμήμα Ήχου και Εικόνας παραδείγματος χάρι του Ιονίου Πανεπιστημίου, θα παράγει επιστήμονες που θα τους απορροφήσει η αγορά ή τους περιμένει κάποια απασχόληση ή θα έλεγα θα εγγραφούν και αυτοί στη λεγεώνα των ανέργων, όπως ανέφερε προηγουμένως συνάδελφος της Συμπολιτεύσεως;
Με το άρθρο 2 γίνεται το ίδιο για παραρτήματα και τμήματα ΤΕΙ.
Με το άρθρο 3 γίνεται μεταφορά της έδρας της Παιδαγωγικής Σχολής της Φλώρινας στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας που ελπίζω να έχουν πειστεί γι' αυτό το πράγμα οι Φλωρινιώτες και να μην αντιδράσουν.
Επίσης επιχειρείται αντιστοίχιση τίτλων σπουδών που όπως αναφέρεται στην άρση ανισοτήτων που έχουν δημιουργηθεί.
Στη συνέχεια αντιμετωπίζεται το πρόβλημα αντιστοίχισης σπουδών, χρησιμοποίησης αποφοίτων πανεπιστημίων ως ειδικών συμβούλων, χορήγησης επιδομάτων κλπ.
Τώρα, στο άρθρο 4, για το ΔΙΚΑΤΣΑ. Εδώ θα ήθελα να μείνω. Είναι μια υπόθεση που δημιουργεί τεράστια προβλήματα επί πολλά χρόνια σε εκατοντάδες, θα έλεγα, χιλιάδες οικογένειες φοιτητών που έχουν σπουδάσει σε χώρες του εξωτερικού. Έχω πει και άλλες φορές σ' αυτήν την Αίθουσα στον προκάτοχό σας ο οποίος μου απάντησε σε μία ερώτηση ότι θα βρισκόταν μία λύση. Ήταν προς το τέλος, ίσως δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει.
Χαίρομαι που υπάρχει αυτήν την ώρα η άποψη ότι για το ΔΙΚΑΤΣΑ θα υπάρξουν κάποιες λύσεις αλλά φαίνεται να είναι γενικό και αόριστο. Πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των εργαζομένων. Είναι αδιανόητο να περιμένουν επί τόσα πολλά χρόνια σπουδαστές για αναγνώριση των πτυχίων τους. Θα έλεγα ότι αντιμετωπίζονται με μια μαζοχιστική διάθεση. Και δεν είναι μονάχα η σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι απόφοιτοι του πανεπιστημίου. Χάνουν και τα χρόνια τους και αυτό νομίζω ότι είναι απαράδεκτο. Μέσα σ' αυτήν τη δυνατότητα της ενίσχυσης των μέσων για την ολοκλήρωση των διαδικασιών θα έλεγα ότι καλό θα ήταν να υπάρξει και μία αποκέντρωση και, πέραν της κεντρικής διοίκησης του ΔΙΚΑΤΣΑ στην Αθήνα, να υπάρχει ένα παράρτημα του ΔΙΚΑΤΣΑ στη Θεσσαλονίκη και στην Κρήτη.
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 6 που αναφέρεται σε διορισμούς. Εδώ είναι το πρόβλημα ποιοι ευνοούνται και ποιοι αποκλείονται. Γιατί εξαιρούνται, παραδείγματος χάριν, οι διδάσκοντες στις σχολές ΟΑΕΔ που είναι ισότιμες με τα ΤΕΙ; Πότε θα τακτοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί αυτοί που τόσα προσφέρουν; Έχω καταθέσει την τροπολογία με γενικό αριθμό 69 και ειδικό αριθμό 19 και ζητώ την αντιμετώπιση αυτού του δικαίου αιτήματος των εκπαιδευτικών. Πρέπει να αντιμετωπιστούν με ευρύτητα και σ' αυτό επικαλούμαι την καλή σας διάθεση, γιατί πρέπει να δοθεί μια λύση.
Επίσης, στην παράγραφο 10 δεν αναφέρεται πώς θα προσληφθούν οι υπάλληλοι που θα καλύψουν τα κενά των ιεροδιακόνων στις Ιερές Μητροπόλεις.
Στην παράγραφο 13 και 14 ξαναφέρνετε τα πάνω κάτω στα θέματα των εξετάσεων. Οι μαθητές έχουν περιέλθει σε κατάσταση σύγχυσης με τις συχνές αλλαγές. Πρέπει επιτέλους να τους σεβαστούμε. Οφείλουμε από κοινού να παγιώσουμε και να πάψουν να είναι στο Υπουργείο Παιδείας μαθητευόμενοι μάγοι στις πλάτες των δύστυχων μαθητών. Το Υπουργείο πρέπει να καταλήξει σε μόνιμο αλλά αυστηρό σύστημα που θα ευνοεί την ανέλιξη των ικανών. Οι συνεχείς μειώσεις των μαθημάτων μπορούν να γίνονται αποδεκτές ευχάριστα από τους μαθητές, αλλά τελικά λειτουργούν εις βάρος τους. Δημιουργούν ψευδαισθήσεις επάρκειας που τελικά οδηγούν σε αδιέξοδα. Η παιδεία δεν είναι πεδίο λαϊκισμού και δεν πρέπει να είναι, γιατί επάνω της χτίζουμε το μέλλον του τόπου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Σχοιναράκη-Ηλιάκη.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνεχίζουμε τη συζήτηση κατ' άρθρον στο νομοσχέδιο για εκπαιδευτικά θέματα και βεβαίως εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ζητήματα που βάλαμε και την προηγούμενη φορά στη συζήτηση επί της αρχής δεν απαντήθηκαν από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Θέλω να πω σε ό,τι αφορά την ίδρυση τμημάτων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ΑΕΙ και ΤΕΙ ότι ήταν ένα ζήτημα για το οποίο είχε παρθεί η πολιτική απόφαση από την προηγούμενη κυβέρνηση από το προηγούμενο καλοκαίρι. Γνωρίζουμε την καθυστέρηση που δημιουργείται εξαιτίας του γεγονότος ότι επιβάλλεται και η γνώμη των συγκλήτων των πανεπιστημίων και βεβαίως των διοικητικών συμβουλίων των ΤΕΙ. Αυτό καθυστέρησε, γι' αυτό και καθυστέρησε και το προεδρικό διάταγμα. Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η Κυβέρνηση έπρεπε να καθυστερήσει μετά τις εκλογές άλλους τρεις με τέσσερις μήνες προκειμένου να δρομολογήσει τα προεδρικά διατάγματα, κάτι που είναι και η θεσμοθετημένη διαδικασία, όπως τονίζει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής στην έκθεσή της χαρακτηρίζοντας ασυνήθιστο γεγονός την ίδρυση τμημάτων με τυπικό νόμο.
Σε ό,τι αφορά τους διορισμούς των εκπαιδευτικών στο άρθρο 6 και το 60%-40%, είπα και την προηγούμενη φορά ότι σαφώς είναι μια θετική ρύθμιση, η οποία όμως ακυρώνεται στην υλοποίησή της. Εφόσον ο αριθμός των διορισμών είναι πολύ μικρός σε σχέση με αυτόν που είχαμε μέχρι σήμερα, ακυρώνει δηλαδή το περιεχόμενο του 60%-40%.
Μάλιστα, να τονίσω εδώ ότι η κυρία Υπουργός μετά από δική μας πίεση ανακοίνωσε ότι θα διορίσει επτά χιλιάδες και φέτος, όπως είχε το ΠΑΣΟΚ εξαγγείλει, ως κυβέρνηση. Η ευνοϊκή, όμως, ρύθμιση του 60% - 40% εφαρμόζεται από την επόμενη χρονιά, στην οποία επόμενη χρονιά δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των διορισμών, γιατί η κυρία Υπουργός δεν ανέφερε σε βάθος τριετίας ποιοι θα είναι οι διορισμοί στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση για τους πολύτεκνους και τους διορισμούς των πολυτέκνων εκείνο που θα ήθελα να τονίσω ξανά -το είπα και την προηγούμενη φορά στην κατ' άρθρο συζήτηση- είναι το εξής: προστατεύστε τους τουλάχιστον, στη ρύθμιση αυτή τη θετική, με βάση και την έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής, δεύτερη παράγραφος για το άρθρο 6 του νομοσχεδίου.
Τώρα στο μεγάλο θέμα της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις δύο ρυθμίσεις, την κατάργηση των εξετάσεων στη Β΄ λυκείου και τη μείωση του αριθμού των μαθημάτων στη Γ΄ λυκείου. Πρώτον, μέσα από ποιο διάλογο προήλθε αυτό; Δεύτερον, εάν ο διάλογος, που εξαγγέλλει η κυρία Υπουργός και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, δείξει διαφορετικά στην πορεία σε σχέση με την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τι θα γίνει; Θα πούμε «συγγνώμη, λάθος, θεσμοθετούμε εκ νέου μία νέα διαδικασία εισαγωγής στα πανεπιστήμια»; Επιμένω, παίξατε με τα όνειρα χιλιάδων παιδιών και γονέων, βεβαίως, με τα όνειρα της κοινωνίας σε ό,τι αφορά μία θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εδώ, σε σχέση με το διάλογο, τον οποίο είχε κάνει σημαία η κυρία Υπουργός στην προηγούμενη συνεδρίαση, αυτοαναιρέθηκε όμως στη συνέχεια και σε σχέση με τη λειτουργία την καθημερινή του Υπουργείου Παιδείας, θέλω να πω τα εξής: ο διάλογος είναι ένας διάλογος κατ' επίφαση. Προσπαθείτε να κερδίσετε την εικόνα σε σχέση με το ότι λειτουργείτε συλλογικά για μεγάλα και σημαντικά θέματα, όπως είναι το θέμα της παιδείας, στην ουσία όμως προχωρείτε με βάση το σχεδιασμό και τις κομματικές υποσχέσεις που δώσετε στην προεκλογική περίοδο και νωρίτερα προκειμένου να κερδίσετε τις εκλογές.
Και αναλύω και επισημαίνω: Έχει φτάσει στα ιδιωτικά σχολεία μία εγκύκλιος με ημερομηνία 25 Ιουνίου, η οποία είναι και πρωτοκολλημένη -η συγκεκριμένη που κρατάω- σε συγκεκριμένο ιδιωτικό σχολείο η οποία αναφέρει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ενεργοποιείται ξανά ο ν. 682/1977 και ως εκ τούτου επιτρέπεται στα δημοτικά σχολεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης να προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί συναφών ειδικοτήτων. Έτσι, λοιπόν, στη θέση των δασκάλων θα διορίζονται πτυχιούχοι μαθηματικών σχολών, Φιλοσοφικής κλπ., προκειμένου να διδάξουν. Δηλαδή, με μία εγκύκλιο η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μοιράζει παιδαγωγικούς τίτλους;
Καταθέτω την εγκύκλιο για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα εγκύκλιο, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επίσης καταθέτω για τα Πρακτικά την εγκύκλιο που δέκα ημέρες περίπου νωρίτερα ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων έστειλε στα ιδιωτικά σχολεία προκειμένου να τους ενημερώσει για το περιεχόμενο της εγκυκλίου η οποία έχει ημερομηνία 26 Ιουνίου. Είκοσι έξι (26) Ιουνίου η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας, 17 Ιουνίου η εγκύκλιος που στέλνουν οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα εγκύκλιο, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να απαντήσετε αν θέλετε πραγματικά το διάλογο ή αν είναι ένας διάλογος κατ’ επίφαση ή αν εσείς εννοείτε ως διάλογο το διάλογο μεταξύ σας, δηλαδή μεταξύ των μελών της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας.
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα στα άρθρα και σε κάθε σημείο και παράγραφο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, έχω καλυφθεί από την εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Ξενοφών Βεργίνης.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Παίρνω το λόγο κατ' αρχήν για να επαναλάβω ότι το παρόν νομοσχέδιο πράγματι έρχεται να συμπληρώσει κενά που άφησε πίσω της η προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία μάλιστα προέτρεχε. Ίδρυε τμήματα, ακόμα περνούσε και τμήματα σε μηχανογράφηση, χωρίς να είχαν καμία νομική κάλυψη. Δεν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση.
Και βεβαίως αντιλαμβάνομαι ότι η Κυβέρνηση έρχεται εκ των υστέρων να καλύψει νομοθετικά αυτά που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ήδη υιοθετήσει στην πράξη.
Έρχομαι όμως να συζητήσω και βεβαίως να ζητήσω τη συμπλήρωση και ορισμένων άρθρων. Πράγματι, κύριοι Υπουργοί, από την πρακτική που έχει ακολουθηθεί μέχρι τώρα, τα πανεπιστήμια έχουν μια διασπορά σε όλη την επικράτεια, η οποία κρίνεται από άλλους ωφέλιμη και από άλλους εάν δεν κατακρίνεται, οπωσδήποτε σχολιάζεται για το κατά πόσον είναι αποτελεσματική ή όχι για τη λειτουργία των πανεπιστημίων. Αυτό βέβαια αφήνουμε να κριθεί, κάτι το οποίο μπορεί και στην πράξη να αποδειχθεί εκ των αποτελεσμάτων και στο τέλος να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Γνωρίζω βέβαια από την Αγγλία, όπου και σπούδασα, ότι πολλά από τα περιφερειακά πανεπιστήμια που έγιναν, ήταν καλύτερα ακόμα και από το «London School of Economics».
Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο ότι μερικά περιφερειακά πανεπιστήμια και στην Ελλάδα μπορούν να εξελιχθούν πάρα πολύ καλά, όπως των Πατρών, του Ηρακλείου κλπ.
Το περίεργο είναι ότι σε ό,τι αφορά στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο όλες οι σχολές και όλα τα τμήματα των σχολών συγκεντρώνονται μόνο στην Κέρκυρα. Αυτό είναι περίεργο. Είμαι Λευκαδίτης και ξέρω ότι ο Νομός Λευκάδας δεν έχει κανένα από τα τμήματα, όπως άλλωστε και η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος. Είμαι βέβαιος ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν είχε χρόνο να το μελετήσει. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό αφήνεται στην περαιτέρω ανοικτές συζητήσεις που θα γίνουν για το χάρτη της παιδείας. Στην εποχή της εξειδίκευσης που ζούμε, θεωρώ ότι ένα τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου που θα μπορούσε να μεταφερθεί στη Λευκάδα ή να δημιουργηθεί εξ υπαρχής σε αυτήν, η οποία έχει μια τεράστια παράδοση και μουσικής παιδείας αλλά και ανάλυσης ποιητικού λόγου. Δεν είναι ανάγκη να αναφερθώ εδώ στον Σικελιανό, στον Βαλαωρίτη και σε τόσους άλλους ποιητές. Επιπλέον, η τέχνη στη Λευκάδα είναι γνωστή -έχει αναπτυχθεί πολύ, έχει μια ιστορική διαδρομή- όπως και η ιστορία. Ο Ζαμπέλης, ο μέγας αυτός ιστορικός. Για μένα έχει γράψει την καλύτερη ιστορία. Και όμως, κανένα τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου δεν υπάρχει στη Λευκάδα.
Παράκληση, λοιπόν, προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου όπως δουν και μελετήσουν αυτό το θέμα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Όχι παράκληση, απαίτηση είναι.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Προς το παρόν νομίζω ότι η Κυβέρνηση δείχνει ότι μελετά προσεκτικά τα θέματα και θεωρώ ότι πράγματι αυτό θα αποτελέσει μια δέσμευση για το μέλλον. Βεβαίως είναι απαίτηση των Λευκαδιτών και του Βουλευτή που εκπροσωπεί όλους τους Λευκαδίτες, διότι είμαι μόνο ένας Βουλευτής –το έχω πει και προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά- αλλά είμαι Βουλευτής όλων των Λευκαδιτών και όχι μονάχα όσων με ψήφισαν ως Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο άρθρο, ω του θαύματος, επίσης, ενώ προστίθεται νέο τμήμα ΤΕΙ για την Κεφαλονιά, που έχει προβλήματα λειτουργίας των ΤΕΙ, στη Λευκάδα, εάν και υπήρχε μια εισήγηση της διοικούσας επιτροπής να ιδρυθεί ένα δεύτερο τμήμα, εδώ δεν το βλέπω. Έχω καταθέσει τροπολογία, έστω κι αν είναι εκπρόθεσμη και θα παρακαλούσα στο άρθρο 2 ως στ΄ να προστεθεί «πληροφοριακά συστήματα διαχείρισης και επικοινωνίας στο Νομό Λευκάδας».
Για ποιο λόγο; Έχει ιδρυθεί ένα τμήμα, κύριε Πρόεδρε, που αναφέρεται στην Πληροφορική και είναι θεωρητικό.
Επομένως θα θέλαμε να έχουμε και την πρακτική εφαρμογή της θεωρίας. Γι' αυτό προτείνω το νέο τμήμα «Πληροφορικά Συστήματα Διαχείρισης και Επικοινωνίας» να ιδρυθεί και μάλιστα στην πρόταση που κάνω, κύριοι Υπουργοί, είναι αυτό να ισχύσει από το 2005-2006.
Θα ήθελα λοιπόν τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα να υπάρξει μια δέσμευση από μέρους σας, δεδομένου ότι στη Λευκάδα υπάρχει κτηριακό συγκρότημα που εξυπηρετεί άμεσα και μάλιστα, αν ως οικονομολόγος ήθελα να εκφραστώ, υπάρχει μη εκμετάλλευση των οικονομιών κλίμακας. Υπάρχει πράγματι κτηριακό συγκρότημα όπου μπορεί να αναπτυχθεί και δεύτερο και τρίτο τμήμα και υπάρχει επίσης και από την άλλη πλευρά μία απαίτηση του λευκαδίτικου λαού που το απέδειξε στη λειτουργία του πρώτου τμήματος. Δηλαδή δεν έχει φύγει κανένας από τους φοιτητές διότι ο λευκαδίτικος λαός πράγματι αγκάλισε τους φοιτητές και αυτό το τμήμα των ΤΕΙ.
Συγχρόνως δε, πρέπει να πω ότι υπάρχει η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι με το π.δ. 247 προβλέπεται να καλύπτονται αυτές οι δαπάνες από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μέχρι το 2006 και το 2007 από τις δημόσιες επενδύσεις του προϋπολογισμού των ΤΕΙ. Θα παρακαλούσα λοιπόν την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να τα λάβει αυτά πολύ σοβαρά υπ΄όψιν.
Το τρίτο που θέλω να τονίσω είναι στο άρθρο 3. Θέλω και σε αυτό να δώσουμε προσοχή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, δώστε μου σας παρακαλώ λίγο χρόνο.
Έχουμε σαφέστατα μία περίπτωση. Ζητάμε από την Εκκλησία και από άλλα πρόσωπα τα οποία θέλουν να βοηθήσουν την ανάπτυξη της παιδείας ή τον κοινωνικό χαρακτήρα, αν θέλετε, ορισμένων δωρεών και όμως εν συνεχεία τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που δέχονται αυτές τις δωρεές επιβαρύνονται υπέρμετρα από φόρους, τέλη και πρόσθετες δαπάνες με αποτέλεσμα όχι μονάχα να αποτρέπουν το δωρητή αλλά και τα ίδια τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αποδέχονται τη δωρεά να μην τη θέλουν.
