ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - Νομοσχέδια
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ε΄
Κυριακή, 21 Μαρτίου 2004
 
../..
 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος):
../..
Ζητάμε να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό το σχέδιό σας. Αυτά περιμένει ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτά θα ελέγχεστε από εμάς κάθε μέρα και σε όλα τα επίπεδα.
Θα πάρω ένα παράδειγμα. Ο Πρωθυπουργός ξεκίνησε θέτοντας ως προτεραιότητα την
παιδεία και τον πολιτισμό. Συμφωνούμε. Ήταν το πρώτο θέμα που θέσαμε και εμείς
στις προεκλογικές μας διακηρύξεις.
Το περίεργο όμως είναι ότι γι’ αυτήν την πρώτη προτεραιότητα δεν ακούσαμε τίποτα
επί της ουσίας, εκτός αν εννοείτε την εξαγγελία σας για πανεπιστήμιο αστυνομικών
ως καινοτομία στην παιδεία. Δεν ακούσαμε τίποτα για την ουσία, καμία ένδειξη
πολιτικού προσανατολισμού, μόνο δείγμα γραφής, αμφιλεγόμενες και αντιφατικές
ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας για τις εξετάσεις, αναβολή των όσων
υποσχεθήκατε, επιστροφή στις δέσμες που ούτε τα φροντιστήρια θα σταματήσουν,
ούτε την αγωνία των παιδιών και των γονιών θα μειώσουν, ούτε όμως και
ολοκληρωμένη και σύγχρονη εκπαίδευση θα δώσουν. Αντιθέτως θα περιορίσουν τις
δυνατότητες των παιδιών.
Εμείς έχουμε καταθέσει επανειλημμένως προτάσεις για αποκέντρωση, για ελεύθερες
επιλογές, για αυτονομία των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, όμως,
επειδή είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της χώρας και της νέας εποχής θα σας
κάνω μία πρόταση κύριε Πρωθυπουργέ. Το 1996 υπήρξε αξιολόγηση του εκπαιδευτικού
μας συστήματος από τον ΟΟΣΑ, κατ’ εξοχήν ειδικός οργανισμός που κάνει τέτοιες
αξιολογήσεις. Κάντε αυτήν την αξιολόγηση επίκαιρη, κάντε μία νέα αξιολόγηση και
πάνω σ’ αυτήν την αξιολόγηση να ανοίξουμε έναν εθνικό διάλογο για την παιδεία
και θα μας βρείτε και εμάς συμπαραστάτες για να κάνουμε ουσιαστικές τομές , όχι
τις τομές τις οποίες εξαγγείλατε που δεν θα αλλάξουν την κατάσταση αλλά
ουσιαστικές τομές στο χώρο της παιδείας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές αυτή η αοριστολογία της Κυβέρνησης που ακούσαμε χθες
μας ανησυχεί βαθύτατα. Διότι εμείς παραδίδουμε μια Ελλάδα ισχυρή, που δεν
κτίστηκε με αερολογίες αλλά με συγκεκριμένα σχέδια και συγκεκριμένο σχέδιο
χρειάζεται για να παραμείνει ισχυρή και να πάει ακόμα πιο μπροστά. Και έχει
διανύσει αυτή η χώρα τεράστια απόσταση σε θέματα οικονομίας, ασφάλειας,
κοινωνικής δικαιοσύνης, ισχυρής παρουσίας στην Ευρώπη, έχει αποκτήσει
ανεπτυγμένες υποδομές στην υγεία, στην πρόνοια, στην παιδεία, στις μεταφορές,
έχει πετύχει την ένταξη στην ΟΝΕ, την ένταξη της Κύπρου, έχει ενισχύσει την
αγροτική οικονομία, έχει προωθήσει την αποκέντρωση και την καινούργια
διακυβέρνηση στους τομείς της δημόσιας διοίκησης, παιδείας και υγείας.
../..
Μιλήσατε, επίσης, για σπατάλη. Περιμένουμε να μας δείξει η Κυβέρνησή σας αυτήν
τη σπατάλη και ελπίζουμε στη σπατάλη να μη συγκαταλέγονται για παράδειγμα οι
επενδύσεις για νέα σχολικά κτίρια ή οι προσλήψεις εκπαιδευτικών.
../..
 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: (Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού):
../..
Σας άκουσα να λέτε ότι όχι μόνο είναι αοριστία, αλλά είναι και αντιφατική η
πολιτική μας στο θέμα των εξετάσεων για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια. Ε, έλεος!
Έλεος επιτέλους! Εδώ βλέπαμε ένα ατελείωτο θέατρο δήθεν μεταρρυθμίσεων που
διαδεχόταν η μια την άλλη όπου όχι απλώς από κυβέρνηση σε κυβέρνηση αλλά από
Υπουργό σε Υπουργό ανασκαπτόταν ό,τι είχε κάνει ο προηγούμενος. Και ερχόμαστε
εδώ να δώσουμε μια λύση σ΄ένα τεράστιο πρόβλημα, σ΄ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί
όλα τα νέα παιδιά στη χώρα που επιβάρυνε συντριπτικά τους οικογενειακούς
προϋπολογισμούς –η Ελλάδα είναι η χώρα που οι οικογένειες δαπανούν εξ ιδίων τα
περισσότερα για την εκπαίδευση των παιδιών τους- και μας λέτε ότι δεν έχουμε
πολιτική; Την εφαρμόσαμε στην ουσία πριν καν πάρουμε ψήφο εμπιστοσύνης. Είπαμε,
καταργούνται οι εξετάσεις στη Β΄ Λυκείου και περιορίζονται τα εξεταζόμενα
μαθήματα στην Γ΄ Λυκείου από εννέα σε έξι. Αοριστίες είναι αυτά; Αυτά είναι
δεσμεύσεις που υλοποιούνται ήδη.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
Είναι γενικολογία η δέσμευση για τον χαρακτηρισμό ως πολύτεκνης οικογένειας με
τρία παιδιά;
../..
