ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

κ. Μαριέττας Γιαννάκου

ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ «MEGA»

ΕΚΠΟΜΠΗ «ΠΡΩΙΝΟ MEGA»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ: ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ – ΜΑΡΩ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ

Τετάρτη 12 Μαΐου  2004

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:  Καλημέρα κα Γιαννάκου.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Καλημέρα κ. Αρβανίτη. Έπρεπε να έχω τον προκάτοχό μου εδώ για να σας δώσει τις απαντήσεις. Σας το λέω ευθέως και το λέω και σ’ αυτούς που ρώτησαν.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:  Εμείς όμως θέλαμε να μεταφέρουμε τις απόψεις και τα ερωτήματα των πολιτών …

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Για το τι θα κάνουμε; Αυτό θα το πω εγώ.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:  Πολλές αφορμές σας έχουμε δώσει, πολλές αφορμές.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Αυτό θα το πω εγώ. Είναι κατανοητό, ότι από τα σοβαρότερα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι ακόμα, η διπλή βάρδια η οποία είναι κυρίως στην Αθήνα, δηλαδή στα μεγάλα αστικά κέντρα, είναι γενικότερα τα προβλήματα του περιεχομένου της παιδείας κ. Αρβανίτη, αυτό είναι το ζήτημα.

                        Δηλαδή το πρόβλημα της Ελλάδος είναι, ότι το περιεχόμενο της παιδείας ίσως δεν ανταποκρίνεται, σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στην εποχή μας, σε μια εποχή παγκοσμιότητας και παγκοσμιοποίησης πολύ μεγάλου ανταγωνισμού η παιδεία μας δεν έχει ουσιαστική σχέση με τα τεκταινόμενα στην αγορά εργασίας, με τα ζητήματα ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούμε να ισχυριστούμε, ότι ως κλασική παιδεία είναι και στο καλύτερό της επίπεδο.

                        Είναι δηλαδή θέμα περιεχομένου εκτός των επιμέρους προβλημάτων και διευθετήσεων που γίνονται κατά καιρούς.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Να γίνω και εγώ σαφής τώρα και η Μάρω θα γίνει σαφής, ξεκινώ με το σημερινό πρωτοσέλιδο του «ΒΗΜΑΤΟΣ» το έχετε ήδη δει, να’ το και χθες υπήρχαν πολλά δημοσιεύματα σε έγκυρες εφημερίδες. Ξεκίνησε η ιστορία από μια ραδιοφωνική συνέντευξη του Υφυπουργού, του κ. Καλού για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Υπάρχει και ένα ζήτημα το οποίο έχει ανοίξει, το έχει ανοίξει και η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Χατζηδάκης, το θέμα των Πανεπιστημίων και των Ιδιωτικών Κέντρων.

                        Μπορώ να έχω από εσάς, για να βγάλουμε και  μια είδηση, τι θα γίνει …

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Χαίρομαι που με ρωτάτε, γιατί το δημοσίευμα της εφημερίδος παρά την απάντηση που έστειλα, δεν θα ήθελα να το χαρακτηρίσω κακόβουλο, αλλά έτσι περίπου είναι και δεν αποδίδει την αλήθεια.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δώστε μου την αλήθεια, λοιπόν, τι θα συμβεί με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Ακούστε, η υπόθεση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που ανήκουν στο Υπουργείο Ανάπτυξης και αφορούν σε ζητήματα επαγγελματικών δικαιωμάτων καμία σχέση δεν έχουν με ακαδημαϊκούς τίτλους, πρώτο ξεκαθάρισμα που θέλω να κάνω. Έχουν σχέση με μία Οδηγία που είχε εκδοθεί το 1989 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και που αφορούσε στην ουσία την εφαρμογή της ελεύθερης αγοράς, της εσωτερικής αγοράς, ώστε να διευκολύνονται οι άνθρωποι να κινούνται ελεύθερα.

                        Δεν έχει επαναλαμβάνω σχέση με τους ακαδημαϊκούς τίτλους. Η Οδηγία αυτή, η 8948 σήμερα ανανεώνεται και μάλιστα ενόψει της διεύρυνσης και η συζήτηση αυτή έχει αρχίσει εδώ και ένα χρόνο μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου που και τα δύο είναι όργανα νομοθετικά στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προτείνει.