Έχω καταθέσει επίσης τροπολογία, η οποία προβλέπει αποτροπή δαπάνης από τη μεταβίβαση και μεταγραφή στα βιβλία μεταγραφών του οικείου υποθηκοφυλακείου ακινήτων που παραχωρούνται σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ από το δημόσιο, δήμους, εκκλησιαστικά και λοιπά νομικά πρόσωπα. Αυτό δε, κύριε Πρόεδρε, έχει εφαρμοστεί ήδη και σε ό,τι αφορά τα ΤΕΙ Αθήνας και σε ό,τι αφορά τα ΤΕΙ Πειραιά. Αν λοιπόν αυτό γίνει, έχω ήδη προσφορά και από την Εκκλησία αλλά και από άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προτίθενται να δώσου τέτοιες δωρεές.
Έρχομαι σε ένα άλλο σημείο. Πράγματι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν το δικαίωμα παραίτησης για συνταξιοδότηση, κύριε Πρόεδρε, καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Μπορεί να περιληφθεί αυτή η διάταξη. Ο ν. 3149/2003, άρθρο 13, δεν τους επιτρέπει να παραιτηθούν στη διάρκεια του σχολικού έτους. Δεν ξέρω αν αυτό και συνταγματικά μπορεί να σταθεί. Αν λοιπόν αυτό που λέω είναι σωστό, παράκληση όπως αυτό ληφθεί υπ΄ όψιν και συζητηθεί.
Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω την πολιτική ηγεσία κατά πόσον στο άρθρο 6 παράγραφος 4 περιλαμβάνεται και η περίπτωση «μουσικοί οργάνων», κύριοι Υπουργοί. Οι μουσικοί οργάνων είναι το ΠΕ1602. Έχουμε, βλέπετε, στα Επτάνησα μία αδυναμία στη μουσική και πολλοί διδάσκουν…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Ενόργανοι.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Μάλιστα, ενόργανοι. Τους λέω έτσι: «μουσικοί οργάνων», που προέρχονται όμως από τα ωδεία. Είναι οι ενόργανοι μουσικοί.
Θα ήθελα πάνω σε αυτό το σημείο να έχω ίσως την τοποθέτηση των κυρίων Υπουργών, αν τελικά στην προκήρυξη που ζητάει τριετή εμπειρία επίσης περιλαμβάνεται και αυτή η κατηγορία.
Τέλος, έχω την εξής περίπτωση που μπορεί να σας απασχολήσει. Ποια είναι η περίπτωση; Υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτικοί ΔΕ οι οποίοι δουλεύουν κάθε χρόνο ωρομίσθιοι. Αν κάποιος έχει και ένα χρόνο αναπληρωτής και είναι από το 1998, συμπληρώνει όμως, αν αθροίσετε όλα αυτά, δεκαοκτώ μήνες. Αυτός λοιπόν, με βάση αυτό που ζητείται, δηλαδή εμπειρία τριών χρόνων, δεν μπορεί τελικά και δεν έχει τη δυνατότητα υποβολής αίτησης πρόσληψης ωρομισθίου ή αναπληρωτή. Ας μελετηθεί και αυτή η περίπτωση, κύριοι Υπουργοί.
Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βλέπω χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Αντιπολίτευσης. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Κύριε Βεργίνη, έχετε μια αδυναμία με τα Επτάνησα, μία με την παιδεία. Βλέπετε όμως ότι και το Προεδρείο έχει αδυναμία με την εφαρμογή του Κανονισμού. Αλλά για να δεχθείτε χειροκροτήματα και από την Αντιπολίτευση σημαίνει ότι οι προτάσεις σας έχουν ευρύτερη αποδοχή.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να ξεκινήσω από αυτό που είδαμε, να χειροκροτούν οι αξιότιμοι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έναν από τους ομιλητές της Πλειοψηφίας. Αυτό σημαίνει, με όλο το σεβασμό προς τους κοινοβουλευτικούς, γυναίκες και άνδρες, με μεγαλύτερη εμπειρία από εμένα, ότι πραγματικά όλοι συναισθανόμαστε σε αυτήν την Αίθουσα ότι το ζήτημα της παιδείας είναι μία εθνική υπόθεση πέρα και πάνω από κόμματα και παρατάξεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και πέρα από την «Εθνική Ελλάδος»!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Και πέρα από την «Εθνική Ελλάδος», η οποία μας έκανε υπερήφανους. Και με αυτήν την ευκαιρία να τους συγχαρούμε και μέσα από την Αίθουσα του Κοινοβουλίου.
Θα ήθελα να εκθέσω κάποιες απόψεις και σκέψεις ακριβώς πάνω στο πνεύμα που ανέφερα προηγουμένως, κύριε Πρόεδρε, με την ευκαιρία που βρίσκονται εδώ και οι δύο καθ' ύλην αρμόδιοι Υπουργοί επί της παιδείας.
¶κουσα με μεγάλη προσοχή τη συζήτηση επί της αρχής αλλά και τη σημερινή συζήτηση για τα ζητήματα της παιδείας. Θα ήθελα να ξεκινήσω από το ζήτημα που προβλέπει η νέα ρύθμιση για την κατάργηση των εξετάσεων στη Β΄ λυκείου αλλά και για τη μείωση των μαθημάτων από εννέα σε έξι για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Επειδή μας ενδιαφέρει εδώ να καταθέσουμε τις απόψεις μας γιατί η παιδεία, επαναλαμβάνω, είναι εθνική υπόθεση, πρέπει να πούμε σε αυτή την Αίθουσα κάποιες αλήθειες.
Τι ζητούμε λοιπόν από το λύκειο; Να είναι ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο το οποίο θα προετοιμάζει ή καλύτερα θα εξειδικεύει τους μαθητές για να μπορέσουν να εισέλθουν στα ανώτατα και τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας; Ή θέλουμε πραγματικά να βγάλουμε ακαδημαϊκούς πολίτες με μία ισχυρή γνώση από το λύκειο, άσχετα με το τι πορεία θα ακολουθήσει ο κάθε μαθητής από εκεί και πέρα; Με αυτή την έννοια, πολύ ορθά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας φέρνει αυτή τη ρύθμιση, που ήταν εξάλλου και προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας και που πολύ γρήγορα, στους πρώτους τρεις μήνες του βίου της νέας Κυβέρνησης φέρνει αυτό το νομοσχέδιο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη μείωση των μαθημάτων για την εισαγωγή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Κύριε Πρόεδρε, ανήκω σε εκείνη τη γενιά που τότε εμείς εξεταζόμασταν σε τέσσερα μαθήματα. Καθόλου δεν μας στέρησε αυτό από τη δυνατότητα να πάρουμε πραγματικά μία σφαιρική γνώση πάνω σε διάφορα αντικείμενα. Νομίζω ότι αυτή η μείωση ακριβώς βοηθά τα παιδιά να αποσυνδέσουν το λύκειο από αυτό που είπα προηγουμένως, από το να είναι ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο το οποίο απλώς τους προετοιμάζει για την περαιτέρω εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια.
Επειδή άκουσα από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και συγκεκριμένα από την εισηγήτρια κ. Ράπτη να κατηγορεί και τις δυο αυτές ρυθμίσεις, θα ήθελα ευθέως να τη ρωτήσω το εξής: Τελικώς επιμένετε και θέλετε να παραμείνει το λύκειο ένα στάδιο εξεταστικό; Ή θέλουμε να ενδυναμώσουμε, να τονώσουμε το λύκειο και να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους μαθητές;
Αυτά, κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι τα έχουμε συζητήσει εκτενώς και στη συζήτηση επί της αρχής…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Δεν φαίνεται ακόμη ότι υπάρχει τέτοια πρόθεση…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Μα, μην ξεχνάτε ότι η κ. Γιαννάκου είπε εδώ ότι το Σεπτέμβριο αρχίζει ένας μεγάλος διάλογος για την παιδεία. Και χάρηκα πάρα πολύ γιατί άκουσα την κ. Ράπτη να λέει για λογαριασμό της Μειοψηφίας, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι θα συμμετέχετε σε αυτό το διάλογο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Προηγουμένως όμως άκουσα, όταν γινόταν η συζήτηση επί της αρχής να αναφέρεται από την κ. Ράπτη ότι τελικά δεν επιτυγχάνεται ο στόχος της Κυβέρνησης.
Όσον αφορά το ζήτημα ότι τελικά με αυτό τον τρόπο, με τη μείωση των μαθημάτων, μπορεί ως ένα σημείο να περιορισθεί και η φροντιστηριακή εκπαίδευση, είπε η κ. Ράπτη συγκεκριμένα –διαβάζω τα Πρακτικά- «τελικά τα χρήματα που θα έδιναν οι γονείς σε ορίζοντα δύο χρόνων τώρα θα τα δώσουν σε έναν ή σε ενάμιση χρόνο». Δεν είναι έτσι, κυρία Ράπτη. Όσο μειώνουμε τις απαιτήσεις και εννοώ στο εξεταστικό πεδίο τόσο δίνουμε τη δυνατότητα να ανακουφισθούν και τα ελληνικά νοικοκυριά, διότι ζητάμε λιγότερα από τα παιδιά που φοιτούν στο λύκειο. Όχι λιγότερα σε απαιτήσεις για την παροχή γνώσεων, αλλά λιγότερα σε ό,τι αφορά τα θέματα των εξετάσεων ακριβώς για να μπορέσουμε να πατάξουμε το θέμα της παραπαιδείας. Και αυτό είναι που μας ενδιαφέρει πολύ.
Επειδή ακριβώς ακούστηκε μία σκληρή φράση «όλα αυτά γίνονται χωρίς καμία μελέτη και είναι πυροτεχνήματα γιατί θέλουμε ό,τι είπαμε προεκλογικά να το τηρήσουμε σήμερα» θα σας θυμίσω, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πόσα νομοσχέδια φέρατε εσείς με τις δικές σας κυβερνήσεις και πόσα ίσχυσαν και πόσες φορές οι μαθητές βρίσκονταν στη δυσάρεστη θέση να ξεκινούν το σχολικό έτος και να μην ξέρουν με ποιο σύστημα θα εξεταστούν και θα διαγωνιστούν. Αυτά είναι έργα και ημέρες των προηγούμενων κυβερνήσεων, των δικών σας κυβερνήσεων. Αυτό δεν θέλουμε να κάνουμε. Γι' αυτό ξεκαθαρίζουμε από τώρα τις προθέσεις μας, είναι μείζον ζήτημα για μας να γνωρίζει ο Έλληνας μαθητής πώς θα διαγωνιστεί, πού και με ποιο τρόπο.
Πέραν αυτού, για τα νέα τμήματα των ΑΕΙ και των ΤΕΙ –επειδή άκουσα μία σκληρή κριτική από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- θα ήθελα να ξέρω για τι τελικά κατηγορείται η Κυβέρνηση. Γιατί έρχεται να εφαρμόσει κάτι που εσείς οι ίδιοι το είχατε ήδη εξαγγείλει; Είναι εδώ και ο πρώην Υπουργός Εθνικής Παιδείας και το χαίρομαι. Εσείς τα είχατε πει. Σας ενοχλεί το γεγονός ότι δεν ακολουθούμε την τακτική των προεδρικών διαταγμάτων αλλά τελικώς ακολουθούμε τη διαδικασία του νομοσχεδίου; Αυτό είναι το πρόβλημα; Ή το ζητούμενο είναι αν χρειαζόμαστε νέα τμήματα στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ και πολύ περισσότερο αν αυτά τα τμήματα προβλέπονται και μέσα στο μηχανογραφικό δελτίο που συμπληρώνουν οι μαθητές; Προηγουμένως με αφορμή την ομιλία του κ. Νασιώκα τέθηκε το θέμα και αναφερθήκαμε διεξοδικώς στο ζήτημα αυτό. Το ζήτημα δεν είναι πως θα προχωρήσουμε στη διαδικασία αυτή, αλλά αν είναι απαραίτητη ή όχι. Επίσης δεν είναι το ζήτημα αυτό που είπε η κ. Ράπτη για απολογισμό στο τέλος της τετραετίας πως ένας λόγος γι' αυτό που κάνει η Κυβέρνηση είναι για να διεκδικήσει την πατρότητα της ιδέας. Δεν μας ενδιαφέρει η πατρότητα της ιδέας.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Θα το δούμε την ώρα του απολογισμού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Θα το δείτε στο τέλος της τετραετίας, υπομονή να έχετε. Σας είπα ότι το Σεπτέμβριο θα έχουμε την ανοιχτή συζήτηση. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να βοηθήσουμε τους Έλληνες σπουδαστές να λάβουν γνώσεις σε εξειδικευμένα αντικείμενα που δυστυχώς μέχρι τώρα δεν μπορούσαν στα ελληνικά πανεπιστήμια ή στα ΤΕΙ και αναγκάζονταν να φύγουν στο εξωτερικό. Είναι μία ξεκάθαρη, μία έντιμη λύση που ακολουθεί η Κυβέρνηση. Γι' αυτό το λόγο τουλάχιστον θα πρέπει να συμφωνήσετε σε αυτό. Εσείς εξάλλου είχατε ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία και για άλλους λόγους δεν την ολοκληρώσατε. Νομίζω όμως ότι είναι απαραίτητο να μην έχουμε αυτή τη συγκέντρωση των περισσότερων ΑΕΙ και ΤΕΙ στα μεγάλα αστικά κέντρα, είναι αναγκαίο να γίνει αποκέντρωση. Χαιρετίζω ιδιαίτερα –με αφορμή την παρουσία και των δύο Υπουργών- και την ίδρυση του ειδικού Τμήματος Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, σε μία πόλη που όπως είχε πει και στη συζήτηση επί της αρχής ο κ. Χουρμουζιάδης, έχει μία μεγάλη παράδοση στα θέματα του κινηματογράφου και λόγω του γνωστού Φεστιβάλ Κινηματογράφου που υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει στην πόλη μου.
Όσον αφορά στο ΔΙΚΑΤΣΑ, ακούσαμε και εκεί κάποιες αιτιάσεις. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνουμε; Να αφήσουμε τα απαράδεκτα του ΔΙΚΑΤΣΑ να συνεχίζονται; Γνωρίζετε πολύ καλά τι συμβαίνει και με την υπεύθυνη του ΔΙΚΑΤΣΑ. Γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει καν υπηρεσιακό συμβούλιο για να περάσει από πειθαρχικό η διευθύντρια η οποία κατηγορείται για σωρεία παραβάσεων, όπως αποδείχθηκε απ΄ όλες τις ΕΔΕ που έγιναν. Θα έπρεπε αυτό το άλγος να το συνεχίσουμε, να το επιτρέψουμε να υπάρχει;
Για το 60-40 δύο λόγια μόνο. Χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι η παρούσα ρύθμιση λύνει οριστικά το ζήτημα αυτό, είναι πιο δίκαιο από το να κρατάμε σε ομηρία τους εκπαιδευτικούς, να αυξήσουμε το όριο το 40% από το πίνακα των αναπληρωτών για να μπορέσουμε να απορροφήσουμε περισσότερους. Για να μπορέσουμε επιτέλους, ξεκινώντας απ’ αυτό το νομοσχέδιο, να απαλείψουμε και το θεσμό των ωρομισθίων, που προσβάλλει την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών, όταν καλούνται συνάνθρωποί μας να πάνε στην Κω, στα Χανιά –μιλώ για απομακρυσμένα σημεία από τα κέντρα όπου διαβιούν με τις οικογένειές τους, δεν έχει την έννοια της υποβάθμισης- και με δύο, πέντε ώρες να κληθούν να ζήσουν. Αυτό θέλουμε να το απαλείψουμε. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να σας επισημάνω για ακόμη μία φορά ότι οι Βουλευτές που μιλάνε από τη θέση τους, όπως ο Κανονισμός ορίζει, απευθύνονται προς το Προεδρείο για να αποφεύγονται οι διαλογικές συζητήσεις. Και εάν αυτό προκύψει πρέπει να γίνεται με την άδεια του ομιλούντος και με την συγκατάθεση του Προεδρείου. Και βέβαια, εάν γίνει αυτό, θα πρέπει οι Βουλευτές να εγείρονται και όχι να μιλούν καθισμένοι. Αυτό επιβάλλει ο Κανονισμός και η κοινοβουλευτική ευπρέπεια. Τα λέω αυτά γενικότερα χωρίς να κάνω καμία προσωπική παρατήρηση. Πρέπει να τα θυμόμαστε αυτά για να λειτουργούμε πιο εύρυθμα και για αναβαθμίζουμε την κοινοβουλευτική διαδικασία τόσο τη νομοθετική όσο και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Το λόγο έχει ο κ. Ντόλιος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Κύριε Υπουργέ, αφορμή για την παρέμβαση μου απετέλεσε ένα υπόμνημα που έχω στα χέρια μου, της Επιτροπής Μοριοδότησης Δυσπροσίτων Σχολείων. Το θέμα που θέλω να θέσω έχει σχέση με το γενικότερο ζήτημα της ερήμωσης της υπαίθρου και με την προσπάθεια ανασυγκρότησής της. Πιστεύω ότι αυτό το θέμα μπορεί να αποτελεί παράμετρο όλων σχεδόν των σχεδίων νόμων τα οποία έρχονται στη Βουλή για συζήτηση.
Δεν είναι ένα θέμα οικονομικής προσέγγισης και μόνο η ανασυγκρότηση της υπαίθρου, αλλά είναι ένα γενικότερο ζήτημα το οποίο απαιτεί και μέτρα διοικητικού κυρίως χαρακτήρα. Θέλω να αναφερθώ στο υπαρκτό ζήτημα των σχολείων δύο ταχυτήτων, δύο επιπέδων, δύο δυνατοτήτων που υπάρχουν στη δημόσια εκπαίδευση στη χώρα μας. Είναι τα σχολεία των πόλεων από τη μία πλευρά όπου βέβαια δεν είναι ίδια όλα- και από την άλλη πλευρά έχουμε τα σχολεία των χωριών και των κωμοπόλεων. Τα ποσοστά εισαγωγής από τα λύκεια της «μικρής υπαίθρου» σε σχολές υψηλής επίδοσης είναι ελάχιστα και ελαχιστοποιούνται όσο περνούν τα χρόνια. Θα συμφωνείται ότι δεν έχει προκύψει ξαφνικά γονιδιακό πρόβλημα στους ανθρώπους αυτών των περιοχών.
Αυτό λοιπόν το γεγονός οφείλεται στο ότι τα παιδιά αυτών των σχολείων αλλάζουν καθηγητές, φιλολόγους, μαθηματικούς κλπ. κάθε χρόνο και πολλές φορές και μέσα στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Επίσης, οι καθηγητές είναι νέοι και άπειροι. Τις περισσότερες φορές την πρώτη τους επαφή με την εκπαίδευση την έχουν σε αυτά τα σχολεία. Όλοι σχεδόν που δουλεύουν σε αυτά τα σχολεία νιώθουν επισκέπτες και πηγαινοέρχονται διανύοντας καθημερινά δεκάδες χιλιόμετρα. Ακόμη, δεν αποκτούν καμία σχέση με τις τοπικές κοινωνίες.
Δεν είναι δυνατόν η εκπαίδευση να αποτελεί μία χωριστή διαδικασία που αρχίζει με το ρολόι και τελειώνει κοιτάζοντας το ρολόι μετά τέσσερις ή πέντε ώρες για να προλάβουμε το συνάδελφο που φεύγει με το Ι.Χ. ή το λεωφορείο. Και εδώ πρέπει να θυμίσω ότι τα λεωφορεία πλέον δεν θα εξυπηρετούν τα χωριά μας με τις περικοπές που κάνατε. Η μεταφορά όμως των μαθητών δεν αφορά μόνο την παιδεία. Αφορά και τη συγκοινωνιακή σύνδεση όλων των χωριών μας. Από το Σεπτέμβριο θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα και πιστεύω ότι μετά από τις πιέσεις που θα υπάρξουν θα αναγκαστείτε να αλλάξετε την απόφασή σας.