¶κουσα ότι αποδέχεστε την ιδέα του εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Πράττετε
άριστα. Δέκα χρόνια την περίμενα αυτήν τη δήλωση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Το έχουμε καταθέσει ως πρόταση νόμου στη Βουλή. Το έχουμε ζητήσει σε όλους τους
τόνους. Αισθάνθηκα ότι γίνομαι ανιαρός και μονότονος από τις συχνές επαναλήψεις.
Ε, επιτέλους, το καταλάβατε! Χαίρομαι γι’ αυτό και είμαι βέβαιος ότι θα
συμπράξουμε στο να γίνει ένας ειλικρινής, εμπεριστατωμένος εθνικός διάλογος για
την παιδεία, γιατί ο τελικώς ωφελημένος θα είναι τα νέα παιδιά στη χώρα και οι
οικογένειές τους. Να έχουνε επιτέλους ένα σύστημα παιδείας το οποίο θα έχει
διάρκεια πολλά χρόνια και δεν θα αλλάζει από Υπουργό σε Υπουργό.
../..
 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος):
../..
Σε ό,τι αφορά τέλος την παιδεία, πάλι δεν άκουσα κάτι, παρά μόνο για τις
εξετάσεις. Θέλω, όμως, να υπενθυμίσω κάτι, γιατί μιλήσατε για εθνική συναίνεση.
Δύο φορές ήμουν Υπουργός Παιδείας, δύο φορές συστήσαμε διακομματικές επιτροπές,
δύο φορές αρνήθηκε η Νέα Δημοκρατία να συμμετάσχει στην διακομματική επιτροπή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Συστήσαμε το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας. Ήδη μέχρι σήμερα αρνείται η Νέα
Δημοκρατία να αποστείλει τον εκπρόσωπό της στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας που
είναι το ευρύτερο όργανο συναίνεσης με τους κοινωνικούς φορείς. Ελπίζω, έστω από
τη θέση της Κυβέρνησης πια, πραγματικά να κάνουμε πράξη μια εθνική συναίνεση για
την παιδεία. Εγώ δεσμεύομαι γι’ αυτή την πολιτική, αλλά σας προτείνω να είναι
πάνω στα αντικειμενικά δεδομένα. Γι’ αυτό ζήτησα να επικαιροποιηθεί η έκθεση του
ΟΟΣΑ του 1996, ώστε να έχουμε συγκεκριμένα δεδομένα και προτάσεις πάνω στις
οποίες θα μπορέσουμε να μιλήσουμε.
../..
 
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας):
../..
Στο θέμα της παιδείας, παραδείγματος χάρη, λέει ότι τα σχολεία του μέλλοντος θα
είναι με ωρομίσθιους, με αναπληρωτές, με έκτακτους, με κακοπληρωμένους, με το
ΑΣΕΠ. Αυτό είναι ένα αίσχος. Ή έχεις πτυχίο και πας στην εκπαίδευση ή δεν έχεις.
Σχολεία του μέλλοντος που θα είναι δεμένα με τους επιχειρηματίες. Αλίμονο σ’
αυτά τα σχολεία που καθορίζει ο επιχειρηματίας το περιεχόμενο της μόρφωσης.
Δεν είπατε τίποτε. Τι θα γίνει με αυτό το αναχρονιστικό σχολείο, δημοτικό,
γυμνάσιο, λύκειο -είναι αναχρονιστικός ο διαχωρισμός- ή με τον πραγματικά
αντιεπιστημονικό και αντιπαιδαγωγικό διαχωρισμό, γενική και επαγγελματική
μόρφωση; Αφού ολοκληρωθεί η δωδεκάχρονη υποχρεωτική παιδεία, από εκεί και πάνω,
στη βάση μιας ανεβασμένης γενικής μόρφωσης με αξία, πρέπει να αρχίζει ο
επαγγελματικός προσανατολισμός.
../..
 
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς):
../..
Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης δεν ενισχύουν την πραγματική σύγκλιση, στα επίπεδα
εισοδημάτων, διαβίωσης και ευημερίας, απασχόλησης και κοινωνικής στήριξης. Αυτό
αποδεικνύεται και από το ότι η Ελλάδα του 2004, με ρυθμό ανάπτυξης πάνω από το
4%, είναι μεταξύ των πρώτων στη φτώχεια και την ανεργία και μεταξύ των
τελευταίων στις κοινωνικές δαπάνες, για την υγεία και την παιδεία.
../..
Θα ήθελα να αναφερθώ και στα θέματα της παιδείας και της υγείας, χωρίς να μπω σε
λεπτομέρειες. Θα αναφερθώ μονάχα σε ένα κεντρικό ζήτημα που έχει σχέση με αυτούς
τους κρίσιμους τομείς κοινωνικής ευθύνης του κράτους και αυτό αναφέρεται στην
επιταχυνόμενη εισβολή του ιδιωτικού τομέα στους δύο αυτούς χώρους.
Κύριε Πρωθυπουργέ, εμείς είμαστε αντίθετοι σ’ αυτήν την εισβολή. Και η παιδεία
και η υγεία είναι τομείς που πρέπει να παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο και να
λειτουργούν όχι με κριτήρια αγοράς αλλά με κεντρικό κριτήριο την προώθηση του
κοινωνικού συμφέροντος. Οι Έλληνες πληρώνουν πάρα πολλά και για την παιδεία και
για τη μόρφωση των παιδιών τους και για την υγεία των οικογενειών τους. Αυτό
πρέπει να ανατραπεί.
Οι δημόσιες δαπάνες και για την υγεία και για την παιδεία, πρέπει να αυξηθούν
αποτελεσματικά. Μόνον έτσι θα μειωθούν οι ιδιωτικές δαπάνες και μόνον έτσι θα
βοηθηθεί αποφασιστικά ο οικογενειακός προϋπολογισμός.