                        Εκεί, λοιπόν, είχαν γίνει διάφορες τροπολογίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που το κυρίαρχο ήταν, αυτοί που έλεγαν ότι όταν μία χώρα αντιπροσωπεύεται από ένα τέτοιο Κέντρο, ένα πανεπιστήμιο δημόσιο, Βρετανικό π.χ. αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα από ένα τέτοιο Κέντρο, η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να ελέγξει το περιεχόμενο παιδείας που παρέχει αυτό το Κέντρο. Και επομένως μπορεί το Πανεπιστήμιο …

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Δηλαδή δεν μπορεί να ελέγξει και την ποιότητα των σπουδών σε ένα τέτοιο Κέντρο;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Ναι – ναι. Θα έρθω τώρα στο προκείμενο. Υπάρχει άλλη άποψη που λέει, ήταν η τροπολογία που είχε κάνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο κ. Τρακατέλης, ότι η χώρα υποδοχής έχει δικαίωμα να ελέγξει τι είδους γνώσεις παρέχει ένα τέτοιο Κέντρο, ώστε να μπορεί μετά εν συνεχεία από τη χώρα προέλευσης να δοθεί ένα πτυχίο που στην ουσία αντιπροσωπεύει επαγγελματικά δικαιώματα.

                        Βεβαίως αυτές …

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κυρία Γιαννάκου, δεν μου λέτε τι θα κάνετε, να πάμε στην κατάληξη.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Όχι – όχι, θα περιμένετε κ. Αρβανίτη, το θέμα είναι περίπλοκο και εμένα δεν μ’ αρέσει ορισμένοι δημοσιογράφοι υπό το πρόσχημα αυτό να γράφουν άλλα απ’ αυτά που τους απαντώ στις επιστολές μου και απευθύνομαι στην εφημερίδα που αναδείξατε.

                        Σας λέω, ότι αυτή η υπόθεση η οποία θα ξανά πάει στο Κοινοβούλιο, δηλαδή είναι θέμα διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο πλευρών και δεν είναι θέμα τροπολογίας του ενός ή του άλλου, δεν ξέρουμε πως θα καταλήξει, συναντά το εξής εμπόδιο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επειδή η Οδηγία αυτή αφορά στον ανταγωνισμό και όχι στην παιδεία, διότι τα θέματα παιδείας είναι υπόθεση των κρατών – μελών, δεν είναι υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν δέχεται και μάλιστα τέτοιες τροπολογίες έγιναν από την Ισπανία, από την Ιταλία κλπ., ότι μπορεί η χώρα υποδοχής να ελέγχει τους τίτλους που δίνει ένα αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο από μία άλλη χώρα.

                        Εμείς, λοιπόν, γι’ αυτό το λόγο έχουμε κρατήσει επιφυλάξεις στην Οδηγία. Το ίδιο έκανε και η προηγούμενη ηγεσία και απορώ πως στην εφημερίδα η προηγούμενη ηγεσία διηγείται διάφορες ιστορίες.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Γιατί τα βάζετε με το «ΒΗΜΑ» δεν καταλαβαίνω,

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Σας καταγγέλλει ο κ. Ευθυμίου για απουσία πολιτικής βούλησης.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Τον καταγγέλλω εγώ τον κ. Ευθυμίου για απουσία πολιτικής βούλησης απ’ αυτό το σημείο, διότι η πολιτική δεν έχει αλλάξει, απλώς εμείς ασχολούμαστε με το θέμα. Τίποτε άλλο δεν έχω να πω.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν σημαίνει, ότι ενδεχομένως και οι απαντήσεις που έδωσε το Υπουργείο χθες και στελέχη σας …

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Κύριε Αρβανίτη, επαναλαμβάνω ρητώς, το Υπουργείο Παιδείας δεν προτίθεται να αναγνωρίσει τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών ως Πανεπιστήμια, παράγραφος 1 και οριστική και σαφής. Επομένως και τα σχόλια των πανεπιστημιακών που έγιναν, δεν έχουν νόημα, διότι στη Σύνοδο Πρυτάνεως στην Αλεξανδρούπολη τους είπα τι γίνεται με την Οδηγία και ήμουνα σαφέστατη.

                        Δεύτερον, η Ελλάδα υπάρχει περίπτωση να οδηγηθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτό το γνώριζε και η προηγούμενη Οδηγία.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πάντως οι δηλώσεις του κ. Καλού ήταν σε ασάφεια κα Γιαννάκου, επιτρέψτε μου, δηλαδή δεν φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Καμία ασάφεια, είμαι σαφέστατη.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μια έγκυρη εφημερίδα, όπως είναι το «ΒΗΜΑ» δεν μπορεί να μου λέτε ότι έχει κάνει τέτοιο ολίσθημα. Δεν φταίνε όλο οι άλλοι. Φταίμε κι εμείς μερικές φορές.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Όχι κ. Αρβανίτη, έστειλα απάντηση χθες στην εφημερίδα το «ΒΗΜΑ» που δεν την δημοσίευσε ολόκληρη και η οποία απάντηση είναι ρητή και κατηγορηματική. Και δεν δέχομαι ότι υπάρχουν ασάφειες.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν μπορώ να πάρω θέση για το «ΒΗΜΑ» και δεν είμαι εργαζόμενος του «ΒΗΜΑΤΟΣ» και δεν ξέρω.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Λέω, λοιπόν, ότι εμείς προσπαθούμε και κάνουμε αγώνα με βάση τον ανταγωνισμό και τα επαγγελματικά δικαιώματα, γιατί δεν μιλάμε για ακαδημαϊκά πτυχία, να μην υπάρξει τέτοιου είδους δικαίωμα από  μια χώρα προέλευσης, ώστε να δημιουργηθούν ζητήματα σε μια χώρα υποδοχής.