Όλοι λοιπόν οι εκπαιδευτικοί που διορίζονται σε αυτά τα σχολεία ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να μετακινηθούν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σε άλλα κεντρικότερα σχολεία. Υπάρχουν βλέπετε και τα «κεκτημένα» του συνδικαλισμού. Είναι και οι «εξυπηρετήσεις». Επειδή είναι σίγουροι ότι θα μετακινηθούν γρήγορα, γι΄ αυτό αποφασίζουν να πάνε σε αυτά τα σχολεία.
Πολλές φορές, παρακολουθώντας το διάλογο μεταξύ πολιτείας και εκπαιδευτικών, καθώς και τη συζήτηση εδώ, την προηγούμενη και τη σημερινή, διαπίστωσα ότι η παιδεία υπάρχει για να εξυπηρετεί τους εργαζόμενους και όχι τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους. Εδώ έχουμε ευθύνες όλα τα κόμματα, που υιοθετούμε άκριτα όλα τα αιτήματα των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Δεν μπορώ να καταλάβω την αναφορά στην επετηρίδα ακόμη και σήμερα, κύριε Χουρμουζιάδη, ένας άνθρωπος σαράντα πέντε ετών που θα διοριστεί στα Δίκαια, είναι δυνατόν να παραμείνει εκεί; Αυτός έχει κάνει οικογένεια στην Αλεξανδρούπολη, έχει δημιουργήσει υποχρεώσεις, έχει μάθει να ζει εκεί και είναι απολύτως δικαιολογημένος την επομένη του διορισμού του να επιζητεί τη μετακίνησή του.
Αυτή, λοιπόν, η υποβάθμιση των σχολείων της υπαίθρου, πιστεύω ότι είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος που εγκαταλείπεται η ύπαιθρος. Μερικοί γονείς έχουν τη δυνατότητα να μετακινούνται. Το έχω κάνει κι εγώ προσωπικά πριν από δέκα χρόνια, όπως και πολλοί σαν κι εμένα. Όσοι έχουν σαν υψηλή προτεραιότητα τις σπουδές των παιδιών τους και δεν μπορούν να μετακινηθούν, αναγκάζονται να διασπάσουν την οικογένεια. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να μετοικεί η μητέρα με το παιδί που είναι στις πρώτες λυκειακές τάξεις. Αυτό το φαινόμενο το βλέπουμε στη Σαμοθράκη, στο Τρίγωνο, στα Δίκαια, στους Μεταξάδες. Μάλιστα, πολλές φορές παρατηρούμε να μετακινείται μόνο το παιδί, γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα να το συνοδεύσει η μητέρα. Λίαν επιεικώς, λοιπόν, νομίζω ότι αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί σαν βαρβαρότητα. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στο πρόβλημα. Δεν μπορούμε να συζητάμε για διορισμούς εκπαιδευτικών και να μην τους αντιμετωπίζουμε και μέσω αυτής της προσέγγισης.
Οφείλουμε να δούμε με έναν ειδικό τρόπο τη στελέχωση των σχολείων της υπαίθρου με ειδικά κριτήρια. Η μοριοδότηση ίσως είναι ένα απ' αυτά, γι' αυτό και πήρα αφορμή από το υπόμνημα της επιτροπής μοριοδότησης δυσπροσίτων.
Ακόμα θέλω να αναφερθώ στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το ζήτημα και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί. Δεν έχουν αντίρρηση να μην υπολογίζεται διπλή η προϋπηρεσία για όσους γνωρίζοντάς το δουλεύουν σε δυσπρόσιτα σχολεία από δω και στο εξής. Δεν τους ενδιαφέρει ο τρόπος που παρέχεται η εκπαίδευση στα δυσπρόσιτα σχολεία. Δεν θέτουν αυτό το ζήτημα πρωτίστως. Θέτουν το ζήτημα μιας δίκαιης προσέγγισης του προβλήματός τους. Και οι δύο πλευρές προσεγγίζουν το ζήτημα με τον ίδιο τρόπο.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε έναν ειδικό τρόπο με τον οποίο θα στελεχώνουμε τους συλλόγους των διδασκόντων στα δημοτικά σχολεία, τα γυμνάσια και τα λύκεια της απομακρυσμένης υπαίθρου. Ένας τρόπος που θα έχει τη λογική των κινήτρων, ένας τρόπος που θα λαμβάνει υπόψη ότι θα έχουν μια προτεραιότητα να πάνε σ' αυτά τα σχολεία αυτοί που το επιθυμούν. Και υπάρχουν τέτοιοι. Είναι νομίζω μια λογική προσέγγιση του προβλήματος. Ο εκπαιδευτικός κόσμος πάντως μπορεί να έχει σημαντική συμβολή στο θέμα της ανασυγκρότησης της υπαίθρου.
Φυσικά πιστεύω ότι οι αμιγείς αγροτικές κοινωνίες, γιατί περί αυτού πρόκειται όταν μιλάμε για τις κοινωνίες της υπαίθρου, δεν είναι βιώσιμα κοινωνικά σχήματα. Ο εμπλουτισμός τους με τον εκπαιδευτικό κόσμο είναι μία σημαντική παράμετρος και όχι μόνο, αλλά με κάθε εργαζόμενο στο δευτερογενή και τριτογενή τομέα και όπου αλλού.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Βαρβαρίγος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο που συζητάμε νομίζω ότι δεν διαφέρει στη λογική από τα περισσότερα νομοσχέδια που έχουν έλθει στην παρούσα Βουλή. Η λογική αυτή είναι η ρύθμιση εκκρεμοτήτων και ζητημάτων που δεν δημιουργούν τριβές με καμία κοινωνική ομάδα και σκοπεύουν στην εξοικονόμηση πολιτικού χρόνου με το ελάχιστο δυνατό κόστος, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει είτε αδυναμία είτε άρνηση δρομολόγησης λύσεων σε μεγάλα ζητήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία, όπως η ανεργία, η ακρίβεια, η προστασία του περιβάλλοντος. Τα μεταλλαγμένα μάς βομβαρδίζουν και διαβάζουμε στον Τύπο για καλλιέργειες σε όλη την Ελλάδα και ο Θεός ξέρει τι γίνεται με την κατανάλωσή τους σε θέματα υγείας. Η θεσμοθέτηση κάποιων λύσεων σε τρέχοντα ζητήματα, βεβαίως πρέπει να γίνει.
Όμως, όπως έχει αποφανθεί και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, τα περισσότερα θα μπορούσαν να ρυθμιστούν με προεδρικά διατάγματα, τα οποία μάλιστα ήταν και έτοιμα και νομίζουμε ότι η επίκληση της αδυναμίας του χρόνου είναι πρόσχημα το οποίο δεν στέκει.
Σε ό,τι αφορά τη δημιουργία πανεπιστημιακών τμημάτων ή ίδρυση πανεπιστημίων στην περιφέρεια της χώρας, κανείς δεν μπορεί να πει έτσι αβασάνιστα είτε το ναι είτε το όχι. Εμείς βεβαίως πιστεύουμε ότι αυτή η δημιουργία θα πρέπει να προκύπτει μετά από έρευνα και μελέτη. Θα είμαστε θετικοί σε αυτό, όταν τεκμηριώνεται επιστημονικά αλλά όχι αβασάνιστα, ικανοποιώντας ίσως τοπικά αιτήματα με την προσδοκία μιας εφήμερης ανάπτυξης, η οποία δεν θα έρθει ποτέ.
Βέβαια θα πρέπει κανείς να δει και το ευρύτερο περιεχόμενο των στόχων της παιδείας μας και, αν θέλετε, και τη σύνδεση κατά κάποιο τρόπο με την αγορά εργασίας την οποία όλοι επιζητούμε. Ωστόσο, θα πρέπει να δει και την προσέγγιση του αγαθού της παιδείας ως αυτόνομου αγαθού. Εδώ μπαίνει και ένα άλλο ζήτημα, το ζήτημα των προσανατολισμών και της ενημέρωσης των παιδιών για την επαγγελματική κατάρτιση και τη δυνατότητα να επιλέξουν ένα επάγγελμα ή εν πάση περιπτώσει ένα επίπεδο σπουδών, που θα γνωρίζουν πού τους οδηγεί. Αν είναι ένα αγαθό με αδυναμία επαγγελματικής σταδιοδρομίας ή αν τους οδηγεί σ΄ ένα επάγγελμα, το οποίο θα τους δώσει κάποια οφέλη.
Σε ό,τι αφορά τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στο Ιόνιο, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Ιονίου, στα οποία αναφέρθηκε ο συνάδελφος από τη Λευκάδα θα με βρει σύμφωνο σε πολλά σημεία.
Σε ό,τι αφορά το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, είχε συμφωνηθεί από την ίδρυσή του να υπάρξει μία κατανομή σχολών σε όλα τα Ιόνια νησιά για να υπάρξει και μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ τους στα πλαίσια της Ιόνιας Περιφέρειας, αλλά και ένα αντίστοιχο επίπεδο ανάπτυξης. Αυτό το πράγμα δεν έγινε. Μάλιστα, με αυτήν την προοπτική και με αυτήν την στόχευση είχε παραχωρηθεί από τον ΕΟΤ στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο ένα ξενοδοχείο στη Ζάκυνθο, το «ΞΕΝΙΑ», για να στεγάσει τη Σχολή Μουσικολογίας, λόγω και της παράδοσης που έχουμε. Αυτό έχει μείνει σε εκκρεμότητα. Τώρα, στο «ΞΕΝΙΑ» φιλοξενούνται προσωρινά υπηρεσίες του δήμου μέχρι να ολοκληρωθεί το δημοτικό μέγαρο, το οποίο κατασκευάζεται και θα τελειώσει εντός ολίγου χρόνου. Επομένως το κτήριο θα αποδεσμευτεί και με μικρές διαρρυθμίσεις θα μπορούσε να φιλοξενήσει μία τέτοια σχολή, την οποία ζητάμε χρόνια.
Ακόμη, έχει δημιουργηθεί στη Ζάκυνθο μία σχολή ΤΕΙ «Οικολογίας και Περιβάλλοντος» και ζητάμε και μία δεύτερη «Ψηφιοποίηση Αρχείων» στο ΤΕΙ Ιονίων που έχει έδρα το Αργοστόλι της Κεφαλονιάς. Εδώ βέβαια υπάρχει ένα πρόβλημα στις υποδομές που έχουμε. Προσωρινά προσέφερε η Εκκλησία ένα χώρο που είχε, ο οποίος βέβαια δεν επαρκεί πλέον, δεδομένου ότι υπάρχουν ήδη εκατόν τριάντα φοιτητές και στο δεύτερο έτος θα διπλασιαστούν, θα γίνουν διακόσιοι εξήντα. Η Εκκλησία έχει προσφέρει ένα οικόπεδο οκτώ στρεμμάτων και ζητάμε άμεσα βοήθεια και χρηματοδότηση για να υπάρξει μόνιμη εγκατάσταση των κτηριακών υποδομών, προκειμένου να στεγαστεί και αυτή η δεύτερη σχολή που ζητάμε. Μάλιστα χρειαζόμαστε άμεσα και μία έκτακτη χρηματοδότηση για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες του ήδη λειτουργούντος τμήματος.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου και όπως έχουν αναφέρει και άλλοι συνάδελφοι ομιλητές, το βασικό νομοθέτημα αναφέρεται στα άρθρα 6 και 7. Πιστεύω ότι η Κυβέρνηση δεν απέφυγε τον πειρασμό, όπως και οι προκάτοχοι. Αλλάζουν οι Υπουργοί και το πρώτο πράγμα που θα κάνουν είναι να «βάλουν χέρι» στα τεκταινόμενα της εκπαίδευσης. Θα «βάλουν χέρι» στο εξεταστικό σύστημα και πάντα το πρόσχημα είναι η βελτίωση και εξαγγελία είναι η μείωση των φροντιστηρίων, η μείωση του άγχους των παιδιών και η διευκόλυνσή τους. Βέβαια πάντα οι στόχοι αντιστρέφονται και νομίζω ότι το άγχος μεγαλώνει, τα φροντιστήρια δεν χτυπιούνται ποτέ και παραμένουμε στα ίδια.
Παραμένουν στα ίδια, γιατί οι επεμβάσεις γίνονται στην ίδια λογική. Όσο είναι συνδεδεμένη η εισαγωγή των παιδιών με την αξιολόγησή τους στο λύκειο, δε λύνεται ποτέ το πρόβλημα όσες παρεμβάσεις και αν κάνουμε σ’ αυτό το επίπεδο. Με το να καταργούμε αυθαίρετα τις εξετάσεις στη Β΄ λυκείου και να μειώνουμε τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων στην Γ΄ λυκείου χωρίς να το αιτιολογούμε επιστημονικά, όπως από πολλές κατευθύνσεις επισημάνθηκε, είναι αυθαίρετο και δείχνει την αδυναμία προσδιορισμού των στόχων μας.
Ένα άλλο ζήτημα που τίθεται είναι πάνω σε ποια ύλη θα εξετάζονται τα παιδιά, στην ύλη που θα διδάσκονται στη Γ΄ λυκείου, θα υπάρξει αναπροσδιορισμός, θα είναι η διδαχθείσα στα προηγούμενα έτη, όπως σε παλαιότερο εξεταστικό σύστημα; Είναι ερωτήματα αυτά που πρέπει να απαντηθούν.
Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ότι με τον εξαγγελμένο διάλογο για την παιδεία, που ξεκινάει από το Σεπτέμβριο, όλα αυτά μπορούν να τεθούν υπό αμφισβήτηση, να υπάρξει ένας αναπροσδιορισμός του εκπαιδευτικού συστήματος, να υπάρξει αποσύνδεση. Η εκπαιδευτική κοινότητα αυτό ζητά. Γιατί ακούστηκε από πλευράς σας ότι ήταν αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας η κατάργηση των περιττών εξετάσεων. Όχι, κύριοι συνάδελφοι, δεν ήταν αυτό το αίτημα. Το αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας, όπως εκφράζεται δια των συλλογικών οργάνων της, είναι η αποσύνδεση της εισαγωγής των παιδιών από τη λειτουργία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα ΑΕΙ. Αυτό ήταν αίτημα της ΔΑΚΕ. Τώρα βέβαια, εάν ταυτίζεται η ΔΑΚΕ με την εκπαιδευτική κοινότητα, αυτό είναι από υπερβολή έως αλαζονεία.
Εάν ρωτήσετε την Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων που εκφράζει τους γονείς για τη σκοπιμότητα ή όχι της κατάργησης των εξετάσεων στη Β΄ λυκείου, πιστεύω ότι θα σας πει ότι δε συμφωνεί, διότι οι εξετάσεις της Β΄ λυκείου δεν επιβαρύνουν περισσότερο τον οικογενειακό προϋπολογισμό σε ό,τι έχει σχέση με τα φροντιστήρια, δε φορτώνουν τα παιδιά με περισσότερο άγχος, αντίθετα τα απαλλάσσουν, είναι μία δοκιμαστική περίοδος, τα εισάγει στο πνεύμα των εξετάσεων χωρίς κόστος και αν πάνε καλά, κρατούν το βαθμό και αν δεν πάνε, δεν τον κρατούν. Με τις ρυθμίσεις που κάνετε το σύστημα γίνεται πιο σκληρό, ενώ το προηγούμενο σύστημα είχε δυνατότητες περισσότερης προσαρμογής των παιδιών σ’ αυτό το πνεύμα.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι απλώς είναι μία εξαγγελία για να ικανοποιηθεί προεκλογική δέσμευση. Μάλιστα, μπορώ να πω ότι από οικονομικής πλευράς θα έχετε και όφελος, γιατί οι εξετάσεις της Β΄ λυκείου κοστίζουν και αυτά τα χρήματα θα τα εξοικονομήσετε. Δεν ωφελούνται όμως τα παιδιά. Τα παιδιά μπαίνουν στη σκληρή λογική του ανταγωνισμού ακόμη σκληρότερα, ξαναγυρνάμε στις δέσμες, τις οποίες όλοι έχουμε απορρίψει και οι δέσμες βέβαια είναι πολύ πιο σκληρές.
Σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις για τους αναπληρωτές είναι θετικό να ασχοληθεί κανείς με το ζήτημα, όμως υπάρχουν αδικίες στον τρόπο που προσεγγίζετε το θέμα.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζω εκπαιδευτικούς με είκοσι εννιάμισι μήνες πραγματική προϋπηρεσία και με προϋπηρεσία στα δυσπρόσιτα, που φτάνουν στους τριάντα πέντε με τριάντα έξι μήνες και θα μείνουν απέξω. Είναι άδικο αυτό το πράγμα και θέλω να το δείτε, γιατί αυτοί που πήγαν στα δυσπρόσιτα κάνοντας χρήση κάποιου νόμου, προγραμμάτισαν τη ζωή τους και στόχευσαν ακριβώς σε αυτή την προνομιακή σε ό,τι έχει σχέση με τα μόρια ρύθμιση, ενώ βέβαια, έβαλαν κάποια μεγαλύτερα φορτία στη δική τους ζωή, στον προϋπολογισμό τους και στις ανάγκες τους, προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον. Εσείς το καταργείτε και δεν το δέχεστε αυτό το πράγμα. Λέτε για συνέχεια της πολιτείας, αλλά εδώ δεν βλέπουμε να υπάρχει αυτή η συνέχεια.
Ακόμη θα ήθελα να κάνω ένα ερώτημα. Η ρύθμιση για τους πολύτεκνους βεβαίως είναι θετική και εγώ θα έλεγα να υπάρξει όχι μόνο ρύθμιση σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς πολύτεκνους, αλλά νομίζω ότι για τον κάθε πολύτεκνο Έλληνα θα έπρεπε να υπάρχει μία θέση εργασίας. Είναι απαράδεκτο να μιλάμε για πολύτεκνους, για δημογραφικό πρόβλημα, αλλά και από κοινωνικής πλευράς εάν το προσεγγίσει κάποιος, ένας πολύτεκνος με τέσσερα παιδιά να είναι άνεργος; Πώς θα τα ζήσει; Πρέπει, λοιπόν, να έχει φροντίσει η πολιτεία να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα.
Θέλω, λοιπόν, να ρωτήσω, όσον αφορά τους διορισμούς που θα γίνονται με το εξήντα-σαράντα, εξήντα από ΑΣΕΠ και σαράντα αναπληρωτές: Λέτε ότι κάθε χρόνο θα συντάσσεται πίνακας για τους πολύτεκνους και οι θέσεις θα συνιστώνται ως αναγκαίες θέσεις εκπαιδευτικών.
Το εξήντα – σαράντα θα καλύπτει τις οργανικές θέσεις. Εδώ πού θα συνιστώνται οι θέσεις; Είναι δεδομένο και όλοι μας παραδεχόμαστε ότι έχουμε μια φθίνουσα πορεία του μαθητικού δυναμικού, άρα μειώνονται οι θέσεις εργασίας. Η κυρία Υπουργός ανέφερε ότι έχουμε έναν κορεσμό εργασιακό, αντιστοιχία μαθητών, εκπαιδευτικών έναν προς οκτώ. Πού θα δημιουργηθούν εδώ οι αναγκαίες θέσεις; Υπεράριθμοι; Στον αέρα; Πού; Θα ήθελα να μας δώσετε μια απάντηση.