Ειδικότερα για τα θέματα της παιδείας να επισημάνω ότι δεν είναι μόνο τα
προβλήματα οικονομικού χαρακτήρα. Η παιδεία δεν είναι μία διαδικασία για να
προετοιμάζει απλώς τους ανθρώπους για την ένταξή τους στην παραγωγική μηχανή.
Είναι η διαδικασία που προετοιμάζει πολίτες, που προετοιμάζει κριτικά
σκεπτόμενους ανθρώπους. Γι’ αυτό και η κοινωνία δεν μπορεί να εμπιστευθεί τον
ευαίσθητο και κρίσιμο αυτόν κοινωνικό τομέα στους νόμους και στις δυνάμεις της
αγοράς. Ούτε και οι δυνάμεις αυτές, που δεν έχουν κοινωνική νομιμοποίηση και δεν
υπόκεινται σε οργανωμένο κοινωνικό έλεγχο μπορούν να παίζουν αποφασιστικό και
πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση όλων των σχετικών με την παιδεία εξελίξεων.
../..
 
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ:
../..
Δεν είναι δυνατόν η Κυβέρνηση να κλείσει αυτήν τη συζήτηση χωρίς να αναλάβει μια
συγκεκριμένη δέσμευση στο τι θα γίνει με τους κατώτερους μισθούς, στο τι θα
γίνει με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αν θα θεσμοθετηθεί ή όχι, στο τι θα
γίνει με τη μείωση της ιδιωτικής δαπάνης για παιδεία και υγεία, που πραγματικά
τινάζει στον αέρα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
../..
 
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε,
είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα να παρουσιάσω σήμερα τον προγραμματισμό της
Κυβέρνησης για την παιδεία.
Γνωρίζουμε όλοι ότι πρόκειται για ένα κρίσιμο τομέα με πάρα πολλές
ιδιαιτερότητες και απαιτεί μελετημένους και προσεκτικούς κυβερνητικούς
χειρισμούς. Την κυβερνητική μας πρόταση βέβαια τη θέσαμε στην κρίση του
ελληνικού λαού και την επιδοκίμασε. Τώρα καλούμεθα να την εφαρμόσουμε σύμφωνα με
τη λαϊκή εντολή.
Η πολιτική μας πρόταση χαρακτηρίζεται από ιδεολογική συνοχή και αποσκοπεί στη
βελτιστοποίηση της κοινωνικής αποτελεσματικότητας της συνολικής μας κυβερνητικής
πολιτικής. Βασικό σημείο αναφοράς είναι η θέση ότι κάθε μέλος του κοινωνικού
συνόλου έχει το δικαίωμα στην ευκαιρία της προσωπικής του ανάπτυξης και ανέλιξης
ατομικά και κοινωνικά.
Συνεπείς προς την ιδεολογική μας άποψη θα εστιάσουμε στο μηχανισμό που θα
επιτρέψει σε κάθε συμπολίτη μας να ασκήσει αυτό το δικαίωμα δηλαδή την απόκτηση
παιδείας.
Μόνον υψηλής ποιότητας παιδεία μπορεί να εξασφαλίσει την ισότητα στην εκκίνηση
όλων των νέων ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση. Τυχόν απόκλιση από
τη θέση αυτή μάλλον δεν είναι δημοκρατική και αποτελεί πλήγμα για τους
οικονομικά ασθενέστερους.
Η παιδεία είναι αναφαίρετο δικαίωμα και η παροχή της είναι καθήκον της
πολιτείας. Ως Κυβέρνηση θέλουμε να ανταποκριθούμε σ’ αυτό το καθήκον γιατί
πιστεύουμε, ότι η παιδεία δεν εξαντλείται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Έχουμε
μία πιο ολοκληρωμένη θεώρησή της. Η παιδεία έχει ευρύτερη διάσταση. Δεν
αναφέρεται στην απλή μετάδοση γνώσεων όπως η εκπαίδευση, αλλά στην καλλιέργεια
μιας γενικότερης αγωγής του πνεύματος με σκοπό τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης
προσωπικότητας.
Επομένως για μας η παιδεία είναι το γενικότερο προϊόν αλλά και η βασική
συνισταμένη των ιδανικών, των αντιλήψεων και των αξιών που διέπουν τη ζωή μας.
Μέσα από αυτήν μπορούμε να κατοχυρώσουμε τα κύρια στοιχεία που συνθέτουν και την
εθνική μας παρουσία: τη γλώσσα, την ιστορία, την ελληνορθόδοξη παράδοση τόσο στα
πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ευρώπης γενικότερα όσο και στην
παγκόσμια κοινότητα, όπου άλλωστε δημιουργούν ζώντας εκεί πολλοί Έλληνες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να κάνω μία ιδιαίτερη αναφορά στη γλώσσα.
Είναι το θεμέλιο για την πνευματική μας ανάπτυξη και την κατοχύρωση της
πολιτιστικής μας ταυτότητας και είναι κύριο μέσο σκέψης, έκφρασης και
επικοινωνίας.
Γι’ αυτό το λόγο θέλουμε να εστιάσουμε στη σημασία της διδασκαλίας της ελληνικής
γλώσσας. Για να πετύχουμε την κυβερνητική μας αποστολή πρέπει να επιδιώξουμε την
ενεργοποίηση της συμμετοχής των πολιτών αλλά και κοινωνικές συμμαχίες. Η
κοινωνική συναίνεση αποτελεί κρίσιμο παράμετρο της πολιτικής μας πρότασης.
Πολλές φορές στο παρελθόν –και νομίζω ότι αυτό μπορούμε να το ομολογήσουμε όλοι-
η συναίνεση επιτεύχθηκε μέσα από τη λογική της ελάσσονος προσπάθειας. Τα
αποτελέσματα μιας τέτοιας προσέγγισης μας είναι γνωστά. Η παρατήρηση αυτή δεν
αποσκοπεί στο να αποδώσει ευθύνες σε οποιονδήποτε, οφείλουμε όμως να
προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα αξιολογώντας τις μέχρι σήμερα πολιτικές
και πρακτικές.
