|
 |
|
|
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΙΣ 20/4/2004
Τελικά στις 20/4/2004 πραγματοποιήθηκε η συνέλευση του μαθηματικού τμήμα-τος του πανεπιστημίου Αθηνών. Ένα από τα θέματα ήταν και το να γνωματεύσουν για τα λάθος θέματα του ΑΣΕΠ (διαγωνισμός ΑΣΕΠ 18/12/2002, για την πρόσληψη μαθηματικών στη δημόσια εκπαίδευση). Οι άνθρωποι αυτοί χρειάστηκαν 14 ολόκλη-ρους μήνες για να ασχοληθούν με ένα θέμα κατεξοχήν της αρμοδιότητάς τους, παρά το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι συνάδελφοι τους το είχαν γνωστοποιήσει λεπτομε-ρέστατα και τους παρακαλούσαν να τους βοηθήσουν με μια γνωμάτευση.
Μετά από 14 μήνες εδέησαν να καταδεχθούν να γνωματεύσουν για το θέμα. Ποια ήταν η γνωμάτευσή τους;
Με συντριπτική πλειοψηφία, που άγγιζε τα όρια της ομοφωνίας (80% και πλέον), οι πατρίκιοι της εκπαίδευσης, αποφάνθηκαν πως τέτοια θέματα είναι ανάξια του αναστή-ματός τους για να συζητούν στο πανεπιστήμιό τους, (διότι) αυτοί ασχολούνται μόνο με "επιστημονικά" θέματα.
Το γεγονός ότι:
α) τέσσερα (4) Μαθηματικά Τμήματα ισάριθμων ελληνι-κών πανεπιστημίων ασχολήθηκαν με το θέμα και γνω-μάτευσαν επιστημονικά
β) μία πλειάδα πανεπιστημιακών μαθηματικών αντα-ποκρίθηκαν ατομικά στο αίτημα των συναδέλφων και γνωμάτευσαν (θεωρώντας το, μάλιστα, τιμή τους)
γ) μια ολόκληρη στρατιά συναδέλφων της Μέσης Εκ-παίδευσης και των Φροντιστηρίων γνωμάτευσαν με δημόσιες παρεμβάσεις τους
δ) ολόκληρη (σχεδόν) η μαθηματική κοινότητα τους ξεφώνησε άγρια (βλέπε Συνέδριο Βέροιας), για την παρόμοια στάση που τήρησαν τον Ιούνιο του 2003 για το περίφημο "θέμα 4(γ)" των πανελλαδικών εξετάσεων του 2003
δεν στάθηκε ικανό να τους συγκινήσει. Αυτοί δήλωσαν την "αγανάκτησή" τους για το "θράσος" μερικών συναδέλφων της Μέσης Εκπαίδευσης να τους καλέσουν για να ασχοληθούν με παρακατιανά, του αναστήματός τους, θέματα. Δεν έχει, γι αυτούς, καμιά σημασία το γεγονός ότι υπεύθυνοι για τη θεματοδοσία είναι (θεσμικά κατοχυ-ρωμένο) οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί˙ ούτε ότι με την υπογραφή τους δηλώνουν το «επιστημονικά άμεμπτο»˙ ούτε ότι με κάθε λάθος στη θεματοδοσία τους καίνε το μέλλον ανθρώπων, . σημασία γι αυτούς έχει να μη τους θυμίζεις οικεία κακά .........
Και, τώρα, θέτω σ' αυτούς τους κυρίους δύο ερωτήματα-πρόκληση για να μου απα-ντήσουν:
1ο ερώτημα
με το να θεματοδοτούμε λάθος, πόσους βαθμούς αξιοπιστίας θα πρέπει να μας κό-ψει η κοινωνία; και, συνακόλουθα, με ποιο ηθικό δικαίωμα γινόμαστε κέρβεροι όταν αξιολογούμε ένα λάθος θέμα των φοιτητών ή των μαθητών;
2ο ερώτημα
μπορούν, οι κύριοι αυτοί, να μου δώσουν α) την έννοια του πανεπιστημίου, β) το ρό-λο των λειτουργών του, γ) τη σχέση του πανεπιστημίου με την κοινωνία και το κοι-νωνικό γίγνεσθαι και, τέλος, δ) ο πανεπιστημιακός δάσκαλος ζει πέρα κι έξω απ΄ την κοινωνία, δίκην πλατωνικών ιδεών;
Εμείς, οι ταπεινοί δάσκαλοι της αίθουσας, έχουμε θέσεις κι ευχαρίστως σε δημό-σιο διάλογο να τις εκθέσουμε. Περιμένουμε, κύριοι, τις δικές σας. Μέχρι τότε θα πα-ραμένετε έκθετοι στη συνείδησή μας. Κατά τη γνώμη μας, σ' αυτή την περίπτωση, η σιωπή δεν είναι χρυσός.
μένω περιμένοντας την απάντησή σας
Γιάννης Κερασαρίδης
mail: kerasaridis@yahoo.gr
Άλιμος 23/4/2004
|
|
|
Φορέων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης 
Αποστολή σελίδας 
Εκτυπώσιμη μορφή σελίδας
Προσθήκη σελίδας στα Αγαπημένα
Επιστροφή