Σε ό,τι αφορά συνολικά τους αναπληρωτές, εγώ θα έλεγα ότι θα πρέπει να καταργηθεί ο θεσμός. Υπάρχουν στατιστικά δεδομένα, μπορούμε να δούμε ποιες είναι οι ετήσιες ανάγκες, να υπάρξει ένα σώμα μόνιμων καθηγητών με ΑΣΕΠ, οι οποίοι θα καλύπτουν τις ανάγκες αναπλήρωσης και να ξεφύγουμε από δέκα κατηγορίες καθηγητών άλλοι με ΑΣΕΠ, άλλοι με επετηρίδα….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ξεφύγαμε πολύ όμως από το χρόνο, κύριε Βαρβαρίγο, και πρέπει να τελειώσετε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Ιωάννης Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στο Κοινοβούλιο πρέπει να επιδιώκουμε όλοι το διάλογο για όλα τα θέματα και δε χρειάζεται ο καθένας να ταμπουρώνεται πίσω από τις κομματικές του ετικέτες ειδικά για τα θέματα της παιδείας, τα ευαίσθητα αυτά θέματα που όποιος ισχυριστεί ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια, νομίζω πως θα πει το απόλυτο ψέμα. Άλλωστε η πραγματικότητα θα τον διαψεύσει, θα μας διαψεύσει όλους. Και αυτό, γιατί νομοθετούμε για τη νέα γενιά, νομοθετούμε για το μέλλον. Και αυτό, γιατί πρέπει περισσότερο από κάθε άλλο τομέα να προβλέψουμε το μέλλον και τις ανάγκες του. Αυτό είναι σύνθετο, πολύ περισσότερο δύσκολο, όταν δεν έρχεται ένα σχέδιο νόμου μετά από μια μεγάλη μελέτη, μετά από ένα μεγάλο διάλογο.
Γι’ αυτό, λοιπόν, θα ήθελα να πω πως το νομοσχέδιο αυτό που συζητούμε έχει πολλές διατάξεις που είναι θετικές. Αθροίζονται όμως σ΄ ένα νομοσχέδιο, είναι άσχετες μεταξύ τους και περισσότερο ικανοποιούν την ανάγκη της Κυβέρνησης να φέρει νομοσχέδια στο πρώτο τετράμηνο της θητείας της, γιατί δέχτηκε μεγάλη πίεση από την Αντιπολίτευση και από την κοινή γνώμη, επειδή δεν ήταν έτοιμη να νομοθετήσει τις κρίσιμες τομές που είχε επαγγελθεί προεκλογικά.
Δεν μπορώ, λοιπόν, να φαντασθώ διαφορετικά την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, την οποία τιμώ και εκτιμώ να αναδεικνύει το νομοσχέδιο αυτό που συζητούμε ως ένα σημαντικό και κορυφαίο νομοσχέδιο. ΄Ενα νομοσχέδιο που το πρώτο που το χαρακτηρίζει είναι η βιασύνη και η αποσπασματικότητα. Αποσπασματικότητα, γιατί το κύριο θέμα που έρχεται να υπηρετήσει πέρα από την ανάγκη της Κυβέρνησης να παρουσιάσει πυκνότητα εργασιών της Βουλής, είναι το εξεταστικό. Επιστρέφουμε στον τόπο του εγκλήματος, αυτό που, δυστυχώς, χρόνια ταλαιπωρεί το εκπαιδευτικό σύστημα και πολλές φορές αποπροσανατολίζει την εκπαιδευτική κοινότητα, τους μαθητές και γενικότερα το γονεϊκό κίνημα, την ελληνική κοινωνία και αυτό γιατί το εξεταστικό, ξέρουμε όλοι, ότι είναι το επιφαινόμενο του προβλήματος, αυτό που φαίνεται ότι δημιουργεί τα προβλήματα και πάντοτε είναι η εύκολη λύση.
Γι’ αυτό, η Κυβέρνηση απλώς φέρνει το νομοθέτημα αυτό για να υπηρετήσει αυτό που προεκλογικά δεσμεύτηκε, αυτό που προεκλογικά διακήρυξε και ακούστηκε καλό στα αυτιά των μαθητών και πιθανά και των οικογενειών τους. Θεώρησε, λοιπόν, ότι αυτό ήταν ελκυστικό και γι’ αυτό έπρεπε στους τέσσερις πρώτους μήνες της θητείας της να υλοποιήσει και να πραγματοποιήσει αυτή τη δέσμευση για να μεγαλώσει και τον κατάλογο των προεκλογικών δεσμεύσεων που υλοποιεί. Ελπίζω, να μην είναι η φιλοδοξία της αυτό να αποτελέσει τη δική της εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Πέρα από την αποσπασματικότητα, εγώ διαπιστώνω και δυο πολύ σημαντικές αντιφάσεις. Πρώτα-πρώτα ακούγαμε τη Νέα Δημοκρατία ως Αντιπολίτευση ότι αυτό που λείπει από τη νέα γενιά, είναι μια γενική παιδεία. Της λείπει η γενική μόρφωση. Και έδινε πολλές φορές έμφαση και στις ανθρωπιστικές επιστήμες αλλά και γενικότερα στη γενική μόρφωση και στην απόκτηση δεξιοτήτων από τα παιδιά. Δυστυχώς, όμως, εδώ επικεντρώνει στο εξεταστικό, η μείωση των μαθημάτων αναγκαστικά οδηγεί στη μεγαλύτερη εξειδίκευση και την απομακρύνει και από αυτό που προεκλογικά ως γενικό σχέδιο και στρατηγική και φιλοσοφία για την παιδεία και την εκπαίδευση διακήρυττε.
Δεν ξέρω πώς στον εθνικό διάλογο –και εδώ είναι η δεύτερη αντίφαση- που έχει δηλώσει που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο θα συμβιβάσει αυτές τις δύο πλευρές που φαίνονται αντιφατικές στην αρχή τους: Από τη μια πλευρά η γενική παιδεία, οι γενικές γνώσεις, η έμφαση στις ανθρωπιστικές σπουδές και από την άλλη πλευρά η εξειδίκευση που έχει ανάγκη η σημερινή παραγωγή και ιδιαίτερα μια οικονομία, όπως είναι η ελληνική, που αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς κυρίως στον τριτογενή και τεταρτογενή τομέα, στον τομέα των υπηρεσιών και των νέων τεχνολογιών και ενσωματώνεται στον ευρωπαϊκό παραγωγικό ιστό.
Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Πρέπει η ελληνική πολιτεία και όλοι μας να συμμετέχουμε σε αυτό το διάλογο, που με μεγάλη προσμονή περιμένουμε. Να αναζητήσουμε το βαθύ διάλογο με την ίδια την κοινωνία, την εκπαιδευτική κοινότητα και το γονεϊκό κίνημα, που είναι ένα πολύ σημαντικό κίνημα και ένας πολύ σημαντικός χώρος. Πρόσφατα η δική μας κυβέρνηση του έδωσε και θεσμική υπόσταση και σημαντική εξουσία και ρόλο ιδιαίτερα για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που πρέπει να την ασκήσει.
Χρειάζεται, λοιπόν, ένας βαθύς και πλατύς διάλογος, για να δώσουμε -αν είναι δυνατόν- μια λύση δεκαετίας ή εικοσαετίας. Το έχει ανάγκη η εκπαίδευση στη χώρα μας. Το έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία, η ελληνική οικονομία και η παραγωγή.
Αυτές, λοιπόν, τις δύο αντιφάσεις η Κυβέρνηση σήμερα τις αναδεικνύει και πρέπει να τις λύσει. Με το διάλογο που θα ανοίξει πρέπει να τις λύσουμε όλοι μαζί και να προσφέρουμε θετικές και γόνιμες παρατηρήσεις και σκέψεις. Ελπίζω μέσα απ’ αυτόν το διάλογο να μην προκύψει ανάγκη να αλλάξει και πάλι το εξεταστικό σύστημα για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Όμως, εάν προκύψει τέτοια ανάγκη, θα ήθελα η Κυβέρνηση να είναι θετική σε μια νέα αλλαγή και να μη στυλώσει τα πόδια στην αλλαγή, που επιχειρεί σήμερα βεβιασμένα, αποσπασματικά και λόγω της προεκλογικής της δέσμευσης.
Θα ήθελα να πω ξανά αυτό που έχουμε πει και τονίζουμε όλοι, ότι δηλαδή η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό χωρίς, βεβαίως, καταχρήσεις, ότι η παιδεία είναι αυτή που θα εκπαιδεύει, θα μορφώνει, θα διαπλάσει δημιουργικούς και παραγωγικούς νέους πολίτες, θα ενισχύει τις δεξιότητες, τις εμπειρίες και τις γνώσεις των νέων, για να μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα και με ισχυρές προϋποθέσεις στον ανταγωνισμό της αγοράς εργασίας, θα προσφέρει στην παραγωγή και στην ανάπτυξη της χώρας και της κοινωνίας.
Φοβάμαι ότι πολλά παραδείγματα από εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και τομές στο παρελθόν δεν τα έχουμε λάβει υπόψη και πάλι κινούμαστε, όπως είπα, με βάση τις ανάγκες της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας. Θα κάνω μόνο μία αναφορά σε κάτι στο οποίο σε τελική ανάλυση όλοι έχουμε συμφωνήσει τα τελευταία χρόνια. Θυμάμαι τη δεκαετία του 1970, όταν ήλθε μέσα και από υποδείξεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η κατεύθυνση να δημιουργηθούν τα ΚΑΤΕΕ. Τα ΚΑΤΕΕ δημιουργήθηκαν αποσπασματικά και πρόχειρα, χωρίς να σχεδιαστούν με βάση τις ανάγκες της ελληνικής παραγωγής, ενώ ήλθαν να καλύψουν τη μεγάλη ανάγκη για μεσαίο στελεχιακό δυναμικό, στην παραγωγή. Έκτοτε όλες οι κυβερνήσεις, αναγκάστηκαν να κάνουν άπειρες μεταρρυθμίσεις οι οποίες συνεχίστηκαν και μέχρι πρόσφατα και είμαι βέβαιος ότι θα συνεχιστούν. Πολλά τμήματα είναι λαμπρά και βγάζουν πράγματι στελέχη που βρίσκουν γρήγορα και εύκολα θέσεις στην αγορά εργασίας, προσφέρουν παραγωγικά και εξασφαλίζουν και το μέλλον τους.
Από την άλλη πλευρά, όμως, υπάρχουν πολλά τμήματα και σχολές που, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα και με αυτό το νομοθέτημα και με άλλα που θα έλθουν θα ψάχνουν τον επαγγελματικό και επιστημονικό τους προσανατολισμό. Αυτό το παράδειγμα, που είναι χαρακτηριστικό και ακραίο, ας μας γίνει μάθημα. Γιατί σήμερα μια αντίστοιχη -θα έλεγα- προσπάθεια πρέπει να κάνουμε όλοι για να εντάξουμε συνολικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα, όλες τις βαθμίδες και όλες τις πλευρές του, στις ανάγκες της κοινωνίας και της παραγωγής.
Θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας πως η Κυβέρνηση και προεκλογικά και στις προγραμματικές της δηλώσεις είπε πως είμαστε πολύ κοντά στο ιρλανδικό θαύμα της ταχύρρυθμης οικονομικής ανάπτυξης. Θα έλεγα ότι και όλες τις άλλες προϋποθέσεις να καλύψει η χώρα μας, δυστυχώς η ελληνική οικονομία θα πρέπει να περιμένει αρκετά χρόνια, για να μπορέσει το εκπαιδευτικό σύστημα να παράγει στελέχη που θα προσφέρουν σ΄ ένα ελληνικό «ιρλανδικό θαύμα». Νομίζω, λοιπόν, πως θα μείνουμε μόνο με το θαύμα της Εθνικής Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και δε θα δούμε άλλα θαύματα τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια.
Χρειάζεται συστηματική δουλειά και διάλογος από όλους μας, για να έρθουν σταδιακά και τα μεγάλα αποτελέσματα που ίσως μοιάζουν στο βάθος του χρόνου ως μικρά ή μεγάλα θαύματα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Με τον κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, Δ΄ Αντιπρόεδρο της Βουλής, που έχει το λόγο, εξαντλείται ο κατάλογος των ομιλητών.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω με δύο-τρία λόγια, σε ό,τι αφορά την ίδρυση των νέων τμημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ, για αποκατάσταση της αλήθειας πάνω απ’ όλα. Δεν εγκαλείσθε εδώ, κύριοι Υφυπουργοί της Κυβέρνησης, γιατί φέρνετε αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, αλλά υπογραμμίστηκε από πολλούς συναδέλφους ότι θα μπορούσαν αυτά τα τμήματα και τυπικά να είχαν ιδρυθεί και στα ΤΕΙ και στα πανεπιστήμια διά προεδρικού διατάγματος. Αυτή είναι και η επισήμανση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής.
Θα θυμίσω ότι η απόφαση για την ίδρυση όλων αυτών των τμημάτων στα ΤΕΙ, από το Τμήμα Πληροφορικής και Τεχνολογίας υπολογιστών στο παράρτημα Καστοριάς, στο ΤΕΙ δυτικής Μακεδονίας, μέχρι το Τμήμα Κινηματογράφου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κλπ., όλα αυτά είχαν αποφασιστεί πέρσι τέλος Αυγούστου κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της προηγούμενης κυβέρνησης που αποφάσιζε την επόμενη διεύρυνση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τη διεύρυνση της προσφοράς ευκαιριών με τη δημιουργία και νέων τμημάτων για τη νέα γενιά της πατρίδας μας, των νέων. Περισσότερων, θα έλεγα, ευκαιριών για τριτοβάθμια εκπαίδευση στα ΤΕΙ και στα πανεπιστήμια της χώρας μας. Ακολούθησαν μετά δύο υπουργικές αποφάσεις: Η μία που περιελάμβανε στο μηχανογραφικό τα τμήματα αυτά, γιατί θα έπρεπε οι μαθητές της Γ΄ λυκείου να έχουν τη δυνατότητα έγκαιρα να τα δηλώσουν, όπως και έγινε και η άλλη απόφαση που έλεγε από ποιες κατευθύνσεις θα υπάρχει η προσβασιμότητα προς τα τμήματα αυτών των ΤΕΙ και των πανεπιστημίων. Το δε προεδρικό διάταγμα της τυπικής ίδρυσης –το ξαναθυμίζω- είχε καταρτιστεί, συμπεριελάμβανε όλα αυτά που συμπεριλαμβάνετε τώρα εσείς σ’ αυτό το νομοσχέδιο και τον τρόπο χρηματοδότησης, λειτουργίας, στελέχωσης κλπ., των πανεπιστημιακών τμημάτων και των ΤΕΙ. Αυτό το προεδρικό διάταγμα είχε συλλέξει υπογραφές, μεσολάβησαν οι εκλογές και το μόνο που είχατε να κάνετε είναι να ξαναϋπογράψετε, αφού είχε αλλάξει η Κυβέρνηση, είχαν αλλάξει οι Υπουργοί. Αυτό συμβαίνει όταν γίνεται και ανασχηματισμός μέσα στην ίδια κυβέρνηση, όταν πριν από την τελική υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έκδοση – δημοσίευση του προεδρικού διατάγματος μεσολαβεί αλλαγή του υπογράψαντος Υπουργού και τότε ακολουθείται η διαδικασία της επανυπογραφής από τον καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργό. Θα μπορούσατε να το έχετε κάνει.
Δεν είναι αλήθεια αυτό που είπε η κ. Γιαννάκου ότι αυτό το προεδρικό διάταγμα θα χρειαζόταν έξι μήνες για να εκδοθεί. Άγνοια δηλώνει αυτή η αναφορά της κυρίας Υπουργού, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι αυτού του είδους τα διατάγματα δεν χρειάζονται περισσότερο διάστημα από δύο ή τρεις μήνες από τη στιγμή που θα σταλούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας μέχρι και τη στιγμή που θα δημοσιευτούν. Και αυτός ήταν ο προγραμματισμός από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Τον περασμένο Φεβρουάριο ήταν έτοιμο το προεδρικό διάταγμα με τις υπογραφές για να εκδοθεί, να ολοκληρωθεί η διαδικασία μέσα στο επόμενο δίμηνο, τρίμηνο.
Είναι γνωστό, κύριοι Υφυπουργοί, ότι αμφιταλαντευτήκατε επί δίμηνο τουλάχιστον στο Υπουργείο Παιδείας, αν θα ξαναϋπογράψετε το προεδρικό διάταγμα ή αν θα ακολουθούσατε την άλλη οδό, που τελικά ακολουθήσατε, φέρνοντας τις ρυθμίσεις αυτές στο παρόν σχέδιο νόμου. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θεωρώ ότι είναι άκρως αλαζονική η δήλωση της κ. Γιαννάκου, όταν εγένετο η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου την περασμένη εβδομάδα, που είπε, απευθυνόμενη σε μας τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ: «Τι θέλατε, κύριοι; Να αφήσουμε σε εκκρεμότητα όλα αυτά, για να σας εκθέσουμε σε όλη την Ελλάδα;» Τι λέτε, κύριοι συνάδελφοι; Αυτή είναι η αντίληψη της νέας Κυβέρνησης περί συνέχειας της πολιτείας; Δηλαδή έπαιξε στο μυαλό της ηγεσίας του Υπουργείου του να μην έρθει ούτε προεδρικό διάταγμα ούτε νομοθετική ρύθμιση εδώ σε ό,τι αφορά την τυπική ίδρυση των τμημάτων αυτών; Δείτε το στα Πρακτικά. Αυτά είναι φαινόμενα αλαζονείας, όταν γίνονται αυτού του είδους οι δηλώσεις.
Έρχομαι σε ένα άλλο θέμα, που αφορά το διορισμό των πολυτέκνων εκπαιδευτικών. Αν καταλαβαίνω καλά η φιλοσοφία της διάταξης του άρθρου 6 είναι του να στηρίξετε επαγγελματικά διά του διορισμού, πέραν από την επετηρίδα, πέρα από το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, τους πολυτέκνους εκπαιδευτικούς. Αυτή είναι η φιλοσοφία. Κάνετε, όμως, λάθος, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με την παιδεία. Αν θέλετε να στηρίξετε την οικογένεια των πολυτέκνων, ας περνούσατε μία άλλη διάταξη ότι ο πολύτεκνος που έχει αυτό τον αριθμό των παιδιών κλπ., μπορεί σε άλλες διαδικασίες στη Δημόσια Διοίκηση να διορίζεται.
Γιατί εάν ο Έλληνας πολίτης στην εφορία καταθέτει τους φόρους του ή το περίσσευμά του στις τράπεζες, στην εκπαίδευση παραδίδουμε όλοι οι Έλληνες πολίτες τα παιδιά μας. Παραδίδουν οι Έλληνες πολίτες στους εκπαιδευτικούς τα παιδιά τους. Τι θα πει «εκτός ΑΣΕΠ, εκτός πάσης διαδικασίας»; Σημαίνει ότι ένας πολύτεκνος που έχει το σχετικό πτυχίο είναι και απόλυτα κατάλληλος για να διδάξει; Εάν –επαναλαμβάνω- η φιλοσοφία και ο σκοπός της διάταξης είναι να στηριχθούν οικονομικά οι οικογένειες των πολυτέκνων, υπάρχουν άλλες διαδικασίες και για προσλήψεις στο δημόσιο για να παρέχουν τις γνώσεις τους, εφόσον βέβαια έχουν τα απαραίτητα προσόντα.