Δεν θέλουμε να επαναλάβουμε τους αιφνιδιασμούς του παρελθόντος. Η πολιτική μας
και η ιδεολογική θεώρηση, θέλει το διάλογο ως βασικό εργαλείο παραγωγής
πολιτικού λόγου. Πιστεύουμε ότι έχουμε την ευκαιρία με τους συνομιλητές μας να
διαμορφώσουμε από κοινού, ένα πλαίσιο μέσα από το οποίο θα πραγματοποιήσουμε τις
στρατηγικές μας επιλογές. Γι’ αυτό το λόγο απευθύνομαι απόψε εδώ προς την
εκπαιδευτική κοινότητα, αποζητώντας την ενεργοποίηση της θεσμικής τους μνήμης.
Μας ενδιαφέρει η ενεργός συμμετοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας στη χάραξη και
την εφαρμογή της πολιτικής μας. Ζητάμε την άποψη και τη συνεργασία της και όχι
μόνο. Για μας ο εκπαιδευτικός κάθε βαθμίδας είναι το ζωογόνο κύτταρο της
εκπαιδευτικής δραστηριότητας. Πιστεύουμε στους εκπαιδευτικούς και θεωρούμε ότι
μπορούμε να επιδιώξουμε την αφύπνιση των ικανοτήτων τους που δεν
χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν.
Παράλληλα, πρέπει να στραφούμε στους αποδέκτες της εκπαιδευτικής λειτουργίας,
τις μαθήτριες, τους μαθητές, τις σπουδάστριες, τους σπουδαστές και τους γονείς
τους. Η παιδεία δεν είναι αυτοσκοπός ως λειτουργία, αλλά έχει ως στόχο την
ολοκλήρωση του ανθρώπου. Η προσέγγιση αυτή, αποτελεί κομβικό σημείο της
πολιτικής μας παρέμβασης. Πρωτοβουλίες, λοιπόν, και ρυθμίσεις που θα προωθήσουμε
μέσα στο πλαίσιο ενός προγράμματος που σας υπενθυμίζω, εγκρίθηκε από τον
ελληνικό λαό, θα είναι αντικείμενο ενδελεχούς διαλόγου, όπου η γνώμη και των
παιδιών και των γονέων έχει βαρύνουσα σημασία. Πιστεύουμε στη συμβολή τους.
Πιστεύουμε επίσης ότι η παιδεία ως αποστολή της πολιτείας, συνδέεται με τα καλώς
νοούμενα συμφέροντα του συνόλου του ελληνικού λαού.
Κυρία Πρόεδρε, οι επιλογές μας είναι και ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες και είναι
προσαρμοσμένες στις σημερινές συνθήκες και στις μελλοντικές απαιτήσεις. Πρέπει
να καταστήσουμε τους πολίτες υπεύθυνους και ενεργούς. Πολίτες που θα σέβονται τα
δικαιώματα των άλλων και αυτό ξεκινά από το σχολείο. Η επιτυχία του στόχου
επίσης, αποτελεί παράγοντα κοινωνικής συνοχής, αμοιβαίας κατανόησης,
διαπολιτισμικού διαλόγου και αλληλεγγύης και συμβάλλει στην περαιτέρω ποιοτική
ανάπτυξη της δημοκρατίας μας.
Το κυβερνητικό μας πρόγραμμα χαρακτηρίζεται από δύο ειδών δράσεις. Τις
οριζόντιες πολιτικές δράσεις που θα τις χαρακτήριζα διαπυλωνικές και τις κάθετες
πολιτικές δράσεις, πυλωνικές δράσεις.
Έχουμε μιλήσει ήδη για την αύξηση των πόρων που διατίθενται στην παιδεία.
Στρατηγικός στόχος είναι μέσα στην τετραετία το 3,5% του ΑΕΠ να ανέλθει στο 5%.
Θέλω να σας πω ότι σχεδόν το 90% του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου
διατίθεται σε μισθούς. Οι πολιτικές είναι στην ουσία απαγορευτικές, αν δεν
υπήρχαν τα κοινοτικά κεφάλαια. Και πρέπει να έχουμε επίγνωση αυτής της
πραγματικότητος, γιατί περίπου το 70% του συνόλου του τακτικού προϋπολογισμού
που αφορά σε όλες τις πολιτικές δράσεις και όλα τα Υπουργεία, διατίθεται για
μισθούς, επιδόματα και συντάξεις. Η επόμενη χώρα από μας, η Ιρλανδία, έχει
περίπου το 36% που διατίθεται σ’αυτούς τους στόχους και οι άλλες χώρες το 23%
έως 25%.
Το δεύτερο ζήτημα είναι η ευρωπαϊκή διάσταση της παιδείας όπως διαμορφώνεται στα
πλαίσια της στρατηγικής της Λισαβόνας. Η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας
και οικονομίας το 2010 με έντονο το στοιχείο της γνώσης, όπου η θέση της Ελλάδας
θα είναι στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, αποτελεί τον κύριο πολιτικό μας στόχο
και δεν αμφιβάλλω ότι πρέπει να αποτελεί τον κύριο πολιτικό στόχο και για άλλες
πολιτικές παρατάξεις. Γι’ αυτό έχουμε και έναν ολοκληρωμένο στρατηγικό
σχεδιασμό. Πρέπει οι πόροι του ΕΠΕΕΠ να χρησιμοποιηθούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να
βελτιωθεί ουσιαστικά η ουσία του εκπαιδευτικού συστήματος.