                        Εάν τα πράγματα με τη νέα διαπραγμάτευση που υπάρχει μεταξύ Συμβούλιο και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγηθούν στο να παραμένει μια τέτοια άποψη, ότι δεν μπορούμε εμείς δηλαδή ως χώρα υποδοχής να ελέγξουμε κάτι τέτοιο ως προς το περιεχόμενο και την ποιότητά του και το Συμβούλιο θα γίνει στις 16-17 αυτού του μηνός, ανταγωνιστικότητα στο Συμβούλιο και θα πάει ο κ. Σιούφας -επαναλαμβάνω- δεν αφορά στα θέματα παιδείας, τότε είναι πιθανόν η Ελλάδα να οδηγηθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς και η Ισπανία και η Ιταλία.

                        Επιπλέον η ιστορία αυτή δημιουργήθηκε από την περίφημη υπόθεση «ΝΕΡΙ» που πήγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο από Ιταλικής πλευράς και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έδωσε το πράσινο φως. ¶ρα είναι πιθανόν στο τέλος να οδηγηθούμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και να καταδικαστούμε. Και θα δούμε τι θα γίνει. Αλλά μέχρι τότε θα προσπαθούμε να μην υπάρξει τέτοια ευρωπαϊκή Οδηγία για τα επαγγελματικά δικαιώματα –επαναλαμβάνω- που να ανοίγει αυτομάτως την πόρτα σε κάτι τέτοιο, πράγμα που θα δημιουργήσει συγκρούσεις άνευ λόγου και θα δημιουργήσει συγχύσεις.

Έγινα σαφής για την πολιτική μας;

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Βεβαίως. Κυρία Γιαννάκου, θα μου επιτρέψτε να πάω σε διαφημίσεις δύο λεπτά και να συνεχίσουμε εν ηρεμία την κουβέντα μας, για να μην έχουμε διακοπές. Να πω μόνο, ότι στην συντροφιά μας βρίσκεται και να τους δούμε: η κα Βάνα Λυγερού Πρόεδρος της Ανωτάτης Ομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας, την οποία καλημερίζω.

Β. ΛΥΓΕΡΟΥ: Καλημέρα σας.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Και ο κ. Καλομοίρης, εκπροσωπεί τους εκπαιδευτικούς. Χαιρετώ και εσάς. Να είστε όλοι καλά.

ΓΡ. ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ: Καλημέρα.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ο Στέλιος είναι στην Γκράβα, γιατί θέλω να αναφερθώ στην υπουργό, πιστεύω ότι είναι το χειρότερο οικοδόμημα που υπάρχει στα Βαλκάνια και δεν θα διαφωνήσει μαζί μου η υπουργός, νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε σ’ αυτό.

                «ΠΡΩΙΝΟ ΜΕGA», η νέα προσπάθεια  για την ενημέρωση που εμείς πιστεύουμε και εμείς υπερασπιζόμαστε. Στο “MEGA” πια με την Μάρω Λεονάρδου και μαζί μας η υπουργός Παιδείας η κα Μαριέττα Γιαννάκου, την οποία για άλλη μια φορά την ευχαριστώ. Να ανοίξουμε λίγο την κουβέντα και να πάμε στην κοινωνία κα Γιαννάκου. Θα ξεκινήσω απ’ την Γκράβα. Εκεί είναι ο Στέλιος Παπαπέτρου.

                         Είναι γειτονιά που εγώ την περπάτησα πολύ και έπαιξα στην περιοχή της Γκράβας. Στέλιο, δώσε εικόνα.

ΣΤ. ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ: Καλημέρα σας. Αυτό που βλέπουμε δεν μας αρέσει καθόλου και θα καταλάβετε τι εννοούμε, τώρα που η κάμερα θα σας δείξει το περίφημο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας. Μέσα σ’ αυτό το σχολικό συγκρότημα το οποίο καταλαμβάνει έκταση περίπου 8 Ο.Τ., έρχονται περίπου 10 χιλιάδες μαθητές.

                        ¶κουσα ότι είναι ο κ. Καλομοίρης προσκεκλημένος της εκπομπής. Χθες μου είπε ότι είναι περισσότεροι από 10 χιλιάδες μαθητές.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Πόσοι είναι κ. Καλομοίρη;

ΓΡ. ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ: 12 χιλιάδες απ’ ότι υπολογίζουμε.