Όμως –επαναλαμβάνω- η φιλοσοφία αυτής της διατύπωσης, έτσι όπως διατυπώνεται εδώ, δεν με βρίσκει σύμφωνο: Εκτός κάθε διαδικασίας, πέραν κάθε διαγωνισμού, πέραν οποιασδήποτε δοκιμασίας, πέραν οποιασδήποτε απόδειξης της καταλληλότητας. Είναι λαϊκισμός αυτό που κάνετε, δεν είναι ένα μέτρο που στοχεύει και αποσκοπεί και θα επιτύχει την αναβάθμιση της λειτουργίας της εκπαίδευσης.
Έρχομαι σ΄ ένα άλλο θέμα, το έθιξε κ. Σχοιναράκη. Αυτές τις μέρες είδαμε να υπάρχει μια μεγάλη αναταραχή στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, γιατί υπήρξαν επανειλημμένα δημοσιεύματα ότι στα ιδιωτικά σχολεία το Υπουργείο Παιδείας θα επιτρέπει στη θέση των διδασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να προσλαμβάνουν οι σχολάρχες –δηλαδή οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων- εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Και υπήρξε τεράστια -και δικαιολογημένα- αντίδραση.
Είδαμε μετά από αυτό δημοσιεύματα στις εφημερίδες, τα οποία έλεγαν ότι δεν υπήρξε τέτοια απόφαση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Μάλιστα διάβασα κάπου ότι ήταν μια απλή πρόταση που είχε κάνει ο γενικός γραμματέας σ΄ ένα διάλογο που εγένετο ίσως με τους σχολάρχες. Τώρα, πριν από λίγο, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει απόφαση που φέρει την υπογραφή της Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 26 Ιουνίου που λέει πολύ συγκεκριμένα στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων περί τίνος πρόκειται και τι μπορούν να κάνουν. Χρωστάτε μια απάντηση και επ’ αυτού, ποια είναι η θέση σας.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το θέμα των εξετάσεων –και με αυτό θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε- από τη μια μεριά σας ακούμε να ανακοινώνετε συνεχώς –και το είπατε και στη συζήτηση επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου- ότι από το φθινόπωρο θα ξεκινήσει ο διάλογος για την παιδεία. Και στο διάλογο αυτό σαφώς θα πρέπει να καταθέσουμε όλοι τις απόψεις μας, τον προβληματισμό μας. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όχι μόνο τα πολιτικά κόμματα, αλλά να καταθέσουν την άποψή τους και οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, τα ίδια τα παιδιά - η νέα γενιά- ο επιστημονικός κόσμος της χώρας, ο κόσμος της παραγωγής για τα πολύ μεγάλα θέματα, όπως είναι τα θέματα της παιδείας.
Όμως, ένα από αυτά τα σημαντικά θέματα της παιδείας είναι σαφώς και ο τρόπος πρόσβασης από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ερωτώ, λοιπόν, το εξής, που είχα ερωτήσει και προχθές και απάντηση δεν πήρα: Θα αποτελέσει και το σύστημα, δηλαδή ο τρόπος πρόσβασης από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αντικείμενο του διαλόγου ναι ή όχι, κύριοι Υφυπουργοί;
Εάν αποτελέσει αντικείμενο και αυτό το θέμα του πώς δηλαδή τα παιδιά μετά το λύκειο θα εισάγονται στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, τότε εσείς γιατί έρχεστε και προκαταλαμβάνετε εδώ λέγοντας ότι καταργούνται οι εξετάσεις της Β΄ λυκείου και ότι από το έτος 2006 –δηλαδή, μετά δύο χρόνια από σήμερα- μειώνονται και τα μαθήματα από εννέα ή δέκα –κατά περίπτωση- σε έξι εξεταζόμενα μαθήματα της Γ΄ λυκείου;
Εάν, λοιπόν, όπως πρέπει να είναι –υποθέτω- αντικείμενο διαλόγου και η σχέση του λυκείου με την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η πρόσβαση από το λύκειο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κλπ., τότε γιατί φέρνετε εδώ αυτή τη ρύθμιση; Γιατί τότε προκαταλαμβάνετε το διάλογο. Κατ’ επίφαση, λοιπόν, θα γίνεται διάλογος σε ορισμένα τόσο σημαντικά θέματα;
Εάν δεν αποτελέσει -κατά την άποψή σας- αντικείμενο του διαλόγου αυτό το θέμα, δηλαδή αν βγει εντελώς απέξω -αφού ήδη αποφασίζετε εδώ έχοντες την πλειοψηφία για τον αριθμό των μαθημάτων- τότε αποδεικνύεται η υποκρισία και η προχειρότητα των λύσεών σας. Τι θα πει «αυτά λέει το προεκλογικό μας πρόγραμμα ως Νέα Δημοκρατία», όπως κάθε τόσο μας λέτε εδώ;
Αυτό το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας που τώρα έρχεται και αποτυπώνεται εδώ σε ό,τι αφορά την κατάργηση των εξετάσεων της Β΄ λυκείου και τη μείωση των μαθημάτων στα έξι μαθήματα μπορείτε να μου πείτε σε ποιες επιστημονικές έρευνες, μελέτες, σε ποια συμπεράσματα στηρίζεται; Μπορείτε να μου πείτε εάν έχει υπάρξει από την πλευρά του Κέντρου Εκπαιδευτικών Ερευνών συγκεκριμένη εισήγηση, μελέτη κλπ. που σας λέει ότι πρέπει να μειωθούν τα μαθήματα σε έξι; Και γιατί σ΄ έξι και όχι σε πέντε ή επτά για παράδειγμα;
Επίσης, ποια μαθήματα θα πρέπει να είναι αυτά που θα μειωθούν; Έρχεστε εδώ με μια αριθμητική μόνο μείωση και λέτε ότι αντί των εννέα ή των δέκα, θα είναι έξι μαθήματα. Πού το στηρίζετε αυτό; Για την παιδεία συζητάμε, για ένα από τα σημαντικότερα θέματα της παιδείας συζητάμε αυτή τη στιγμή. Πού στηριχθήκατε; Σε ποιο επιστημονικό πόρισμα; Ποιου ινστιτούτου; Ποιου οργανισμού; Δε μας λέτε!
Σε ό,τι αφορά τις εξετάσεις της Β΄ λυκείου λέτε ότι καταργούνται από την επόμενη σχολική χρονιά. Σε ποιο πόρισμα στηριχθήκατε; Υπάρχει μια έρευνα, όταν όλοι γνωρίζουν ότι οι εξετάσεις αυτές λειτουργούν υπέρ του μαθητή, όπως είπαμε, γιατί ο βαθμός στη Β΄ λυκείου υπολογίζεται μόνο εφόσον είναι καλύτερος απ’ αυτόν που παίρνει ο μαθητής στη Γ΄ λυκείου. Κάνατε ακόμη και μια σφυγμομέτρηση –ας το πούμε- έστω με επιστημονική επίφαση μεταξύ των νέων που κάνουν χρήση όλων αυτών των ρυθμίσεων που εμείς εδώ ψηφίζουμε, για να σας πουν αν είναι χρήσιμες ή όχι, όπως ισχύουν σήμερα, οι εξετάσεις στη Β΄ λυκείου; Σε καμιά επιστημονικότητα δεν στηρίζονται αυτές οι αποφάσεις που παίρνετε και τις επικυρώνετε εδώ με την πλειοψηφία που έχετε αυτή τη στιγμή στη Βουλή. Γι’ αυτό σας είπα –και, δυστυχώς, επειδή δεν παίρνω καμιά απάντηση επ’ αυτών των θεμάτων- ότι αυτό το πρώτο νομοσχέδιο που φέρνει το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, το πρώτο νομοσχέδιο που φέρνει η νέα Κυβέρνηση είναι νομοσχέδιο επιπόλαιο και δεν είναι καθόλου απαλλαγμένο από έντονες δόσεις λαϊκισμού.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δράττομαι της ευκαιρίας να επισημάνω ότι οι παρατηρήσεις και κυρίως οι προτάσεις των Βουλευτών, όλων των παρατάξεων που δεν μπορούν να ενταχθούν εκ των πραγμάτων στις εκάστοτε υπό συζήτηση διατάξεις των σχεδίων νόμων, μπορούν να αποτελέσουν ένα σπουδαίο υλικό για μελλοντικές ρυθμίσεις και άσκηση μιας παραγωγικότερης πολιτικής. Είναι σύνηθες το φαινόμενο να αγνοούνται οι Βουλευτές και αυτό, επειδή το γνωρίζουν ορισμένοι παράγοντες, τους παρακάμπτουν και έτσι πιστεύω ότι υποβαθμίζεται το έργο των μελών της Εθνικής Αντιπροσωπείας.
Υποχρέωση και καθήκον όλων μας ανεξαρτήτως παρατάξεως είναι να αντιμετωπίσουμε αυτή την αρρυθμία και να αναβαθμίσουμε την άσκηση των καθηκόντων των Βουλευτών.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Σπύρος Ταλιαδούρος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε δυο θέματα απ’ αυτά που ετέθησαν από τους συναδέλφους. Το ένα είναι για τα νέα τμήματα και το δεύτερο για το ΔΙΚΑΤΣΑ.
Σε ό,τι αφορά τα νέα τμήματα, τα οποία ιδρύονται με το παρόν σχέδιο νόμου, θα ήθελα να επαναλάβω ότι ακριβώς τα ιδρύουμε, γιατί πιστεύουμε στη συνέχεια του κράτους. Τα τμήματα αυτά, θα έπρεπε να είχαν ιδρυθεί με το προεδρικό διάταγμα το αργότερο τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριου του φετινού έτους, του 2004 και μετά να ενταχθούν στο μηχανογραφικό, ούτως ώστε να είναι απολύτως έτοιμα τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά. Δυστυχώς τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο ξεκίνησε η διαδικασία των προεδρικών διαταγμάτων από την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί. Εμείς επιλέξαμε τη διαδικασία του νόμου που είναι ακριβώς η ίδια από πλευράς ουσίας με τα προεδρικά διατάγματα για να συντομεύσουμε κατά το δυνατόν τη διαδικασία αυτήν και να μην καθυστερήσουμε, διότι ένα προεδρικό διάταγμα μπορεί κατά την επεξεργασία του στο Συμβούλιο Επικρατείας να κάνει και έξι μήνες. Και πράγματι αυτό συμβαίνει και το ξέρουμε αυτό.
Άρα επιχειρήσαμε διά του νόμου να θεραπεύσουμε την καθυστέρηση που υπήρξε από την προηγούμενη κυβέρνηση στην ίδρυση των νέων τμημάτων. Επιλέξαμε να ιδρύσουμε τα τμήματα όπου υπήρχε η σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου και της γενικής συνέλευσης του ΤΕΙ. Γι’ αυτό το λόγο, δεν προχωρήσαμε στην ίδρυση του Τμήματος στη Λάρισα όπου υπήρχε η ομόφωνη αντίθετη απόφαση της Συγκλήτου. Σεβόμενοι την αυτονομία των πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων δεν προχωρήσαμε σε αυτήν την ίδρυση του τμήματος στη Λάρισα. Όμως έχουμε έρθει σε συνεννόηση με το πανεπιστήμιο για να ιδρυθεί ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα με το ίδιο αντικείμενο.
Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να σημειώσω ότι φέτος στις 31 Αυγούστου λήγει η χρηματοδότηση από το ΕΠΕΑΕΚ ογδόντα τεσσάρων τμημάτων που ιδρύθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη στον προϋπολογισμό για τη χρηματοδότηση αυτών των τμημάτων. Και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για τη λειτουργία τους, εάν δεν εξευρεθούν πρόσθετοι πόροι, οι οποίοι δεν υπάρχουν και δεν υπάρχει ουδεμία πρόβλεψη στον προϋπολογισμό. Αυτό είναι τουλάχιστον ένα στοιχείο που δεν δείχνει τον προσήκοντα σεβασμό στην προσέγγιση της ίδρυσης νέων πανεπιστημιακών τμημάτων.
Σε ό,τι αφορά τις πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις που ακούστηκαν εδώ για μελλοντικές ιδρύσεις και από τον Πρόεδρο κ. Σούρλα και από τον κ. Βεργίνη, αλλά και από άλλους συναδέλφους, θα ήθελα να πω ότι όλες αυτές θα μελετηθούν εν όψει του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και του Γ΄ ΕΠΕΑΕΚ, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
Μέλημα της Κυβέρνησης σήμερα είναι η εμβάθυνση αυτών των τμημάτων που λειτουργούν, ώστε να λειτουργήσουν σωστά, να εξευρεθούν οι πόροι, να μπορέσουν τα τμήματα τα οποία λειτουργούν σε όλη την ελληνική περιφέρεια –και πολλά απ’ αυτά είναι διάσπαρτα, ένα τμήμα σε κάθε πόλη- να λειτουργήσουν σωστά, ώστε οι πτυχιούχοι τους να μπορούν να έχουν αύριο δουλειά και βεβαίως να πάρουν και την καλύτερη ποιότητα εκπαίδευσης.
Σε ό,τι αφορά στο ΔΙΚΑΤΣΑ, θα ήθελα να πω ότι το ΔΙΚΑΤΣΑ είναι ένα τεράστιο πρόβλημα και το γνωρίζουμε όλοι μας. Σήμερα, επεξεργαζόμαστε ένα σχέδιο νόμου για την αντικατάσταση του ΔΙΚΑΤΣΑ, για την αλλαγή της μορφής του και της λειτουργίας του. Πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να φέρουμε εδώ στην Εθνική Αντιπροσωπεία ένα πλήρες σχέδιο, για να ανταποκρίνεται το ΔΙΚΑΤΣΑ και στα σύγχρονα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο Εσωτερικών και έχει υπογραφεί από τον κ. Παυλόπουλο η πρόσληψη προσωπικού για το ΔΙΚΑΤΣΑ, για να αντιμετωπίσουμε ακριβώς αυτή την αδυναμία από την έλλειψη προσωπικού. Και αποσπάσεις θα γίνουν και στο ΔΙΚΑΤΣΑ, για να μπορέσει να λειτουργήσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Συνεπώς και σ’ αυτά τα δύο θέματα –νέα τμήματα και ΔΙΚΑΤΣΑ- προχωρούμε με προσοχή και σοβαρότητα που αρμόζει στους δύο αυτούς θεσμούς της πολιτείας μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Ταλιαδούρο για το σύντομο της ομιλίας του.
Το λόγο έχει τώρα ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Γεώργιος Καλός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να δώσω συγκεκριμένες απαντήσεις σε κάθε έναν από τους ομιλητές γιατί έχω κρατήσει, όπως είχα υποχρέωση στο κάτω-κάτω, αρκετές σημειώσεις για το πώς ετέθησαν τα ερωτήματα από κάθε ομιλητή και για τα επιχειρήματα του καθενός.
Δυστυχώς, όμως, ο χρόνος δεν θα έφτανε, κύριε Πρόεδρε. Γι’ αυτό, να μου επιτρέψετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να απαντήσω όσο μπορώ πιο συνοπτικά και ομαδοποιώντας αυτά τα θέματα, ώστε και οι απαντήσεις να δοθούν όσο το δυνατόν εναργέστερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα δοθεί επαρκής χρόνος, κύριε Υφυπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ωραία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτα απ' όλα θα ήθελα να δούμε δύο ρυθμίσεις, οι οποίες αναφέρονται και μπαίνουν σε ερωτήματα πολλών συναδέλφων. Οι ερωτήσεις και τα θέματα που αφορούν αντιστοίχως είναι οι εξής: Πρώτα απ’ όλα, η ρύθμιση για τους πολυτέκνους. Είναι νωπές ακόμα σ' αυτήν την Αίθουσα –ίσως όχι των πρώτων ομιλητών, αλλά των τελευταίων αγορητών- οι ατάκες για το πώς εμείς κάνουμε ή ασκούμε κοινωνική πολιτική εις βάρος της εκπαιδευτικής πολιτικής. Κάπως έτσι.
Σας λέω, λοιπόν, ότι κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο γίνεται. Είναι δυνατόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αγνοούμε στα πλαίσια της καθαρής εκπαιδευτικής ανάγκης και πολιτικής ότι ένας πολύτεκνος με τρία, με τέσσερα, με πέντε παιδιά, δεν μπορεί πρώτα απ' όλα να τρέξει σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας για να «γράψει» προϋπηρεσία ως αναπληρωτής, για να χρησιμοποιήσει αυτό το δρόμο και να έχει μία τύχη μονίμου διορισμού; Δεν μπορεί να το κάνει. Δεν μπορεί να το κάνει τουλάχιστον τόσο εύκολα, όσο το κάνει κάποιος, που δεν έχει πολλά παιδιά ή που δεν έχει καθόλου παιδιά.
Εάν, λοιπόν, αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος, δύσβατος για έναν πολύτεκνο, για να δούμε το άλλο. Μπορεί ο πολύτεκνος να αφιερώσει το δικό του χρόνο και τις δικές του δυνάμεις το ίδιο εύκολα με έναν που δεν είναι πολύτεκνος για να διαβάσει και να δώσει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, για να έχει τύχη σε μόνιμο διορισμό; Μπορεί να συμμετάσχει σ' ένα, σε δύο ή σε τρεις διαδοχικούς διαγωνισμούς, ώστε να πετύχει εκείνο που θα είναι το ποθητό γι' αυτόν; Φυσικά και δεν μπορεί.
Επομένως, αφού αυτά δεν μπορεί εύκολα να τα κάνει ένας πολύτεκνος, γιατί να μην έχει την ευεργετική διάταξη; Εκτός αν τους θεωρείτε όλους ανίκανους για να μπορέσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως καθηγητές και δάσκαλοι στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντίστοιχα, πράγμα το οποίο πιστεύω ότι κανείς σ' αυτήν την Αίθουσα δεν θα το σημείωνε.
Για να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, πρώτον αυτό, δεν βάζουμε την κοινωνική πολιτική και τις ρυθμίσεις αυτές να γίνουν πράξη εις βάρος της εκπαιδευτικής μας πολιτικής, αλλά με προσοχή ερχόμαστε να δώσουμε τη δυνατότητα σε κάθε πολύτεκνο, που αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του για να γίνει σπουδάζοντας δάσκαλος ή καθηγητής, αφού ούτως ή άλλως είναι πολύτεκνος, να μπορέσει να προσεγγίσει την εκπαίδευση, να διοριστεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του και να έχει και μια εργασιακή τύχη, που αλλιώτικα δεν μπορεί να την έχει.
Δεύτερον, η ρύθμιση για τα δυσπρόσιτα είδα ότι απασχολεί πολλούς συναδέλφους. Πού εμείς καταργήσαμε εκείνο που είχε πει στην ανάγκη συνέχειας για την πολιτεία, όπως είπατε στο επιχείρημά σας; Πού καταργήσαμε ένα μεγάλο ατού που είχαν όσοι υπηρετούσαν ή επέλεξαν να υπηρετήσουν στα δυσπρόσιτα; Δεν το καταργήσαμε. Εξακολουθούν να έχουν τη διπλή μοριοδότηση, με το ίδιο θεσμικό πλαίσιο που τους είχε δοθεί μέχρι σήμερα, για να εγγράφονται στον πίνακα των αναπληρωτών και από κει να προχωρούν.