Επομένως δεν θα εστιάσουμε μόνο στη λογιστική απορροφητικότητα αλλά κυρίως στην
κοινωνική αποτελεσματικότητα των δαπανών για την παιδεία. Πρέπει να σημειώσω εδώ
ότι η έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής και του συμβουλίου Υπουργών Παιδείας με
βάση τους στόχους που ετέθησαν επί ελληνικής προεδρίας, είναι δυστυχώς μη
ευχάριστοι για την Ελλάδα. Η Ελλάδα έρχεται τελευταία στους στόχους που έχουν
τεθεί και θεωρείται ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι σε θέση να
ικανοποιήσει τους στόχους της Λισαβόνας για να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα.
Εμείς δεν θα εκλάβουμε αυτήν την έκθεση που θα συζητηθεί την επόμενη εβδομάδα
στο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όπου θα συμμετάσχει ο Πρωθυπουργός, ως μια
καταδικαστική απόφαση. Πρέπει να την δούμε όλοι μας ως μια ευκαιρία για να
αλλάξουμε τα πράγματα και να αξιοποιήσουμε άλλες παραμέτρους, ώστε να ασκήσουμε
σωστότερες πολιτικές. Πιστεύουμε ότι η αξιολόγηση πρέπει να διατρέχει όλο το
σύστημα της εκπαίδευσης. Πρέπει να αξιολογούνται οι φορείς και τα μέλη της
εκπαιδευτικής κοινότητας. Η αξιολόγηση είναι ένας τροφοδοτικός μηχανισμός για τη
βελτίωση του συστήματος. Δεν είναι κάποιο είδος τιμωρίας. Είναι ένα σύστημα που
έχει εφαρμοστεί σε όλες τις χώρες του κόσμου. Υπάρχουν επιστημονικά κριτήρια.
Μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για καλύτερες πολιτικές.
Η εποχή της παγκοσμιότητας της κοινωνίας, της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, η
κοινωνία της άμεσης διάχυσης της γνώσης και της πληροφορίας μας επιβάλλουν την
αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα. Η τεχνολογία
έχει αλλάξει ριζικά το τοπίο της εκπαίδευσης, ως τρόπου διδασκαλίας και μάθησης,
μελέτης, έρευνας και αξιολόγησης. Όλα αυτά πρέπει να τα αξιοποιήσουμε στο
πρόγραμμά μας. Έτσι ενεργοποιούμε στο έπακρο τους διαθέσιμους πόρους. Πρέπει να
καταπολεμηθεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, τόσο ο ψηφιακός όσο και ο
πληροφοριακός αναλφαβητισμός.
Βασική παράμετρος της πολιτικής μας είναι η διαρκής σύνδεση της εκπαίδευσης με
το χώρο της εργασίας, με την παραγωγική διαδικασία. Δεν είναι αυτό το σύνολο της
παιδείας. Μιλήσαμε για παιδεία και για εκπαίδευση. Πρέπει όμως να προωθηθεί ο
ανάλογος σχεδιασμός του περιεχομένου σπουδών μέσα από τις υφιστάμενες δομές
σύνδεσης της παιδείας και της αγοράς εργασίας, τις οποίες πρέπει να βελτιώσουμε.
Θεωρητικά στο παρελθόν υπήρξαν προσεγγίσεις και ενέργειες. Δεν έχουμε φθάσει
όμως στην ανάλογη αποτελεσματικότητα.
Οι κάθετες δράσεις, οι πιλοτικές δράσεις αφορούν στα εξής σημεία σε όλες τις
βαθμίδες της εκπαίδευσης: Αποδίδουμε σημασία στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
εκπαίδευση. Πρέπει να πούμε ότι τα παιδιά που είναι η προσωποποίηση του
μέλλοντος έχουν ικανότητες που πρέπει και μπορεί το σχολείο να αναδείξει. Το
σχολείο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ισοπεδωτικό. Κάτι τέτοιο μπορεί να
γίνει μόνο μέσα από ένα κατάλληλα διαμορφωμένο σύστημα που θα πιστεύει στα
παιδιά και θα τους εμπνέει σιγουριά και εμπιστοσύνη. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει
ουσιαστική εκπαιδευτική υποστήριξη από τη νηπιακή ηλικία. Θα βελτιωθεί το
ολοήμερο νηπιαγωγείο. Είναι ένας καλός θεσμός και πρέπει να επεκταθεί. Πρέπει να
προωθήσουμε όπου μπορούμε τη μεταστέγαση των νηπιαγωγείων σε πιο κατάλληλους
χώρους που θα είναι περισσότερο ασφαλείς και θα προσφέρουν υψηλού επιπέδου
υπηρεσίες. Πρέπει να επεκτείνουμε το ολοήμερο δημοτικό σχολείο και να
ενισχύσουμε την ποιότητά του. Είναι σωστό θεσμικά και ιδεολογικά, αλλά πρέπει να
βελτιωθεί. Ο θεσμός αυτός ως μέσον για τη δημιουργικότερη απασχόληση και την
κοινωνικοποίηση του παιδιού είναι πάρα πολύ σωστός και ταυτόχρονα βοηθά στη
συμφιλίωση της εργασίας με το ρόλο που παίζουν οι γονείς μέσα στο σπίτι.
Η υποχρεωτική εκπαίδευση πρέπει να αναμορφωθεί. Πρέπει να ενισχύσουμε την
ποιότητα της γενικής παιδείας. Στην ουσία όμως ξέρουν όλοι ότι πρέπει να
επιμηκύνουμε την υποχρεωτική εκπαίδευση στα δώδεκα χρόνια. ¶λλωστε δε νομίζω ότι
θα μπορούσε κανείς να έχει αντίρρηση σε αυτό. Μας χρειάζεται περισσότερο
διάστημα που θα παρέχονται βασικά στοιχεία από την παιδεία στα παιδιά και
μεγαλύτερες δυνατότητες για να αποκτήσουν γνώση. Γενικότερα ένα καλό δημόσιο
σχολείο είναι καθρέφτης μιας σωστής διακυβέρνησης. Το πρόγραμμα σπουδών θα είναι
ενιαίο για τα έντεκα χρόνια. Θα διαφοροποιείται στην Γ΄ λυκείου.