ΣΤ. ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ: Και έχουμε πέσει και πάνω στο διάλειμμα. Κάποιος έβγαλε το άχτι του εδώ με το μπετόν. 12 χιλιάδες μαθητές είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Είναι το μεγαλύτερο σχολικό συγκρότημα των Βαλκανίων. Αυτό ίσως να μην το γνωρίζουν πολλοί στην Ελλάδα.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κυρία Γιαννάκου, να τολμήσω να ρωτήσω αν τα παιδιά της Κυψέλης και του Γαλατσίου, κάποια στιγμή θα ζήσουν σε άλλου τύπου σχολείο;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας το ξέρω το έχω επισκεφθεί και θυμάμαι ότι το είχα επισκεφθεί και ως υπουργός Υγείας την ημέρα του έιτζ και είχαμε κάνει συζήτηση με τα παιδιά. Πρέπει να σας πω ότι ένα τόσο μεγάλο σχολικό συγκρότημα, είναι αρνητικό με βάση τις σημερινές παιδαγωγικές γραμμές, κατευθυντήριες γραμμές.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σαν γκέτο είναι κα Γιαννάκου.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Το ξέρω. Και μάλιστα θα σας πω ότι τότε που είχα πάει το 1990, είχα πάει μαζί με τον κ. Κοντογιαννόπουλο. Το σχολείο είχε βαφτεί δύο-τρεις φορές σε επίμαχα σημεία πριν πάμε εκεί, διότι καθημερινά γράφονταν απίστευτες φράσεις κλπ. Δεν ήταν αυτό το ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι ένα τέτοιο σχολείο μαζικοποιεί τα πράγματα σε τέτοιο βαθμό που υπονομεύεται το εκπαιδευτικό περιεχόμενο.

                        Ήταν δηλαδή απ’ την αρχή λάθος η δημιουργία ενός τέτοιου συγκροτήματος το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα, γιατί υπάρχουν τα προβλήματα που γνωρίζετε με τις διπλές βάρδιες. Δεν είναι εύκολο να καταργήσεις σχολεία και δεν είναι εύκολο και κάτι άλλο κ. Αρβανίτη, να βρεις χώρους.

                        Μόλις χθες ασχοληθήκαμε με ένα χώρο στην Αγίου Μελετίου και Λιοσίων, όπου δυστυχώς το υπουργείο ολιγώρησε πριν έρθουμε εμείς εδώ, να υπογράψει τις σχετικές αποφάσεις μαζί με το δήμο, με αποτέλεσμα να το πάρει πολυεθνική εταιρεία να το κάνει σούπερ μάρκετ και σήμερα οι γονείς να ζητούν να πάμε στα δικαστήρια με την εταιρεία αυτή, πράγμα που θα πάρει 10 χρόνια. Αλλιώς πρέπει να βρούμε άλλο χώρο. Αυτό είναι καθημερινό πρόβλημα.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Στα Σεπόλια λέτε τώρα.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Ο κ. Καλομοίρης θα το καταλαβαίνει.

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Ξέρετε κάτι κα Γιαννάκου, δεν είναι μόνο στην Γκράβα και στις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες της Αθήνας. Εγώ μπορώ να σας μεταφέρω εικόνα και απ’ τα δημόσια σχολεία των βορείων προαστίων.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Είναι βέβαιο. Αλλά εδώ είναι χαρακτηριστικό.

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Εκεί πιο ευρύχωρα, σαφέστατα δεν είναι Γκράβα, όμως οι χώροι είναι εγκαταλελειμμένοι. Δηλαδή είναι κάτι, θα την πω την λέξη, σαν σκουπιδαριό. Είναι απαράδεκτο. Η παιδεία, αυτό που είπατε για το περιεχόμενο πριν, δεν είναι κακή. Οι δάσκαλοι μαθαίνουν καλά πράγματα στα παιδιά. Ωστόσο είναι λυπηρό να βλέπεις αυτή την εγκατάλειψη των σχολικών κτιρίων.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Να μου επιτρέψετε ένα σχόλιο. Δεν είναι ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας η επιδιόρθωση των σχολικών κτιρίων και η διατήρηση των σχολικών κτιρίων. Είναι ευθύνη των δήμων. Θα γίνω κατηγορηματική εδώ. Ουδεμία σχέση έχει το Υπουργείο Παιδείας. Αυτό όμως το οποίο εμείς κάνουμε αυτή τη στιγμή, παρότι σας επαναλαμβάνω, δεν είναι δικό μας αντικείμενο, έχει περάσει σε άλλο υπουργείο, έχουμε συνεννοηθεί με τα Πολυτεχνεία της χώρας για να δούμε τα θέματα της αντισεισμικότητας των κτιρίων, γιατί την άλλη φορά είχαμε κατάρρευση σχολείου στη Λάρισα και ταυτόχρονα να δούμε τα σχολικά συγκροτήματα από αμίαντο που έχουν γίνει στο παρελθόν, για να δούμε πως θα μπορέσουμε  να παρέμβουμε.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κυρία Γιαννάκου το παιδί μου ξεκίνησε με Αρσένη, συνέχισε μεταρρύθμιση με Ευθυμίου, θα ζήσει και τη δική σας;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Σας είπα τίποτα για μεταρρύθμιση;