Εμείς κάναμε σημαντικότατες συζητήσεις και είναι οι άνθρωποι στα θεωρεία και μας ακούν σήμερα. Το είπαμε και στη συζήτηση επί της αρχής, το είπαμε και στην επιτροπή, για να μη λέτε ότι δεν αγγίξαμε το ερώτημα και δεν απαντήσαμε. Αναφέρομαι στη ρύθμιση για το τριαντάμηνο, δηλαδή στη ρύθμιση για την ad hoc απορρόφηση από τους τριάντα μήνες προϋπηρεσίας και πάνω των τεσσάρων χιλιάδων περίπου αναπληρωτών, ώστε να υπάρξει αποσυμφόρηση στον πίνακα και να μπορέσουμε με το 60%-40% με ρυθμούς πλέον γρήγορους και αποτελεσματικούς να απορροφήσουμε και τους υπολοίπους, ώστε κύριε Χουρμουζιάδη, να πάψουν να υπάρχουν όμηροι στην εκπαίδευση, κάτι που δεν το έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. Και όχι μόνο δεν το έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά αρνήθηκαν να το κάνουν πάρα πολλές φορές, όταν εμείς το φέρναμε με συγκεκριμένες προτάσεις νόμων τις τελευταίες Πέμπτες κάθε μηνός. Αν θυμάμαι καλά το φέραμε έξι ή επτά φορές και όλες το απέρριψαν.
Αυτό είναι και μια απάντηση στην ήσσονα Αντιπολίτευση, γιατί πρέπει να θυμηθούμε και το παρελθόν και να δούμε και να κρίνουμε, με βάση τα δεδομένα αυτής της διάταξης, στην οποία είχαμε το θάρρος να προχωρήσουμε -μετά από καθαρή συζήτηση με τον Πανελλήνιο Σύλλογο των Αναπληρωτών και των ανθρώπων, οι οποίοι είχαν κάθε συμφέρον να ζητούν μια τέτοια ρύθμιση- γιατί είδαμε ότι το τριαντάμηνο και πάνω, αν είχε και εδώ «καπέλωμα», επιτρέψτε μου να πω, κάποιων από δυσπρόσιτα, με διπλές προϋπηρεσίες κλπ. δεν θα λειτουργούσε κατά τρόπο ομαλό.
Γι' αυτό είπαμε ειδικά γι' αυτήν τη ρύθμιση της δεξαμενής των εχόντων προϋπηρεσία από τριάντα μήνες και πάνω, να πάμε με απλή, καθαρή, κρυστάλλινη και κοινά παραδεκτή προϋπηρεσία, με βάση αυτή τη σειρά να απορροφηθούν όσοι είναι πάνω από τριάντα μήνες στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Δηλαδή εδώ δεν υπολογίζουμε το διπλάσιο αριθμό μορίων που έχουν κατακτήσει όσοι δουλεύουν στα δυσπρόσιτα, αλλά δεν τους αφαιρέσαμε δικαίωμα. Πάντως το κάναμε –θα πρέπει να το ξέρετε- μετά από πάρα πολύ αναλυτικό και ενδελεχή διάλογο με όλους τους ενδιαφερόμενους. Και καταλήξαμε σ' αυτό, όχι γιατί εμείς το θέλαμε έτσι, αλλά γιατί προκρίναμε ότι ήταν σωστή η άποψη των ενδιαφερομένων.
Πάμε, λοιπόν, τώρα στο εξεταστικό, το οποίο και αυτό διέτρεξε σ' αυτήν την Αίθουσα όλες τις εισηγήσεις και όλες τις ερωτήσεις των περισσοτέρων από τους αγορητές απόψε.
Πρώτα απ' όλα, ας αφήσουμε, κύριοι τους νομικισμούς, όλα αυτά τα δολιχοδρομικά σχήματα του «ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις», γιατί ακούστηκαν αυτά εδώ. Δηλαδή, αν μας απαντήσετε ότι το εξεταστικό δεν είναι για σας μείζον, άρα δεν το βάζετε στον εθνικό διάλογο, τότε είστε ασυνεπείς, γιατί λέγατε αυτά προεκλογικά κλπ.. Αν όμως το θεωρήσετε μείζον, γιατί δεν το βάλατε; Πάλι είστε ασυνεπείς, γιατί κάνατε τη ρύθμιση και δεν περιμένατε να κάνετε πρώτα το διάλογο και μετά να φέρετε τη ρύθμιση.
Να απαντήσω από το δεύτερο προς το πρώτο, παρ’ ότι σας είπα ότι το απομυθοποιώ ως νομικισμό, επιτρέψτε μου να πω. Ακούστε, λοιπόν. Πρώτα-πρώτα για μας δεν είναι μείζον πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος το εξεταστικό και μάλιστα είμαστε συνεπείς σ' αυτό, γιατί επί οκτώ ολόκληρα χρόνια, τα τελευταία τουλάχιστον οκτώ ολόκληρα χρόνια, εμείς φωνάζαμε ότι δεν πρέπει όλες οι μεταρρυθμίσεις να ασχολούνται μόνο μ’ αυτό το θέμα.
Γιατί; Γιατί ήρθατε, επί Αρσένη, φτιάξατε ένα εξεταστικοκεντρικό σύστημα, φορτώσατε στην πλάτη των μαθητών φορτία δυσβάσταχτα, όπως λέει και το Ευαγγέλιο, και τώρα έρχεσθε και διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας, λέγοντας ότι τάχα αυτό το σύστημα που σας προτείνουμε, δεν είναι ολοκληρωμένο και πρέπει να το πάμε στον εθνικό διάλογο.
Πρώτον γιατί τώρα είναι για εσάς μείζον θέμα ο διάλογος, όταν τότε τον απορρίπτατε;
Δεύτερον γιατί δεν δέχεσθε τη συνέπεια ενός κόμματος, το οποίο σας παρακολούθησε επί οκτώ χρόνια σε όλα τα ράβε-ξήλωνε που κάνατε, ενώ ταυτόχρονα όλα αυτά τα οκτώ χρόνια γινόταν δέκτης αντιδράσεων της κοινωνίας; Να, που στηρίζουμε, κύριε Πετσάλνικε και αγαπητοί συνάδελφοι, αυτήν την επιλογή μας να καταργήσουμε τις εξετάσεις της Β΄ Λυκείου.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω που στηρίζετε την απόφασή σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Στο διάλογο που έγινε μεταξύ των κομμάτων και των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας, οι πάντες σας έλεγαν ότι πρέπει να καταργηθούν οι εξετάσεις της Β΄ λυκείου. Απόδειξη ότι οι μεταγενέστεροι από εσάς Υπουργοί ήρθαν και έκοψαν το σύστημα Αρσένη, το έκαναν να φυλλορροήσει και να μην υπάρχει τίποτα απ’ αυτό σήμερα. Αυτό το έκαναν χωρίς διάλογο.
Δεύτερον σ' όλες αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και η κοινωνία σας είπαν ότι το σύστημα δεν μπορεί να πάει παρακάτω, τα παιδιά χάνουν την ποιότητα των σπουδών τους στο λύκειο, γεμίζουν άγχος, δεν αποδίδουν και στο κάτω-κάτω η τιμή των σπουδών, δηλαδή, η τιμή της ποιότητας που είναι αναγκαία να εγκαθιδρύεται πριν από κάθε εκπαιδευτικό σύστημα και πρέπει να είναι μέριμνα κάθε κυβέρνησης, έχει πάει προ πολλού περίπατο με ένα τέτοιο εξεταστικό σύστημα.
Ήρθαμε, λοιπόν, και καταργήσαμε τις εξετάσεις της Β΄ λυκείου, όπως το υποσχεθήκαμε. Επειδή, όμως, η κοινωνία αγκάλιασε αυτό το μέτρο, σήμερα έρχεσθε και φωνάζετε, λέγοντας ότι το κάνουμε για λόγους ψηφοθηρικούς. Ίσως, δεν έχετε καταλάβει ότι τέλειωσαν οι εκλογές. Αυτό είναι το πρώτο.
Δεύτερον θέλω να σημειώσω τη συνέπεια για την οποία μας κρίνει η κοινωνία. Εμείς δείξαμε τη συνέπεια του να θεσμοθετούμε από τους πρώτους μήνες της θητείας μας εκείνα που υποσχεθήκαμε και για τα οποία είμαστε βέβαιοι ότι είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας. Γιατί; Γιατί διδαχθήκαμε, καθήμενοι στα έδρανα της Αντιπολίτευσης, από τα δικά σας λάθη.
Επί οκτώ ολόκληρα χρόνια, λοιπόν, είδαμε ότι θα πρέπει να καταλήξουμε σε εξετάσεις στη Γ΄ λυκείου, γιατί αυτό είναι το άριστο μεταξύ των υπαρχόντων συστημάτων. Πώς, όμως; Ασφαλώς, δεν γυρίζουμε στις δέσμες και γι' αυτό λέμε έξι μαθήματα.
Κύριε Χουρμουζιάδη, επειδή με ρωτήσατε ειδικώς για αυτό το θέμα, εμείς μιλούμε για έξι μαθήματα και δεν παίζουμε την κολοκυθιά. Είναι τέσσερα τα μαθήματα της κατεύθυνσης, τα οποία κανείς δεν αμφισβητεί ότι πρέπει να υπάρχουν, και δύο μαθήματα της γενικής παιδείας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ποια, όμως;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Το ποια θα είναι αυτά τα μαθήματα θα το πει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Στη συνέχεια θα γίνει διάλογος και θα αποφασίσουμε κατά τρόπο άριστο για το ποια από τα μαθήματα γενικής παιδείας θα έρθουν να συμπληρώσουν τα τέσσερα της κατεύθυνσης, ώστε κατεύθυνση και γενική παιδεία να μην σας δίνουν το δικαίωμα να λέτε ότι γυρίσαμε σε δέσμες και δεύτερον να κάνει ευέλικτο και εξορθολογισμένο το σύστημα των εξετάσεων, στο οποίο εμείς καταλήγουμε. Αυτή είναι η απάντηση που σας δίνω.
Άκουσα την κ. Ράπτη με μεγάλη προσοχή στα όσα είπε περί ΟΑΕΔ. Πρέπει να σας πω ότι αυτές οι σχολές του ΟΑΕΔ δεν ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Μα, το είπα και εγώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας απαντώ, λοιπόν, ότι και αυτές οι σχολές πρέπει να έχουν την τύχη τους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Όλοι μας συμφωνούμε σ' αυτό το σημείο. Όντως οι σχολές του ΟΑΕΔ λένε ότι προσφέρουν κατάρτιση, αλλά σ' ένα Τεχνικό και Επαγγελματικό Λύκειο που θα πάμε τώρα με το μετασχηματισμό που έχουμε υποσχεθεί με το πρόγραμμά μας και που θα υλοποιήσουμε σιγά-σιγά με ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν. Δηλαδή θα πρέπει να ξεκαθαρίσει η κατάρτιση από την εκπαίδευση. Η μεν κατάρτιση θα πρέπει να ανήκει στον ΟΑΕΔ και η εκπαίδευση να έρθει στο Υπουργείο Παιδείας. Όταν θα έρθει, με το νέο θεσμικό πλαίσιο, σε επίπεδο λυκειακών σπουδών αναβαθμισμένη, τότε θα δούμε τα προβλήματα όλων αυτών των ειδικοτήτων που στο κάτω-κάτω δεν τις αδικήσαμε.
Εμείς δεχθήκαμε και τους ΔΕ και τους ΤΕ και τους είπαμε ότι θα ρυθμίσουμε όχι μόνο τα της αναπλήρωσής τους ή τα της απορρόφησης στο 40%, 60% ή σε όσους έχουν το τριαντάμηνο, αλλά και τα υπόλοιπα προβλήματα που έχουν με την ανάγκη τακτοποίησής τους, ως εκπαιδευτικοί, στο νέο πλαίσιο στο οποίο θα είναι ενταγμένοι. Δηλαδή στο αναβαθμισμένο πλαίσιο για τη λυκειακή εκπαίδευση των νέων εκπαιδευτηρίων στη μορφή που σας είπα.
Έτσι, λοιπόν, πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε τα πράγματα με προκατάληψη. Τουλάχιστον με προκατάληψη! Στον εθνικό διάλογο –σας διαβεβαιώ, όπως το είπε και η κυρία Υπουργός στην πρωτολογία της- θα μπουν τα μεγάλα θέματα. Θα έχουν προτεραιότητα και θα τεθούν, ως συγκεκριμένο κυβερνητικό πλαίσιο με δική μας ευθύνη, προς όλους όσους θα συμμετάσχουν. Θα μπουν τα μεγάλα θέματα για την εκπαίδευση, οι μεγάλες επιλογές. Για όλα τα υπόλοιπα για τα οποία μια κυβέρνηση κρίνεται ότι μπορεί να τα μανατζάρει και πέραν του εθνικού διαλόγου, έπρεπε να έχει έτοιμο σχέδιο, όπως είχαμε για το εξεταστικό πριν από τον εθνικό διάλογο. Είμαστε ήσυχοι ότι έχουμε κάνει και εδώ εκείνο που επιτάσσει η συνείδησή μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ποιος εκ των κυρίων συναδέλφων θέλει να πάρει το λόγο;
Η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ κ. Συλβάνα Ράπτη έχει το λόγο.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: «Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου». Μονίμως η επίκληση του παρελθόντος. Μονίμως η επίκληση του τι έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και άρα εμείς εδώ τώρα κάνουμε κάτι καλύτερο. Βέβαια θυμάμαι αυτό που είπε η κυρία Υπουργός στη συζήτηση που κάναμε την προηγούμενη Πέμπτη επί της αρχής, ότι η επίκληση θα σταματήσει το Σεπτέμβριο. Περιμένουμε το Σεπτέμβριο. Ως τότε θα ακούμε την επίκληση του παρελθόντος.
Ξεκινάω ανάποδα, ξεκινάω από το εξεταστικό γιατί μπορεί να μην είναι μείζον για το Υπουργείο Παιδείας, αλλά όπως φαίνεται και όπως όλοι ζούμε καθημερινά στις περιφέρειές μας, στις γειτονιές μας, είναι το μείζον για τον ελληνικό λαό. Η κατάργηση των εξετάσεων στην Β΄ λυκείου και ο περιορισμός των μαθημάτων από εννέα σε έξι στη Γ΄ λυκείου έγιναν στο πόδι. Ο μόνος στόχος, ο μόνος σκοπός ήταν να μαζευτούν ψήφοι. Δεν μπορούμε, όμως, έτσι να φτιάξουμε ένα σωστό οικοδόμημα εκπαίδευσης. Δεν μπορούμε έτσι να φτιάξουμε σωστή παιδεία.
Δεν θέλω να επαναλάβω για μια ακόμη φορά ότι οι εξετάσεις αυτές ήταν προς όφελος του μαθητή. Θα επαναλάβω, όμως, αυτό που είπε ο κύριος Υφυπουργός στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Κατά τη διάρκεια της διεξοδικής συζήτησης που έγινε αναγνώρισε και εκείνος ότι σίγουρα υπάρχει η ανάγκη να δοκιμάσουν τα παιδιά με έναν τρόπο τις δυνάμεις τους, έτσι ώστε να μην φτάσουν στις εξετάσεις της Γ΄ λυκείου απροετοίμαστοι. Και είπε ο κ. Καλός τότε, ότι δεν είπαμε ότι θα σταματήσουν οι εξετάσεις στη Β΄ λυκείου. Είπαμε ότι δεν θα είναι πια πανελλαδικές. Θα υπάρχει ένας τρόπος εξέτασης. Δεν ξέρω αν αυτό θα λέγεται τεστ προσομοίωσης ή κάπως διαφορετικά, αλλά σίγουρα θα υπάρχει. Αυτό, αν μη τι άλλο είναι μια έμμεση, αλλά σαφής επιβεβαίωση της αναγκαιότητας του να υπάρχουν οι εξετάσεις και μάλιστα πανελλαδικές -λέμε εμείς- στη Β΄ λυκείου.
Ερχόμαστε τώρα στο θέμα του περιορισμού των μαθημάτων. Και πάλι στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ο κ. Καλός είπε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αναφέρθηκε σε δημοσιεύματα των ημερών, της προηγούμενης εβδομάδας. Δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έχει ήδη έτοιμη την εισήγησή του για το ποια μαθήματα θα πρέπει να είναι αυτά τα συγκεκριμένα έξι. Και ερχόμαστε εμείς και το θέτουμε ανάποδα το ζήτημα.
Εφόσον η μέριμνα, η φροντίδα της Κυβέρνησης, του Υπουργείου Παιδείας είναι να απαλλαγούν τα παιδιά από το άγχος, να απαλλαγούν οι οικογένειες από τα οικονομικά βάρη, τότε εφόσον η εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου είναι έτοιμη, τι είναι εκείνο που εμποδίζει την άμεση εφαρμογή της –εντός ή εκτός εισαγωγικών αν θέλετε η λέξη εφαρμογή- από τον επόμενο Ιούνιο; Γιατί αυτήν τη στιγμή εδώ υπάρχει μια ιδιότυπη ομηρία. Η ομηρία των παιδιών τα οποία σήμερα, μόλις πριν από ένα μήνα έδωσαν πανελλαδικές εξετάσεις στη Β΄ λυκείου και τα οποία του χρόνου τον Ιούνιο θα δώσουν εξετάσεις σε εννέα μαθήματα.
Από εκεί και πέρα πάμε στο θέμα του εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Είμαστε οι πρώτοι που μιλήσαμε για εθνικό διάλογο για την παιδεία. Να αναφερθώ και εγώ στο παρελθόν. Ήταν ο πρώτος ο Γεώργιος Παπανδρέου όταν ήρθε στο Υπουργείο Παιδείας και ανέλαβε καθήκοντα, ο οποίος έθεσε την ιδέα του εθνικού διαλόγου για να μπορέσουμε πραγματικά να πάμε όλοι μαζί τον τόπο μας ακόμα πιο μπροστά. Και ήταν η Νέα Δημοκρατία που πάντα με διάφορα προσχήματα έβρισκε μία ευκαιρία να είναι μονίμως απούσα σε αυτήν την πορεία για το διάλογο. Αυτό το λέω για να θυμόμαστε το παρελθόν όχι μόνο όταν μας συμφέρει, αλλά για να το θυμόμαστε πάντα.
Εμείς είμαστε θετικοί στον εθνικό διάλογο για την παιδεία. Έχουμε προσμονή για το Σεπτέμβριο και θέλουμε πραγματικά, για να αποδώσει αυτός ο εθνικός διάλογος για την παιδεία, να έχει ατζέντα, να έχει χρονοδιάγραμμα, να έχει κανόνες και κυρίως να μην έχει προαπαιτούμενα.
Το τελευταίο το λέω γιατί από τις τοποθετήσεις των μελών της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας αρχίζει να αχνοφαίνεται ότι ο εθνικός διάλογος τείνει να γίνει ένα εργαλείο επιβολής πολιτικής. Αυτό θα είναι άδικο για όλους και θα είναι άδικο πρώτα και κύρια για τα παιδιά, για τους μαθητές, για τους φοιτητές, για τους σπουδαστές, γιατί γι’ αυτούς θα γίνει ο εθνικός διάλογος για την παιδεία.