Οι κατευθύνσεις θα είναι συγκεκριμένες, θεωρητικές σπουδές, φυσικές και
τεχνολογίες, οικονομικές και κοινωνικές σπουδές. Θα υπάρχουν δύο τύποι λυκείου.
Θα καταργηθούν τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια και θα υπάρχει το Γενικό
Λύκειο και το Επαγγελματικό Λύκειο.
Θα υπάρχει ειδικό πρόγραμμα σπουδών στη Β΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου που
θα πρέπει να προσαρμόζεται σε ανάλογες δράσεις που θα αναπτύσσονται για τον
επαγγελματικό προσανατολισμό. Το να δείχνουμε μόνο τα πανεπιστήμια στους νέους
ως τη μόνη λύση και διέξοδο και μόνο το χαρτί και όχι το περιεχόμενο των
σπουδών, ξέρουμε όλοι ότι είναι λάθος. Δεν βοηθάει στην οικονομική ανάπτυξη και
δημιουργεί προϋποθέσεις για πιο εκτεταμένη ανεργία.
΄Εχουμε εξαγγείλει και το εδήλωσα και προ των προγραμματικών δηλώσεων, για να
μην ανησυχούν οι γονείς και τα παιδιά, την κατάργηση των εξετάσεων στη Β΄ τάξη
του λυκείου. Είναι πολύ απλό, λέμε τα παιδιά που θα μπουν στη Β’ λυκείου αυτήν
τη χρονιά ότι δεν θα δώσουν εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς. Στην γ’ λυκείου θα
δώσουν εξετάσεις σε έξι μαθήματα που θα επιλεγούν μετά από διάλογο με την
εκπαιδευτική κοινότητα. Λέμε επίσης ότι τα παιδιά που θα δώσουν φέτος, ότι εμείς
δεν αιφνιδιάζουμε. ΄Εχουν κάνει την προετοιμασία τους, θέλουν δύο ευκαιρίες, θα
ακολουθήσουν το προηγούμενο πρόγραμμα και του χρόνου θα δώσουν σε εννέα
μαθήματα, γιατί ακριβώς πρέπει να έχουν σε όλα τα μαθήματα τη διπλή ευκαιρία. Το
τονίζω αυτό στη Βουλή γιατί ορισμένοι επιχείρησαν ή θεώρησαν ότι έπρεπε να
επιχειρήσουν να επιτεθούν εναντίον μιας διαδικασίας που είναι δημοκρατική, δεν
αιφνιδιάζει και συνάδει με τη γενικότερη πολιτική μας πρόταση.
Έχουμε πει ότι η διάρθρωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος πρέπει να δίνει
διεξόδους σε όλους και επομένως η εκπαιδευτική λειτουργία είναι μια λειτουργία
που λειτουργεί δια βίου. Η δια βίου μάθηση είναι βασικός μοχλός της διαδικασίας
της Λισαβόνας. Γνωρίζουμε όλοι ότι πολλοί ή οι περισσότεροι θα αλλάξουν δύο ή
τρεις φορές δουλειά κατά τη διάρκεια της ζωής τους μέσα στο χώρο της κοινωνίας,
της πληροφορίας που ζούμε. Επομένως πρέπει να μπορούν οι εργαζόμενοι να έχουν το
δικαίωμα να ανταποκριθούν στις συνεχείς προσαρμογές. Στο πλαίσιο αυτό θα έχουμε
τα απαραίτητα οχήματα μεταξύ των οποίων και το λύκειο δεύτερης ευκαιρίας.
Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο για να προωθήσουμε τις δράσεις που περιέγραψα
από την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι από
τα σημαντικότερα οχήματα μέσω των οποίων θα οδηγηθούμε στις μεγαλύτερες
δυνατότητες ανάπτυξης των παιδιών. Διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει τίποτα εάν οι
εκπαιδευτικοί δεν προσαρμόζονται αναλόγως.
Θα ενισχύσουμε την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων. Αυτό
πρέπει να γίνει οπωσδήποτε γιατί έτσι τα πανεπιστήμια θα μπορούν να αναπτύξουν
και άλλες δράσεις, να συνδεθούν με όλους τους χώρους και να δώσουν τη δυνατότητα
και την ευκαιρία στους νέους και να απολαύσουν των ευκαιριών της γενικότερης
παιδείας, αλλά και να εξειδικευτούν, να προσανατολιστούν και να μπορούν να
προσφέρουν υπηρεσίες και στα νέα πεδία δράσης που δεν έχουν αξιοποιηθεί.
Θα υπάρξει στρατηγικός σχεδιασμός με αρχές, προδιαγραφές και στόχους του κάθε
πανεπιστημιακού ιδρύματος και αυτό θα αξιολογείται. Ο ορίζοντας θα είναι
δεκαετίας, αλλά τα πανεπιστήμια θα δημιουργούν τετραετές επιχειρησιακό σχέδιο
που θα περιλαμβάνει και χρονικά και ποσοτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά και
βεβαίως οι αναπτυξιακές δραστηριότητες δεν θα περιορίζονται μόνο στο
εκπαιδευτικό έργο. Η έρευνα είναι από τα βασικά ζητήματα.
Τα τμήματα του πανεπιστημίου που είχαν προβλεφθεί θα λειτουργήσουν και των ΤΕΙ
και θα προβλεφθούν και νέες σχολές, αφού πραγματικά είμαστε έτοιμοι να τις
ξεκινήσουμε και το περιεχόμενο της παιδείας να είναι σημαντικό.