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ναι, αλλά δημοσιογράφος είμαι, να μην ρίξω τη σπόντα μου;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Κύριε Αρβανίτη θα σας πω σαφώς, έχω δηλώσει ότι απ’ το Σεπτέμβρη, αυτή τη στιγμή προσπαθούμε και να κλείσουμε πληγές και οικονομικού και άλλου χαρακτήρα και εκκρεμότητες, διότι υπήρχε και μακρά προεκλογική περίοδο και ήταν φυσικό ορισμένα πράγματα να έχουν χαλαρώσει.

                        Θέλω να σας πω ότι θα αρχίσει ένας ουσιαστικός δημόσιος διάλογος με όλους απ’ το Σεπτέμβρη. Ένα απ’ τα βασικά του αντικείμενα, επειδή μιλήσαμε πριν για την Ευρωπαϊκή Ένωση και επειδή ο πρώην υπουργός σχολίασε ότι έχουμε γίνει δέσμιοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λες και ανήκουμε σε τρίτη χώρα και δεν είμαστε μέλη της Ένωσης, είναι η προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος σε ευρωπαϊκά δεδομένα, όπου ερχόμαστε στον πάτο στην κριτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η τελευταία της έκθεση έγινε λίγες μέρες μετά τις εκλογές, διότι δεν υπάρχει ούτε δια βίου επαγγελματικός προσανατολισμός, ούτε δια βίου εκπαίδευση.

                        Τα ζητήματα της επιμόρφωσης έχουν εγκαταλειφθεί και η σχέση ανάπτυξης, εκπαίδευσης και απασχόλησης επίσης. Αυτά είναι βασικά θέματα, αν δεν θέλουμε να δούμε τη διαρθρωτική ανεργία να πετάει στα ύψη, ενώ ταυτόχρονα το περιεχόμενο της παιδείας μας ομολογούν όλοι, βεβαίως είναι καλοί οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, βεβαίως αγωνίζονται, αλλά δεν εξαρτάται μόνο απ’ αυτούς, εξαρτάται απ’ την επιμόρφωσή τους, απ’ τα αναλυτικά προγράμματα.

                        Και εγώ πιστεύω ότι το σημερινό επίπεδο παιδείας στην Ελλάδα παρά τις προσπάθειες, δεν ανταποκρίνεται σ’ αυτό που απαιτείται  για να μπορέσουν οι νέοι μας να έχουν και μια ανταγωνιστικότητα και να ζήσουν καλύτερη ζωή.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ακούστε μια μητέρα τώρα. Αντί να τα πω εγώ, θα ήθελα να τα πει εκείνη. Η κα Λυβερού είναι μαζί μας. Αλλάζω λίγο τον προγραμματισμό που είχαμε στο μυαλό μας. Κυρία Λυγερού πόσο χρονών είναι τα παιδιά σας; Καλημέρα.

Β. ΛΥΓΕΡΟΥ: Καλημέρα. Το μικρό μου τώρα είναι Β’ Γυμνασίου και η μεσαία είναι στην Γ’ Λυκείου, δίνει πανελλαδικές φέτος.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Να σας πω, τα παιδιά σας έπαιξαν; Διότι τα δικά μου δεν παίζουν. Δεν τολμώ να σας πω αν ερωτεύτηκαν, διότι ντρέπομαι.

Β. ΛΥΓΕΡΟΥ: Όχι, αυτό απαγορεύεται. Ιδιαίτερα στο λύκειο απαγορεύεται κατηγορηματικά. Δεν έχει περιθώρια έτσι κι αλλιώς. Και να μην πω ότι βλέπω ότι τα παιδιά δεν έχουν και διάθεση. Υπάρχει μία κατηγορία παιδιών βεβαίως που ακολουθούν το σχολείο, που διαβάζουν, που συνεχίζουν τέλος πάντων να ακολουθούν αυτή την ρότα που τους έχει χαράξει το εκπαιδευτικό σύστημα και όπου δεν έχουν περιθώρια να κάνουν τίποτα άλλο. Και υπάρχει βέβαια και μια κατηγορία που έχει το δικαίωμα να ερωτευτεί, αλλά πλέον έχει χάσει το δικαίωμα να μάθει.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Δεν είναι πολύ σημαντικό αυτό, δηλαδή η οικογένεια να μπει σε ρυθμούς οικογένειας; Γιατί όλοι είμαστε σκληρά εργαζόμενοι και εμείς και τα παιδιά μας. Δεν μιλάμε δηλαδή. Και ξέρετε, φοβάμαι ότι θα το βρούμε μπροστά μας αυτό κα Λυγερού. Και πιστεύω η κα Γιαννάκου θα το καταλάβει αυτό.