Όσον αφορά ειδικότερα ζητήματα, και εδώ λυπούμαι να πω ότι δεν πήραμε απαντήσεις ή αν θέλετε διαφορετικά, πήραμε αρνητικές απαντήσεις, πήραμε απαντήσεις αυταρχικού στιλ που λένε ότι εμείς αποφασίσαμε αυτά, αυτά είναι, πάει και τελείωσε. Διερωτώμαι, λοιπόν, τότε και λέω: γιατί κάναμε όλην αυτήν την κουβέντα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και εδώ από το πρωί μέχρι το βράδυ;
Εν πάση περιπτώσει, στο θέμα των πολυτέκνων το θέσαμε με διαφόρους τρόπους. Δεν καταλαβαίνω, εφόσον θέλουμε να ενισχύσουμε τους πολύτεκνους, γιατί θα πρέπει να ενισχύσουμε μόνο τους πολύτεκνους που είναι ΠΕ και όχι τους πολύτεκνους που είναι ΤΕ ή ΔΕ. Λυπάμαι που αναγκάζομαι να το θέτω ξανά και ξανά αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι είναι εκείνο που προσδιορίζει τον πολύτεκνο ΠΕ να έχει μεγαλύτερη ανάγκη να δουλέψει από τον πολύτεκνο ΤΕ ή τον πολύτεκνο ΔΕ.
Όσον αφορά τα δυσπρόσιτα και τη διπλή μοριοδότηση των εκπαιδευτικών που αποφασίζουν να πάνε εκεί, είπε ο κ. Καλός ότι δεν αφαιρέθηκε κανένα δικαίωμα. Αλίμονο αν αφαιρούσατε δικαίωμα. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι οι άνθρωποι αυτοί πορεύτηκαν στη ζωή τους, έκαναν τις επιλογές τους, πήγαν να διδάξουν με βάση ένα συγκεκριμένο νόμο. Ακούστηκε και μία έκφραση ότι δεν μπορεί να γίνεται καπέλωμα από τους εκπαιδευτικούς. Δεν μπορεί να ακούγεται η έκφραση «καπέλωμα» από αυτούς που είναι από τα δυσπρόσιτα. Το καπέλωμα, εκτός ή εντός εισαγωγικών –εντός εισαγωγικών φαντάζομαι ότι θα ήταν- είναι ουσιαστικά ασέβεια προς το νόμο με βάση τον οποίο κινήθηκαν οι άνθρωποι αυτοί. Δεν καταλαβαίνω, δεν σεβόμαστε τους νόμους; Υπάρχει νόμος συγκεκριμένος. Με βάση το νόμο οι άνθρωποι αυτοί πήγαν να κάνουν τη δουλειά τους και να μάθουν γράμματα τα παιδιά που βρίσκονται στις ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Για πείτε μας τι λέει ο νόμος, κυρία Ράπτη.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Πραγματικά, αισθάνομαι δυσάρεστα, πιστέψτε με, γιατί θα θέλαμε εμείς στο ΠΑΣΟΚ να μπορούσαμε να υπερψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Επί της αρχής το καταψηφίσαμε, το είπαμε και εξηγήσαμε γιατί, διότι δεν έχει αρχή, δεν έχει φιλοσοφία, δεν έχει στρατηγικό σχεδιασμό για το πού πάει η παιδεία μας, πού θέλουμε να πάμε την εκπαίδευση ως χώρα, πώς θέλουμε να βγαίνει ο απόφοιτος του λυκείου.
Λυπούμαστε, αλλά και το άρθρο 7 αναγκαζόμαστε να το καταψηφίσουμε, όχι γιατί θέλουμε να «βασανίσουμε» τα παιδιά, αλλά γιατί θέλουμε πραγματικά ένα σύστημα πρόσβασης των νέων στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ που θα τιμά την εκπαίδευση και δε θα είναι προϊόν ενός πρόχειρου, ευκαιριακού, επιπόλαιου σχεδιασμού που ως μόνο στόχο θα έχει να πάρει ψήφους και να «χαϊδέψει αυτιά».
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ξηροτύρη-Αικατερινάρη έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πραγματικά δεν πήραμε απαντήσεις από τους δύο κυρίους Υφυπουργούς όσον αφορά στα νέα τμήματα. Με το να απαντάτε μόνο στο τυπικό θέμα επειδή το ΠΑΣΟΚ τα είχε εγκρίνει, δεν ολοκλήρωσε τα προεδρικά διατάγματα που καθυστέρησαν κλπ, αυτός δεν είναι διάλογος και από τις δύο πτέρυγες, από την πτέρυγα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και από τη δική σας.
Εμείς σας θέσαμε κάποια ουσιαστικά ερωτήματα γι' αυτά τα νέα τμήματα ή, εν πάση περιπτώσει, σας θέσαμε και τις μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν σ' αυτές τις περιφέρειες που θα γίνουν, ανάγκες και στο προσωπικό και στις εγκαταστάσεις και στη μέχρι τώρα λειτουργία των όσων τμημάτων υπάρχουν στην περιφέρεια. Πάνω σ' αυτά τα θέματα δε μας είπατε κάτι έστω για το μέλλον ότι είναι στις άμεσες προτεραιότητές σας, δηλαδή ο διάλογος για την παιδεία δε θα λύσει τα θέματα των ελλείψεων στην οποία βρίσκονται πολλές σχολές και των ΑΕΙ και των ΤΕΙ. Εδώ θα έπρεπε να δημιουργηθούν με το λόγο σας αυτές οι προϋποθέσεις και να μας δώσετε έτσι βραχυπρόθεσμες υποσχέσεις ότι θα τηρηθούν αυτά τα πράγματα.
Όσο για το θέμα που έθεσα για τις σχολές κινηματογράφου, ήχου, εικόνας κλπ, δηλαδή μία άλλη ουσιαστική πολιτική πάνω σ' αυτά τα θέματα που στη χώρα μας βρίσκονται πάρα πολύ πίσω, δεν άκουσα πάλι το δικό σας προβληματισμό. Ιδρύεται το Τμήμα Κινηματογράφου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και το Τμήμα Εικόνας και Ήχου στην Κέρκυρα. Θα πάτε αργότερα σταδιακά σ' αυτό που σας λένε όλοι οι σχετικοί μ' αυτό το θέμα, δηλαδή το συντονιστικό όργανο Κινηματογράφου; Θα πάτε σε μία σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης; Θα πάτε σε ένα είδος ακαδημίας σ' αυτά τα θέματα; Θα μπορούσαμε να ακούσουμε και γι' αυτά κι όχι μία τυπική αντιπαράθεση, γιατί όλοι ξέρουμε ότι αυτά τα νέα τμήματα έγιναν πρόχειρα και πολλά από τα προϋπάρχοντα δεν λειτουργούν.
Όσον αφορά στα θέματα των διορισμών, δεν τηρείτε τις υποσχέσεις σας και δεν είναι μόνο αυτό, είναι ότι τελικά δε διαβλέπουμε εμείς πως θα γίνει αυτή η βελτίωση στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Άκουσα πραγματικά με λύπη συναδέλφους και από την πτέρυγα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τους εκπαιδευτικούς. Το θέμα της μόνιμης εργασιακής σχέσης των εκπαιδευτικών δε μας απασχολεί για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης; Πώς είναι δυνατόν να τα συζητάμε αυτά τα πράγματα; Είναι δηλαδή δυνατόν να έχουμε ακόμη ωρομίσθιους, ανθρώπους που κάθε μία ώρα διδάσκουν και σε διαφορετικό σχολείο και να μιλάμε μετά για ολοήμερα σχολεία, για ενισχυτική διδασκαλία και ιδιαίτερα για αναβάθμιση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης; Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα. Εδώ θα έπρεπε όλοι να κάνουμε μία προσπάθεια να εξαλειφθεί τελικά το πρόβλημα και των αναπληρωτών και των ωρομίσθιων. Τελικά δε γίνεται αυτή η προσπάθεια.
Εμείς επιμένουμε –και έχουμε καταθέσει και τις σχετικές τροπολογίες- ότι θα πρέπει να αρκούν οι είκοσι τέσσερις τουλάχιστον μήνες, θα έπρεπε να είχαν αναληφθεί από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο υποχρεώσεις για το πώς θα πορεύονται αυτοί οι διορισμοί κάθε χρόνο, ότι θα αυξάνετε κάθε φορά τον αριθμό των διορισμών, ούτως ώστε να μπορείτε να καλύπτετε κάθε φορά τους πίνακες για να τελειώσουν οι αναπληρωτές, να τελειώσουν πιο νωρίς αυτοί των τριάντα μηνών, να συμπεριλάβετε στους τριάντα μήνες τα θέματα της μοριοδότησης όσων υπηρέτησαν με βάση τον παλιό νόμο στα δυσπρόσιτα, να συμπεριλάβετε σ' αυτές τις ευνοϊκές ρυθμίσεις και τις κατηγορίες των μουσικών, των ΔΕ, των ΤΕ κλπ.
Όσον αφορά το άρθρο 7 και εδώ δεν καταλαβαίνω το διάλογο που γίνεται και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση περισσότερο που έχει τεράστια ευθύνη. Δηλαδή δεν θα κάνουμε τη συζήτηση για το λύκειο; Θέλουμε να αναβαθμιστεί το λύκειο; Θέλουμε το λύκειο να αποτελέσει μια ανεξάρτητη λυκειακή βαθμίδα που να βγάζει παιδιά που να έχουν αυτή τη μόρφωση που χρειάζονται τα παιδιά του ελληνικού λαού; Θέλουμε σιγά, σιγά ο θεσμός των φροντιστηρίων να εκλείψει; Γιατί να μην αναπτύξουμε το διάλογο σε αυτά τα θέματα; Βεβαίως χρειάζεται και επιστημονική τεκμηρίωση των προτάσεων για τα έξι μαθήματα, για το ποια θα είναι αυτά και για την κατάργηση των εξετάσεων στη Β΄ λυκείου. Χρειάζεται καμιά επιστημονική τεκμηρίωση ότι πρέπει να αναβαθμιστεί το λύκειο;
Εμείς πιστεύαμε ότι και με αυτό το νομοσχέδιο, τελικά ήταν μεγάλη η βιασύνη όπως το φέρατε, θα μπορούσατε να φέρετε πολύ περισσότερα πράγματα, ώστε να εκλείψει τελικά το λύκειο να αποτελεί εξεταστικό κέντρο και τίποτε άλλο. Είδατε τα αποτελέσματα και αυτών των πανελληνίων εξετάσεων κλπ.
Σε αυτά τα θέματα δεν ακούσαμε τις προτάσεις σας. Στην επιτροπή μας είπατε γιατί δεν ψηφίζουμε το άρθρο 7 αφού είναι στη δική μας κατεύθυνση. Θα το ψηφίζαμε το άρθρο αυτό αν είχατε όντως βάλει κάποιες προϋποθέσεις ότι θα μπορούσε τελικά να υπάρξει αυτή η περιβόητη αναβάθμιση του λυκείου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ο κύριος Υφυπουργός, με την παρέμβασή του επιβεβαίωσε ότι επειδή το είπανε προεκλογικά θα έπρεπε να το κάνουν. Θα έλεγα, όμως, ότι στη συνέχεια στην παρέμβασή του προχώρησε σε δυο μεγάλες ανατροπές με τα επιχειρήματά του. Και σε αυτές τις ανατροπές ένας αντικειμενικός διαιτητής θα έβγαζε δυο κόκκινες κάρτες. Θα έβγαζε, λοιπόν, κόκκινη κάρτα στις συγκεκριμένες αυτές ρυθμίσεις και αποβολή από το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
Είπατε, λοιπόν, πως εσείς αποφασίσατε ότι τα μαθήματα πρέπει να είναι έξι, δυο γενικής παιδείας και τέσσερα κατεύθυνσης. Αποφασίσατε δηλαδή το σύστημα δυο-τέσσερα. Αν, όμως, έρθει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο μεθαύριο και μπορεί να σας πει ότι μπορεί να είναι τρία-τρία ή δυο-τέσσερα ή ένα-πέντε εσείς τι θα κάνετε; Μου μοιάζετε ως αυταρχικός πρόεδρος ή της ΕΠΟ ή της ΠΑΕ ο οποίος αποφασίζει αυτός για το σύστημα που θα παίξει η ομάδα και καλείται μετά ο προπονητής να το εφαρμόσει. Αυτό έκαναν στην Ελλάδα μέχρι τώρα και δεν απέδιδε. Νομίζω ότι το πρόσφατο παράδειγμα των σχέσεων της εθνικής μας με τον προπονητή είναι πολύ χαρακτηριστικό. Αφήστε το βολονταρισμό, αφήστε να αποφασίσουν οι αρμόδιοι επιστημονικοί φορείς και να μας προτείνουν. Να έρθουν οι προτάσεις μέσα από έναν ανοικτό διάλογο με την κοινωνία, με την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς, τα παιδιά, τον κόσμο της παραγωγής. Γιατί επιτέλους πρέπει όλοι να νομοθετούμε σε βάθος χρόνου και όχι απλώς να εξαργυρώνουμε τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις.
Και η δεύτερη αποβολή είναι στην αναφορά και στην επιχειρηματολογία σας για τις προσλήψεις πολυτέκνων εκτός ΑΣΕΠ. Ήταν πράγματι μια επιχειρηματολογία με δυο σημεία που ανατρέπει στην κυριολεξία τη σχετική διάταξη.
Αν θέλετε να ενισχύσετε και καλά κάνετε τις οικογένειες των πολυτέκνων, νομίζω ότι θα πρέπει να αυξήσετε τα κίνητρα γενικότερα για το δημόσιο. Στην εκπαίδευση πρέπει να επιδιώξουμε να προσληφθούν και να παρέχουν τις γνώσεις τους και τις εμπειρίες τους όσο γίνεται πιο ετοιμοπόλεμοι εκπαιδευτικοί.
Γι' αυτό το λόγο άλλωστε καταργήθηκε και η επετηρίδα, για να δώσει φρέσκο αίμα, νέο αίμα στην εκπαίδευση. Νομίζω ότι αυτό, παρ' ότι δημιούργησε άλλα προβλήματα και κοινωνικές, σε μεγάλο βαθμό αδικίες για έναν αριθμό εκπαιδευτικών που περίμεναν στην επετηρίδα χρόνια και είχαν κάνει τα σχέδιά τους τα οικογενειακά και τα προσωπικά, δυστυχώς, κάποιοι απ' αυτούς έμειναν εκτός του δημοσίου, παρ' όλες τις ευεργετικές διατάξεις γι' αυτήν την κρίσιμη ζώνη.
Είπατε, λοιπόν, πολύ χαρακτηριστικά, πρώτον ότι δεν έχουν τη δυνατότητα όλοι αυτοί να μπουν στον κατάλογο των αναπληρωτών ούτως ώστε να έχουν τα άλλα ευεργετικά προνόμια. Δηλαδή δεν έχουν τη δυνατότητα να συντηρούν, να ανανεώνουν και να εμπλουτίζουν την εκπαιδευτική τους ικανότητα και τις γνώσεις τους. Και το δεύτερο, δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να προετοιμαστούν ή δεν τους έχουν μείνει πλέον οι γνώσεις –γιατί οι γνώσεις είναι σαν το σφουγγάρι, φεύγουν, χάνονται, δεν μένουν στη μνήμη …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εσείς το κρίνετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Νομίζω ότι το κρίνουν όλοι και το ξέρετε πολύ καλά. Διότι ένας που έχει φτάσει στην ηλικία των τριάντα πέντε και των σαράντα και δεν έχει σχέση από τα είκοσι δύο ή τα είκοσι τρία του με την εκπαίδευση και το συγκεκριμένο επιστημονικό αντικείμενο, μόνο πάλι ως θαύμα μπορεί να τις κρατά και τις ίδιες ζωντανές αλλά και να έχει προσθέσει όλες αυτές που έχουν παραχθεί σε όλην αυτήν την περίοδο.
Ε, κύριε Καλέ, εάν συνεχίσετε να πιστεύετε στα θαύματα, τότε καλώς κάνετε. Ενισχύστε τους για όλους τους άλλους τομείς του δημοσίου, όχι για την εκπαίδευση.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη-Ηλιάκη.
Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, ησυχία να μιλήσει η συνάδελφος.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι σ' αυτήν εδώ την Αίθουσα, πρώτα-πρώτα ιδιαίτερα όταν συζητούμε για θέματα παιδείας –και χαίρομαι που αρκετοί συνάδελφοι που δεν προέρχονται και από το χώρο της εκπαίδευσης ενδιαφέρονται για τα ζητήματα αυτά και είναι ιδιαίτερα σημαντικό, είναι ευαισθητοποιημένοι- θα έπρεπε όταν κουβεντιάζουμε τουλάχιστον να μη μας διακατέχει μία αδιάκριτη έπαρση όπως εκείνη την ώρα που ο Υφυπουργός Παιδείας απαντούσε στα ερωτήματα και στις τοποθετήσεις των Βουλευτών. Γιατί δεν μπορώ να χαρακτηρίσω διαφορετικά τον όρο «νομικισμούς» που χρησιμοποίησε, προκειμένου να δώσει απάντηση, να τεκμηριώσει τα ατεκμηρίωτα θα έλεγα σε σχέση και με τις εξετάσεις στη Β΄ και στη Γ΄ λυκείου αλλά και σε όλα τα άλλα θέματα.
Νομικισμούς σ' ένα τέτοιο πολύ σημαντικό θέμα; Μα, ίσως δεν παρακολουθήσατε, κύριε Υφυπουργέ, την παρέμβαση στην προηγούμενη συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού σας Εκπροσώπου, ο οποίος ζητούσε επίμονα την επιστημονική γνώμη για διάφορα θέματα σ' αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι της παιδείας. Δεν υπάρχει, λοιπόν, επιστημονική γνώμη σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο. Οι ίδιοι αναφέρεται ότι οποιεσδήποτε αλλαγές στη συνέχεια, σε σχέση με τον αριθμό των μαθημάτων και εξειδικευμένα θα αναφερθεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Έρχεται δηλαδή εκ των υστέρων να καλυφθεί επιστημονικά μία νομικίστικη δική σας διάταξη μέσα στο νομοσχέδιο, προκειμένου ίσα να δείξετε ότι ικανοποιείτε ή μάλλον είστε συνεπείς με τις εξαγγελίες σας. Δεν παίζουμε με το χώρο της παιδείας, κύριε Υπουργέ, ιδιαίτερα σε ζητήματα που τα αποτελέσματά τους είναι μακροπρόθεσμα και όπου δεν μπορούμε πραγματικά να διορθώσουμε τα λάθη μας και έχουμε στη συνέχεια εκτρώματα.
Είπατε ότι είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας. Αυτό θα πρέπει να το τεκμηριώσουν επιστήμονες, παιδαγωγοί, κύριε Υπουργέ. Είναι σαν να μου λέτε ότι φροντίζετε για εμάς χωρίς εμάς, για τους μαθητές δηλαδή ή χωρίς τους μαθητές ή για την εκπαιδευτική κοινότητα, χωρίς την εκπαιδευτική κοινότητα.