Η πανεπιστημιακή έρευνα μέχρι σήμερα δεν έχει προχωρήσει. Υπάρχουν προγράμματα
τα οποία αναπτύσσουν διάφορες ομάδες, αλλά δεν έχει αξιοποιηθεί, ούτε από τον
κυβερνητικό χώρο και τον κρατικό η δουλειά που γίνεται, ούτε υπάρχει
προσυνεννόηση. Πρέπει να βρεθεί ένας άλλος τρόπος να αξιοποιήσουμε τα κοινοτικά
προγράμματα γιατί υπάρχουν χρήματα εκεί και μπορεί αυτές οι έρευνες να
χρησιμοποιηθούν και για τη λειτουργία του ίδιου του κράτους ή για τη λειτουργία
των πανεπιστημίων.
Η πανεπιστημιακή διδασκαλία πρέπει να περιλαμβάνει πολλαπλά συγγράμματα. Δεν
μπορεί να συνεχιστεί το παλιό σύστημα. Ο φοιτητής πρέπει να έχει βιβλιογραφικές
επιλογές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενισχυθούν οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες
μέσα στο πλαίσιο που είπα στην αρχή, δηλαδή ότι δεν πρέπει η οικονομική
κατάσταση να προσδιορίζει τη ζωή του ατόμου που έχει τις δυνατότητες και τις
ικανότητες.
Η κοινοτική νομοθεσία, κυρίες και κύριοι, μας επιβάλλει να αναδιαρθρώσουμε το
ΔΙΚΑΤΣΑ και αυτό θα γίνει. Πρέπει να σταματήσει οριστικά και αμετάκλητα ό,τι
γινόταν στο παρελθόν και ό,τι βρίσκεται και στη δικαιοσύνη σήμερα και νομίζω ότι
σε αυτό θα συμφωνήσουμε όλοι.
Ως προς την τεχνολογική εκπαίδευση, τα ΤΕΙ πρέπει να αξιοποιηθούν. Mέχρι σήμερα,
υπήρξαν προβλήματα χρηματοδότησης και οι νέες τεχνολογίες δεν βρίσκονται στο
επίπεδο που θέλουμε να βρίσκονται. Ωστόσο έχουν γίνει βήματα. Υπάρχουν
απαιτήσεις και αναζητήσεις από την εκπαιδευτική κοινότητα και τους ίδιους τους
σπουδαστές.
Πρέπει, λοιπόν, να δώσουμε έμφαση στο τοπίο και στο χώρο αυτό. Βέβαια, πρέπει να
καθορίσουμε και τα επαγγελματικά δικαιώματα των δεκαεπτά ειδικοτήτων που
εκκρεμούν και παραμένουν στο συρτάρι. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Η ελεύθερη
κυκλοφορία των εργαζομένων στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστά και
δυνατότητα, αν και οι εκπαιδευτικές πολιτικές είναι αρμοδιότητα των
κρατών-μελών, ομόφωνα η Ένωση να αποφασίζει αναλόγως, προκειμένου να δώσει και
άλλες ευκαιρίες στους νέους και κυρίως εξερχόμενους από τα ΤΕΙ.
Κυρίες και κύριοι, δεν θέλω να σας πω ότι δεν μπορεί να υπάρξει ιδεολογική
διαφοροποίηση ή κομματική σύγκρουση επί των θεμάτων της παιδείας. Στην
πραγματικότητα όμως οι ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί και οι στόχοι, και στους
οποίους πρέπει να απαντήσουμε, μας δίνουν την ευκαιρία να συνεννοηθούμε. Θα
υπάρξει εθνικός διάλογος επί της ουσίας για την παιδεία.
Όσον αφορά στο Εθνικό Συμβούλιο για την παιδεία που ανέφερε ο Αρχηγός της
Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, συνεδρίασε μόλις τον Ιανουάριο, συμμετείχε ο
εκπρόσωπος της Ν.Δ. και ο Πρόεδρός του σήμερα το πρωί σε εφημερίδα επιτίθεται
στο κυβερνητικό πρόγραμμα.
Μάλλον δεν θέλουμε τέτοιο Συμβούλιο Εθνικής Παιδείας, του οποίου ο Πρόεδρος
σπεύδει να σχολιάσει το κυβερνητικό πρόγραμμα, προ, μάλιστα, των προγραμματικών
δηλώσεων ενώ δεν έχει γίνει ακόμα καμιά συζήτηση.
Ο Ζακ Λάνγκ, τον οποίο πολλοί από εσάς του Σοσιαλιστικού Κόμματος γνωρίζεται
καλά, υπήρξε Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού στη Γαλλία και στο τελευταίο του
βιβλίο “Une ?cole ?litaire pour tous” δηλαδή ένα ελιτίστικο σχολείο ή υψηλού
επιπέδου για όλους αναφέρει ότι πρέπει να θέσουμε συγκεκριμένους ποιοτικούς
στόχους και τα αναγκαία μέσα για να εξυπηρετηθούν. Αυτό είναι πέρα και έξω από
στενές κομματικές αντιλήψεις.
Πρέπει να επενδύσουμε στο ανθρώπινο δυναμικό, και στους εκπαιδευτικούς και στους
μαθητές οι οποίοι πρέπει να εκπαιδεύονται όχι μόνο ως προς το αντικείμενο της
συμβολής τους, αλλά και στα νέα γνωστικά αντικείμενα και δεδομένα.
Πιστεύω ότι αυτή η άποψη την οποία συμμερίζομαι και εγώ είναι πέρα και έξω από
τις πολιτικές πεποιθήσεις των κομμάτων και συνιστούν κοινή λογική. Μάλιστα,
πιστεύω ότι είναι έξω από την όποια πιθανή δομική αντιπολίτευση αναφέρθηκε από
τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο οποίος έχω την αίσθηση ότι δεν το
πιστεύει, γιατί πιστεύω ότι η εποχή της δομικής αντιπολίτευσης μάλλον έχει
τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα.
Εγώ καλώ όλα τα Κόμματα και τις πολιτικές παρατάξεις να συζητήσουμε «δουλεύοντας
για τα παιδιά και το μέλλον τους» και είμαι σίγουρη ότι θα βρούμε τρόπους να
καταλήξουμε σε κοινές απόψεις για τα γενικότερα κοινά συμφέροντα των πολιτών και
των παιδιών.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
 
../..
 
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Τουρισμού):
../..
Έχουμε, λοιπόν, χρέος να ανοίξουμε την πόρτα της Ελλάδας στον κόσμο. Η χώρα μας
πρέπει να γίνει πιο ελκυστική, πιο ανθρώπινη, πιο συνεπής με την ιστορία της, να
σεβαστεί τον πολεοδομικό και γεωγραφικό της πλούτο, το φυσικό της περιβάλλον.
Ο τουρισμός αποτελεί το πλέον πολύτιμο κεφάλαιο για την ανάπτυξη και την
ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας μας. Ως τομέας πολιτικής ο τουρισμός
είναι συνυφασμένος με τον πολιτισμό, την ανάπτυξη, την παιδεία και τον
αθλητισμό. Η ολοκληρωμένη τουριστική πολιτική συμβάλλει στην ενίσχυση, ανάδειξη
και προβολή της διεθνούς εικόνας της χώρας μας, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας,
έχει άμεση σχέση με τη βιώσιμη ανάπτυξη, την προστασία του περιβάλλοντος, την
προώθηση του ελληνικού πολιτιστικού προϊόντος και την δημιουργία φιλόξενου
επενδυτικού περιβάλλοντος.
../..
Σε ό,τι αφορά στην τουριστική εκπαίδευση θα επανεξετασθεί όλο αυτό το πλαίσιο
που αφορά στο μεγάλο ζήτημα του επαγγελματικού προσανατολισμού και στην
παραγωγική και αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας, της γνώσης. Πρέπει να
ξαναδούμε το ρόλο της χώρας μας στην ευρύτερη γεωγραφική μας περιφέρεια
αξιοποιώντας την τουριστική μας παράδοση. Να αναβαθμίσουμε τις Σχολές
Τουριστικών Επαγγελμάτων σε πανεπιστημιακό επίπεδο με την παράλληλη σύναψη
συμφωνιών με άλλα διεθνώς φημισμένα ιδρύματα και σχολές όπως στην Ελβετία
παραδείγματος χάρη με την ανταλλαγή γνώσεων και τεχνογνωσίας.
¶μεσα όμως και σύμφωνα με τις εξαγγελίες μας θα προβούμε στη σύσταση κατ’ αρχήν
φορέα εποπτείας υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας με θεσμική εκπροσώπηση
των κοινωνικών εταίρων του κλάδου και την ίδρυση Τμημάτων Τουριστικών Σπουδών σε
Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της περιφέρειας. Το επίπεδο των αποφοίτων των
Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες και στις
προσδοκίες της αγοράς εργασίας με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό των αποφοίτων
να εγκαταλείπει τον κλάδο μετά την αποφοίτησή του. Με άλλα λόγια δεν φτιάξαμε
ποτέ επαγγελματίες.
../..
 
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ:
../..
Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και έχουμε χάσει πάρα πολύ χρόνο. Δεν έχουμε την
πολυτέλεια του χρόνου. Είναι σημαντικό ότι έχουμε σαν προτεραιότητες την
επανίδρυση του κράτους με στοιχεία που έχουν ήδη αναπτυχθεί –να μην επανέρχομαι-
την παιδεία, που είναι πρώτη προτεραιότητα για τη Νέα Δημοκρατία, με περισσότερα
χρήματα. Γιατί χωρίς χρήματα δεν γίνονται ολοήμερα σχολεία, δεν γίνονται νέα
τμήματα στα ΑΕΙ, δεν αναβαθμίζονται τα ΤΕΙ, δεν γίνονται περισσότερα νηπιαγωγεία
με καλύτερες εγκαταστάσεις, δεν υπάρχουν σωστά δημοτικά, που είναι η βάση της
γνώσης, καθώς και νέες τεχνολογίες. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν,
αν δεν δώσουμε περισσότερα χρήματα και αν δεν υπάρξει επιτέλους μια σωστή
διαχείριση των πόρων, έτσι ώστε να μην υπάρχουν σπατάλες που δεν ωφελούν τους
πολίτες. Γιατί κάθε ένα ευρώ που πέφτει στη μαύρη τρύπα αυτής της απίθανης
σπατάλης και της αδιαφάνειας που υπάρχει σε πολλούς τομείς μας στερεί από έναν
παιδικό σταθμό, μας στερεί από ένα σύγχρονο νηπιαγωγείο. Αυτή είναι η αλήθεια.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι η Νέα Δημοκρατία και η νέα Κυβέρνηση μιλάει για το
θέμα της εργασίας. Εγώ θα πω το εξής: Η πολιτική του ΟΑΕΔ, παρ’όλο που τον
αλλάξατε και φέρατε νόμο, απέτυχε. Δεν βρήκαν οι Έλληνες θέσεις εργασίας.
Ελάχιστες θέσεις εργασίας βρέθηκαν με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Υπήρχαν στοιχεία
των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ που μακάρι να τα είχατε διαφημίσει εσείς του ΠΑΣΟΚ.
Κέρδος σας θα ήταν, κακό δεν θα ήταν. Θέσεις εργασίας όμως δεν δημιουργήθηκαν,
διότι δεν υπήρχε ανάπτυξη, δεν υπήρχαν ξένες επενδύσεις, δεν υπήρχε σταθερό
φορολογικό σύστημα για να υπάρξουν και ξένες και εγχώριες επενδύσεις. Και δεν
υπήρχε αυτή η διαφάνεια και η έλλειψη της γραφειοκρατίας που πραγματικά
δημιουργεί ένα φιλικό περιβάλλον, έτσι ώστε κάποιος να θέλει να επενδύσει τα
χρήματά του μέσα στην ελληνική οικονομία για να λειτουργήσουν και να
δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για όλους τους Έλληνες.
../..
 
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