Β. ΛΥΓΕΡΟΥ: Ήδη μπροστά μας το βρίσκουμε. Η υπουργός είναι και γιατρός και ξέρει απ’ αυτά φαντάζομαι. Και εδώ υπάρχει ένα σοβαρότατο πρόβλημα, γιατί έχει να κάνει πια με την στρέβλωση του σκοπού του σχολείου. Αυτή η ηλικία έχει μια συγκεκριμένη αποστολή το σχολείο να καλύψει και τη μορφώσει, αλλά και να τη διαπαιδαγωγήσει.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αφού την έχουμε την υπουργό, τι θα θέλατε να της μεταφέρετε της κας Γιαννάκου, η οποία τουλάχιστον ένα πλεονέκτημα το έχει σίγουρα, ξέρει να ακούει.

Β. ΛΥΓΕΡΟΥ: Επειδή ακούμε συνέχεια τις ίδιες διατυπώσεις ως προς το πώς πρέπει να προσαρμοστεί η παιδεία μας, ως προς τη δια βίου εκπαίδευση, διάφορα τέτοια σλόγκαν που τα πρώτα χρόνια είχαν μια θετική απήχηση και κάπως δημιουργούσαν μια ελπίδα. Αλλά τώρα πια έχουν χάσει το νόημά τους.

                        Και μιας και η υπουργός  είπε ότι η παιδεία της κάθε χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δική της υπόθεση, ας δούμε εμείς τέλος πάντων πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα παίξει τον ρόλο του, πως θα φτιάξει ανθρώπους με προσωπικότητα να στέκουν στα πόδια τους, πως θα τους μάθει συγκροτημένα και συστηματικά κάποιες επιστημονικές γνώσεις που πρέπει να ξέρουν και να εξασφαλίσει σε όλα τα παιδιά της χώρας αυτή την μόρφωση που είναι αναγκαία για να σταθούν και να κάνουν τις επιλογές τους.

                        Όχι στα 15, αλλά στα 18, που τους δίνουμε και δικαίωμα να κάνουν επιλογές σαν πολίτες. Και να φτιάξει πολίτες αυτή η χώρα. Γιατί είμαστε η χώρα που είναι πρώτη σε τροχαία ατυχήματα, πρώτη σε εκτρώσεις, με πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών με πολύ κακή διατροφή, με μεγάλο αριθμό εργατικών ατυχημάτων, με ανθρώπους που δεν ξέρουν να προστατέψουν τον εαυτό τους και που ουσιαστικά είναι κρίσιμο ζήτημα πως θα προχωρήσει από εκεί και μετά.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Κυρία Λυγερού σας ευχαριστώ για την παρέμβασή σας. Κύριε Καλομοίρη θα κάνουμε εξετάσεις; ¶λλο άγχος κάθε φορά. Θα γίνουν, δεν θα γίνουν. Την καλημέρα μου και πάλι.

ΓΡ. ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ: Οι εξετάσεις θα γίνουν. Τα προβλήματα όμως πρέπει να αντιμετωπιστούν απ’ την νέα ηγεσία του Υπουργείου  Παιδείας. Όπως αυτό στο οποίο αναφέρθηκε η κα Υπουργός πριν. Οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους γονείς και τους μαθητές των σχολειών της περιοχής, εκεί που τώρα η πολυεθνική LIDL θέλει να οικοδομήσει ένα νέο σούπερ μάρκετ, έχουν έγκαιρα παρέμβει, έχουν υποδείξει λύσεις.

                        Υπάρχουν ευθύνες και στο δήμο και στην προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Θα μπορούσαν να ληφθούν μέτρα τολμηρά και έκτακτα, ώστε να γίνει αναγκαστική απαλλοτρίωση και να ακολουθηθούν όλες οι διαδικασίες οι αναγκαίες για να παραμείνει αυτός ο χώρος στη διάθεση των σχολείων, των μαθητών.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Μίλησε για διάλογος η υπουργός, ότι θα ξεκινήσει ένας γόνιμος διάλογος. Σεπτέμβριος είπατε κα Γιαννάκου νομίζω.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Ναι. Αυτό στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Πρόεδρος της ΟΛΜΕ είναι ένα πραγματικό πρόβλημα που ήρθε σε εμάς. Δεν έχουμε ευθύνη. Πρέπει να εξετάσουμε κ. Καλομοίρη τι θα μας φέρει πιο γρήγορα στην οικοδόμηση του νέου σχολείου. Αν πρόκειται να μας πάρει δέκα χρόνια η αναγκαστική απαλλοτρίωση και όλα αυτά, γι’ αυτό και απευθυνθήκαμε στους νομικούς συμβούλους, καταλαβαίνετε τι γίνεται.

                        Ο σκοπός είναι να γίνει γρήγορα το σχολείο.

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Κυρία Γιαννάκου να πάμε σε κάτι πιο βραχυπρόθεσμο; Εγώ ήθελα να ρωτήσω για τις εξετάσεις, αν πραγματικά τη Δευτέρα επειδή υπάρχει πρόβλημα με τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, κάτι το οποίο ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος το μετέθεσε στην ευθύνη της κ. Γιαννάκου. Δεν ξέρω αν συναντηθήκατε μαζί τους, αν τα βρήκατε, τι είπατε, με τους συμβασιούχους.

ΓΡ. ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ: Δυστυχώς δεν τα έχουμε βρει ακόμα. Εκείνο που χρειάζεται και ζητάμε και απαιτούμε απ’ την υπουργό Παιδείας, είναι να προχωρήσει σε κάτι για το οποίο έχει δεσμευτεί η σημερινή κυβέρνηση ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο εκλογικό της πρόγραμμα, αλλά να ανταποκριθεί και σε μια εκπαιδευτική αναγκαιότητα.

                        Δυστυχώς τα προηγούμενα χρόνια και τη φετινή χρονιά, εργάζονται 15 χιλιάδες αναπληρωτές και ωρομίσθιοι κάθε χρόνο σχεδόν. Έχω εδώ τα στοιχεία, δεν νομίζω ότι υπάρχει αμφισβήτηση. Εμείς ζητούμε μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών όσων έχουν μια προϋπηρεσία 18 μήνες και πάνω, για να ξεκινήσουν τα σχολειά μας με πλήρες διδακτικό προσωπικό από 1^ης Σεπτέμβρη, για να μην ξαναφθάσουμε στις ίδιες καταστάσεις να προσλαμβάνονται αναπληρωτές και ωρομίσθιοι 2, 3 ή και 4 μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων.

                        Πολλά απ’ τα παιδιά που θα δώσουν εξετάσεις απ’ την Τρίτη και μετά, δεν διδάχθηκαν σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, αλλά πήγαν οι καθηγητές με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας τον Γενάρη οι ωρομίσθιοι, για να καλύψουν διδασκαλία μαθημάτων και μάλιστα πανελλαδικά εξεταζόμενων.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Τα ακούσατε κα Γιαννάκου;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Ναι, τα γνωρίζω, θα απαντήσω.

ΓΡ. ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ: Εμείς λέμε και απαιτούμε και προσδοκούμε ότι η υπουργός την Παρασκευή που ελπίζουμε να τη συναντήσουμε, έχουμε και μια πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας το μεσημέρι της Παρασκευής, να υπάρξει λύση που βεβαίως να ικανοποιεί αυτή την εκπαιδευτική αναγκαιότητα, αλλά και να δίνει τέλος στην εργασιακή ανασφάλεια, αβεβαιότητα χιλιάδων αναπληρωτών, εκπαιδευτικών που έχουν κατοχυρώσει την εκπαιδευτική ιδιότητα, που εργάστηκαν κάτω από δύσκολες συνθήκες σε όλη τη χώρα, που αντιμετωπίστηκαν απ’ την πολιτεία μέχρι τώρα σε ένα καθεστώς μαύρης εργασίας κυριολεκτικά, να μείνουν αναπλήρωτοι για πολλούς μήνες, που μείνανε χωρίς δικαιώματα εργασιακά.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κυρία Γιαννάκου.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Κύριε Αρβανίτη θέλω να πω κατ’ αρχήν στον κ. Καλομοίρη ότι την Παρασκευή δεν θα είμαι εδώ. Θα δείτε κάποιον απ’ την υπόλοιπη ηγεσία, γιατί θα είμαι στη Θεσσαλονίκη. Θέλω να σας πω ότι πράγματι προσελήφθησαν ωρομίσθιοι σε προηγούμενη φάση, ενώ δεν έπρεπε κατά τη γνώμη μου. Δημιουργήθηκαν εμπλοκές εργασιακού χαρακτήρα μεταξύ διαφόρων κατηγοριών.

                        Κατ’ αρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η υπόθεση των συμβασιούχων, άπαξ και δεν περιλαμβάνονται στο Προεδρικό Διάταγμα οι αναπληρωτές καθηγητές, δεν είναι κάτι που αποτελεί διαπραγμάτευση μεταξύ εμού και του υπουργού Εσωτερικών. Εμείς αυτό που θα κάνουμε είναι αυτό που είχαμε υποσχεθεί  προεκλογικά, που δεν λύνει βέβαια οριστικά το πρόβλημα των αναπληρωτών, ούτε και θα λυθεί ποτέ.

                        Μεταξύ μας μιλώντας, είναι τόσες χιλιάδες, στην ουσία πρόκειται για μία οιωνοί επετηρίδα, η οποία κατά τη γνώμη μου έπρεπε να έχει καταργηθεί προ πολλού τελείως. Αλλά εν πάση περιπτώσει, εμείς λέμε ότι το 75% που προσλαμβάνονται με διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ και το 25% από αναπληρωτές, φέτος να εφαρμοστεί, διότι αυτοί ήταν οι προγραμματισμοί του Υπουργείου Παιδείας και διότι το κράτος έχει συνέχεια και δεν μπορεί την τελευταία στιγμή να αλλάζει ο προγραμματισμός.

                        Για του χρόνου και τα επόμενα έτη, θα πάρουμε 60% απ’ το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, θα βελτιώσουμε δηλαδή το ποσοστό και 40% απ’ τους αναπληρωτές και ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ που θα γίνει τον Νοέμβριο, θα βελτιωθεί ποιοτικά με βάση ορισμένα στοιχεία...

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Αυτούς τους ταλαίπωρους που είχαν δώσει παλιότερα κα Γιαννάκου και διαμαρτύρονταν στη συνέχεια με το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, τι θα γίνει;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Κύριε Αρβανίτη δεν θα καταργήσουμε και όλους τους διαγωνισμούς επειδή κάποιοι θέλουν να επαναφέρουν την επετηρίδα. Η επάνοδος της επετηρίδας να ξεχαστεί. Και νομίζω το ίδιο λέει και η προηγούμενη ηγεσία. Εμείς απλώς βελτιώνουμε το ποσοστό των αναπληρωτών, θα βελτιώσουμε και το διαγωνισμό διότι η αρχή του ΑΣΕΠ μας δήλωσε ότι έχει παρατηρήσει διάφορες δυσλειτουργίες και διάφορα προβλήματα, θα συνεργαστούμε μαζί τους.

                        Θα δούμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε ώστε να μην είμαστε το Σεπτέμβριο με κενά που δημιουργούνται την τελευταία στιγμή. Διότι πολλές φορές κ. Αρβανίτη, λόγω των μορίων μέσω των οποίων γίνονται και οι μεταθέσεις, έρχονται πάρα πολλοί καθηγητές στην Αθήνα. Θέλω όμως να σας δηλώσω ότι ο αριθμός των καθηγητών ειδικά στη μέση εκπαίδευση, σε σχέση με τα παιδιά, είναι σαν να ήμασταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Είναι απ’ τους καλύτερους.

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Ήσασταν σαφής. Μια τελευταία ερώτηση. Με την Εκκλησία τι γίνεται; Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη τι είπατε στην Κωνσταντινούπολη;

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Το τι είπα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη δεν θα το πούμε εδώ. Θέλω να σας πω μόνο ένα πράγμα. Η κυβερνητική πρωτοβουλία συνεχίζεται μέσα από μια διαδικασία κατά κάποιο τρόπο όχι εξόδου των πάντων απ’ όλες τις πλευρές, να παριστάνει τους νομικούς ή να ασχολούνται επί παντός επιστητού.

                        Παρακαλέσαμε όλες τις πλευρές να υπάρξει ησυχία, να σταματήσουν οι τριβές απ’ την μία και την άλλη πλευρά, ώστε εμείς χωρίς να γίνουμε μέρος του προβλήματος και χωρίς να εισέλθουμε στο «νομιμοκανονικό» στοιχείο, διότι αυτή τη στιγμή αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι δυνατόν ούτε να ανοίξουν ζητήματα νομοθεσίας, ούτε τίποτα άλλο.

                        ¶κουσα και τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος έκανε ιδιόρρυθμα θα έλεγα σχόλια περί της Εκκλησίας και της παρέμβασης της κυβέρνησης, ενώ πριν από 4 μέρες είχε πει ότι πρέπει να συνεχιστεί η κυβερνητική πρωτοβουλία. Θέλω να πω ξεκάθαρα, κυβερνητική πρωτοβουλία διαλόγου με τις δύο πλευρές δημόσια, δεν μπορεί να γίνει, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί. Αν θέλουμε απλώς να επωφελούμεθα απ’ τα ΜΜΕ, αυτό είναι δουλειά άλλων.

                        Εγώ προσωπικά και οποιοσδήποτε άλλος συνάδελφός μου στην κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε από καρδιάς που ήσασταν μαζί μας σήμερα και αφιερώσατε το χρόνο σας.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Και εγώ ευχαριστώ κ. Αρβανίτη.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Καλή επιτυχία στο έργο σας για το καλό μας.

Μ. ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ: Και για το καλό των παιδιών μας.

Κ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Να είτε καλά κα Γιαννάκου. Καλή σας ημέρα.

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ: Καλημέρα. Ευχαριστώ.