Στον εθνικό διάλογο για την παιδεία θα μπουν τα μεγάλα θέματα. Μα, εάν, κύριε Υφυπουργέ, μεγάλα θέματα δεν είναι όλα αυτά που και σήμερα κουβεντιάζουμε σε σχέση και με το εξεταστικό –γιατί εσείς το φέρατε και το κάνατε μείζον θέμα, εσείς ένα θέμα που το συμπεριλάβατε στο νομοσχέδιο με τρεις γραμμές, το αναδείξατε ως μείζον και κύριο στην ελληνική κοινωνία. Δεν το κάναμε μείζον εμείς το εξεταστικό. Εσείς ξεκινάτε τις αλλαγές στην εκπαίδευση από τα κεραμίδια όπως σωστά είχε επισημάνει άλλος συνάδελφος στην προηγούμενη συνεδρίαση και μάλιστα χωρίς επιστημονική γνώμη.
Οι μεγάλες επιλογές, λοιπόν. Δεν είναι μεγάλη επιλογή άραγε, το ποιοι θα είναι εκείνοι που θα διδάξουν και θα διαμορφώσουν τους αυριανούς πολίτες, άρα την αυριανή κοινωνία και δεν το κουβεντιάζουμε ούτε καν με την εκπαιδευτική κοινότητα, παρά μέσω εγκυκλίων και αποφάσεων υπουργικών, δίνουμε παιδαγωγικούς τίτλους;
Γιατί δεν μπορώ αλλιώς να χαρακτηρίσω τη συγκεκριμένη ενέργεια της Υπουργού, η οποία δεν παρευρίσκεται και στην Αίθουσα σήμερα, την απόφασή της να διορίζονται στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων, για να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημα των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων, οι οποίοι μάλιστα προανήγγειλαν τη δική της απόφαση με την εγκύκλιο που έστειλαν στα ιδιωτικά σχολεία με ημερομηνία 17 Ιουνίου, όταν η δική της εγκύκλιος φέρει ημερομηνία 26 Ιουνίου. Ποιος θα απαντήσει σ' αυτά στην ελληνική κοινωνία; Πότε ψεύδεσθε, κύριοι Υπουργοί; Πότε ψεύδεσθε, κύριοι, που έχετε αναλάβει την τύχη της εκπαίδευσης τώρα στα χέρια σας;
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κατέθεσα και τα έγγραφα, αγαπητοί συνάδελφοι, και αν με παρακολουθούσατε στην πρωτολογία μου, δεν θα κάνατε το ερώτημα. Προφανώς, όμως, παρευρίσκεσθε στην Αίθουσα μόνο για πολιτική της κερκίδας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Σχοιναράκη, ο χαρακτηρισμός «ψεύδεσθε» δεν συνάδει εδώ ούτε με το δικό σας το ήθος ούτε με την άσκηση των καθηκόντων του Βουλευτή.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, θα το τεκμηριώσω και παρακαλώ να μου απαντήσετε σ' αυτό. Όταν μιλάμε για εθνικό διάλογο για την παιδεία και στη συνέχεια ερχόμαστε με υπουργικές αποφάσεις μάλιστα και θεσμοθετούμε, πείτε μου αλήθεια ποιος είναι ο διάλογος που έγινε πάνω σ' αυτό το σημείο, εκτός –το τονίζω ξανά- αν η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θεωρεί ως διάλογο το μεταξύ της διάλογο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ θέλω να σας πω ότι ως εκπαιδευτικός και κάτοχος της ελληνικής γλώσσας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε άλλους χαρακτηρισμούς και όχι το «ψεύδεσθε».
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Δεν χρησιμοποιώ ξύλινη γλώσσα και σας παρακαλώ πολύ. Θα πρέπει να το πάρετε εσείς πίσω αυτό το συγκεκριμένο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ πάρα πολύ, κυρία Σχοιναράκη. Όχι συστάσεις στο Προεδρείο. Το Προεδρείο έχει υποχρέωση να διατηρήσει το κύρος στο Κοινοβούλιο και παρεμβαίνει, όταν οι Βουλευτές ομιλητές εκτρέπονται με χαρακτηρισμούς, όπως «ψεύδεσθε». Δεν συνάδει αυτό με τη λειτουργία της νομοθετικής εργασίας, κυρία συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, ρώτησα πότε λέει αλήθεια η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, πότε ψεύδεται η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αυτό ρώτησα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πάλι το ίδιο λάθος κάνετε, κυρία συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Συνεχίζω. Επίφαση, λοιπόν, εθνικού διαλόγου μόνο και μόνο ως φραστικά πυροτεχνήματα προς την κοινωνία. Νομοσχέδιο με προχειρότητα και πολλούς εμπαιγμούς προς την κοινωνία, ένα νομοσχέδιο –το τονίζω ξανά- αβασάνιστων εξαγγελιών και πρόχειρων εκπαιδευτικών ρυθμίσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μπορούμε να διεξάγουμε τη συζήτηση σε ήπιους τόνους, με χαρακτηρισμούς που προσφέρει, νομίζω, η ελληνική γλώσσα, χωρίς ούτε να εκνευρίζεστε εσείς οι Βουλευτές ούτε το Προεδρείο να είναι στη δύσκολη θέση να κάνει παρατήρηση. Η δουλειά του Προεδρείου είναι αυτή, να διευθύνει τη συζήτηση, για να διεξάγεται σε ένα ύφος που επιβάλλεται σ' αυτήν την Αίθουσα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Δεν εκνευρίζεται κανείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κύριος Υφυπουργός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να αντιπαρέλθω τους χαρακτηρισμούς. Καθένας που χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς αυτοχαρακτηρίζεται πρώτα απ' όλα και έχει την ευθύνη εκείνων που λέει. Εγώ από κυβερνητικής πλευράς θα ήθελα να απαντήσω επί της ουσίας.
Πρώτα απ' όλα, άπαξ διά παντός να σταματήσει αυτό το επιχείρημα, κυρία Σχοιναράκη, να λέγεται σ' αυτήν την Αίθουσα. Φαίνεται ότι δεν έχετε αντιληφθεί τα πράγματα και το λέω προσέχοντας τα ρήματα που θα βάλω, για να μη σας πω ότι ψεύδεσθε και προφανώς ανταποδώσω εκείνα που λέτε. Ακούστε με λοιπόν. Υπήρξε ένα σχέδιο εργασίας – αυτή είναι η αλήθεια- το οποίο εστάλη για το μείζον πρόβλημα που υπάρχει στην ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα, που είναι η έλλειψη δασκάλων στα σχολεία. Το γνωρίζετε ως δασκάλα ή δεν το γνωρίζετε; Φαντάζομαι ότι το γνωρίζετε. Το γνωρίζει η Διδασκαλική Ομοσπονδία ή δεν το γνωρίζει; Το γνωρίζει. Όταν ήρθε η Διδασκαλική Ομοσπονδία -που πρέπει ως παλιό μέλος του διοικητικού συμβουλίου τουλάχιστον να την ακούτε- στο Υπουργείο Παιδείας, δεχθήκαμε και εγώ και η Υπουργός και ο Γενικός Γραμματέας και δώσαμε εξηγήσεις για το ερώτημα που ετέθη το οποίο εσείς χρησιμοποιείτε ως επιχείρημα, για να ισχυρίζεστε ότι τάχα ψευδόμαστε. Ποιο είναι το ερώτημα; Τι ήταν αυτό το κείμενο που εστάλη; Το κείμενο ήταν καθαρότατο και το συνοδευτικό του, το ερώτημα δηλαδή για να τοποθετηθεί κάθε ένα σχολείο πάνω σ’ αυτό, ήταν ακριβώς ο προσδιορισμός του τίμιου διαλόγου που κάνουμε εμείς και έχουμε ξεκινήσει.
Και το λέω για να το καταλάβετε, να το αντιληφθείτε και να σταματήσει πλέον η διαστροφή…
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Τα κατέθεσα και στα Πρακτικά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Σας παρακαλώ. Δεν σας διέκοψα. Μάθετε, τουλάχιστον, να ακούτε.
Σας λέω, λοιπόν, ότι ήταν κείμενο εργασίας. Δεν είχε την υπογραφή της Υπουργού. Ήταν κείμενο εργασίας. Δηλαδή ένα κείμενο που έλεγε ότι κύριοι, για να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτήν την επιλογή, δηλαδή να επιλέξουμε τους καθηγητές ειδικοτήτων –φιλολόγους για να διδάξουν ιστορία στην Ε΄ και ΣT΄ δημοτικού, μαθηματικούς ή φυσικούς για να διδάξουν τα αντίστοιχα μαθήματα- αφού έχουμε έλλειψη δασκάλων. Δεν θα δώσουμε στα παιδιά μας εκπαιδευτικούς; Δεν πρέπει να το λύσουμε; Εκτός και αν στη λογική τη δική σας, που ακολουθήσατε μέχρι σήμερα –γι' αυτό σας καταδίκασε ο ελληνικός λαός πολλές φορές και θα συνεχίσει και τα επόμενα χρόνια να σας καταδικάζει- είναι να αφήνετε τα πράγματα άλυτα.
Είπαμε, λοιπόν, να μας πουν τη γνώμη τους τα σχολεία πάνω σ' αυτό το κείμενο εργασίας αν συμφωνούν. Και μάλιστα, να μαζέψουμε αυτές τις απαντήσεις, να συζητήσουμε ξανά με τα συνδικαλιστικά όργανα, δηλαδή τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ και επιτέλους να καταλήξουμε, όπως έχουμε υποχρέωση ως πολιτική ηγεσία υπεύθυνη, στο να κάνουμε την τομή και να λύσουμε το πρόβλημα.
Βοούν τα ιδιωτικά σχολεία, αλλά και τα δημόσια σε λίγο, ότι δεν έχουν δασκάλους. Και σας ερωτώ: Εάν καθόσασταν στην καρέκλα τη δική μας τι θα κάνατε; Θα κάνατε αυτά τα ράβε-ξήλωνε που έκαναν οι προηγούμενες ηγεσίες κατά την πολιτική τη δική σας.
Και να περάσουμε στο εξεταστικό για να τελειώνει και αυτό, κυρία Ράπτη, άπαξ δια παντός και προς κάθε έναν ο οποίος προσπαθεί να πει τα επιχειρήματα των δικών του θέσεων, που για εμάς είναι απολύτως σεβαστές, αλλά που δεν εκφράζουν αυτό που λέμε εμείς.
Χωρίς κανένα δογματισμό, έχοντας διδαχθεί -και δικαίως και υπερηφάνως το λέμε σε αυτήν την Αίθουσα- από τα πολλαπλά σας σφάλματα, από το πώς φέρνατε τα συστήματα και τα κόβατε, από το πώς μειώνατε τα μαθήματα και έχοντας συζητήσει επί οκτώ χρόνια με ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, με τους φορείς, με τους πάντες, καταλήξαμε ότι ένα σύστημα που θα είχε μόνο στη Γ΄ λυκείου εξετάσεις θα ήταν πολύ-πολύ εντιμότερο και θα λειτουργούσε υπέρ της ποιότητας των σπουδών και αποπολώσεως στο λύκειο. Και το κάναμε αυτό βάζοντας τέσσερα μαθήματα κατεύθυνσης, όπως κανένας μέχρι σήμερα δεν τα έχει αμφισβητήσει και δύο μαθήματα γενικής παιδείας, επί των οποίων -για την επιλογή δηλαδή αυτών- θα αποφανθεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και εμείς μετά θα συζητήσουμε και με τους φορείς και ως πολιτική ηγεσία και θα καταλήξουμε.
Μήπως ξεχνάτε –γιατί λέτε και ανακρίβειες- ότι έτσι θεσμοθετούνται οι επιλογές των μαθημάτων; Με προεδρικά διατάγματα γίνεται. Και έτσι γινόταν μέχρι σήμερα. Και έτσι πρέπει να γίνεται. Γιατί δηλαδή θα έπρεπε να έρθουμε σήμερα να πούμε ότι χωρίς διάλογο ορίζουμε τα έξι μαθήματα; Για να το πούμε τώρα; Το μείζον είναι να δώσουμε στα παιδιά, στην εκπαιδευτική κοινότητα το μπούσουλα για να ξέρουν ότι την παραπάνω χρονιά θα έχουν έξι μαθήματα αντί για εννιά.
Και τι είναι τούτο εδώ τώρα το σχήμα που ρωτάτε, γιατί δεν το κάνουμε από την επόμενη χρονιά; Δεν καταλαβαίνετε ότι εφόσον φέτος η Β΄ λυκείου έδωσε εννέα μαθήματα θα ήταν νομικά αστήρικτο –και μην κόπτεστε πλέον γιατί είπα νομικισμούς, εκτός αν δεν ξέρετε να τους ερμηνεύσετε από πλευράς γλωσσικής, κυρία συνάδελφε- θα ήταν λάθος νομικά και θα μπορούσε να προσφύγει εναντίον της απόφασης του Υπουργείου Παιδείας αν του χρόνου τα έκανε έξι; Πώς θα συμψηφίζονταν τα έξι με τα εννέα; Τι θα γινόταν; Το φαντάζεστε αυτό;
Γι' αυτό είπαμε –το δήλωσε η Υπουργός Παιδείας, το είπαμε όλοι μας, το εξηγήσαμε στην εκπαιδευτική κοινότητα και έτσι το κατάλαβαν γονείς και εκπαιδευτικοί- ότι είμαστε αναγκασμένοι του χρόνου, εφόσον η φετινή Β΄ λυκείου έδωσε εννέα μαθήματα, να δώσουμε την ευκαιρία να εξεταστεί ως Γ΄ λυκείου πάλι στα εννέα, ώστε να χρησιμοποιήσει σε κάποια εκείνα που είχε. Να μην είναι ο συνολικός βαθμός πρόσβασης από τα έξι και να έρχεται να συμψηφίζεται με συνολικό βαθμό πρόσβασης από τη Β΄ λυκείου κατά έστω 30% από τα εννέα μαθήματα γιατί δεν θα ήταν σωστό. Διότι μπορεί να ήταν διαβλητό και μπορεί πολλοί γονείς να προσέφευγαν εναντίον τέτοιων αποφάσεων. Αυτά ήθελα να σας πω.
Όσον αφορά τους πολύτεκνους, μήπως έχετε ξεχάσει ότι ούτως ή άλλως για τους πολύτεκνους –και το λέω και για τον πρώην Υπουργό που έφυγε απ' αυτήν την Αίθουσα και για το συνάδελφο κ. Μαγκριώτη- δικός σας νόμος, που ισχύει μέχρι σήμερα, έλεγε να απορροφώνται αυτοί από τον πίνακα Β΄ κατά ποσοστό 25%; Στον πίνακα Β΄, που τους βάζαμε, δεν ήταν άσχετοι, όπως προσπαθείτε να πείτε; Δεν είχαν χάσει από το «σουρωτήρι» τις γνώσεις τους, όπως μας έλεγε ο κ. Μαγκριώτης, που δεν είναι εδώ να με ακούσει; Δεν είχαν «τελματώσει», όπως είπε ο κ. Πετσάλνικος; Σ' αυτόν τον πίνακα δεν ήταν έτσι; Εσείς τον κάνατε. Και του δώσατε προ-πορεία με απορρόφηση 25%. Εμείς ερχόμαστε και λέμε να επιταχύνουμε αυτό το ποσοστό. Αλλού δηλαδή κόπτεστε και λέτε ότι πρέπει να έχουμε κοινωνικώς αποδεκτές και προωθημένες θέσεις και από την άλλη μας λέτε ότι αυτό προσκρούει στην εκπαιδευτική σας ηθική; Ας τα αφήσουμε όλα αυτά.
Εκείνο που ήθελα να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι το εξεταστικό ήδη έχει γίνει αποδεκτό από τη συνείδηση του κόσμου. Δεν είναι προϊόν μονομερούς σκέψης. Το ανακοινώσαμε προεκλογικά και επιβραβεύτηκε, επειδή ο ελληνικός λαός ψήφισε στο σύνολό του το πρόγραμμά μας. Εκτός αν το ξεχνάτε αυτό. Εξάλλου γι' αυτό γίναμε Κυβέρνηση. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να προτάξουμε του οποιοδήποτε καλώς εννοούμενου διαλόγου εκείνα τα οποία είναι βασικά σημεία του προγράμματός μας και να τα θεσμοθετήσουμε. Τα υπόλοιπα τα οποία εμείς γνωρίζουμε ως διάλογο -από το 1990 στο πρόγραμμά μας υπήρχε ο διάλογος, και το λέω, κυρία Ράπτη, για να μη λέτε ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τον έφερε πρώτος ως ιδέα…
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Και τον έφερε και τον ….
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ε, τότε δεν γνωρίζετε την ιστορία της εκπαίδευσης. Ο κ. Σουφλιάς έκανε διάλογο; Μάλιστα εσείς είπατε ότι τον έκανε με ερωτηματολόγια για την περίοδο 1990-1994.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Και μετά συρράφτηκαν τα ερωτηματολόγια και τα στείλατε για πολτοποίηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εντάξει. Πάντως, ο διάλογος έγινε και συμπεράσματα βγήκαν και παρεδόθη ως λογική μέσω των προγραμμάτων μας πολύ πριν έλθει ο κ. Παπανδρέου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι Υφυπουργοί, υπάρχουν τέσσερις εμπρόθεσμες και είκοσι εννέα εκπρόθεσμες τροπολογίες των Βουλευτών. Θα τις κάνετε δεκτές τις τροπολογίες;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν θα κάνουμε δεκτή καμία τροπολογία.
Σας λέγω δε ότι έχει ενημερωθεί η πολιτική ηγεσία αναλυτικότατα για τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί. Θα ήθελα να σας πω ότι αρκετές απ' αυτές βρίσκονται στη σκέψη μας ως πυρήνας, για να υλοποιηθούν ως ρυθμίσεις σε επόμενα νομοσχέδια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Από τους προτείνοντες Βουλευτές των τεσσάρων εμπρόθεσμων τροπολογιών, δεν παρίστανται εδώ οι υπογράφοντες, επομένως δεν συντρέχει λόγος αναφοράς και ανάλυσης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Παρίσταται η κ. Ξηροτύρη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ξηροτύρη, για εμπρόθεσμες λέμε.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Μάλιστα, για εμπρόθεσμες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ποιες είναι οι εμπρόθεσμες οι δικές σας; Δεν νομίζω να έχετε εμπρόθεσμη τροπολογία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Έχει την υπογραφή του κ. Αλαβάνου, που ήταν ο προηγούμενος εισηγητής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δική σας δεν έχει. Επομένως δεν γίνεται δεκτή, αφού δεν είναι ο ίδιος ο κ. Αλαβάνος εδώ, η πρότασή σας για ομιλία.
Δεν παρίστανται οι υπογράφοντες, πλην μιας την οποία συνυπογράφει η κ. Ράπτη. Επομένως, δεν γίνονται δεκτές από τους Υπουργούς.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Επειδή το θέμα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κυρία Ξηροτύρη, δεν θα μιλάτε καθιστή.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, δεν κατάλαβα ότι μου δώσατε το λόγο.
Το θέμα και με τις εκπρόθεσμες έχει εμπλακεί λιγάκι από την Επιτροπή. Εν πάση περιπτώσει, εγώ θα κρατήσω την υπόσχεση του κυρίου Υφυπουργού, ότι πολλά απ' αυτά τα θέματα θα τα δει σε επόμενες ρυθμίσεις. Υπάρχει ένα τυπικό μπέρδεμα εδώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ναι, σας την έκανα τη δήλωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι θετικό αυτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως 7 του νομοσχεδίου και προχωρούμε στην ψήφισή τους κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμαστε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων.
Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 22.56΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 7 Ιουλίου 2004 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία: μόνη συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ρύθμιση θεμάτων των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων του 2004 και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Βουλή των Ελλήνων 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή